Od 25 grudnia 2014 r. weszły w życie nowe przepisy ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Dla odbiorców energii elektrycznej i gazu oznaczają one wydłużenie czasu na odstąpienie od umowy zawartej przez konsumentów poza lokalem bądź na odległość.
Najważniejszą zmianą z punktu widzenia odbiorców energii i paliw gazowych jest wydłużenie czasu na odstąpienie od umowy zawartej przez konsumentów poza lokalem bądź na odległość – z 10 do 14 dni. Wyjątek stanowi sytuacja, w której konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia od umowy. W takim przypadku prawo do odstąpienia od umowy wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia upływu 14 dniowego terminu na odstąpienie.
W związku z tymi zmianami URE przygotowało erraty do opublikowanych Zbiorów Praw Konsumenta Energii Elektrycznej i Paliw Gazowych.
Po 25 grudnia 2014 r. przedsiębiorstwa obrotu, które nie wywiązały się jeszcze z ustawowego obowiązku dostarczenia Zbioru Praw Konsumenta odbiorcom w gospodarstwach domowych, mają dołączać również erratę uwzględniającą zmiany. Jednocześnie URE rekomenduje, aby przedsiębiorstwa obrotu, które już wywiązały się ustawowego obowiązku informacyjnego, przesyłały odbiorcom erraty przy okazji wysyłania bieżącej korespondencji.
Ustawa o prawach konsumenta wdraża do polskiego porządku prawnego przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw konsumentów.
Prezes URE zatwierdził taryfy dystrybutorom energii elektrycznej oraz tzw. sprzedawcom z urzędu, którzy sprzedają energię odbiorcom w gospodarstwach domowych. Nowe stawki, które weszły w życie z początkiem stycznia, oznaczają średni wzrost płatności od około 1 do 2 złotych miesięcznie na rachunkach odbiorców grup taryfowych G.
16 grudnia 2014 r. Prezes URE zatwierdził taryfy operatorom systemów dystrybucyjnych. Stawki dystrybucyjne stanowią około połowy kwoty widocznej na rachunku odbiorców w gospodarstwach domowych. Taryfy dystrybutorów: Energa Operator, Enea Operator, Tauron Dystrybucja, RWE Operator oraz PGE Dystrybucja wzrosną średnio dla wszystkich grup odbiorców o 3,9%, przy czym stawki opłat dystrybucyjnych dla odbiorców w gospodarstwach domowych wzrosną od ok. 70 groszy miesięcznie dla odbiorców przyłączonych do sieci PGE do ok. 1,60 zł dla odbiorców w gospodarstwach domowych korzystających z sieci Tauron Dystrybucja (tj. średnio o 3,4%). Wzrost stawek dystrybucyjnych wynika z potrzeby zwiększenia nakładów inwestycyjnych na poprawę bezpieczeństwa i ciągłości zaopatrzenia odbiorców w energię elektryczną.
Regulator zatwierdził także taryfy na sprzedaż energii energetycznej przedsiębiorstwom Enea, PGE Obrót i Tauron Sprzedaż. Zatwierdzone na 2015 rok taryfy zakładają niewielką, nieco ponad półprocentową podwyżkę cen energii elektrycznej dla odbiorców z grup G, tj. gospodarstw domowych. Wzrost cen energii wynika ze zwiększających się z roku na rok obowiązków zakupu tzw. energii kolorowej (m.in. energia „zielona”, energia z kogeneracji).
W efekcie zatwierdzonych taryf łączne rachunki odbiorców w gospodarstwach domowych, którzy kupują prąd od tzw. sprzedawców z urzędu, wzrosną średnio o 1,8%. Oznacza to, że klienci grupy G korzystający z usługi kompleksowej zapłacą średnio miesięcznie od ok. złotówki więcej w PGE do prawie dwóch złotych w przedsiębiorstwie Tauron (netto dla średniego zużycia w grupie G11). Wielkość wzrostu uzależniona jest od grupy taryfowej (całodobowa G11 lub dwustrefowa G12) i całkowitego rocznego zużycia.
Skutki zatwierdzonych taryf dla poszczególnych grup odbiorców przestawia poniższa tabela:
| OSD |
Zmiana taryfy
w dystrybucji
ogółem |
Zmiana taryfy
w dystrybucji dla odbiorców
w grupach G |
Zmiana taryfy
sprzedawców z urzędu
dla odbiorców
w grupach G |
Łączna zmiana
rachunku dla odbiorców
w grupach G |
| % | % | % | % | |
| ENEA Operator | 3,2 | 3,1 | 0,7 | 1,8 |
| ENERGA Operator | 4,4 | 4,6 | 0,0* | 2,3* |
| PGE Dystrybucja | 3,4 | 2,5 | 0,6 | 1,5 |
| RWE Stoen Operator | 3,2 | 3,3 | ** | ** |
| TAURON Dystrybucja | 4,4 | 3,6 | 0,8*** | 1,9*** |
| RAZEM | 3,9 | 3,4 | 0,5**** | 1,8**** |
*) Energa Obrót na dzień 17.12.2014 r. nie posiada zatwierdzonej taryfy na rok 2015.
**) RWE Polska nie przedkłada taryfy do zatwierdzenia.
***) TAURON Sprzedaż GZE nie przedkłada taryfy do zatwierdzenia – przedstawiono skutki dla odbiorców TAURON Sprzedaż (bez obszaru gliwickiego TAURON Dystrybucja).
****) Średnia nie obejmuje odbiorców TAURON Dystrybucja (obszar gliwicki) oraz RWE Stoen Operator.
Nowe taryfy na sprzedaż i dystrybucję energii będą obowiązywały do końca 2015 roku.
Decyzje zatwierdzające taryfy zostały opublikowane w Biuletynach Branżowych URE – Energia elektryczna z dnia 17 grudnia 2014 r. i są dostępne w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu.
Rolniku, wykonaj pierwsze kroki w planowaniu w swoim gospodarstwie rolnym instalacji oze!
Przygotowane przez Ewa KwapichKażdy inwestor chcący oszczędzać energię i zainwestować w odnawialne źródła energii w gospodarstwie rolnym musi dokonać wyboru odpowiedniej technologii. Biorąc pod uwagę szczególny charakter inwestycji, nie zawsze jest to etap prosty, jak by się mogło wydawać na pierwszy rzut oka.
Samo zastosowanie technologii wykorzystującej odnawialne źródła energii niekoniecznie zwiększy oszczędności zużycia energii w gospodarstwie rolnym. Kluczową sprawą jest dobór odpowiednich urządzeń, specyficznych dla konkretnego profilu gospodarstwa i w jak najlepszy sposób wykorzystujących warunki pogodowe na danym obszarze. Kolektory słoneczne, małe elektrownie wiatrowe, mikrobiogazownie, systemy fotowoltaiczne, pompy ciepła czy kotły na biomasę najefektywniej będą pracować w warunkach ich maksymalnego wykorzystania. Równie ważna jest wiedza i świadomość tego, na jakie cele zużywamy najwięcej energii w gospodarstwie rolnym, tj.: ogrzewanie, oświetlenie, podgrzanie ciepłej wody użytkowej, suszenie itp.
Po pierwsze należy wziąć pod uwagę dotychczasowy poziom zużycia energii w gospodarstwie rolnym. Powinniśmy określić, ile gospodarstwo zużywa energii elektrycznej i ile ciepła w ciągu roku oraz spróbować ustalić zróżnicowanie zapotrzebowania energii przy poszczególnych procesach technologicznych w ciągu dnia, tygodnia czy miesiąca. Wiele potrzebnych do tego informacji znajdziemy w rachunkach za energię elektryczną.
Przy wyborze odnawialnych źródeł energii musimy ustalić, z jakich chcemy korzystać w gospodarstwie i ocenić jego zasoby. Jeżeli chcielibyśmy korzystać z energii produkowanej przez turbinę wiatrową musimy ocenić, czy w najbliższym otoczeniu gospodarstwa występują przeszkody terenowe, które zmniejszałyby wydajność elektrowni wiatrowej. Jeżeli to panele fotowoltaiczne miałyby zasilać nasze gospodarstwo, to oceniamy odpowiednią orientację budynku względem słońca i powierzchnię dachu. W wielu gospodarstwach produkuje się dużo odpadów z biomasy, które również można wykorzystać jako źródło energii. Przy odpowiedniej ilości możemy zasilać własną mikrobiogazownię albo zostać dostawcą surowców do biogazowni w niedalekim sąsiedztwie. Ocena takich właśnie elementów jest bardzo ważna z punktu widzenia doboru instalacji OZE.
Na tej podstawie możemy podjąć kompleksową i świadomą decyzję dotyczącą zakupu urządzeń odnawialnych źródeł energii z punktu widzenia potrzeb energetycznych oraz dostępnych zasobów naturalnych w danym gospodarstwie rolnym.
Poza tym samodzielny wybór wymaga od inwestora posiadania specjalistycznej wiedzy na temat instalacji i projektowania oze. W celu ułatwienia podjęcia decyzji inwestycyjnej zapraszamy na szkolenia organizowane przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, zapraszamy również do wykorzystania stworzonych przez Instytut Energetyki Odnawialnej specjalnych narzędzi doradczych, które ułatwią indywidualnym inwestorom dobór odnawialnych źródeł energii do własnych potrzeb i możliwości. Można będzie z niego skorzystać wchodząc na stronę internetową www.obywatelzenergia.pl. Poza tym zachęcamy do odwiedzenia strony www.ozerise.pl, na której znajdziemy wiele cennych informacji na temat instalacji oze dla gospodarstw rolnych.
Rolniku, wykonaj pierwsze kroki w planowaniu w swoim gospodarstwie rolnym instalacji oze!
Przygotowane przez Ewa KwapichKażdy inwestor chcący oszczędzać energię i zainwestować w odnawialne źródła energii w gospodarstwie rolnym musi dokonać wyboru odpowiedniej technologii. Biorąc pod uwagę szczególny charakter inwestycji, nie zawsze jest to etap prosty, jak by się mogło wydawać na pierwszy rzut oka.
Samo zastosowanie technologii wykorzystującej odnawialne źródła energii niekoniecznie zwiększy oszczędności zużycia energii w gospodarstwie rolnym. Kluczową sprawą jest dobór odpowiednich urządzeń, specyficznych dla konkretnego profilu gospodarstwa i w jak najlepszy sposób wykorzystujących warunki pogodowe na danym obszarze. Kolektory słoneczne, małe elektrownie wiatrowe, mikrobiogazownie, systemy fotowoltaiczne, pompy ciepła czy kotły na biomasę najefektywniej będą pracować w warunkach ich maksymalnego wykorzystania. Równie ważna jest wiedza i świadomość tego, na jakie cele zużywamy najwięcej energii w gospodarstwie rolnym, tj.: ogrzewanie, oświetlenie, podgrzanie ciepłej wody użytkowej, suszenie itp.
Po pierwsze należy wziąć pod uwagę dotychczasowy poziom zużycia energii w gospodarstwie rolnym. Powinniśmy określić, ile gospodarstwo zużywa energii elektrycznej i ile ciepła w ciągu roku oraz spróbować ustalić zróżnicowanie zapotrzebowania energii przy poszczególnych procesach technologicznych w ciągu dnia, tygodnia czy miesiąca. Wiele potrzebnych do tego informacji znajdziemy w rachunkach za energię elektryczną.
Przy wyborze odnawialnych źródeł energii musimy ustalić, z jakich chcemy korzystać w gospodarstwie i ocenić jego zasoby. Jeżeli chcielibyśmy korzystać z energii produkowanej przez turbinę wiatrową musimy ocenić, czy w najbliższym otoczeniu gospodarstwa występują przeszkody terenowe, które zmniejszałyby wydajność elektrowni wiatrowej. Jeżeli to panele fotowoltaiczne miałyby zasilać nasze gospodarstwo, to oceniamy odpowiednią orientację budynku względem słońca i powierzchnię dachu. W wielu gospodarstwach produkuje się dużo odpadów z biomasy, które również można wykorzystać jako źródło energii. Przy odpowiedniej ilości możemy zasilać własną mikrobiogazownię albo zostać dostawcą surowców do biogazowni w niedalekim sąsiedztwie. Ocena takich właśnie elementów jest bardzo ważna z punktu widzenia doboru instalacji OZE.
Na tej podstawie możemy podjąć kompleksową i świadomą decyzję dotyczącą zakupu urządzeń odnawialnych źródeł energii z punktu widzenia potrzeb energetycznych oraz dostępnych zasobów naturalnych w danym gospodarstwie rolnym.
Poza tym samodzielny wybór wymaga od inwestora posiadania specjalistycznej wiedzy na temat instalacji i projektowania oze. W celu ułatwienia podjęcia decyzji inwestycyjnej zapraszamy na szkolenia organizowane przez Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, zapraszamy również do wykorzystania stworzonych przez Instytut Energetyki Odnawialnej specjalnych narzędzi doradczych, które ułatwią indywidualnym inwestorom dobór odnawialnych źródeł energii do własnych potrzeb i możliwości. Można będzie z niego skorzystać wchodząc na stronę internetową www.obywatelzenergia.pl. Poza tym zachęcamy do odwiedzenia strony www.ozerise.pl, na której znajdziemy wiele cennych informacji na temat instalacji oze dla gospodarstw rolnych.
Rząd przyjął projekt ustawy o dopłatach bezpośrednich na lata 2015-2020
Przygotowane przez Elżbieta RóżańskaRada Ministrów przyjęła projekt ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.
Przepisy projektowanej ustawy zapewniają odpowiednie wsparcie rolników poprzez wdrożenie zreformowanego systemu płatności bezpośrednich, zgodnie z rozporządzeniem 1307/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady Europy. Celem zasadniczym nowego systemu wsparcia bezpośredniego jest wspieranie dochodów rolników oraz wynagradzanie ich za produkcję dóbr publicznych, przeciwdziałanie wzrostowi cen żywności oraz zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego.
W projekcie ustawy określono w szczególności zasady i tryb przyznawania i wypłaty rolnikom płatności bezpośrednich i płatności niezwiązanej do tytoniu.
Wspieranie dochodów rolników będzie realizowane za pomocą wszystkich rodzajów płatności – czyli: jednolitej płatności obszarowej, płatności za zazielenienie, płatności dla młodych rolników, płatności dodatkowej, płatności związanych do powierzchni upraw, płatności związanych do zwierząt, płatności dla małych gospodarstw i płatności niezwiązanej (do tytoniu). Wsparcie nie będzie przyznawane rolnikom nieaktywnym zawodowo. W projekcie ustawy określono warunki oraz tryb przyznawania rolnikom ww. płatności.
Wysokość płatności obszarowej w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn powierzchni obszaru zatwierdzonego do danej płatności i stawki tej płatności na 1 ha tej powierzchni. Wysokość płatności związanych do zwierząt w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn liczby zwierząt zatwierdzonych do danej płatności i stawki tej płatności na 1 sztukę.
Minister rolnictwa i rozwoju wsi (w porozumieniu z ministrem finansów) określi corocznie (w rozporządzeniu) stawki: jednolitej płatności obszarowej, płatności za zazielenienie, płatności dla młodego rolnika, płatności dodatkowej, płatności związanych do powierzchni upraw, płatności związanych do zwierząt i płatności niezwiązanej do tytoniu. Wnioski o przyznanie płatności będą składane w terminie od 15 marca do 15 maja.
W wymienionych poniżej rodzajach płatności będą realizowane następujące cele:
Płatność za zazielenienie – wynagradzanie za dostarczanie dóbr publicznych, zachowanie bioróżnorodności, ochrona ekosystemów itp. (cele środowiskowe wzmacnia dodatkowo zasada wzajemnej zgodności wbudowana w cały system wsparcia bezpośredniego).
Płatność dla młodych rolników – ułatwienie młodym rolnikom zakładania działalności i dostosowanie strukturalne ich gospodarstw rolnych po rozpoczęciu działalności. Płatność przysługuje do powierzchni gruntów objętych obszarem zatwierdzonym dla tego rolnika do jednolitej płatności obszarowej, nie większej niż 50 ha.
Płatność dodatkowa – skuteczniejsze wspieranie dochodów tych gospodarstw, które nie osiągają korzyści wynikających ze skali produkcji, jakie osiągają gospodarstwa największe, niemniej mają szanse na trwały rozwój. Płatność dodatkowa jest przyznawana rolnikowi, jeżeli łączna powierzchnia gruntów objętych obszarem zatwierdzonym dla tego rolnika do jednolitej płatności obszarowej jest większa niż 3 ha. Przysługuje do powierzchni gruntów objętych obszarem zatwierdzonym do jednolitej płatności obszarowej, będących w posiadaniu rolnika nie większej niż 30 ha oraz pomniejszonej o 3 ha.
Płatności związane – utrzymanie produkcji w sektorach produkcji roślinnej (płatności związane do powierzchni upraw) i w sektorach produkcji zwierzęcej (płatności związane do zwierząt) wrażliwych pod względem społecznym, gospodarczym i środowiskowym. Przysługują do powierzchni upraw roślin wysokobiałkowych, ziemniaków skrobiowych, buraków cukrowych, pomidorów, chmielu, owoców miękkich (truskawek lub malin), lnu lub konopi włóknistych. Płatności związane do powierzchni upraw ziemniaków skrobiowych, buraków cukrowych i pomidorów są przyznawane rolnikowi, jeżeli zawarł umowę na daną uprawę. Płatności związane do zwierząt przysługują do bydła młodego (w wieku do 24 miesięcy), krów, owiec i kóz.
Płatność dla małych gospodarstw – wsparcie istniejącej struktury rolniczej małych gospodarstw. Maksymalna kwota wsparcia w ramach tego systemu dla tych gospodarstw wyniesie 1250 euro (maksymalny dopuszczalny przepisami unijnymi poziom). Przy pomocy tej płatności realizowany jest w szczególności cel uproszczeniowy – rolnicy uczestniczący w systemie dla małych gospodarstw nie podlegają sankcjom z tytułu nieprzestrzegania zasady wzajemnej zgodności oraz są zwolnieni z praktyk zazielenienia.
Płatność niezwiązana do tytoniu – ma zapobiegać nagłemu i znaczącemu zmniejszeniu poziomu pomocy w sektorze, który dotychczas był wspierany płatnościami krajowymi, a nie może być wspierany w ramach nowego systemu płatnością sektorową, finansowaną z budżetu unijnego.
Przewidziano, że badanie „aktywności zawodowej” obejmie wyłącznie tych rolników, których kwota płatności bezpośrednich przekracza 5000 euro, a jednocześnie wykonują oni (poza prowadzeniem działalności rolniczej) określone rodzaje działalności nierolniczej (np. administrowanie stałymi terenami sportowymi).
Źródło: KPRM, Redakcja AgroNews.
Od 15 stycznia do 25 czerwca 2015 r. producenci rolni mogą ubiegać się o dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany mającej charakter pomocy de minimis w rolnictwie.
Dopłatami z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany obejmuje się materiał siewny kategorii elitarny lub kwalifikowany następujących gatunków roślin uprawnych:
- w przypadku zbóż:
- jęczmień,
- owies nagi,
- owies szorstki,
- owies zwyczajny,
- pszenica twarda,
- pszenica zwyczajna,
- pszenżyto,
- żyto;
- w przypadku roślin strączkowych:
- bobik,
- groch siewny (odmiany roślin rolniczych),
- łubin biały,
- łubin wąskolistny,
- łubin żółty,
- soja,
- wyka siewna,
- 3) ziemniak.
Stawki dopłat do 1 ha powierzchni gruntów ornych obsianych lub obsadzonych materiałem siewnym kategorii elitarny lub kwalifikowany określone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów art. 40c ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych.
Minimalna ilość materiału siewnego, jaka powinna być użyta do obsiania lub obsadzenia 1 ha powierzchni gruntów ornych, wynosi w przypadku:
- odmiany populacyjnej pszenicy zwyczajnej – 150 kg;
- odmiany mieszańcowej pszenicy zwyczajnej – 70 kg albo 1,7 jednostki siewnej;
- pszenicy twardej – 150 kg;
- odmiany populacyjnej żyta – 90 kg albo 2 jednostki siewne;
- odmiany syntetycznej żyta – 80 kg;
- odmiany mieszańcowej żyta – 60 kg albo 1,7 jednostki siewnej;
- odmiany populacyjnej jęczmienia – 130 kg;
- odmiany mieszańcowej jęczmienia – 90 kg albo 2 jednostki siewne;
- pszenżyta – 150 kg;
- owsa zwyczajnego – 150 kg;
- owsa nagiego – 120 kg;
- owsa szorstkiego – 80 kg;
- łubinu (żółtego, wąskolistnego lub białego) – 150 kg;
- grochu siewnego – 200 kg;
- bobiku – 270 kg;
- wyki siewnej – 80 kg;
- soi – 120 kg;
- ziemniaka – 2000 kg;
- mieszanek zbożowych lub mieszanek pastewnych sporządzonych z materiału siewnego gatunków lub odmian roślin zbożowych lub pastewnych wymienionych w pkt. 1-17 – 140 kg.
Łączna kwota pomocy de minimis w rolnictwie, przyznana przez np. ARR, ARiMR, ANR oraz inne organy i instytucje, producentowi rolnemu w okresie 3 lat podatkowych (tj. w roku, w którym został złożony wniosek oraz w ciągu dwóch poprzedzających go lat podatkowych) nie może przekroczyć 15 000 euro.
W przypadku, gdy z powodu udzielenia wnioskowanej pomocy zostałby przekroczony limit 15 000 euro, pomoc do takiego wniosku nie może być przyznana (art. 3 ust. 7 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013).
O przyznanie dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany może ubiegać się producent rolny, który:
- posiada działki rolne, na których uprawia się gatunki roślin uprawnych objęte dopłatami, o łącznej powierzchni nie mniejszej niż 1 ha, przy czym za działkę rolną uważa się zwarty obszar gruntu rolnego, na którym jest prowadzona uprawa lub grupa upraw o powierzchni nie mniejszej niż 0,1 ha, wchodzący w skład gospodarstwa rolnego;
- zużył do siewu lub sadzenia materiał siewny kategorii elitarny lub kwalifikowany zakupiony od:
- przedsiębiorcy wpisanego do ewidencji przedsiębiorców prowadzących obrót materiałem siewnym,
- rolnika wpisanego do ewidencji rolników, prowadzącego obrót materiałem siewnym wytworzonym w posiadanym gospodarstwie,
- podmiotu prowadzącego obrót materiałem siewnym na obszarze innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
- przez przedsiębiorcę wpisanego do ewidencji przedsiębiorców albo
- w gospodarstwie rolnym posiadanym przez rolnika wpisanego do ewidencji rolników w rozumieniu przepisów o nasiennictwie.
O przyznanie dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany producent rolny powinien ubiegać się na podstawie wniosku złożonego w OT ARR, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę producenta rolnego.
Producent rolny, który ubiega się o dopłatę zobowiązany jest zarejestrować się w Centralnym Rejestrze Przedsiębiorców (CRP) prowadzonym przez ARR.
Formularz wniosku o przyznanie dopłaty (Załącznik nr 1 lub wniosek wygenerowany z aplikacji ELF) jest jednocześnie wnioskiem o rejestrację w CRP dla:
- producenta rolnego, który nie posiada wpisu do CRP albo
- producenta rolnego, który dokonuje aktualizacji swoich danych wpisanych do CRP.
Wniosek o przyznanie dopłaty powinien być złożony w terminie od dnia 15 stycznia do dnia 25 czerwca 2015 r. Termin na składanie wniosków nie podlega przywróceniu.
Formularz wniosku o przyznanie dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany mającej charakter pomocy de minimis w rolnictwie można uzyskać:
- w Oddziale Terenowym Agencji Rynku Rolnego,
- w Centrali Agencji Rynku Rolnego,
- na stronie internetowej Agencji Rynku Rolnego www.arr.gov.pl
Źródło: ARR
Zabytkowy zegar z kukułką
Dawniej zegarki były bardzo żywotne, przechodziły z ojca na syna. Każdy miał jeden, góra dwa zegarki (ten drugi do kościoła i na większe okazje). Były to zegarki mechaniczne, które posiadały ,,duszę”. Należały do dóbr luksusowych. Zegarmistrz miał sporo pracy, aby taki zegar ustawić, wyregulować, czy naprawić lub dorobić zużyty element, bo każda część była dorabiana ręcznie. Obecnie zegary zamiast ,,duszy” posiadają baterie. Zegarów kwarcowych nie trzeba nakręcać, ustawiać i naprawiać. Bardziej precyzyjnie mierzą czas, są odporne na wstrząsy i mniej wymagające w użytkowaniu. Traktowane są jak biżuteria, albo gadżet dobierany do stroju, a ludziom przestało zależeć, aby zegarek był trwały. Ma być tylko ładny. Ale nawet zegarki kwarcowe zastępowane są często wyświetlaczem na telefonie komórkowym.
,,Rzemieślnicza robota" pozostaje nadal synonimem wysokiej jakości oraz rzetelnej wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie, a zegarmistrz jest nadal zawodem nobilitującym, ponieważ wymaga bardzo wysokich kwalifikacji. Zegarmistrz musi posiadać wiedzę z wielu dziedzin: metalurgii, ślusarstwa, stolarstwa i wielu innych – obecnie także związanych z elektroniką i nowymi tworzywami. Zegarmistrz obok wyćwiczonej bardzo precyzyjnej pracy ręcznej musi umieć obsługiwać wiele różnych maszyn i urządzeń, często służących do wykonania jednej, ściśle określonej czynności, np. przebarwienia powierzchni metalu na wybrany kolor. Mimo to naprawa zegarków cieszy się coraz mniejszym zainteresowaniem, gdyż od już dwudziestu lat rynek jest zalewany zegarkami tanimi, jednorazowymi, tzw. masówką z krajów wschodnich, a praca zegarmistrza sprowadza się głównie do wymiany baterii, paska i szkiełka. Można znaleźć jeszcze dziś zegarmistrzów, którzy oprócz działalności usługowej zajmują się także produkcją, uczestniczą w projektowaniu i testowaniu nowych typów czasomierzy. Jednak od kiedy pojawiły się zegarki kwarcowe obserwuje się zanik prawdziwej pracy zegarmistrzowskiej, nie ma chętnych uczniów którzy podjęliby się nauki tego fachu dlatego zawód zegarmistrza należy do grupy zawodów ginących.
Narzędzia pracy zegarmistrza
W celu bliższego poznania tego zawodu odwiedziłam naszego lokalnego zegarmistrza – pana Pawła Rogulskiego z Dąbia. Pan Paweł zawodu uczył się od ojca. Nauka zajęła mu 4 lata by w 1982 roku zdobyć uprawnienia do wykonywania zawodu i przejąć zakład po ojcu. Zawsze interesowały go prace manualne, lubił śrubki, sprężynki i różne narzędzia (szlifierki, tokarnie, polerki, kleszcze). Uwielbiał prace wymagające precyzji. Ojciec nauczył go podstaw zegarmistrzostwa, pokazał mu kilka sztuczek, które przydają się teraz, gdy czasem trafi do niego klient ze starym, zabytkowym zegarem. Przywrócenie do życia takiego zegara to prawdziwa frajda. Niestety coraz rzadsza, ale dająca ogromną satysfakcję. Sam zajmuje się kolekcjonowaniem zabytkowych zegary. Najstarsze mają ponad 100 lat. Zegarmistrzostwo wymaga inteligencji, precyzji. Jest bardzo ciekawym zawodem. Pan Paweł jest osoba punktualną, ale nie często spogląda na godzinę na zegarze, chyba, że trzeba ustawić czas, a pomimo dużej liczby zegarów w zakładzie nie słyszy ich cykania. Pan Paweł niestety nie miał i nie ma uczniów, ani następcy, a po przejściu na emeryturę zakład będzie musiał zostać zamknięty.
Zabytkowe zegary z kolekcji
Działalność zegarmistrzowska jest na krawędzi opłacalności, z samej naprawy już nie da się wyżyć i trzeba ją łączyć ze sprzedażą nowych zegarków i baterii. Wygląda na to, że niedługo znikną zegarmistrzowie, a zostaną po prostu sprzedawcy zegarków, zdolni wykonać jedynie proste naprawy. Z pewnością jest to zawód ginący, ze względu na zanik dobrej jakości zegarków mechanicznych, przy jednoczesnej taniości i wygodzie eksploatacji zegarków kwarcowych.
Opracowanie i zdjęcia: Anna Stanisławska
ZD w powiecie kolskim
Realna zmiana stawek dopłat do materiału siewnego na niższe
Przygotowane przez Piotr Twardowski
Od 15. stycznia w oddziałach terenowych Agencji Rynku Rolnego można składać wnioski o przyznanie dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego lub sadzeniowego w kategorii elitarny lub kwalifikowany.
W tym samym czasie resort rolnictwa przedstawił projekt nowego rozporządzenia w sprawie zmiany stawek dopłat do 1 ha powierzchni gruntów ornych obsianych lub obsadzonych materiałem elitarnym lub kwalifikowanym i przesłał go do konsultacji branżowym związkom oraz Krajowej Radzie Izb Rolniczych.
Nowy projekt zawiera jednak niekorzystne dla rolników zapisy. Mówią one o zmniejszeniu stawek dopłat, które dla materiału w kategorii elitarny lub kwalifikowany mają być następujące:
dopłata do 1 ha zbóż i mieszanek ma być zmniejszona ze 100 do 80 zł,
dopłata do 1 ha roślin strączkowych ma być zmniejszona ze 160 do 130 zł,
dopłata do 1 ha sadzeniaków ziemniaka ma być zmniejszona z 500 do 400 zł.
Łatwo domyślić się, że takie propozycje nie spotkają się z entuzjazmem związków branżowych i rolników. Po konsultacjach projekt rozporządzenia trafi do zatwierdzenia przez Radę Ministrów i wejdzie w życie po dwóch tygodniach od opublikowania w Dzienniku Ustaw. Tym samym rząd zmieni reguły podczas gry, bowiem rozporządzenie wejdzie w życie w trakcie przyjmowania wniosków przez ARR. Można więc przypuszczać, że rolnicy, którzy złożą wnioski o dopłaty do materiału siewnego w terminie od 15. stycznia do dnia wejścia w życie nowych przepisów otrzymają je jeszcze w niezmniejszonej wysokości. Natomiast ci producenci, którzy złożą swoje wnioski po wejściu w życie nowego rozporządzenia otrzymają już zmniejszone płatności. Warto więc jak najszybciej wypełnić wniosek i dostarczyć go do oddziału terenowego Agencji Rynku Rolnego. bcz
Źródło: www.topagrar.pl z dn.21.01.2015 r.
Płatność dla rolników przekazujących małe gospodarstwa
Przygotowane przez Janusz MichałowiczOpis rodzaju operacji
Pomoc przyznawana jest tym rolnikom, którzy kwalifikują się do systemu dla małych gospodarstw ustanowionego w rozporządzeniu ws. płatności bezpośrednich i trwale przekazują swoje gospodarstwo rolne innemu rolnikowi.
Rodzaj wsparcia
Płatność jednorazowa.
Powiązania z innymi aktami prawnymi
Rozporządzenie ws. płatności bezpośrednich
Beneficjenci
Rolnik będący osobą fizyczną.
Warunki kwalifikowalności
Pomoc może być przyznana rolnikowi, który w chwili składania wniosku o przyznanie pomocy kwalifikował się od przynajmniej jednego roku do uczestniczenia w systemie dla małych gospodarstw, ustanowionym zgodnie z tytułem V rozporządzenia ws. płatności bezpośrednich, i który w drodze sprzedaży lub darowizny trwale przekaże swoje gospodarstwo rolne innemu rolnikowi.
Po przekazaniu gospodarstwa beneficjent nie będzie podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
Gospodarstwo przejmujące grunty od beneficjenta musi posiadać lub osiągnąć, po przejęciu gruntów od beneficjenta działania, co najmniej wielkość odpowiadającą:
– średniej wielkości gospodarstwa w Polsce
lub
– średniej wielkości gospodarstwa w danym województwie, jeśli średnia powierzchnia gospodarstw w danym województwie jest większa niż średnia wielkość gospodarstwa w Polsce.
Zasady dotyczące ustalania kryteriów wyboru
Kryteria wyboru uwzględniać będą:
– wielkość przekazywanego gospodarstwa (preferencja dla gospodarstw większych),
– wielkość gospodarstwa przejmującego grunty (preferencja dla gospodarstw mniejszych),
– preferencję dla przekazywania gruntów młodym rolnikom.
Kwoty i stawki wsparcia (mające zastosowanie)
Roczna stawka pomocy odpowiada 120% rocznej płatności, do otrzymania której beneficjent kwalifikuje się w ramach systemu dla małych gospodarstw. Opisana wyżej stawka pomocy przysługuje za rok, w którym beneficjent trwale przekazuje swoje gospodarstwo, i lata następne, do roku 2020 włącznie. Pomoc wypłaca się jednorazowo.
K .Kowalska Materiały ARiMR
LUDWISARZ
Zwany też odlewnikiem – majstrem , którego fachem jest odlewanie różnego rodzaju przedmiotów z metalu .Gdy miejsce naczyń glinianych i drewnianych zajęły cynowe szybko się niszczące wędrowali oni po kraju odlewając nowe . Prestiż tego zawodu wzrastał w miarę zapotrzebowania na przedmioty trwalsze typu dzwony czy działa. Ludwisarza nazywano bardzo często odlewnikiem lub odlewaczem.
HISTORIA NA ZIEMIACH POLSKICH
Pierwsze dzwony były odlewane przez mnichów .Na przełomie XIII/XIV wieku rzemieślnicy świeccy wypierają odlewnictwo klasztorne .Wtedy , jak już wspomniano ,ludwisarstwo było zawodem wędrownym i wędrowano od kościoła do kościoła realizując zlecenia .W tym czasie ludwisarze zaczynają odlewać również lufy armatnie ,płyty nagrobne ,chrzcielnice ,moździerze i drobne przedmioty użytku domowego .Jednak w XV wieku ludwisarstwo wędrowne zanika i powstają pierwsze stałe warsztaty .Najbardziej znane ludwisarnie w Polsce działały w Przemyślu ,Gdańsku ,Krakowie ,Warszawie ,Toruniu ,Lwowie ,Wilnie oraz na Śląsku .Rozkwit ludwisarstwa w Polsce przypadł na epokę renesansu, kiedy to powstały największe i najdoskonalsze dzieła sztuki odlewniczej chociażby Dzwon Zygmunta .Bardzo ważnym odłamem sztuki ludwisarskiej stało się lanie dział i moździerzy . Przykładem ogromnego znaczenia odlewnictwa militarnego może być odbudowana w 1780 roku ludwisarnia warszawska zatrudniająca , jak na ówczesne czasy ,wiele osób: ludwisarza ,pisarza ,15-stu majstrów różnego rodzaju i 30-stu czeladników .
Nie da się ukryć ,że zawód ten jest coraz bardziej zapomniany ,a jeżeli już komuś się z czymś kojarzy to są to dzwony .
TECHNIKA ODLEWANIA NA PRZYKŁADZIE DZWONU
Współcześnie odlewa się dzwony z brązu czasami używa się spiżu (odmiana brązu),lub innych metali, jak aluminium ,stali czy nawet złota. Pierwszym etapem jest tworzenie formy indywidualnie dla każdego wyrobu ,jakość formy odpowiada za efekt finalny i jakość odlewu .Formy przygotowuje się z gliny naturalnie suszonej proces tworzenia samej formy trwa około 2 miesiące .
Pierwszą warstwą formy jest rdzeń ,druga warstwa to dzwon fałszywy trzecia płaszcz stanowiący zabezpieczenie zewnętrzne formy . Całość zostaje przygotowana do odlewu .Następnie przechodzi się do „ubierania formy" ,czyli na odpowiednio oczyszczoną formę nakłada się woskowe ornamenty i napisy. W piecu powstaje stop ,który płynie wydrążoną w ziemi rynną i wlewa się do wnętrza formy. Materiał w momencie wypustu ma około1250 stopni ,moment odlewu nazywany jest „narodzinami dzwonu". Dzwon to też arcydzieło artystyczne i jest on czyszczony ,polerowany i odpowiednio zdobiony .
Więcej...
Ozdobne rośliny cebulowe. Znamy obecnie około 15 tysięcy odmian tulipanów, które różnią się pochodzeniem, zastosowaniem, terminem kwitnienia, barwą, kształtem i wielkością kwiatów.
Wszystkie odmiany zostały podzielone na 15 różnych grup: pojedyncze wczesne, pełne wczesne, tulipany Mendla, tulipany Triumph (zajmują drugie miejsce w uprawie), mieszańce Darwina (pozycja pierwsza w uprawie), tulipany Darwina, tulipany liliokształtne, pojedyncze późne, tulipany papuzie, tulipany Rembrandta, pełne późne i cztery grupy tzw. tulipanów botanicznych.
Tulipany najlepiej rosną w glebie zasobnej w próchnicę, głęboko spulchnionej i wilgotnej. Rozmnaża się je wegetatywnie z cebul przybyszowych, które powstają każdego roku z cebuli matecznej w ilości 2-5 sztuk. Dlatego też, ze względu na drobnienie cebul nie powinniśmy uprawiać tulipanów w tym samym miejscu dłużej niż 2 lata. Należy pamiętać, aby po przekwitnięciu kwiatów usuwać powstające owoce, gdyż inaczej tworzą się cebule słabe. Wszystkie tulipany wykopujemy z końcem czerwca. Przed sadzeniem cebul na nowe miejsce powinno się grządkę nawieźć obornikiem w dawce 5-7 kg/m2. Tulipany sadzimy do gruntu od 20 września, nie później jednak jak do końca października.
Wspólna Polityka Rolna 2014-2020 - działania prośrodowiskowe w nowej perspektywie finansowej
Przygotowane przez Wioletta KmiećkowiakZazielenienie - nowa praktyka w ramach płatności bezpośrednich na lata 2015-2020 (PROJEKT)
Unia Europejska w ramach Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), dbając o rozwój produkcji żywności w państwach członkowskich, opłacalność produkcji i jej konkurencyjność, podejmuje różnorodne działania, aby chronić środowisko naturalne. W nowej WPR na lata 2014-2020 cel ten stał się priorytetowy. Dlatego zaplanowano wzrost wsparcia finansowego dla działalności rolniczej szanującej środowisko naturalne. Jednocześnie zwiększa się katalog obowiązków nałożonych na rolników w zakresie ochrony środowiska.
W nowym systemie płatności bezpośrednich, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2015 roku, ważnym proekologicznym instrumentem będzie tzw. zazielenienie, czyli obowiązkowe praktyki, od których zależeć będzie otrzymywanie płatności w pełnej wysokości. Na płatności za zazielenienie zostanie skierowane 30% koperty przeznaczonej na płatności bezpośrednie w danym roku. Proponowana stawka płatności to około 74 euro/ha.
Z realizacji praktyk zazielenienia zwolnione będą gospodarstwa uczestniczące w systemie dla małych gospodarstw rolnych, zachowując jednocześnie prawo do płatności za zazielenienie. Płatność tę, w sposób automatyczny, otrzymywać mają rolnicy prowadzący produkcję zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego (dotyczy to tej części gospodarstwa, która wykorzystywana jest do produkcji ekologicznej).
Zazielenienie to trzy praktyki obowiązkowe, tj.:
-
Dywersyfikacja (różnicowanie) upraw – dotyczy rolników, którzy posiadają powyżej 10 ha gruntów ornych.
Rolnicy posiadający od 10,01 do 30,00 ha gruntów ornych muszą na nich prowadzić co najmniej 2 uprawy, a uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75% tych gruntów. W gospodarstwach o powierzchni powyżej 30 ha gruntów ornych trzeba prowadzić minimum 3 uprawy, z tym że uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75% tych gruntów, a dwie uprawy łącznie nie mogą zajmować więcej niż 95% powierzchni gruntów ornych.
Za uprawę w ramach tej praktyki uznawany będzie: rodzaj w klasyfikacji botanicznej upraw, gatunek z rodziny krzyżowych, psiankowatych i dyniowatych, grunt ugorowany, trawa lub inne rośliny zielne (z przeznaczeniem na paszę), forma ozima i jara tego samego rodzaju (np. pszenica jara i pszenica ozima).
Realizacja praktyki dywersyfikacji upraw będzie możliwa także poprzez tzw. praktyki równoważne, przynoszące ten sam albo nawet wyższy poziom korzyści dla środowiska i klimatu co praktyki obowiązkowe.
Do praktyk równoważnych zaproponowano: realizację pakietu rolnictwo zrównoważone w działaniu rolnośrodowiskowo-klimatycznym PROW 2014-2020, pod warunkiem wypełnienia wymogów określonych w ramach tego pakietu. -
Utrzymywanie znajdujących się w gospodarstwie trwałych użytków zielonych (TUZ) – praktyka obowiązkowa niezależnie od ilości gruntów rolnych w gospodarstwie. Jeżeli rolnik dysponuje cennymi przyrodniczo trwałymi użytkami zielonymi położonymi na obszarach Natura 2000, a informację o tym otrzymał wraz z wnioskiem o płatności bezpośredniej za 2015 rok, to nie może na tych użytkach prowadzić prac, które by te użytki zniszczyły, szczególnie dotyczy to zakazu przekształcania i zaorywania użytków.
Natomiast trwałe użytki zielone położone poza obszarami Natura 2000 również nie mogą być, co do zasady, przekształcane w inne użytkowanie. Będą możliwe niewielkie zmniejszenia powierzchni trwałych użytków zielonych, ponieważ przewidziano, że udział TUZ w całkowitej powierzchni użytków rolnych nie może zmniejszyć się o więcej niż 5%. W 2015 r. zostanie wyliczony wskaźnik referencyjny dla danego kraju (udział powierzchni trwałych użytków zielonych zadeklarowanych w 2012 r. i w 2015 r. – użytki, które nie zostały zadeklarowane jako TUZ w 2012 r., w całkowitej powierzchni użytków rolnych zadeklarowanych w 2015 r.). -
Utrzymanie obszarów proekologicznych (tzw. EFA) – dotyczy rolników, którzy posiadają powyżej 15 ha gruntów ornych. Gospodarstwa takie będą musiały przeznaczyć co najmniej 5% swoich gruntów ornych właśnie na obszary proekologiczne (EFA), które służyć mają ochronie i poprawie bioróżnorodności na obszarach wiejskich. Obszary, które mogą być kwalifikowane jako EFA to: elementy krajobrazu, grunty ugorowane, strefy buforowe, w tym również pasy z nadbrzeżną roślinnością, pasy gruntów kwalifikujących się do płatności wzdłuż obrzeży lasu, zagajniki o krótkiej rotacji, obszary zalesione (zalesione po 2008 r. w ramach PROW 2007-2013 i PROW 2014-2020, które kwalifikowały się do jednolitej płatności obszarowej w 2008 r.), międzyplony lub pokrywa zielona (wsiewki traw w uprawę główną albo siew mieszanek z co najmniej 2 gatunków roślin z grup roślin uprawnych: zboża, oleiste, pastewne, miododajne, bobowate drobnonasienne i grubonasienne), uprawy wiążące azot (rośliny bobowate).
Do powyższych przepisy unijne przewidują szereg wykluczeń z obowiązku ich spełniania.
Obszary, które będzie można uznać za proekologiczne, nie będą się przekładały wprost proporcjonalnie na powierzchnię obszaru proekologicznego uznawanego na potrzeby dopłat bezpośrednich. Stosuje się tutaj współczynniki przekształcenia i ważenia. Współczynniki te służą do przeliczania faktycznej powierzchni na powierzchnię „proekologiczną”. Ich wartość odzwierciedla zróżnicowane znaczenie poszczególnych obszarów dla różnorodności biologicznej.
Możliwa będzie też wspólna realizacja praktyki utrzymania obszarów EFA przez nie więcej niż 10 rolników, których gospodarstwa położone są w bliskiej odległości, tj. w promieniu 30 km. Muszą to być obszary przylegające do siebie. Każdy rolnik uczestniczący we wspólnej realizacji EFA zapewnia, aby przynajmniej połowa (50%) obowiązującego go obszaru EFA była realizowana indywidualnie i położona na terenie jego gospodarstwa rolnego.
Źródło: Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa „Zazielenienie. Rolniku! sprawdź, co to dla Ciebie oznacza”, listopad 2014 r.
Gospodarstwo agroturystyczne – nowe rozporządzenie w sprawie kas fiskalnych od 1 stycznia 2015 r.
Przygotowane przez Jolanta SzczepańskaW Dz. U. z 7 listopada 2014 r., poz. 1544 opublikowano Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Zmienione przepisy będą obowiązywały podatników przez 2 lata, czyli od 1 stycznia 2015 do 31 grudnia 2016 roku. Rozporządzenie określa podmiotowe i przedmiotowe zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą. Nowy akt prawny ogranicza jednak zakres stosowania zwolnień i tym samym rozszerza katalog czynności zobligowanych do wystawiania paragonów bez względu na wysokość realizowanego obrotu.
Każdy podatnik prowadzący sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych powinien zapoznać się z przepisami, które obowiązują od początku 2015 roku.
Gospodarstwo agroturystyczne nadal ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego pod warunkiem nieprzekroczenia limitu obrotu rocznego uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z kas fiskalnych. Wysokość limitu obrotu rocznego do zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie uległa zmianie po 1 stycznia 2015 roku. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ze zwolnienia mogą korzystać podatnicy, których obrót ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył 20 000 zł. W przypadku podatników, którzy rozpoczynają prowadzenie takiej sprzedaży w trakcie roku, limit wylicza się w proporcji do okresu jej prowadzenia, czyli od dnia dokonania pierwszej sprzedaży do końca roku. W przypadku przekroczenia limitu obrotu podatnik ma 2 miesiące na wprowadzenie kasy fiskalnej w działalności (§ 5 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia). Termin ten liczy się od końca miesiąca, w którym limit został przekroczony. Spóźnienie z instalacją kasy (nawet jednodniowe) skutkuje bezpowrotną utratą prawa do ulgi na zakup tego urządzenia. Kwota odliczenia lub zwrotu wynosi nawet 700 zł za każde urządzenie zgłoszone przy rozpoczęciu ewidencjonowania.
Od 1 stycznia 2015 roku zmienia się sposób liczenia obrotu ze sprzedaży. Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia, w latach 2015-2016 do obrotu tego nie będzie się wliczać zrealizowanego lub przewidywanego obrotu z tytułu czynności, o których mowa w poz. 36 i 49 załącznika do rozporządzenia. Są to:
Poz. 36: Dostawa nieruchomości.
Poz. 49: Dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Zmiana ta jest dla podatników bardzo korzystna. Nie traci prawa do zwolnienia podatnik, który zasadniczo osiąga niskie obroty ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, a jednorazowo sprzeda takiej osobie nieruchomość lub np. samochód.
Istnieje jeszcze jedna potencjalna możliwość uniknięcia obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kas fiskalnych przez gospodarstwa agroturystyczne. Zgodnie z pkt. 38 załącznika I do rozporządzenia można korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących pod warunkiem, że w każdym przypadku zachodzi poniższa prawidłowość:
Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
W rozporządzeniu podano katalog aktualny czynności, przy wykonywaniu których zwolnień z kas fiskalnych nie można stosować, bez względu na wysokość rocznego obrotu podatnika, sposób dokonywania zapłaty czy inne czynniki. Ważne jest, że podatnik, który wykonuje choćby jedną czynność wymienioną w katalogu wyłączeń ze zwolnień, musi obowiązkowo ewidencjonować sprzedaż za pomocą kasy fiskalnej. Katalog wyłączeń ze zwolnień znajduje się w § 4 rozporządzenia obowiązującego w latach 2015-2016.
PESTKOWNICA
Rezydencja nad jeziorem
Gospodarstwo położone w środku lasu nad jeziorem, na terenie gminy Krzyż. Idealne miejsce do wypoczynku dla osób szukających ciszy, spokoju, bliskości z przyrodą. Pestkownica to wymarzone miejsce na wesela, imprezy okolicznościowe i rodzinne, duża nowoczesna restauracja, pyszne jedzenie, sceneria lasu i jeziora tworzą niezapomniany klimat na te wyjątkowe chwile. Sala szkoleniowa dla 50 osób, noclegi, wiata grillowa z ogniskiem oraz własne 50 ha łąk i lasów. W Pestkownicy sezon trwa cały rok, obiekt jest ogrzewany a zimą oprócz kuligów, proponujemy wycieczki na nartach. Obiekt jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych. Gospodarstwo korzystało z funduszy unijnych PROW 2007-2013 i zostało zgłoszone do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako jeden z najciekawszych projektów.
Doradca w gminie Krzyż Lucyna Pulka 
