Szczególnie korzystne warunki siedliska, głównie obfite i dobrze rozłożonych opady atmosferyczne stwarzają możliwość prowadzenia gospodarki łąkowo pastwiskowej na tym samym miejscu przez dziesiątki lat. Warunki sprzyjające utrzymywaniu się Trwałych Użytków Zielonych występują w Polsce przede wszystkim w górach i na pogórzu a na terenach nizinnych w dolinach rzek.
Przedmiotem zagospodarowania są trwałe łąki i pastwiska o niekorzystnym składzie florystycznym i niskiej produkcyjności czyli użytki zdegradowane na skutek niekorzystnych czynników siedliska, błędów lub zaniedbań w gospodarce łąkowej. Ocenia się, że ponad połowa powierzchni łąk i pastwisk w Polsce stanowią użytki zdegradowane ,wymagające renowacji. Degradacja zbiorowisk trawiastych: łąk i pastwisk jest procesem stopniowego obniżania ich wartości użytkowej – wielkości i jakości plonu. Zdegradowane użytki zielone maja niski potencjał plonotwórczy i niską produktywność komponentów runi . Polega to między innymi na tym ,że na skutek niekorzystnych warunków siedliskowych np. susza lub nadmierne uwilgotnienie, bądź nieprawidłowej gospodarki prowadzonej przez człowieka następuje ustępowanie wartościowych gatunków traw i roślin motylkowych. Pojawiają się w to miejsce uciążliwe chwasty osłabiające znacząco potencjał plonotwórczy zbiorowiska. Zagospodarowanie zdegradowanych TUZ zaczyna się od regulacji stosunków wodnych lub uporządkowania powierzchni tak aby stworzyć jednolitą przestrzeń produkcyjną. Kolejnym etapem jest zagospodarowanie łąkarskie, którego celem jest nadanie lub przywrócenie zdegradowanym użytkom zielonym wysokiej wartości gospodarczej. Zależnie od warunków przyrodniczych i gospodarczych stosuje się jedną z następujących metod pratotechnicznych:
-nawożenie połączone z chemiczną ochroną (regeneracja)
-podsiew
-zagospodarowanie metodą pełnej uprawy
Pierwszy z sposobów czyli regeneracja aby był skuteczny musimy mieć pewność czy na naszym użytku w przewadze występują wartościowe gatunki traw i motylkowych. Zabieg ten polega na zniszczeniu występujących chwastów przy pomocy herbicydów. Po zaobserwowaniu na roślinach pierwszych objawów działania środków chemicznych, wykonujemy wysokie nawożenie mineralne, które będzie stymulować intensywny rozwój pozostawionych traw. Zazwyczaj stosuje się 50-70 kg azotu/ha , 70-80 kg fosforu/ha, 50-60 kg potasu/ha po wykonaniu oprysku oraz podobną dawkę nawozów (z wyłączeniem Fosforu) po pierwszym pokosie. Tego typu regeneracja w istotny sposób wpływa na zwiększenie ilości oraz jakości pozyskiwanej paszy już w pierwszym roku po zastosowaniu.
Drugim ze sposobów poprawienia składu botanicznego naszego zbiorowiska trawiastego jest odnawianie metodą podsiewu. Zabieg ten polega na podsianiu użytku zielonego brakującymi gatunkami traw i motylkowych, celowym jest wykonanie go gdy ponad 50% powierzchni opanowana jest przez chwasty lub rośliny o niskiej wartości pokarmowej. W przypadku silnego zachwaszczenia podobnie jak przy regeneracji wykonujemy oprysk herbicydem oraz stosujemy nawożenie mineralne. Następnie musimy częściowo zniszczyć starą darń przy pomocy bron średnich lub ciężkich, bronowanie wykonuje się na krzyż aż do otwarcia się 50% powierzchni gleby ,czyli na czarno. Kolejnym etapem jest wysiew nasion siewnikiem rzędowym bez redlic lub rzutowo siewnikiem do poplonów. Posiewnie stosujemy lekką bronę ,mieszając nasiona z glebą następnie całość wałujemy, a w fazie krzewienia stosujemy szybko działające nawożenie azotowe. Można też wykonać podsiew z wykorzystaniem specjalistycznych siewników wprowadzających nasiona bezpośrednio w odnawianą ruń. Tak odnowiona łąka lub pastwisko znacząco zwiększa swój potencjał produkcyjny już w pierwszym roku wykonania zabiegu.
Kolejnym ze sposobów jest metoda pełnej uprawy gleby i ponowny wysiew nasion. Metoda stosowana wówczas , gdy w runi brakuje wartościowych gatunków traw oraz roślin motylkowych, a roślinami dominującymi są uciążliwe chwasty. Na glebach mineralnych orkę wykonujemy na głębokość ok 20 cm, zazwyczaj jesienią przy pomocy pługa dokładnie odwracającego darń . Tak przygotowaną glebę pozostawiamy do wiosny. W przypadku gleb torfowych orkę wykonujemy wiosną a pozostałe zabiegi agregatami w celu ograniczenia zniszczeń w strukturze gleby. Pod pług można wprowadzić nawozy wapniowe w dawce ok. 2 t/ha . Wiosną na glebach mineralnych do doprawienia gleby można użyć glebogryzarki. Bezpośrednio przed siewem mieszanki złożonej z wartościowych traw i motylkowych stosujemy nawożenie mineralne w wysokości od 60-80 kg fosforu i 80-100 kg potasu na hektar w zależności od zasobności gleby. Jest to metoda radykalna polegająca na stworzeniu nowej runi ,równocześnie pracochłonna i droga w wykonaniu. Pozwala nam jednak uzyskać przez kolejne lata wysokie i wartościowe plony.
Tomasz Szymański
ZD w Ostrzeszowie
WODR w Poznaniu
Materiały źródłowe: Internet, ,,Łąkarstwo i gospodarka łąkowa” – praca zbiorowa pod redakcją prof. dr. Mariana Falkowskiego
Ekologiczna plantacja aronii w powiecie nowotomyskim
Przygotowane przez Sebastian Woźniak
Ekologiczna plantacja aronii Pana Mariusza Tadeusza położona jest w miejscowości Kopanki w gminie Opalenica, gdzie dominują gleby lekkie. Gdy w 2004 roku pojawiło się wsparcie do produkcji ekologicznej właściciel gospodarstwa rozpoczął poszukiwanie rośliny odpornej i wydajnej, Zainteresował się aronią ze względu na jej walory produkcyjne, możliwość zbioru maszynowego oraz zdrowotne. W 2005r. została założona plantacja o powierzchni 15 ha. Właściciel gospodarstwa produkuje z aronii przede wszystkim sok, który warto mieć w domu przez cały rok, gdyż jest on bogaty w witaminy i związki roślinne, które mają pozytywny wpływ na nasze zdrowie, pomagając bronić się przed chorobami. Aronia to owoc bogaty w takie witaminy jak: C, B2, B6, E, P, PP, prowitamina A. Aronia jest bardzo dobrym dodatkiem do potraw z mięs, a także na konfitury, dżemy i chrzan z owocem aronii.
Opracował: Sebastian Woźniak
źródło: na podstawie wywiadu z właścicielem plantacji M.Tadeuszem
fotki: udostępnione przez M. Tadeusza
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4228#sigProIdf6acc0cfa7
Po takim tytułem 8 grudnia 2015 r. w sali wiejskiej w Kiełczynku odbył się zorganizowany przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego konkurs dla osób zatrudnionych w rolnictwie .
Na wstępie spotkania Pani Anna Samsel- Kierownik Placówki Terenowej KRUS w Śremie przypomniała zebranym uczestnikom spotkania o najważniejszych zmianach, które będą obowiązywały od 2016 r. w zakresie zasiłków chorobowych, macierzyńskich, pielęgnacyjnych a także o zasadach pobierania zasiłków przedłużonych (czyli zasiłkach przysługujących ubezpieczonym w KRUS w przypadku przedłużającej się choroby powyżej 180 dni). Pani Anna Samsel również przypomniała zebranym uczestnikom o informowaniu na bieżąco placówki terenowej o wszelkich zmianach w zatrudnieniu osób ubezpieczonych w KRUS szczególnie przy podejmowaniu zatrudnienia na umowach zlecenia. Następnie inspektor KRUS w Śremie- Pan Zdzisław Wojciechowski przestawił krótko statystyki wypadkowości w gospodarstwach rolnych w gminie Książ oraz przypomniał o zasadach bhp w rolnictwie. Kolejnym punktem spotkania było przeprowadzenie konkursu pt. „ Znam zasady pracy w gospodarstwie rolnym”. Wśród wypełnionych przez uczestników testów wylosowano trzech laureatów: Pana Michała Wojkiewicza, Panią Elżbietę Stępę oraz Panią Marię Wenzel, których nagrodzono upominkami AGD w postaci robota kuchennego, blendera oraz czajnika bezprzewodowego. Laureatom gratulujemy!!!
Otwarcie Centrum Integrowanej Ochrony Roślin w CWE Gołaszyn
Napisane przez Ryszard Bijak
W dniu 3.12.2015r. odbyło się spotkanie Przewodniczącej Sejmiku Województwa Wielkopolskiego Pani Zofii Szalczyk, Wicemarszałka Województwa Wielkopolskiego Pana Krzysztofa Grabowskiego oraz Dyrekcji Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu z przedstawicielami samorządów regionu leszczyńskiego. Spotkanie dotyczyło współpracy samorządów z Wielkopolskim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, prezentacji gospodarstw agroturystycznych, kultury, historii regionów, a także działalności samorządów w zakresie wspierania rozwoju terytorialnego. Spotkanie otworzył Dyrektor Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu witając zaproszonych gości. Po wystąpieniu Pana Dyrektora głos zabrała Przewodnicząca Sejmiku Województwa Wielkopolskiego Pani Zofia Szalczyk. Prelegentka mówiła o roli doradztwa dla regionu leszczyńskiego oraz o ściślejszej współpracy samorządów z doradztwem rolniczym. Następnie głos zabrał Pan Krzysztof Grabowski mówiąc o zmianach jakie zaszły w Centrum Wystawowo Edukacyjnym w Gołaszynie, o dokonanych remontach i planach inwestycyjnych na rok przyszły. Pan Marszałek dziękował Dyrekcji i Kierownikowi CWE Gołaszyn Panu Ryszardowi Bijakowi za duże zaangażowanie w nadzór nad pracami remontowymi. Po wystąpieniu Pana Marszałka goście zostali zaproszeni na rozstrzygnięcie konkursu kulinarnego „Ciasta domowe – Ciasta na Święta Bożego Narodzenia” odbywającego się w ramach Forum Kobiet.
Po wręczeniu nagród i pamiątkowych dyplomów goście zwiedzili pomieszczenia nowo otwartego Centrum Integrowanej Ochrony Roślin, którego cel powołania i zadania określił w swoim wystąpieniu Dyrektor WODR Ryszard Jaworski. W trakcie tego spotkania podpisane zostało również porozumienie o współpracy pomiędzy Wielkopolskim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Poznaniu a Zespołem Szkół Przyrodniczo – Technicznych, Centrum Kształcenia Ustawicznego w Bojanowie. W imieniu Szkoły Rolniczej porozumienie podpisał jej Dyrektor Dariusz Sikora. Szczegóły porozumienia w załączniku do niniejszej notatki. Spotkanie zakończyło się dyskusją i wymianą doświadczeń pomiędzy uczestnikami spotkania.
3 grudnia 2015 roku do siedziby CWE w Gołaszynie przybyły uczestniczki seminarium Forum Kobiet-panie reprezentujące 13 Kół Gospodyń Wiejskich regionu leszczyńskiego. Zebranych powitali Pan Ryszard Jaworski Dyrektor Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu i Pan Rafał Gil zastępca dyrektora Ośrodka.
Seminarium miało na celu:
*wzbogacić wiedzę fachową – rolniczą potrzebną w gospodarstwie rolnym
*zgłębić zagadnienia z wiejskiego gospodarstwa domowego, które dotyczą rodziny wiejskiej *integrować środowisko wiejskie
W programie Forum znalazły się wykłady, pokaz kulinarny i konkursy. Panie z uwagą wysłuchały Wioletty Kmiećkowiak, która przedstawiła tematykę „Działania przyjazne środowisku naturalnemu”. A zdobytą wiedzę mogły wykorzystać odpowiadając na pytania w konkursie „Gospodarstwo rolne przyjazne środowisku naturalnemu”. Celem konkursu było upowszechnienie zagadnień dotyczących spełniania przez gospodarstwo rolne wymogów wzajemnej zgodności. Konkurs został zrealizowany w formie krótkiego testu jednokrotnego wyboru. Nie miał on charakteru rywalizacji sportowej, dlatego też Komisja konkursowa w składzie: Wioletta Kmiećkowiak, Kamila Stachowiak i Halina Funka, nie typowała miejsc. Wszystkie uczestniczki Konkursu otrzymały dyplom - podziękowanie za udział w Konkursie oraz upominki promocyjne ufundowane przez WODR w Poznaniu .
Kolejny wykład i pokaz dotyczyły problematyki racjonalnego żywienia rodziny, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki wykorzystania warzyw, tłuszczów (oleje, masło, smalec), ziół i przypraw w żywieniu rodziny. Można było spróbować sałatki z cieciorki, sałatki brokułowej, sałatki „gyros” oraz sałatki z kaszy gryczanej.
Wykład „Co warto wiedzieć o tłuszczach w codziennej diecie” zaprezentowała Alicja Nowak, a temat „Dbajmy o warzywny ogród przydomowy ”przedstawił Jarosław Górski. Podczas seminarium przedstawiciele Banku Zachodniego WBK w Lesznie zaprezentowali pakiet produktów bankowych dla rolników. Bank ufundował także nagrodę w konkursie na najlepsze ciasto na Święta Bożego Narodzenia.
Panie uczestniczyły w wykładach, a komisja w składzie: Joanna Nowak, Honorata Dmyterko – dziennikarka gazety „Życie Rawicza”, Jarosław Górski pracowała oceniając ciasta domowe w konkursie „Ciasta domowe-Ciasta na Święta Bożego Narodzenia”. Komisja oceniała każde z 13 ciast zgodnie z regulaminowymi kryteriami, takimi jak: oryginalność receptury, estetyka wykonania, smak i zapach. I miejsce i puchar Dyrektora WODR w Poznaniu Pana Ryszarda Jaworskiego komisja konkursowa przyznała paniom z Koła Gospodyń Wiejskich z Siedlca w gminie Pępowo za tort makowo-orzechowy. Wszystkie koła gospodyń wiejskich zostały obdarowane upominkami oraz dyplomami wręczanymi przez Panią Zofię Szalczyk Przewodniczącą Sejmiku Województwa Wielkopolskiego i Pana Krzysztofa Grabowskiego Wicemarszałka Województwa Wielkopolskiego w obecności władz samorządowych regionu leszczyńskiego.
Podczas degustacji każdy mógł spróbować ciast konkursowych i ocenić ich smak.
Galeria
-
Przywitanie gości przez Dyrektora WODR Ryszrada Jaworskiego
Przywitanie gości przez Dyrektora WODR Ryszrada Jaworskiego
-
Ciasta konkursowe
Ciasta konkursowe
-
Uczestniczki Forum Kobiet
Uczestniczki Forum Kobiet
-
Zwyciężczynie konkursu „Ciasta domowe-Ciasta na Święta Bożego Narodzenia”
Zwyciężczynie konkursu „Ciasta domowe-Ciasta na Święta Bożego Narodzenia”
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4228#sigProIdc599922c62
Boże Narodzenie- czas, na który czekamy cały rok, ma wiele symboli. Oprócz choinki, opłatka czy renifera niewątpliwym symbolem Świąt jest gwiazda betlejemska, czyli poinsecja.
Ta roślinna piękność jest znana od dawien dawna. Aztekowie nazywali ją Cuetlaxochitl i używali jej jako środka przeciwgorączkowego oraz produkowali z niej czerwony barwnik. W Meksyku, Franciszkanie dekorowali nią ołtarze podczas obchodów związanych z narodzinami Jezusa. W kształtach tego kwiatu doszukali się podobieństwa do gwiazdy Betlejemskiej, a jego czerwień porównali do przelanej na krzyżu krwi Chrystusa.
We współczesnym świecie dość szybko zaskarbiła sobie sympatię i podziw. A jak zaczęła się jej popularność? To Joel Roberts Poinsett – fizyk, botanik i polityk– oczarowany urodą tej rośliny, w roku 1825 przywiózł ją do Charlestonville w Południowej Karolinie, aby na Boże Narodzenie ozdobić nią swój dom. Roślina tak się spodobała, że coraz powszechniej zaczęto jej używać do świątecznych dekoracji. Znana w Meksyku jako „Flor de Nochebuena”. W Stanach Zjednoczonych przyjęła imię swego odkrywcy: Poinsettia.
W Polsce znajdziemy wiele upraw poinsecji. Jest to roślina łatwa do utrzymania przez kilka miesięcy, ale trudna, gdy chce się ją na następny sezon. W dobrych warunkach okres kwitnienia może trwać 3 miesiące. Gwiazda betlejemska jest rośliną ciepłolubną. Jednak suche powietrze czy chłód może jej zaszkodzić- przemarznięta zrzuca liście. Woli miejsca nasłonecznione, a podłoże lekko wilgotne.
Ciekawostka: inna nazwa poinsecji to wilczomlecz nadobny. Jak wszystkie wilczomlecze zawiera trujący sok mleczny.
Radosnych Świąt życzy doradca Paweł Kopaniarz
Źródła:
http://ogrodnik-amator.pl/poinsecja_gwiazda_betlejemska.php
http://progressforpoland.com/historia-gwiazdy-betlejemskiej/
W 2014 roku prasa donosiła: „W zimowe popołudnie, Maran C. wyszedł
z domu w celu zamknięcia uchylonych drzwi obory. W trakcie przechodzenia
przez podwórze poślizgnął się na nierówności spowodowanej przymarzniętą
do ziemi cegłą. Upadek spowodował złamanie kości udowej, silny krwotok
i utratę przytomności. Gdy go znaleziono, na pomoc było za późno.”
„Niedbalstwo Leona Z. znane było we wsi od dawna. Nikogo nie dziwił totalny
bałagan na podwórzu. Gospodarz żałuje po czasie, gdy żona wieczorem idąc
do kurnika, nastąpiła na pozostawione brony na podwórzu i doznała
skomplikowanego złamania stopy.”
Mało uwagi zwraca się w gospodarskich obejściach na uporządkowanie
podwórza. Dane Państwowej Inspekcji Pracy wskazują, że aż 75% robót
wykonuje rolnik wraz z rodziną w zagrodzie. Wykonując podstawowe
czynności w obejściu, gospodarz i członkowie rodziny, wielokrotnie w ciągu
dnia i wieczorem przemierzają podwórze. Ważną sprawą jest, aby podwórze
jako wizytówka gospodarstwa było należycie utrzymane, utwardzone.
Jeżeli nie ma takiej możliwości, powinno być przynajmniej wyrównane,
z odpływem wody deszczowej, bez kolein, resztek obornika, słomy
i rozrzuconych przedmiotów. Maszyny i sprzęt nie powinny tarasować
dojazdów i dojść do budynków. Istotną rolę spełnia też ogrodzenie posesji.
Stanowi zabezpieczenie przed wybiegnięciem na drogę dzieci i zwierząt.
Przeważająca część śmiertelnych i ciężkich wypadków przy pracy w
gospodarstwie rolnym, powstaje wskutek upadków. Poruszanie się po obejściu
na śliskiej, nierównej i nieuporządkowanej powierzchni podwórza,
niezabezpieczenie otworów, schodzenie i wchodzenie po schodach
i drabinach jest zawsze związane z ryzykiem wypadku.
Niebezpiecznym momentem na podwórzu jest obecność zwierząt.
Powodują one urazy, jak pobodzenia kopnięcia, nadepnięcia, pogryzienia itp.
Dlatego wybieg dla zwierząt winien być odgrodzony od podwórza.
Rolnik musi wcześniej widzieć różnorodne zagrożenia w obejściu i im
przeciwdziałać. Mając w okresie zimy więcej czasu, dokonajmy oceny
bezpieczeństwa w obejściu i na podwórzu, a unikniemy wielu nieszczęśliwych
wypadków.
Woźnicki Kazimierz
Doradca gm. Trzcianka
Wiele już napisano o dobroczynnym wpływie miodu na organizm człowieka, o jego właściwościach leczniczych. Traktowany w ten sposób – jako lekarstwo, spożywany jest niestety bardzo rzadko, a powinien być spożywany każdego dnia. Ta zmiana spojrzenia na miód, nie jako lekarstwo, ale jako codzienna żywność na pewno sprawi nie tylko przyjemność z niewątpliwych walorów smakowych, ale pomoże również uodpornić organizm i poprawić nastrój człowieka, co w czasach, w których żyjemy jest bardzo ważne.
Miód znany jest człowiekowi od tysięcy lat. Używany jako środek odżywczy jak również szeroko stosowany w medycynie ludowej. W naszej kulturze znany jako symbol powodzenia, zdrowia, bogactwa i miłości. To prawdziwy SKARB!
Dlaczego więc sięgamy po niego dopiero i zazwyczaj tylko wtedy, gdy za oknem jesienne szarugi i nękają nas i najbliższych częste infekcje?. Niewątpliwie jest jednym z najlepszych sposobów na walkę przeziębieniem, jednak ma zdecydowanie więcej zalet. Wspomoże nasz już wspomniany układ odpornościowy, nakarmi mózg, ukoi nerwy, wzmocni serce i układ krwionośny, poprawi apetyt, goi rany, leczy schorzenia wątroby i dróg żółciowych. Wreszcie jest świetnym afrodyzjakiem! Pomimo, iż poszczególne odmiany miodu mają oprócz swojego niepowtarzalnego smaku odmienne właściwości i stosowanie ich w różnych dolegliwościach w związku z tym będzie różne. Każdy rodzaj miodu działa antybakteryjnie, regenerująco oraz wzmacnia odporność.
Kupujmy miód u zaufanego pszczelarza, przechowujmy szczelnie zamknięty bez dostępu światła, nabierajmy drewnianą lub plastikową łyżką, nigdy nie podgrzewajmy powyżej 400C.
Miód jest darem natury, który współgra z naszym organizmem. Jeśli więc chcesz być zdrowy jedz miód każdego dnia a nie od święta.
Smacznego i na zdrowie.
Opracował: Krzysztof Sikora
Podsumowanie działalności Lokalnej Grupy Dyskusyjnej w 2015 roku w gminie Borek Wielkopolski
Przygotowane przez Leszek CiemniakW 2015 roku realizowany był w gminie Borek Wielkopolski cykl spotkań w ramach Lokalnej Grupy Dyskusyjnej obejmujący kontynuację tematyki Integrowanej Ochrony Roślin. Uczestnikami spotkań byli rolnicy prowadzący intensywną produkcję roślinną zróżnicowanych upraw. Szczególnie trudne warunki pogodowe występujące w tym roku, długotrwała susza spowodowała wiele problemów w dziedzinie ochrony roślin. Ponieważ spotkania ramach LGD odbywały się w okresie jesiennych zasiewów dyskutowany był często temat ochrony w oziminach w tym okresie, gdy zarówno wschody chwastów oraz upraw były utrudnione.
W okresie późnej jesieni szczególnie na plantacjach jęczmienia ozimego nastąpiło zagrożenie wystąpieniem mszycy. Problem ten został zmonitorowany i większość rolników została poinformowana o konieczności wykonania ewentualnych zabiegów ochronnych w celu zwalczenia szkodnika.
Jedno ze spotkań Lokalnej Grupy Dyskusyjnej odbywało się na plantacjach rzepaku ozimego oraz pszenicy ozimej należących do Gospodarstwa Demonstracyjnego Pana Zbigniewa Biskupa. Uczestnicy mieli okazję samodzielnie dokonać lustracji występowania patogenów, określenia stanu zdrowotnego roślin oraz ewentualnych potrzeb nawozowych.
Opracował: Leszek Ciemniak
Program rolnośrodowiskowy to system wsparcia promujący stosowanie korzystnych dla przyrody, tradycyjnych metod gospodarowania oraz zachowanie bioróżnorodności. Głównymi celami programu jest poprawa środowiska przyrodniczego i obszarów wiejskich, w szczególności:
przywracanie walorów i utrzymanie stanu cennych siedlisk użytkowanych rolniczo, zachowanie różnorodności biologicznej na obszarach wiejskich,
- promowanie zrównoważonego systemu gospodarowania,
- odpowiednie użytkowanie gleb i ochrona wód,
- ochrona zagrożonych lokalnych ras zwierząt gospodarskich i lokalnych odmian roślin uprawnych.
Gmina Zagórów położona jest na lewym brzegu rzeki Warty, co determinuje sposób użytkowania gruntów przylegających bezpośrednio do rzeki. Około 3800 ha użytków rolnych to trwałe użytki zielone, grunty orne to gleby klas IV, V i VI. Na terenie gminy głównymi kierunkami produkcji zwierzęcej jest chów trzody chlewnej i bydła mlecznego. Hodowla zwierzęca narzuca określone kierunki uprawy roślinnej. W strukturze zasiewów na terenie gminy przeważają zboża, co powoduje ograniczenie różnorodności biologicznej. Taki sposób gospodarowania powodował, że pakietami, które cieszyły się największą popularnością w ramach programu rolnośrodowiskowego w latach 2005-2013 były ochrona gleb i wód , ekstensywne trwałe użytki zielone oraz ochrona zagrożonych gatunków ptaków i siedlisk przyrodniczych na obszarach NATURA 2000 i poza nimi.
Wymagania pakietu ekstensywne trwałe użytki zielone polegały na ograniczeniu nawożenia, ilości pokosów, intensywności wypasu oraz pozostawieniu 5 % powierzchni nie skoszonej. Wymóg pozostawienia 5 % powierzchni nie skoszonej często okazywał się przyczyną sankcji i kar ze strony ARiMR. Rolnicy skarżyli się, że pozostawione fragmenty wykaszane są przez sąsiadów, którzy nie przystąpili do programu. Dzięki programowi rolnośrodowiskowemu łąki użytkowane ekstensywnie nadal są zagospodarowane.
Pakiet ochrona gleb i wód polegał na wysianiu poplonu ozimego lub ścierniskowego i pozostawieniu go na polu do wiosny. Jego celem jest promowanie praktyk agrotechnicznych zapobiegających erozji glebowej, wodnej i wietrznej, utracie substancji organicznej i zanieczyszczeniu wód składnikami wypłukiwanymi z gleb. W związku z tym poplony wysiane jesienią korzystnie wpływały na uprawę gleby i stawały się dobrym przerywnikiem w uprawie zbóż, dodatkowym źródłem paszy oraz elementem zachowania bioróżnorodności w gospodarstwie. Głównymi problemami w realizacji tego pakietu na jakie skarżyli się rolnicy, to zbyt duże opóźnienie wiosennych prac polowych na gruntach nie meliorowanych i problemy ze wschodami roślin poplonowych podczas suchej jesieni. Rolnicy narzekali również na ilość kontroli i dokumentów jakie należy prowadzić w gospodarstwie. Mimo wielu utrudnień znaczna część z nich zdecydowała się na kontynuację programu po raz kolejny.
Więcej...
Codziennie oddychasz zatrutym powietrzem, zjadasz zatrutą żywność, pijesz zatrutą wodę. Masz prawo do życia w czystym środowisku naturalnym i co? Zmień się , bo w przeciwnym razie będzie to druzgocąca prawda, którą poznają twoje dzieci i będą z nią walczyć twoje wnuki.
Nie proś świata aby się zmienił – to ty zmień się pierwszy.
O Anthony de Mello
Jest nas na ziemi ponad 7 miliardów i w szybkim tempie ciągle przybywa . Za 35 lat będzie nas prawie 10 miliardów. Robi się coraz ciaśniej .Niektóre dziedziny naszego życia są napięte jak struny i tylko patrzeć kiedy pękną. Swoje zachowania i przyzwyczajenia, aby pomóc nam samym, musimy zmienić bez względu na to czy jesteśmy zamożni, czy też biedni.
Poprzez ostatnie 20 lecie produkcja żywności na świecie wzrosła zaledwie o 1%. Aby wykarmić 10 miliardów powierzchnia pól uprawnych musi wzrosnąć o 70 milionów hektarów , głównie w państwach rozwijających się. W tych państwach ludność zasiedla najżyźniejsze obszary co powoduje degradację dobrej gleby, a gleby mniej żyzne w uprawie to coraz droższa żywność ( informacje wg prognoz FAO). Na świcie, co roku wyrzucamy 1.3 mld ton jedzenia (FAO, 05.2011 r.). Stanowi to 1/3 ilości produkowanej żywności nadającej się do spożycia.
Europejczycy wyrzucają do kosza 20-30% kupionego jedzenia, w USA marnotrawstwo dochodzi do 45% . Przeciętny europejczyk, który umie przechowywać żywność wyrzuca ją rocznie w ilości 115 kg, a mieszkaniec Afryki Subsaharyjskiej bez cywilizacyjnych możliwości przechowywania jedzenia wyrzuca zaledwie 6 kg. Obecnie około 50 % ludzkości na kuli Ziemskiej nie dojada, albo głoduje i umiera z głodu .Największa śmiertelność jest wśród dzieci.
Jak zaradzać tej mało optymistycznej sytuacji. „ Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą”. Zmiana stylu życia na przyjazny środowisku i sobie nie wymaga nakładów pieniężnych i można ją wprowadzić natychmiast.
"Bądź oszczędnym, abyś mógł być szczodrym."
– Aleksander Fredro
"Oszczędność to wielki dochód."
- Cyceron
Mądra oszczędność cechowała naszych dziadów i pradziadów zamieszkujących tereny Wielkopolski. Rezultatów oszczędności i pracy zazdrościli sami Prusacy , którzy zakładali upadek polskiej pracy u podstaw, rolnictwa, handlu i poczucia dumy narodowej. W Wielkopolsce też kiedyś mówiono że za późno na oszczędzanie jak już widać dno. Nie jest ważne czy to nam się podoba , każdy powinien i musi oszczędzać.
Oszczędzanie wymaga świadomego podejmowania ciągłych wyborów w dziedzinie podziału dochodu między teraźniejszość i przyszłość."
– Barbara Liberda, polska ekonomistka
Mądry to i na śmieciach się wzbogaci !
Śmieci – ich produkcja roczna na jednego Polaka to około 350 kg i to tzw. odpady komunalne. Większość śmieci, które produkujemy, może zostać ponownie przetworzona i to nie jeden raz. Papier może ulec recyklingowi do 7 razy. W praktyce oznacza to, że dzięki tonie makulatury uratujemy aż 17 drzew, a wycięty las szumi już tylko w nas. Do recyklingu świetnie nadaje się także szkło, metal i plastik. Skończmy z wszechobecną jednorazowością opakowań . Kupujemy np. alkohol w butelce, producent dodaje nam kartonik, kładąc go pod choinkę owijamy go ozdobnym papierem i wkładamy w torebkę , bo dodajemy skarpetki. O ileż przyjemniej i weselej można dostać ten alkohol zawinięty w jedną ze skarpet i kokardowo związany skarpetkami. Pomysły można mnożyć. Na wszystkie święta, imieniny, śluby nie twórzmy śmietniska kolorowych papierów, kartonów, wstążek , a środowisko mniej ucierpi .
Polska ma skromny zasób wody , w Europie zajmuje przedostatnią pozycje.
Oszczędzajmy błękitne złoto poprzez :
- korzystanie z kąpieli pod prysznicem zamiast w wannie.
- Założenie w spłuczce w toalecie zawór ograniczający.
- Ograniczenie prania (rzecz raz założona przeważnie nadaje się do powtórnego wykorzystania np. bluzy, spodnie, swetry) i włączać pełne pralki.
- Oszczędzanie wody przy zmywaniu.
- Zakupywaniu sprzętu oszczędzającego wodę (pralki, zmywarki do naczyń).
- Kontrolowaniu szczelności kranów
- Jeśli w ciągu 10 sekund z kranu spadnie sześć kropel wody to na dobę da nam to 12 litrów strat, w tygodniu - strata 80 litrów, a w ciągu roku to już cztery tysiące litrów.
- Nie wylewaniu farb, lakierów, rozpuszczalników do kanalizacji.
- Myciu samochodu w takim miejscu, aby resztki benzyny i olejów nie przedostały się ujęć wody czy do kanalizacji.
- Wodę po płukaniu warzyw, myciu owoców, gotowaniu jajek itp. użyjmy ponownie do podlewania kwiatów
- Wodą po kąpieli możemy umyć podłogę, schody wejściowe, czy taras
- Używaniu środków czyszczących bezpiecznych dla środowiska (patrzeć na etykietki).
Jak odczuwają marnowanie wody przez dorosłych dzieci. Oto przykład twórczości dzieci z klasy 4 szkoły podstawowej w Damasławku:
- Rodzice za oszczędzanie wody
- kupią mi pyszne lody!
- Jeśli wody za dużo zużyjesz,
- to nie przeżyjesz
- Czysta woda zdrowia doda.
- Gdy myjesz ręce,
- nie powoduj powodzi w łazience.
- Jak zmniejszyć rachunki, dbać o przyrodę?
- Wystarczy tylko oszczędzać wodę!
- Kto oszczędza wodę,
- od środowiska dostanie nagrodę!
Marnowanie żywności to też marnowanie wody - kilogram wyrzuconej wołowiny oznacza zmarnowanie 5-10 ton wody użytych na jej wyprodukowanie.
Energia kosztuje, ale ty pieniędzy nie szanujesz.
Popatrzmy na pomieszczenia naszego domu, zobaczymy wiele świecących lampek. Większość z nich sygnalizuje, że nasze urządzenia elektroniczne znajdują się w trybie stand-by, czyli "czuwają". Są gotowe do użytku od razu, gdy tego zapragniemy. I tak czujną diodą świeci nam w oczy telewizor, dekoder, zasilacz od anteny. Świeci odtwarzacz DVD. Na półce sprzęt grający - również z obowiązkowym światełkiem. Do tego urządzenia związane z komputerem – monitor, drukarka. Po zakończeniu ładowania nie wyciągnięta wtyczka zasilacza z kontaktu. Do tego dochodzi jeszcze ciągle pracujący router, bo przecież nigdy nie wiadomo, kiedy będzie trzeba połączyć się z Wi-Fi. W innym kontakcie tkwi wtyczka ładowarkami do telefonów czy tabletów. W kuchni cały czas "na chodzie" jest lodówka czy zamrażarka, ale akurat one nie tyle czuwają, co nieustannie pracują. Świeci się mikrofalówka i punkty „ wiecznych oczek” przy przełącznikach elektrycznych w domu, przed drzwiami wejściowymi i przy furtce, domofonie. Każde z wymienionych urządzeń rocznie w trybie czuwania zużywa energię o wartości kilku złotych.
Ile konkretnie energii zużywają nasze urządzenia można również sprawdzić samodzielnie. Na rynku dostępne są służące do tego watomierze. Taki licznik energii wpina się do kontaktu, a dopiero do niego podpina się wtyczkę od komputera czy telewizora. Najprostsze watomierze można kupić za 35-45 złotych. Jak podaje Światowy Fundusz na rzecz Przyrody , rocznie w przeciętnym polskim domu urządzenia w stanie czuwania zużywają energię o wartości od 60 do 100 złotych. Według danych firmy Energa Polacy łącznie płacą za tryb czuwania aż 831 milionów złotych. Do tego dochodzi brak w mieszkaniu żarówek energooszczędnych, które zużywają nawet 80 % mniej energii .Problem jest poważny i bardzo szeroki. Nie da się go zamknąć w trzech sygnalnych przykładach, ale od czegoś należy zacząć.
Dbajmy o spokojne dziś i bezpieczne jutro na progu zmieniających się kalendarzy. Życzmy sobie i innym lepszego, dostatniejszego roku i większej wrażliwości na przyrodnicze dary Stwórcy . Choć żyjemy żeby czynić sobie ziemię poddaną, to pamiętajmy że główna odpowiedzialność za ocalenie świata na jutro spoczywa na nas żyjących tu i teraz.
Zbigniew Tomczak
Starszy specjalista z gminy Damasławek
WIKLINA
Polska wiklina czyli wierzba koszykarska i wyroby z niej wykonywane, znane są na całym świecie. Obecnie Polska należy do największych eksporterów wikliny okorowanej, koszy, mebli, galanterii. Pod względem jakości wikliny i wyrobów górujemy wyraźnie nad innymi eksporterami. Zagłębie produkcji wierzby koszykarskiej w naszym województwie - to gmina Miedzichowo plantacji i gmina Nowy Tomyśl około 200 ha plantacji. Opłacalność produkcji wierzby koszykarskiej (zysk brutto 4000,00 zł z l ha) może stanowić dodatkowy zastrzyk gotówki w gospodarstwie Pod wiklinę przeznaczamy tereny równinne, nie wysychające głęboko w lecie. Najlepiej pod plantacje nadają się gleby zasobniejsze próchnicze (łąki, pastwiska), średniej zwięzłości lub gliniasto- piaszczyste. Żadna inna roślina uprawna nie wymaga tak głębokiej orki jak wiklina. Obecnie przyjęto, że głębokość spulchniania roli pod wierzbę koszykarską musi sięgać 50-60 cm. Dokładną głęboką orkę można wykonać tylko przy pomocy przed płużka .Przy tak głębokiej orce jaką stosujemy przy uprawie tej rośliny często się zdarza, że wyrzucamy na wierzch grubszą warstwę martwicy. O ile przy uprawie innych ziemiopłodów wydobywanie martwicy jest błędem, to przy wiklinie nie jest to szkodliwe, chroni ją przed zachwaszczeniem. .Następnie broną rozbijamy ewentualne bryły wyrównujemy bruzdy wyorane pługiem .
Powierzchnia pola przed sadzeniem powinna być możliwie równa nawożenia organicznego w pierwszym roku nie stosuje się nawożenie mineralne to 100 kg polifoski na hektar. Przy zakładaniu plantacji wikliny, przygotowujemy sadzonki długości 25 cm i grubości ołówka (ok. 7mm). Nie stosujemy sadzonek grubszych niż 12 mm, a także cieńszych niż 4,5 mm. Za najlepszy materiał sadzonkowy uważane są pręty z dwuletniej plantacji. Przed wysadzeniem należy sadzonki zabezpieczyć przed chorobami grzybowymi .W tym celu zanurzamy je w 1% roztworze siarczanu miedzi (l kg siarczanu miedzi na 1000 l wody). Wiklinę sadzimy co 20-25 cm w rzędzie. a szerokość międzyrzędzi. wynosi 40-60 cm .Sadzonka powinna wystawać wierzchołkiem 1-2 cm nad powierzchnię ziemi.
Plantację wikliny zakładamy jesienią do chwili zamarznięcia gruntu .albo wiosną od końca marca do 15 maja. Na l ha plantacji musimy przygotować 170 tyś. sztuk sadzonek
Pierwszy rok trwania plantacji wymaga stałych zabiegów pielęgnacyjnych, co jest uciążliwe, możemy stosować mechaniczne niszczenie chwastów poprzez pielenie i motyczenie. Pierwsze pielenie przeprowadzamy, gdy pędy sadzonek mają 5 cm .drugie wykonujemy po trzech tygodniach .trzecie na początku lipca .czwarte w sierpniu.
Ochronę chemiczną stosujemy w 1/2 dawki jak w plantacjach wieloletnich. W drugim roku uprawy po ścięciu pędów. wiosną przystępujemy do ochrony chemicznej przed chwastami. W początkach maja wykonujemy oprysk na chwasty jednoliścienne
W czerwcu powtarzamy oprysk na chwasty tym razem dwuliścienne oraz na szkodniki, profilaktycznie stosujemy oprysk przeciw chorobom teraz, czekamy na zbiór wikliny. Do zbioru przystępujemy po całkowitym opadnięciu liści i drewnieniu pędów .co następuje najczęściej w połowie listopada. Okres wycinki trwa przez, całą zimę do końca marca.
Wiklinę wycinamy ręcznie specjalnymi nożami lub przygotowanymi do tego kosiarkami listwowymi, lub snopowiązałkami na dzień dzisiejszy istnieją też specjalistyczne maszyny do zbioru wikliny Skoszoną wiklinę sortujemy. Czynność tą wykonujemy w beczce wkopanej w ziemię lub stojącej na podłodze. W beczce wstawiona jest latka z podziałką co 20 cm.
Wiklinę sortujemy na długości od 60 do 240 cm. Po przebraniu wierzby przystępujemy do przerobu. gotujemy ją 4-6 godzin w wrzącej wodzie, następnie zalewamy zimną wodą i zostawiamy na 12 godzin. Potem przystępujemy do korowania. Czynność tę wykonujemy w specjalnie przystosowanych do tego maszynach. Okorowaną wiklinę suszymy na drewnianych stelażach 2-3 dni. Wysuszoną wierzbę wiążemy w snopy. Na tym cykl uprawy i przerobu wikliny kończy się .
Jak pasje, małe odkrycia i pomysłowość zwykłych kobiet wpływają na tradycję i kulturę regionu było tematem Jarmarku Kulturowego Bożonarodzeniowego, który odbył się 9 grudnia br. w siedzibie Klubu Seniora w Skulsku.
Celem jarmarku było pokazanie jak kobiety wiejskie łączą aspiracje zawodowe ze zobowiązaniami wobec rodziny, przy okazji samorealizując się poprzez rozwijanie zdolności artystycznych. Ten artykuł powstał także po to, żeby uczcić i docenić wielkie zaangażowanie kobiet w życie publiczne i społeczne gminy a także aktywny udział w różnych kursach, szkoleniach, pokazach i wystawach organizowanych przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego.
Wystawa prac lokalnych twórczyń oraz pokaz rękodzieła artystycznego odbyły się pod hasłem, „Wspólnie rozwijamy społeczeństwo ekologiczne”. Imprezę uświetnił występ dzieci i młodzieży szkolnej z terenu gminy Skulsk. Przepięknie wykonane przez nich jasełka i kolędy wprowadziły wszystkich w świąteczny nastrój. Dzieci oraz wystawcy otrzymali podziękowania i upominki ufundowane przez Wójta Gminy Skulsk pana Andrzeja Operacza oraz Radnego Powiatowego pana Andrzeja Perkowskiego. Starostwo Powiatowe w Koninie ufundowało, dla organizacji biorących udział w jarmarku, kosze produktów do przygotowania kolacji wigilijnej. Wręczyła je przedstawicielka Starostwa Powiatowego w Koninie pani Danuta Plucińska oraz Sekretarz Gminy Skulsk pan Jarosław Goiński. Na zakończenie odbyła się degustacja potraw wigilijnych przygotowanych przez panie z Kół Gospodyń Wiejskich: barszcz czerwony z uszkami, łazanki z kapustą i grzybami oraz ciasto świąteczne.
Imprezę prowadziła i opisała Danuta Tomaszewska technik doradca rolny WODR ZD w Koninie.
Zdjęcia Danuta Tomaszewska
Galeria
-
Pani Krystyna Zalas prezentowała swoje obrazy
Pani Krystyna Zalas prezentowała swoje obrazy
-
Pani Elżbieta Nawrocka i wykonawczynie ozdób choinkowych pani Monika Wojtkiewicz z córką Andżeliką.
Pani Elżbieta Nawrocka i wykonawczynie ozdób choinkowych pani Monika Wojtkiewicz z córką Andżeliką.
-
Prace szydełkowe Klubu Seniora.
Prace szydełkowe Klubu Seniora.
-
Pierniczki wykonane przez dziaci z TPD.
Pierniczki wykonane przez dziaci z TPD.
-
Występ dzieci i młodzież szkolnej pod kierunkiem pań Danuty Pietrzak i Ireny Wesołowskiej.
Występ dzieci i młodzież szkolnej pod kierunkiem pań Danuty Pietrzak i Ireny Wesołowskiej.
-
Pani Irena Nowacka oraz wykonawczyni prac szydełkowych Pani Maria Wiśniewska.
Pani Irena Nowacka oraz wykonawczyni prac szydełkowych Pani Maria Wiśniewska.
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4228#sigProId09759a701d
Sprawozdanie z przebiegu prac Komisji ds. szacowania zakresu i wysokości szkód w gospodarstwach rolnych na terenie Gminy Krobia
Przygotowane przez Katarzyna Polaszek
Komisja ds. szacowania zakresu i wysokości szkód w gospodarstwach rolnych na terenie Gminy Krobia pracowała w okresie od 31.08.2015r. do 20.10.2015r. W jej skład weszli: Agnieszka Linowska– pracownik Urzędu Miejskiego w Krobi, Kierownik referatu oświaty i spraw społecznych, Katarzyna Andrzejewska – pracownik Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu, Marta Kanafa – pracownik Urzędu Miejskiego w Krobi, stanowisko- Zarządzanie infrastrukturą techniczną oraz Sławomir Olejniczak – przedstawiciel Wielkopolskiej Izby Rolniczej. Podczas tego okresu do Gminy Krobia wpłynęło 341 wniosków o oszacowanie strat. Komisja spisała 325 protokołów oszacowania zakresu i wysokości szkód. Pomimo iż, susza dała się odczuć we wszystkich rodzajach upraw, starty powyżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej oszacowano w 98 gospodarstwach. Producentów rolnych zamierzających skorzystać z kredytu na wznowienie produkcji, których straty wyniosły powyżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej było 49. Producentów rolnych, którzy nie zamierzali skorzystać z kredytu na wznowienie produkcji, a ich straty wyniosły powyżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej było 48. Producentów rolnych zamierzających skorzystać z kredytu na wznowienie produkcji, których straty wyniosły poniżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej było 105. Producentów rolnych nie zamierzających skorzystać z kredytu na wznowienie produkcji, których straty wyniosły poniżej 30% średniej rocznej produkcji rolnej w gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej było 97. W związku z długotrwałym wystąpieniem zjawiska suszy większość gospodarstw będzie borykała się z niedoborem pasz. Część producentów zakupiła paszę „na pniu” już w trakcie składania wniosków. Miejmy nadzieję, iż dobre warunki pogodowe na wiosnę pozwolą odrobić poniesione w sezonie suszowym straty.
Sporządziła: Katarzyna Andrzejewska WODR