Pomoc związana z wystąpieniem szkód wywołanych niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi - WODR Poznań

Nie ma jednoznacznych przepisów, które określałyby, jak blisko lasu można pobudować budynek mieszkalny lub domek letniskowy. Jednak ze względu na ochronę przeciwpożarową zabronione jest jedynie stosowanie dachów rozprzestrzeniających ogień w budynkach usytuowanych w odległości mniejszej niż  24  metry bieżące  od granicy lasu. Jednakże przepisy lokalne – miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego mogą w tym zakresie wprowadzić szczegółowe ustalenia. Minimalne odległości zabudowy są też często ustanowione w odniesieniu do lasów objętych ochroną na podstawie przepisów o ochronie środowiska / lasów wchodzących w skład parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych.

 

W aktach prawnych dotyczących ustanowienia określonych form ochrony przyrody zawarte są również ograniczenia dotyczące działalności inwestycyjnej na obszarze objętym ochroną oraz jego bezpośrednim sąsiedztwie.

Dlatego  w każdym indywidualnym przypadku  należy sprawdzić w Urzędzie Gminy, czy są określone konkretne warunki, co do budowy domu lub domku letniskowego w obrębie istniejącego kompleksu leśnego.

Warunki te powinny być podane w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Posiadając pozytywną decyzję o możliwości budowy budynku mieszkalnego czy letniskowego na  posiadanej  działce, aby uzyskać pozwolenie na budowę w Starostwie Powiatowym musimy przedstawić następujące  dokumenty,   aby uzyskać pozwolenie na budowę obiektu

 

  • cztery  egzemplarze projektu budowlanego
  •  oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania gruntem na cele budowlane
  • wniosek pozwolenia o budowę obiektu
  • uzgodnienia z właściwymi jednostkami – zakład energetyczny o dostawie prądu , zakłady komunalne o gotowości odbioru  fekali - śmieci
  • wodociągi – o możliwości zabezpieczenia dostaw wody pitnej do obiektu,jednakże w tym przypadku jeżeli koszty budowy wodociągu byłyby duże można zdecydować się na budowę studni kopanej w kręgach betonowych.

 

Po wybudowaniu obiektu zamiar zamieszkania w nim lub czasowego użytkowania, należy zgłosić do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego znajdującego się w każdym mieście powiatowym.

 

Specj. ds. mechanizacji i budownictwa

WODR Poznań   BOGDAN  KOT

ARiMR przypomina, że w tym roku zwiększył się zakres kontroli tzw. wymogów wzajemnej zgodności w gospodarstwach rolnych.

Rolnicy, którzy ubiegają się o przyznanie dopłat bezpośrednich, a także prowadzą gospodarstwa, w których realizowane są działania PROW 2007 - 2013 takie jak np. "Program rolnośrodowiskowy", "Zalesianie gruntów rolnych i gruntów innych niż rolne" oraz wsparcie z tytułu  tzw. dopłat ONW, zobowiązani są do przestrzegania  tzw. "Zasad wzajemnej zgodności"(ang. cross compliance).

Nakazują one prowadzenie działalności rolniczej w sposób nieszkodzący środowisku naturalnemu, dbałość o "zdrowotność roślin" czyli m.in. przestrzeganie norm użycia nawozów i środków ochrony roślin i zachowywanie szczególnej troski  o zwierzęta gospodarskie. Przestrzeganie tych zasad jest poddawane kontroli.

Dotychczas polscy rolnicy, w ramach "Zasad wzajemnej zgodności" zobowiązani byli do przestrzegania, od 1 stycznia 2009 r.:

  • wymogów z obszaru A - związanych z ochroną środowiska naturalnego oraz identyfikacją i rejestracją zwierząt
  • od 1 stycznia 2011 r., zasad dotyczących obszaru B - zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt oraz zdrowotności roślin.
  • Natomiast  od początku tego roku w Polsce obowiązują  też zasady wzajemnej zgodności dotyczące też tzw. obszaru C, czyli dbania o tzw. dobrostan zwierząt i obejmują posiadaczy wszystkich gatunków zwierząt gospodarskich.


Głównym celem wymogów w zakresie dobrostanu zwierząt jest zapewnienie zwierzętom gospodarskim dobrych warunków przetrzymywania, opieki i ochrony ze strony rolnika, jak również zaspokojenie wszystkich potrzeb biologicznych i możliwości naturalnego zachowania zwierząt. W dobrostanie ważne jest, by zwierzęta gospodarskie nie były traktowane jak przedmiot produkcji, ale przede wszystkim jako istoty żyjące, które są zdolne do odczuwania cierpienia.


Chów i hodowla zwierząt nie mogą być prowadzone metodami czy też w warunkach, które mogłyby spowodować cierpienie, urazy i uszkodzenia ciała zwierząt. Każdy, kto opiekuje się zwierzętami, powinien stosować się do wymagań dobrostanu, pielęgnacji, bezpiecznej obsługi, naturalnych, zdrowych zachowań czy też obsługi urządzeń wykorzystywanych w przyjętej technologii.


Podczas doglądania zwierząt (co najmniej raz dziennie) należy sprawdzać ich stan zdrowia, stan odżywienia, stan racic, występowanie kulawizn, wykryć ewentualne otarcia, skaleczenia, czy też osowiałość, niepobieranie pokarmu, problemy z oddychaniem, biegunki czy też odstawanie od stada.


Jeżeli zauważone zostaną niepokojące objawy dotyczące stanu zwierząt, należy natychmiast otoczyć opieką chore czy też ranne zwierzę, a w przypadku grupowego utrzymania zwierząt trzeba je odizolować od reszty grupy, zapewnić odpowiednie warunki (ściółka, stały dostęp do wody).  Jeśli taka opieka nie przynosi rezultatu trzeba wezwać lekarza weterynarii.


Wszelkie zabiegi lekarsko-weterynaryjne może wykonywać tylko lekarz weterynarii. Lekarz ma obowiązek pozostawienia w gospodarstwie odpowiedniej dokumentacji dotyczącej leczenia zwierząt, a posiadacz zwierząt ma obowiązek ją przechowywać. Wszystkie zabiegi pielęgnacyjne należy wykonywać w sposób zapewniający ograniczenie stresu i cierpienia zwierzęcia.


Nieprzestrzeganie wymogów wzajemnej zgodności może skutkować zmniejszeniem lub utratą przyznawanych rolnikowi płatności bezpośrednich oraz płatności  niektórych działań w ramach PROW 2007-2013 tj.  płatności z tytułu naturalnych utrudnień dla rolników na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW), rolnośrodowiskowych i na zalesianie gruntów rolnych. Wysokość sankcji, czyli naliczenie konkretnego % obniżenia płatności, zależy od rodzaju i skali naruszenia norm i wymogów wzajemnej zgodności.


Przestrzeganie zasad ochrony środowiska kontrolują pracownicy ARiMR. Natomiast kontrolą identyfikacji i rejestracji zwierząt gospodarskich, zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa pasz i żywności w części dotyczącej produktów pochodzenia zwierzęcego oraz dobrostanu zwierząt  zajmuje się Inspekcja Weterynaryjna.


Wprowadzenie "Wymogów wzajemnej zgodności" (Cross compliance) wynika z przepisów Unii Europejskiej i są one jednakowe we wszystkich krajach wspólnoty. Dzięki temu żywność wyprodukowana na terenie Unii Europejskiej, niezależnie od kraju producenta, spełnia te same "Wymogi wzajemnej zgodności", a co za tym idzie, jest takiej samej jakości.

 

Dorota Antczak

Ostatnio zmieniany 04 lutego 2013

Szanowni Państwo,

Jest nam miło poinformować, że 8 stycznia 2013 roku Fundacja na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa ogłosiła V edycję konkursu na prace dotyczące polskiego rolnictwa i obszarów wiejskich pod nazwą „Polska wieś – dziedzictwo i przyszłość”. Konkurs został objęty patronatem honorowym Polskiego Komitetu ds. UNESCO.

Celem Konkursu jest promocja polskiego rolnictwa, problematyki związanej z obszarami wiejskimi, dziedzictwa kulturowego oraz wzbogacenie publicznej debaty na temat polskiej wsi. Kapituła Konkursowa wyłoni wyróżniające się opracowania, które zostaną wydane w postaci książkowej w Wydawnictwie Naukowym Scholar (www.scholar.com.pl), będącym partnerem w projekcie. Dodatkowo zwycięzca w każdej z kategorii otrzyma nagrodę pieniężną w wysokości 5 tysięcy złotych brutto.

Termin nadsyłania prac upływa 31 lipca 2013 r.

Przedsięwzięciu patronują: www.kulturaludowa.pl ; www.witrynawiejska.pl.

Minione cztery edycje Konkursu cieszyły się ogólnopolskim zainteresowaniem. Poziom, problematyka oraz liczba zgłaszanych prac mile zaskakują Fundację oraz Kapitułę Konkursową, w skład której wchodzą wybitni naukowcy zaangażowani w rozwój obszarów wiejskich: prof. dr hab. Izabella Bukraba-Rylska, prof. dr hab. Józef Styk, prof. dr hab. Roch Sulima, prof. dr hab. Jerzy Wilkin, dr Andrzej Hałasiewicz, dr Dorota Klepacka-Kołodziejska oraz dr Perepeczko. W gronie autorów opracowań znajdują się przedstawiciele świata nauki, studenci, dziennikarze, regionaliści i pasjonaci, którzy z zamiłowaniem dokumentują historie i zwyczaje polskiej wsi. Pośród nadesłanych zgłoszeń można odnaleźć monografie wsi, osobiste wspomnienia, cenne opisy tradycji oraz życia mieszkańców wsi, sagi rodzinne, opowiadania, a nawet powieści, wiersze i scenariusze teatralne. Laureaci mogą pochwalić się opublikowanymi opracowaniami. Obecnie trwają prace nad książkami tegorocznych finalistów. Każda edycja Konkursu jest zakończona uroczystą galą połączoną z promocją wydanych publikacji. Z sylwetkami laureatów i tematyką nagrodzonych dotychczas prac można zapoznać się na stronie internetowej www.fdpa.org.pl oraz portalu www.facebook.com/Fundacja.FDPA.

Szczegóły dotyczące konkursu wraz z dokumentacją znajdują się na stronie internetowej www.fdpa.org.pl. W załączeniu zamieszczamy ogłoszenie konkursowe, regulamin i kartę zgłoszeniową.

Dodatkowych informacji na temat konkursu udziela: Sylwia Konopacka-Bąk, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.,
tel. 22 864 03 90; 531 829 506, fax 22 864 03 61.

{phocadownload view=file|id=33|text="Karta zgloszenia"|target=s}

{phocadownload view=file|id=34|text="Regulamin"|target=s}

Ostatnio zmieniany 04 lutego 2013
Kichamy, kaszlemy, z nosa leje się katar, w gardle drapie. Zdaniem lekarza dr Agnieszki Piotrowskiej, przy wystąpieniu pierwszych objawów infekcji górnych dróg oddechowych należy po pierwsze zacząć od zażycia wapna z witaminą C (w dużych dawkach) oraz aspiryny albo paracetamolu (lub jego odmiany np. Apap, Panadol, Codipar). Taką kurację można stosować jednak tylko przez 2 – 3 dni. Jeśli po trzech dniach nie ustąpią objawy - utrzymującej się gorączki, uporczywego kaszlu, pojawią się bóle kostno-stawowe lub ropny katar, to trzeba zasięgnąć porady lekarza. Niestety, takiej infekcji na ogół nie udaje się wyleczyć bez antybiotyków. A zastosowanie ich w porę zapobiega wystąpieniu poważnych powikłań – zapalenia oskrzeli i płuc.

Domowa kuracja

Nasze babcie przeziębienia leczyły po swojemu. Najlepiej wyleżeć je w łóżku przez kilka dni. Wygrzanie się i wypocenie skutecznie obniża temperaturę ciała, zapobiega zaleganiu wydzieliny w oskrzelach i nosie. Napotnie działają napary z kwiatu lipy, czarnego bzu, sok malinowy. Rozgrzanie organizmu ułatwi gorąca kąpiel z dodatkiem olejków eterycznych (np. sosnowego, z geranium), natarcie stóp olejkiem kamforowym i założenie skarpetek przed położeniem się do łóżka. Posmarowanie pleców i klatki piersiowej kamforą lub spirytusem salicylowym, sprzyja „odklejaniu się” kaszlu. Podwyższona temperatura – wbrew pozorom – jest dobrym objawem’ oznacza bowiem, że organizm broni się przed chorobą. Zbyt wysoką gorączkę można spróbować obniżyć „babcinymi” metodami: utrzeć surowe ziemniaki, włożyć do dwóch foliowych woreczków i nałożyć na stopy na noc. Skuteczne są również okłady z octu jabłkowego – wymieszać ¾ l. zimnej wody z ¼ l. octu, zanurzyć w tym roztworze dwa kawałki lnianej tkaniny i tymi kompresami zawinąć łydki, pozostawiając okłady aż do ich rozgrzania.

Jeżeli to nie jest grypa, a zwykły katar, można zastosować jeden z poniższych sposobów:

Sposoby na katar

  • moczenie nóg do kolan w gorącej wodzie – po osuszeniu założyć skarpetki i do łóżka.
  • okłady z gorczycy – garść mielonego nasienia gorczycy białej nasypać na dwa kawałki bawełnianej tkaniny i obłożyć nimi stopy, założyć skarpety i pozostawić na 2 godziny
  • inhalacje – wdychanie nosem pary wodnej z dodatkiem np. rumianku, szałwii lub olejków eterycznych (sosnowego, eukaliptusowego, z geranium)
  • napar z suszonego majeranku, imbiru, tymianku –  łyżeczkę majeranku, ½ łyżeczki  imbiru i ½ łyżeczki tymianku zalać filiżanką wrzątku, gotować na małym ogniu ok 1min.pozostawić pod przykryciem przez 15 minut, dodać łyżeczkę miodu. Odcedzić i wypić.
  • lniane woreczki z rozgrzaną na patelni solą przyłożone na czoło ułatwią spływanie ropnej wydzieliny z zatok.

 

 

 

Sposoby na kaszel

  • syrop z buraków – buraki obrać, wydrążyć środek, nasypać weń trochę cukru i upiec w piekarniku aż cukier się rozpuści.
  • syrop z cebuli – cebulę pokroić w plasterki, zasypać cukrem i poczekać aż puści sok.
  • 2 – 3 figi zalać szklanką mleka i zagotować. Pić szklankę ciepłego płynu 2 razy dziennie.
  • sok z marchwii zmieszać z mlekiem w proporcji 1 : 1, dodać łyżkę miodu. Pić kilka razy dziennie po 1 łyżce stołowej.
  • Preparaty propolisowe – tabletki do ssania, krople (kilka kropel na cukier lub wodę) – jeśli nie jesteśmy uczuleni na produkty pszczele !
  • syrop z babki lancetowatej (działa również uodparniająco, dostępny w aptekach bez recepty).
  • tabletki Sal Ems – do rozpuszczanie w wodzie lub mleku.

Potocznie mówimy „mam grypę”, błędnie określając tym mianem zwykłe przeziębienie. Pojęcia te mylone są nagminnie, tymczasem schorzenia te istotnie się od siebie różnią. Czy to grypa ?

Przeziębienie to ostre, nieswoiste zakażenie górnych dróg oddechowych, zwykle przebiegające z niezbyt wysoką gorączką, wodnistym katarem, bólem gardła, rzadko bólem głowy i stawów, za to często połączone z kichaniem. Jeśli nie wystąpią powikłania bakteryjne – infekcja mija po kilku dniach.

Grypa natomiast jest swoistą, wirusową chorobą układu oddechowego, bardzo zaraźliwą, powodującą epidemie, lub nawet pandemie. Wywołują ją wirusy A, B i C, które przenoszone są drogą kropelkową, niekiedy przez zakażone przedmioty (można się zarazić przez podanie ręki). Objawy występują niemal natychmiast po wniknięciu wirusa do organizmu. Choroba zaczyna się gwałtownie, od bardzo wysokiej gorączki (39 – 40 stopni C.), dreszczy, silnych bólów mięśni i stawów oraz głowy, ostrego kataru, czasem nudności. Charakterystycznym objawem grypy jest występujące od początku choroby skrajne wyczerpanie, którego nie odczuwamy w przypadku przeziębienia. Prawie zawsze dołączają do tego jeszcze silne bóle w klatce piersiowej. Uczucie rozbicia, znacznego osłabienia może się utrzymuje się nawet przez 2 – 3 tygodnie.

Choroba wywołana wirusem grypy ma ciężki przebieg, szczególnie u dzieci i ludzi starszych, lub cierpiących na inne poważne schorzenia np. układu krążenia czy oddechowego. Może powodować wystąpienie groźnych nie tylko dla zdrowia, ale nawet życia powikłań w postaci zapalenia oskrzeli, płuc, ucha środkowego ,mięśnia sercowego, osierdzia. Może uszkodzić narządy jamy brzusznej (tzw. grypa przewodu pokarmowego), nerki a nawet układ nerwowy. W przypadku powikłań bardzo często niezbędne jest leczenie szpitalne.

Znacznie trudniej uporać się z grypą, gdy już nas dopadnie, nie ma bowiem specyfików przeciwwirusowych, które by ją unieszkodliwiały. Pozostaje tylko leczenie objawowe, a więc stosowanie środków napotnych, przeciwgorączkowych, wykrztuśnych, tak jak w przypadku przeziębienia. Należy także zadbać o wzmocnienie organizmu i zwiększenie odporności, zażywając preparaty roślinne i ziołowe (np. Echinacea, Esberitox, Lymphozyl, Padma, Immunofort). W czasie choroby trzeba dużo pić ( co najmniej 2,5 l. dziennie) – najlepiej napary z lipy i czarnego bzu, herbatki owocowe np. z dzikiej róży, hibiskusa, czarnej porzeczki, soki owocowe (szczególnie malinowy) – by nie dopuścić do odwodnienia organizmu.

ARiMR przypomina, że w tym roku zwiększył się zakres kontroli tzw. wymogów wzajemnej zgodności w gospodarstwach rolnych

Od 1 stycznia 2013 r. zwiększył się zakres kontroli tzw. wymogów wzajemnej zgodności w zakresie dobrostanu zwierząt. Rolniku, dbaj o zwierzęta w swoim gospodarstwie

Rolnicy, którzy ubiegają się o przyznanie dopłat bezpośrednich, a także prowadzą gospodarstwa, w których realizowane są działania PROW 2007 - 2013 takie jak np. "Program rolnośrodowiskowy", "Zalesianie gruntów rolnych i gruntów innych niż rolne" oraz wsparcie z tytułu  tzw. dopłat ONW, zobowiązani są do przestrzegania  tzw. "Zasad wzajemnej zgodności"(ang. cross compliance). Nakazują one prowadzenie działalności rolniczej w sposób nieszkodzący środowisku naturalnemu, dbałość o "zdrowotność roślin" czyli m.in. przestrzeganie norm użycia nawozów i środków ochrony roślin i zachowywanie szczególnej troski  o zwierzęta gospodarskie. Przestrzeganie tych zasad jest poddawane kontroli.

Dotychczas polscy rolnicy, w ramach "Zasad wzajemnej zgodności" zobowiązani byli do przestrzegania, od 1 stycznia 2009 r., wymogów z obszaru A - związanych z ochroną środowiska naturalnego oraz identyfikacją i rejestracją zwierząt - a od 1 stycznia 2011 r., zasad dotyczących obszaru B - zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt oraz zdrowotności roślin. Natomiast  od początku tego roku w Polsce obowiązują  też zasady wzajemnej zgodności dotyczące też tzw. obszaru C, czyli dbania o tzw. dobrostan zwierząt i obejmują posiadaczy wszystkich gatunków zwierząt gospodarskich.

Głównym celem wymogów w zakresie dobrostanu zwierząt jest zapewnienie zwierzętom gospodarskim dobrych warunków przetrzymywania, opieki i ochrony ze strony rolnika, jak również zaspokojenie wszystkich potrzeb biologicznych i możliwości naturalnego zachowania zwierząt. W dobrostanie ważne jest, by zwierzęta gospodarskie nie były traktowane jak przedmiot produkcji, ale przede wszystkim jako istoty żyjące, które są zdolne do odczuwania cierpienia.

Chów i hodowla zwierząt nie mogą być prowadzone metodami czy też w warunkach, które mogłyby spowodować cierpienie, urazy i uszkodzenia ciała zwierząt. Każdy, kto opiekuje się zwierzętami, powinien stosować się do wymagań dobrostanu, pielęgnacji, bezpiecznej obsługi, naturalnych, zdrowych zachowań czy też obsługi urządzeń wykorzystywanych w przyjętej technologii.

Podczas doglądania zwierząt (co najmniej raz dziennie) należy sprawdzać ich stan zdrowia, stan odżywienia, stan racic, występowanie kulawizn, wykryć ewentualne otarcia, skaleczenia, czy też osowiałość, niepobieranie pokarmu, problemy z oddychaniem, biegunki czy też odstawanie od stada.

Jeżeli zauważone zostaną niepokojące objawy dotyczące stanu zwierząt, należy natychmiast otoczyć opieką chore czy też ranne zwierzę, a w przypadku grupowego utrzymania zwierząt trzeba je odizolować od reszty grupy, zapewnić odpowiednie warunki (ściółka, stały dostęp do wody).  Jeśli taka opieka nie przynosi rezultatu trzeba wezwać lekarza weterynarii.

Wszelkie zabiegi lekarsko-weterynaryjne może wykonywać tylko lekarz weterynarii. Lekarz ma obowiązek pozostawienia w gospodarstwie odpowiedniej dokumentacji dotyczącej leczenia zwierząt, a posiadacz zwierząt ma obowiązek ją przechowywać. Wszystkie zabiegi pielęgnacyjne należy wykonywać w sposób zapewniający ograniczenie stresu i cierpienia zwierzęcia.

Nieprzestrzeganie wymogów wzajemnej zgodności może skutkować zmniejszeniem lub utratą przyznawanych rolnikowi płatności bezpośrednich oraz płatności  niektórych działań w ramach PROW 2007-2013 tj.  płatności z tytułu naturalnych utrudnień dla rolników na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW), rolnośrodowiskowych i na zalesianie gruntów rolnych. Wysokość sankcji, czyli naliczenie konkretnego % obniżenia płatności, zależy od rodzaju i skali naruszenia norm i wymogów wzajemnej zgodnosci.

Przestrzeganie zasad ochrony środowiska kontrolują pracownicy ARiMR. Natomiast kontrolą identyfikacji i rejestracji zwierząt gospodarskich, zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa pasz i żywności w części dotyczącej produktów pochodzenia zwierzęcego oraz dobrostanu zwierząt  zajmuje się Inspekcja Weterynaryjna.

Wprowadzenie "Wymogów wzajemnej zgodności" (Cross compliance) wynika z przepisów Unii Europejskiej i są one jednakowe we wszystkich krajach wspólnoty. Dzięki temu żywność wyprodukowana na terenie Unii Europejskiej, niezależnie od kraju producenta, spełnia te same "Wymogi wzajemnej zgodności", a co za tym idzie, jest takiej samej jakości.

Informacje o wymogach wzajemnej zgodności kontrolowanych w gospodarstwach rolnych ubiegających się o płatności bezpośrednie i inne wsparcie, są  zawarte  w broszurze informacyjnej, którą ARiMR  rozesłała już do wszystkich rolników oraz jest  dostępna na stronie internetowej Agencji - www.arimr.gov.pl pod linkiem:
www.arimr.gov.pl/fileadmin/pliki/kontrole/dll/broszura_1t.pdf


Departament Rejestracji Zwierząt
Departament Komunikacji Społecznej

31 stycznia 2013

Łubiny dały dobry plon

Przygotowane przez

Osiągnięcie dobrych wyników produkcyjnych w produkcji trzody chlewnej zależy w dużej mierze od prawidłowego żywienia, a więc od pokrycia zapotrzebowania zwierząt na energię, białko, witaminy i związki mineralne. Czynnikiem, który w naszych warunkach najczęściej ogranicza wydajność zwierząt jest niedobór białka lub poszczególnych aminokwasów w paszach. W ogólnym bilansie surowców paszowych wytwarzanych w Polsce występuje znaczny niedobór komponentów białkowych, który jeszcze bardziej pogłębił się po wprowadzeniu w 2005 roku zakazu stosowania mączek zwierzęcych produkowanych ze zwierząt stałocieplnych.

Głównymi wysokobiałkowymi surowcami paszowym w mieszankach paszowych są obecnie: śruta poekstrakcyjna sojowa i rzepakowa, niewielkie ilości śruty arachidowej, palmowej. Problemem są jednak bardzo wysokie ceny rynkowe śruty sojowej i rzepakowej. Śruta poekstrakcyjna sojowa wręcz prawie podwoiła swoja cenę w okresie ostatniego roku.

 

Soja

Te fakty skłaniają coraz bardziej do zwrócenia uwagi na wprowadzenie w większym zakresie roślin bobowatych do żywienia świń. Rośliny bobowate to nie tylko źródło białka dla zwierząt. Bobowate posiadając właściwości wiązania azotu atmosferycznego i ulepszania jakości gleby w powiązaniu z dużym udziałem gleb lekkich w Polsce mogą spełniać bardzo ważną rolę. Korzyści z roślin bobowatych tylko jako przedplonu były w 2006r. szacowane na 360-860 zł/ha, zwiększając plony zbóż o 6-10 dt/ha, oszczędzając 40-80kg/ha azotu i dając duże oszczędności w jego stosowaniu. Największe znaczenie z roślin bobowatych mają łubiny, jako rośliny gleb słabych. Wyniki plonowania w tym roku łubinów są bardzo zachęcające.

Ze wstępnych wyników plonowania łubinu wąskolistnego i żółtego przedstawionych przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych wynika, że rośliny te dały całkiem dobre plony w tym roku. Plonowanie łubinu wąskolistnego według wzorca w tym roku wyniosło 31,2 dt/ha, z kolei w roku ubiegłym - 27,9 dt/ha, a w roku 2010 r. - 30,2 dt/ha. Najlepiej zaprezentowała się w tym sezonie odmiana Karo - 108 proc. wzorca, na kolejnych miejscach uplasowała się odmiana Kalif - 107 proc. wzorca i równorzędnie cztery odmiany 105 proc. wzorca: Dalbor, Heros, Zeus, Neptun. Znacznie niższe plony osiągnął łubin żółty. W tym wypadku wzorzec wyniósł w 2012 r. 20,4 dt/ha. W roku ubiegłym ta wielkość była wyższa - 22,9 dt/ha, ale już dwa lata temu wyniosła jedynie 16,9 dt/ha. Najwyższy plon, ponad wzorzec, dała odmiana Dukat - 108 proc. i Mister - 105 proc.

Poniżej przedstawiono wstępne wyniki plonowania łubinów prowadzonych w ramach programu Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego i Rolniczego przez COBORU.

 

lubin z

lubin w

Opracował

Michał Bartz

31 stycznia 2013

Jedzmy warzywa i owoce

Przygotowane przez

Na nasz organizm działają niekorzystne czynniki: stres, przepracowanie, zmęczenie, hałas, choroby, używki (alkohol, papierosy), które atakują układ  odpornościowy. Również z wiekiem maleje nasza odporność i jesteśmy narażeni na ataki bakterii, wirusów, pasożytów. Dlatego tak ważne jest dbanie o układ odpornościowy, a szczególnie jego wzmocnienie. Jak możemy to osiągnąć? Chcąc wzmocnić  organizm powinniśmy sięgnąć po warzywa i owoce, które mają dobroczynne właściwości i jeść je codziennie pod różnymi postaciami. A jest  w czym wybierać.

Wybrane warzywa – zawartość składników w 100 g

Brokuł- wartość energetyczna to 27 kcal, zawiera białko, witaminę C – 100 mg,B1, B2,B6, A, K, PP, sole mineralne – wapń, potas, fosfor, magnez, żelazo.Zawiera dużo chromu - wskazany dla cukrzyków, ma właściwości przeciwrakowe.

Cebula – wartość energetyczna to 40 kcal, zawiera białko, prowitaminę A, cukry, witaminy - B1, B2, C; zawiera wapń, żelazo, fosfor. Mobilizuje układ odpornościowy, działa bakteriobójczo, antygrzybiczo, a nawet przeciwwirusowo. Olejek cebulowy hamuje rozwój paciorkowców i gronkowców oraz różnych bakterii, w tym salmonelli. Stwierdzono działanie cebuli jako leku na serce ( flawonidy).Preparaty cebulowe są stosowane do usuwania blizn (np. Cepan). Cebula ma również działanie przeciwastmatyczne.

Czosnek – wartość energetyczna to 112 kcal, zawiera białko, tłuszcze, olejki eteryczne, substancje zawierające siarkę, witaminy C, B1, B2, B3, PP, sole mineralne (P, K, Ca, Mg, Mn, Cr) . Działa silnie bakteriobójczo i grzybobójczo, przeciwmiażdżycowo oraz ogólnie wzmacniająco.

Kapusta biała – wartość energetyczna to 30 kcal, zawiera 1,5 g białka, 0,2 g tłuszczu,5,7 węglowodanów, 30-40 mg witaminy C, 0,3 mg witaminy A, witaminy z grupy B-B1, B2, B6-, składniki mineralne (sód, potas, wapń, fosfor, żelazo,  magnez). Najbardziej wartościowa jest kapusta spożywana na surowo, gdyż przy gotowaniu traci dużo witamin, a głównie witaminy C. W okresie zimowym warto spożywać kapustę kwaszoną ze względu na zawartość witaminy C, bo gdy jest dobrze ukiszona to zachowuje ją  aż w 80-90%.

Kapusta brukselska - wartość energetyczna 44 kcal, zawiera białko o wysokiej wartości biologicznej ze względu na aminokwasy egzogenne. Zawiera  cukry, witaminę C, 1,36mg prowitaminy A, witaminy: B1, B2, E, K, PP, B3, B, H;  kwas foliowy, związki mineralne ( sód, potas, magnez, mangan, miedź, cynk, fosfor, wapń, żelazo).

Kukurydza – od 88 do 143 kcal, zawiera cukry, białko, tłuszcze oraz witaminy C, A, B1, B2, B3, E, PP, a także fosfor, potas, wapń, magnez oraz mikroelementy , w tym selen. Duża zawartość błonnika zapobiega zaparciom i działa przeciwmiażdżycowo. Nie zawiera glutenu i jest stosowana w diecie bezglutenowej.

Marchew – wartość energetyczna to 41 kcal, zawiera  dużo karotenu,1 g białka, 0,2 g tłuszczu,2,4 g błonnika,  witaminy B1, B2, B6, PP, potas, sód, wapń oraz żelazo. Należy do warzyw  lekko strawnych. Zapobiega chorobom nowotworowym przewodu pokarmowego, ma zastosowanie w leczeniu chorób skóry i oczu, anemii, reumatyzmie, cukrzycy, przeciw pasożytom przewodu pokarmowego i niedokrwistości. Marchew  gotowana leczy biegunki.

Natka pietruszki- wartość energetyczna to 41 kcal, zawiera białko, witaminę C, beta - karoten, witaminę E.

Papryka – wartość energetyczna to 30 kcal, zawiera od 100 do 300 mg witaminy C, beta - karoten i bioflawonidy - właściwości przeciwrakowe, zawiera dużo łatwo przyswajalnych cukrów, soli wapnia żelaza oraz witamin

Szpinak – wartość energetyczna to 19 kcal, źródło białka i cukrów,  dużo witamin- C, karotenu, B1, B2, PP, zawiera żelazo i  mangan, sole mineralne – wapń, magnez, potas, fosfor, arsen, miedź i jod.

Zimą warto szczególnie zwrócić uwagę na udział warzyw w codziennym jadłospisie. Wiele rodzimych warzyw jest dostępnych w sklepach w stanie świeżym, ale jest również bogata oferta mrożonek. Powinno się  urozmaicić posiłki, żeby organizmowi dostarczyć cenne składniki odżywcze.

Nasze przyzwyczajenia żywieniowe i tradycje kulinarne sprawiają, że w jadłospisie dominuje mięso, wędliny, podroby i tłuszcze zwierzęce. Szczególnie możemy to obserwować w okresie jesienno – zimowym. Dlatego tak ważne jest racjonalne ułożenie codziennej diety  uwzględniającej odpowiedni udział warzyw i owoców. A każdy statystyczny Polak powinien jeść około 40 – 50 dag warzyw i owoców w ciągu dnia, podzielonych na 4-5 porcji. Zima ogranicza możliwości spożywania krajowych owoców, ale w sklepach jest duży wybór owoców mrożonych   i warto też z tej oferty skorzystać.

Wybrane owoce – zawartość składników w 100 g owoców

Ananas-54 kcal, białko 0,4 g, tłuszcze 0,2 g, węglowodany str. 12,4 g. Zawiera potas 220 mg, wapń17 mg, fosfor 12 mg, 25 mg wit.C.

Banan - 95 kcal, białko 1 g, tłuszcze 0,3 g, węglowodany str.21,8 g. Zawiera witaminy E (27mg), B1, B2- wpływ na układ nerwowy, PP, C, magnez, żelazo, potas (395 mg) - reguluje pracę nerek, dużo beta - karotenu. Ma łatwo przyswajalne białko, zalecany przy biegunkach, obniża ciśnienie krwi, wpływa na stan psychiki - zawartość serotoniny i tryptofanu.

Borówka amerykańska-61 kcal, białko 0,6 g, węglowodany 15 g, tłuszcze 0,6 g, zawiera makroelementy potas, wapń, fosfor, magnez, sód 1 mg, żelazo 1mg, mało witaminy C, witaminy B1, B2, B3, witaminę A; zawiera enzymy obniżające poziom cholesterolu. Zapobiega występowaniu niektórych chorób nowotworowych i chorób serca. U osób starszych poprawia pamięć, opóźnia starzenie, ogranicza występowanie chorób układu moczowego. Owoce mrożone zachowują wszystkie właściwości owoców świeżych.

Czarna jagoda – 45 kcal, białko 0,8 g, tłuszcze 0,6 g, węglowodany str. 9 g, zawiera witaminę . C 14,7 g, działa na wzrok, leczy biegunki.

Czarna porzeczka – 35 kcal, białko 1,3 g, tłuszcze 0,2 g, węglowodany str. 7 g, potas 336 mg, wapń, fosfor, żelazo, magnez, witaminy C 182,6 mg. Działanie: przeciwbiegunkowe, wzmacnia naczynia krwionośne.

Grejpfrut-36 kcal, zawiera witaminy C, E, PP, z grupy B, kwas foliowy, pektyny, wapń, fosfor, żelazo, cynk, fluor, magnez, mangan, potas. Zawiera substancje obniżające poziom złego cholesterolu, obniża krzepliwość krwi- co powoduje silne działanie antymiażdżycowe, przeciwzawałowe, przeciwudarowe; wzmacnia kości. Zalecany w profilaktyce antynowotworowej. Ma silne właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.

Gruszka-54 kcal, białko 0,6 g, węglowodany 12,3 g, tłuszcze 0,2 g, zawiera dużo potasu, witaminy A, B2, C, E,  kwas foliowy, duże ilości cukrów prostych. Sok z gruszek zalecany przy gorączce, nudnościach, wymiotach, zaburzeniach pracy serca.

Jabłka -   50 kcal, zawierają witaminy A, B, C, żelazo, wapń, potas, fosfor, miedź, cynk, kobalt, nikiel, molibden, mangan. Jedzenie jabłek wskazane przy niedokrwistości, awitaminozach, wyczerpaniu fizycznym i psychicznym, schorzeniach przewodu pokarmowego. Sole zawarte w owocach korzystnie działają na pracę serca i nerek. Jabłka surowe zapobiegają zaparciom,  a pieczone leczą biegunki. Pektyny zawarte w jabłkach utrzymują stały poziom cholesterolu, przyspieszają gojenie ran. Substancje zawarte w jabłkach zapobiegają nowotworom. Najlepiej jeść jabłka ze skórką, rano i to na czczo. Późnym popołudniem i wieczorem lepiej jabłek  nie jeść, bo żołądek potrzebuje dużo czasu na strawienie.

Maliny - 29 kcal, białko 1,3g, tłuszcze 0,3 g, węglowodany str.5,3 g,  potas 203 mg, wapń, fosfor, wit . C  31,4 mg . Leczą przeziębienia, niestrawności i biegunki. Mają właściwości  przeciwmiażdżycowe. Potas reguluje pracę nerek- obniża ciśnienie krwi.

Truskawki- 28 kcal, białko 0,7 g, tłuszcze 0,4 g, węglowodany str.5,4 g, potas 133 mg, witamina C 66 mg.

 

Alicja Nowak

WODR w Poznaniu

 

30 stycznia 2013

Szkolenie w Romanowie Dolnym

Przygotowane przez

Szkolenie w Romanowie Dolnym

Dnia 25 stycznia 2013 r. odbyło się szkolenie dla rolników z tematów:

  • bhp w gospodarstwie rolnym,

  • Racjonalna gospodarka na użytkach rolnych,

  • Bieżąca informacja dotycząca ważnych przedsięwzięć rolniczych.

 


Ostatnio zmieniany 18 lutego 2013

Porzeczki czerwone i białe

Porzeczki te są blisko ze sobą spokrewnione, ponieważ pochodzą od tych samych gatunków botanicznych. Owoce porzeczek czerwonych i białych spożywane są w stanie świeżym lub po przetworzeniu na kompot, dżem, galaretkę czy sok. Większość materiału szkółkarskiego porzeczek czerwonych i białych produkowana jest w formie krzaczastej. Dla potrzeb amatorskich produkowane są również formy pienne szczepione na porzeczce złotej lub wyprowadzone z pędu odmiany szlachetnej. Pienne formy porzeczek kolorowych sadzimy w rzędzie co 1,0 m.

Po posadzeniu umieszczamy przy drzewku palik, do którego w trzech miejscach przymocowujemy drzewko. Taśmę mocującą należy wiązać w kształcie ósemki, tak aby drzewko nie ocierało się korą o palik. Wiosną pędy koronki przycinamy nad drugim oczkiem (jeżeli w koronce jest jeden pęd to nad trzecim oczkiem).

Krzewy sadzimy w rzędzie co 1,2-1,5 m. Odstępy między rzędami powinny wynosić podobnie jak u porzeczki czarnej od 2,5 do 3,0 m. Porzeczki czerwona i biała zawiązują pąki kwiatowe na krótkopędach osadzonych na starszych wieloletnich gałązkach. Już od czwartego roku po posadzeniu trzeba wiosną krzewy prześwietlać tak jednak, aby w późniejszych latach w krzewie rosły również pędy starsze – do 6 letnich.

Uformowany krzew porzeczki czerwonej czy białej powinien zawierać 8-10 pędów w różnym wieku.

Porzeczki kolorowe można prowadzić również szpalerowo przy drutach. Sadzimy wówczas krzewy co 0,5 m w rzędzie i pozostawiamy w krzewie tylko dwa pędy szkieletowe, które silnie rosną – nawet do 1,7 m, przywiązujemy je do drutów. Uprawę szpalerową koniecznie należy nawadniać, a cięcie szpaleru polega na skracaniu bocznych pędów do długości 15-20 cm przy końcu czerwca, gdy zaczynają się przebarwiać pierwsze owoce.

W uprawie porzeczek czerwonych i białych dawki nawozów mineralnych są takie same jak dla porzeczek czarnych czyli przykładowe dawki nawozów mineralnych jakie można stosować w uprawie porzeczek czerwonych i białych mogą być następujące: jesienią wokół krzewów rozsiewamy na 100 m2 3 kg siarczanu potasu i 3 kg superfosfatu, w maju 4,5 kg saletry amonowej. Bardzo wygodne jest stosowanie wieloskładnikowych mieszanek nawozowych np. Polifoski, czy Azofoski wg zaleceń podanych na opakowaniu.

 

 

Odmiany o owocach czerwonych.

 

Jonkheer Van Tets – odmiana o owocach dużych, najwcześniej dojrzewająca. Tworzy grona luźne, długie lub bardzo długie. Odmiana wrażliwa na wiosenne przymrozki o średniej odporności na choroby grzybowe.

 

Heros – odmiana o owocach dużych, wczesna. Tworzy grona bardzo długie, dość luźne. Odmiana polecana do uprawy szpalerowej przy drutach, mało odporna na antraknozę.

 

Holenderska Czerwona – późna, plenna odmiana, której owoce dojrzewają pod koniec lipca. Główną zaletą Holenderskiej Czerwonej jest mała wrażliwość na choroby grzybowe. Z tego powodu jest chętnie sadzona w ogródkach. Krzewy rosną silnie i późno wchodzą w pełnię owocowania.

 

Macherauchs Rote Spatlese – odmiana o owocach średniej wielkości, zdecydowanie najpóźniejsza. Owoce dojrzewają dopiero na początku sierpnia i często wiszą do września. Tworzy grona bardzo długie, zwarte. Odmiana bardzo plenna, o dużej odporności na choroby.

 

Odmiany o owocach białych.

 

Biała z Juterbog – odmiana o owocach żółtobiałych, średniej wielkości o średniej porze dojrzewania. Tworzy grona średniej długości, zwarte. Odmiana plenna, o średniej odporności na choroby grzybowe, ceniona ze względu na słodkowinne, smaczne owoce, spożywane przeważnie w stanie świeżym.

 

Jarosław Górski

W dniu 03 stycznia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. U. L 343 z 14.12.2012, str. 1), które uchyla do tej pory obowiązujące rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 scala dotychczasowe regulacje dotyczące unijnych systemów jakości żywności w jednolite ramy prawne.  Kluczowe kwestie zawarte w nowym rozporządzeniu dotyczą wzmocnienia istniejącego systemu chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, wprowadzenia istotnych zmian do systemu gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz ustanowienia ram nowego systemu określeń jakościowych stosowanych fakultatywnie.

W odniesieniu do systemu chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych wzmocniony został zakres ochrony m.in. w przypadku gdy produkty ChNP lub ChOG są wykorzystywane jako składniki. System gwarantowanych tradycyjnych specjalności uproszczono poprzez zlikwidowanie możliwości rejestracji nazw bez ich zastrzeżenia. Na zmiany w stosunku do już zarejestrowanych takich nazw przewidziano okres przejściowy. Tradycyjny charakter nazwy ubiegającej się o rejestrację jako GTS, zgodnie z nowym rozporządzeniem, odnosi się do produktu będącego w użyciu na rynku krajowym przez okres nie krótszy niż 30 lat.

Zmiany dotyczące obu systemów związane są m.in. ze skróceniem procedur rejestracyjnych nowych nazw na poziomie unijnym, jasnym określeniem praw grup producenckich, a także doprecyzowaniem zasad znakowania produktów ChNP, ChOG i GTS symbolami unijnymi, które zacznie obowiązywać od dnia 04 stycznia 2016 r.

Dodatkowo rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 wprowadziło pojęcie Produkt górski jako określenie jakościowe stosowane fakultatywnie w celu ułatwienia producentom informowania o cechach i właściwościach stanowiących wartość dodaną produktów rolnych pochodzących z obszarów górskich. Rozporządzenie zapowiada zastrzeżenie w niedługim czasie kolejnego określenia jakościowego Produkt rolnictwa wyspiarskiego.

 

Źródło: Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych

Ostatnio zmieniany 29 stycznia 2013