Choroba wywoływana jest przez grzyb z klasy glonowców, rodziny wroślikowatych. Występuje w wielu krajach Europy oraz w Polsce bardzo powszechnie na marchwi, pietruszce, kminku, koprze ogrodowym, selerze i pasternaku. Podczas chłodnej pogody z częstymi opadami deszczu choroba może powodować bardzo duże szkody.

Porażone liście roślin żywicielskich najpierw żółkną, a później brązowieją. Jednocześnie na dolnej stronie liści pojawia się biały mączysty nalot. Silniej opanowane liście zamierają i zasychają, a w skrajnych przypadkach obumiera cała roślina.

Zarodniki zimują w postaci oospor w resztkach roślin oraz w glebie. Wiosną oospory kiełkują w strzępkę z zarodnikami konidialnymi na trzonkach. Zarodniki konidialne przenoszone przez wiatr oraz krople wody zakażają najbliższe rośliny oraz plantacje podatnych warzyw. Grzyb rozwija się i rozprzestrzenia bardzo intensywnie podczas obfitych i częstych opadów.

W rejonach częstego występowania choroby należy pamiętać i stosować prawidłowe zmianowanie roślin. Trzeba niszczyć resztki pożniwne oraz wykonać głęboką orkę jesienną. W latach o obfitych opadach opryskiwać rośliny w momencie pojawienia się pierwszych  plam z mączystym nalotem po spodniej stronie liści. Stosujemy preparaty zalecane w aktualnym  Programie Ochrony Warzyw. Zabiegi chemiczne w miarę potrzeby można powtarzać w odstępach 10- dniowych.

Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.