Duży udział zbóż w strukturze zasiewów dochodzący do 75 % i więcej sprawia , że często przez kolejne 3 lata rośliny zbożowe wysiewane są po sobie tworząc monokulturę zbożową.

   Są to sytuacje szczególnie niekorzystne na glebach lżejszych, gdzie ze względu na większą przepuszczalność i niższą zawartość próchnicy oraz przechodzenia w stan pylisty, znacznie szybciej podlegają degradacji. Objawem tego jest zmniejszona odporność roślin na suszę, choroby a spadek plonów następuje mimo zwiększonego nawożenia. Dlatego na glebach słabszych należy pamiętać o uprawie  łubinu, jako najlepszego przedplonu dla większości roślin uprawnych, a szczególnie dla zbóż.

    Pozytywne działanie łubinu w zmianowaniu wynika z tego, że:

        -  długi korzeń wnika głęboko w podłoże, co ułatwia jego przewietrzenie i lepsze pobieranie wody z miejsc niedostępnych dla zbóż,

        - wzbogaca glebę w azot symbiotyczny, który jest wykorzystywany w dłuższym okresie, gdyż nie jest wypłukiwany z gleby.

    Resztki pożniwne łubinu wzbogacają glebę w próchnicę, co jest szczególnie ważne w sytuacji braku obornika.

  Uprawiając łubin pamiętajmy o zaleceniach ponieważ nieprzestrzeganie ich powoduje obniżkę plonu nasion:

   - łubin nie toleruje gleb o wysokiej zawartości próchnicy, ciężkich, o zbyt wysokim pH,

  - nie należy go wysiewać na polach gdzie była przyorana a nie rozłożona słoma lub obornik,

  - nasiona powinny być zaszczepione nitraginą i zaprawiane zaprawą grzybobójczą,

  - optymalny termin siewu do 10 kwietnia oraz norma wysiewu 120-140 kg/ w zależności od odmiany,

  - na zachwaszczone plantacji należy pamiętać o desykacji przed zbiorem, w fazie brązowienia strąków.                               

                                                                                          Ryszard  Wyrwa- doradca w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim

Źródło zdjęcia: internet