Choroba wywoływana jest przez grzyb z klasy workowców, rzędu mączniaków prawdziwych. Gatunek tego grzyba ma wyspecjalizowane formy biologiczne – forma dauci poraża marchew uprawną, seler, pietruszkę, pasternak, koper i anyż. Występuje w całej Europie.

Objawy pojawiają się głównie na górnej stronie liści, ogonkach liściowych, pędach i baldachach w postaci białego delikatnego nalotu. Jesienią na ciemniejącym nalocie pojawiają się brunatne kuliste otocznie. Porażone części rośliny są zahamowane we wzroście, żółkną, brązowieją i kruszą się, niekiedy obumierają całe rośliny, zwłaszcza wcześnie zakażone. Silniej porażone nasienniki wydają nasiona zdrobniałe o zmniejszonej zdolności kiełkowania.

Grzyb zimuje na porażonych częściach roślin w postaci otoczni, wewnątrz których są worki z zarodnikami. Na wiosnę otocznie i worki pęcznieją wyrzucając na zewnątrz zarodniki, które dokonują infekcji pierwotnych roślin na założonych plantacjach. W okresie wegetacji grzyb rozprzestrzenia się za pomocą zarodników konidialnych.

Aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się choroby, roślin baldaszkowatych nie należy uprawiać na tym samym polu częściej niż co 3-4 lata. Należy stosować izolację przestrzenną od innych roślin żywicielskich grzyba, przestrzegać normy wysiewu i unikać przenawożenia azotem. Po zbiorze trzeba zniszczyć resztki porażonych roślin i wykonać głęboką orkę. W rejonach silniejszego występowania choroby, zwłaszcza w latach sprzyjających jej występowaniu, należy opryskać rośliny środkiem grzybobójczym zgodnie z zaleceniami Programu Ochrony Roślin Warzywnych.

Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.