Utrzymanie minimalnej okrywy roślinnej wymaganej przepisami w sprawie norm DKR (30% GO gospodarstwa położonych na obszarach zagrożonych erozją wodną), na gruntach rolnych niezgłoszonych do płatności w ramach pakietu 8.

1. Wymogi dla wariantu 8.1.1 Wsiewki poplonowe i wariantu

                                          8.1.2 Wsiewki poplonowe - na obszarach zagrożonych erozją:

1. wsiewanie roślin jako wsiewki poplonowej w rosnące rośliny ozime lub razem
   z siewem roślin jarych i utrzymanie ich przez okres zimy;
2. zakaz stosowania wsiewek traw;
3. sprzątnięcie słomy po żniwach;
4. niewznawianie zabiegów agrotechnicznych przed dniem 1 marca;
5. przyoranie biomasy wsiewki poplonowej, z wyłączeniem uprawy gleby w systemie bezorkowym;
6. niestosowanie ścieków i osadów ściekowych na wsiewkę poplonową.

2. Wymogi dla wariantu 8.2.1 Międzyplon ozimy i wariantu

                                          8.2.2 Międzyplon ozimy - na obszarach zagrożonych erozją:

1. wykonanie po zbiorze plonu głównego siewu mieszanki roślin ozimych jako międzyplonu ozimego do dnia 15 września;
2. stosowanie jako międzyplon wyłącznie mieszanki złożonej z minimum 3 gatunków roślin, przy czym gatunek rośliny dominujący w mieszance lub gatunki zbóż wykorzystywane w mieszance nie mogą przekroczyć 70% jej składu;
3. zakaz stosowania mieszanki składającej się wyłącznie z gatunków zbóż;
4. zakaz nawożenia w międzyplonie;
5. niestosowanie komunalnych osadów ściekowych na międzyplon ozimy;
6. zakaz stosowania pestycydów w międzyplonie;
7. przyoranie biomasy międzyplonu ozimego, z wyłączeniem uprawy gleby w systemie bezorkowym;
8. zakaz spasania międzyplonu ozimego poza okresem wiosny;
9. niewznawianie zabiegów agrotechnicznych przed dniem 1 marca;
10. zakaz uprawy w plonie głównym mieszanki tych samych roślin, która była uprawiana w międzyplonie, (również ich form jarych);
11. w przypadku uprawy międzyplonu ozimego w międzyrzędziach chmielnika, powierzchnia uprawy tego międzyplonu powinna stanowić około 67% łącznej powierzchni plantacji chmielu.

3. Wymogi dla wariantu 8.3.1 Międzyplon ścierniskowy i wariantu

                                           8.3.2 Międzyplon ścierniskowy - na obszarach zagrożonych          
                                                     erozją:

1. wykonanie po zbiorze plonu głównego siewu mieszanki roślin jarych jako międzyplonu ścierniskowego do dnia 15 września;
2. stosowanie jako międzyplon wyłącznie mieszanki złożonej z minimum 3 gatunków roślin, przy czym gatunek rośliny dominujący w mieszance lub gatunki zbóż wykorzystywane w mieszance nie mogą przekroczyć 70% jej składu;
3. zakaz stosowania mieszanki składającej się wyłącznie z gatunków zbóż;
4. zakaz nawożenia w międzyplonie;
5. niestosowanie komunalnych osadów ściekowych na międzyplon ozimy;
6. zakaz stosowania pestycydów w międzyplonie;
7. przyoranie biomasy międzyplonu ścierniskowego, z wyłączeniem uprawy gleby
   w systemie bezorkowym;
8. możliwość spasania biomasy międzyplonu ścierniskowego w okresie jesieni;
9. niewznawianie zabiegów agrotechnicznych przed dniem 1 marca;
10. zakaz uprawy w plonie głównym mieszanki tych samych roślin, która była uprawiana w międzyplonie, (również ich form jarych);
11. w przypadku uprawy międzyplonu ozimego w międzyrzędziach chmielnika, powierzchnia uprawy tego międzyplonu powinna stanowić około 67% łącznej powierzchni plantacji chmielu.

Producenci rolni, którzy nie chcą dostosować swoich zobowiązań do nowych wymogów prawnych mogą w tym roku zakończyć program i nie będą zwracać dotacji.

Współautor: Anna Giera

Rośliny iglaste mogą stanowić bardzo dobry materiał na trwałą ozdobę ogrodu, wyglądają bowiem pięknie zarówno latem jak i zimą. Poszczególne gatunki różnią się m.in. siłą wzrostu, barwą igieł lub łusek, pokrojem oraz cechami gatunkowymi i odmianowymi. Aby posadzone rośliny „cieszyły” musimy o nie odpowiednio zadbać. Dlaczego żółkną iglaki? To pytanie zadajemy sobie wtedy kiedy coś niepokojącego zaczyna dziać się na naszych roślinach. A powodów żółknięcia  igieł jest  wiele. Niedobór azotu prowadzi do rozjaśnienia, żółknięcia igliwia i zahamowania wzrostu. Niedobór żelaza powoduje żółknięcia roślin objawiające się w postaci chloroz - najczęściej ujawnia się to na glebach bogatych w  wapń. Nie wszystkie rośliny iglaste są wytrzymałe na mróz. Kupując je należy się upewnić jakie mają wymagania, czy dobrze zimują w naszych warunkach czy też lepiej je okrywać. Wrażliwe na mróz są między innymi: odmiany cyprysika Lawsona, daglezja zielona, jałowiec wirginijski. Długotrwały brak wody może również powodować zasychanie np. wielu gatunków jodeł. Niebezpieczne dla iglaków są również długotrwałe i mroźne zimy a także następujące po nich ciepłe wiosny bez okresu powolnej odwilży. Pobudzone do życia rośliny zaczynają rosnąć, potrzebują więc wody, ale korzenie z zamarzniętej ziemi nie mogą jej jeszcze pobrać. Jeśli taka sytuacja się przedłuża igły zaczynają brązowieć i zasychają. Dlatego nie należy zapominać o podlewaniu iglaków jesienią, aby rośliny zgromadziły przed zimą w swoich tkankach jak najwięcej wody. Choroby i szkodniki również mogą powodować brązowienie lub żółknięcie iglaków.

Uważa się, że niedobór magnezu jest podstawowym czynnikiem zakłócającym prawidłowy kolor rośliny, ponieważ  należy do najczęściej występujących zakłóceń w żywieniu drzew iglastych. Ostry niedobór magnezu poznaje się po złotożółtych końcach szpilek z ostrym przejściem do zielonej podstawy. Przy silnym niedoborze magnezu szpilki mogą się przebarwić całkowicie, stają się wtedy rdzawobrunatne i obumierają.

W zasadzie przebarwieniom ulegają starsze roczniki szpilek, zmniejsza się ich gęstość i w rezultacie drzewa zamierają. Wczesne zabiegi dawką magnezu, mogą zapobiec temu zjawisku i w pewnym stopniu przywrócić do życia szpilki już częściowo uszkodzone.

Aby mieć jednak 100% pewność, że opisane objawy świadczą o braku magnezu warto byłoby wykonać analizę chemiczną. Objawy niedoboru występują często po wysokich opadach zimowych (wymywanie) i w skrajnie suchych latach ( zmniejszone pobieranie ).

Szybka pomoc jest możliwa przez zastosowanie oprysku roztworem soli gorzkiej. Należy zwrócić uwagę, na równomierny oprysk wszystkich gałęzi. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zabieg można powtórzyć kilkakrotnie. Oprysk solą gorzką nie likwiduje jednak niedoboru magnezu w glebie. Jeśli wiemy, że mamy zbyt mało magnezu w glebie, wtedy stosujemy dłużej działający siarczan magnezu. Nawóz należy stosować na wiosnę, najpóźniej do końca czerwca. Aby utrzymać dobry stan zaopatrzenia roślin w magnez należałoby co 4 lata pod rośliny ozdobne  i co 2 lata pod plantacje choinek stosować nawozy magnezowe w formie soli gorzkiej, siarczanu magnezu lub kizerytu granulowanego.

Drzewa iglaste odżywione wystarczającymi dawkami magnezu i odpowiednimi dawkami innych składników mineralnych dają w ogrodach  bujny wzrost i rozwój igliwia!

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Radomiu zapraszają Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego do udziału

 w VIII OGÓLNOPOLSKIM KONKURSIE NA NAJLEPSZE GOSPODARSTWO EKOLOGICZNE

Konkurs organizowany jest w dwóch kategoriach:

„ekologia – środowisko” i „ekologiczne gospodarstwo towarowe”.

Regulamin konkursu znajduje się na stronach:

www.minrol.gov.pl

www.cdr.gov.pl

http://www.facebook.com/gwarancja.dobrego.smaku

Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu zaprasza gospodarstwa ekologiczne z naszego województwa do udziału w konkursie. Doświadczenia dotychczasowe z uczestnictwa w tym konkursie są bardzo pozytywne. Nasi wojewódzcy laureaci sięgali po laury krajowe bądź plasowali się w pierwszej trójce gospodarstw najlepszych w kraju. Wzorem lat ubiegłych zachęcamy do udziału w konkursie. Zgłoszenia udziału wraz ze szczegółowym opisem i dokumentacją zdjęciową prosimy kierować za pośrednictwem biur powiatowych WODR  do WODR w Poznaniu, ul. Sieradzka 29, 60-163 Poznań, Dział EOŚ.

WODR w Poznaniu - pracownicy działu EOŚ dokonają przeglądu i oceny zgłoszonych gospodarstw wg kryteriów regulaminu konkursu i dokonają nominacji do finału krajowego po jednym gospodarstwie z każdej kategorii.

Za merytoryczną stronę konkursu odpowiada Elżbieta Dryjańska – główny specjalista ds. ekologii i ochrony środowiska; nr tel. 63 242 68 34, e-mail:Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.. - opracuje wymagane prezentacje wybranych gospodarstw, przygotuje stosowną dokumentację oraz dokona zgłoszenia do etapu krajowego.  Serdecznie zapraszamy do udziału.

Plan zadań ochronnych to dokument, który powstaje w ciągu 6 lat od ustanowienia obszaru Natura 2000 specjalnej ochrony ptaków lub zatwierdzenia przez Komisję Europejską obszaru Natura 2000 mającego znaczenie dla Wspólnoty. Plan zadań ochronnych może być sporządzany także dla obszaru zaproponowanego Komisji Europejskiej, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty. Projekt planu zadań ochronnych sporządzany jest przez sprawującego nadzór nad obszarem (zwykle regionalny dyrektor ochrony środowiska, niekiedy dyrektor parku narodowego). W procedurze tej konieczny jest udział osób i podmiotów prowadzących działalność w obrębie siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków, dla których ochrony wyznaczono obszar Natura 2000, a także możliwość wnoszenia uwag i wniosków ze strony społeczeństwa. Regionalny dyrektor ochrony środowiska ustanawia plan zadań ochronnych na okres 10 lat, w drodze aktu prawa miejscowego w formie zarządzenia. Planowanie ochrony dla obszaru Natura 2000 lub jego części może być pogłębione przez sporządzenie bardziej szczegółowego planu ochrony. PZO to zbiór najpilniejszych zadań i działań ochronnych. Zawiera on: opis granic obszaru i mapę obszaru Natura 2000, identyfikację istniejących i potencjalnych zagrożeń dla zachowania właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt i ich siedlisk będących przedmiotami ochrony, cele działań ochronnych, określenie działań ochronnych ze wskazaniem podmiotów odpowiedzialnych za ich wykonanie i obszarów ich wdrażania, w tym w szczególności działań dotyczących: ochrony czynnej siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt oraz ich siedlisk; monitoringu stanu przedmiotów ochrony oraz monitoringu realizacji celów; uzupełnienia stanu wiedzy o przedmiotach ochrony i uwarunkowaniach ich ochrony, wskazania do zmian w istniejących studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, planach zagospodarowania przestrzennego województw oraz planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej dotyczące eliminacji lub ograniczenia zagrożeń wewnętrznych lub zewnętrznych, jeżeli są niezbędne dla utrzymania lub odtworzenia właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony wyznaczono obszar Natura 2000, wskazanie terminu sporządzenia, w razie potrzeby, planu ochrony dla części lub całości obszaru.  

Dotychczas Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Poznaniu ustanowił następujące plany zadań ochronnych:

Dla kolejnych 7 obszarów Natura 2000 plany zadań ochronnych sporządzili ościenni regionalni dyrektorzy ochrony środowiska przy udziale RDOŚ w Poznaniu: Zbiornik Jeziorsko PLB100002 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 11 marca 2014 r., poz. 1629), Pradolina Bzury-Neru PLH100006 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 21 marca 2014 r., poz. 1899), Jezioro Gopło PLH040007 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 3 kwietnia 2014 r., poz. 2163), Jeziora Pszczewskie i Dolina Obry PLB080005 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. 8 kwietnia 2014 r., poz. 2243), Dolina Noteci PLH300004 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 28 kwietnia 2014 r., poz. 2924), Rynna Jezior Obrzańskich PLH080002 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 5 maja 2014 r., poz. 2885) oraz Dolina Rurzycy PLH300017 (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 30 czerwca 2014 r., poz. 3784).

Obowiązek ochrony przyrody wynika m.in. z wymogów wzajemnej zgodności (Cross – Compliance), które w zakresie ochrony środowiska obowiązują już od 1 stycznia 2009 roku. Nieprzestrzeganie tych wymogów może mieć wpływ na wysokość przyznawanych rolnikom płatności bezpośrednich i niektórych płatności w ramach PROW. Na obszarach Natura 2000 wymagania w zakresie wzajemnej zgodności wynikają z Dyrektyw – Ptasiej i Siedliskowej, jak i prawa krajowego w tym zakresie. Rolników gospodarujących na obszarach Natura 2000  (całe gospodarstwo lub część) obowiązują wymogi obligatoryjne, ustanowione wyłącznie dla danego obszaru, wynikające, właśnie, z planów zadań ochronnych (PZO) lub planów ochrony (PO). Działania fakultatywne natomiast, dotyczą czynności, które wymagają od rolników zmiany sposobu gospodarowania bądź wykonywania dodatkowych zadań zapisanych w PZO/PO, co związane jest z ponoszeniem dodatkowych kosztów wpływających na właściwy stan zachowania przedmiotów ochrony.

Źródło: 1. www.poznan.rdos.gov.pl, 2. broszura informacyjna dotycząca wymogów wzajemnej zgodności pn. „Zasada Wzajemnej Zgodności (cross-compliance). Wykaz norm i wymogów obowiązujących od 2015 r. oraz zazielenienia WPR. Informacje dotyczące wymogów wzajemnej zgodności dla rolników ubiegających się o płatności bezpośrednie i wsparcie w ramach niektórych działań nieinwestycyjnych PROW 2014-2020”.