Przedmiotem opodatkowania jest nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium RP lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium RP tytułem:
- spadku
- darowizny
- zasiedzenie
- nieodpłatnego zniesienia współwłasności
- zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w postaci powołania do spadku albo w postaci zapisu,
- nieodpłatnej: renty użytkowania oraz służebności [Podstawka, 2010].
Również podatkowi podlega nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci. Także podatkowi podlega nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej [Głuchowski, 2006]
Przedmiot podatku od 1 stycznia 2003 roku na mocy ustawy z dnia 28 października 2002 roku o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn został powiększony o nieodpłatne zniesienie współwłasności i zachowek. Powyższa zmiana doprowadziła do tego iż zachowek ma być opodatkowany podatkiem od spadków i darowizn, a nie podatkiem dochodowym od osób fizycznych[Majchrzycka- Guzowska, 2009].
Podstawę opodatkowania w podatku od spadków i darowizn stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów( tzw. czysta wartość) ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Podatnicy podatku od spadków i darowizn są zobowiązani do składnia zeznań podatkowych. Zeznanie składa się w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego[Głuchowski, 2006]
W tym podatku również stosuje się zwolnienia zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn nie stosuje się praw do nabycia gdy:
- własność rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli ,miejsca stałego pobytu lub siedziby w Polsce;
- w drodze spadku lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw;
- w drodze dziedziczenia środków z pracowniczego programu emerytalnego
- w drodze spadku środków zgromadzonych na rachunku zmarłego członka otwartego funduszu emerytalnego
- w drodze spadków środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym.
W ustawie o podatku od spadków i darowizn występuje wiele zwolnień przedmiotowych z tytułu tego podatku. Mają one służyć prowadzeniu działalności gospodarczej lub rolniczej. Poniżej zostały przedstawionych kilka przykładów zwolnień przedmiotowych:
- nabycie własności i prawa użytkowania wieczystego gospodarstwa rolnego lub jego części oraz innych praw do takiego gospodarstwa lub jego części, jak również działki przyzagrodowej, z wyjątkiem:
- budynków mieszkalnych;
- budynków zajętych na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami i ze stadem hodowlanym;
- urządzeń do prowadzenia upraw specjalnych jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców;
- nabycie w drodze spadku budynków mieszkalnych nadanych na podstawie przepisów o osadnictwie rolnym;
- nabycie prawa do wkładów w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub w spółdzielni kółek rolniczych;
- nabycie własności budynków gospodarczych służących bezpośrednio produkcji rolniczej prowadzonej na użytkach rolnych o powierzchni do 1 ha, a nabywcą jest osoba prowadząca gospodarstwa rolne zaliczone do I grupy podatkowej;
- nabycie w drodze darowizny pieniędzy lub innych rzeczy przez osobę zaliczoną do I grupy podatkowej w wysokości nieprzekraczającej 9637 zł od jednego darczyńcy, a od wielu darczyńców łącznie nie więcej niż 19274 zł w okresie 5 lat od daty pierwszej darowizny, jeżeli pieniądze te lub rzeczy obdarowany przeznaczy na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni, budowę lokalu w małym domu mieszkalnym, budowę domu jednorodzinnego albo nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna nieruchomość;
- nabycie w drodze darowizny praw do rachunku oszczędnościowo-kredytowego przez małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz osobę pozostającą faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z posiadaczem rachunku oszczędnościowo-kredytowego w kasie mieszkaniowej;
- nabycie przez rolnika pojazdów rolniczych i maszyn rolniczych oraz części do tych pojazdów i maszyn, pod warunkiem że te pojazdy i maszyny rolnicze w ciągu 3 lat od daty otrzymania nie zostaną przez nabywcę sprzedane lub darowane osobom trzecim, niedotrzymanie tego warunku powoduje utratę zwolnienia [Majchrzycka- Guzowska, 2009]
Obowiązek podatkowy od spadków i darowizn ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny- solidarnie na obdarowanym i darczyńcy.
Według przepisów ustawowych obowiązek podatkowy powstaje gdy: w chwili nabycia w drodze dziedziczenia- z chwilą przejęcia spadku, przy nabyciu w drodze zapisu lub dalszego zapisu- od daty ogłoszenia testamentu, a przy nabyciu z polecenia testamentowego- z chwilą wykonania tego polecenia. Natomiast przy nabyciu tytułem zachowku- z chwilą zaspokojenia roszczenia lub jego części, przy nabyciu praw do wkładów oszczędnościowych- z chwilą śmierci wkładcy, przy nabyciu jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego- z chwilą śmieci uczestnika funduszu inwestycyjnego.
Maciej Kałużny - starszy doradca ZD Pleszew
Sesja ekologiczna ,,Rolnictwo*Środowisko*Żywność*Zdrowie”
Przygotowane przez Krzysztof Langiewicz
Zgodnie z wieloletnią tradycją, końcówka roku to termin podsumowania i oceny działań ekologicznych. Służyła temu Sesja ekologiczna „Rolnictwo * Środowisko * Żywność * Zdrowie”, która odbyła się 10 listopada 2015 roku, w gospodarstwie agroturystycznym Państwa Gwiaździńskich, w Grzegorzewie, ul. Otaląż 14. Jej główną organizatorką była koleżanka Elżbieta Dryjańska – pracownik Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu - Dział Ekologii i Ochrony Środowiska.
Uczestnikami spotkania byli rolnicy z byłego województwa konińskiego, zainteresowani problematyką ekologii w rolnictwie, pragnący pogłębić swoją wiedzę i podzielić się doświadczeniami.
Program sesji przedstawiał się następująco:
- Przywitanie uczestników Sesji ekologicznej
- Wykład nt: „Rolnictwo ekologiczne w liczbach”
- Wykład nt: „Działanie: Rolnictwo ekologiczne w PROW 2014- 2020”
- Wykład nt: „O czym rolnik ekologiczny winien wiedzieć i pamiętać”
- Wykład nt: „Jakość żywności ekologicznej i jej wpływ na zdrowie człowieka”
- Przedstawienie działań PROW 2014-2020 obsługiwanych przez ARR ze szczególnym uwzględnieniem działania „Wsparcie na przystępowanie do systemów jakości” – Andrzej Bobrowski Dyrektor OT ARR w Poznaniu
- Prezentacja najlepszych gospodarstw ekologicznych w Wielkopolsce - wojewódzkich finalistów konkursu nt: „Najlepsze gospodarstwo ekologiczne” w kategorii: Ekologiczne gospodarstwo towarowe oraz w kategorii: Ekologia-środowisko w roku 2015 – prezentacje, wystąpienia laureatów, wręczenie dyplomów i nagród ufundowanych przez OT ARR w Poznaniu
- Omówienie i podsumowanie konkursu nt: „Wiem jak rozpoznać i sięgnąć po żywność ekologiczną” - wręczenie laureatom konkursu dyplomów i nagród ufundowanych przez WODR w Poznaniu
- Pokaz nt: „Rozpoznawanie żywności ekologicznej dostępnej w handlu detalicznym i sprzedaży bezpośredniej” oraz degustacja produktów z gospodarstw ekologicznych
- Wykład nt: „Nowe unijne regulacje dotyczące rolnictwa ekologicznego”
- Wykład nt: „Regulacje zachwaszczenia w uprawach ekologicznych”
- Wykład nt: „Jak uporządkować dokumenty w gospodarstwie rolnym?”
- Wykład nt: „Dobre przykłady w rolnictwie ekologicznym”
Sesję ekologiczną rozpoczęły wykłady Elżbiety Dryjańskiej w których przedstawiła obecną sytuację rolnictwa ekologicznego w Polsce. Najwięcej problemów gospodarstwom ekologicznym sprawiają ciągle zmieniające się przepisy, co prowadzi do zmniejszania się liczby gospodarstw ekologicznych w Polsce.
Następnie Andrzej Bobrowski Dyrektor OT ARR w Poznaniu – przedstawił programy wsparcia dla systemów jakości w ramach działań PROW 2014-2020.
Kolejną częścią Sesji Ekologicznej było wręczenie nagród wojewódzkim finalistom konkursu „Najlepsze gospodarstwo ekologiczne”.
Nagrody otrzymali:
-
Gospodarstwo ekologiczne „Ogród ziołowy Hyzop” Anny i Marka Górczewskich
Rosocha 29, 62-613 Osiek Mały - laureat wojewódzki w kategorii: „ Ekologia-środowisko” -
Gospodarstwo „Eko-farma Lubień”
64-361 Miedzichowo - laureat wojewódzki w kategorii: „Ekologiczne gospodarstwo towarowe”
Podczas sesji podsumowano również konkurs organizowany przez WODR w Poznaniu nt: „Wiem jak rozpoznać i sięgnąć po żywność ekologiczną”. Konkurs został ogłoszony i zamieszczony na stronie www.wodr.poznan.pl.
Do konkursu napłynęło 30 rozwiązań testów. Pytań testowych było 18, każdy uczestnik mógł zdobyć maksymalnie 18 punktów.
I miejsce zdobyła: Jolanta Zamiatała – 64-150 Wijewo.
Z 13 osób, które zdobyły po 17 punktów, komisja zgodnie z regulaminem wylosowała 2 osoby, którym przyznano nagrody książkowe. Są to:
Halina Bleywas – 62-404 Ciążeń;
Edyta Saacke – Wrąbczynkowskie Holendry, 62-310 Pyzdry.
Po wręczeniu nagród uczestnicy spotkania mieli możliwość degustować żywność pochodzącą z ekologicznych gospodarstw rolnych.
Po posileniu się uczestnicy z zainteresowaniem wysłuchali pozostałych wykładów przeprowadzonych prze Elżbietę Dryjańską. Rolnicy byli bardzo zadowoleni, że mogli poszerzyć swą wiedzę, podzielić się swymi doświadczeniami z innymi rolnikami, oraz wyrazić swoje zaniepokojenie ciągle zmieniającymi się przepisami.
Na podsumowanie rolnicy wyrazili swoją wdzięczność pani Elżbiecie Dryjańskiej za kompetentne i ciekawe przedstawienie zagadnień. Podziękowano również państwu Gwiaździńskim za udostępnienie swego gospodarstwa agroturystycznego na potrzeby spotkania i zapewnienie miłej atmosfery, w której to spotkanie się odbyło.
Krzysztof Langiewicz
Zespół Doradczy Koło
Galeria
-
Uczestnicy spotkania
Uczestnicy spotkania
-
Produkty z gospodartw ekologicznych
Produkty z gospodartw ekologicznych
-
Produkty z gospodartw ekologicznych
Produkty z gospodartw ekologicznych
-
Organizatorka Sesji - Elżbieta Dryjańska w trakcie wykładów
Organizatorka Sesji - Elżbieta Dryjańska w trakcie wykładów
-
Andrzej Bobrowski Dyrektor OT ARR w Poznaniu w trakcie wykładu
Andrzej Bobrowski Dyrektor OT ARR w Poznaniu w trakcie wykładu
-
Pani Anna Górczewska prezentuje swoje gospodartwo
Pani Anna Górczewska prezentuje swoje gospodartwo
-
Państwo Górczewscy w trakcie wręczenia nagród
Państwo Górczewscy w trakcie wręczenia nagród
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4354#sigProId77e4d30c61
Sprzedaż bezpośrednia w świetle nowych przepisów
Przygotowane przez Krzysztof LangiewiczOd dnia 1 stycznia 2016 roku zaczną obowiązywać w naszym kraju zmienione przepisy dotyczące 5 ustaw regulujących opodatkowanie sprzedaży bezpośredniej oraz innych zasad regulujących sprzedaż bezpośrednią.
Wprowadzone zmiany pozwolą zaliczać przychody ze sprzedaży bezpośredniej produktów przetworzonych w inny sposób niż przemysłowy pochodzących z własnego gospodarstwa do przychodów z tzw. innych źródeł i opodatkowania ich zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowany w wysokości stawki 2% przychodów ( pod warunkiem nie przekroczenia dochodów za poprzedni rok podatkowy w wysokości 150 tys. euro rocznie - około 600 tys. zł).
Zastosowanie tego uregulowania możliwe jest pod pewnymi warunkami:
- produkty te wytwarzane są w inny niż przemysłowy sposób na bazie produktów roślinnych i zwierzęcych wyprodukowanych we własnym gospodarstwie ( nie dotyczy produktów uzyskanych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej i produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym),
- przetwarzanie produktów oraz ich sprzedaż odbywa się wyłącznie przez osoby zamieszkujące w danym gospodarstwie nie mających z właścicielem gospodarstwa żadnych umów o pracę,
- sprzedaż nie jest wykonywana na rzecz osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub osób prawnych,
- sprzedaż ma miejsce w miejscu wytworzenia, na targowiskach z ruchomych środków transportu (np. samochodów chłodni) z wyłączeniem budynków, chyba że są to okazjonalne wystawy i kiermasze,
- prowadzona będzie dzienna ewidencja sprzedaży.
Poza tym na podstawie tej ustawy wprowadzone zostaną nowe krajowe uregulowania prawne jako rozporządzenia wykonawcze. Dotyczyć one będą uwarunkowań sanitarnych przy sprzedaży bezpośredniej.
Uwarunkowania higieniczne w sprawie dostaw bezpośrednich roślinnych surowców spożywczych zawarte w rozporządzeniu ministra zdrowia z dnia 06.06.2007 przy sprzedaży bezpośredniej miały zostać poszerzone o nowe produkty, o możliwość sprzedaży również produktów przetworzonych tj. między innymi: (marynaty warzywne i owocowe, surówki, zupy, pieczywo, olej) na podstawie nowego projektu rozporządzenia. Jednak zapisy te uznane zostały za wykraczające poza zakres rozporządzenia unijnego. W związku z tym podlegają obecnie ponownemu rozpatrzeniu zapisy tego projektu.
W ramach projektu nowego rozporządzenia uwarunkowania weterynaryjne przy sprzedaży bezpośredniej produktów pochodzenia zwierzęcego zostały na takim samym poziomie. Poszerzono w tym projekcie natomiast zakres produktów przeznaczonych do sprzedaży o siarę surową, mleko zsiadłe, twaróg, masło, skórowane tusze grubej zwierzyny łownej, patroszone tusze drobnej zwierzyny łownej i ich podroby, podroby drobiu, zajęczaków i mrożone tusze wymienionych wyżej grup zwierząt. Ustawa wprowadza również poszerzone możliwości sprzedaży niektórych produktów z urządzeń dystrybuujących w jednostkach handlu detalicznego.
Nadmieniam jednocześnie, że już zapowiadane są zmiany do tej ustawy.
Maria Klukaczyńska
ZD Koło
Każdy rolnik wie, że nawożenie jest jednym z podstawowych elementów plonotwórczych w gospodarstwie rolnym, ponieważ nawozy są nośnikiem składników pokarmowych dla roślin, a także przyczyniają się do zwiększenia żyzności gleb. Jednak nie każdy przestrzega zasad jakie powinny obowiązywać przy wykonywaniu tak ważnej czynności w gospodarstwie.
Szczegółowe zasady nawożenia i postępowania z nawozami, zawarte są w kodeksie dobrej praktyki rolniczej w części : prawo chroniące środowisko w obszarze rolnictwa, a także w części dotyczącej ochrony wód. W tym miejscu należy rolnikom przypomnieć o kilku podstawowych zasadach:
1.W okresie zimowym nie powinno się stosować nawozów, gdy gleba jest pokryta śniegiem i zamarznięta, ponieważ składniki mineralne a zwłaszcza zawarte w nawozach związki azotu są zmywane do wód powierzchniowych, a także wymywane do wód gruntowych.
2.Od 1 grudnia do końca lutego każdy rolnik musi przestrzegać zakazu stosowania nawozów naturalnych w formie stałej i płynnej oraz nawozów organicznych w tym kompostów.
3.Na glebach bardzo słabych o dużej przepuszczalności, w pozostałych okresach nie powinno się stosować tych nawozów, gdy gleba jest bez szaty roślinnej, lub gdy rośliny są zbyt młode.
4.Obowiązuje zakaz stosowania nawozów naturalnych w formie płynnej (gnojowica i gnojówka) w okresie wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.
5.W okresie całego roku nie wolno stosować nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka, obornik) i mineralnych nawozów azotowych na glebach nieuprawianych.
6.Roczna dawka nawozu naturalnego nie może przekraczać ilości zawierającej 170 kg azotu całkowitego na 1 ha użytków rolnych.
7.Gnojowicę i gnojówkę można stosować w okresie wczesnej wiosny na nie obsianą glebę , lub na rośliny, z wyjątkiem roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi lub na krótko przed ich skarmianiem przez zwierzęta. Roczna dawka gnojowicy nie może przekraczać 45m3/ha.
8.Jesień lub wczesna wiosna to najlepsze terminy do nawożenia obornikiem, który powinien być natychmiast przyorany. Roczna dawka obornika nie może przekraczać 40 ton/ ha.
9.W uprawach roślin ozimych dopuszcza się zastosowanie nawozów azotowych na glebach powierzchniowo zamarzniętych, w okresie odwilży.
10.Ustalając dawki azotu dla roślin uprawianych po przedplonach bobowatych, trzeba uwzględnić ilość związanego przez bakterie brodawkowe azotu w resztkach pożniwnych, który jest stopniowo uwalniany i wykorzystywany przez rośliny następcze.
11.Ustalając dawki nawozów na pastwiskach należy brać pod uwagę ilość składników pozostawionych przez zwierzęta w formie odchodów.
12.Dawki składników mineralnych należy ustalać na podstawie zasobności gleb z uwzględnieniem potrzeb nawozowych roślin.
13.Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu nawozów na zboczach o nachyleniu przekraczającym 10% ze względu na większe prawdopodobieństwo spływania składników mineralnych zawartych w nawozach, powodując tym samym zanieczyszczenie wód powierzchniowych.
14.Nawozy w dowolnych terminach mogą być stosowane w przypadku upraw roślin pod osłonami, a nawożenie stosuje się zgodnie ze specyfiką danej uprawy.
Przestrzegając wszystkie powyższe przypomnienia należy pamiętać, że do nawożenia pól powinno się używać sprzętu wyregulowanego, w dobrym stanie technicznym, a po wykonanym zabiegu maszyny powinny zostać umyte z dala od wód powierzchniowych i stref ochrony wód.
Nieprzestrzeganie wymienionych zasad grozi otrzymaniem kary, którą nakłada ARiMR.
Opracowanie: Karol Jażdżewski
Eugeniusz Wiśniewski
ZD Szamotuły
WODR w Poznaniu
Ciekawym ziołem, który można zastosować w codziennym żywieniu to ostropest. Ostropest wspiera pracę wątroby i chroni jej komórki przed uszkodzeniami, łagodzi stany zapalne na tle cukrzycowym, obniża stężenie bilirubiny, chroni wątrobę przed silnie działającymi lekami. Także stymuluje regenerację starych i wytwarzanie nowych komórek wątroby. Zmniejsza ryzyko pojawienia się raka wątroby, ponieważ hamuje podziały komórek nowotworowych, dlatego warto wprowadzić go do żywienia.
Przepis na „sałatkę z ostropestem”
*główka sałaty lodowej, pomidor, ogórek świeży, 2 ogórki kiszone, papryka czerwona, ryż ciemny, 2 jajka, tuńczyk, kiełki pszenicy
*przyprawy: 1 łyżka ostropestu, sól, pieprz
* wykonanie: jajka ugotować na twardo i pokroić w kostkę, ryż do pół miękkości, pozostałe składnik pokroić i do miski. Dodać tuńczyka, kiełki, przyprawić pieprzem, solą i ostropestem.
Życzę smacznego
Lidia Rybińska
WODR Poznań
Czy zmiany w prawie łowieckim dotyczące szacowania szkód zadowolą rolników ?
Przygotowane przez Czesław Nowakowski
Najbardziej rolnicy byli zadowoleni z szacowania szkód wyrządzonych przez zwierzynę leśną, w okresie kiedy szacowania były dokonywane przez nadleśnictwa , które dysponowały większymi środkami pieniężnymi przeznaczanymi na ten cel. Dbano bardziej o dokarmianie zwierząt w lesie, było więcej poletek zaporowych w celu dodatkowego dokarmiania zwierząt.
Sytuacja szacowania szkód pogorszyła się, kiedy państwo zrezygnowało z finansowania za wyrządzone szkody w uprawach rolnych. Wówczas tworzyły się Koła Łowieckie gdzie fundusze tworzone były ze składek członkowskich, za odstrzeloną zwierzynę i od tzw. Dewizowców. Szacując szkody nieuczciwie, krzywdzono w ten sposób rolników.
Od tego czasu są ciągłe roszczenia ze strony rolników . Rzetelność szacowania szkód uzależniana jest od kondycji finansowej Koła Łowieckiego. Istnieją Koła Łowieckie , które dobrze się gospodarują, posiadają poletka, dokarmiają w okresie zimowym zwierzynę, korzystają z dopłat obszarowych i programów rolno-środowiskowych, współpracują z rolnikami. Wpływa to na lepszą kondycję finansową Koła Łowieckiego.
Przez szereg lat rolnicy domagają się szacowania szkód przez niezależną komisję, gdzie ciężko jest ten temat przeforsować.
Po wieloletnich bojach pojawił się projekt o dofinansowaniu do Kół Łowieckich od Skarbu Państwa w wysokości 50% na rzecz odszkodowań wyrządzonych przez zwierzynę leśną, gdzie warunkiem będzie zrealizowanie wykonania planu odstrzałów powyżej 80%. Mówi się też o możliwości tworzenia się firm ubezpieczeniowych przystosowanych jako jednostka niezależna do szacowania szkód . Tylko kto będzie za to ponosić koszty.
Jako pracownik służby rolnej później doradca rolny, uczestniczę w szacowaniu szkód od 40 lat. Największy wpływ na wynik oszacowanej szkody był w okresie kiedy płatnikiem było Nadleśnictwo.
W komisji mediacyjnej różnie bywa, jak już wspomniałem zależy to od kondycji finansowej Koła Łowieckiego i rzetelnego podejścia do sprawy.
Zatem należy poczekać na nowelizację przepisów w prawie łowieckim.
Czesław Nowakowski- doradca w Gminie Wieleń
Trzy lata temu w gminie Wieleń została zorganizowana Lokalna Grupa Dyskusyjna - producentów rolnych. Są to gospodarstwa zajmujące się produkcją mleka- 2 gosp., mleka i żywca wołowego – 2 gosp. , oraz produkcją żywca wołowego – 1 gosp.. Grupa spotyka się z doradcą rolnym raz na kwartał.
Tematyką do chwili obecnej w dyskusji były sprawy bieżące w rolnictwie, opłacalność produkcji . Na każdym spotkaniu doradca referował wybrany temat w zależności od potrzeb dla grupy rolników, na bieżąco były dostarczane różnego rodzaju materiały. Udzielane były informacje i porady odnośnie sporządzania wniosków do płatności obszarowych, oraz możliwości pozyskiwania środków z UE.
Spotykanie się rolników w grupie pozwala na wymianę doświadczeń, zacieśnia między sobą więzy , czego w ostatnim czasie brakuje.
Celem Lokalnej Grupy Dyskusyjnej (spotykania się rolników w grupie) jest:
- doprowadzenie do większej współpracy między sobą
-pozyskiwania na bieżąco większej informacji dot. rolnictwa
-pogłębiania wiedzy do kierunku produkcji poprzez szkolenia
- wprowadzanie nowych technologii do produkcji w zależności od kierunku produkcji
Doradca rolny ma możliwość wykazania się większą skutecznością udzielania porad bezpośrednio w gospodarstwie rolnym.
Czesław Nowakowski- doradca w gminie Wieleń
Lepiej zapobiegać niż leczyć Czyli kilka rad- Jakich produktów nie powinno się ze sobą łączyć.
Przygotowane przez Barbara Wawrzyniak
Podstawą naszego zdrowia jest dobrze zbilansowana dieta. Dzięki niej zachowamy na długo zdrowie, młodość, dobre samopoczucie. Niewłaściwe zaś odżywianie może po latach przyczynić się do rozwoju choroby. Umiejętne łączenie jedzenia i dodawanie określonych przypraw nie jest jedynie kwestią smaku. Wiadomo, że nawet najzdrowsze produkty, połączone w nieodpowiedni sposób mogą okazać się bezwartościowe, a nawet zaszkodzić. Poniżej podaję kilka przykładów, jakich produktów nie powinno się łączyć, by nie tracić cennych właściwości każdego z nich.
1.Herbata z cytryną
Często podając herbatę dodajemy do niej cytrynę, czy słusznie? Badania naukowe wykazały, że znajdujący się w listkach herbaty glin łączy się z sokiem z cytryny , tworząc w ten sposób cytrynian glinu. Związek ten odkłada się w mózgu i może prowadzić m.in. do choroby Alzheimera, mniejszej wydolności wątroby i gorszego leczenia złamań. Czyli herbata tak, lecz bez cytrynki.
2.Herbata z ciastem drożdżowym
Garbniki, zawarte w herbacie ograniczają wchłanianie witaminy B1, która znajduje się w cieście drożdżowym. Zmniejsza się również przyswajalność żelaza , magnezu i wapnia. Witamina B1 pozytywnie wpływa na nasz układ nerwowy. Dlatego powinniśmy przyjąć zasadę, aby w trakcie, czy zaraz po posiłku nie pić herbaty. Najlepiej jest odczekać około godziny.
3.Kawa i herbata z mlekiem lub śmietanką
Kwas szczawiowy, który jest zawarty w kawie lub herbacie łączy się z wapniem znajdującym się w nabiale ( mleko, śmietana, ser żółty, twarożek, jogurt). Poprzez połączenie tych dwóch składników powstają szczawiany, które odkładają się w drogach moczowych w postaci kamieni . Wapń w takiej postaci nie jest przyswajalny przez nasz organizm.
4.Pomidor z ogórkiem
Surowy ogórek zawiera enzym (askorbinazę), który utlenia zawartą w pomidorze witaminę C. Tak samo jest przy połączeniu ogórka z papryką, cebulą, cykorią, sałatą czy też natką pietruszki. Dla przykładu : jedna łyżeczka soku z ogórków unicestwia zapas witaminy C zawarty w 3 litrach soku pomidorowego. Warto o tym pamiętać, jeśli zależy mam na dostarczeniu naszemu organizmowi dużej dawki wit.C , która ma bardzo wiele dobroczynnych właściwości dla naszego zdrowia. Zamiast surowego ogórka można użyć do sałatki ogórków kiszonych.
5.Pomidor z nabiałem
Pomidor zawiera kwasy ( cytrynowy, jabłkowy, kumarynowy, chlorogenowy), które łącząc się z wapniem zawartym w jogurcie, twarożku, tworzą się nierozpuszczalne kryształki. To właśnie one odkładają się w stawach i powodują silne bóle przy każdym ruchu. Nie chodzi tu o to , by całkowicie wykluczyć spożywanie nabiału i pomidora jednocześnie, ale o to, by nie był to stały element naszej diety.
6. Ryby morskie i rośliny kapustne
Ryby morskie to cenne źródło kwasów omega-3 i jodu , potrzebnego do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Rośliny kapustne ( kapusta, kalafior, brokuł, jarmuż, kalarepa) zawierają substancje wolotwórcze , które ograniczają wchłanianie jodu tzw. goistrogeny. Z tego to właśnie powodu nie powinniśmy łączyć tych dwóch pokarmów w posiłku. Niekorzystne działanie goistrogenów możemy częściowo zneutralizować poprzez gotowanie warzyw bez przykrycia przez pierwszych kilka minut.
7.Ryby i olej słonecznikowy
Dobroczynne działanie kwasów omega-3 zawartych w rybach może zostać przytłumione poprzez smażenie w oleju słonecznikowym lub kukurydzianym który zawiera kwasy omega-6 (też zdrowe). Kwasy omega-3 jak i omega-6 działają korzystnie na nasz organizm, jednak, gdy poziom omega-6 wzrasta to tworzenie omega-3 w organizmie spada. Właściwa ich proporcja to 4:5.
8. Czerwone mięso i czerwone wino
Mówiono nam, że do czerwonego mięsa najlepiej pasuje czerwone wino. Okazuje się , że jest to połączenie niezbyt szczęśliwe. Otóż garbniki zawarte w czerwonym winie ograniczają wchłanianie żelaza w przewodzie pokarmowym. Szczególną uwagę muszą tu zwrócić osoby , którym grozi anemia. Smakosze , którzy befsztyki zapijają winem powinni jeść inne produkty zawierające żelazo np.: sardynki, jajka, figi gotowaną fasolę .
Oczywiście nie musimy obawiać się , że po zjedzeniu niewłaściwie skomponowanego pożywienia, po wypiciu herbaty z cytryną, czy zjedzeniu pomidora z serem zachorujemy. Nie tak się nie stanie . Nie ma nic w tym złego, że od czasu do czasu spożyjemy posiłki łączące te produkty, które raczej powinniśmy spożywać oddzielnie. Jeśli jednak będziemy systematycznie stosować niewłaściwe połączenia pokarmów , to może się okazać, że ponosimy konsekwencje naszego nieroztropnego odżywiania . Póki nic nie dolega, wiele ludzi lekceważy sobie stosowanie zdrowej diety , jednak skutki tego prędzej, czy później zaczną być odczuwalne. Dlatego stosujmy prostą zasadę : „Lepiej zapobiegać niż leczyć”
Subiektywna ocena sezonu wegetacyjnego 2015 roku w gminie Gołańcz.
Przygotowane przez Michał GawłowskiOkres wegetacyjny w 2015 roku sugerował niskie plony roślin uprawnych. Małe opady śniegu w zimę 2014/2015 nie zagwarantowały dobrego nasycenia gleby w wodę, a co za tym idzie – rozpuszczenia nawozów. Zimne noce na początku okresu wegetacji nie pozwalały korzeniowi na szybki fizjologiczne przewodzenie składników pokarmowych z gleby. Rolnicy wysiali nawozy i czekali na efekty jego działania. Rośliny rozpoczęły wegetacje, przykryło glebę łanem i opóźniło to ogrzanie gleby. Okres zapylanie przebiegał w czasie bezdeszczowym. Dało zaobserwować się niedużą presję ataków chorób grzybowych. Rolnicy zastanawiali się nad konsekwencjami potencjalnej suszy. Po okresie zapylania długo oczekiwane deszcze krótkie rozpuściły zdeponowane nawozy – akurat na czas rozwijania się i wypełniania ziarniaków. Żniwa – pomimo długiego kresu posuchy – okazały się udane, plon był zadawalający. Choć na glebach najsłabszych dawał powody do zmartwienia. Zboża i rzepak, większość rolników zaskoczył poziomem plonowania. Jesienią mgły zaspokoiły cześć zapotrzebowania na wodę w burakach, wreszcie zaczęły nabierać powoli masy towarowej, zaskakując dość wysoką polaryzacją. Ziemniaki mogły zagwarantować plon tylko w warunkach stosowania deszczowni. Kukurydze dobrze wystartowały, ale niestety – jako roślina o dużych wymaganiach nawozowych najgorzej odczuła niedobór opadów. Obniżył się plon ziarna oraz wartość paszowa, co odczuli od razu rolnicy skarmiając bydło mleczne. Teraz z nadzieją, po siewach ozimin, zostaje nam wyczekiwać zimy ze śniegiem. Śniegiem który okryje pole biała kołdrą, zabezpieczając rośliny przed wysmalaniem, oraz zapewni odpowiednią ilość wody na wiosnę.
Poniżej przedstawiam wykres temperatury i opadów gminy Gołańcz. Pierwszy przedstawia dane od początku roku do końca września, drugi prezentuje szczegółowo przebieg warunków pogodowych sezonu wegetacyjnego. Dane pobrane są ze stacji meteorologicznej w Oporzynie. Stacja ta należy do sieci stacji meteorologicznych WODR w Poznaniu.
Wykres 1.
Wykres 2.
M. Gawłowski
Nadeszły takie czasy, że coraz częściej spotykamy osoby, które są zainteresowane zdrowym żywieniem. Szukają sklepów ze zdrową żywnością, dużo czytają i świadomość ich jest o wiele wyższa niż przed laty. Nawet młode osoby wracają do babcinych przepisów i interesują się zdrowym żywieniem. W związku z tym podaję przepis na zrobienie zakwasu i wypiek chleba. Największą trudnością to zrobienie zakwasu pierwszy raz, a potem tylko będziemy odbierać ciasto i przechowywać w lodówce.
Przygotowanie zakwasu:
Do litrowego słoja wyparzonego wrzątkiem wsypujemy ½ szkl. mąki (żytnia razowa) i dodajemy ½ szkl. wody. Mieszamy drewnianą łyżką i przykrywamy ściereczką (nie zakręcamy słoja). Na drugi, trzeci i czwarty dzień powtarzamy tą czynność. Jest to dokarmianie zakwasu. Pomiędzy dokarmianiem można zakwas wymieszać drewnianą łyżką. Po 4 dniach mamy pełen słoik zakwasu. Zamykamy słoik, kiedy ostatnia porcja mąki z czwartego dokarmiania ulegnie fermentacji po czym odstawiamy nasz gotowy zakwas do lodówki na 2-3 dni (można dłużej aby sobie poleżakował ). Będzie konsystencja gęstej śmietany. W przeddzień pieczenia chleba wyjmujemy go z lodówki i po doprowadzeniu do temperatury pokojowej dokarmiamy go niewielką ilością wody i mąki w równych proporcjach np. po 3 łyżki. Zostawiamy na 2-3 godzin aby „się obudził” i zaczął znowu pracować – na powierzchni pojawią się małe bąbelki.
Przygotowujemy zaczyn (czyli chleb)
Do dużej miski odmierzamy:
1 l wody
1 szkl. płatków owsianych (mogą być rożne)
1 szkl. (1/3 szkl. nasion słonecznika, 1/3 szkl. nasion dyni, 1/3 szkl. siemienia lnianego)
1 łyżka soli morskiej
1 łyżka cukru lub miodu
Zakwas (dodajemy przygotowany wyżej - połowę). Do reszty w słoju + ½ szkl. wody i ½ szkl. mąki żytniej typ 2000 i pozwalamy zaczynowi przepracować po czym chowamy do lodówki, gdzie będzie czekał na kolejny wypiek chleba. Należy pamiętać, aby po każdym wypieku chleba ponownie dokarmić zakwas.
Jako dodatek- w zależności od gustów smakowych można dodać: czarnuszki, rodzynek, kminku it.
1 kg mąki zbożowej różnego gatunku ( można mieszać 3-4 gatunków mąki, wg uznania). Należy pamiętać, że 40% powinno być mąki pszennej.
Wykonanie:
Kładziemy po kolei wszystkie składniki, wyrabiamy w misce i przekładamy do formy (mogą być korytka babkowe). Przykrywamy ręcznikiem i ciasto garuje minimum 8 godzin. Po tym czasie możemy rozprowadzić na powierzchni chleba 1 łyżkę wody i na to nasypać mak lub sezam. Chodzi o to, że unikniemy wówczas twardej skórki. Drugi sposób to taki, że nie rozprowadzamy wody po powierzchni chleba, a tylko wierzch posypujemy mąką. Wówczas też unikniemy twardej skórki.
Chleb w korytkach kładziemy do zimnego piekarnika, pieczemy 1, 15min na 200 stopni.
Chleb można zamrażać, nie wymaga odgrzewania po rozmrożeniu. Jeżeli przez dłuższy czas nie będziemy piekli chleba, to pamiętajmy aby nasz zakwas raz na tydzień dokarmić niewielką ilością mąki pół na pół z wodą
Myślę, że możemy cieszyć się chlebem pieczonym własnoręcznie, ponieważ jest przepyszny, chrupiący i prawdziwy, a zapach unosi się po całym domu i przede wszystkim jest zdrowy, a my wiemy co jemy.
Lidia Rybińska
WODR Poznań
Więcej...
W dniu 30 września br. Europejski Bank Centralny ogłosił kurs euro według którego będą obliczane stawki płatności bezpośrednich za 2015 rok. W Polsce kurs ten wynosi 4,2448 zł za euro. Oto przekładowe stawki płatności bezpośrednich za 2015 rok w przeliczeniu w zł/ha:
- Jednolita płatność obszarowa - 453,70 zł
- Płatność za zazielenienie - 304,31 zł
- Płatność dodatkowa - 171,73 zł
- Płatność dla młodych rolników - 258,97 zł
- Płatność do roślin wysokobiałkowych - 422,00 zł
Zostały ustalone stawki dopłat do bydła, krów i owiec :
- Płatność do bydła - 261,37 zł/szt.
- Płatność do krów - 314,28 zł/szt.
- Płatność do owiec - 116,56zl/szt.
Od 16 października do 1 grudnia 2015 roku ARiMR będzie wypłacać zaliczki na poczet dopłat bezpośrednich za 2015 rok. Zaliczki te mają złagodzić skutki suszy jaka dotknęła rolników. Otrzymają je rolnicy którzy nie zostali objęci kontrolami na miejscu i do których nie mają zastosowania zmniejszenia, wykluczenia lub inne kary administracyjne.
Zaliczki w wysokości 50 % zostaną wypłacone na poczet jednolitej płatności obszarowej, płatności dodatkowej, płatności do roślin wysokobiałkowych oraz płatności do owoców miękkich.
Widok strusi na polskiej wsi zaciekawia. Wielkie, charakterystyczne ptaki przyciągają zainteresowanych przyjezdnych, pomimo, z coraz częściej spotykamy je w gospodarstwach agroturystycznych. Ich funkcja to zwykle ozdoba i atrakcja dla gości, jednak hodowle „towarowe” z przeznaczeniem na mięso to prawdziwa rzadkość.
Rozpoczęcie hodowli wymaga poniesienia znacznych kosztów inwestycyjnych (zagrody, wiaty, inkubator, klujnik) ale również zdobywania mozolnie wiedzy praktycznej.
Większość zainteresowanych martwi się jak ptaki znoszą nasz klimat. Okazuje się, że większym problemem niż niższa temperatura jest duża wilgotność w lecie oraz przedłużające się zimy. Długo zalegający śnieg powoduje powolne „rozbudzanie się” ptaków, ich dezorientację i opóźnienie nieśności. W mroźne zimy dorosłe strusie wolą być na dworze, ale kiedy prognozuje się większe mrozy (-20 stopni C) zamykane powinny być na noc w pomieszczeniach.
Największe problemy zdrowotne strusi dotyczą kwestii ich żywienia, a pomoc weterynaryjna jest problematyczna. Te zwierzęta są niezwykle płochliwe, „zestresowane” i nerwach potrafią nałykać się zbyt dużych kawałków słomy, trawy. Ich żołądek nie trawi żadnych większych elementów, a nagromadzenie ich w przewodzie pokarmowym prowadzi do śmierci. Dlatego wszystko co jedzą strusie musi być doskonale rozdrobnione. Delikatnym ptasim żołądkom nie służy również wielka ciekawość strusi i uwielbienie błyszczących rzeczy. Ptaki łapią dziobem wszystko co się świeci, ostre kamyczki, właściwie dziobną wszystko co choć troszkę inne, interesujące. To niebezpieczne i dla samych ptaków, które giną z powodu zatkania żołądka, ale również dla postronnych osób, nieświadomych jak wielką atrakcją może być dla tego silnego ptaka np. biżuteria. Również dokonywanie wszelkich napraw w obrębie wybiegów wymaga nie lada przenikliwości i cierpliwości gospodarza, ponieważ strusiom podobają się wszelkie metalowe narzędzia, śrubki itp. A to uwielbienie może być tragiczny w skutkach. Cały teren wybiegów musiał być niezwykle dokładnie oczyszczony ze wszystkiego, co ptaki mogłyby połknąć.
Niestety powiedzenie „ptaki móżdżek” ma spore odniesienie do strusi, ponieważ nie grzeszą rozumkiem i niezależnie od skutków robią to co reszta. Jeśli jeden uzna coś za interesujące reszta również zaczyna to skubać i robi się awantura. Spłoszone ptaki uciekają ślepo za resztą stada, wpadają na siebie, tratując się, łamią sobie tedy nogi, kaleczą się. Olbrzymim wyczynem jest również zagonienie osobnika do zagrody. Spłoszony struś jest niezwykle szybki i nie decyduje o sobie „z głową” – robi to co reszta towarzyszy. Strusie mają bardzo dobry wzrok i gdy zobaczą coś niepokojącego, np. stado biegnący w oddali saren, wpadają w popłoch. Ze względu na nietypowość hodowli jej ubezpieczenie jest bardzo trudne.
Każda grupa wiekowa powinna być utrzymywana osobno. Ze względu na bezpieczeństwo młode strusie zawsze są zamykane na noc.
Stres niekorzystanie wpływa również na nieśność ptaków. A strusie znoszą ok. 40 i więcej jaj w sezonie, który trwa od wiosny do końca sierpnia. Samiec szykuje dołek w piaskownicy w części wybiegu, a samice niosą się popołudniami (zwykle od godz. 16 do 20) i najlepiej je podebrać zaraz po zniesieniu. Doglądanie jaj w inkubatorze jest bardzo pracochłonne, a szczególnie ważne jest ułożenie komory powietrznej. Jaja niezapłodnione są przeznaczone do konsumpcji (jedno wystarczy na jajecznicę dla 8-10 osób), a przechowywane w lodowce nadają się do spożycia nawet do pół roku.
Strusie bywają niebezpieczne, od ok. 10 m-ca życia zaczynają walczyć ze sobą, ustalają hierarchię w stadzie. Również dorosłe osobniki bywają groźne, poza wspomnianym już uwielbieniem błyskotek, potrafią być agresywne, jeśli coś nie przypadnie im do gustu.
Z gospodarstwa odbierane mogą być żywe ptaki w wieku 10-12 miesięcy (80 -100kg), a pozyskane produkty są towarem eksportowym. W samym gospodarstwie możemy kupić skóry i jaja konsumpcyjne oraz zdobione wydmuszki.
Michał Gawłowski
Owoce jagodowe w kolorze ciemnogranatowym (prawie czarnym). Właściwości zdrowotne są nie do przecenienia- to antidotum na choroby cywilizacyjne. Zawierają bardzo dużo witamin i mikroelementów. Owoce i naturalny sok z aronii czarnej mogą być środkami pomocnymi w leczeniu nadciśnienia, arteriosklerozy, kataru żołądka, hemoroidów, niektórych chorób oczu ( osoby pracujące przy komputerach). Powszechnie jest ceniona przy wspomaganiu leczenia chorób nowotworowych , wspomaga również siły obronne organizmu.
Roślina bardzo łatwa w uprawie, nie atakują jej szkodniki, jest odporna na mrozy, nawet silne, nie wymaga podlewania a nawet nie lubi nadmiaru wody. Nie ma też specjalnych wymagań co do stanowiska. Nie wymaga też oprysków. Rośnie dobrze nawet w dość słabych glebach ale najlepiej w gliniasto-piaszczystej, żyznej, próchniczej i przepuszczalnej Odczyn obojetny.
Jest roślina samopylną. Owoce dojrzewają w drugiej połowie sierpnia i na początku września. Zwykle daje obfite plony. Zebrane owoce można bez obawy przetrzymywać przez kilka dni w chłodnym pomieszczeniu.
Aronię możemy sadzć w ogrodzie lub na działce zarówno jesienią jak i na wiosnę. Sadzonki umieszczamy w ziemi o parę centymetrów głębiej niż rosły w szkółce.
Tak więc na jesień rozejrzyjmy się za choć jednym krzewem aronii, warto pić ich sok przez cały rok częstując nim rodzinę i przyjaciół.
Pomoc de minimis to wsparcie państwa udzielane przedsiębiorcom, które nie wymaga notyfikacji Komisij Europejskiej. Zgodnie bowiem z normą prawa rzymskiego de minimis non curat lex [(łac.) - prawo nie troszczy się o drobiazgi], pomoc o niewielkich rozmiarach nie powoduje naruszenia konkurencji na rynku.
Pomocy finansowej de minimis mogą udzielać m.in. agencje, organy podatkowe, jednostki samorządu terytorialnego.
Limit tej pomocy to 15 tys. euro na producenta rolnego na 3 lata podatkowe (rok bieżący i dwa lata poprzednie).
Do de minimis zalicza się następujące rodzaje wsparcia:
- dopłaty do materiału siewnego (Agencja Rynku Rolnego);
- ulgi w opłacie składek na ubezpieczenie społeczne (KRUS);
- ulgi w spłacie czynszu dzierżawnego (Agencja Nieruchomości Rolnych);
- ulgi podatkowe (jednostki samorządu terytorialnego, organy podatkowe);
- ulgi w opłatach środowiskowych (Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska);
- dotacje (Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych);
- jednorazową pomoc finansową dla producentów rolnych z tytułu powodzi, huraganu, gradu lub deszczu nawalnego w 2013 r. (ARiMR);
- dopłaty do kredytów na zakup ziemi na zasadach pomocy de minimis (ARiMR);
- umorzenie w całości lub części wierzytelności ARiMR (w ramach byłego Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa);
- dopłaty do kredytów klęskowych na zasadzie pomocy de minimis (ARiMR);
- pomoc finansową dla rolnika, który w 2014 r. był producentem owoców porzeczki czarnej lub wiśni;
- pomoc finansowa dla rolnika, który w 2014 r. był producentem cebuli, kapusty lub jabłek;
- pomoc finansową dla rolnika, który w 2014 r. poniósł szkody w uprawach rolnych wyrządzone przez dziki.
Zbigniew Tomczak