Odnawialne źródła energii, to energia pochodząca ze słońca, wiatru, wody lub ziemi. Korzystając z tego typu czystych energii dbamy o środowisko ograniczając emisję substancji szkodliwych dla środowiska. Stały rozwój gospodarki powoduje wzrastające zapotrzebowanie na energię, natomiast większa wiedza z zakresu ochrony środowiska, w szczególności o niekorzystnych zmianach klimatu powodowanych emisją gazów cieplarnianych zmusza nowoczesne społeczeństwa do poszukiwania innych rozwiązań w pozyskiwaniu nowych źródeł energii. Źródeł, które przyczynią się do ograniczenia szkodliwych emisji powstających podczas użytkowania konwencjonalnych źródeł typu węgiel kamienny czy ropa naftowa.
Odnawialne źródła energii mają różne pochodzenie wymagają też różnych technologii do ich pozyskiwania. Technologie oparte na korzystaniu z energii słonecznej wykorzystują promieniowanie słoneczne do celów grzewczych , produkcji energii elektrycznej. Dzięki dofinansowaniu na terenie gminy Zagórów coraz częściej można spotkać gospodarstwa domowe wykorzystujące promieniowanie słoneczne do ogrzewania wody. Tego roczne upalne lato spowodowało, że trzeba było osłaniać ogniwa solarne przed jego intensywnym promieniowaniem, ponieważ nie było możliwości zużycia całej nagrzanej wody.
Promienie słoneczne są wykorzystywane nie tylko w gospodarstwach domowych ale również do oświetlania ulic. W miejscach, gdzie nie ma możliwości założenia oświetlenia elektrycznego montowane są lampy z ogniwami fotowoltaicznymi.
Ogniwa fotowoltaiczne przekształcają energię promieniowania słonecznego na energię elektryczną. Wytwarzają one prąd stały, który przekształcany jest w prąd zmienny. Wykorzystuje się je w elektrowniach słonecznych, do ogrzewania domów, w małych zegarkach i kalkulatorach.
Mimo wielu wątpliwości mieszkańców co do budowy wiatraków pojawiają się one od wielu lat na terenie powiatu słupeckiego, a również od roku w krajobrazie gminy Zagórów. W roku ubiegłym powstały dwie turbiny wiatrowe a w bieżącym kolejne trzy. Jak na razie okazuje się,że obawy związane z ich instalacją były nieuzasadnione. Aby budowle mogły powstać poszerzono i utwardzono drogi dojazdowe do miejsc ich instalacji. Korzystają na tym rolnicy posiadający w pobliżu grunty rolne, gdyż łatwiej im dojechać do uprawianych działek rolnych. Są plany aby na terenie gminy powstała również ferma fotowoltaiczna. Na chwilę obecną trwają prace związane z niezbędną dokumentacją.
Czystek – roślina o właściwościach nie tylko leczniczych
Przygotowane przez Anna Nosek
Czystek (Cistus L.) jest krzewem należący do rodziny czystkowatych. Liczy ponad 50 gatunków i mieszańców. Rośliny te zasiedlają głównie basen Morza Śródziemnego i tereny Azji Zachodniej. Uważa się, że czystek to mirra znana ze Starego Testamentu. W Polsce nie występuje w stanie naturalnym tylko w uprawach.
Są to zwykle niewielkie zimozielone rośliny o wysokości 60-100 cm a ich kwiaty mają różnorakie barwy od białej przez różową do purpurowej.
Jak już wcześniej wspominałam pod pojęciem czystek (Cistus) kryje się ponad 50 gatunków roślin. Jednak wśród najczęściej uprawianych wymienia się:
- czystek kreteński (Cistus creticus) – cechą charakterystyczną są różowe kwiaty
- czystek szary, czystek siwy (Cistus incanus) - kwiaty również są różowe, ale wyróżniają go pomarszczone, jajowate liście
- czystek ladanowy lub żywicowy (Cistus ladanifer) - ma białe kwiaty z ciemnym oczkiem
-
czystek wawrzynolistny, inaczej czystek laurolistny (Cistus laurifolius) - ma białe kwiaty z żółtymi środkami
Roślina o szerokim spektrum zastosowania:
- Ogrodnictwo
Czystek jest często używany do nasadzeń ozdobnych ze względu na dużą różnorodność kolorystyczną kwiatów, niestety w naszym klimacie rośliny te nie zimują w gruncie
- Roślina żywicodajna
Żywica (labdanum) bywa stosowana do produkcji mydła, aromatyzowania gumy do żucia. Pozyskuje się ją w najgorętsze miesiące roku przy pomocy „grabi” o oryginalnej konstrukcji „zębów”, a właściwie pasów materiału, które są przeciągane po roślinach, a żywica do nich przywiera. Żywicę odzyskuje się z nich przez gotowanie i zebranie jej „kożucha”. Po zastygnięciu ta lepka maź wygląda, jak grudki żywicy
- Kosmetologia
Oleorezyna (surowy ekstrakt) pozyskiwana z czystka jest używana do wyrobu perfum, jako środek zapachowy zastępujący ambrę (wydzielinę przewodu pokarmowego wieloryba).
- Ziołolecznictwo
Herbata z czystka jest dość orzeźwiająca , niektórym w smaku przypomina szałwię, innym nagietek. Można ją spożywać profilaktyczne i w okresie przeziębień. Zaleca się spożywanie aż 3-4 szklanek naparu z 1 łyżki ziela na 1 szklankę wody lub mleka dziennie.
Susz z czystka nie zawiera teiny, teofiliny i teobrominy ( substancje psychoaktywne). Należy jednak zwrócić uwagę na to, aby susz zczystka pochodził z kontrolowanych upraw i składał się w większości z suszonych listków i kwiatów, ponieważ te części rośliny w głównej mierze są odpowiedzialne za dobroczynne właściwości naparu.
Można sporządzać napary do przymoczek na drobne rany, czy podrażnienia skóry np. grzybicze, a także stosować go jako tonik kosmetyczny.
Wskazane są inhalacje z użyciem olejku w sytuacjach stresu i napięcia nerwowego.
Z labdanum można wykonać nalewkę (1:5, na alkoholu 50-60%) również stosować pomocniczo.
Właściwości zdrowotne czystka
- antyoksydacyjnie (usuwa z organizmu wolne rodniki dzięki dużej zawartości polifenoli)
- polifenole zawarte w naparze wzmacniają także układ odpornościowy
- przeciw miażdżycowo
- hamuje procesy starzenia
- oczyszcza z toksyn i metali ciężkich polecana dla palaczy i mieszkańców dużych aglomeracji)
- bakteriobójcze
- antywirusowe
- antyalergicznie
- odkwaszające (działa alkalizująco na krew)
- przeciwzapalnie ( pomaga na stany zapalne gardła, skóry)
- wspomaga wzrok
Czystek zawiera więcej antyoksydantów niż zielona herbata, wino czy sok z cytryny.
Czystek - bogactwo polifenoli
Czystek charakteryzuje się wysoką zawartością polifenoli ,silnych przeciwutleniaczy. Są to substancje, które mają właściwości antyoksydacyjne, tzn. neutralizują wolne rodniki, które mogą się przyczynić do powstania wielu chorób, w tym tych nowotworowych. Ponadto polifenole hamują powstawanie i rozwój stanów zapalnych w organizmie, a także wzmacniają, dodają energii. Co więcej, ochraniają naczynia krwionośne i hamują utlenianie się "złego" cholesterolu LDL, zapobiegając tworzeniu się blaszek miażdżycowych. Polifenole wspierają także funkcjonowanie układu odpornościowego i walczą z drobnoustrojami i grzybami. Poza tym działają antyalergicznie, gdyż hamują uwalnianie histaminy.
Pamiętajmy jednak o tym, że zioło to można polecić jedynie jako uzupełnienie diety w cenne dla organizmu polifenole, co z pewnością wzmocni organizm, poprawi jego funkcjonowanie i ogólne samopoczucie.
Źródła:
http://biokurier.pl/aktualnosci/3011-czystek-wlasciwosci-zdrowotne-i-wykorzystanie
http://www.dobreziola.com/2014/06/wszystkie-zastosowania-czystka.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Czystek
Opracowała: Anna Nosek
Galeria
- Cistus ladanifer Cistus ladanifer
- Cistus palinhae Cistus palinhae
- Cistus symphythifolius Cistus symphythifolius
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4200#sigProId340b418ae0
Gmina Tuliszków to rejon sadowniczy o specyficznej strukturze nasadzeń. Gospodarstwa w gminie Tuliszków nie są duże, a gleby bardzo słabe, w związku z tym, producenci szukają takich rozwiązań, które pozwolą im uzyskać wysoką efektywność ekonomiczną. Nie dominują tu sady jabłoniowe i wiśniowe jak w sąsiednich rejonach, ale uprawy owoców miękkich. Jabłonie i grusze stanowią około 40% nasadzeń, reszta to wiśnie, brzoskwinie, porzeczki. Powierzchnia tychże upraw w ostatnim czasie istotnie zmalała, więcej jest natomiast czereśni, śliw, truskawek, a ostatnio borówki amerykańskiej. Wyprodukowane czereśnie i śliwy przeznaczone są głównie na rynek owoców deserowych, tylko niewielka część na potrzeby przemysłu przetwórczego.
Na rynku owoców deserowych liczy się jakość, smak i wygląd. Aby sprostać wymogom rynku producenci starannie selekcjonują odmiany do nowych nasadzeń. Wybierają te o ładnych, dużych, smacznych owocach, a część nowych nasadzeń jest zakładana na podkładkach karłowych czy półkarłowych. Coraz powszechniejsze stają się też instalacje nawadniające połączone z fertygacją.
Odmiany czereśni, które ostatnio sadzą producenci, to np. Wanda, Vega, Summit, Techlovan, Lapins, Sunburst, Duroni, Tamara, Sandra, Kasandra, Bellise, Earlise, Skaska, Waleria, Kordia, Staccato, które zastępują takie odmiany, jak: Poznańska, Hedelfińska, Wolska, Büttnera, Knorble, Rivan, Burłat.
Z odmianami śliw jest podobnie. Karczowane są sady z odmianami Węgierka Łowicka, Stanley, Brzoskwiniowa, Herman, Top, Oneida, Santa Rosa i inne japońskie, a zastępuje się je Katinką, Cacańską Raną, Calypso, Sylwią, Dianą, Amersem, Hagantą, Prezydentem, Visionem, Top Hitem, a także jeszcze starą Węgierką Dąbrowicką i Zwykłą z jej odmianami.
Nasadzenia czereśni i śliw mają niewielką, ale systematyczną tendencję wzrostową, pozostałe regularnie maleją.
Wyjątkiem jest uprawa borówki amerykańskiej, której powierzchnia upraw w ostatnich latach wzrosła z 0,5 ha do prawie 10 ha. Borówka dynamicznie wypiera nasadzenia innych owoców miękkich ze względu na konkurencyjność cenową i dochodowość, nawet pomimo wysokich kosztów założenia plantacji. W gminie Tuliszków uprawia się popularne odmiany takie jak: Spartan, Early Blue, Bluecrop, Darrow, Patriot, ale też dużo nowych – Toro, Nelson, Duke, Sierra, Blue Gold, Brygida, Eliot, Chandler czy Draper. Plantacje są nawadniane i fertygowane. Aby poprawić ilość i jakość owoców wprowadzane są pszczoły i trzmiele, a także pilotażowo, na jednej plantacji, zastosowano siatki antygradowe, aby ochronić owoce przed opadami i przymrozkami.
Leszek Skubiszewski, ZD Turek
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4200#sigProId4c3026a59b
Artyści przyjeżdżają na wieś nie tylko na wypoczynek
Przygotowane przez Mariola PiotrowskaPrzytulne gospodarstwo u Państwa Wożniaków w sąsiedztwie Żerkowsko-Czeszewskiego Parku Krajobrazowego oferuje wypoczynek w ciszy i spokoju.
Gospodarstwo Agroturystyczne u Leny, Czeszewo, Leśna 65 oferuje pokoje wyposażone w wygodne łóżka, stoliki, łazienkę , posiadające sprzyjający wypoczynkowi wystrój. Gospodarze proponują smaczne wyżywienie oraz organizacją wszelkiego typu imprezy okolicznościowe- grillowanie , spływ kajakiem , przejażdżki rowerowe. W pobliżu gospodarstwa znajdują się lasy zasobne w jagody i grzyby oraz wiele atrakcji turystycznych.
Turyści, którzy tu przyjadą, mogą zwiedzić wiele ciekawych miejsc związanych z historią i przyrodą. W samym Czeszewie znajduje się zabytkowy drewniany kościół i gospoda zwana „Oberżą". W okolicach Czeszewa wytyczonych jest wiele tras rowerowych - jedna z nich prowadzi do pałacu Henryka Dąbrowskiego w Winnej Górze. Po przeprawie promowej można udać się do Śmiełowa, gdzie znajduje się Muzeum A. Mickiewicza. Miłośników przyrody zainteresuje rezerwat przyrody usytuowany w Żerkowsko - Czeszewskim Parku Krajobrazowym. Znajdują się tam liczne pomniki przyrody (ponad 100-letnie dęby i klony), chronione gatunki flory i fauny, m.in. storczyk i podkolan biały, a także występuje 75 gatunków ptaków (z czego 25 gatunków zagrożonych jest wyginięciem). Wyżej wymienione atrakcje idealnie pasują do osób lubiących spokój i ciszę.
Gospodarze zapraszają smakoszy dobrej kuchni - na regionalne potrawy i domowe ciasta w miłej domowej atmosferze. Położenie gospodarstwa , wyposażenie w odpowiednią infrastrukturę , miłe przyjęcie sprzyja wszelkiego rodzaju imprezom tematycznym ,chętnie tutaj znajdują tutaj swoje miejsce, niektóre już od kilku lat.
Już po raz trzeci w Czeszewie odbył się plener malarski. W tym roku artyści tworzyli swoje prace pod hasłem „LAS”. Imprezie oprócz zajęć w plenerze towarzyszyły spotkania, prelekcje w Ośrodku Edukacji Leśnej. Urok wyznaczonego miejsca pozwolił na uczestnictwo w pierwotnej, otaczającej namiastce, kolebce natury, tak potrzebnej w ucieczce od miejskiego kieratu. Las łęgowy nie tylko ich inspirował, na zakończenie pleneru artyści zasadzili drzewo na terenie rezerwatu w miejscu gdzie niegdyś znajdowała się leśniczówka.
Celem przedsięwzięcia była promocja twórczości i polskiej przyrody. Integracja środowisk twórczych i sympatyków kultury. Podczas pleneru uczestnicy mogli skonfrontować swoje umiejętności i wzajemnie korygować. Pozytywny wpływ na pogłębianie uzdolnień miały spotkania z przyrodnikami, edukatorami leśnymi. Wymiana artystyczna w wielopoziomowym aspekcie – artystów profesjonalnych i amatorów. Wzajemna twórczość uczestników i osób zainteresowanych wpłynęła na poszerzenie poszukiwań artystycznych i wiedzy przyrodniczej, która ułatwiła umiejętność ekspresji artystycznej – inspiracją tegorocznego pleneru były słowa Vincenta van Gogha
„Kochajmy przyrodę, bo dzięki niej lepiej rozumiemy sztukę”.
Kuratorką i animatorką zajęć malarskich była Julia Kaczmarczyk-Piotrowska . Obiecała , że za rok ponownie zjawi się w Czeszewie z osobami chcącymi przelewać na płótno odgłosy i kolory „Natury” terenów nadwarciańskich.
Na zakończenie pleneru zorganizowano wystawę w Gospodarstwie Agroturystycznym , gdzie można było podziwić prace malarskie zarówno uznanych już na rynku artystów jak i debiutantów sztuki malarskiej .
Mariola Piotrowska
Galeria
- Bliskie spotkania z przyrodą Bliskie spotkania z przyrodą
- Bliskie spotkania z przyrodą Bliskie spotkania z przyrodą
- Zajęcia malarskie Zajęcia malarskie
- Wystawa prac malarskich Wystawa prac malarskich
- Sadzenie drzewa na terenie rezerwatu Sadzenie drzewa na terenie rezerwatu
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4200#sigProId7ea1ccaee8
Rzepak uprawiany jest na obszarze zachodniej, północnej i południowo-zachodniej Polski. Pochodzenie rzepaku to kontynent azjatycki, a w naszym kraju pojawił się w XVI wieku, ale od 1811 roku istnieją na jego temat dane statystyczne .Przed II wojną światową miał mniejsze znaczenie w tamtym okresie notowano większe spożycie oleju lnianego. Dopiero po wojnie produkcja rzepaku i oleju wzrosła ale rozwój uprawy to lata 70-te XX wieku. Liderem produkcji w tamtych czasach była Kanada gdzie w wyniku prac genetycznych wyprodukowano szlachetne odmiany rzepaku. W Polsce od 1990 roku uprawia się odmiany rzepaku podwójnie ulepszone. Oprócz odmian populacyjnych są także uprawiane formy mieszańcowe w których wykorzystany jest efekt heterozji pozwalający uzyskać większe plony ziarna rzepaku o podwyższonej zawartości tłuszczu .Rzepak uprawiany jest w większości w formie ozimej gdyż formy jare w naszym klimacie zawodzą w plonowaniu. Może być uprawiany na różnych typach gleb ale muszą one mieć uregulowane stosunki wodne, w praktyce uprawia się go na glebach jakościowo dobrych i średnich klasa III a, III b, IV a ale dość często na IV b i V( 10% plantacji).Pod uprawę najlepsze gleby to gleby kompleksu od pszennego bardzo dobrego i dobrego oraz żytniego dobrego do bardzo dobrego. W praktyce rolniczej nadającymi się pod uprawę rzepaku to gleby gdzie niezawodnie plonują zboża intensywne (pszenica, jęczmień, pszenżyto).Rzepak w czasie swojego rozwoju potrzebuje dużej wilgotności powietrza najlepiej gdy opady atmosferyczne są w granicach 600-700 mm .Potrzebuje dużej wilgotności gleby w fazie kiełkowania a w późniejszych fazach wzrostu staje się bardziej odporny na niedobory wody. Częste i dobrze rozłożone opady w okresie kwitnienia mają dobry wpływ na jego wzrost natomiast niedobór wody skraca kwitnienie skutkiem tego rzepak wykształca mniejsza liczbę łuszczyn. Zimotrwałość rzepaku zależy od długości jesiennej wegetacji a rozwój rzepaku przed zimą zależy od rozkładu temp. Proces zwany hartowaniem przebiega w temp,+2 do + 6 stopni C i zwykle przypada na II połowę października i listopad. Rzepak często wymarza w okresie ostrych i bezśnieżnych zim. Duże straty rzepaku na plantacjach są wtedy gdy po ciepłej i łagodnej jesieni wystąpią nagłe i silne mrozy i również wtedy gdy okres mrozów przerywany jest nawrotami ciepła-albo pod wpływem mroźnych wschodnich wiatrów powodujących nieodwracalne zmiany w tkankach rzepaku poprzez odwodnienie. W wypadku gdy gleba jest zamarznięta a spadnie dużo śniegu rośliny rzepaku giną pod nią- dochodzi do gnicia roślin. Sytuacja jest korzysta dla rzepaku gdy spadnie śnieg a gleba jest niezamarznięta wtedy pod pokrywą śnieżną rzepak może przetrzymać mrozy do-25 stopni C. Odmiany zalecane do siewu są o różnym stopniu zimotrwałości i przy siewie zawsze trzeba zwracać uwagę gdyż zimy w naszym klimacie nie zawsze są łagodne .Odmiana jest najtańszym czynnikiem intensyfikującym technologię uprawy rzepaku, w dużym stopniu wpływa na plon odpowiada za jakość i zawartość tłuszczu, białka i glukozylanów (substancji anytyżywieniowych) Wyprodukowane nasiona stanowiące surowiec do przemysłu spełniają normy co do wymaganych zawartości glukozylanów i kwasu erukowego w nasionach.
Główne kierunki użytkowania nasion rzepaku to:
-olej na cele spożywcze
-poekstrakcyjna śruta rzepakowa i wytłoki jako cenny składnik pasz treściwych dla zwierząt gospodarskich
-olej techniczny do produkcji biopaliwa
W ostatnich latach XX wieku wraz ze świadomością społeczeństwa dieta ludzi uległa korzystnym zmianom zmniejszyło się spożycie tłuszczów zwierzęcych na korzyść spożycia tłuszczów roślinnych w tym oleju rzepakowego. Olej ten charakteryzuje się najwyższa wartością zdrowotną a poza tym długo pozostaje świeży oraz stabilny w porównaniu do innych olejów podczas smażenia w wysokich temp. Obecnie spożycie oleju rzepakowego w strukturze spożycia innych tłuszczów roślinnych jest dominujący. Nieporządany kwas erukowy w postaci jego pochodnych znalazł zastosowanie w przemyśle kosmetycznym ,farmaceutycznym, jako składnik detergentów i materiałów fotograficznych.
Poekstrakcyjna śruta rzepakowa i wytłoki z odmian rzepaku 00 stanową źródło cennego białka roślinnego i energii dla wszystkich gatunków zwierząt gospodarskich. Jest dobrze zbilansowana pod wzg. aminokwasów egzogennych i może być zamiennie stosowana ze śrutą sojową. Jednak pod wzg koncentracji energii metabolicznej ustępuje śrucie sojowej o około 10-20 % W związku z tym posiada niższą strawność białka o 20 % w porównaniu ze śrutą sojową.
Olej rzepakowy i jego estry można zaliczyć do najbardziej kalorycznych produktów roślinnych. Pod wzgl. wartości energetycznej zajmują miejsce pośrednie między benzyną a olejem napędowym .Zaletą paliwa rzepakowego jest odnawialność jego zasobów i praca silników w warunkach mniejszego skażenia środowiska (mniejsze zadymienie, biodegradcja, brak działania toksycznego na organizm ludzki)
Na atrakcyjność uprawy rzepaku ma wzrastający poziom spożycia przez ludzi olejów roślinnych oraz duże zapotrzebowanie na białko paszowe. Rzepak jest ważną rośliną w zmianowaniu, jest dobrym przedplonem: dobrze zacienia glebę i wzbogaca w resztki pożniwne, w składniki pokarmowe, odtwarza strukturę gruzełkowata gleby, spełnia rolę rośliny fitosanitarnej, umożliwia skuteczne zwalczanie chwastów jednoliściennych, wcześnie zwalnia pole po zbiorze, prace w gospodarstwie równomiernie są rozłożone przy wykorzystaniu tych samych maszyn i urządzeń co przy uprawie zbóż. Zmniejszenie powierzchni uprawy buraków cukrowych i innych roślin okopowych sprzyja rozwojowi uprawy rzepaku. Warunkiem uniknięcia dużych zmian w powierzchni uprawy jest ustalenie stałej relacji cen między rzepakiem i pszenicą która jest rośliną konkurencyjną wzg niego w przedziale 1,8:1 -2,2:1.
Ważnym czynnikiem w uprawie rzepaku jest jego wysoka opłacalność Wzrost zapotrzebowania na oleje roślinne, i na estry z olejów roślinnych jako dodatków do paliw płynnych a również zapotrzebowanie na białko(śruty poekstrakcyjne, wytłoki) do produkcji pasz treściwych dla zwierząt gospodarskich stwarza dobrą koniunkturę dla uprawy rzepaku.
Literatura: 1.Znaczenie roślin oleistych dla człowieka, rolnictwa i kraju Prof. dr hab. inż.-F. Kapusta Wieś Jutra Portal Spożywczy 2013 2.Technologiczne ekonomiczne, prawne uwarunkowania alternatywnego wykorzystania produktów rolnych na cele energetyczne –W. Majtkowski T. Wałkowski Mat Szkol. FAPA 2007
Helena Jaworska-Jach
1 grudnia 2015 roku Rada Ministrów zdecydowała, że w 2016 roku zwrot stawki podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego zostanie zwiększony z 0,95 zł/l do 1,00 zł/l. Producent rolny za każdy ha użytków rolnych uzyska 86,00 zł.
Termin składania wniosków będzie taki sam, jak do tej pory:
- od 1 lutego 2016 roku do 20 marca 2016 roku – dotyczy zakupu oleju napędowego w okresie od 1 sierpnia 2015 roku do 31 stycznia 2016 roku;
- od 1 sierpnia 2016 roku do 31 sierpnia 2016 roku – dotyczy zakupu oleju napędowego w okresie od 1 lutego 2015 roku do 31 lipca 2016 roku;
W 2016 roku zwrot będzie wypłacany w dwóch terminach:
- od 1 do 30 kwietnia 2016 roku – gdy wniosek będzie złożony w pierwszym terminie;
- od 1 do 31 października 2016 roku – gdy wniosek będzie złożony w drugim terminie.
Pieniądze wypłacane będą gotówką w kasie urzędu gminy lub miasta albo przelewem na rachunek bankowy, który został podany we wniosku.
Choroby warzyw – mączniak rzekomy baldaszkowatych
Przygotowane przez Jarosław GórskiChoroba wywoływana jest przez grzyb z klasy glonowców, rodziny wroślikowatych. Występuje w wielu krajach Europy oraz w Polsce bardzo powszechnie na marchwi, pietruszce, kminku, koprze ogrodowym, selerze i pasternaku. Podczas chłodnej pogody z częstymi opadami deszczu choroba może powodować bardzo duże szkody.
Porażone liście roślin żywicielskich najpierw żółkną, a później brązowieją. Jednocześnie na dolnej stronie liści pojawia się biały mączysty nalot. Silniej opanowane liście zamierają i zasychają, a w skrajnych przypadkach obumiera cała roślina.
Zarodniki zimują w postaci oospor w resztkach roślin oraz w glebie. Wiosną oospory kiełkują w strzępkę z zarodnikami konidialnymi na trzonkach. Zarodniki konidialne przenoszone przez wiatr oraz krople wody zakażają najbliższe rośliny oraz plantacje podatnych warzyw. Grzyb rozwija się i rozprzestrzenia bardzo intensywnie podczas obfitych i częstych opadów.
W rejonach częstego występowania choroby należy pamiętać i stosować prawidłowe zmianowanie roślin. Trzeba niszczyć resztki pożniwne oraz wykonać głęboką orkę jesienną. W latach o obfitych opadach opryskiwać rośliny w momencie pojawienia się pierwszych plam z mączystym nalotem po spodniej stronie liści. Stosujemy preparaty zalecane w aktualnym Programie Ochrony Warzyw. Zabiegi chemiczne w miarę potrzeby można powtarzać w odstępach 10- dniowych.
Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.
Choroby warzyw – mączniak prawdziwy baldaszkowatych
Przygotowane przez Jarosław GórskiChoroba wywoływana jest przez grzyb z klasy workowców, rzędu mączniaków prawdziwych. Gatunek tego grzyba ma wyspecjalizowane formy biologiczne – forma dauci poraża marchew uprawną, seler, pietruszkę, pasternak, koper i anyż. Występuje w całej Europie.
Objawy pojawiają się głównie na górnej stronie liści, ogonkach liściowych, pędach i baldachach w postaci białego delikatnego nalotu. Jesienią na ciemniejącym nalocie pojawiają się brunatne kuliste otocznie. Porażone części rośliny są zahamowane we wzroście, żółkną, brązowieją i kruszą się, niekiedy obumierają całe rośliny, zwłaszcza wcześnie zakażone. Silniej porażone nasienniki wydają nasiona zdrobniałe o zmniejszonej zdolności kiełkowania.
Grzyb zimuje na porażonych częściach roślin w postaci otoczni, wewnątrz których są worki z zarodnikami. Na wiosnę otocznie i worki pęcznieją wyrzucając na zewnątrz zarodniki, które dokonują infekcji pierwotnych roślin na założonych plantacjach. W okresie wegetacji grzyb rozprzestrzenia się za pomocą zarodników konidialnych.
Aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się choroby, roślin baldaszkowatych nie należy uprawiać na tym samym polu częściej niż co 3-4 lata. Należy stosować izolację przestrzenną od innych roślin żywicielskich grzyba, przestrzegać normy wysiewu i unikać przenawożenia azotem. Po zbiorze trzeba zniszczyć resztki porażonych roślin i wykonać głęboką orkę. W rejonach silniejszego występowania choroby, zwłaszcza w latach sprzyjających jej występowaniu, należy opryskać rośliny środkiem grzybobójczym zgodnie z zaleceniami Programu Ochrony Roślin Warzywnych.
Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.
Działający przy Ujskim Domu Kultury Chór Milenium świętował w tym roku piętnastolecie swojej działalności. Oficjalna uroczystość z tej okazji odbyła się w listopadzie w Ujskim Domu Kultury.
Chór Milenium powstał w roku 2000, z inicjatywy ówczesnej pani dyrektor UDK Estery Serówki, która obecnie jest prezesem chóru.
Od 2011 roku dyrygentem chóru jest pan Marek Frąckowiak. Wcześniej chórzystki śpiewały pod batutą pana Przemysława Łososia, Sławomiry Smolarskiej i Mirosława Zaleskiego. Skład chóru Milenium tworzy 25 mieszkanek gminy Ujście. Chór ma na swoim koncie wiele koncertów w kraju i za granicą. W 2011 roku chór otrzymał Nagrodę Starosty Pilskiego za całokształt twórczości. Milenium jest członkiem Oddziału Nadnoteckiego Polskiego Związku Chórów i Orkiestr.
Początki nie były łatwe. Wysyłano imienne zaproszenia do różnych osób, żeby wstąpiły w szeregi chóru. W skład chóru wchodziło kilku panów, ale z biegiem czasu z różnych przyczyn panowie zrezygnowali; pozostał tylko jeden pan. Wtedy podjęto decyzję, żeby chór Milenium pozostał chórem żeńskim. Na początku chór śpiewał na dwa głosy. Pan Mirosław Zaleski wprowadził trzeci głos, a obecny dyrygent pan Marek Frąckowiak sprawił, że chór śpiewa na cztery głosy.
Chór swoimi występami uświetnia wiele uroczystości oraz „imprez” zarówno w kraju jak i za granicą, gdzie odnosi sukcesy; bierze również udział w szeregu konkursach. Co roku grupa wyjeżdża na warsztaty chóralne nad morze. Podczas warsztatów panie pod wodzą dyrygenta intensywnie ćwiczą podnosząc poziom śpiewu, a przy okazji lepiej się poznają. To bardzo ważne dla prawidłowego funkcjonowania tak dużego zespołu.
Jednym z ważniejszych planów na przyszłość, będzie występ na uroczystości z okazji dziewięćdziesięciolecia Polskiego Związku Chórów i Orkiestr.
Chór Milenium już od dwóch lat uświetnia swoim występem organizowaną przez WODR Poznań, Zespół Doradczy w Pile oraz Miasto Piła, imprezę Agro-Targi pod nazwą Krajowa Wystawa Miasto-Ogród, która odbywa się w Pile na Wyspie.
Mamy nadzieję, że w przyszłym roku również zaszczycą nas swoim występem podczas kolejnych targów, które odbędą się w dniach 23-24 kwiecień 2016 r..
Z okazji jubileuszu, Chór Milenium nagrał w tym roku płytę z dziesięcioma utworami.
Życzymy wielu sukcesów!
Autor:
Urszula Baran
WODR Poznań, ZD Piła, gm. Ujście
Galeria
- Chór Milenium - Zdjęcie nr 01 Chór Milenium - Zdjęcie nr 01
- Chór Milenium - Zdjęcie nr 02 Chór Milenium - Zdjęcie nr 02
- Chór Milenium - Zdjęcie nr 03 Chór Milenium - Zdjęcie nr 03
- Chór Milenium - Zdjęcie nr 04 Chór Milenium - Zdjęcie nr 04
- Chór Milenium - Zdjęcie nr 05 Chór Milenium - Zdjęcie nr 05
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4200#sigProIdb4effe49d4
Więcej...
Struktura gleby to stan gleby określony na podstawie zlepiania ziaren mineralnych w agregaty o różnej wielkości i różnym kształcie. Struktura gleby jest zmienna w poszczególnych jej warstwach, jest jedną z ważniejszych cech decydujących o żyzności i urodzajności gleby obok odczynu i zasobności w składniki pokarmowe.
Wyróżnia się trzy struktury gleby:
- Bezagregatową w glebach piaszczystych – poszczególne ziarenka nie są powiązane lepiszczem koloidalnym .
- Agregatową w glebach orno-próchniczych ( np.: gruzełkową , płytkową , słupkową, ziarnistą, orzechową)
- Włóknistą
Najbardziej pożądana jest struktura gruzełkowata , zapewniająca najlepszy bilans między częściami ziemistymi : wodą, a powietrzem. Na stan struktury gleby maja wpływ czynniki naturalne oraz zabiegi uprawowe, polegające na stosowaniu właściwej agrotechniki, przestrzeganiu terminów zabiegów uprawowych , agregatowaniu narzędzi. Struktura gruzełkowata stwarza korzystne warunki kiełkowania nasion i prawidłowy rozwój sytemu korzeniowego roślin. Bardzo ważne jest zapewnienie glebie trwałej struktury agregatowej , która odznacza się odpornością na różne działania mechaniczne oraz niszczące działania wody. Trwała struktura to odpowiednia ilość mikrocząsteczek o średnicy poniżej 0,25 mm i makrocząsteczek o średnicy 0,25 – 10mm.
Najkorzystniejsze właściwości fizyczne posiadają gleby, w których występują agregaty o średnicy 1-10 mm. Struktury te tworzą połączenia mineralnych cząsteczek ziemi, takich jak piasek, muł, glina z substancji organicznymi. Lepiszczem gruzełków jest próchnica, cząsteczki ilaste, wydzielina fauny glebowej. Gruzełki tworzą luźne gąbczaste kompleksy o porowatej strukturze dzięki, której wchłaniają wodę i substancje odżywcze.
Do czynników kształtujących strukturę gruzełkowatą zalicza się : uziarnienia , lepiszcze , zawartość i właściwości próchniczne, obecność fauny glebowej, zwłaszcza dżdżownic , procesy zamrażania i rozmrażania , procesy nawilżania i osuszania , korzenie roślin i ich wydzieliny, wapnowanie, uprawa roślin strukturotwórczych i międzyplonów oddziaływanie zabiegów uprawowych. Im bogatszy system korzeniowy roślin tym lepsza struktura gleby.
Człowiek oddziałuje na strukturę gleby poprzez :
- zmianowanie
-zabiegi agrotechniczne( dobór maszyn, termin zabiegów)
- stosowanie nawozów wapniowych i magnezowych
-stosowanie nawozów organicznych
- melioracje wodne
Poprzez zasiew odpowiednich roślin można poprawić lub pogorszyć właściwości gleby. Należy zwracać szczególna uwagę na następstwo roślin po sobie oraz udział roślin strukturotwórczych w zmianowaniu: strączkowych (groch, łubin) i motylkowych ( koniczyny, seradela, lucerna).Rośliny strączkowe i motylkowe korzystnie wpływają na strukturę gleby, wiążą wolny azot z powietrza w glebie, ponadto pozostają po nich kanały glebowe. Ma to ważne znaczenie w przypadku wystąpienia suszy, podczas kapilarnego ruchu wody z głębszych warstw do strefy korzeniowej. Kiedy struktura jest właściwa przenikanie wody do gleby odbywa się sprawnie, a agregaty są trwałe.
Niezwykle ważnym czynnikiem strukturotwórczym jest wilgotność gleby. Należy unikać uprawy na zbyt mokrych jak i zbyt suchych glebach. Drenowanie umożliwia odprowadzanie nadmiaru wody z gleby, a tym samum przyśpieszanie jej osuszania. Często jest to sposób niezbędny do regulacji wilgotności gleby, zmniejszenia jej zagęszczenia , ponadto umożliwia terminowe wykonywanie siewów jesiennych i wiosennych. Uprawę należy przeprowadzać podczas takiej wilgotności przy której, zachodzi dobra agregacja warstwy uprawowej oraz silne jej spulchnianie. Powinno się zwrócić szczególną uwagę na termin zabiegów i dobór maszyn. Stosowani e ciężkiego sprzętu niszczy trwałe agregaty glebowe.
Zbitą glebę należy spulchniać . Jesienią zaorać i pozostawić w tzw. „ostrej skibie”, tak aby przed kolejnym sezonem utrzymać odpowiednią strukturę. Dzięki temu wilgoć i mróz wnikając w głąb ziemi rozbijają cząstki gleby i w ten sposób wpływają na jej spulchnienie . Mróz wymraża szkodniki zimujące w ziemi , wyciągnięte bliżej powierzchni w wyniku orki. Na glebach lekkich, luźnych nie jest konieczna orka, ziemia nie tworzy grud . Jeśli jest bogata w próchnicę wystarczy płytkie spulchnianie.
Na zwiększenie aktywności mikrobiologicznej gleby i bujny rozwój drobnoustrojów i stabilność agregatów bezpośredni wpływ ma wprowadzenie nawozów organicznych ( obornik, gnojowica, kompost , słoma, nawozy zielone) oraz nawożenie mineralne , wapnowanie. Regularne wapnowanie zwiększa czynność biologiczną wierzchniej warstwy gleby , prowadzi do silniejszej wegetacji , większego rozwoju systemu korzeniowego roślin, który kształtuje strukturę gleby. Korzystnie oddziałuje na wodoodporność , porowatość oraz pojemność wodną gleby.
Utrzymanie wysokiej sprawności gleby zależy od eliminacji zabiegów degradujących strukturę gleby, ograniczenia ugniatania pola i erozji wodnej oraz przeprowadzenia prawidłowej techniki wykonywania zabiegów agrotechnicznych. Im mniej intensywna uprawa roli , tym lepszy jest stan struktury gleby.
Słaba struktura gleby powoduje zahamowanie wzrostu roślin, obniżenie efektów ekonomicznych skażenie środowiska. Gleba bez struktury gruzełkowatej jest trudna w uprawie, zbryla się i zakwasza.
Dlatego utrzymanie właściwej struktury gleby jest tak ważne.
Literatura:
- „ Struktura gleby i jej uprawa różne praktyki uprawowe , zapobieganie erozji” –
Opracował : Marek Krysztoforski – Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie O/Radom
- „ Wiem” – darmowa encyklopedia internetowa
- Encyklopedia PWN.
- „Wpływ roślin uprawnych w wąskie i szerokie rzędy na strukturę gleby” –
Irena Suwara, Alicja Gawrońska- Kulesza
Akademia Agronomii, Szkoła Gówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Opracowała: Barbara Skrzypniak – Zespół Doradczy Pleszew
Konkurs
„Domowe ciasta-Ciasta na Święta Bożego Narodzenia”
zorganizowany podczas „Forum Kobiet 2015”
w dniu 3 grudnia 2015 roku w CWE w Gołaszynie
Organizatorem konkursu był Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
w Poznaniu, a jego celem było poznanie i ocalenie od zapomnienia oryginalnych przepisów na wypieki domowe oraz kultywowanie tradycji wypieku domowych ciast. Konkurs promuje dziedzictwo kulturowe Wielkopolski, a w szczególności dziedzictwo kulinarne.
W konkursie wzięły udział członkinie 13 Kół Gospodyń Wiejskich z 3 powiatów regionu leszczyńskiego. Każde pieczywo było ocenione przez komisję konkursową według następujących kryteriów:
- wygląd zewnętrzny-estetyka wykonania
- smak i zapach
- oryginalność receptury
I miejsce i puchar Dyrektora WODR w Poznaniu Pana Ryszarda Jaworskiego komisja konkursowa przyznała paniom z Koła Gospodyń Wiejskich z Siedlca w gminie Pępowo za tort makowo-orzechowy.
TORT MAKOWO – ORZECHOWY
Biszkopt: 9 jajek, 33 dag cukru, 20 dag mąki ziemniaczanej, 20 dag mąki pszennej, 3 łyżeczki proszku do pieczenia
Ubić białka na sztywno z cukrem i dodawać po żółtku. Mąki i proszek do pieczenia delikatnie połączyć z masą jajeczną. Wlać do tortownicy i piec w temperaturze 170-180⁰C przez około 30 minut.
Masa makowa: 50 dag maku, 20 dag cukru, 6 białek, 4 łyżki miodu, 250 ml mleka słodkiego, olejek migdałowy, bakalie
Wszystkie składniki wymieszać i smażyć na wolnym ogniu aż do uzyskania gęstej masy. Na koniec dodać bakalie i delikatnie wymieszać z masą.
Masa orzechowa: 40 dag masła, 20 dag cukru, 30 dag orzechów włoskich mielonych, 250 ml mleka, 6 żółtek, spirytus
Mleko zagotować i zalać orzechy. Masło utrzeć z cukrem i żółtkami, dodać mleko orzechowe i na końcu spirytus.
Masa śmietanowa: 1 litr śmietany, 6 łyżek cukru pudru, 4 łyżki żelatyny
Żelatynę rozpuścić w ½ szklanki wody. Śmietanę ubić, na końcu dodać cukier i żelatynę.
Polewa czekoladowa: 1 czekolada mleczna, 1 czekolada gorzka, odrobina śmietany
Biszkopt rozciąć na 4 części. Przekładać warstwami: biszkopt, masa makowa, biszkopt, masa orzechowa, biszkopt, masa śmietanowa, biszkopt.
Wierzch można polać polewą czekoladową – czekolady z odrobiną śmietany rozpuścić do uzyskania jednolitej konsystencji.
Powiat rawicki reprezentowały panie z Nowego Sielca w gm. Jutrosin, z Dłoni w gm. Miejska Górka, z Sów w gm. Pakosław i z Czechnowa w gm. Bojanowo.
Przepisy na świąteczne ciasta
PIERNIKI SERDUSZKA
Składniki: 1 l maślanki, 1 kg cukru, 2 kg mąki, 5 jajek, kostka margaryny, 2 opakowania przyprawy do pierników, 2 łyżki amoniaku, 2 łyżki cynamonu, 5 łyżek kakao
Z maślanki i cukru ugotować syrop. Wszystkie składniki połączyć z syropem, wyrobić ciasto, rozwałkować i wykrawać serduszka. Piec w temperaturze 180⁰C przez 15 - 20 minut. Po upieczeniu i ostudzeniu polukrować. Ciasto można zrobić już miesiąc wcześniej.
KGW Nowy Sielec, gm. Jutrosin
ŚWIĄTECZNY PIERNIK
Składniki: 2 szklanki mąki, 2 jajka, ½ szklanki oleju, 1 szklanka mleka 2%, 2 łyżki miodu (najlepiej ciemny, gryczany), 1 szklanka cukru, 1 mały cukier waniliowy, 1 ½ łyżeczki kakao, ½ łyżeczki cynamonu, 1 ½ łyżeczki przyprawy do pierników, 2 łyżeczki sody
Wszystkie składniki wrzucamy do miski i miksujemy przez 5 minut. Wylewamy na blaszkę wyłożoną papierem do pieczenia. Wkładamy do piekarnika nagrzanego do 180⁰C i pieczemy około 45 minut. Wierzch polewamy polewą czekoladową lub posypujemy cukrem pudrem.
KGW Sowy, gm. Pakosław
TORT MAKOWY
Ciasto: 25 dag maku, 25 dag cukru pudru, 8 jajek, 1 łyżka miodu, olejek migdałowy, cukier waniliowy, 5 dag bułki tartej
Cukier utrzeć z żółtkami, dodawać stopniowo zmielony dwukrotnie mak, miód, olejek, cukier waniliowy, bułkę tartą i na końcu ubite białka. Piec 50 minut w temperaturze 200⁰C.
Masa: 25 dag masła, 2 żółtka, 1 szklanka cukru pudru, 50 dag jabłek, 1 łyżka bułki tartej, 1 kieliszek wódki
Jabłka zetrzeć na tarce. Masło, żółtka, cukier utrzeć, dodawać stopniowo jabłka. Na końcu dodać bułkę tartą i wódkę. Przełożyć ciasto dwukrotnie masą.
Czechnów, gm. Bojanowo
KATARZYNKA
Biszkopt: 6 jajek, szklanka cukru, szklanka mąki tortowej
Krem budyniowy: ½ l mleka, ¾ szklanki cukru, cukier wanilinowy, 3 łyżki mąki pszennej, 3 łyżki kartoflanki, 1 kostka margaryny Kasia
Polewa czekoladowa: 1 tabliczka czekolady, 3 łyżki mleka, 1 łyżka masła
Pozostałe składniki: powidła, pierniki katarzynki
Białka ubić na sztywno. Dodać cukier, potem żółtka. Delikatnie mieszać dodając mąkę. Piec około 25 minut w 180⁰C. Ostudzony biszkopt podzielić na 2 części. Spód posmarować powidłami. Na powidłach ułożyć pierniki katarzynki, przykryć ciepłym kremem budyniowym i drugą warstwą biszkopta. Polać polewą czekoladową.
KGW Dłoń, gm. Miejska Górka
Galeria
- Pierniki serduszka, KGW Nowy Sielec, gm. Jutrosin Pierniki serduszka, KGW Nowy Sielec, gm. Jutrosin
- Katarzynka, KGW Dłoń, gm. Miejska Górka Katarzynka, KGW Dłoń, gm. Miejska Górka
- Tort makowy, Sołectwo Czechnów, gm. Bojanowo Tort makowy, Sołectwo Czechnów, gm. Bojanowo
- Świąteczny piernik, KGW Sowy, gm. Pakosław Świąteczny piernik, KGW Sowy, gm. Pakosław
- Tort makowo-orzechowy, KGW Siedlec, gm. Pępowo Tort makowo-orzechowy, KGW Siedlec, gm. Pępowo
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4200#sigProId6ea5083748
Gospodarstwo demonstracyjne w gminie Doruchów - powiat ostrzeszowski
Przygotowane przez Magdalena SowizdrzałGospodarstwo Pana Mariusza Szykuły z miejscowości Przytocznica należy do sieci gospodarstw demonstracyjnych. Gospodarstwo wyróżnia wysoki poziom produkcji rolniczej i dobre wyniki ekonomiczne.
Pan Mariusz Szykuła prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 42 ha. Produkcja roślinna oparta jest głównie na uprawie zbóż /pszenica ozima, jęczmień ozimy i jary, mieszanki zbożowe i kukurydza na zakiszanie CCM, wykorzystywanych na potrzeby produkcji zwierzęcej/produkcja tuczników w cyklu zamkniętym i bydła opasowego/. W gospodarstwie utrzymywanych jest 80 macior /produkcja tuczników cykl zamknięty – w nowo wybudowanej chlewni/bezściółkowo/ i około 80 sztuk opasów /cielęta z zakupu/. Mimo niesprzyjających warunków /susza w 2015 roku i produkcji tuczników/rolnik w produkcji robi wszystko w kierunku dobrostanu, krzyżowania towarowego oraz wymiany stada podstawowego /lochy wymiana i wprowadzanie do hodowli/. W nowym obiekcie chlewni zapewnione są idealne warunki do wychowu prosiąt, warchlaków i tuczników poprzez odpowiednią wentylację i ogrzewanie podłogowe w porodówce oraz w kojcach dla warchlaków. W utrzymaniu odpowiednej temperatury pomagają maty grzewcze i promienniki, a temperaturą sterują sterowniki.
Lochy luźne przebywają w kojcach indywidualnych, a po pokryciu przeprowadzane są do wspólnego pomieszczenia mieszczącego 8 loch. Z kojca grupowego lochy prośne na 3 tygodnie przed porodem przeprowadzane są do nowej chlewni do porodówek. W roku w gospodarstwie produkuje się ok. 1200 tuczników na sprzedaż. Bydło opasowe utrzymywane jest grupowo i częściowo na uwięzi w roku sprzedaje się w gospodarstwie 30 opasów w wadze od 800 do 900 kg.
Sprzedaż tuczników i opasów jest wcześniej uzgadniana z odbiorcami, dotyczy to ilości sztuk jak i ceny jednostkowej. W 2015 rolnik skorzystał z programu ,,Modernizacja gospodarstwa”, zakupując nowe maszyny rolnicze /prasa rolująca, rozrzutnik obornika, opryskiwacz ciągnikowy, agregat uprawowo-siewny oraz beczkowóz z aplikatorem, który pozwala dokładne rozprowadzenie gnojowicy w glebie z jednoczesnym wymieszaniem i przykryciem. Wybudowanie nowej chlewni i zakup nowych maszyn pozwala rolnikowi osiągać dobre wyniki w produkcji zwierzęcej /trzoda chlewna/ i produkcji roślinnej poprzez lepsze wykorzystanie sprzętu i uproszczeniu niektórych zabiegów uprawowych oraz zmniejszeniu pracochłonności co wiąże się z oszczędnością na poszczególne działalności w gospodarstwie. Gospodarstwo Pana Mariusza wykorzystywane jest w celach szkoleniowych i spotkaniach /członków Lokalnej Grupy Dyskusyjnej – której celem jest systematyczna praca nad poprawą opłacalności i jakości produkcji żywca wieprzowego/, co jest bardzo aktualnym zadaniem, szczególnie gdy spada cena jednostkowa za kg żywca wieprzowego. Gospodarstwo aby spełnić wymogi i nowe wyzwania ciągle doskonali i unowocześnia produkcję zwierzęcą i roślinną zarówno dobrostan, żywienie zwierząt oraz ochronę środowiska, służy temu nowo wybudowana chlewnia i nowy park maszynowy. Obecna sytuacja w rolnictwie jest trudna, ale rolnik nie rezygnuje z produkcji i stara się dalej prowadzić gospodarstwo podnosząc wyniki w produkcji zwierzęcej i roślinnej.
Tekst i udostępnienie zdjęć:
Idzi Baraniak
ZD Ostrzeszów
WODR w Poznaniu
Od stycznia 2016r. w Polsce mają zacząć obowiązywać nowe przepisy regulujące zasady sprzedaży bezpośredniej przetworzonych produktów rolnych. Aktualnie stan prawny wygląda następująco: mamy nowoprzyjęte przepisy krajowe tj.
- Ustawa z dnia 9 kwietnia 2015r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw
- Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 września 2015r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej
- Wytyczne Dobrej Praktyki Higienicznej i Produkcyjnej
oraz dwa projekty rozporządzeń:
- Projekt Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi ws. Szczegółowych warunków uznania działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej
- Projekt Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie dostaw bezpośrednich środków spożywczych.
Jakich więc zmian możemy się spodziewać?
Otóż na podstawie ustawy z dnia 9 kwietnia o podatku dochodowym , przychody uzyskane ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu ( z wyłączeniem uzyskania tych produktów w wyniku prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej) będą klasyfikowane jako przychody z tzw. „innych źródeł”. Oznacza to, że przychody uzyskane przez rolnika w wyniku sprzedaży takich produktów nie będą zaliczane do działalności gospodarczej.
Wprowadzane zmiany pozwolą na wprowadzenie możliwości ich opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, przy zastosowaniu stawki w wysokości 2% przychodów. W roku rozpoczęcia przez rolnika sprzedaży przetworzonych produktów rolnych wybór opodatkowania ryczałtem będzie możliwy bez względu na wysokość przychodów. W następnych latach opodatkowanie ryczałtem 2% będzie możliwe, jeżeli przychody z takiej sprzedaży w poprzednim roku nie przekroczyły równowartości 150 000 euro. Zastosowanie powyższych uregulowań jest możliwe wówczas, gdy spełnione są warunki:
- sprzedaż nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub na rzecz osób fizycznych na potrzeby prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej,
- przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze,
- sprzedaż następuje wyłącznie w miejscach , w których produkty te zostały wytworzone lub na targowiskach, przy czym za targowiska uznawane będą wszelkie miejsca przeznaczone do prowadzenia handlu, z wyjątkiem sprzedaży dokonywanej w budynkach lub w ich częściach.
- prowadzona jest ewidencja sprzedaży.
Drugim dokumentem, który został przyjęty i opublikowany w dniu 26 października jest rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej. Rozporządzenie określa wymagania weterynaryjne, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży i przez takie produkty, wielkość, zakres i obszar produkcji produktów a także wymagania weterynaryjne dla miejsc prowadzenia sprzedaży bezpośredniej. Do sprzedaży bezpośredniej dopuszcza się wyłącznie produkty wyprodukowane z własnych surowców przez podmiot prowadzący działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej m.in. tusze i podroby z: drobiu, zajęczaków, grubej zwierzyny łownej, drobnej zwierzyny łownej; produkty rybołówstwa, ślimaki, mleko surowe, siarę, surową śmietanę, jaja, produkty pszczele nieprzetworzone. W porównaniu z zakresem obecnie obowiązującym został poszerzony katalog o takie produkty jak: podroby czy siarę, możliwość mrożenia półtuszek Zmianie na korzyść uległa wielkość produkcji( zwiększenie limitów dla większości produktów ), możliwość przekroczenia wielkości sprzedaży w danym tygodniu, wprowadzenie możliwości sprzedaży bezpośredniej jaj z gospodarstwa, sprzedaży niektórych produktów z urządzeń dystrybucyjnych oraz możliwość poszerzenia obszaru sprzedaży jeżeli sprzedaż jest dokonywana podczas imprez okolicznościowych (wystawy, festyny, targi ,kiermasze) organizowanych w celu promocji tych produktów.
Minister Zdrowia opracował dokument pt. „Wytyczne Dobrej Praktyki Higienicznej i Produkcyjnej” przy produkcji żywności niezwierzęcego pochodzenia w warunkach domowych z wykorzystaniem surowców roślinnych z własnych upraw. Wytyczne te, mają być wskazówką i materiałem pomocniczym we wdrażaniu zasad higieny i bezpieczeństwa żywności . Jest to swoisty kodeks dobrej praktyki w przetwórstwie domowym, nie stanowi on jednak twardego prawa.
Dostawy bezpośrednie środków spożywczych pochodzenia roślinnego – to obecnie projekt rozporządzenia. Projekt ten określa zakres działalności prowadzonej w ramach dostaw bezpośrednich środków spożywczych , w tym rodzaj produktów oraz wielkość i obszar, na którym mogą być realizowane dostawy bezpośrednia przez rolników. Katalog produktów, które mogą być wprowadzone do obrotu rozszerzono np. o możliwość obrania, pokrojenia, podzielenie na części, przecięcia ,rozdrobnienia, zmielenia, schłodzenie, zamrożenia oraz środki spożywcze kwaszone, suszone, marynaty , dżemy, konfitury, marmolady, powidła, przetwory owocowo-warzywne, pieczywo. Projekt rozporządzenia dotyczy producentów środków spożywczych (rolników), którzy w ramach dostaw bezpośrednich mogą dostarczać małe ilości środków spożywczych do konsumentów finalnych : na terenie gospodarstw rolnych, na targowiskach, z obiektów lub urządzeń ruchomych lub tymczasowych, w tym ze specjalistycznych środków transportu. W projekcie ustalona jest również wielkość obrotu w ramach dostaw bezpośrednich, dodawania innych środków spożywczych (np. cukier, sól, przyprawy). Dodatkowo przetwarzanie może odbywać się przy wykorzystaniu sprzętów i wyposażenia gospodarstwa rolnego, stosowanych do podstawowej działalności rolniczej. Z założenia żywność produkowana przez rolnika ma być przetwarzana w niewielkim zakresie oraz w sposób inny niż przy użyciu maszyn przemysłowych.
Również w przypadku szczegółowych warunków uznania działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej ( MOL) mamy do czynienia z projektem rozporządzenia. Projekt ten m. in. poszerza katalog produktów : jajecznych wytworzonych w wyniku obróbki lub dalszego przetwarzania jaj ugotowanych w skorupkach, produktów mlecznych wyprodukowanych z siary, gotowych posiłków (potraw) wyprodukowanych z produktów pochodzenia zwierzęcego.
Wszystkie projekty rozporządzeń wprowadzają możliwość poszerzenia obszaru sprzedaży, jeżeli sprzedaż jest dokonywana podczas imprez okolicznościowych organizowanych w celu promocji tych produktów.
Podsumowując, opracowane rozporządzenia, te podpisane i te które są jeszcze projektami w mniejszym lub większym stopniu wzbogacają ofertę w zakresie sprzedaży bezpośredniej własnych produktów wytworzonych w gospodarstwie. Czy jednak spełniają chociaż w znaczącym stopniu oczekiwania rolników i konsumentów w tym zakresie? Czy określone wymagania formalne i sanitarne odnoszące się do skali produkcji umożliwią i ułatwią rolnikom prowadzenie tej działalności? Czas pokaże jak będą funkcjonować w praktyce. I jeszcze kilka uwag odnośnie ustawy z dn. 9 kwietnia 2015r. o podatku dochodowym , która nie koresponduje z rozporządzeniami, w dużej mierze ogranicza możliwości kupowania produktów żywnościowych od rolników:
*nie określa, czy po jej wprowadzeniu konsument będzie mógł kupić masło, ser, dżem od rolnika, ponieważ nie wymieniono w niej żadnego katalogu produktów. Jedynie za produkt roślinny uważa się mąkę, jeśli pochodzi ze zboża z własnej uprawy, ale nie uwzględniono szeregu innych produktów takich jak kasze, płatki zbożowe czy otręby, których technologia produkcji jest bardzo zbliżona do produkcji maki,
*osoby prawne np. szkoły, samorządy, restauracje, sklepy, szpitale, stołówki, przedszkola nie będą mogły kupować bezpośrednio od rolnika ( ograniczenie to nie występuje w innych krajach UE),
*konsumenci będą mogli kupować produkty żywnościowe jedynie w gospodarstwie lub na targowisku, pod warunkiem, że nie będzie zadaszone. W związku z tym wyklucza to np. sprzedaż w halach targowych, których wiele powstało w ostatnich latach z myślą o ułatwieniu handlu dla konsumentów i rolników zapewniając warunki sanitarne i higieniczne,
*paczki i przesyłki żywności dostarczane od rolnika nie będą dozwolone. Wykluczono również sprzedaż za pośrednictwem internetu, która obecnie się promuje,
*nie przewiduje się sprzedaży zbiorowej przez producentów rolnych w formie zbiorowych punktów sprzedaży czy sklepów organizowanych przez rolników bardzo popularnych w krajach europejskich.
Myślę, że już dzisiaj można powiedzieć, że ta ustawa nie odpowiada w pełnym zakresie na oczekiwania konsumentów i rolników. Należy mieć jednak nadzieje, że jak każdy dokument, również i ten podlega możliwością wprowadzania zmian.
W artykule wykorzystano materiały Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie.
Opracowała: Gabriela Borowiak, starszy doradca, gmina Lwówek
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=4200#sigProId68ae517b37