Pomoc de minimis to wsparcie państwa udzielane przedsiębiorcom, które nie wymaga notyfikacji Komisij Europejskiej. Zgodnie bowiem z normą prawa rzymskiego de minimis non curat lex [(łac.) - prawo nie troszczy się o drobiazgi], pomoc o niewielkich rozmiarach nie powoduje naruszenia konkurencji na rynku.
Pomocy finansowej de minimis mogą udzielać m.in. agencje, organy podatkowe, jednostki samorządu terytorialnego.
Limit tej pomocy to 15 tys. euro na producenta rolnego na 3 lata podatkowe (rok bieżący i dwa lata poprzednie).
Do de minimis zalicza się następujące rodzaje wsparcia:
- dopłaty do materiału siewnego (Agencja Rynku Rolnego);
- ulgi w opłacie składek na ubezpieczenie społeczne (KRUS);
- ulgi w spłacie czynszu dzierżawnego (Agencja Nieruchomości Rolnych);
- ulgi podatkowe (jednostki samorządu terytorialnego, organy podatkowe);
- ulgi w opłatach środowiskowych (Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska);
- dotacje (Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych);
- jednorazową pomoc finansową dla producentów rolnych z tytułu powodzi, huraganu, gradu lub deszczu nawalnego w 2013 r. (ARiMR);
- dopłaty do kredytów na zakup ziemi na zasadach pomocy de minimis (ARiMR);
- umorzenie w całości lub części wierzytelności ARiMR (w ramach byłego Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa);
- dopłaty do kredytów klęskowych na zasadzie pomocy de minimis (ARiMR);
- pomoc finansową dla rolnika, który w 2014 r. był producentem owoców porzeczki czarnej lub wiśni;
- pomoc finansowa dla rolnika, który w 2014 r. był producentem cebuli, kapusty lub jabłek;
- pomoc finansową dla rolnika, który w 2014 r. poniósł szkody w uprawach rolnych wyrządzone przez dziki.
Zbigniew Tomczak