Słupeckie podsumowanie działalności doradczej za 2012 rok
Napisane przez Danuta Woźniak
W dniu 13 lutego 2013r. odbyło się podsumowanie działalności doradczej w powiecie słupeckim. Tym razem specjaliści Zespołu Doradczego WODR, rolnicy i zaproszeni goście w osobach Jerzego Kryszak a- Przewodniczącego Rady Powiatowej Wielkopolskiej Izby Rolniczej w Słupcy, Jacka Szczapa -Kierownika BP AR i MR Słupcy, Małgorzaty Modrzejewskiej- Kierownika Wydziału Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Leśnictwa Starostwa Powiatowego w Słupcy, Zbigniewa Wiśniewskiego -Kierownika Oddziału PIORiN w Słupcy, Jarosława Marcinkowskiego -Kierownika Działu Ekonomiki WODR w Poznaniu oraz Tomasza Kubiaka- Przedstawiciela Regionalnego Poznańskiej Hodowli Roślin spotkali się w Sali Herbowej Starostwa Powiatowego w Słupcy.
Spotkanie podsumowujące działania doradcze ubiegłego roku otworzył Adam Kwapich Kierownik Zespołu Doradczego WODR , który omówił zestawienie wszystkich metod i form zrealizowanych w trakcie prowadzonych prac doradczych przez pracowników zespołu w 2012 roku. Realizowane działania dotyczyły różnych obszarów, jednak większość z nich była skoncentrowana wokół problematyki ekonomiki, ekologii i ochrony środowiska, systemów i standardów jakościowych produkcji rolnej, a także projektów i zadań komercyjnych.
Specjalista ds. trzody chlewnej Henryk Matkowski przedstawił ilościowy i tematyczny zakres programu działań realizowanych w roku bieżącym z uwzględnieniem najważniejszych priorytetów poszczególnych działów merytorycznych WODR, podkreślając ukierunkowanie działań doradczych na profesjonalne spełnianie potrzeb i oczekiwań rolników oraz mieszkańców obszarów wiejskich. Wykład nt. „Program rolnośrodowiskowy szansą dla środowiska i rolnika” przeprowadziła Gł. Specjalistka WODR Elżbieta Dryjańska, która omówiła znaczenie programu rolnośrodowiskowego dla ochrony środowiska w produkcji rolnej ilustrując perspektywę funkcjonowania tego programu do 2020 roku.
W trakcie wystąpień przedstawicieli instytucji uczestniczących w spotkaniu, Kierownik Oddziału PIORiN w Słupcy Zbigniew Wiśniewski poinformował o wejściu w życie aktów prawnych regulujących sprawy zakazu upraw odmian roślin zmodyfikowanych genetycznie. Zaapelował do rolników uprawiających kukurydzę, aby zadbali o przechowywanie dokumentów zakupu materiału siewnego kukurydzy jak również etykiet urządowych ,którymi oznakowane są wszystkie opakowania tego materiału. Zagadnienia związane z działalnością Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przedstawił Kierownik BP Jacek Szczap szczegółowo charakteryzując realizację płatności z kampanii 2012r.Poinformujał również rolników o rodzajach i zasadach naboru wniosków obszarowych do BP w 2013r.,a także planowanych naborach wniosków w Oddziale Regionalnym. Zachęcał również do składania wniosków obszarowych poprzez internet. W końcowej fazie spotkania Tomasz Kubiak z Poznańskiej Hodowli Roślin przedstawił uczestnikom podsumowania ciekawą prezentację dotyczącą odmian zbóż jarych i roślin strączkowych. Nie zabrakło również pytań rolników z zakresu nurtującej ich problematyki produkcji rolnej, rozwoju obszarów wiejskich ,przepisów wzajemnej zgodności , na które odpowiedzi udzielali doradcy oraz uczestniczący w spotkaniu przedstawiciele zaproszonych instytucji.
Adam Kwapich
Podsumowanie działalności ZD WODR w pow. czarnkowsko-trzcianeckim
Przygotowane przez Elżbieta GórskaPodsumowanie działalności Zespołu Doradczego WODR za rok 2012
w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim w dniu 26 lutego 2013 r.
w Powiatowym Centrum Doradczym w Czarnkowie
Na spotkanie przybyli przedstawiciele jednostek samorządowych w powiecie (starostwa i gmin, przedstawiciele jednostek pracujących na rzecz rolnictwa z terenu powiatu, firm współpracujących z nami, między innymi: ARIMR, KRUS, Powiatowy Lekarz Weterynarii, Powiatowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa, LGD czarnkowsko-trzcianeckiego, PZ Rolników Kółek i Organizacji Rolniczych, Izby Rolniczej, rolnicy, doradcy WODR, Wielkopolski Ośrodek DoradztwaRolniczego w Poznaniu reprezentowała Pani Dyrektor Izabela Mroczek.
Gości powitała Pani Kierownik ZD w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim Monika Zaorska.
Przedstawiła bardzo obrazowe i szczegółowe podsumowanie działalności Zespołu Doradczego za rok 2012 w Prezentacji Power point (do wglądu dla zainteresowanych na powiatowej stronie internetowej WODR)
Główne punkty podsumowania:
- Priorytet Powiatowy w 2012, jego cele i realizacja przez doradców
- Szkolenia informacyjne, specjalistyczne, pokazy, demonstracje, wyjazd szkoleniowy,
- Analizy jakościowe kosztów produkcji, działalność doradcza, porady – ich rodzaje, działalność komercyjna, szkolenia Cross Compliance,
- FADN
- System wspomagania decyzji w ochronie ziemniaka przed zarazą
- Strona E-WODR, platforma świadczenia usług doradczych, baza klientów WODR, powiatowa strona internetowa,
- Sieć gospodarstw demonstracyjnych, lokalna grupa dyskusyjna
- Doradcy w powiecie realizujący poszczególne zadania
Następnie głos zabrali goście przedstawiając działalność swoich firm w powiazaniu ze współpracą z nami. Była to Kierownik PIORIN Barbara Bukowska, Kierownik KRUS Przemysław Granops, przedstawiciel Izby Rolniczej Józef Tomczak, Elżbieta Rybarczyk LGD, Wiesław Łyczykowski ARIMR oraz głos zabrał doradca Czesław Nowakowski i Tadeusz Pertek.
Pani Dyrektor Izabela Mroczek krótko ustosunkowała się do działalności doradczej w 2012 roku, przedstawiła kierunki działań na przyszłość oraz problematykę pozyskiwania przez WODR nowych projektów.
Na tym zakończono podsumowanie
Protokółowała: Eżbieta Górska
Informacja o waloryzacji emerytur i rent rolniczych od dnia 01 marca 2013 r. (w załączniku)
Podstawowe wysokości świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników (w załączniku)
Informacja z KRUS
- krus_1.pdf (2908 Pobrań)
- krus_2.pdf (2972 Pobrań)
SEJMIK ROLNICZY 2013 W POWIECIE KOLSKIM
W dniu 21.02.2013 r. o godzinie 10:00 w Sali Wiejskiego Domu Kultury w Grzegorzewie odbył się doroczny Sejmik Rolniczy organizowany przez Zespół Doradczy w powiecie kolskim.
Kierownik Zespołu Doradczego w powiecie kolskim Pan Krzysztof Prusiński otworzył spotkanie od powitania gospodarza Wójt Gminy Grzegorzew Pani Bożeny Dominiak oraz przybyłych gości, m.in. Kierownika ARiMR BP w Kole Panią Dorotę Józefowicz, Powiatowego Lekarza Weterynarii Pana Radosława Namyślaka, przedstawiciela Starostwa Powiatowego w Kole Sekretarz Pana Andrzeja Tomczyka, Wójta Gminy Olszówka Pana Włodzimierza Fraszczyka, Kierownika PIORiN Oddział Koło Pana Marka Puszczyka, przedstawiciela WIR Delegata z gminy Dąbie Pana Mirosława Serafinowicza, Radnego Powiatu i Sekretarza Miasta Koła Pana Tomasza Nuszkiewicza i Radnego Powiatu Pana Jerzego Danielewicza, przedstawiciela Rady Miasta w Kole Pana Jerzego Jakubowskiego, przedstawicieli UG w Grzegorzewie Panią Katarzynę Fila i Pana Henryka Janczaka, emerytowanego kierownika ZD w powiecie kolskim Pana Antoniego Sikorskiego. Na spotkanie stawili się też licznie rolnicy i doradcy z powiatu.
Witając zebranych krótkie słowo wstępu o sytuacji w lokalnym rolnictwie wygłosiła Wójt Gminy Grzegorzew Pani Bożena Dominiak.
Kierownik ZD w powiecie kolskim Pan Krzysztof Prusiński przedstawił „Podsumowanie działalności WODR w powiecie kolskim za rok 2012r.”. Omówił wszystkie zagadnienia , którymi zajmowali i zajmują się doradcy pracujący w powiecie oraz gminach. Przedstawił też założenia planu działalności dla Zespołu Doradczego w powiecie kolskim, który będzie realizowany w roku 2013. Kierownik zwrócił uwagę na bardzo duże zainteresowanie rolników funduszami unijnymi i bardzo duże zaangażowanie doradców w jak najlepsze doradzanie oraz pomoc w pozyskiwaniu dostępnych poprzez ARiMR i ARR środków. Przedstawił założenia tworzonej przez doradców Bazy Klientów, funkcji jakie będzie spełniała w doradztwie, przepływie informacji. Podziękował za zainteresowanie rolników tą kwestią. Zareklamował najbliższe zaplanowane w powiecie szkolenia i spotkania dla rolników. Poinformował zebranych o zwiększonej w ostatnim roku dostępności do doradców rolno środowiskowych – na dzień dzisiejszy w każdej gminie jest możliwość uzyskania porady i wykonania planu przez osobę uprawnioną. Kierownik omówił zagadnienia dotyczące rachunkowości rolnej FADN, gospodarstw demonstracyjnych oraz wszystkich usług jakie pracownicy WODR świadczą dla producentów rolnych i mieszkańców obszarów wiejskich.
Następnie przekazał głos kolejnym gościom chcącym wypowiedzieć się na ważne tematy:
Kierownik PIORiN Oddział Koło Pan Marek Puszczyk poruszył sprawę GMO. Przypomniał o zakazie stosowania materiału siewnego genetycznie zmodyfikowanego, mimo że do obrotu dopuszczone jest 235 takich odmian kukurydzy i 1 odmiana ziemniaka. Zaznaczył, że producenci rolni powinni przechowywać faktury i opakowania z etykietami, ponieważ przy kontroli ułatwi to udowodnienie czystości materiału siewnego. W przypadku wykrycia plantacji, w których materiałem siewnym było GMO, konsekwencją będzie likwidacja uprawy.
Powiatowy Lekarz Weterynarii poinformował, że weterynaria przeprowadza kontrole w terenie. Podkreślił przy tym, że kontrolerzy zawsze przyjeżdżają oznakowanym samochodem i posiadają legitymacje oraz dokumenty potwierdzające ich uprawnienia do kontroli. Przestrzegł przed oszustami, którzy podobno podszywają się pod służby weterynaryjne. Z ważnych spraw podniósł temat uboju gospodarczego na własny użytek – wszelkie formalne niedopatrzenia popełnione z winy rolnika będą karane – sankcje administracyjne. Poinformował też, że w przypadku bydła jest niska zachorowalność na choroby monitorowane. Natomiast w przypadku trzody chlewnej w naszym powiecie jest aż 6 ognisk zapalnych choroby Aujeszkyego.
Przedstawiciel WIR poruszył sprawę odszkodowań od kół łowieckich za straty spowodowane przez dziki. Odszkodowania są śmiesznie niskie, a wycena niekorzystna dla rolnika i nieadekwatna do faktycznych strat. Pan Mirosław Serafinowicz zauważył, że WODR mógłby wesprzeć producentów rolnych sporządzając rzeczywistą kalkulację kosztów rekultywacji terenu, zwłaszcza trwałych użytków zielonych, uwzględniającą straty plonu. Taka kalkulacja byłaby bardzo pomocna, przy uzasadnianiu roszczeń finansowych poszkodowanych rolników. Wspomniał też, że nadchodzący od 2014r. obowiązek stosowania integrowanej ochrony roślin wzbudza niepokój rolników przede wszystkim z powodu niewiedzy i braku zaufania co do skuteczności ochrony popartej mniejszą ilością chemii.
Kierownik ZD w powiecie kolskim Pan Krzysztof Prusiński, w nawiązaniu do wypowiedzi delegata Izb Rolniczych, zaznaczył że integrowana ochrona i integrowana produkcja to dwie zupełnie odrębne sprawy i bardzo ważne jest ich rozróżnienie.
Kierownik BP ARiMR Pani Dorota Józefowicz odniosła się do słów Pana Mirosława Serafinowicza zaznaczając, że taka kalkulacja musi uwzględniać indywidualne zobowiązania wynikające z programów rolnośrodowiskowych. Odszkodowania w takich przypadkach powinny pokrywać również sankcje, jakie w wyniku szkód, nałożone zostaną na rolników za niedotrzymanie zobowiązań rolnośrodowiskowych. Poinformowała także, że na dzień dzisiejszy nie ma zmian w stosunku do roku poprzedniego przy wypełnianiu wniosków o płatności bezpośrednie.
W dalszej części spotkania zaproszeni prelegenci przedstawili następujące zagadnienia:
Główny specjalista WODR w Poznaniu ds. ekonomiki Pani Agnieszka Przybyła przedstawiła prezentację nt. „Podatki w rolnictwie – Podatek dochodowy”.
Następnie Pan Kazimierz Tyrajski - firma Martens Poland Sp. z o.o. – przedstawił ofertę swojej firmy (silosy paszowe, zbiorniki na paliwo, buty pod silosy – połączenia do paszociągów, zbiorniki na padlinę, materace dla krów i inne).
Pani Agnieszka Witkowska starszy specjalista ds. podatków przybliżyła przepisy podatkowe dotyczące rolników. Omówiła następujące tematy: „Przepisy prawa podatkowego a działalność rolnicza” „Działalność rolnicza,, a działalność gospodarcza” „Nieruchomości rolne lub nieruchomości należące do rolników” oraz „Opodatkowanie Agroturystyki”.
Pan Arkadiusz Szałek - Ludowy Bank Spółdzielczy w Strzałkowie Oddział Grzegorzew - przedstawił ofertę skierowaną do producentów rolnych ( rachunki bankowe, kredyty i inne ).
Główny specjalista działu ROWPiA Pani Maria Klukaczyńska przedstawiła zebranym najświeższe informacje na temat zbliżającego się naboru wniosków w ramach działania „Modernizacja gospodarstw rolnych”, przede wszystkim przybliżyła zasady ustalania kolejności złożonych wniosków.
Na koniec spotkania Pan Mariusz Kaliszewski – firma SZMIDT – zaprezentował ofertę dla rolników (skup zbóż, energia odnawialna, produkcja gorzelnicza, handel paszami).
Danuta Jaroniewska-Kapalska
starszy doradca ZD w powiecie kolskim
Z Listą Odmian Zalecanych (LOZ) ułatwiamy rolnikom wybór
Co zasiać wiosną?
Uprawa właściwej odmiany ma istotne znaczenie dla efektów ekonomicznych w gospodarstwie rolnym. Lista Odmian Zalecanych tworzona jest na podstawie art.27 pkt. 5 ustawy o nasiennictwie z dnia 9 listopada 2012 roku. Warunkiem wpisania konkretnej odmiany na LOZ jest odpowiednia liczba doświadczeń przeprowadzonych na terenie województwa (minimum 3). Celem LOZ jest wskazanie wśród kilkudziesięciu odmian wpisanych do krajowego Rejestru Odmian i Wspólnotowego Katalogu Odmian Rolniczych UE takich odmian, które zagwarantują uzyskanie dobrych wyników. Badania PDOiR przeprowadzone w Wielkopolsce współfinansowane są przez: Samorząd Województwa Wielkopolskiego oraz Wielkopolską Izbę Rolniczą. Wyniki doświadczeń publikowane są na stronie internetowej Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian Słupia Wielka (www.slupia-wielka.coboru.pl).
W warunkach naszego województwa na LOZ do uprawy na wiosnę 2013 znalazły się następujące odmiany wykazujące w ostatnich latach dużą przydatność do uprawy oraz wysokie plonowanie:
PSZENICA JARA – 5 odmian
Tybalt (7) – odmiana jakościowa (A), rośliny niskie do bardzo niskich o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość późny, dojrzewania średni. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Parabola (5) – odmiana jakościowa (A), rośliny średniej wysokości o przeciętnej odporności na wyleganie. Masa 1000 ziaren bardzo duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby dość mała.
Ostka Smolicka (2) – odmiana jakościowa (A), rośliny średniej wysokości o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia średni, dojrzewania dość późny. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Dość odporna na wiosenne przymrozki.
Kandela (1) – odmiana jakościowa (A), Rośliny średniej wysokości, o małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren średnia. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Arabella (1) - Rośliny średniej wysokości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia wczesny, dojrzewania dość wczesny. Masa 1000 ziaren dość mała. Zawartość białka duża, ilość glutenu dość duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Tabela 1. Pszenica jara – odporność na choroby w skali 9°
(1°- najmniej korzystna, 9°- najbardziej korzystna)
Choroba |
Odmiana |
||||
Tybalt |
Parabola |
Ostka Smolicka |
Kandela |
Arabella |
|
Brunatna plamistość liści (DTR) |
7,3 |
7,4 |
7,5 |
7,6 |
7,4 |
Choroby podstawy źdźbła – kompleks |
8,2 |
7,9 |
8,1 |
7,9 |
7,8 |
Fuzarioza kłosów |
7,4 |
7,2 |
7,7 |
7,4 |
7,3 |
Mączniak prawdziwy - liście |
8,3 |
7,6 |
7,1 |
8,3 |
8,3 |
Rdza brunatna |
8,3 |
6,9 |
7,0 |
7,9 |
7,4 |
Septorioza liści |
6,8 |
6,4 |
6,8 |
6,8 |
6,6 |
Septorioza plew |
7,3 |
7,0 |
7,7 |
7,1 |
7,1 |
JĘCZMIEŃ JARY – 6 odmian
Victoriana (3) – odmiana browarna, rośliny średnio wysokie, o dobrej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie ziarna przeciętne.
Kormoran (3) – odmiana browarna, rośliny średniej wysokości i dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren przeciętna, wyrównanie ziarna dość słabe.
KWS Olof (2) – odmiana pastewna, rośliny średnio wysokie, o dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren średnia, wyrównanie ziarna dość słabe.
Basic (1) - Odmiana pastewna, rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren duża, wyrównanie ziarna dobre. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Iron (1) – odmiana pastewna, rośliny średniej wysokości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość mała, wyrównanie ziarna średnie. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Natasia (1) – Odmiana pastewna, rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie ziarna średnie. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Tabela 2. Jęczmień jary – odporność na choroby w skali 9°
(1°- najmniej korzystna, 9°- najbardziej korzystna)
Choroba |
Odmiana |
|||||
Victoriana |
Kormoran |
KWS Olof |
Basic |
Iron |
Natasia |
|
Czarna plamistość liści |
7,6 |
7,7 |
7,6 |
7,5 |
7,6 |
7,3 |
Mączniak prawdziwy - liście |
8,3 |
8,4 |
8,2 |
8,0 |
7,3 |
7,7 |
Plamistość siatkowa |
7,6 |
7,5 |
7,6 |
7,5 |
7,4 |
7,3 |
Rdza jęczmienia |
7,5 |
7,6 |
7,6 |
7,4 |
7,7 |
7,6 |
Rynchosporioza |
7,8 |
8,0 |
8,0 |
8,1 |
7,9 |
7,8 |
OWIES JARY – 4 odmiany
Breton (4) - odmiana żółtoziarnista, rośliny średniej wysokości, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin wiechowania i dojrzewania średni. Udział łuski mały, masa 1000 ziarn dość duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby dość mała.
Zuch (3) - rośliny średniej wysokości, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin wiechowania i dojrzewania średni. Udział łuski dość mały, masa 1000 ziaren średnia, gęstość w stanie zsypnym przeciętna, wyrównanie ziarna dość słabe.
Bingo (2) - rośliny o średniej wysokości i przeciętnej odporności na wyleganie. Termin wiechowania wczesny, dojrzewania dość wczesny. Masa 1000 ziaren bardzo duża, udział łuski bardzo mały, wyrównanie ziarna dobre.
Arden (1) - Rośliny średniej wysokości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin wiechowania dość późny, dojrzewania średni. Udział łuski przeciętny, masa 1000 ziaren mała, wyrównanie ziarna małe.
Tabela 3. Owies jary – odporność na choroby w skali 9°
(1°- najmniej korzystna, 9°- najbardziej korzystna)
Choroba |
Odmiana |
|||
Breton |
Zuch |
Bingo |
Arden |
|
Helmintosporioza |
7,7 |
7,6 |
7,5 |
7,7 |
Mączniak prawdziwy - liście |
7,3 |
7,3 |
7,9 |
7,6 |
Rdza wieńcowa (koronowa) |
8,0 |
7,6 |
7,9 |
8,3 |
Rdza źdźbłowa |
7,8 |
7,7 |
7,8 |
7,9 |
Septorioza liści |
7,8 |
7,8 |
7,7 |
7,8 |
W nawiasach za nazwami odmian podano okres, w którym odmiana znajdowała się na LOZ.
Materiały źródłowe: www.coboru.pl
mgr inż. Wiesław Małkowski
mgr inż. Justyna Rejmaniak
ZDOO Śrem Wójtostwo
Gołąbki ziemniaczane
Składniki:
1 kg białej kapusty, 1 kg obranych ziemniaków, 1całe jajko, 2 łyżki masła,
1-2 cebule, (ewentualnie przesmażone kostki boczku) sól, pieprz, bulion warzywny lub drobiowy, zielenina warzywna.
Wykonanie:
Kapustę dzielimy na liście i wkładamy je na 5 minut do wrzącej osolonej wody. Sparzone liście delikatnie pozbawiamy nadmiaru wody. Obraną cebulę ścieramy na tarce lub drobniutko siekamy.
Obrane i umyte ziemniaki ścieramy na tarce z oczkami do warzyw i odciskamy. Przesmażoną cebulę oraz jajko roztrzepane (może być wersja dodatkowo jeszcze z przesmażonym boczkiem) dodajemy do ziemniaków następnie dobrze mieszamy i doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Masa nie może być za rzadka! Farsz możemy komponować wedle własnego uznania.
Porcje ziemniaczanej masy (w zależności od wielkości liści kapusty) zawijamy w liście formujemy gołąbki (można je zabezpieczyć spinkami do zrazów lub bawełnianą nicią) i układamy w rondelku. Zalewamy bulionem i dusimy na małym ogniu około 45 minut.
Elżbieta Górska
W rolnictwie ekologicznym do siewu rolnik winien stosować przede wszystkim materiał siewny wyprodukowany metodami ekologicznymi oraz spełniający wymagania dotyczące wytwarzania, jakości oraz obrotu określone w ustawie o nasiennictwie z dnia 9 listopada 2012 r. oraz rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa prowadzi wykaz dostępnego materiału siewnego, nasion i wegetatywnego materiału nasadzeniowego wyprodukowanego metodami ekologicznymi oraz wykaz dostawców ekologicznego materiału siewnego nasion i wegetatywnego materiału nasadzeniowego wyprodukowanego metodami ekologicznymi. Aktualny wykaz dostępnego ekologicznego materiału siewnego i wykaz dostawców jest zamieszczony na stronie Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa pod adresem www.piorin.gov.pl (Zakładka rolnictwo ekologiczne).Wykaz ten jest aktualizowany na podstawie zgłoszeń dostawców 10 dnia każdego miesiąca.
Nie można materiału siewnego swobodnie nabywać od rolników ekologicznych w ramach wymiany sąsiedzkiej. Materiał siewny winien pochodzić od dostawców ekologicznego materiału siewnego lub z własnych rozmnożeń.
W przypadku braku w wyżej wymienianym Wykazie materiału, którym zainteresowany jest rolnik prowadzący produkcję ekologiczną może on wystąpić z wnioskiem do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa o pozwolenie na zastosowanie materiału niewyprodukowanego metodami ekologicznymi (konwencjonalnego). Wniosek o wydanie zezwolenia należy złożyć przed wysiewem nasion albo posadzeniem sadzonek lub sadzeniaków ziemniaka (30 dni, nie wcześniej i nie zbyt późno przed planowanym terminem siewu, tak by w odpowiednim terminie uzyskać zezwolenie). Wniosek powinien zawierać wyszczególniony: gatunek i odmianę rośliny uprawnej; ilość - kg /szt; planowany termin siewu, sadzenia (miesiąc, rok); dokładny adres (telefon) i podpis wnioskodawcy oraz dokładne uzasadnienie wyboru gatunku bądź odmiany (warunki glebowe, klimatyczne, odporność na choroby, szczególna przydatność odmiany do upraw ekologicznych).
Wniosek ten należy kierować do Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Poznaniu ul. Grunwaldzka 250B 60-166 Poznań. Pamiętajmy, wnioskujemy tylko wówczas, gdy potrzebny do wysiewu ekologiczny materiał siewny nie jest dostępny na rynku.
Złożenie wniosku do WIORiN po terminie siewu – zezwolenie nie może być wydane.
UWAGA !!! W przypadku zamiaru zastosowania w rolnictwie ekologicznym materiału siewnego mieszanek, zarejestrowanych w Wykazie które w części wytworzono z udziałem składników nieekologicznych, wnioskodawca w pierwszej kolejności nabywa materiał siewny takiej mieszanki, a następnie składa wniosek do WIORiN o wydanie pozwolenia na zastosowanie materiału siewnego w odniesieniu tylko do tej części nasion, które nie zostały wytworzone metodami ekologicznymi. Na wniosku należy podać ilość (w kg) tylko części „nieekologicznej” np. dokonano zakupu 50 kg mieszanki, która zawiera 30 % materiału nieekologicznego wówczas we wniosku należy wpisać nazwę nabytej mieszanki, a w kolumnie ilość wpisać 15 kg (co stanowi 30 % nabytych wcześniej 50 kg mieszanki).
Zezwolenie wydawane przez WIORiN dotyczy materiału siewnego dopuszczonego do obrotu na podstawie przepisów ustawy o nasiennictwie (kat. elitarny, kwalifikowany, standard, CAC). Zakup materiału siewnego – informacja dotyczy odmiany, kategorii, stopnia kwalifikacji materiału siewnego powinna być wyszczególniona na etykiecie, paszporcie oraz na dokumencie zakupu (f-ra, r-k, wypis ze świadectwa kwalifikacji, dokument dostawcy).
Zezwolenia mogą być wydane też dla materiału siewnego gatunków, które nie podlegają kwalifikacji – odmiany wówczas nie są obowiązkowe. Dotyczy to:
- roślin ozdobnych, zielarskich, przyprawowych i lekarskich,
- niektórych gatunków roślin sad., np. aronia, winorośl,
- niektórych gat. roślin rolniczych, np. seradeli, gryki, prosa
Nasiona i sadzonki tych gatunków mogą pochodzić z dowolnego źródła.
Wydanie zezwolenia przez WIORiN na wysiew materiału z produkcji konwencjonalnej nie podlega opłacie skarbowej.
Wszystkie niezbędne informacje dotyczące materiału siewnego i druki do pobrania są na stronie www.piorin.gov.pl
Wśród owoców cytrusowych na uwagę zasługuje grejpfrut. Jest on krzyżówką owocu pomelo i słodkiej pomarańczy. Mamy 3 odmiany grejpfruta : czerwone – o gorzkim smaku, ale mają najwięcej substancji prozdrowotnych, żółte – bardziej kwaśne, zielone- słodkie i mniej soczyste. Owoc grejpfruta w 90 procentach składa się z wody, ale zawiera wiele związków, które dla zdrowia są dobroczynne. Są to witaminy C, E, B, PP, kwas foliowy, flawonidy, pektyny, wapń, fosfor, żelazo, cynk, fluor, magnez, mangan, potas. Gorzki smak nadaje grejpfrutowi naringina, która jest flawonidem i jest obecna w miąższu oraz w białej błonce owocu- dlatego należy jeść owoce razem z osłonkami. Naringina działa przeciwzapalnie, przeciwnowotworowo i antyseptycznie.
Jedząc owoce grejpfruta wspomagamy układ krążenia- obniża się poziom złego cholesterolu i częściowo usuwa z naczyń krwionośnych istniejące złogi. Wzmacniamy także ścianki naczyń i obniżamy krzepliwość krwi. Dlatego grejpfrut ma takie silne działanie antymiażdżycowe, przeciwzawałowe i przeciwudarowe. Zaleca się go diabetykom, gdyż obniża poziom glukozy we krwi. Stwierdzono również, że wzmacnia kości, łagodzi objawy artretyzmu i reumatoidalnego zapalenia stawów. Grejpfrut jest zalecany w profilaktyce antynowotworowej, gdyż zwalcza wolne rodniki odpowiedzialne za proces starzenia się organizmu i hamuje namnażanie się komórek nowotworowych (m.in. przy raku jelit). Również działa korzystnie na pracę jelit, wspomaga leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy. Dentyści polecają grejpfruta jako środek do zwalczania płytki nazębnej i zapalenia dziąseł. Również ma działanie odchudzające, gdyż zapobiega odkładaniu się tłuszczu i pomaga usunąć już istniejące zapasy z pośladków, ud i bioder. Jedzenie grejpfrutów pobudza także apetyt. Żeby owoce zachowały swoje cenne składniki należy je przechowywać w temperaturze poniżej 15⁰C.
Jeden owoc grejpfruta waży około 400 g, a po obraniu jego waga to około 260 g.
Zawartość składników odżywczych i kaloryczność w porcji 100 g i 260 g grejpfruta czerwonego
pozycja |
100 g |
260 g |
Wartość kaloryczna |
42 kcal |
109 kcal |
Białko (g) |
0,8 |
2,1 |
Tłuszcz (g) |
0,1 |
0,3 |
Węglowodany (g) |
10,7 |
27,8 |
Błonnik |
1,6 |
4,2 |
Grejpfrut jest bardzo cennym owocem ze względu na zawarte w nim związki. Jednak osoby zażywające leki powinny uważać, żeby nie popijać leków sokiem z grejpfruta, gdyż może to wywołać niepożądane efekty.
Właściwości grejpfruta wykorzystuje przemysł farmaceutyczny i w sprzedaży jest wiele preparatów (na odporność, przeciwbakteryjne, pobudzające apetyt, suplementy diety, oczyszczające organizm). Również w przemyśle kosmetycznym – kremy, szampony, odżywki-grejpfrut jest szeroko stosowany.
Alicja Nowak
WODR w Poznaniu
Wokół przepisów o nawozach azotowych narosło wiele fałszywych mitów, dotyczących ich stosowania. Powszechnie panuje błędna opinia, że nawozów mineralnych nie wolno stosować po 1 grudnia a ostatnim dniem lutego. Obecnie obowiązująca ustawa o nawozach i nawożeniu (Dz U z 2007 r. nr.147 poz. 1033 ze zmianami) nic o tym nie wspomina ! Przekonanie to wynika z istniejącego przepisu w rozporządzeniu MRiRW w sprawie sposobu stosowania nawozów (DzU z 2008r., nr 80 ,poz. 479 ), który dopuszcza stosowanie od 1marca do 30 listopada jednak tylko nawozów naturalnych i organicznych. Nie ma tam mowy o nawozach mineralnych. W przepisach prawa nie jest też wprost ograniczone dawkowanie nawozów mineralnych azotowych poza obszarami OSN. Jedynie w art.17 ustawy o nawozach i nawożeniu jest mowa o tym, że nawozy stosuje się w sposób, który nie zagraża zdrowiu ludzi i zwierząt lub środowisku. Dlatego też przedawkowanie nawozów, które prowadzi do zanieczyszczenia, na przykład wód gruntowych, jest zakazane. Istnieją jednak ograniczenia dawkowania nawozów naturalnych. Przepisy zakazują stosowania nawozów naturalnych na użytkach rolnych w dawce większej niż 170 kg/ha/ rok azotu w czystym składniku. Są też przepisy, które nieco ograniczają swobodę nawożenia. Ustawa o nawozach i nawożeniu zabraniają stosowania wszelkich nawozów :
-- na glebach zalanych wodą
-- na glebach przykrytych śniegiem
-- na glebach zamarzniętych do głębokości 30 cm (jeśli zmarzlina jest płytsza , wolno stosować nawozy)
-- podczas opadów deszczu
Nie wolno także stosować nawozów naturalnych płynnych oraz azotowych na skłonach, gdzie nie ma okrywy roślinnej, a stok ma nachylenie większe niż 10%. Nie stosuje się także nawozów naturalnych płynnych podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi (np. warzywa).
Spośród powyższych ograniczeń największe znaczenie dla rolników decydujących o pierwszej dawce azotu mają zakazy stosowania na polach pokrytych śniegiem oraz na glebach zamarzniętych. Jednak zakazy te mają uzasadnienie praktyczne. Nawóz azotowy mineralny na warstwie śniegu lub zamarzniętej glebie jest bardzo narażony na rozpuszczenie w topniejącej wodzie, a w konsekwencji na spłynięcie z pola ,a to ewidentna strata. Warto tutaj zaznaczyć że im lżejsza gleba oraz większe skłony pola, tym prawdopodobieństwo spłynięcia większe.
Źródło: TOPAGRAR 2/2013
Grzegorz Baier WODR Poznań
Dlaczego ryby ?
Przede wszystkim lekkostrawne białko. Białko ryb w niczym nie ustępuje wołowemu czy drobiowemu. Co więcej jest lepiej przyswajalne. Nasz organizm przyswaja aż 97 proc. białka pochodzącego z ryb a jedynie 70-80 proc. białka z mięsa.
Ryby to także źródło zdrowych tłuszczów tzw. wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3. Możemy je nazywać zdrowymi, ponieważ w odróżnieniu od nasyconych tłuszczów zwierzęcych wpływają korzystnie na zdrowie serca, układu nerwowego i na zdolność do uczenia się i kojarzenia.
Co więcej, kwasy omega-3 znajdziemy tylko i wyłącznie w rybach! Na dodatek, nawet dość tłuste ryby... są dużo mniej kaloryczne od czerwonego mięsa.
100 gram łososia to co prawda aż 182 kcal, ale warto wiedzieć, że taka sama ilość karkówki to już ok. 270 kcal. Jeśli brakuje ci witamin i mikroelementów? Sięgnij po ryby.
Zawierają one m.in. dużo witamin z grupy B oraz D i A, E, żelazo, fosfor, selen, jod, wapń, cynk czy potas. Taka bomba witaminowo-mineralna z powodzeniem może zastąpić skalpel chirurga plastycznego i witaminy z apteki.
Anna Harton, dietetyk,
Ryby morskie są najzdrowsze
Przeciętny Polak zjada ok. 1 kg ryb rocznie w odróżnieniu od innych mieszkańców Europy, którzy spożywają ryby w większych ilościach. Tak niskie spożycie ryb wiąże się z brakiem tradycji ich jedzenia, umiejętności przyrządzania oraz niestety wysokimi cenami. Z uwagi na bardzo cenne, profilaktyczne działanie tłuszczu ryb na serce, żywieniowcy zalecają umieszczanie ryb w jadłospisie kilka razy w tygodniu. Spożycie ok. 150 g ryb dziennie dostarczy zalecaną ilość kwasów omega-3. Lepszym ich źródłem są tłuste ryby morskie.
11 powodów dla których warto jeść ryby
1. Zdrowe serce
Pozytywne działanie ryb na układ krwionośny to przede wszystkim zasługa wielonasyconych kwasów tłuszczowych (omega-3). Obniżają one poziom złego cholesterolu we krwi, przez co wspomagają profilaktykę i leczenie miażdżycy oraz zapobiegają udarom mózgu.
Kwasy omega-3 przeciwdziałają także arytmii serca. Dodatkowo obniżają ciśnienie krwi i zmniejszają ryzyko powstawania zakrzepów żylnych.
W rybach znajdziemy także potas i magnez, normalizujące pracę serca.
2. Profilaktyka nowotworowa
Naturalne antyoksydanty zawarte w rybach, czyli witaminy A, D i E, zapobiegają tworzeniu się wolnych rodników, które to naukowcy wiążą z powstawaniem komórek nowotworowych. Także kwasy omega-3, mają swój udział w profilaktyce nowotworowej. U mężczyzn najprawdopodobniej powstrzymuje rozwój komórek nowotworowych prostaty, a u kobiet piersi. Dodatkowo wzmacnia układ odpornościowy, co pomaga w walce z chorobą.
3. Walcz z osteoporozą
By w przyszłości nie mieć problemów z osteoporozą, już teraz warto wzbogacić naszą dietę o ryby. Dzięki temu dostarczymy sobie odpowiednich dawek wapnia, fosforu i witaminy D - niezbędnych do budowania mocnych i zdrowych kości.
4. Dla ducha
Jak twierdzą badacze, dzięki diecie złożonej głównie z tłustych morskich ryb, zawierających kwasy omega-3, mamy wielkie szanse, by oprzeć się smutkowi i depresji. Dlatego, że owe kwasy poprawiają przewodzenie włókien nerwowych w mózgu i podnoszą poziom serotoniny, czyli hormon zadowolenia. Osoby starsze jedzące ryby rzadziej zapadają również na chorobę Alzheimera - wielonienasycone kwasy tłuszczowe regenerują bowiem komórki nerwowe.
5. Zapobiegają anemii
W procesie tworzenia się nowych czerwonych krwinek biorą udział witamina B 12 i żelazo. Pierwszą znajdziemy we wszystkich rybach morskich i słodkowodnych, natomiast szczególnie bogate w żelazo są śledzie i sardynki. Dzięki temu zapewniamy sobie odpowiednie dotlenienie organizmu i zapobiegamy osłabieniom.
6. Astma
Regularne spożywanie ryb najprawdopodobniej zmniejsza ryzyko wystąpienia i łagodzi objawy astmy. Według naukowców z Cambridge University, kwasy omega-3 najprawdopodobniej tłumią objawy choroby.
7. Łuszczyca
Na ciężką i często nawracającą chorobę skóry nie ma w tej chwili skutecznego lekarstwa. Wiele jednak wskazuje na to, że odpowiednia dieta zawierająca duże ilości tłustych ryb, może łagodzić objawy choroby.
8. Zastrzyk młodości
Chcesz wygładzić zmarszczki? Jedz ryby! Nie tylko zawierają sporo witamin A i E, wpływających na zdrowie skóry, ale na dodatek kwasy omega-3 najprawdopodobniej wygładzają zmarszczki. Dieta piękności, to co najmniej tygodniowe menu w którym figuruje codziennie kawałek łososia.
9. Dla dzieci
Według American Journal of Clinical Nutrition, dzieci kobiet, których jadłospis w ciąży był bogaty w ryby są... mądrzejsze. Zawarte w nich kwasy omega-3, witaminy z grupy B oraz jod potrzebne są do rozwoju układu nerwowego dziecka, co więcej wpływają także na rozwój jego zmysłu wzroku. Maluchy jedzące sporo ryb są także spokojniejsze i nie mają problemów z koncentracją. Zwiększone spożycie ryb zaleca się również matkom karmiącym piersią.
10. Uspokój tarczycę
Ryby morskie to skarbnica jodu - pierwiastka odpowiedzialnego za prawidłowe funkcjonowanie tarczycy. Konieczny jest on dla dzieci i młodzieży, ale i dorosłych. W późniejszym wieku jego niedobory mogą prowadzić do powstawania wola i ogólnego zmęczenia i senności.
11. Palisz? Jedz ryby!
Zawierają one taurynę, aminokwas przywracający elastyczność naczyniom krwionośnym. Jeśli są one kruche, a tak wpływa na nie palenie papierosów, nie mogą się dostatecznie rozszerzać przy zwiększonym przepływie krwi.
Tylko świeże
Ryby należą do produktów szybko się psujących. Jeśli chcemy, by rzeczywiście przysłużyły się naszemu zdrowiu i nie stały się przyczyną kłopotów żołądkowych, musimy je dokładnie oglądać zanim kupimy. Przede wszystkim pamiętajmy, że świeża ryba pachnie morzem czy rzeką, ale nigdy nie śmierdzi. Oczy ryby powinny być wypukłe i przejrzyste, a jej skrzela czerwone i nie sklejone, bez śladu śluzu. Mięso świeżej ryby powinno być dość twarde, lśniące i bez żółtawych czy brązowych przebarwień na krawędziach. Aby przekonać się, czy ryba, jak zapewnia sprzedawca, naprawdę jest świeża, należy ją lekko nacisnąć. Jeżeli wgłębienie po naszym palcu szybko zniknie, możemy ją bez obawy kupić.
Co dobrego kryje się w rybach?
Śledź
W 100 gramach ryby znajdziemy m.in.: witaminę D (ponad 8 razy wiecej niż w filiżance mleka!), wapń i fosfor, wspomagające budowę kośćca. Oprócz tego śledzie to wyjątkowo bogate źródło witamin B2, B6, potasu, selenu i żelaza oraz witaminy E. W 100 g śledzia znajdziemy aż około 2 g kwasów omega-3. Warto jednak wybierać te niesolone, ponieważ nie podniosą nam ciśnienia krwi. 100 g - 162 kcal
Dorsz
Jest chudszy od śledzia czy łososia. Zawiera sporo witamin A, B1, B2 i PP. Dodatkowo jest wspaniałym źródłem jodu regulującego działanie tarczycy - 100 mikrogramów zawarte w 100 g dorsza, to prawie cała dzienna dawka pierwiastka potrzebna dorosłemu człowiekowi. Zawiera także niewielkie ilości kwasów omega-3 (0,2 g na 100 g ryby). 100 g - 73 kcal
Łosoś
Jedna z najtłustszych ryb, ale i zawierających najwięcej zdrowych wielonienasyconych tłuszczów (w 100 gramach jest ich ok. 4 g). Oprócz tego znajdziemy w nim naturalne przeciwutleniacze, czyli witaminy A, D i E, sporo jodu, selenu, potasu czy witamin z grupy B. 100 g - 182 kcal
Makrela
Jest dobrym źródłem selenu, pierwiastka odpowiedzialnego za naszą odporność i najprawdopodobniej zmniejszającego ryzyko nowotworów. Jako tłusta ryba zawiera dużo kwasów omega-3 (3,5 g w 100 g makreli).100 g - 123 kcal
Pstrąg
Zawiera sporo witamin z grupy B wspomagających układ nerwowy i pozwalających przetworzyć spożywane pokarmy na energię dla naszego organizmu. W połączeniu z witaminą A, wpływają one także na stan naszych włosów. W 100 gramach pstrąga znajdziemy około 2,0 g wielonasyconych kwasów tłuszczowych 100 g - 58 kcal.
Opracowanie
Ewa Tuliszka
Więcej...
Choroby nowotworowe to prawdziwa plaga naszych czasów. Wbrew pozorom, można jednak ustrzec się ich lub znacznie zminimalizować ryzyko wystąpienia. Wystarczy właściwie skomponowana dieta, bogata w produkty o właściwościach antyrakowych.
W profilaktyce antynowotworowej dieta jest jednym z najważniejszych czynników. Dzisiejsze produkty żywnościowe często są mocno przetworzone, tłuste, z nadmierną ilością soli i sztucznych dodatków. A wszystko, co nienaturalne i nie zostało wyprodukowane przez naturę jest dla organizmu trudno przyswajalne i może powodować różnego rodzaju zmiany.
Kapusta nie taka pusta
Najbardziej skuteczne działanie antynowotworowe mają warzywa i owoce, oczywiście pod warunkiem, że pochodzą z czystych upraw i nie były hodowane na ogromnej ilości nawozów z użyciem sztucznych środków ochrony roślin. Wśród warzyw dietetycy zalecają spożywanie jarzyn kapustnych: kapusta, rzodkiewka, brokuły czy jarmuż zawierają dużą dawkę polifenoli. W organizmie rozkładają się one na prostsze związki, hamując rozwój i rozprzestrzenianie się komórek rakowych. Warzywa kapustne zawierają też związki o nazwie glukozynolany, które hamują powstawanie nowotworów kobiecych.
Pomidory — świeże, przetarte, wyciśnięte
Działanie antynowotworowe ma też substancja o nazwie likopen, szczególnie korzystny w profilaktyce raka prostaty, raka szyjki macicy, a także chorób serca i układu krążenia. Najwięcej likopenu znajdziemy w pomidorach i ich przetworach. W codziennej diecie warto więc znaleźć miejsce nie tylko na świeże pomidory, ale też przecier czy sok pomidorowy oraz kilka porcji keczupu. Warto pamiętać, że likopen najlepiej wchłania się, gdy jest rozpuszczony w tłuszczach.
W diecie przeciwrakowej warto też jeść owoce jagodowe (maliny, truskawki, porzeczki, borówki, jeżyny), które nie tylko zapobiegają nowotworom, ale też hamują wzrost guza, gdy już się pojawi. Warto też włączyć do codziennej diety czosnek — zawiera sporo związków siarki, które również są istotne dla profilaktyki antynowotworowej.
Czerwone mięso jedz okazjonalnie
Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia nowotworu, szczególnie raka jelita grubego, warto odchudzić spożywane na co dzień potrawy. Szczególnie niekorzystna dla zdrowia jest dieta zawierająca duże ilości czerwonego mięsa i tłuszczy zwierzęcych, a także potraw smażonych na głębokim tłuszczu czy podawanych z tłustymi, gęstymi sosami. Jedzone codziennie czerwone mięso aż trzykrotnie podnosi w naszym organizmie poziom nitrozamin, czyli bardzo szkodliwych i rakotwórczych związków.
Przemiana uregulowana
Warto również wzbogacić swoja dietę o sporą dawkę błonnika. Jest on powszechnie uważany za przydatny w odchudzaniu, bowiem pęcznieje w żołądku i na długo wywołuje uczucie sytości. Ale okazuje się, że to nie jedyna jego zaleta. Błonnik reguluje przemianę materii i przyspiesza proces przechodzenia niestrawionych resztek pokarmowych przez jelita. jak wiadomo, w tych pozostałościach sporo jest substancji szkodliwych czy toksycznych i z tego powodu nie przyswojonych przez organizm. Dzięki błonnikowi niestrawione resztki szybciej są wydalane, a szkodliwe związki maja dużo krótszy kontakt ze ścianami jelita.
Anna Banaszkiewicz
Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia nowotworu:
— zmień dietę na lekkostrawną
— codziennie jedz produkty bogate w błonnik
— pij dużo zwykłej wody i zielonej herbaty (ma właściwości antyoksydacyjne i przeciwrakowe)
— jedz produkty bogate w magnez i selen
— nie żałuj sobie pomidorów i ich przetworów
— włącz do diety warzywa kapustne
— zgub zbędne kilogramy — osoby otyłe są dużo bardziej narażone na nowotwory niż osoby z prawidłową wagą ciała
— naucz się radzić sobie ze stresem, zadbaj o prawidłowy sen — zdenerwowany i wycieńczony organizm nie poradzi sobie nawet z pojedynczymi komórkami rakowymi, wypoczęty i zrelaksowany — tak
opracowanie
Tuliszka Ewa
Zaniedbania w zakresie prawidłowej konserwacji rowów melioracyjnych, zaniedbania pielęgnacji, nawożenia oraz nieumiejętne użytkowanie pogarsza stosunki wodno- glebowe w siedlisku i sprzyja rozwojowi na masową skalę wielu uciążliwych chwastów m.in. sitów. Rośliny te nie posiadają żadnej wartości paszowej. Pojawiają się na podmokłych użytkach zielonych, gdzie okresowo stagnuje woda. Bardzo dobrze radzą sobie w warunkach braku powietrza w glebie. Wśród sitów zaobserwować można wiele gatunków m.in.
Sit skupiony – kępowy – roślina o obłych łodygach, nie ulistnionych. Na dole czerwono-brunatne pochwy. Kwiatostan zbity, kulisty. Stanowiska: pastwiska okresowo podmokłe, torfiasto-mineralne. Uporczywy chwast.
Sit członowaty – roślina o długich rozłogach, łodygi ulistnione. Liście obłe, spłaszczone, wewnątrz poprzegradzane. Kwiatostan rozrzutka. Uporczywy chwast łąkowo-pastwiskowy.
Walka z sitami jest dość mozolna, gdyż bez zmiany warunków wodno-glebowych w siedlisku będą one uporczywie powracać. Stosowane metody ograniczenia występowania tych chwastów to metoda pratotechniczna (zabiegi mechaniczne) lub zastosowanie herbicydów selektywnych (metoda chemiczna).
Metoda pratotechniczna
Wykorzystuje się w niej wrażliwość sitów na niskie i częste przykaszanie. Po tym zabiegu konieczne jest nawożenie azotem i potasem w zalecanych dawkach: 50-60 kg/ha N i 40-60 kg/ha K2O. Na łąkach użytkowanych kośnie po I pokosie a na pastwiskach po I wypasie. Na pastwiskach wypas należy rozpocząć, gdy gleba jest przeschnięta. Po każdym zejściu zwierząt z kwatery należy dokładnie i nisko przykaszać kępy sitów i zastosować nawożenie azotem 50-60 kg/ha. Przy kośnym użytkowaniu niezbędne staje się dodatkowe niskie przykaszanie sitów po zbiorze runi. Korzystne jest także użytkowanie kośno-pastwiskowe, ale tylko wtedy, gdy gleba jest dostatecznie sucha.
Metoda chemiczna
Jeżeli sity występują w pojedynczych kępach opryskuje się je Chwastoxem Extra 300 SL. Najwłaściwszym terminem zabiegu jest termin wiosenny. Jeśli zeszłoroczne kępy nie zostały przykoszone jesienią należy to zrobić wiosną. Opryskiwać młode odrosty (15-20 cm) po 2-3 tygodniach od przykoszenia starych kęp. Zalecana dawka 3,5-4,5 l/ha w 200-300 l wody na 1 ha. Okres prewencji dla zwierząt wynosi 21 dni (okres zapobiegający zatruciu). W roku zastosowania Chwastoxu plon należy przeznaczyć na siano. Łąki pastwiska na glebach mineralnych po zniszczeniu chwastów zasilić azotem 50-60 kg/ha N.
Gdy sity opanują całą powierzchnię użytku zielonego należy przyspieszyć zbiór I pokosu (zanim dominujące trawy osiągną pełnię kłoszenia) i po 3 tygodniach wykonać oprysk Chwastoxem Extra 300 SL (w dawce jak wyżej). Pokos uzyskany po oprysku należy przeznaczyć na ściółkę lub kompost. Następnie zastosować nawożenie zasilające w celu pobudzenia do wzrostu pożądanych gatunków roślin. Następny odrost, zbierany na przełomie sierpnia i września, przeznaczamy na siano. Użytek można także przepaść bydłem, ale nie wcześniej niż około połowy sierpnia.
W celu ostatecznego wyeliminowania sitów konieczne jest uregulowanie stosunków wodnych oraz wapnowanie gleby, co 3-4 lata, dawką 0,5-1,0 t/ha CaCO3 (wapno węglanowe).
Jolanta Klupś
Gł. Specjalista ds. użytków zielonych
I. Miód – jaki to produkt?
„Miód jest naturalnym słodkim produktem wytwarzanym przez pszczoły Apis mellifera poprzez łączenie z własnymi specyficznymi substancjami nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydalin owadów ssących soki żywych części roślin, składowanym, odparowywanym i pozostawionym do dojrzewania w plastrach”.
Surowcami służącymi pszczołom do wytworzenia miodu są nektar i spadź. Pszczoły zbierając nektar z poszczególnych gatunków kwitnących roślin, np. z rzepaku, akacji, lipy czy gryki dostarczają nam miód nektarowy, zwany też odmianowym (miód rzepakowy, akacjowy, lipowy). Natomiast miód spadziowy jest pochodną rosy miodowej, która jest wydzieliną mszyc, czerwców i miodówek, występujących u nas na takich gatunkach drzew jak: jodła, świerk, modrzew, klon, lipa.
Miód jest produktem, który zawiera wszystkie składniki niezbędne do prawidłowego przebiegu przemiany materii w organizmie człowieka, a mianowicie: węglowodany, kwasy organiczne, enzymy, aminokwasy, biopierwiastki i witaminy. Związki te działając pojedynczo lub kompleksowo decydują o wielokierunkowym działaniu miodu: antybiotycznym, przeciwzapalnym, regenerującym, rozkurczowym i przeciwbólowym.
Świeże miody posiadają konsystencję bardzo gęstej i lepkiej cieczy, barwy od jasnożółtej do żółtobrunatnej, o aromatycznym zapachu i słodkim smaku. Z upływem czasu miody krystalizują: wolno – miody bogate we fruktozę np. miód akacjowy lub szybko – miody bogate w glukozę np. miód rzepakowy.
Polska należy do kraju, w którym mieszkańcy spożywają niewielkie ilości miodu – ok. 0,4 kg na 1 mieszkańca, podczas gdy np. w Niemczech spożywa się 1,5 kg, w Szwajcarii aż 1,8 kg miodu rocznie na 1 mieszkańca. Niskie spożycie miodu w Polsce należy tłumaczyć tym, iż u nas miód uważa się prawie wyłącznie za lekarstwo, a nie produkt spożywczy bardzo wysokiej jakości. Wiedząc, że miód jest źródłem zdrowia, siły i energii warto więc częściej sięgać po niego i nie tylko wtedy, gdy nam coś dolega, ale również wtedy, gdy jesteśmy zdrowi.
Wpływ warunków przechowywania na jakość miodu
Z wymagań normatywnych, literatury fachowej oraz z przeprowadzonych licznych badań w wielu krajach wiadomo, że miód przechowuje się w opakowaniach szklanych, kamionkowych lub porcelanowych, szczelnie zamkniętych. Pomieszczenia do przechowywania miodu powinny być zaciemnione, suche o wilgotności względnej powietrza 65-75%, a temperatura najbardziej odpowiednia powinna być utrzymywana w granicach od 00 do 100 C. Należy także pamiętać, że w miodzie długo przechowywanym , nawet w zalecanych warunkach, następuje utrata aromatu na skutek ubytku substancji lotnych, zachodzą zmiany w składzie chemicznym oraz następuje jego ściemnienie.
Krystalizacja miodu
Krystalizacja miodu jest procesem fizycznym, który polega na przejściu produktu-miodu ze stanu płynnego w stan stały. W procesie tym glukoza wytrąca się z mieszaniny cukrów występujących w miodzie i osiada na dnie naczynia w postaci kryształków. Jest to proces, który przebiega samoistnie, proces który nie obniża jakości miodu.
Krystalizacja przebiega z różną szybkością i zależy od odmiany miodu. Jednym z najistotniejszych czynników powodujących krystalizacje miodu jest stosunek zawartości glukozy do fruktozy i innych cukrów. W dużym uproszczeniu można przyjąć, że im większa jest przewaga zawartości glukozy nad innymi cukrami, tym miód krystalizuje szybciej.
Glukoza występuje we wszystkich gatunkach miodu w ilości około 30-34%. Ma to swoje odzwierciedlenie w praktyce, ponieważ:
Cały artykuł do pobrania poniżej:
{phocadownload view=file|id=39|text="
Wosk pszczeli – jaki to produkt?"
|target=s}
Przygotowanie rodzin do zimy
Wskazówki:
1. Zimujemy tylko silne rodziny, ponieważ jak wskazują czeskie badania: wiosną rodzina o sile 3 kg pszczół wychowuje więcej o 33% czerwiu, niż zazimowana rodzina o sile 1 kg pszczół. Pszczoły wychowane w słabych rodzinach żyją o15% krócej i 15% mniej znoszą miodu - mniej intensywnie pracują. Zimujemy silne rodziny gdyż:
- zbyt słabe nie radzą sobie z czynnikami chorobotwórczymi (oziębienie i niedożywienie, to przyczyna spadku odporności pszczół),
- silne rodziny (pszczoły) mają bariery ochronne przed czynnikami chorobotwórczymi w postaci: chitynowej okrywy ciała, włosków pokrywających ciało, jelita mają wyściółki chitynowe utrudniające dojście patogenom oraz silne – zdrowe pszczoły produkują wydzielinę o właściwościach bakterio- i grzybobójczych
Do uzyskania silnych rodzin są dwie teorie: odkłady zrobione latem - łączyć jesienią czy wiosną?
> wiosną - mniej wskazane, bo słabsze rodziny gorzej zimują,
> jesienią - wskazane, ponieważ rodziny są silniejsze i lepiej zimują
- poprzez łączenie można wyrównać siłę rodzin w pasiece
- zimowanie silnych rodzin, to tylko ok. 6% strat rodzin wynikających z zimowli
- jest to bardzo dobry sposób wymiany matek, uzyskany poprzez połączenie odkładu (z młoda matką) z macierzakiem, który ma starą matkę.
2. Najwartościowsze pszczoły do zimowania, to te które wygryzają się między 15 sierpnia a 10 września.
3. Doświadczenia (Wilde) potwierdzają, że najlepsza zimowla w ulu wielkopolskim , to zimowla w dwóch korpusach, średnio o sile – 6 - 7 ramek w korpusie dolnym i 6 ramek w korpusie górnym.
4. Rodziny korzystające z późnych pożytków (nawłoć, wrzos) powinny być odciążone od przerabiania zapasów na zimę jak również zasilone odkładem, ponieważ spracowane pszczoły nie rokują dobrej zimowli (wskazana jest wtedy gospodarka dwurodzinna:
I grupa - pnie na pożytku, II grupa – pnie przerabiające syrop i produkujące pszczoły). Po wykorzystaniu pożytku rodziny te poprzez łączenie należy doprowadzić do odpowiedniej siły na okres zimowli.
Wykonanie czynności:
Cały artykuł do pobrania poniżej:
{phocadownload view=file|id=39|text="
Nowoczesne metody gospodarowania w pasiece"
|target=s}