Szkolenie z wymogów wzajemnej zgodności w gminie Lipka
Przygotowane przez Krzysztof SobotkaW dniach 3-4 grudnia 2012 r. w Sali OSP Lipka odbyło się szkolenie dla rolników z ternu Gminy Lipka. Szkolenie przeprowadzono w ramach projektu FAPA F/5/2012 - „Szkolenia z zakresu wymogów wzajemnej zgodności w województwie wielkopolskim”. Projekt ten realizowany był przez Wielkopolskie Konsorcjum Instytucji Doradztwa Rolniczego w skład którego wchodzili: Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu, Wielkopolska Izba Rolnicza oraz Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie oddział w Poznaniu.
Pracownicy WODR Poznań – starszy doradca p. Krzysztof Sobotka oraz starszy doradca p. Kamil Mróz w ramach przeprowadzanych szkoleń zapoznali zaproszonych gości z następującymi zagadnieniami:
- Wymogi dotyczące ochrony środowiska naturalnego,
- Normy dobrej Kultury Rolnej zgodnej z ochroną środowiska,
- Wymogi dotyczące ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt
- Identyfikacja i rejestracja zwierząt,
- Wymogi w zakresie zdrowotności roślin,
- Zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt
- Dobrostan zwierząt,
- System sankcji stosowany w zakresie wymogów wzajemnej zgodności,
- Wybrane dokumenty mogące występować w gospodarstwie rolnym
Rolnicy w sposób praktyczny dokonywali oceny dostosowania gospodarstwa do wymogów wzajemnej zgodności. Grupa szkoleniowa wizytowała gospodarstwo p. Moniki i Piotra Bieluszko /wchodzące w skład sieci gospodarstw demonstracyjnych Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu/ – tam też omawiano listy sprawdzające oraz dokonywano pomiarów aparaturą specjalistyczną
Na zakończenie dwudniowych zajęć wszyscy zaproszeni uczestnicy otrzymali materiały szkoleniowe /książki, segregatory, listy sprawdzające, materiały biurowe/.
starszy specjalista WODR Poznań Kamil Mróz
Aby wszyscy z Was znaleźli swoje
miejsce przy stole wigilijnym,
by spełniły się Wasze najskrytsze
marzenia, aby każdy kolejny
dzień był jeszcze lepszy,
bądźmy dla siebie bardziej
serdeczni, patrzmy na
to co dobre a nie na to
co nasz dzieli.
Wszystkiego najlepszego
na święta i Nowy Rok
Życzą
Pracownicy ZD Szamotuły
15 grudnia 2012 roku odbyła się w Centrum Rolniczym w Czarnkowie comiesięczna narada powiatowa doradców ZD WODR powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego.
Porządek narady:
1. Wystąpienie Pani kierownik ZD Moniki Zaorskiej:
- Sprawozdanie z 2 dniowego pobytu na konferencjach w Sielinku
- Główne założenia pracy doradczej w 2013 r.
- Sprawy bieżące, zapytania, informacje różne, dyskusja
2. Sprawozdanie Krótka informacja doradcy Pani Doroty Wielgosz
z 2 dniowego szkolenia wyjazdowego do Pawłowic.
3. Informacja ze szkolenia ekonomistów – Pan Kazimierz Woźnicki
4. Informacja ze spotkania Związków Zawodowych- Tadeusz Pertek
5. Narada zakończyła się spotkaniem wigilijnym połączonym z życzeniami
świąteczno – noworocznymi
Elżbieta Górska
Żywienie krowy opiera się głównie na funkcjonowaniu miliardów mikroorganizmów w żwaczu. Są to bakterie beztlenowe i pierwotniaki, czyli tzw. biomasa, która rozkłada i trawi paszę. Stabilizacja funkcjonowania tego największego przedżołądka ma kluczowe znaczenie dla zdrowotności i wydajności przeżuwacza. Im więcej biomasy tym lepiej, bo to oznacza, że pasza może być lepiej trawiona i więcej składników zostanie wchłoniętych do organizmu. Żywimy nie tyle zwierze co bakterie. Ilość biomasy w żwaczu u krowy w laktacji może dochodzić do 12 kg, natomiast u krów zasuszonych spada do 4 – 8 kg . Im mniejszy spadek tym lepiej, ponieważ po wycieleniu wskazana jest jak największa ich masa. Aby krowa produkowała dużo mleka bez szkody dla własnego organizmu i zdrowia musi otrzymywać w pełni zbilansowaną dawkę . Na próżno też zdaje się liczenie ilości pasz z dwoma miejscami po przecinku gdy jakość, ich struktura fizyczna, stopień wymieszania pozostawiają wiele do życzenia lub gdy w oborze brakuje dostępu do stołu paszowego, czystej wody, świeżego powietrza, światła i legowisk.
W przypadku krów o wysokim potencjale uwarunkowanym genetycznie w programach żywieniowych należy uwzględnić specyfikę wymagań pokarmowych, która powinna obejmować m.in.
- żywienie z wykorzystaniem technologii TMR i PMR w ramach programów żywieniowych
- konieczność zapewnienia wysokiej koncentracji energii i zgodnego z normą białka
- wykorzystanie składników chronionych przed rozkładem w żwaczu
- stosowanie produktów biotechnologii(aktywne drożdże, biopleksy składników mineralnych)
- wykorzystanie produktów ubocznych przemysłu rolno – spożywczego, wpływających
korzystnie na utrzymanie wysokiej produkcyjności krów
- wprowadzanie składników paszowych o wyższej wartości odżywczej dostosowanych
do wymagań pokarmowych wysokoprodukcyjnych zwierząt.
W przypadku dużej wydajności krów hodowcy zdają sobie sprawę, że tradycyjne żywienie nie wystarcza. Oczywiście w paszach podstawowych stosowanych w żywieniu bydła występują niezbędne składniki takie jak białko, węglowodany, tłuszcze, makro i mikro elementy, ale ich ilość jest niewystarczająca dla pokrycia zapotrzebowania wysokowydajnych krów. Kończą się możliwości drobnoustrojów w przedżołądkach oraz przemian w organizmie aby produkować dużo dobrej jakości mleka. Dlatego, też nieuniknione jest stosowanie specjalistycznych dodatków paszowych, które nie ulegają degradacji w żwaczu, i nie są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania i rozwoju, ale wprowadzone do dawki pokarmowej poprawiają jej strawność oraz wchłanianie składników pokarmowych. Zalicza się do nich : makro i mikroelementy, witaminy, drożdże, białka i aminokwasy chronione, tłuszcze chronione i niechronione, substancje buforujące, aromatyczne, smakowe, detoksykanty, zioła i inne. Ich brak w żywieniu zwierząt zwłaszcza wysokowydajnych, może być barierą do pełnego wykorzystania możliwości krów w rozrodzie, produkcji mleka, jak również zapewnienia im dobrego zdrowia. Przy produkcji około 10 tyś l mleka nawet najdrobniejsze uchybienia w żywieniu pociągają za sobą szereg negatywnych skutków i przynoszą określone wymierne straty. Posiadanie tak cennego materiału genetycznego wymaga odpowiedniego zaplecza paszowego uzupełnionego wybranymi dodatkami, stosowanymi w odpowiednim stadium fizjologicznym. W przeciwnym razie produkcja mleka odbywać się będzie kosztem rezerw własnego ciała, zdrowia, zaburzeń w rozrodzie, a na dłuższą metę prowadzić może do przedwczesnego brakowania wartościowej krowy ze stada. W badaniach stwierdzono, że na odtworzenie
Tłuszcz w przeciwieństwie do węglowodanów (skrobi, cukrów prostych) nie jest wykorzystywany przez bakterie jako źródło energii niezbędne do rozwoju ich populacji, a nawet może zakłócić przebieg procesów przemian oraz ekosystem żwacza. Na rynku dostępne są dwie formy tłuszczu : tłuszcz naturalny niechroniony nie poddany żadnej obróbce, to przede wszystkim oleje roślinne występujące w postaci płynnej lub zawarte w makuchach oraz olej rybny. Aby niekorzystny wpływ tłuszczu na środowisko żwacza nie ograniczał jego stosowanie, stworzono formę tzw. tłuszczu chronionego ( ,,by-pass fat „ ). W preparatach paszowych występuje jako ulepszony tłuszcz niechroniony w postaci mydeł wapniowych kwasów tłuszczowych oraz olejów roślinnych poddanych różnego rodzaju zabiegom technologicznym. Tłuszcz chroniony posiada w swoim składzie nie mniej niż 80% tłuszczu surowego, w którym nienasycone kwasy tłuszczowe stanowią 50%, w tym szczególnie cenne kwasy linolowy oraz linolenowy – około 10%. Nienasycone kwasy tłuszczowe decydują o wartości odżywczej i aktywności biologicznej tłuszczu, a produkty powstałe z ich udziałem (mleko, mięso wołowe) należą do tzw. żywności funkcjonalnej, która obok pokrycia potrzeb pokarmowych konsumentów wpływa na stan ich zdrowia. Istotną cechą tłuszczu chronionego jest sypka postać, która ułatwia wymieszanie z paszami treściwymi czy z TMR oraz możliwość dłuższego przechowywania gotowych pasz z zawartością ,,by-pass fat”. Stosowanie dodatku tłuszczu chronionego nie tylko zwiększa wartość energetyczną dawki bez wpływu na hamowanie wzrostu bakterii cellulolitycznych, ale zwiększa efektywność wykorzystania energii, wytrwałość laktacji, wydajność mleka i zawartość tłuszczu w mleku. W efekcie stosowania tłuszczu zmniejszają się wahania masy ciała krów, co rzutuje na skrócenie okresu od wycielenia do pierwszej rui oraz na wzrost wskaźników zapładnialności. Również wskaźniki rozrodu ulegają poprawie poprzez korzystny wpływ tłuszczu chronionego na gospodarkę hormonalną - wzrost koncentracji progesteronu w surowicy krwi, co skutkuje lepszymi warunkami zagnieżdżenia zarodka w błonie śluzowej macicy i obniżenie śmiertelności zarodków. Preparaty mogą cechować się specyficznym smakiem, stąd skarmianie ich należy zaczynać od mniejszych ilości i stale kontrolować wyjadanie dawki. Dodatek tłuszczu chronionego może okazać się bardzo pomocny dla wysokowydajnych krów w zmniejszaniu skutków stresu cieplnego. Energia dostarczona w nim, umożliwia pokrycie wyższych potrzeb bytowych i utrzymanie produkcji mleka, oraz zmniejsza wytwarzanie ciepła w procesach fermentacji żwaczowych. Stosowanie dodatku tłuszczu może również korzystnie oddziaływać na środowisko poprzez zmniejszenie emisji metanu. Tłuszcz surowy, jak i same kwasy tłuszczowe wykazują silne właściwości redukujące produkcję metanu u zwierząt przeżuwających, który należy do tzw. gazów cieplarnianych, powodujących znaczące zmiany klimatyczne obserwowane w ostatnim czasie. Przy żywieniu wysokowydajnych krów mlecznych udział tłuszczu niechronionego powinien wynosić od 200 do 400g/szt./dzień. Nie należy przy tym zapomnieć o zwiększeniu koncentracji Ca do 1,1% i Mg do 0,35% w suchej masie, wprowadzeniu do dawki substancji buforującej (np. kwaśny węglan sodu) oraz niacyny ok.10g/szt./dzień, stymulującej syntezę białka mikroorganizmów w żwaczu. Z dodatkiem tłuszczu chronionego mogą stanowić do 3,5% suchej masy dawki, nie więcej jak 700 g/szt./dzień. W celu obniżenia kosztów żywienia stosować można mieszankę tłuszczu niechronionego i ,,by-pass” w stosunku np. 1:1. Stosowanie tłuszczu chronionego zaleca się w okresie pierwszych 12 tygodni laktacji (szczególnie od 4 tygodnia ), przy starannym kontrolowaniu ilości pobieranej przez krowy suchej masy i wydajności mleka.
Dążenie do coraz większej wydajności mlecznej krów z jednoczesnym utrzymaniem zdrowotności stada i jego rozrodu wymaga ciągłego doskonalenia żywienia. Podstawą tego działania jest przede wszystkim wysoka wartość pokarmowa i smakowitość pasz objętościowych oraz poprawne zbilansowanie diet dla sztuk o wysokim potencjale genetycznym. Dopiero wtedy uzasadnione jest wprowadzenie kosztownego komponentu, który pomaga utrzymać wysoką wydajność zwierząt, zapobiega nadmiernemu pogorszeniu kondycji i poprawia wskaźniki rozrodu, a to pozwoli powiększyć zysk gospodarstwa produkującego mleko.
Jerzy Mikołajczak
WODR Poznań
Tradycyjnie jak co roku w okresie przedświątecznym w dniu 14 grudnia odbyło się spotkanie opłatkowo-wigilijne w Opatowie
W uroczystości uczestniczyło 150 osób. Organizatorami byli: Koło Gospodyń Wiejskich w Opatowie z przewodniczącą Marią Hadryś, Wójt Gminy Łęka Opatowska- Witold Jankowski i Maria Pieczara
z Ośrodka Doradztwa Rolniczego. Przybyłych gości powitała przewodnicząca KGW –M. Hadryś. Wśród gości byli; Wójt Gminy-W. Jankowski, Przewodniczący Rady , Gminy-A. Kopis, sekretarz –M. Gąszczak, skarbnik –A. Brząkała, B. Kulak, ksiądz Marek Olszewski z Siemianic, radny powiatowy –Cz. Kokot, radni gminni, sołtysi, przedstawiciele Straży Pożarnej, Kierownik Zespołu Doradztwa Rolniczego –W. Szkopek, dyrektorki Szkół Podstawowych i Gimnazjum ,delegacje Kół Gospodyń Wiejskich z zasłużoną przewodniczącą - H. Krzymińską, przedstawiciele Kółka Rolniczego z Opatowa, sołtys- G. Adamski ,kobiety z miejscowego KGW, oraz przedstawiciele prasy lokalnej i pozostali zaproszeni goście.
Piękny występ artystyczny w wykonaniu dzieci ze Szkoły Podstawowej w Opatowie przygotowany został przez nauczycieli; Iwonę Balon i Barbarę Olek. Oprawę muzyczną przygotował Przemysław Durlej, a plastyczną –Ewa Gudra.
Spektakl słowno-muzyczny wprowadził wszystkich w świąteczny nastrój chociaż przesłanie to dotyczyło również ciągłego zmagania się dobra ze złem we współczesnym świecie.
Po okolicznościowych licznych życzeniach z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku Ksiądz rozpoczął śpiew kolędy, a pozostali goście chętnie ją kontynuowali.
Nadszedł czas wzajemnego dzielenia się opłatkiem i składania sobie osobistych życzeń.
Podczas konsumpcji wielu tradycyjnych wigilijnych potraw był czas na wspomnienia i dyskusje na różne tematy. Ciasta na to spotkanie upiekły kobiety z KGW z gminy Łęka Opatowska. Należy dodać że Kółko Rolnicze w Opatowie na tej uroczystości obchodziło swój Jubileusz 135- lat istnienia. Celem takich spotkań jest jednoczenie społeczności lokalnej, kultywowanie tradycji, wzajemne poznanie się i obdarowywanie najbliższych uczuciami płynącymi z głębi serca; dobrym słowem, przyjaznym gestem, uśmiechem i chwilą czasu którego w codziennym życiu nie mamy zbyt wiele i którego w takim dniu nie przeliczamy na pieniądze.
Wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomogli w przygotowaniu tej uroczystości, sponsorom i pracującym dla wspólnego dobra organizatorzy serdecznie dziękują i życzą wszystkiego najlepszego z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.
Maria Pieczara - WODR, Zespół Doradczy w powiecie kępińskim
Z okazji świąt Bożego Narodzenia życzymy,
aby przy świątecznym stole nie zabrakło
światła i ciepła w rodzinnej atmosferze,
a Nowy Rok niósł ze sobą szczęście i pomyślność
Życzy:
Kierownik z współpracownikami
Zespołu Doradczego w powiecie pleszewskim
Szkolenie z minimalnych wymogów wzajemnej zgodności na gminie Zakrzewo
Przygotowane przez Krzysztof SobotkaPo raz drugi w 2012 roku ruszył cykl szkoleń z wzajemnej zgodności w powiecie złotowskim. W dniu 12 i 13 grudnia odbyło się szkolenie z obszarów:
- A (obowiązuje od 2009 roku), który obejmuje zagadnienia z związane z ochroną środowiska i identyfikacją zwierząt,
- B (obowiązuje od 2011 roku), zdrowie publiczne, zdrowie zwierząt, zgłaszanie niektórych chorób zakaźnych, zdrowotność roślin,
- C (będzie obowiązywał od 2013 roku), dobrostan zwierząt.
Oprócz części teoretycznej opisującej wymogi i normy wzajemnej zgodności w gospodarstwach rolnicy, w drugim dniu szkolenia, uczestniczyli w wyjeździe terenowym do gospodarstwa rolnego w miejscowości Czernice. Pozwoliło to rolnikom na bezpośredni udział w przykładowej kontroli z Cross-Compliance. Dzięki gościnności Pana Marcina Szczodrego którego gospodarstwo ukierunkowane jest na produkcję zwierzęcą uczestnicy szkolenia utrwalili sobie normy zawarte w obszarze C (dobrostan zwierząt) który już niebawem od 1 stycznia 2013 roku będzie obowiązywać w gospodarstwach. Każdy z rolników otrzymał materiały szkoleniowe i zaświadczenie o ukończeniu szkolenia.
Kogo dotyczą minimalne normy? Dotyczą wszystkich gospodarstw posiadających grunty rolne. Rolnicy ubiegający się o płatności w ramach działań Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 a także płatności na zalesienie gruntów rolnych są zobowiązani do przestrzegania norm na wszystkich gruntach rolnych należących do gospodarstwa.
Oopracował: starszy doradca specjalizujący Krzysztof Sobotka
Koła Gospodyń Wiejskich wciąż aktywne
Już po raz kolejny w gminie Brudzew, Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu – biuro gminne w Brudzewie oraz gminny Ośrodek Kultury w Kolnicy zorganizował warsztaty dla Pań z Kół Gospodyń Wiejskich, które działają na terenie tejże gminy. Z racji tego, iż jest to okres przedświąteczny Panie zostały zaproszone do robienia stroików i dekoracji Bożonarodzeniowych. Warsztaty prowadziły Panie: Joanna Chalecka–Kruszak i Anna Wojciechowska, które dzięki uprzejmości i hojności Gminnego Ośrodka Kultury zgodziły się przekazać swoje umiejętności Paniom z Kół.
Wszystkie Panie z ogromnym zapałem zabrały się do pracy. Owijały, kleiły i upinały ozdoby świąteczne. W czasie krótkiej przerwy osłodzonej ciastem i ciepłą kawą wymieniały spostrzeżenia i uwagi dotyczące robienia dekoracji.
Władze gminne w osobie Pana Wójta Cezarego Krasowskiego również zaszczyciły nas swoją obecnością, a i sam Pan Wójt próbował swoich sił w zrobieniu świątecznego stroika.
Efekt pracy Pań był oszałamiający. Ile kobiet na sali tyle było pomysłów do ozdobienia wieńca. A oto i wynik prac naszych Pań.
Z okazji zbliżających się Świat Bożego Narodzenia życzę wszystkim dużo zdrowia, pomyślności, aby przy świątecznym stole nie zabrakło
światła i ciepła rodzinnej atmosfery,
A Nowy Rok niósł ze sobą szczęście i pomyślność.
Doradca ROW
Karolina Lewandowska
Odmiany leszczyny, zalecane do uprawy amatorskiej w ogrodach przydomowych
Przygotowane przez Jarosław GórskiLeszczyna należy do roślin wytrzymałych na mróz. Najlepiej udaje się w klimacie umiarkowanym o długim okresie wegetacji. Wymaga gleb żyznych, przewiewnych, zasobnych w wapno. Dobra plenność leszczyny zależy często od warunków atmosferycznych. Ocieplenia w czasie zimy pobudzają wegetację roślin, a po ponownym wystąpieniu mrozów pąki kwiatowe łatwo przemarzają.
Orzechy laskowe są cennym surowcem dla przemysłu cukierniczego i chętnie spożywane są przez nas w stanie surowym. Z tych względów uprawa leszczyny zyskuje w ostatnich latach coraz więcej amatorów zakładających mniejsze lub większe plantacje. Dobre plonowanie leszczyny zależy również od warunków zapylenia – w ogrodzie dobrze jest posadzić przynajmniej dwie odmiany, aby się wzajemnie zapylały.
Barceloński – odmiana bardzo plenna o smacznych owocach, dojrzewających zwykle w pierwszej połowie września. Krzew rośnie silnie, tworzy korony rozłożyste i zagęszczone. Kwitnie wcześnie, tworzy owoce duże lub bardzo duże zmiennego kształtu.
Cosford – odmiana dojrzewająca w połowie września. Orzechy są duże, wydłużone o cienkiej skorupie. Owocować zaczyna wcześnie, dając wysokie plony. Jest cenną odmianą ze względu na duży stopień samopylności i jako dobry zapylacz dla innych odmian.
Olbrzymi z Halle – krzew rośnie silnie tworząc koronę dużą i zwartą, średnio zagęszczoną. Kwitnie późno i w warunkach sprzyjających owocuje bardzo obficie. Owoce są duże i bardzo duże – mało wyrównane pod względem wielkości. Nie zawsze orzech wypełnia w całości łupinę. Orzechy dojrzewają późno, w pierwszej połowie października. Odmiana cieszy się wśród amatorów dużym powodzeniem ze względu na wielkość orzechów.
Webba Cenny – odmiana dojrzewająca w trzeciej dekadzie września. Krzewy są o średniej sile wzrostu i piramidalnej dość zwartej koronie. Orzechy są duże, spłaszczone i nie wyrównane o cienkiej skorupie, wypełniające całkowicie wnętrze owocu. W okres owocowania wchodzi wcześnie i owocuje obficie.
Syrena – odmiana czerwonolistna, owoce dojrzewają w drugiej połowie września. Orzechy są średniej wielkości, nieco wydłużone o cienkiej skorupie. Ze względu na dużą wytrzymałość na mróz owocuje obficie i regularnie. Posiada walory dekoracyjne.
Trapezundski – Krzew rośnie silnie, tworząc dość zwartą koronę. Kwitnie średnio wcześnie. W okres owocowania wchodzi wcześnie i plonuję obficie. Odmiana tworzy owoce duże, lekko spłaszczone, nie zawsze w całości wypełnione jądrem orzecha. Orzechy dojrzewają w trzeciej dekadzie września.
Wczesny Długi – Krzew rośnie silnie, tworzy korony rozłożyste z licznymi krótkopędami. Charakteryzuje się długim okresem kwitnienia – dzięki temu jest jedną z najplenniejszych odmian. Owoce tworzy duże , podłużne i nieco spłaszczone. Jądro całkowicie wypełnia łupinę. Orzechy zaczynają dojrzewać w pierwszej połowie września.
Lamberta Czerwony – Krzew tworzy koronę niewielkich rozmiarów – rośnie słabo. Charakteryzuje się ciemnoczerwonymi liśćmi i okrywami orzecha. Owocuje umiarkowanie. Owoce są średniej wielkości o kształcie wąskojajowatym, dość ostro zakończone. Do dobrego owocowania wymaga cieplejszych stanowisk. Czerwone zabarwienie liści pozwala odmianie spełniać funkcję dekoracyjną.
Kataloński – Krzew rośnie silnie tworząc koronę wyniosłą i łatwo zagęszczającą się. Kwitnie dość wcześnie, tworzy orzechy duże, nieforemne i kanciaste, osadzone na końcach krótkopędów po 5 – 7 sztuk. Odmiana bardzo plenna o dobrej jakości owoców dojrzewających w połowie września. Nadaje się do towarowej i amatorskiej uprawy.
Lamberta Biały – Krzew o słabej sile wzrostu, kwitnie późno. W niskich temperaturach kwiaty dość łatwo przemarzają. Orzechy są średniej wielkości, niekiedy duże, jajowate lub spłaszczone o jądrze wypełniającym łupinę. Owoc bardzo smaczny. Orzechy dojrzewają w drugiej połowie sierpnia. Na dobrych stanowiskach jest odmianą plenną. Nadaje się do uprawy towarowej, a także jest cenną odmianą do ogrodów przydomowych.
Jarosław Górski
Opłacalność produkcji rolniczej w 2012 r. Opracowanie: Jan Brożek
Przygotowane przez Elżbieta RóżańskaOpłacalność produkcji rolniczej w 2012 r.
Jaka jest opłacalność w najważniejszych kierunkach produkcji rolniczej w 2012 r. i czy są perspektywy jej poprawy?
Sytuacja na rynku trzody chlewnej jest w zasadzie ustabilizowana, czyli w br. i aktualnie słaba, ze względu na niskie ceny skupu w stosunku do cen tzw. minimalnych czyli opłacalnych dla tego kierunku produkcji. Aktualnie koszt produkcji 1 kg żywca wieprzowego, tucznika to 5,98 zł, a bieżąca cena rynkowa skupu to ok. 5,61 zł/kg brutto wagi żywej, czyli że cena skupu nie pokrywa kosztów produkcji, a gdzie tu jeszcze opłacalność produkcji. Cena tzw. opłacalna to ok. 6,28 zł/kg żywca. W br. ceny skupu tuczników nie były większe od cen opłacalnych. Przewidywania na najbliższą przyszłość są nieokreślone tzn. wzrost cen spowodować może prawdopodobnie mniejszy skup tuczników spowodowanym najniższym aktualnie pogłowiem trzody chlewnej od 5 lat, tj. ok. 11,5 mln szt., co z kolei jest wynikiem nieopłacalności tej produkcji w ostatnich latach.
Więcej w załączniku.
Jan Brożek
WODR Dział Ekonomiki
- Opacal_prod_roln_2012_r.pdf (3436 Pobrań)
Więcej...
Życzenia Świąteczne i Noworoczne od Doradców ZD czarnkowsko-trzcianeckiego
dla Koleżanek i Kolegów z Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego,
Rolników oraz jednostek współpracujących z WODR
Odmiany czrereśni i wiśni, zalecane do uprawy amatorskiej w ogrodach przydomowych
Przygotowane przez Jarosław GórskiCZEREŚNIE
Odmiany czereśni polecane do amatorskiej jak i towarowej uprawy są często wrażliwe na mróz i raka bakteryjnego drzew pestkowych. Czynnikiem ograniczającym uprawę czereśni są wiosenne przymrozki, powodujące przemarzanie pąków kwiatowych, a także długotrwałe opady deszczu podczas dojrzewania owoców, powodujące ich pękanie.
Ostatnio polecane są do uprawy odmiany czereśni na podkładkach karłowych PHL – 6 i PHL – 84. Na podkładkach karłowych dobrze rosną odmiany Rivan, Burlat, Merton Premier, Butnera Czerwona i Van.
Odmiany wczesne.
Rivan – owoce dojrzewają na początku czerwca, są średniej wielkości lub duże. Zabarwienie owocu jest ciemnoczerwone. Owoce są miękkie i bardzo smaczne. Drzewa rosną średnio silnie. Na mróz i raka bakteryjnego drzewa są dość odporne.
Wczesna Riversa – owoce dojrzewają nierównomiernie, przeważnie w połowie czerwca, są średniej wielkości lub duże. Zabarwienie owocu jest ciemnoczerwone, prawie czarne. Miąższ jest ciemnoczerwony, aromatyczny, pestka mała. Odmiana bardzo plenna. Drzewa charakteryzują się dobrą zdrowotnością.
Odmiany średniowczesne.
Merton Premier – owoce dojrzewają w końcu czerwca, są średniej wielkości. Zabarwienie owocu jest ciemnoczerwone. Owoce są dość smaczne. Drzewa rosną bardzo silnie. Wytrzymałość drzew na mróz jest średnia. Odmiana mało wrażliwa na raka bakteryjnego.
Karesowa – owoce dojrzewają w końcu czerwca, są duże lub bardzo duże, sercowate. Zabarwienie owocu jest ciemnoczerwone. Owoce są mało podatne na pękanie. Miąższ jest ciemnoczerwony, słodki. Odmiana charakteryzuje się wysoką plennością i średnią odpornością na raka bakteryjnego.
Odmiany późne.
Butnera czerwona – owoce dojrzewają w połowie lipca, są duże lub bardzo duże. Zabarwienie owocu jest żółte, owoce pokryte są niemal w całości czerwonym rumieńcem. Miąższ owocu jest żółty, słodki, soczysty i dość smaczny. Drzewa rosną silnie, są wytrzymałe na mróz. Odmiana mało wrażliwa na raka bakteryjnego.
Van – owoce dojrzewają w pierwszej dekadzie lipca, są duże. Zabarwienie owocu jest jasnoróżowe. Owoce są twarde i bardzo smaczne. Drzewa rosną silnie, na mróz są wytrzymałe. Odmiana dość wrażliwa na raka bakteryjnego.
Kordia – owoce dojrzewają w połowie lipca, są duże lub bardzo duże, wyjątkowo dorodne i smaczne, charakteryzują się małą podatnością na pękanie. Zabarwienie owocu jest karminowoczerwone do ciemnobrązowego. Miąższ owocu jest jasnoczerwony, aromatyczny. Odmiana o pąkach kwiatowych wrażliwych na przymrozki.
WIŚNIE
Owocowanie wiśni zależy od wiosennych przymrozków. W naszych warunkach klimatycznych pąki kwiatowe i kwiaty uszkadzane są często przez przymrozki, ponadto obfite owocowanie zależy od pogody w okresie kwitnienia, gdyż wiśnie zapylane są przez pszczoły. W ogrodach przydomowych warto sadzić odmiany o zbliżonym okresie kwitnienia, aby kwiaty mogły zostać zapylone obcym pyłkiem.
Odmiany wczesne.
Wczesna Ludwika – owoce dojrzewają w trzeciej dekadzie czerwca, są średniej wielkości, jasnoczerwone, kuliste o bezbarwnym soku. Drzewa rosną średnio silnie, są wytrzymałe na mróz. Odmiana odporna na choroby.
Northstar – owoce dojrzewają na początku lipca, są średniej wielkości, ciemnoczerwone, smaczne, przydatne na przetwory. Drzewa słabo rosną, są wytrzymałe na mróz. Odmiana o małej wrażliwości na drobną plamistość liści drzew pestkowych.
Odmiany średniowczesne.
Nefris – owoce dojrzewają w połowie lipca, są średniej wielkości lub duże, ciemnowiśniowe o cierpkim smaku. Drzewa rosną słabo, są średnio wytrzymałe na mróz. Odmiana wrażliwa na drobną plamistość liści i raka bakteryjnego drzew pestkowych.
Kelleris – owoce dojrzewają w połowie lipca, są średniej wielkości, ciemnoczerwone, o kwaśnym smaku. Drzewa rosną umiarkowanie, są średnio wytrzymałe na mróz. Odmiana dość odporna na choroby.
Groniasta z Ujfehertoi – owoce dojrzewaja w połowie lipca, są duże lub średniej wielkości, nerkowate o zabarwieniu wiśniowoczerwonym i smaku kwaskowatym. Drzewa są zdrowe, wytrzymałe na mróz, lecz pąki są wrażliwe na przymrozki.
Odmiany późne.
Ametyst – owoce dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia, są duże, sercowate, ciemnoczerwone. Odmiana bardzo plenna, podatna na raka bakteryjnego. Drzewa wytrzymałe na mróz.
Jarosław Górski
Ochrona środowiska w gospodarstwie rolnym – decyzja środowiskowa.
Przygotowane przez Wioletta KmiećkowiakRozwój cywilizacyjny i rosnąca na świecie liczba ludności wiąże się ze wzrastającym zapotrzebowaniem na żywność, w tym produkty zwierzęce, jakie można otrzymać z chowu zwierząt. Ale intensyfikacja produkcji zwierzęcej, to zagrożenie dla środowiska naturalnego. Dlatego też w procesie inwestycyjnym, pośród wielu pozwoleń i decyzji, obecna jest też decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, tzw. decyzja środowiskowa. W momencie podjęcia decyzji o zamiarze realizacji inwestycji, trzeba sobie zdać sprawę, że taki dokument może być dla nas wymogiem. Decyzja środowiskowa, to dokument, który określa warunki, w jakich przedsięwzięcie będzie w jak najmniejszym stopniu ingerowało w środowisko. Należy ją uzyskać przed wystąpieniem o wydanie m.in. pozwolenia na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. I nie ma znaczenia, czy jest to budowa nowego obiektu, czy rozbudowa albo przebudowa istniejącego, procedury są takie same. Wzór wniosku o wydanie decyzji środowiskowej dostępny jest w urzędach gmin, zazwyczaj na stronach internetowych tych urzędów. Do wniosku potrzebne są załączniki, a podstawowym załącznikiem jest Karta informacyjna albo Raport o oddziaływaniu planowanego przedsięwzięcia na środowisko. O tym, czy inwestor będzie musiał uzyskać decyzję środowiskową, zdecyduje wielkość przedsięwzięcia, czyli liczba zwierząt (Duże Jednostki Przeliczeniowe inwentarza, tj. DJP), które chce on utrzymywać. DJP to umowna jednostka mówiąca o liczbie zwierząt hodowlanych lub chowanych w danym gospodarstwie, opowiadająca jednej krowie o masie 500 kg. Do przeliczania sztuk fizycznych na DJP służą specjalne współczynniki przeliczeniowe (przemnażamy liczbę sztuk fizycznych przez współczynnik przeliczeniowy). W zależności od tego, ile DJP inwestor ma zamiar utrzymywać, jego przedsięwzięcie zostanie zakwalifikowane do tych, które obligują do przygotowania raportu o oddziaływaniu na środowisko lub do tych, dla których taki raport może nie być wymagany. Zgodnie z zapisami rozporządzenia Rady Ministrów z 9.11.2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213 z 2010r., poz. 1397) sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko koniecznie wymaga chów lub hodowla zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 210 DJP. Raport wymagany jest obowiązkowo w przypadku inwestycji mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. grupa I). W tej sytuacji trzeba złożyć w urzędzie gminy wniosek o wydanie decyzji środowiskowej z dołączonym raportem o oddziaływaniu na środowisko planowanej inwestycji, pozostałe wymagane załączniki (kopia mapy ewidencyjnej poświadczonej przez właściwy organ, obejmującej teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz obszar, na który przedsięwzięcie najprawdopodobniej będzie oddziaływać – zazwyczaj działki bezpośrednio sąsiadujące z działką inwestycyjną, a także wypis z rejestru gruntów dla działek objętych zakresem prawdopodobnego oddziaływania) i potwierdzenie wniesienia opłaty skarbowej. Inwestor zamiast raportu może złożyć Kartę informacyjną przedsięwzięcia wraz z wnioskiem o ustalenie zakresu raportu (określenie szczegółowych informacji, jakie powinny znaleźć się w raporcie, poza tymi wymienionymi w ustawie). Karta informacyjna przedsięwzięcia to dokument, który zawiera podstawowe informacje na temat inwestycji opracowane w sposób zwięzły i skrótowy. Drugą grupę stanowią przedsięwzięcia, przy których o konieczności przygotowania raportu o oddziaływaniu na środowisko decyduje wójt, burmistrz lub prezydent miasta po konsultacji z regionalną dyrekcją ochrony środowiska i właściwym inspektorem sanitarnym (raport fakultatywny). Są to przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (tzw. grupa II). W tej sytuacji z wnioskiem o wydanie decyzji środowiskowej inwestor składa Kartę informacyjną przedsięwzięcia, wymagane załączniki oraz potwierdzenie dokonania opłaty skarbowej. Raport fakultatywny obejmuje inwestora w przypadku, gdy planuje on:
- chów lub hodowlę zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 60 DJP, ale nie większej niż 210 DJP,
- chów lub hodowlę zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 40 DJP, ale nie większej niż 60 DJP, jeżeli działalność ta będzie prowadzona w odległości mniejszej niż 100 m od terenów mieszkaniowych, innych zabudowanych z wyłączeniem cmentarzy i grzebowisk dla zwierząt, terenów zurbanizowanych niezabudowanych, terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz na obszarach objętych formami ochrony przyrody lub w otulinach form ochrony przyrody.
Raport o oddziaływaniu na środowisko, to dość złożony dokument uwzględniający oddziaływanie planowanej inwestycji na etapie realizacji, eksploatacji oraz likwidacji na poszczególne elementy środowiska i ludzi. Jest on jednym z kluczowych elementów oceny oddziaływania na środowisko (ooś). Ważnym rozdziałem w opracowywanym raporcie jest określenie wariantów eksploatacji inwestycji. Organ uzgadniający oraz organ wydający decyzję środowiskową ma wówczas możliwość oceny i wyboru wariantu najkorzystniejszego dla ludzi i środowiska. W raporcie uwzględnia się również oddziaływanie planowanej inwestycji na elementy przyrodnicze będące w jej zasięgu oraz zabytki i dobra materialne. Opisywane są również m.in. rzeźba terenu, warunki klimatyczne czy formy ochrony przyrody. Raport składany jest w 3 egzemplarzach (wersja papierowa i elektroniczna). W przypadku inwestycji mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko po złożeniu przez inwestora raportu wójt, burmistrz lub prezydent miasta występuje do regionalnego dyrektora ochrony środowiska i do właściwego inspektora sanitarnego o uzgodnienie i opinię. W tym samym czasie organ gminy przeprowadza, trwające 21 dni, postępowanie z udziałem społeczeństwa. Zainteresowane osoby mogą składać wówczas uwagi co do planowanej inwestycji. Inwestor jest zobowiązany składać wyjaśnienia do takich uwag. Po uzyskaniu uzgodnień i przeanalizowaniu pozostałych materiałów dowodowych wójt, burmistrz lub prezydent miasta wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, co podaje do publicznej wiadomości. Stronom postępowania przysługuje prawo do odwołania od tej decyzji.
W przypadku złożenia wymaganych dokumentów wraz z Kartą informacyjną przedsięwzięcia, wójt, burmistrz lub prezydent miasta występuje, do regionalnej dyrekcji ochrony środowiska i do właściwego inspektora sanitarnego, o opinię co do konieczności przeprowadzenia procedury ocen oddziaływania na środowisko, a ostatecznie co do konieczności sporządzenia raportu, czy też jego zakresu. Dalsza procedura jest analogiczna, jak wyżej wymieniona.
Decyzja środowiskowa jest ważna 4 lata (6 lat, jeżeli organ ustali, że inwestycja realizowana jest etapowo), od momentu, kiedy stała się ostateczna. W tym czasie inwestor musi złożyć wniosek, celem uzyskania pozwolenia na budowę.
Czasem wymagane jest też przeprowadzenie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000. Dzieje się tak zazwyczaj, gdy przedsięwzięcie może znacząco oddziaływać na ten obszar, a nie jest bezpośrednio związane z jego ochroną. Obowiązek oceny nakłada właściwy organ. Załącznikiem do wniosku o wydanie decyzji środowiskowej jest w tym przypadku Karta informacyjna przedsięwzięcia, a jeżeli właściwy organ podejmie taką decyzję – raport o oddziaływaniu planowanego przedsięwzięcia na środowisko.
Źródło: 1. Decyzja środowiskowa-czym jest i jak ją uzyskać? Bydło, listopad 2012, str.50-53.
Wioletta Kmiećkowiak
Dział EOŚ WODR w Poznaniu
Monitoring cen skupu: zbóż konsumpcyjnych, paszowych, trzody chlewnej-żywiec wieprzowy-tuczniki, wołowy: byczki, jałówki, maciory oraz ceny skupu mleka -powiat czarnkowsko-trzcianecki
(ceny w załączniku)
- monitoring_na_stron.pdf (2953 Pobrań)