Program rolnośrodowiskowy to system wsparcia promujący stosowanie korzystnych dla przyrody, tradycyjnych metod gospodarowania oraz zachowanie bioróżnorodności. Głównymi celami programu jest poprawa środowiska przyrodniczego i obszarów wiejskich, w szczególności:

przywracanie walorów i utrzymanie stanu cennych siedlisk użytkowanych rolniczo, zachowanie różnorodności biologicznej na obszarach wiejskich,

• promowanie zrównoważonego systemu gospodarowania,
• odpowiednie użytkowanie gleb i ochrona wód,
• ochrona zagrożonych lokalnych ras zwierząt gospodarskich i lokalnych odmian roślin uprawnych.

Gmina Zagórów położona jest na lewym brzegu rzeki Warty, co determinuje sposób użytkowania gruntów przylegających bezpośrednio do rzeki. Około 3800 ha użytków rolnych to trwałe użytki zielone, grunty orne to gleby klas IV, V i VI. Na terenie gminy głównymi kierunkami produkcji zwierzęcej jest chów trzody chlewnej i bydła mlecznego. Hodowla zwierzęca narzuca określone kierunki uprawy roślinnej. W strukturze zasiewów na terenie gminy przeważają zboża, co powoduje ograniczenie różnorodności biologicznej. Taki sposób gospodarowania powodował, że pakietami, które cieszyły się największą popularnością w ramach programu rolnośrodowiskowego w latach 2005-2013 były ochrona gleb i wód , ekstensywne trwałe użytki zielone oraz ochrona zagrożonych gatunków ptaków i siedlisk przyrodniczych na obszarach NATURA 2000 i poza nimi.

Wymagania pakietu ekstensywne trwałe użytki zielone polegały na ograniczeniu nawożenia, ilości pokosów, intensywności wypasu oraz pozostawieniu 5 % powierzchni nie skoszonej. Wymóg pozostawienia 5 % powierzchni nie skoszonej często okazywał się przyczyną sankcji i kar ze strony ARiMR. Rolnicy skarżyli się, że pozostawione fragmenty wykaszane są przez sąsiadów, którzy nie przystąpili do programu. Dzięki programowi rolnośrodowiskowemu łąki użytkowane ekstensywnie nadal są zagospodarowane.

Pakiet ochrona gleb i wód polegał na wysianiu poplonu ozimego lub ścierniskowego i pozostawieniu go na polu do wiosny. Jego celem jest promowanie praktyk agrotechnicznych zapobiegających erozji glebowej, wodnej i wietrznej, utracie substancji organicznej i zanieczyszczeniu wód składnikami wypłukiwanymi z gleb. W związku z tym poplony wysiane jesienią korzystnie wpływały na uprawę gleby i stawały się dobrym przerywnikiem w uprawie zbóż, dodatkowym źródłem paszy oraz elementem zachowania bioróżnorodności w gospodarstwie. Głównymi problemami w realizacji tego pakietu na jakie skarżyli się rolnicy, to zbyt duże opóźnienie wiosennych prac polowych na gruntach nie meliorowanych i problemy ze wschodami roślin poplonowych podczas suchej jesieni. Rolnicy narzekali również na ilość kontroli i dokumentów jakie należy prowadzić w gospodarstwie. Mimo wielu utrudnień znaczna część z nich zdecydowała się na kontynuację programu po raz kolejny.