Pomoc związana z wystąpieniem szkód wywołanych niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi - WODR Poznań
23 listopada 2015

Między zyskiem i stratą.

Przygotowane przez
Między zyskiem i stratą.

Trudna sytuacja pogodowa  obniży przychody gospodarstw. Nie będzie to jedyny czynnik zmniejszający dochody. Kary za przekroczenie limitu mlecznego, przy niedoborach pasz objętościowych zachwieje niektórymi gospodarstwami o mlecznym profilu produkcji. Nawet najlepszemu doradcy nie uda się złagodzić tej sytuacji bez zaleceń ograniczenia ilości utrzymywanych zwierząt i produkcji. Manewrowanie między zyskiem i stratą wydaje się być już codziennością w naszych gospodarstwach.

 Rolnicy z gminy Damasławek w swoich deklaracjach odnośnie zazieleninia (dotyczy gospodarstw powyżej 15 ha) najczęściej deklarowali międzyplon ścierniskowy, w następnej kolejności rośliny bobowate i poplony ozime. Poplony ścierniskowe, których termin siewu upłynął 20 sierpnia były przyczyną wielu telefonów odnośnie sensu wysiewu w tak skrajnie trudne warunki glebowe, a zwłaszcza wilgotnościowe. Deklaracja jednak obowiązuje i nie ma od niej zwolnienia. Rolnik musi wykazać, że obszar 5 procent gruntów ornych to obszar proekologiczny EFA, a każdy hektar poplonu liczy się jako 0,30 ha tego obszaru. Poplony jare trzeba utrzymać na polu do 1 października.

Może w obecnej sytuacji jakimś sposobem na poprawienie finansów będzie wejście gospodarstwa w plan rolno środowiskowy. Wymogi tych pakietów nie są łatwe i proponowane gratyfikacje finansowe mogą rozczarowywać, ale w rolnictwie już tak jest, ze żaden grosz nie przychodzi łatwo.

 

Pakiet nr 1

Rolnictwo zrównoważone.

Celem wdrażania pakietu 1 to promowanie zrównoważonego systemu gospodarowania, zapobieganie ubytkowi substancji organicznej w glebie. Wsparcie w ramach tego pakietu promuje racjonalne wykorzystanie zasobów przyrody, ograniczenie negatywnego wpływu rolnictwa na środowisko, przeciwdziałanie ubytkowi zawartości substancji organicznej w glebie.

Płatność przyznawana jest tylko do gruntów ornych gospodarstwa nie mniejszego niż 3,00ha

Ponad to trzeba:

- posiadać planu działalności rolnośrodowiskowej

- zachować wszystkie trwałe użytki zielone i elementy krajobrazu nieużytkowane rolniczo stanowiące ostoję dzikiej przyrody

- zastosowanie minimum 4 upraw w plonie głównym w danym roku na gruntach ornych w gospodarstwie, przy czym:

a). udział upraw zbóż nie może przekraczać 65% powierzchni wszystkich gruntów ornych w gospodarstwie

b). udział każdej z czterech upraw nie może być mniejszy niż 10% powierzchni wszystkich gruntów ornych w gospodarstwie

- dwukrotna chemiczna analiza gleby (pH, P, K, Mg i węgiel organiczny) – wykonana w pierwszym (lub poprzedzającym) i w piątym (lub poprzedzającym) roku realizacji pakietu

 - obowiązek corocznego opracowania i przestrzegania planu nawozowego, opartego na bilansie azotu oraz chemicznej analizie gleby, określającego dawki N ,P ,K ,Mg i potrzeby wapnowania

- zastosowanie  w celu uzyskania dodatniego bilansu materii organicznej na działce rolnej:

a). w zmianowaniu minimum 3 grup upraw, w ciągu 5 lat zobowiązania, z wyłączeniem roślin wieloletnich

b) w jednym roku realizacji zobowiązania rolno-środowiskowo-klimatycznego, lecz nie później niż w 4 roku realizacji tego zobowiązania, następującej praktyki dodatkowej – międzyplon (wsiewany w terminie do 1 października, przy jednoczesnym zakazie wznawiania zabiegów agrotechnicznych przed 15 lutego)

c). w innym roku realizacji zobowiązania , lecz nie później niż w 4 roku realizacji tego zobowiązania, jednej z poniższych praktyk dodatkowych:

- międzyplon (wsiewany w terminie do 1 października na polu do 15 lutego),

- przyoranie słomy

- przyoranie obornika

- koszenie w terminie do dnia 31 lipca lub wypasanie w okresie wegetacyjnym na trwałych użytkach zielonych

- zebranie i usunięcie skoszonej biomasy ( w tym zakaz pozostawiania rozdrobnionej biomasy) w terminie do 2 tygodni po pokosie siano powinno zostać usunięte z działki rolnej lub ułożone w pryzmy, w tym pryzmy balotowe - stogi

- niestosowanie osadów ściekowych

Płatności w ramach działania przyznawane są corocznie, przez okres 5-letniego zobowiązania rolnikom, którzy dobrowolnie przyjmują na siebie zobowiązanie rolno-środowiskowo-klimatyczne w zakresie danego pakietu lub wariantu. Płatności w całości lub w części rekompensuje utracony dochód i dodatkowo poniesione koszty. Obowiązuje degresywność, czyli do powierzchni 50 ha wypłaca się pełna stawkę, 75% od 50 do 75 ha i 60% za powierzchnię powyżej 100 ha

W ramach działania płatności podlegają degresywności w zależności od powierzchni deklarowanej do płatności. W 2015 roku stosowana będzie następująca degresywność:

Płatności rolno-środowiskowo-klimatyczna w ramach pakietu 1 Rolnictwo zrównoważone nie może być przyznana w przypadku równoczesnej realizacji w gospodarstwie zobowiązania w ramach Pakietu 2. Ochrona gleb i wód lub Pakietu 6. Zachowanie zagrożonych zasobów genetycznych roślin w rolnictwie lub zobowiązania ekologicznego.

Stawka płatności:

Pakiet 1. Rolnictwo zrównoważone -  400 zł/ ha

Pakiet 2

Ochrona gleb i wód.

Cel: Odpowiednie użytkowanie gleb, ochrona przed erozją wodną, przeciwdziałanie utracie substancji organicznej w glebie, ochrona wód przed zanieczyszczeniami.

Pakiet polega na promowaniu praktyk agrotechnicznych przeciwdziałających erozji glebowej wodnej, utracie substancji organicznej oraz zanieczyszczeniu wód  składnikami wypłukiwanymi z gleb.

Wysiew międzyplonu składającego się z minimum 3 gatunków roślin, w skład których wchodzić mogą rośliny miododajne, przyczynia się do zwiększenia różnorodności gatunkowej i liczebności owadów zapylających, a także do tworzenia siedlisk występowania innych bezkręgowców.

Beneficjent zobowiązany jest do stosowania przynajmniej jednej z następujących praktyk agrotechnicznych na danej powierzchni:

- międzyplon ozimy

- międzyplon ścierniskowy

- pasy ochronne użytków zielonych zakładane na gruntach ornych położonych na obszarach erodowanych (o nachyleniu powyżej 20%) w poprzek stoku.

Ze względu na specyfikę pakietu, w kolejnych latach zobowiązania dopuszczalne jest zwiększenie lub zmniejszenie powierzchni objętej zobowiązaniem o nie więcej niż 15% w każdym roku, w odniesieniu do wielkości powierzchni objętej zobowiązaniem w pierwszym roku.

Płatność w ramach tego pakietu przyznawana jest posiadaczowi gospodarstwa nie mniejszego niż 1 ha gruntów.

Wymogi jakie muszą zostać spełnione :

- obowiązek posiadania planu rolnośrodowiskowego

- zachowania wszystkich trwałych użytków zielonych i elementów krajobrazu nieużytkowanych rolniczo stanowiących ostoje dzikiej przyrody

Wymogi dla Wariantu 2.1 Międzyplony:

- siew roślin międzyplonowych w terminie do 15 września

- zakaz wznawiania zabiegów agrotechnicznych przed 1 marca

- stosowanie jako międzyplon wyłącznie mieszanki złożonej z minimum 3 gatunków roślin, przy czym gatunek rośliny dominującej w mieszance lub gatunki zbóż wykorzystywane w mieszance nie mogą przekroczyć 70% jej składu

- zakaz stosowania mieszanki składającej się wyłącznie z gatunków zbóż

- zakaz nawożenia międzyplonu

- zakaz stosowania pestycydów w międzyplonie

- niestosowanie osadów ściekowych

- przyoranie biomasy międzyplonu z wyłączeniem uprawy gleby w systemie bezorkowym

- zakaz uprawy w plonie głównym mieszanki tych samych roślin (w przypadku międzyplonu ozimego również form jarych)

Wymogi dla Wariantu 2.2 Pasy ochronne na stokach o nachyleniu powyżej 20%:

Nie dotyczy gminy Damasławek.

Płatność rolno-środowiskowo-klimatyczna w ramach Pakietu 2. Ochrona gleb i wód nie może być przyznana w przypadku równoczesnej realizacji w gospodarstwie zobowiązania w ramach Pakietu 1 Rolnictwo zrównoważone.

Płatność rolno-środowiskowo-klimatyczna do  tego samego obszaru może być przyznana tylko z tytułu realizacji jednego zobowiązania (jednego pakietu lub wariantu).

W przypadku deklaracji przez rolnika lub zarządcę na działce rolnej więcej niż jednego wariantu lub pakietu, płatność  jest przyznawana do zobowiązania, dla którego przewidziano wyższą stawkę płatności na 1 ha.

Stawki płatności:

Pakiet 2. Ochrona gleb i wód:

Warianty: 2.1 Międzyplony – 650 zł/ha

            2.2 Pasy ochronne na stokach o nachyleniu powyżej 20% - 450 zł/ha

 

Zbigniew Tomczak

Wybór tematów poruszanych w artykule jest odpowiedzią na zgłaszane zapytania rolników .

Ostatnio zmieniany 23 listopada 2015
23 listopada 2015

Żywe ściółki w uprawie warzyw.

Przygotowane przez

W ostatnich latach coraz bardziej popularna staje się uprawa współrzędna roślin okrywowych z warzywami. Spełniają one wtedy rolę tzw. żywych ściółek.

Rośliny wykorzystywane jako wsiewki powinny charakteryzować się:

- małą konkurencyjnością w stosunku do warzyw,

- krótkim okresem wschodów, zdolnością szybkiego i dokładnego okrywania powierzchni gleby oraz niskim wzrostem,

- przy jednoczesnym niewielkim zapotrzebowaniu na wodę, składniki pokarmowe,

- dobrze znoszące zacienienie.

Najbardziej przydatnymi do tego celu są: koniczyna biała, wyka ozima i życica trwała. Koniczynę białą i życicę trwałą wysiewa się w ilości 5g/m2 nasion, natomiast norma wysiewu dla wyki ozimej wynosi 10g/m2 . Nasiona roślin przeznaczonych na żywe ściółki siejemy w międzyrzędzia roślin uprawnych pasowo, pozostawiając pod samymi warzywami 20-30 cm pas wolny od roślinności. Po zbiorze warzyw ściółki przekopujemy jak nawozy zielone. W przypadku, gdy nie są jeszcze dostatecznie wyrośnięte, czekamy do jesieni, aż podrosną. Ściółki w warzywach wieloletnich powinny być zimotrwałe. Po sezonie wegetacyjnym pozostawiamy je między rzędami roślin na cały okres trwania uprawy, należy jednak pamiętać o regularnym ich koszeniu.

Rola i znaczenie żywych ściółek:

• chronią glebę przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych

• zapobiegają erozji wodnej i wietrznej, ubijaniu i zaskorupianiu się gleby

• zapobiegają wypłukiwaniu składników pokarmowych, przede wszystkim azotu

• po rozrośnięciu się i okryciu wierzchniej warstwy gleby, zapobiegają wzrostowi chwastów, do tego momentu jednak chwasty należy zwalczać ręcznie lub mechaniczne

• niektóre gatunki wsiewek wywierają korzystny wpływ na zdrowotność warzyw

• działają odstraszająco na szkodniki lub wpływają na zwiększenie populacji owadów pożytecznych, które są naturalnymi ich wrogami.

W wyniku takiej uprawy można wyraźnie zmniejszyć porażenie kapusty głowiastej białej przez mszyce, a także ograniczyć występowanie śmietki kapuścianej i piętnówki kapustnicy oraz wciornastków na kapuście i porze. Opryski chemicznymi środkami ochrony roślin nie są wówczas konieczne lub można je znacznie zredukować. Żywe ściółki z powodzeniem można stosować w uprawie pomidora i pora oraz gatunków uprawianych z rozsady, jak: pomidor, papryka, brokuł.

Termin wysiewu żywych ściółek.

Warzywa w początkowym okresie wzrostu są bardzo wrażliwe na obecność innych roślin, źle znosząc ich konkurencję, dlatego nasiona roślin ściółkujących wysiewa się o kilka tygodni później w stosunku do terminu sadzenia rozsady warzyw. W ten sposób zapewnimy sobie wiele korzyści, wynikających ze ściółkowania bez obawy o obniżkę plonu.

Michał Gawłowski

gm. Gołańcz

23 listopada 2015

Innowacje w rolnictwie

Przygotowane przez

Innowacje w rolnictwie.

 

PROW 2014-2020 nakłada na ODR nowe zadanie jest nim utworzenie Sieci na rzecz Innowacji w Rolnictwie i  Obszarach Wiejskich (SIR).Celem głównym ma być wspieranie innowacji w rolnictwie, produkcji żywności, leśnictwie i Obszarach  Wiejskich. SIR będzie posiadał własną wyodrębnioną strukturę i własny budżet, SIR będzie podsiecią KSOW.                                                                                                                                                             Na strukturę Sieci będą się składały następujące podmioty:                                                                                                 CDR w Brwinowie – odpowiada za koordynację realizacji zadań w ramach Sieci (koordynator krajowy)                         ODR – realizuje zadania Sieci na poziomie wojewódzkim                                                                                                    Partnerzy Sieci: rolnicy, jednostki naukowe, przedsiębiorcy sektora rolno-spożywczego, podmioty doradcze i                pozostali zainteresowani wdrażaniem innowacji w rolnictwie i obszarach wiejskich. Partnerem SIR może zostać każdy w/w podmiot pod warunkiem, że jest już partnerem KSOW.                                                                                                 Gdy ODR-y utworzą już trwałe partnerstwa, mogą przystąpić do realizacji celów szczegółowych działania Sieci innowacji w rolnictwie i obszarach wiejskich, którymi są:                                                                                                     1. Ułatwienie tworzenia oraz funkcjonowania sieci kontaktów pomiędzy partnerami SIR, a także pozostałymi partnerami zainteresowanymi wdrażaniem innowacji w rolnictwie i obszarach wiejskich.                                           2. Ułatwianie wymiany wiedzy fachowej oraz dobrych  praktyk w zakresie wdrażania innowacji.                             3. Pomoc w tworzeniu i organizacji grup operacyjnych na rzecz innowacji oraz opracowywania przez nie projektów.                                                                                                                                                                                          Do realizacji w/w celów wytyczone są zadania, które obejmują:                                                                                          - opracowywanie i rozpowszechnianie materiałów dotyczących innowacji                                                                       - organizowanie w województwie spotkań, szkoleń, warsztatów, wyjazdów, wizyt ( szczególnie dla grup operacyjnych)                                                                                                                                                                                - gromadzenie przykładów projektów o wysokim potencjale innowacyjności i wymianę informacji                               - opracowywanie na szczeblu wojewódzkim zawartości zakładki tematycznej na portalu KSOW poświęconej SIR.   Są to najważniejsze zadania z punktu widzenia organizacji i funkcjonowania Sieci.                                                                 Ten artykuł przedstawia formalny aspekt  Sieci na rzecz innowacji w rolnictwie i obszarach wiejskich.

Jerzy Michalski

Ostatnio zmieniany 23 listopada 2015
20 listopada 2015

Przykłady wykorzystania odnawialnych źródeł energii na terenach wiejskich w województwie wielkopolskim (4)

Przygotowane przez

20 listopada 2015

Choroby warzyw – chwościk marchwi

Przygotowane przez

Jest to choroba powodowana przez grzyb należący do klasy grzybów niedoskonałych. Poraża marchew uprawną i dziko rosnącą. W latach sprzyjających rozwojowi grzyba plon korzeni marchwi może być znacznie niższy.

Chwościk objawia się na liściach, przeważnie na ich brzegach, w postaci prawie okrągłych plam z białawym lub rudawobrązowym środkiem. Podczas wilgotnej pogody plamy wydłużają się i ciemnieją, a liście brązowieją. Na ogonkach liściowych plamy są wydłużone.

Grzyb zimuje w porażonych resztkach roślin w glebie oraz na nasionach. Zarodniki znajdujące się na nasionach mogą również dokonać infekcji pierwotnych. W okresie wegetacji grzyb rozprzestrzenia się za pomocą zarodników konidialnych przenoszonych głównie przez wiatr. Zarodniki konidialne wytwarzają się na dolnej stronie liści w postaci kępek brunatnego nalotu. Rozwój grzyba w okresie wegetacji zależy przede wszystkim od częstych opadów, natomiast mniej od temperatury powietrza, ponieważ wymagania cieplne dla rozwoju grzyba są małe.

W zwalczaniu choroby bardzo ważna jest profilaktyka. Po zbiorze marchwi należy głęboko przyorać resztki roślinne, stosować izolację przestrzenną od zeszłorocznych plantacji oraz prawidłowe zmianowanie i nawożenie.

Przed siewem nasiona należy zaprawiać zalecaną zaprawą nasienną, a w okresie wegetacji w razie potrzeby opryskiwać rośliny zgodnie z zaleceniami aktualnego Programu Ochrony Warzyw.

Źródło: A. Studziński „Atlas Chorób i Szkodników Roślin Warzywnych”.

20 listopada 2015

Cross-compliance w 2015 roku – kontrole w gospodarstwach

Przygotowane przez

Od roku 2015 wymogi wzajemnej zgodności (cross-compliance) zostały podzielone na następujące obszary:

  • środowisko, zmiana klimatu oraz utrzymanie gruntów w dobrej kulturze rolnej (DKR);
  • zdrowie publiczne, zdrowie zwierząt i zdrowie roślin;
  • dobrostan zwierząt.

Ze zbioru zasad usunięto wymogi dotyczące stosowania osadów ściekowych oraz chorób zwierząt, tj. pryszczycy, choroby pęcherzykowej świń i choroby niebieskiego języka. W zakresie norm DKR najistotniejsza zmiana dotyczy obowiązku utrzymania gruntów rolnych, dotychczas realizowanego przez normy m.in. ochronę trwałych użytków zielonych i przeciwdziałanie wkraczaniu niepożądanej roślinności na grunty rolne. Obowiązek ten został wzmocniony i stanowi teraz kryterium kwalifikowalności do płatności bezpośrednich gruntów, na których nie jest prowadzona produkcja.

Kontrole na miejscu mają na celu zweryfikowanie przestrzegania norm i wymogów wzajemnej zgodności, o których mowa w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 marca 2015 r. w sprawie norm w zakresie dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska (Dz.U. poz. 344) oraz w Obwieszczeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie wykazu wymogów określonych w przepisach Unii Europejskiej z uwzględnieniem przepisów krajowych wdrażających te przepisy (M.P. poz. 329), i są przeprowadzane u rolników, którzy ubiegają się o:

  • Jednolitą płatność obszarową (JPO);
  • Płatność z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska (tzw. płatność za zazielenienie);
  • Płatność dla młodych rolników;
  • Płatność dodatkową (redystrybucyjną);
  • Płatności związane z produkcją;
  • Płatności w ramach przejściowego wsparcia krajowego (bez płatności niezwiązanej do tytoniu);
  • Pomoc na zalesianie gruntów rolnych;
  • Płatności rolnośrodowiskowe;
  • Płatności rolno-środowiskowo-klimatyczne;
  • Płatności ekologiczne;
  • Płatności do obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW).

Za przeprowadzanie kontroli w zakresie norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska oraz wymogów z obszarów: środowisko, zdrowie publiczne w zakresie produkcji żywności pochodzenia roślinnego i zdrowie roślin odpowiada Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Natomiast kontrole w zakresie zdrowia publicznego w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego, zdrowia zwierząt oraz dobrostanu zwierząt są prowadzone przez Inspekcję Weterynaryjną.

Kontrole na miejscu w zakresie wzajemnej zgodności odnoszą się do całego gospodarstwa, tzn. że dotyczą działek rolnych zgłoszonych i niezgłoszonych we wniosku o płatność czy pomoc oraz siedziby gospodarstwa.

Rolnicy, którzy od 2015 roku przystąpili do systemu dla małych gospodarstw są zwolnieni z kontroli w ramach zasady wzajemnej zgodności.

Jeżeli na obszarze kontrolowanego gospodarstwa zostanie stwierdzone nieprzestrzeganie norm i wymogów w zakresie zarządzania w obszarze środowisko, zmiana klimatu, utrzymanie gruntów rolnych w dobrej kulturze rolnej lub wymogów w obszarze zdrowie publiczne, zdrowie zwierząt i zdrowie roślin oraz dobrostan zwierząt, wówczas jest przeprowadzana ocena wagi stwierdzonych naruszeń pod względem kryteriów: „zasięgu”, „dotkliwości”, „trwałości” i „celowości”, łącznie z przypisaniem odpowiedniej liczby punktów. Liczbę punktów, jaką przypisuje się stwierdzonej niezgodności, określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 maja 2015 r. w sprawie liczby punktów, jaką przypisuje się stwierdzonej niezgodności, oraz procentowej wielkości kary administracyjnej w zależności od liczby punktów przypisanych stwierdzonym niezgodnościom (Dz.U. poz. 743).

„Zasięg” – kryterium oceny stwierdzonej niezgodności uwzględniające w szczególności, czy dana niezgodność ma konsekwencje wykraczające poza obszar gospodarstwa, czy też ogranicza się wyłącznie do danego gospodarstwa.

„Dotkliwość” – kryterium oceny stwierdzonej niezgodności pod względem znaczenia jej konsekwencji, z uwzględnieniem celów wymogu lub normy, których przedmiotowa niezgodność dotyczy.

„Trwałość” – kryterium oceny stwierdzonej niezgodności pod względem długości okresu, w którym występują jej skutki lub możliwości wyeliminowania tych skutków za pomocą racjonalnych środków.

„Celowość” – czy niezgodność zależy w szczególności od umyślnej, świadomej intencji rolnika, który narusza obowiązujące przepisy.

„Powtarzająca się niezgodność” – kryterium oceny stwierdzonej niezgodności oznaczające niezgodność z tym samym wymogiem lub normą, wykrytą więcej niż raz w ciągu trzech kolejnych lat kalendarzowych, o ile rolnika poinformowano o poprzednich przypadkach niezgodności, oraz zależnie od okoliczności dano mu możliwość podjęcia środków niezbędnych do wyeliminowania poprzedniej niezgodności.

„Drobna niezgodność” – zaniedbanie powstałe zazwyczaj w wyniku nieumyślnego działania rolnika, które nie skutkuje zagrożeniem dla środowiska, zdrowia ludzi czy zwierząt. W tej sytuacji rolnik powinien podjąć natychmiastowe działania zmierzającego do usunięcia tej niezgodności, nie później jednak niż w terminie określonym w raporcie z czynności kontrolnych. Po wykonaniu działań naprawczych rolnik jest zobowiązany złożyć do kierownika biura powiatowego ARiMR oświadczenie o zrealizowaniu tych działań, na formularzu udostępnionym przez ARiMR. W przypadku stwierdzenia drobnej niezgodności i podjęcia przez rolnika działań naprawczych nie stosuje się kary administracyjnej z tytułu nieprzestrzegania zasady wzajemnej zgodności. Jeśli beneficjent nie usunie niezgodności w określonym terminie, stosuje się wstecznie zmniejszenie płatności.

Każde państwo członkowskie samo ustala katalog „drobnych niezgodności”.

Jeżeli kwota sankcji nie przekracza równowartości 100 euro, sankcje nie są naliczane, ale rolnik ma obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. U rolnika może zostać przeprowadzona kontrola na miejscu sprawdzająca zrealizowanie przez niego działań naprawczych. Niedostosowanie się do tych zaleceń spowoduje, że płatność w roku następnym będzie podlegała odzyskaniu.

Kontrole w zakresie przestrzegania norm i wymogów wzajemnej zgodności są przeprowadzane w tym samym roku kalendarzowym, w którym został złożony wniosek o płatność.

Jeżeli stwierdzona niezgodność wynika z zaniedbania ze strony rolnika, obniżka płatności będzie z zasady stanowić 3% całkowitej kwoty płatności, ale na podstawie raportu z kontroli może zostać wydana decyzja o obniżeniu wielkości potrącenia do 1% lub zwiększeniu go do 5% całkowitej kwoty albo w określonych przypadkach odstąpienia od nałożenia jakichkolwiek obniżek.

Natomiast, gdy rolnik celowo dopuścił się stwierdzonej niezgodności, obniżka będzie z zasady wynosić 20% całkowitej kwoty płatności. Jednakże Agencja Płatnicza może na podstawie oceny przedłożonej przez właściwy organ kontroli, w raporcie z czynności kontrolnych, wydać decyzję o obniżeniu procentu do wysokości nie mniejszej niż 15% lub, tam gdzie ma to zastosowanie, zwiększyć ten procent nawet do 100% całkowitej wnioskowanej kwoty. W przypadku stwierdzenia powtarzającej się niezgodności, procent sankcji zostanie pomnożony przez 3, ale maksymalna wysokość sankcji nie może przekroczyć 15% całkowitej kwoty dopłat bezpośrednich.

Gdy zostanie stwierdzone więcej niż jedno naruszenie w ramach jednej niezgodności, przypisuje się tej niezgodności liczbę przypisaną naruszeniu, które uzyskało największą liczbę punktów, a w przypadku równej liczby punktów – liczbę punktów przypisaną jednemu z tych naruszeń. W przypadku stwierdzenia więcej niż jednego naruszenia w ramach jednej niezgodności, przy czym gdy co najmniej jedno z tych naruszeń zostało uznane za celowe, niezgodności przypisuje się taką liczbę punktów, jaką przypisano naruszeniu celowemu z najwyższą liczbą punktów, a w przypadku równej liczby punktów – liczbę punktów przypisaną jednemu z tych celowych naruszeń.

Źródło: www.arimr.gov.pl

20 listopada 2015

Najlepsze gospodarstwo agroturystyczne w powiecie kolskim

Przygotowane przez

IX EDYCJA Konkursu na najlepszy obiekt turystyki na obszarach wiejskich w Wielkopolsce została uroczyście zakończona i podsumowana.

Z naszego powiatu Gospodarstwo Agroturystyczne „Końska Zagroda” Danuty i Sylwestra Jóźwiaków z Bierzwiennej Krótkiej 61; gmina Kłodawa, które zajęło trzecie miejsce w kategorii: gospodarstwa agroturystyczne w funkcjonującym gospodarstwie rolnym.

Wręczenie nagród i podsumowanie konkursu odbyło się 6 listopada w restauracji Hotelu Dom Górnika w Kłodawie. Laureaci otrzymali nagrody i wyróżnienia z rąk Wicemarszałka Województwa Wielkopolskiego Krzysztofa Grabowskiego, Przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Sejmiku Województwa Wielkopolskiego Czesława Cieślaka oraz Przewodniczącego Kapituły Konkursowej Marka Beera, Dyrektora Departamentu Rolnictwa i Rozwoju Wsi Urzędu Marszałkowskiego.

Uczestnicy konkursu oceniani byli w trzech kategoriach:
• I kategoria: gospodarstwa agroturystyczne w funkcjonującym gospodarstwie rolnym,
• II kategoria: obiekt bazy noclegowej o charakterze wiejskim,
• III kategoria: obiekt na terenach wiejskich o charakterze terapeutycznym, edukacyjnym, rekreacyjnym itp., wykorzystującym tradycyjne walory wsi.

Za zajęcie I, II i III miejsca oraz wyróżnienia w każdej kategorii ocenianych obiektów Zarząd Województwa Wielkopolskiego przyznał dyplomy oraz nagrody finansowe.

Gospodarstwo agroturystyczne Państwa Jóźwiaków jest gospodarstwem bardzo przyjaznym dla osób odwiedzających, miła rodzinna atmosfera i bardzo dobra kuchnia przyciąga wypoczywających gości.

Obiekt położony wśród pól z dala od zgiełku. Do dyspozycji gości rozległy teren zielony ze stawem kąpielowym oraz nowo oddana sala kominkowo-jadalna spełniająca rolę salonu dziennego. Goście mają możliwość korzystania z terenu rekreacyjnego i boiska do siatkówki plażowej. Zainteresowani wczasowicze mogą obserwować lub uczestniczyć w pracach polowych. Turyści chcący spędzać czas aktywnie mają do dyspozycji rowery, a chętni mogą skorzystać z jazdy konnej gospodarstwo posiada „Szkółkę Jeździecką”. Zajęcia w szkółce prowadzone są pod okiem instruktora z uprawnieniami do prowadzenia rekreacyjnej nauki jazdy konnej. Na terenie gospodarstwa hodowane są konie rasy śląskiej. Goście mogą korzystać z posiłków przygotowywanych przez gospodarzy jak i mają możliwość przygotowywania posiłków we własnym zakresie.

Właściciele zapraszają rodziny z małymi dziećmi, osoby zapracowane na co dzień, osoby które chcą spędzać urlop ze swoimi zwierzętami, amatorów spacerów i wycieczek rowerowych.

Zapraszamy do zapoznania się z ofertą gospodarstwa na stronę: http://www.agro-bierzwienna-krotka.noclegiw.pl/

                                                                                  Dorota Mejsner
ZD Koło

 

Ostatnio zmieniany 20 listopada 2015
20 listopada 2015

Super Rolnik Wielkopolski

Przygotowane przez
Super Rolnik Wielkopolski

„Super Rolnik Wielkopolski“, to plebiscyt Głosu Wielkopolskiego, którego celem jest wybranie i wyróżnienie osób prowadzących gospodarstwa i pracujących na roli, których osiągnięcia to nie tylko wyniki w produkcji rolnej, ale też działania na rzecz społeczności lokalnej.

Powiat śremski zgłosił do plebiscytu  „Super Rolnik Wielkopolski 2015“ pana Dawida Andrzejczaka, który w Chrząstowie prowadzi gospodarstwo rolne.

Nasz rolnik zajął 20 miejsce ( na 46 kandydatów )

Gospodarstwo  Dawida Andrzejczaka to w sumie 88 hektarów ziemi, na której rolnik uprawia zboże, kukurydzę oraz rzepak. Pan Dawid hoduje trzodę chlewną (40 macior w cyklu zamkniętym) oraz bydło opasowe.      Ta część hodowli jest stosunkowo nowa i jak mówi gospodarz bardzo możliwe, że jego gospodarstwo z czasem coraz bardziej będzie zajmować się właśnie bydłem niż trzodą.  Stara się korzystać z najnowszych rozwiązań technologicznych przy zachowaniu najwyższej jakości produktów rolniczych.

Mieszka razem z żoną , dwójką dzieci – Piotrem i Pauliną oraz z matką i siostrą. Dzieci doskonale odnajdują się w gospodarstwie. Syn chętnie uczestniczy we wszelkich pracach rolniczych , natomiast córka uwielbia konie.

Poza rolnictwem Dawid Andrzejczak zajmuje się działalnością społeczną. Jest wiceprezesem Stowarzyszenia na Rzecz Szkoły w Chrząstowie oraz Dóbr Wsi Chrząstowo, Łężek i okolic, oraz członkiem rady sołeckiej

        Pan Dawid aktywnie działa na rzecz społeczności wiejskiej i cieszy się dużym zaufaniem i poważaniem mieszkańców.

 

 

Ostatnio zmieniany 20 listopada 2015
20 listopada 2015

Drewno o przeznaczeniu energetycznym

Przygotowane przez

Biorąc pod uwagę wyzwania jakie stoją przed gospodarującymi na wsi (mieszkańcami obszarów wiejskich, nie zaś wyłącznie rolnikami), należy dążyć do tego, by racjonalizować postępowanie gospodarcze. Z tego tytułu odnosi się korzyść zarówno materialną, jak i wprowadza się działania przyjazne środowisku. W tym względzie prowadzi się również działania specjalnie dedykowane, takie jak zagospodarowanie pozostałości pozrębowych oraz drewna pochodzącego z karczunku w formie biomasy.

Przerób tego rodzaju surowca o charakterze energetycznym jest dziś łatwiejszy niż był w przeszłości. Kiedyś, by przygotować pozostałości pozrębowe (najczęściej w postaci gałęzi), wymagane było wiele godzin pracy siekierą w lesie bądź w zadrzewieniu (i później w domu przy pieńku do rąbania). Wiele pracy kosztowało rozdrobnienie ich w taki sposób, by nadawały się „do pieca”. Dziś w związku z postępem technicznym mamy do dyspozycji wiele maszyn, które nas wyręczają i przygotowują drewno w postaci zrębków. Z kolei specjalnie zaprojektowane piece pozwalają na  spalenie drewna w sposób najbardziej wydajny i efektywny.

Zagospodarowanie drewna z pozostałości zrębowych w postaci gałęzi rodziło i do dziś rodzi pewne rozterki dotyczące możliwego zubożenia ekosystemu w makroelementy i zwłaszcza w mikroelementy w glebie. Inaczej przedstawia się sprawa z zagospodarowaniem odpadów po karczowaniu drzew wokół zabudowań bądź zagrażających w ruchu komunikacyjnym. W pasie drogowym czy w zagrodzie często nie ma miejsca na pozostawienie biomasy gałęzi do naturalnego rozkładu. Miejsca te również nie do tego służą. Stąd dobrym i ze wszech miar korzystnym jest wykorzystanie ich jako biomasy energetycznej.

W „Poradniku Gospodarskim” nr 9/2015 można dowiedzieć się więcej na ten temat ze wskazaniem m.in. na wydajność maszyn i całego procesu pozyskiwania zrębków po karczunku. 

20 listopada 2015

Miejsce wypoczynku w ogrodzie przydomowym

Przygotowane przez

W ogrodzie miejsce wypoczynku powinno być zlokalizowane w najbliższym sąsiedztwie domu, ponieważ jest ono przedłużeniem wnętrza domu. Tu właśnie możemy spożywać posiłki i podejmować gości. Znajdujące się w domu leżaki, stoliki, naczynia itp. można wówczas z łatwością przenieść. W pobliżu miejsca wypoczynku dobrze jest posadzić jak najwięcej roślin ozdobnych kwitnących od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

W celu uniknięcia silnego nasłonecznienia, teren wypoczynkowy powinien być usytuowany od strony zachodniej, południowo-zachodniej lub wschodniej. Powierzchnia miejsca wypoczynku nie powinna być za duża, lecz dostosowana do liczby osób korzystających na co dzień z tej części ogrodu.

Jak wydzielić miejsce wypoczynku, aby było ono właściwie wkomponowane w całą powierzchnię ogrodu?

Jeżeli jest ono zlokalizowane przy granicy sąsiedniego ogrodu, to możemy wprowadzić osłonę w postaci wysokiego żywopłotu lub pnącza rozpiętego na pergoli. Zakładając żywopłot możemy wykorzystać jeden z wielu gatunków krzewów liściastych nadających się do nasadzeń żywopłotowych, jak np. ligustr pospolity, karagana syberyjska, różnego rodzaju tawuły lub krzewy iglaste jak żywotniki, jałowce kolumnowe bądź cyprysiki. Osłonę stanowić może również żywopłot mieszany, czyli różne gatunki krzewów posadzone w niewielkiej odległości od siebie, np. forsycja, tawuła drobnolistna, jaśminowiec, lilaki, pigwowce, ogniki itp.

Innym sposobem wydzielania miejsca wypoczynku może być zastosowanie płotków z wikliny, drewna lub tworzyw sztucznych. Przy płotku można posiać rośliny pnące jednoroczne, jak groszek pachnący lub powój ozdobny. Po przekwitnięciu roślin przed nadejściem zimy płotki muszą być zdjęte i przechowane w suchym, zamkniętym pomieszczeniu.

Jeżeli miejsce wypoczynku usytuowane jest na terenie zróżnicowanym pod względem wysokości, wówczas dla oddzielenia tej części ogrodu można zastosować skarpy kwiatowe i schody ogrodowe, które połączone z roślinami ozdobnymi będą stanowiły całość. Skarpy kwiatowe odpowiednio trwale urządzone mogą stanowić modny obecnie ogródek skalny. Do obsadzania ogródków skalnych stosujemy różne gatunki bylin przede wszystkim nisko rosnących lub karłowe krzewy iglaste dorastające najwyżej do 50 cm wysokości.

Gdy mówimy o miejscu wypoczynku nie możemy pominąć nawierzchni.

Nawierzchnią miejsca wypoczynku może być wydzielona część trawnika, lecz w zależności od liczby osób korzystających z tej części ogrodu nawierzchnia ta będzie narażona na zniszczenie przez zadeptanie.

Lepiej jednak nawierzchnię wyłożyć kostką lub płytami. Płyty mogą być regularne, ułożone na styk lub w odstępach, albo nieregularne, np. z piaskowca ułożone w podobny sposób. Między płytami w części zewnętrznej wydzielonego miejsca, w odstępach 3-5 cm, można posadzić rojniki lub inne byliny typu skalnego.

Strona 313 z 590