Pomoc związana z wystąpieniem szkód wywołanych niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi - WODR Poznań
18 czerwca 2015

Soja w aspekcie zazieleniania oraz wykorzystania w żywieniu świń.

Przygotowane przez

W ramach tzw. zazieleniania wielu rolników skorzystało z możliwości zastosowanie w uprawie roślin wiążących azot atmosferyczny. Możliwości było wiele, zaczynając od motylkowych drobnonasiennych jak np. lucerna, kończąc na szerokiej gamie bobowatych takich jak: groch, peluszka, łubiny, bobik. Sądzę, że w wielu przypadkach dobór rośliny był dokonywany w zależności od takich czynników jak dopasowanie potrzeb rośliny do bonitacji posiadanych gleb, kosztów uprawy, plonowania. Bardzo ważnym czynnikiem na pewno była możliwość opłacalnego zbytu plonu lub możliwość jego wykorzystania w żywieniu posiadanych zwierząt.  Wielu rolników, producentów trzody chlewnej znając doskonałą wartość pokarmową i wysokie ceny śruty poekstrakcyjnej sojowej zdecydowało się na uprawę soi. I tutaj pojawia się problem. Z pola uzyskamy nasiona soi, a w żywieniu wykorzystujemy nasiona soi poddane procesowi ekstrakcji tłuszczu. Jest to całkiem inny surowiec paszowy niż nasiona soi. W czym zatem problem? Nasiona soi mają znacznie mniej białka niż poekstrakcyjna śruta sojowa. Posiadają natomiast dużo tłuszczu. Porównanie podstawowych parametrów wartości pokarmowej przedstawia poniższa tabela.

Zawartość w suchej masie (%)

Gatunek Poek.Ś. Sojowa. Poek.Ś. Rzepak. Soja Groch Łubin biały Łubin żółty Łubin wąskolistny
Energia metaboliczna MJ 14,7 12,2 17,2 15,8 14,8 14,0 13,5
Białko ogólne 48,9 39,6 30,0 23.8 33,6 44,3 35,6
Tłuszcz surowy 2,0 5,4 21,2 1,6 9,9 5,3 5,6
Włókno surowe 7,5 13,7 6,7 6,7 8,9 15,7 16,4
Popiół surowy 7,2 8,1 6,1 3,4 4,5 5,1 4,0
Skrobia 7,2 4,5 4,7 51,2 - 4,4 9,6

 

Największym mankamentem nasion soi jest zawartość substancji antyżywieniowych.  Duża część tych związków ma naturę termolabilną, co oznacza, że są nieodporne na ogrzewanie. Dlatego działając wysoką temperaturą udaje się unieczynnić inhibitory trypsyny, lektyny, czy hemaglutyniny, co ostatecznie poprawia wartość pokarmową nasion. Ten efekt uzyskuje się w procesie ekstruzji, czyli pozyskiwania tłuszczu z soi, czego produktem ubocznym jest poekstrakcyjna śruta sojowa. Niestety, ilości, jakimi dysponują rolnicy nie zainteresuje się żaden zakład przetwórczy prowadzący ekstruzję. Jeśli już, to jedynie mała olejarnia prowadząca tłoczenie oleju na zimno, co nie rozwiąże problemu substancji antyżywieniowych. Zrozumiałe jest, że nasiona soi należy ogrzać przed podaniem świniom. Tutaj chodzi nie tylko o składniki antyodżywcze, które mogą być szkodliwe i ograniczać przyswajalność składników odżywczych ale również fakt, że badania naukowców wskazują, że skarmianie surowych nasion soi powoduje zmniejszenie dziennego pobrania paszy przez tuczniki o około 10 proc., obniżenia dziennych przyrostów zwierząt o około 270 g/dobę, pogorszenia wyników w wykorzystaniu paszy na kg przyrostu o 0,5. Z dostępnych metod: ekstruzji, ekspandowania, gotowania, prażenia najlepsze są dwie pierwsze. Soja w postaci wyłącznie ześrutowanej nie nadaje się dla wszystkich grup technologicznych, ponieważ w takiej formie praktycznie żadne czynniki antyodżywcze nie zostaną unieczynnione. W niewielkich ilościach możemy dodawać ją do mieszanki dla tuczników, ale wyłącznie po wcześniejszym ześrutowaniu.

18 czerwca 2015

Sezon truskawkowy trwa

Przygotowane przez

      

 

 

   SEZON TRUSKAWKOWY TRWA

 

            Wraz z rozpoczęciem wiosny dopadło nas truskawkowe szaleństwo. Sezon na truskawki jest oficjalnie rozpoczęty. Można je   kupić w każdym sklepie i coraz częściej na ulicy od przydrożnych sprzedawców. Wykorzystujemy ja szczególnie w kuchni – do ciast, deserów i koktajlów. Chętnie też zjadamy je same. Teraz możesz ich również używać do pielęgnacji swojej twarzy.

Każdego dnia truskawki są tańsze i bardziej dostępne. Sezon na te smaczne owoce nie trwa długo, dlatego warto jest go wykorzystać w pełni. Domowa maseczka z truskawek jest naprawdę skuteczna i tania. Na dodatek możesz ją przygotować w zaledwie kilka minut. Czego potrzebujesz, aby ją przyrządzić? Około 4 truskawek, łyżkę jogurtu naturalnego i kilka kropel cytryny. Zmieszaj wszystkie składniki – najlepiej użyj w tym celu blendera. Wsmaruj maskę delikatnie na twarz i zostaw na około 10 15 minut. Taka maseczka zadziała rozświetlająco i pobudzi zmęczoną cerę. Dla kobiet po 40 roku życia zalecam maseczkę z truskawek i łyżki oleju  sojowego. Taka maseczka  wyłagodzi zmarszczki i ujędrni skórę. Ratunkiem dla suchej buzi będzie maseczka nawilżająca. Do truskawek dodaj 3 łyżki twarożku i 2 łyżeczki oliwy z oliwek.

Lucyna Pulka doradca WROW gmina Krzyż Wlkp.

Ostatnio zmieniany 18 czerwca 2015
18 czerwca 2015

Wspieranie przedsiębiorczości w ramach WRPO 2014+

Przygotowane przez

O możliwościach finansowania działalności przedsiębiorstw społecznych w dużej mierze decyduje wybór formy prawnej prowadzonej działalności. W szczególności istotnym jest fakt posiadania i wysokości kapitału (funduszu) założycielskiego, możliwości prowadzenia działalności nieodpłatnej oraz działalności gospodarczej.

Źródła finansowania podmiotów ekonomii społecznej  (PES) zależą od 3 czynników:

  1. Formy prawnej podmiotu,
  2. Możliwości technicznych (infrastruktury, zasobów ludzkich),
  3. Chęci osób zarządzających do pozyskiwania środków zewnętrznych, czy też do prowadzenia działalności gospodarczej.

Polskie prawo umożliwia działalność przedsiębiorstwa społecznego w różnych formach prawnych oraz w różnych celach społecznych. Najczęściej spotykanymi formami prawnymi są: Fundacja, Stowarzyszenie, Spółdzielnia socjalna, Spółdzielnia pracy, Spółka non-profit z o.o lub S.A., Centrum Integracji Społecznej (CIS), Zakład Aktywności Zawodowej (ZAZ) lub Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (NZOZ). W niektórych przypadkach – fundacja, stowarzyszenie, niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, czy zakład aktywności zawodowej - cel społeczny jest prawnie chroniony i określony.

 Prowadzenie działalności gospodarczej jest możliwe we wszystkich wymienionych wyżej formach prawnych za wyjątkiem CIS. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej przez fundację,  fundator nie musi w momencie ustanawiania fundacji przesądzać, czy będzie ona prowadzić działalność gospodarczą. Jeśli jednak o tym zdecyduje – minimalna wartość majątku przeznaczona dla fundacji nie może być mniejsza niż 1 tys. zł.

Z  kolei działalność gospodarcza stowarzyszenia nie może być istotą jego utworzenia i funkcjonowania, gdyż stowarzyszenie nie jest jedną z form prawnych powołanych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stowarzyszenie nie może być wpisane tylko do rejestru przedsiębiorców, bez uprzedniego wpisu do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

W opcji spółki non profit, którą może być spółka akcyjna lub spółka z o. o., utworzone w celach społecznych,  spółki nie przeznaczają zysku do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonariuszy lub pracowników. Warunki te nie są określone w kodeksie spółek handlowych, założyciele samodzielnie w akcie założycielskim mogą określić wszystkie zasady.

Mówiąc o finansowaniu PES można w zależności od fazy rozwojowej przedsiębiorstwa źródła finansowania podzielić na 2 etapy:

  1. Etap zakładania PES i możliwości pozyskania środków na rozpoczęcie działalności
  2. Etap prowadzenia działalności

Etap I – zakładanie PES

W ramach tego etapu można wyróżnić kilka form wsparcia podmiotów ekonomii społecznej rozpoczynających swą działalność:

  1. Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego

Powiatowy Urząd Pracy w zakresie pomocy przy tworzeniu nowych miejsc pracy oferuje refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości nie wyższej niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia na jedno stanowisko pracy. Kwota ta w praktyce waha się od 20.000 zł do 25.000zł.

II.        Zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej dla   pracodawców tworzących stanowiska pracy

Starosta może przyznać osobie niepełnosprawnej zarejestrowanej w Powiatowym Urzędzie Pracy, jako osoba bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu, jednorazowo środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) na:

1) podjęcie po raz pierwszy działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

2) podjęcie po raz pierwszy działalności rolniczej w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, w tym polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej,

3) wniesienie po raz pierwszy wkładu do spółdzielni socjalnej,

4) ponowne podjęcie działalności, o której mowa wyżej lub ponowne wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej, jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy upłynęło co najmniej 12 miesięcy od zaprzestania prowadzenia tej działalności lub od ustania członkostwa w spółdzielni socjalnej.

III.      Środki na założenie i przystąpienie do spółdzielni socjalnej

Ze środków Funduszu Pracy - osoba bezrobotna zarejestrowana w PUP może ubiegać się o jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej jako:

- członek założyciel w ramach tworzonej spółdzielni socjalnej do maksymalnej wysokości równej 4-krotności przeciętnego wynagrodzenia, jednak nie wyższej niż limit środków posiadanych na ten cel przez Urząd,

 - członek przystępujący do istniejącej spółdzielni socjalnej do maksymalnej wysokości równej 3-krotności przeciętnego wynagrodzenia, jednak nie wyższej niż limit środków posiadanych na ten cel przez Urząd.

Etap II – dofinansowanie w trakcie funkcjonowania PES

I. Refundacja składek ZUS dla spółdzielni socjalnej

Na wniosek spółdzielni PUP może dokonać refundacji składek ZUS. Spółdzielnia socjalna jest zobowiązana do zatrudnienia przez okres 3 lat osób objętych refundacją w ramach zawartej umowy o zwrot opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne.

II. Refundacje dla pracodawcy zatrudniającego osoby niepełnosprawne

Powiatowy Urząd Pracy oferuje pracodawcom tworzącym miejsca pracy dla osób niepełnosprawnych, refundację kosztów jakie poniesie pracodawca w związku z wyposażeniem stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej zarejestrowanej w PUP jako bezrobotna lub poszukująca pracy.

Wysokość takiej refundacji nie może przekroczyć 15-sto krotności przeciętnego wynagrodzenia.

IV. Przygotowanie zawodowe dorosłych

Przygotowanie zawodowe dorosłych jest instrumentem skierowanych do osób bezrobotnych i poszukujących pracy zarejestrowanych w Powiatowym Urzędzie Pracy i ma na celu pomoc w uzyskaniu przez te osoby kwalifikacji zawodowych i umiejętności, potwierdzonych stosownymi dokumentami. Przygotowanie zawodowe może mieć formę;

- praktycznej nauki zawodu umożliwiającej osobom dorosłym przystąpienie do egzaminu kwalifikacyjnego na tytuł zawodowy lub egzaminu czeladniczego,

- przyuczenia do pracy mające na celu zdobycie przez osoby dorosłe wybranych kwalifikacji zawodowych lub umiejętności, niezbędnych do wykonywania określonych zadań zawodowych, właściwych dla zawodu występującego w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy.

V. Dofinansowanie do wynagrodzenia za zatrudnienie osoby w wieku 50+

 

Jeśli pracodawca zatrudni skierowaną osobę bezrobotną w wieku 50+, otrzyma dofinansowanie wynagrodzenia przez okres:

 

  • 12 miesięcy - w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył 50           lat, a nie ukończył 60;
  • 24 miesięcy - w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył    60 lat.

Dofinansowanie wynagrodzenia przysługuje w kwocie nie wyższej niż 50 % minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie.

VI. Prace interwencyjne

Starosta zwraca Pracodawcy, który zatrudnił bezrobotnego w ramach prac interwencyjnych, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia skierowanego bezrobotnego w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty zasiłku obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia. Zwrot dokonywany jest przez okres 6, 12 lub 24 miesiące (zwrot przez okres 24 miesięcy dokonywany jest jedynie w przypadku możliwości zabezpieczenia środków finansowych przez Powiatowy Urząd Pracy).

PUP może dofinansować prace interwencyjne prowadzone przez PES. Łączna wartość pomocy de minimis dla jednego beneficjenta nie może przekroczyć równowartości 200 tys. euro brutto w okresie 3 lat kalendarzowych, a w przypadku podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu drogowego towarów – 100 tys. euro brutto.

 

VII. Staże

Starosta, w imieniu którego działa Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy może skierować osoby bezrobotne do odbycia stażu przez  okres od 3 do 6 miesięcy, oraz na okres od 3 do 12 miesięcy osoby bezrobotne, które nie ukończyły 30 roku życia. Organizator po zakończonym stażu jest zobowiązany do zatrudnienia stażysty na okres minimum 3 miesięcy.

VIII. Inne formy finansowania działalności PES

 

Większość organizacji (głównie stowarzyszeń) finansuje swoje działania wyłącznie ze:

  • składek członkowskich,

oraz

  • darowizn, w tym darowizny w formie 1% na działalność organizacji pożytku publicznego.

DZIAŁALNOŚĆ POŻYTKU PUBLICZNEGO

Działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie z 23 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (dalej: udpp). Zakres tych działań publicznych został określony w katalogu rodzajów działalności w art. 4 ust. 1 udpp.

Należą do nich m. in. działania z zakresu:

  • pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;
  • 1a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
  • działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
  • działalności charytatywnej;
  • i inne

Działalnośc pożytku publicznego prowadza głównie fundacje i stowarzyszenia. Poza nimi, działalność pożytku publicznego mogą prowadzić m.in. spółdzielnie socjalne, kościelne osoby prawne i stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego ale również niedziałające dla zysku spółki z o.o. i spółki akcyjne.

W ramach innych form pozyskiwania środków finansowych na działalność PES najczęściej wykorzystywane formy pozyskiwania dodatkowych środków finansowych obejmują:

 

  • prowadzenie działalności statutowej odpłatnej,
  • prowadzenie działalności gospodarczej,
  • dotacje samorządowe,
  • Fundusze UE.

PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI STATUTOWEJ ODPŁATNEJ.

Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest działalność statutowa organizacji pozarządowej, mieszcząca się w zestawie zadań publicznych, opisanych w Ustawie o pożytku, za którą organizacja pobiera opłaty (wynagrodzenie). W jej ramach organizacja za swe usługi czy produkty (np. szkolenia czy publikacje) pobiera opłaty, których wysokość nie może być wyższa od wartości bezpośrednich kosztów tej działalności. Działalność odpłatna polega więc na sprzedaży usług i towarów po kosztach ich wyprodukowania – organizacja nie zarabia na tym, tylko uzyskuje zwrot poniesionych nakładów – w tym celu należy dokonać kalkulacji kosztów.

Działalność odpłatna nie musi być zarejestrowana, ale musi być wyodrębniona księgowo.

DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA

Pomimo że organizacje pozarządowe z definicji są podmiotami niedziałającymi w celu osiągnięcia zysku, to zarówno stowarzyszenia, jak i fundacje mogą prowadzić działalność gospodarczą. Jednakże ich podstawowym celem jest zawsze prowadzenie działalności statutowej. Działalność gospodarcza jest jedynie działalnością uboczną, służącą pozyskiwaniu środków finansowych na prowadzenie działalności statutowej. A więc zysk nie może być dzielony np. między członków stowarzyszenia. Aby mieć możliwość prowadzenia działalności gospodarczej konieczne jest zarejestrowanie się organizacji w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

DOTACJE SAMORZĄDOWE

 

Przekazywanie środków publicznych organizacjom pozarządowym może się odbywać w 5 trybach:

1. Konkurs otwarty

Podstawową formą przekazywania środków publicznych organizacjom pozarządowym to zlecanie lub wspieranie realizacji zadań publicznych poprzez przekazanie dotacji w drodze otwartego konkursu ofert. Konkursy te mogą odbywać się w oparciu o jedną z trzech ustaw:

  • ustawę o działalności pożytku publicznego,
  • ustawę o sporcie

lub

  • ustawę o pomocy społecznej.

2. Wniosek o dotację bez procedury konkursowej

Organizacja pozarządowa może zwrócić się do samorządu z wnioskiem o udzielenie dofinansowania lub sfinansowania realizacji zadania publicznego poza konkursem, a samorząd może przychylić się do prośby o ile:

  • Uzna , że realizacja takiego zadania jest potrzebna lokalnej społeczności
  • Wysokość dofinansowania lub finansowania zdania publicznego nie przekracza 10 tys. zł
  • Zadanie publiczne zostanie zrealizowane w ciągu 90 dni.

3. Przekazanie pieniędzy w sytuacjach kryzysowych (klęska żywiołowa, ochrona życia lub zdrowia ludzkiego, ochrona ludności i ratownictwo)

4. Zlecenie zadania na wniosek organizacji

Ustawa przewiduje możliwość złożenia przez organizację z własnej inicjatywy wniosku o realizację zadania publicznego. Wniosek powinien zawierać opis zadania oraz szacunkowa kalkulację kosztów. Złożenie wniosku zobowiązuje organ administracji do rozpatrzenia go w ciągu 1 miesiąca

5. Inicjatywa lokalna

Obywatele, którzy uznają, że na terenie zamieszkanej przez nich jednostki samorządu konieczna jest określona inwestycja lub działania występują z wnioskiem do organu wykonawczego samorządu. Mogą wystąpić jako grupa nieformalna lub za pośrednictwem lokalnej organizacji pozarządowej.

FUNDUSZE UE

Najważniejsze dodatkowe źródła finansowania działań podejmowanych w obszarze ekonomii społecznej i zatrudnienia. to środki europejskie. Istniej wiele programów, do których PES powinny podchodzić w sposób indywidualny zależnie od obszaru tematycznego, zakresu planowanego działania oraz możliwości własnych.

W ramach krajowych programów operacyjnych  największy wzrost wydatków dotyczyć będzie innowacyjności i wsparcia przedsiębiorców. Dzięki szerszej ofercie zwrotnych instrumentów finansowych (m.in. pożyczek, poręczeń) będzie można wesprzeć więcej projektów realizowanych przez małe i średnie przedsiębiorstwa. Nadal finansowane będą inwestycje w ochronę środowiska i energetykę, także projekty m.in. z dziedziny kultury, zatrudnienia, edukacji czy przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu.

Podział środków na programy operacyjne wygląda następująco:

  • Infrastruktura i Środowisko -  27,41 mld euro 
  • Program Inteligentny Rozwój - 8,61 mld euro 
  • Program Polska Cyfrowa - 2,17 mld euro 
  • Program Wiedza Edukacja Rozwój - 4,69 mld euro 
  • Program Polska Wschodnia - 2 mld euro 
  •  
  • Program Pomoc Techniczna  - 700,12 mln euro

Duża rolę w dofinansowaniu lokalnych przedsięwzięć będą odgrywały regionalne programy operacyjne realizowane przez poszczególne województwa. Dla Wielkopolski został opracowany na lata 20140-2020: WIELKOPOLSKI REGIONALNY PROGRAM OPERACYJNY WRPO 2014+.

Cele tego programu będą realizowane w ramach 9 merytorycznych osi priorytetowych (plus oś dziesiąta – Pomoc techniczna, która zapewni środki na wsparcie sprawnego systemu zarządzania i wdrażania Programu).

W ramach tych osi priorytetowych uwzględniono 30 Priorytetów Inwestycyjnych, w zakresie których można szukać finansowania  planowanych do realizacji przedsięwzięć przez wnioskodawców, w tym podmioty ekonomii społecznej.

 

INNE FUNDUSZE EUROPEJSKIE

Informacji o innych funduszach można szukać na stronie internetowej Fundusze Europejskie lub bezpośrednio w Brukseli, w Komisji Europejskiej: http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=86&langId=en

W zakresie szczegółowych wytycznych dotyczących finansowania podmiotów ekonomii społecznej przydatne będą informacje z następujących stron internetowych:

http://www.ekonomiaspoleczna.pl/

http://www.spoldzielnie.org/cat,20

Strony internetowe Powiatowych Urzędów Pracy

http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/

http://www.mir.gov.pl/Strony/glowna.aspx

http://www.wrpo.wielkopolskie.pl/index.php/perspektywa-2014-2020/dokumenty-regionalne/wrpo-2014

http://www.pozytek.gov.pl/FIO,2015,3598.html

18 czerwca 2015

Agroturystyka – kilka rad o skutecznej promocji gospodarstwa agroturystycznego

Przygotowane przez

Prowadząc działalność agroturystyczną działamy w układzie rynkowym, czyli inaczej mówiąc popytowo-podażowym. Wiemy także, że „nie ma idealnego modelu marketingu” ani też
„nie ma idealnego modelu promocji”, który zapewniłby nam sukces na rynku. Tym samym każdy kwaterodawca musi skutecznie działać poprzez cztery elementy marketingowe: produkt, promocję, cenę i dystrybucję. Ponadto właściciele gospodarstw agroturystycznych mają jeszcze trudniej bo usługa wypoczynku jest produktem niematerialnym, a klient nie możne jej ani zobaczyć, ani dotknąć. Dlatego często mówi się, że agroturystyka to „sprzedaż marzeń”.

Rynkowy cykl życia produktu  jest nabywaniem i stopniową utratą zdolności danego produktu do zaspokajania potrzeb nabywców. Wiemy, że każdy  produkt „starzeje się”, co powoduje zmniejszenie się liczby jego nabywców. Podobnie produkt agroturystyczny, tak  jak każdy produkt wprowadzony na rynek ma swój określony cykl życia. O tym powinien pamiętać każdy właściciel gospodarstwa agroturystycznego. Cykl życia produktu ma 4 fazy: wprowadzanie produktu na rynek, wzrost sprzedaży, dojrzałość i spadek sprzedaży. Promocja gospodarstwa i pozostałe elementy marketingu mix mają spowodować aby IV faza w cyklu życia produktu czyli spadek sprzedaży nie obniżała się szybko ale trwała jak najdłużej na stałym poziomie. To zadanie stoi przed każdym właścicielem gospodarstwa agroturystycznego.

Pierwszy element właściwej promocji gospodarstwa agroturystycznego to wybór jego nazwy. Często jest pomijany i niesłusznie lekceważony przez właścicieli gospodarstw. Nazwa gospodarstwa powinna  zachęcać do przyjazdu na wypoczynek oraz  przekazywać pierwszą pozytywną informację dla turysty. I tak, np. „ Agroturystyka na Leśnej Polanie”– mówi, że gospodarstwo leży w lesie, gdzie w ciszy i spokoju można wypocząć. Dla porównania nazwa „Agroturystyka u Maryli” mówi turyście jakie imię ma właścicielka gospodarstwa ale w zasadzie nic więcej nie podpowiada.

Wybierając nazwę kwatery  agroturystycznej warto podkreślić w niej:

  • walory krajobrazu: np. Przy stawie, Pod dębem, Modrzewiowe Wzgórze, Nad Jeziorem, Na Skraju Lasu,
  • charakter kwatery: np. Gród Pędzików, Kasztel Rycerski, Chata Magnata, Zagroda Guciów,
  • indywidualną ofertę:  np. W siodle, Dla smakoszy, Wiklinowy labirynt, Przy garncarskim kole, Pod paletą.

Kolejnym ważnym elementem skutecznej promocji jest wybór zdjęć kwatery agroturystycznej. Powinniśmy pamiętać dwie ważne maksymy: „klient kupuje oczami” i „klient nie kupuje kota w worku”. Fotografia stanowi bardzo istotny element informacji, także często niedoceniany przez właścicieli obiektów noclegowych. Bez oferty ze zdjęciami nie można mówić o zainteresowaniu turysty naszą kwaterą. Agroturysta ocenia atrakcyjność obiektu  turystycznego na podstawie zdjęcia. Informacja o obiekcie agroturystycznym powinna być zaproszeniem i zachętą do odwiedzin. Robiąc zdjęcie obiektu należy zwrócić szczególną uwagę na:

  • dobre naświetlenie: zdjęcia nie mogą być ani za ciemne, ani za jasne.
  • odpowiednie światło: zdjęcia na zewnątrz wykonujemy przy słonecznej pogodzie, bo właśnie taką pogodę chciałby mieć gość, który przyjedzie do nas na urlop; najlepsze efekty uzyskamy, gdy źródło światło (słońce) znajdzie się nie za naszymi plecami, ale nieco z boku.
  • prawidłowe odwzorowanie horyzontu: zdjęcie, na którym budynki lub pomieszczenia są przechylone wygląda źle.
  • sposób kadrowania: jeśli obiekt znajduje się w atrakcyjnie położonym miejscu, wtedy warto to pokazać np. dom nad jeziorem.
  • fotografowanie wnętrz: wykorzystujemy światło sztuczne i staramy się pokazać duży fragment pomieszczenia a nie fragment pustej ściany z kawałkiem mebla.

Turysta jak każdy klient chce wiedzieć za co płaci a atrakcyjne położenie gospodarstwa powinno być przedstawione na zdjęciu. Pamiętając, że "pierwszego wrażenia nie zrobisz nigdy dwa razy" ważne w prezentacji gospodarstwa agroturystycznego jest pierwsze zdjęcie, które ma zainteresować użytkownika naszą ofertą, ma przyciągnąć jego uwagę i zachęcić do lektury naszej prezentacji. Pamiętajmy, że jeżeli zlekceważymy ten etap to wygra na tym nasza konkurencja.

18 czerwca 2015

Ochrona środowiska a dopłaty. Nowe wymogi - ważne terminy.

Przygotowane przez

Od 2015 roku rolnicy ubiegający się o jednolitą płatność obszarową otrzymają też płatność z tytułu realizacji praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, tzw. płatność za zazielenienie.

Praktyki te nie są bezwzględnie obowiązkowe dla wszystkich rolników.

Planowana płatność, to około 72 euro/ha.

Najogólniej rzecz ujmując, aby otrzymać płatność za zazielenienie, trzeba przestrzegać trzech obowiązkowych praktyk:

- dywersyfikacja (różnicowanie) upraw – dla rolników gospodarujących na powierzchni powyżej 10 ha GO,

- obszary proekologiczne (EFA) - dla rolników gospodarujących na powierzchni powyżej 15 ha GO; obowiązek przeznaczenia co najmniej 5% gruntów ornych na obszary proekologiczne,

- trwałe użytki zielone – obowiązek utrzymywania.

Z tymi praktykami wiążą się terminy, których nieprzestrzeganie może mieć negatywny wpływ na wielkość płatności za zazielenienie.

Ważne terminy:

  1. dywersyfikacja upraw.

Do celów obliczania udziału upraw uwzględnia się tylko uprawy w plonie głównym, które są uprawiane co najmniej w okresie od dnia 15 maja do dnia 15 lipca roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie płatności (uprawy te należy deklarować we wniosku o przyznanie płatności).

  1. obszary proekologiczne (EFA).

Jeżeli rolnik zdecyduje się na obszary proekologiczne przeznaczyć zasiewy międzyplonów (mieszanka co najmniej dwóch gatunków uprawnych), wysiewa je nie później niż: 

- międzyplony ścierniskowe: od dnia 1 lipca do dnia 20 sierpnia danego roku,

- międzyplony ozime: od dnia 1 lipca do dnia 1 października danego roku,

Obowiązek utrzymania międzyplonów na gruncie:

- międzyplonu ścierniskowego: do dnia 1 października danego roku,

- międzyplonu ozimego: do dnia 15 lutego kolejnego roku.

Uwaga !

Międzyplony wysiewane w ramach pakietu Ochrona gleb i wód w ramach Programu rolnośrodowiskowego i Działania rolnośrodowiskowo – klimatycznego, nie mogą stanowić EFA.

Warto w tym miejscu przypomnieć o terminach dotyczących realizacji pakietu Ochrona gleb i wód:

- beneficjenci programu rolnośrodowiskowego (PROW 2007-2013) z roku 2011 wysiewają międzyplon ozimy i/lub międzyplon ścierniskowy w terminie do dnia 30 września,

- beneficjenci programu rolnośrodowiskowego (PROW 2007-2013) z roku 2012, 2013 i 2014  wysiewają, w ramach dostosowania do nowych zasad, jako międzyplon ozimy mieszankę złożoną z minimum 3 gatunków roślin ozimych i/lub jako międzyplon ścierniskowy, mieszankę złożoną z minimum 3 gatunków roślin jarych, w terminie do dnia 15 września,

- beneficjenci programu rolnośrodowiskowego (PROW 2007-2013) z roku 2014, którzy zdecydowali się przejść w 2015 roku na nowe zasady, jak i beneficjenci z 2015 roku (PROW 2014-2020), wysiewają jako międzyplon mieszankę złożoną z minimum 3 gatunków roślin, w terminie do dnia 15 września.

18 czerwca 2015

Opłacalność produkcji mleka żywca wołowego, wieprzowego w II kw 2015 r.

Przygotowane przez

Jaka jest bieżąca opłacalność najważniejszych kierunków produkcji rolniczej i jakie są perspektywy jej poprawy? 

Sytuacja na rynku trzody chlewnej nadal jest bardzo słaba, głównie ze względu na niskie ceny skupu w stosunku do cen opłacalnych dla tego kierunku produkcji. Koszt produkcji w czerwcu br. 1 kg tucznika to ok. 5,34 zł (w cyklu zamknię tym, bez robocizny), a średnia rynkowa cena brutto skupu (11 czerwiec br.) to ok. 4,07 zł/kg, wagi żywej, czyli że cena skupu nie pokrywa koszty produkcji, a tym bardziej nie zapewnia opłacalność tej produkcji. Główną przyczyną tak trudnej sytuację w opłacalności tej produkcji jest mały eksport wieprzowiny i spadek skupu tuczników, a z drugiej strony import wieprzowiny i to głównie powoduje spadek cen skupu tuczników i niską opłacalność produkcji. Aktualnie w czerwcu, ceny skupu tuczników wzrosły z ok. 3,88 zł w kwietniu do ok. 4,07 z. Cena skupu tzw. opłacalna, która dałaby rolnikowi parytet dochodu, czyli średnie krajowe wynagrodzenie netto, wg GUS, to ok. 6,11 zł/kg wagi żywej, wyliczona dla gospodarstwa, które wielkością produkcji zapewnia unijną normę pracy rolnika tj. 2120 godz. rocznie. Przewidywania na najbliższą przyszłość w tym kierunku produkcji nie są dobre, bo wzrost cen skupu, spowodować może większy eksport i mniejszy import wieprzowiny, o co w aktualnej sytuacji rynkowej, spowodowanej tzw. embargiem  jest trudno.  

Uwaga: wyliczenia sporządzone z uwzględnieniem dopłat obszarowych, i tzw. dopłaty paliwowej i do materiału siewnego, dla gospodarstw zrównoważonych nakładami pracy do normy UE.

 

Sytuacja na rynku bydła mięsnego jest dobra i aktualnie powyżej opłacalności produkcji. W ubiegłym roku ze względu na niskie ceny skupu w stosunku do cen tzw. minimalnych, czyli opłacalnych dla tego kierunku produkcji, opłacalność ta była słaba. Spowodowane to było w głównej mierze małym eksportem mięsa wołowego w wyniku prawnego zakazu w kraju, tzw. uboju rytualnego. Aktualnie (maj br.) koszt produkcji 1 kg żywca wołowego, dla byków kl. A, bez robocizny, to ok. 6,35 zł, a średnia cena rynkowa skupu (11 czerwiec br.) to ok. 7,29 zł/kg brutto wagi żywej, czyli że cena skupu pokrywa koszty produkcji i daje opłacalność w tej produkcji na poziomie powyżej parytetu dochodu rolnika, czyli średniego wynagrodzenia krajowego netto, wg GUS, którą daje cena skupu ok. 7,06 zł/kg żywca, wyliczona dla gospodarstwa, które wielkością produkcji zapewnia unijną normę pracy rolnika tj. 2120 godz. rocznie. Przewidywania na najbliższą przyszłość mogą być dobre, bo ceny skupu dające opłacalność tej produkcji mogą kształtować się na obecnym poziomie i mogą mieć tendencję wzrostową, po wznowienia eksportu wołowiny z uboju rytualnego, na czym zyskają głównie rolnicy producenci, jak też zakłady przetwórstwa.

 Uwaga: wyliczenia sporządzone z uwzględnieniem dopłat obszarowych, i tzw. dopłaty paliwowej i do materiału siewnego, dla gospodarstw zrównoważonych nakładami pracy do normy UE.

 

Sytuacja na rynku mleka była w trzech kwartałach 2014 r. dobra, ale od lipca ubr. miała tendencję spadkową, ze względu na spadające ceny skupu mleka w stosunku do cen tzw. minimalnych, czyli opłacalnych dla tego kierunku produkcji.  Spadek cen skupu w tym okresie wyniósł ok. 30 groszy na litrze. Aktualnie koszt produkcji 1 litra mleka to ok. 1,12 zł (bez robocizny), a bieżąca średnia cena rynkowa skupu mleka kl. ekstra (11 czerwiec br.) to ok. 1,17 zł brutto za litr, czyli że cena skupu pokrywa koszty produkcji i daje małą opłacalności tej produkcji. Cena tzw. opłacalna dla mleka, na parytet dochodu rolnika, czyli średnie wynagrodzenie krajowe netto, wg GUS, to ok. 1,24 zł brutto za 1 litr, wyliczona dla gospodarstwa, które wielkością produkcji zapewnia unijną normę pracy rolnika tj. 2120 godzin rocznie.  Przewidywania na najbliższą przyszłość są nieokreślone ze względu na aktualny brak tzw. kwot mlecznych, a opłacalność produkcji może utrzymać większe spożycie w kraju wyrobów mleczarskich i głównie ich eksport na nowe rynki.

Uwaga: wyliczenia sporządzone z uwzględnieniem dopłat obszarowych, i tzw. dopłaty paliwowej i do materiału siewnego, dla gospodarstw zrównoważonych nakładami pracy do normy UE.

Stąd wniosek, że w br. produkcja żywca wołowego daje opłacalność produkcji, a produkcja mleka krowiego aktualnie daje względną opłacalność produkcji, czyli parytet dochodu, porównywalny do średniego wynagrodzenia krajowego netto (wg GUS), a produkcja żywca wieprzowego jest nadal nieopłacalna. Na wzrost opłacalności wszystkich kierunków produkcji w bieżącym roku duży wpływ będzie mieć sytuacja na rynku rolnym w kraju, czyli głównie koszty produkcji i ceny skupu, jak również pośrednio sytuacja na rynku unijnym i światowym w rolnictwie.

18 czerwca 2015

Chwasty wieloletnie- czas, aby się ich pozbyć

Przygotowane przez

W chwili obecnej , czyli przed zbiorem roślin uprawnych oraz w zespole uprawek pożniwnych tuż po zbiorze roślin zbożowych , rzepaku i motylkowych , preparaty oparte na glifosacie mają bardzo szerokie zastosowanie.

Bardzo ważnym momentem do zastosowania glifosatów pozostaje desykacja roślin uprawnych , takich jak rzepak, groch oraz zboża. Podczas zmiennej pogody nabiera ona znaczenia ze względu na możliwość zmniejszenia strat nasion poprzez równomierne zaschnięcie łuszczyn oraz zniwelowanie zielonych ścieżek technologicznych . W wypadku rzepaku i roślin strączkowych zabiegi te powodują przyspieszenie i wyrównanie dojrzewania oraz ograniczają osypywanie . Wysokie dawki azotu oraz preparaty oparte na strobilurynach zastosowane w rzepaku mogą długo utrzymywać zieloność łanu – szczególnie w ścieżkach przejazdowych . W zbożach i rzepaku zabieg ten często stosowany jest również do walki z chwastami.

Glifosat- organiczny związek chemiczny z grupy fosfonianów. Jest aktywnym składnikiem niektórych nieselektywnych herbicydów. Hamuje działanie bardzo ważnego dla roślin enzymu syntazy EPSPS, który jest kluczowym enzymem na szlaku metabolicznym kwasu szikimowego, związanego z biosyntezą aromatycznych aminokwasów.

Glifosad wszedł na rynek w 1974 roku jako składnik herbicydu ROUNDUP; stosowany jest w postaci soli amonowej lub izopropyloaminowej. Preparaty ROUNDUP oprócz glifosatu jako czynnika aktywnego biologicznie, zawierają substancje ułatwiające jego przenikanie przez błony komórkowe.

Obecnie na rynku polskim dostępne jest kilkanaście generycznych środków zawierających w swoim składzie glifosat; niektóre z nich to:

  • AVANS PREMIUM 360 SL
  • GLIFOSAD 360 SL
  • GLIFOSAD CLASIC 360 SL
  • KLINIK  360 SL
  • KOSMIK  360 SL
  • TAIFUN  360 SL

Chwasty wieloletnie to problem na wielu polach

Stosując preparat w łanie roślin uprawnych ,należy zrobić to w odpowiednim momencie :

-- w zbożach w fazie dojrzałości woskowej ziarna, gdy jego wilgotność wynosi 20-30% , czyli 10-14 dni przed przewidywanym zbiorem,

-- w rzepaku ozimym i jarym , groch, bobiku można stosować gdy wilgotność nasion wynosi poniżej 30%.

Największą skuteczność osiąga się , przeprowadzając zabieg , gdy chwasty znajdują się w fazie intensywnego wzrostu . Natomiast po zbiorze rośliny uprawnej warunkiem dobrego zwalczania chwastów w ściernisku lub po wykonaniu podorywki i odczekaniu , aż odrosną. Ten drugi sposób pozwala zwalczyć – oprócz chwastów rozłogowych – także roczne chwasty kiełkujące z warstwy  0-5 cm. Z upraszczaniem płodozmianów aż do monokultur zbożowych włącznie wiąże się coraz większa presja chwastów wieloletnich ( np. perz, ostrożeń polny , bylica pospolita, nawłoć polna).

Bardzo ważnymi czynnikami , które przyczyniają się do rozmnażania perzu, wiechlin , stokłos i innych traw , są uproszczenia w uprawie ; brak podorywek , orek siewnych oraz złożonych zespołów uprawek pożniwnych , które służyły do walki z chwastami jednoliściennymi . Są one zastępowane agregatami aktywnymi oraz zrywaczami podorywkowymi, które bardzo dobrze rozdrabniają i doprawiają glebę , ale przyczyniają się do rozmnażania perzu i ostrożnia polnego. Trudności w oczyszczeniu pól z perzu i innych traw są coraz poważniejsze i wiążą się ze znacznym kosztem , jeżeli chwasty zwalczamy w okresie wegetacji w roślinach uprawnych. Innymi chwastami wieloletnimi , które coraz bardziej zagrażają uprawom , są : ostrożeń polny i bylica pospolita. Podobnie jak perz właściwy , są to chwasty doskonale radzące sobie z uprawą uproszczoną . Wszelkie mechaniczne próby walki z nimi oparte na jednym przejeździe powodują jedynie ich rozmnożenie. Mechaniczne próby zwalczania są możliwe do zrealizowania , ale bardzo dużo kosztują, gdyż opierają się one na zmęczeniu roślin. Aby dokonać tego zmęczenia , należy wykonać do dwóch orek, czekając za każdym razem , aż chwasty odbiją. Obecnie zastosowanie takiej metody przynieść może , oprócz znacznych nakładów na paliwo , spore przesuszenie gleby i kłopoty przy terminowym zasiewie jesiennym ozimin lub roślin jarych . Problem ten nabrał znaczenia w ostatnich latach, kiedy to notowano okresy posuchy i suszy w okresach newralgicznych dla roślin , czyli w terminach siewu.

Ważnym zagadnieniem przy zastosowaniu glifosatu pozostaje ilość wody użyta do oprysku . Ograniczając ilość wody, można zmniejszyć ilość glifosatu. Na przykład : aby uzyskać efekt chwastobójczy ponad 85% , należy przy 300 l wody zastosować 4 l preparatu zawierającego 360 g glifosatu. Zmniejszając ilość wody do 200 l i 100 l , można obniżyć dawkę preparatu odpowiednio od 3,5 do 3,0 l, zachowując nadal efekt chwastobójczy ponad 85 %. Należy zaznaczyć , że jakość zabiegu zależy od fizjologii roślin i pogody. Działanie glifosatu zależy przede wszystkim od koncentracji substancji aktywnej .Przy niskich dawkach cieczy roboczej ( poniżej 150 l/ha ) konieczne jest użycie dyszy drobnokroplistych i dodatek adwiutanta , np. AS 500 SL . W praktyce doskonale sprawdza się mieszanina glifosatu 360 g w dawce 2 l/ha  z AS 500 SL –1 l/ha . Dodatek tego partnera wspomagającego penetrację w głąb rośliny poprawia znacznie skuteczność zabiegu , a w sytuacji wilgotności powietrza poniżej 60% jest wręcz konieczny. Poniżej 50 % wilgotności powietrza najlepiej w ogóle zrezygnować z zabiegów ( nawet z adiuwantami ) , szczególnie jeśli chcemy zwalczyć chwasty rozłogowe , jak perz. Dodatek siarczanu amonu lub RSM do glifosatu poprawia nalistne zwalczanie chwastów . ale osłabia wpływ na korzenie ( uwaga perz ).

Uodparnianie się chwastów

Na polach uprawnych w wielu rejonach świata narastającym od lat problemem jest uodparnianie się chwastów na herbicydy. Efektem tego procesu jest obniżenie skuteczności środków chwastobójczych i wzrost zachwaszczenia pól oraz związane z tym straty gospodarcze.  Z chwastami uodpornionymi mamy do czynienia, gdy w obrębie gatunku dotychczas dobrze niszczonego przez herbicyd pojawiają się osobniki ( biotypy ), które są w stanie przetrwać zabieg chwastobójczy i zdolność tę przekazać na rośliny potomne. Odporność takich roślin można najczęściej wytłumaczyć naturalnymi, ewentualnie indukowanymi przez herbicydy, zmianami w materiale genetycznym ( mutacje ).Jeśli na tym samym polu regularnie wykorzystuje się środki chwastobójcze o identycznym mechanizmie działania , jednocześnie rezygnując z pozostałych metod regulacji zachwaszczenia, wówczas występujące egzemplarze odporne, pozbawione konkurencji ze strony roślin wrażliwych stopniowo zwiększają liczebność i z czasem mogą stać się chwastami dominującymi ( szarłat szorstki, komosa biała, chwastnica jednostronna ).

Mechanizmy i rodzaje odporności

Głównymi mechanizmami odpowiadającymi za odporność chwastu jest zmiana w miejscu działania substancji aktywnej w roślinie lub wzmożony  (przyspieszony ) metabolizm. Zmiana w miejscu działania jest z reguły wynikiem mutacji genu kodującego np. produkcję białka, z którym wiąże się herbicyd. Inna sekwencja aminokwasów zapobiega połączeniu białka z substancją aktywną i tym samym uniemożliwia jej działanie. Natomiast przyspieszony metabolizm, umożliwia roślinie bardzo szybki rozkład herbicydu, zanim zdoła on wyrządzić trwałe szkody. Odporność może być także  powiązana ze wzmożoną produkcją związków blokowanych przez herbicyd np. enzymów roślinnych, ograniczeniem transportu substancji aktywnej do miejsc jej działania , zmianami w morfologiczno- anatomicznej budowie roślin zmniejszającymi wchłanianie herbicydu (np. grubsza warstwa wosku na liściach ). Gdy chwast jest odporny wyłącznie na jedną substancję aktywną, mówimy wówczas o odporności  prostej lub pojedynczej . Gdy jest niewrażliwy na co najmniej dwa herbicydy o tym samym mechanizmie działania, lecz o różnej budowie chemicznej jest to odporność krzyżowa.

Najbardziej kłopotliwa jest sytuacja, gdy na plantacji pojawiają się chwasty z odpornością wielokrotną ( multi odporność )- takie osobniki stają się niewrażliwe na co najmniej dwa herbicydy z różnych grup chemicznych i o różnym  mechanizmie działania.

Zapobieganie odporności chwastów

Bardzo istotne jest, aby działania zapobiegające selekcji chwastów odpornych były prowadzone przez rolników cały czas. Niestety, praktyka pokazuje, że zabiegi profilaktyczne są często lekceważone i dopiero, gdy problem staje się dostrzegalny, a chwasty coraz trudniej zniszczyć przy użyciu sprawdzonych i stosowanych regularnie herbicydów, podejmowane są starania, aby niekorzystne zjawisko wyeliminować. Sytuacja ta powinna się zmienić, w związku z wprowadzeniem obowiązku integrowanej ochrony roślin, której wiele zaleceń sprzyja ograniczeniu selekcji odpornych agrofagów.

Do najważniejszych działań antyodpornościowych należy zaliczyć :

-- korzystanie z wszystkich dostępnych możliwości zwalczania chwastów, przede wszystkim z metod niechemicznych

-- unikanie uprawy roślin w monokulturze ( monokulturowa uprawa sprzyja rozwojowi konkretnych grup chwastów o cyklach biologicznych dostosowanych do rozwoju rośliny uprawnej  oraz zwiększa ryzyko wykorzystywania w ochronie plantacji tych samych substancji aktywnych )

-- przemienne stosowanie herbicydów o różnych mechanizmach działania

-- wykorzystywanie herbicydów wieloskładnikowych ( zawierających więcej niż jedną substancję aktywną ) lub mieszanin zbiornikowych herbicydów

-- przeprowadzanie oprysków w warunkach sprzyjających działaniu herbicydów ( m.in. optymalne warunki pogodowe , odpowiednia faza rozwojowa chwastów )

-- unikanie stosowania herbicydów długo zalegających w glebie, które wywierają długotrwałą presję selekcyjną

-- ostrożna i przemyślana redukcja dawek herbicydów ( przy obniżaniu dawki wzrasta ryzyko niższej skuteczności chwastobójczej.

Grzegorz Baier  WODR Poznań

 

Źródło : agronom. pl / lato 2013/

Jan Sebzda  „ Problem z chwastami wieloletnimi ? Przyszedł czas , aby się ich pozbyć „

Wiadomości rolnicze 03/2014

Mgr.inż. Tomasz Snopczyński  IUNG-PIB Zakład Herbologi i Technik Uprawy Roli we Wrocławiu   „Uodparnianie się chwastów a nalistna ochrona kukurydzy”

WIKIPEDIA.

18 czerwca 2015

Lista odmian rzepaku ozimego zalecanego do uprawy na terenie Wielkopolski oraz plon nasion - PDO 2014

Przygotowane przez

Zbliża się okres zbioru rzepaku ozimego, a jednocześnie musimy myśleć o nowych zasiewach.

W krajowym rejestrze odmian znajduje się ponad 150 odmian rzepaku ozimego. Są to odmiany populacyjne i mieszańcowe zarówno krajowe jak i z CCA. Przy tak dużej ilości odmian trudno dokonać wyboru tej najwłaściwsze i najlepiej plonującej. Z pomocą przychodzą badania prowadzone w  całym kraju w ramach Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego, na podstawie których możemy ocenić przydatność odmian dla danego regionu kraju czy województwa. Po przejściu badań w PDO trafiają na Listę Odmian Zalecanych tworzoną dla każdego województwa.

Dla Wielkopolski jest ona następująca:

Odmiana populacyjna Plon nasion (dt/ha) w Kraju Plon nasion (dt/ha) w Wielkopolsce
Wzorzec 52,7 52,4
AROT 57,2 55,5
BOGART 49,4 49,9
MONOLIT 50,5 55,5
Odmiana mieszańcowa
Wzorzec 52,7 52,4
ARTOGA 58,4 54,8
DK EXQUISITE 60,4 58,4
GLADIUS 58,3 56,4
INSPIRATION 59,1 59,1
MARCOPOLOS 59,5 57,8
POZNANIAK 53,6 51,1
ROHAN 56,9 55,4
VISBY 58,8 57,5

 

Wysiewając rzepak należy pamiętać aby był to materiał kwalifikowany; w przypadku odmian populacyjnych jest to przeważnie pierwsze rozmnożenie C1. Natomiast w przypadku odmian mieszańcowych zrestorowanych są nim nasiona mieszańcowe F1. Pozwala to na uzyskanie wysokich plonów nasion o bardzo dobrej jakości. Jest to efektem heterozji, która występuje tylko w pokoleniu F1 i nie powtarza się w kolejnych rozmnożeniach, dlatego nasiona takich odmian należy każdorazowo zakupić.  Podobnie jest z nasionami populacyjnymi, które są produkowane przy zachowaniu pewnych dość rygorystycznych wymogów mających wpływ na jakość nasion. Firmy hodowlano-nasienne oferują nasiona w tzw. jednostkach siewnych, która zawiera odpowiednią ilość nasion wystarczającą do obsiania określonej powierzchni.  Przeważnie jest to pow. 3ha , dla której przewiduje się wysiew 2- 2,1 mln nasion odmian populacyjnych lub 1,5 mln. nasion odmian mieszańcowych.

Źródło: Top Agrar 6/2015 „ Rzepaki sprawdzone w PDO” Jacek Broniarz COBORU Słupia Wielka.

17 czerwca 2015

Nowe odmiany zbóż ozimych wpisane do Krajowego Rejestru Odmian.

Przygotowane przez

W dniu 19 lutego 2015r odbyło się w siedzibie COBORU w Słupi Wielkiej posiedzenie Komisji ds. Rejestracji odmian roślin zbożowych, na którym podjęto decyzję i pozytywnie zaopiniowano wpis 26 nowych odmian zbóż ozimych.

Wpisano 11 odmian pszenicy ozimej , 4 odmiany jęczmienia ozimego, 4 odmiany pszenżyta ozimego oraz 8 odmian żyta ozimego.

JĘCZMIEŃ OZIMY

Odmiana

Charakterystyka

Zgłaszający

KWS KOSMOS

Odmiana wielorzędowa typu pastewnego

KWS Lochow Polska

QUADRIGA

Odmiana wielorzędowa typu pastewnego

HR DANKO

VINCENTA

Odmiana dwurzędowa typu browarnego

SAATEN-UNION Polska

BROSZAX

Odmiana dwurzędowa typu pastewnego

HR SMOLICE

X - Wstrzymana decyzja do jesieni 2015r.po uzyskaniu przez tę odmianę pozytywnego wyniku badań OWT ( odrębności, wyrównania i trwałości )

PSZENICA ZWYCZAJNA

Odmiana

Charakterystyka

Zgłaszający

CONSUS

Jakościowa odmiana         chlebowa (A)

DSV Polska

DELWAR

Jakościowa odmiana         chlebowa (A)

SYNGENTA Polska

FLORENCJA

Odmiana pastewna ( C )

LG Polska

GIMANTIS

Odmiana pastewna ( C )

SAATEN-UNION Polska

JANOSCH

Odmiana chlebowa ( B )

SAATEN-UNION Polska

KWS MALIBU

Jakościowa odmiana         chlebowa (A)

KWS Lochow Polska

LEANDRUS

Jakościowa odmiana         chlebowa (A)

SAATEN-UNION Polska

POKUSA

Jakościowa odmiana         chlebowa (A)

HR STRZELCE

ROCKEFELLER

Odmiana pastewna ( C )

KWS Lochow Polska

SILENUS

Odmiana chlebowa ( B )

SAATEN-UNION Polska

SKIPPY

Odmiana chlebowa ( B )

LG Polska

PSZENŻYTO OZIME

ODMIANA

Charakterystyka

Zgłaszający

LOMBARDO

Odmiana pastewna

LANTMANNEN SW

PANTEON

Odmiana pastewna

HR STRZELCE

TRAPERO

Odmiana pastewna

HR DANKO

TREFL

Odmiana pastewna

HR STRZELCE

 

ŻYTO OZIME

Odmiana

Charakterystyka

Zgłaszający

DAŃKOWSKIE GRANAT

Odmiana populacyjna

HR DANKO

KWS DANIELLO

Odmiana mieszańcowa

KWS Lochow Polska

KWS LIVADO

Odmiana mieszańcowa

KWS Lochow Polska

KWS NIKKO

Odmiana mieszańcowa

KWS Lochow Polska

POZNAŃSKIE

Odmiana populacyjna

POZNAŃSKA  HR

SU NASRI

Odmiana mieszańcowa

SAATEN-UNION Polska

SU PROMOTOR

Odmiana mieszańcowa

SAATEN-UNION Polska

SU SWIT

Odmiana mieszańcowa

SAATEN-UNION Polska

 

Żródło : strona www COBORU

Grzegorz Baier WODR Poznań

17 czerwca 2015

Grupy producentów rolnych – niekwalifikowana wartość sprzedaży produktu lub grupy produktów do pomocy administracyjnej

Przygotowane przez

Grupom producentów rolnych wpisanym w rejestr marszałka województwa, zorganizowanym na podstawie Ustawy z 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw wraz z kolejnymi zmianami (Dz. U. Nr 88, poz. 983 z późn. zm.), na podstawie decyzji Oddziału Regionalnego ARiMR przysługuje pomoc administracyjna w ramach działania ”Grupy producentów rolnych” objętego PROW 2007-2013. Wysokość udzielanej pomocy w danym roku prowadzenia działalności przez grupę ustala się na podstawie wartości udokumentowanych rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grupy produktów, ze względu na które grupa została utworzona, i wytworzonych w gospodarstwach jej członków oraz sprzedanych odbiorcom niebędącym członkami grupy.

            W przypadku niektórych grup pojawia się problem interpretowania sprzedaży odbiorcom niebędących członkami grupy, np. w przypadku gdy sprzedaż następuje do małżonka członka grupy. Na podstawie poniższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie można jednoznacznie stwierdzić kiedy sprzedaż do małżonka członka grupy nie jest uznana za sprzedaż odbiorcom niebędących członkami grupy, a tym samym nie stanowi wartości kwalifikowanej sprzedaży produktu lub grupy produktów do pomocy administracyjnej.

 

V SA/Wa 724/14 –Wyrok WSA w Warszawie z 2014-07-09

 

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak (spr.), Sędzia NSA - Ewa Wrzesińska-Jóźków, Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Protokolant st. specjalista - Małgorzata Broniarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2014r. sprawy ze skargi Z. Sp. z o. o. w Z. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] stycznia 2014r., nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy finansowej na wspieranie grup producentów rolnych w zmniejszonej wysokości; oddala skargę.

UZASADNIENIE

Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z [...] stycznia 2014 r. o utrzymaniu w mocy decyzji Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR z dnia [...] września 2013 r. w sprawie przyznania płatności z tytułu pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych" objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, w zmniejszonej wysokości. Decyzja ta zapadła w następującym stanie faktycznym:

W dniu [...] lutego 2013 r. Z. Sp. z o.o. z siedzibą w Z., (dalej "Grupa"), na podstawie decyzji nr [...] o przyznaniu pomocy finansowej, złożyła w [...] Oddziale Regionalnym ARiMR wniosek o płatność w ramach działania "Grupy producentów rolnych" objętą Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 za okres od 18 lutego 2012 r. do dnia 17 lutego 2013 r., tj. w trzecim roku korzystania z pomocy. Zgodnie z w/w wnioskiem o płatność, wartość rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grup produktów, ze względu na które grupa została utworzona i wytworzonych w gospodarstwach jej członków wynosiła 14 041 108,25 zł.

W dniu [...] marca 2013 r., Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR wystosował do grupy wezwanie do złożenia wyjaśnień.

W odpowiedzi na powyższe, w dniu 15 marca 2013 r. Grupa przedłożyła w [...] Oddziale Regionalnym ARiMR korektę wniosku o przyznanie płatności w ramach działania "Grupy producentów rolnych" objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, za okres od 18 lutego 2012 r. do dnia 17 lutego 2013 r. W załączniku nr 3 do wniosku, Wykazie faktur VAT i rachunków, uporządkowanych w ujęciu chronologicznym, potwierdzających przychody netto grupy ze sprzedaży produktów lub grupy produktów, ze względu na które grupa została utworzona, wytworzonych w gospodarstwach jej członków i sprzedanych odbiorcom niebędącym członkami grupy w okresie od 18 lutego 2012 r. do 17 lutego 2013 r. Grupa usunęła faktury, w których nabywcą produktów, ze względu na które grupa została utworzona, wytworzonych w gospodarstwach jej członków, jest Handel-Transport Usługi Z. M., na łączną kwotę netto 1 446 401,45 zł.

Decyzją z dnia [...] maja 2013 r. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR decyzją nr [...], przyznał Grupie środki finansowe z tytułu pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych" za okres od 18 lutego 2012 r. do 17 lutego 2013 r. w zmniejszonej wysokości.

Po rozpatrzeniu złożonego przez Grupę odwołania, w dniu [...] lipca 2013 r. Prezes ARiMR decyzją nr [...] uchylił w całości zaskarżoną przez Stronę decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W dniu [...] września 2013 r. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR wystosował do Grupy wezwanie do złożenia wyjaśnień. Ww. wezwanie dotyczyło przedstawienia dowodów celem ustalenia, czy gospodarstwo małżonków E. i Z. M. prowadzone jest wspólnie przez małżonków, czy też wyłącznie przez E.M.. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR wskazał również konieczność wyjaśnienia przez Grupę, czy małżonkowie M., posiadają rozdzielność majątkową.

W odpowiedzi na powyższe, Grupa w dniu [...] września 2013 r. złożyła wypis z treści orzeczenia lekarza rzeczoznawcy, Umowę ramową pakietu Biznes Lider nr [...] i umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego z dnia [...] listopada 2007 r. Jednocześnie Grupa wyjaśniła, iż Z. M. na podstawie orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] lipca 2007 r. jest całkowicie i trwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, jest na rencie i nie prowadzi gospodarstwa rolnego.

W dniu [...] września 2013 r., Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR decyzją nr [...], przyznał Grupie środki finansowe z tytułu pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych" za okres od 18 lutego 2012 r. do 17 lutego 2013 r. w zmniejszonej wysokości.

W dniu [...] października 2013 r., Grupa złożyła do Prezesa ARiMR odwołanie od w/w decyzji, z zachowaniem ustawowego terminu do jego wniesienia.

Wspomnianą na wstępie decyzją Prezes ARiMR utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że zagadnienia dotyczące zasad przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych" zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych" objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 81, poz. 550, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem gpr". Ustalenie wysokości udzielanej pomocy w danym roku uregulowane zostało w § 8 rozporządzenia gpr, zgodnie z którym:

  • wysokość udzielanej pomocy w danym roku prowadzenia działalności przez grupę ustala się na podstawie wartości udokumentowanych rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grupy produktów, ze względu na które grupa została utworzona, i wytworzonych w gospodarstwach jej członków oraz sprzedanych odbiorcom niebędącym członkami grupy;
  • sposób obliczania oraz wysokość maksymalnych dopuszczalnych kwot udzielanej pomocy są określone w art. 25 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz. Urz. UE L 277 z 21.10.2005, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1698/2005";
  • pomoc jest wypłacana w złotych, a jej przeliczenie następuje zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1913/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania agromonetarnego systemu dla euro w rolnictwie i zmieniającego niektóre rozporządzenia (Dz. Urz. UEL 365 z 21.12.2006, str. 52).

Organ wskazał, że z dokumentacji sprawy wynika, iż jednym z nabywców produktów, ze względu na które grupa została utworzona, wytworzonych w gospodarstwach jej członków jest Handel - Transport Usługi Z. M., natomiast w Wykazie faktur VAT i rachunków, uporządkowanych w ujęciu chronologicznym, potwierdzających wartość i ilość dostarczonych grupie produktów lub grupy produktów przez poszczególnych jej członków w okresie od 18 lutego 2012 r. do 17 lutego 2013 r., została ujęta sprzedaż do Grupy producenta rolnego E. M., będącej współmałżonkiem Z. M. i posługującej się numerem identyfikacyjnym małżonka. Pomimo faktu, iż Z. M., zgodnie ze złożonym w odpowiedzi na wezwanie z dnia [...] września 2013 r. wypisem z treści orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z dnia [...] lipca 2007 r., jest całkowicie i trwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, to w przypadku wspólności małżeńskiej oboje małżonkowie współdziałają w zarządzie majątkiem wspólnym i tylko w przypadku rozdzielności majątkowej każde z małżonków może samodzielnie zarządzać swoim majątkiem. Organ wyjaśnił, że prowadzenie działalności rolniczej nie jest jednoznaczne z samodzielnym wykonywaniem czynności związanych z działalnością rolniczą. W związku z powyższym, zasadnym było potraktowanie sprzedaży firmie Handel- Transport-Usługi Z. M., jako sprzedaży odbiorcy będącemu członkiem grupy i nieuwzględnienie przychodów (netto) grupy w wysokości 1 446 401,45 zł, do obliczenia należnej Grupie płatności, z uwagi na treść § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania " Grupy producentów rolnych " objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 81, poz. 550, z póź zm.) , zgodnie z którym, wysokość udzielanej pomocy w danym roku prowadzenia działalności przez grupą ustala się na podstawie wartości udokumentowanych rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grupy produktów, ze wzglądu na które grupa została utworzona, i wytworzonych w gospodarstwach jej członków oraz sprzedanych odbiorcom niebędącym członkami grupy.

Na podstawie art. 35 ust. 2 rozporządzenia nr 1698/2005 oraz załącznika II do tego rozporządzenia, zostały określone stawki pomocy, jako odsetki wartości produkcji wprowadzonej do obrotu podczas pierwszych pięciu lat po uznaniu grupy za grupę producentów rolnych, zgodnie z którymi:

przez odpowiednio pierwszy, drugi, trzeci, czwarty i piąty rok dla produkcji wprowadzonej do obrotu do wartości 1 000 000 euro, wynoszą: 5 %, 5 %, 4 %, 3 % oraz 2 %, przez odpowiednio pierwszy, drugi, trzeci, czwarty i piąty rok dla produkcji wprowadzonej do obrotu przekraczającej 1 000 000 euro, wynoszą: 2,5 %, 2,5 %, 2,0 %, 1,5 % oraz 1,5 %.

Ponadto, ww. pomoc w odniesieniu do każdego z pierwszych pięciu lat nie może przekraczać odpowiednio kwoty:

  • 100 000 euro przez pierwszy rok,
  • 100 000 euro przez drugi rok,
  • 80 000 euro przez trzeci rok,
  • 60 000 euro przez czwarty rok,
  • 50 000 euro przez piąty rok działalności grupy.

Zgodnie z przedstawionymi dokumentami we wniosku o płatność wartość udokumentowanych przez Grupę rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grup produktów, ze względu na które grupa została utworzona i wytworzonych w gospodarstwach jej członków wyniosła 14 041 108,25 zł. Po przeprowadzonej kontroli administracyjnej wniosku, w wyniku odrzucenia faktur, których nabywcą produktów, ze względu na które grupa została utworzona, wytworzonych w gospodarstwach jej członków, jest Handel-Transport-Usługi Z. M., na kwotę netto 1 446 401,45 zł, ostatecznie zadeklarowane przez grupę roczne przychody netto ze sprzedaży produktów lub grup produktów, ze względu na które grupa została utworzona i wytworzonych w gospodarstwach jej członków, zostały pomniejszone do wartości netto 12 594 706, 80 zł.

W związku z powyższym, wysokość pomocy finansowej została wyliczona w następujący sposób:

  • przyjmując kurs euro 4,074 zł, kwota pomocy do 1 000 000 euro wynosi (4 074 000,00 x 4 % );
  • wysokość pomocy dla zadeklarowanych przychodów, z uwzględnieniem faktu, iż górna wartość pomocy w trzecim roku działalności nie może przekroczyć 80 000 euro (80 000 euro x 4,074 zł), tj. 325 920,00 zł;
  • łączna kwota pomocy dla ostatecznie zadeklarowanych przychodów wynosi 325 920,00 zł;
  • kwota pomocy wynikająca z odrzuconych przychodów w wyniku kontroli, nienależnie wnioskowana (1 446 401,45 zł x 4 %) - 57 856,058 zł;
  • kwota pomocy wyliczona dla zakwalifikowanych przychodów wynosi (325 920,00 zł - 57 856,06 zł) - 268 063,94 zł;
  • procentowa wartość zawyżenia kwoty płatności: 57 856,058 zł / 268 063,94 zł x 100% = 21,58%.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz. Urz. UE L z 2011 r. str. 25), zwanego dalej "rozporządzeniem 65/2011", płatności oblicza się na podstawie tego, co uznano za kwalifikowalne podczas kontroli administracyjnych. Państwo członkowskie sprawdza wniosek o płatność otrzymany od beneficjenta i określa kwoty, które kwalifikują się do wsparcia. Państwo członkowskie określa:

kwotę, którą należy wypłacić beneficjentowi wyłącznie w oparciu o wniosek o płatność, kwotę, którą należy wypłacić beneficjentowi po sprawdzeniu kwalifikowalności wniosku o płatność.

Jeżeli kwota określona zgodnie z lit. a przekracza kwotę określoną zgodnie z lit. b o więcej niż 3 %, do kwoty określonej zgodnie z lit. b należy zastosować zmniejszenie. Kwota zmniejszenia stanowi różnicę między tymi dwiema kwotami. Zmniejszenie nie ma jednak zastosowania, jeżeli beneficjent może udowodnić, że nie ponosi winy za włączenie niekwalifikującej się kwoty.

Mając na uwadze, iż wysokość zawyżenia w niniejszej sprawie przekracza 3% należało zmniejszyć kwotę płatności, którą oblicza się w ten sposób, że kwotę pomocy wyliczoną dla zakwalifikowanych przychodów netto grupy producentów rolnych, pomniejsza się o wysokość wyliczonej redukcji.

W przedmiotowej sprawie, różnica pomiędzy kwotą pomocy wyliczoną na podstawie zadeklarowanych we wniosku przychodów netto, a kwotą pomocy wyliczoną dla zakwalifikowanych przychodów netto, wynosi 21,58 %.

Wysokość kwoty o którą została zredukowana przyznana pomoc obliczono, odejmując od kwoty 325 920,00 zł (tj. kwoty wnioskowanej), kwotę 268 063,94 zł (tj. kwotę, którą należy wypłacić beneficjentowi po sprawdzeniu kwalifikowalności wniosku o płatność), co daje kwotę 57 856,06 zł.

Następnie, zgodnie z ww. art. 30 ust. 1 rozporządzenia nr 65/2011, należną pomoc obliczono odejmując od kwoty, którą należy wypłacić beneficjentowi po sprawdzeniu kwalifikowalności wniosku o płatność tj. 268 063,94 zł, kwotę obliczonej redukcji tj. 57 856,06 zł. Tak więc, kwota należnej pomocy wyniosła: 210 207,88 zł.

Od powyższej decyzji Z. Grupa P. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie następujących przepisów prawa:

  1. § 8 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20.04.2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania " Grupy producentów rolnych" objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007- 2013 , z póź.zm.,
  2. art. 35 ust 2 rozporządzenia Rady ( WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich ,
  3. art. 30 rozporządzenia Komicji (UE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzania procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich.

Zdaniem strony skarżącej niezgodnie z wyżej wymienionymi przepisami krajowymi i unijnymi w zaskarżonej decyzji Prezes ARIMR utrzymał w mocy bezpodstawnie dokonane zmniejszenie wysokości przyznanych środków finansowych z tytułu pomocy finansowej za 3 rok działalności grupy w ramach działania "Grupy producentów rolnych" z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 o kwotę 57 856 06 zł oraz dodatkowo nałożenie w tej samej wysokości redukcji finansowej.

W uzasadnieniu skargi Grupa przedstawiła prawidłowe, jej zdaniem, naliczenie wysokości pomocy. Ponadto podtrzymała swoje stanowisko, iż nie zgadza się ze stanowiskiem organu , że sprzedaż do firmy małżonka członka grupy, który nie prowadzi z członkiem grupy gospodarstwa rolnego jest traktowana przez organ jako sprzedaż do członka grupy. Nie zgodziła się również z twierdzeniami organu , iż wynika to wprost z § 8 ust.1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2007 roku , w sprawie szczególnych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych" objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, w którym mowa, że "wysokość udzielanej pomocy w danym roku prowadzenia działalności przez grupę ustala się na podstawie wartości udokumentowanych rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grupy produktów, ze względu na które grupa została utworzona, i wytworzonych w gospodarstwach jej członków oraz sprzedanych odbiorcom niebędącym członkami grupy", a nie z przyjętej przez organ interpretacji tego przepisu, która nic jest zgodna z literalnym brzmieniem przepisu. Zwrócono uwagę na fakt, iż nawet w decyzji Prezesa ARIMR nr [...] napisano : " iż fakt, posiadania udziałów w podmiocie prawa handlowego , jakim jest Grupa , a co z tym wiąże się posiadanie przymiotu członka grupy producentów rolnych prowadzonej w formie sp. z o.o. przez jednego z małżonków , nie czyni drugiego współmałżonka wspólnikiem i członkiem takiej grupy , niezależnie od ustroju majątkowego pomiędzy małżonkami." Zdaniem strony organ nie uwzględnił w swojej decyzji przedstawionego dowodu potwierdzającego fakt, iż gospodarstwo rolne członka E. M. jest prowadzone przez nią samodzielnie, a Z. M. ma od kilku lat orzeczoną niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Organ w swej decyzji nie uwzględnił również faktu, iż w momencie, gdy grupa dowiedziała się o wątpliwościach związanych z prawidłowością ujęcia przychodów ze sprzedaży płodów rolnych do firmy małżonka członka grupy, w przychodach do podmiotów niebędących członkami grupy, niezwłocznie sama skorygowała wniosek w tym zakresie.

Dalej Grupa zarzuciła, że organ nie uwzględnił w swej decyzji faktu, iż przychody osiągnięte ze sprzedaży do firmy małżonka grupy - Handel Transport -Usługi Z. M. zostały osiągnięte po przekroczeniu przez grupę progu przychodów w wysokości 1 mln euro oraz faktu, iż grupa osiągnęła tak duże przychody ze sprzedaży , iż włączenie lub wyłączenie z przychodów deklarowanych do naliczenia pomocy , przychodów osiągniętych ze sprzedaży do firmy Handel Transport - Usługi Z. M. było bez wpływu na wysokość należnej pomocy administracyjnej za 3 rok działalności , ponieważ za każdym razem należna pomoc przekraczała równowartość w złotych 80 tys. euro. Strona oświadczyła, że aktualnie domaga się tylko prawidłowego , zgodnego z obowiązującymi przepisami naliczenia przez organ należnej pomocy finansowej od zakwalifikowanych przez organ przychodów , czyli od wartości przychodów 12 594 706,80 zł.

W odpowiedzi na skargę Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniósł o jej oddalenie. Podtrzymał argumenty zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje :

Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych; Dz.U. Nr 153, poz. 1269).

W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny (w tym przypadku - decyzję) konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./; powoływanej dalej jako "p.p.s.a."), lub stwierdzenia nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Dokonując sądowej kontroli we wskazanym zakresie uznać należało, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

  1. Między stronami sporna była kwestia zasadności odrzucenia z podstawy udokumentowanych rocznych przychodów sprzedaży dokonanej do odbiorcy Handel-Transport-Usługi Z. M. oraz samo wyliczenie należnej pomocy.

Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania " Grupy producentów rolnych " objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 81, poz. 550, z póź zm.) wysokość udzielanej pomocy w danym roku prowadzenia działalności przez grupę ustala się na podstawie wartości udokumentowanych rocznych przychodów netto ze sprzedaży produktów lub grupy produktów, ze względu na które grupa została utworzona, i wytworzonych w gospodarstwach jej członków oraz sprzedanych odbiorcom niebędącym członkami grupy.

Zgodnie z art. 535 § 1 kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Jak wynika z treści tego przepisu niezbędnym elementem statuującym zawarcie umowy sprzedaży jest zmiana po stronie właściciela rzeczy. Sprzedaż przez Grupę produktów na rzecz Z. M. - męża członka Grupy E. M. nie spełnia warunku sprzedaży odbiorcy niebędącego członkiem grupy, gdyż w sensie cywilistycznym właścicielką produktu zakupionego od Grupy będzie nadal E. M.. Brak jest podstaw do uznania, że między małżonkami M. istnieje rozdzielność majątkowa. Grupa nie przedstawiła na tę okoliczność żadnych dowodów. Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 31 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zgodnie z art. 47 § 1 kro małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Wspólność ustawowa może także zostać zniesiona z ważnych względów przez sąd.

Należy wskazać, że strona nie udowodniła, że między małżonkami M. istnieje rozdzielność. Dowodem mogą być: umowa majątkowa lub orzeczenie sądu. Przedłożone w toku postępowania administracyjnego umowy rachunków bankowych takim dowodem być nie mogą.

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich ( Dz.U. Nr 64 poz. 427 z późn. zm. ) z zastrzeżeniem zasad i warunków określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 pkt 1, do postępowań w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

  1. W postępowaniu w sprawie dotyczącej przyznania pomocy organ, przed którym toczy się postępowanie:
  1. stoi na straży praworządności;
  2. jest obowiązany w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy;
  3. udziela stronom, na ich żądanie, niezbędnych pouczeń co do okoliczności faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania;
  4. zapewnia stronom, na ich żądanie, czynny udział w każdym stadium postępowania; przepisu art. 81 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.
  1. Strony oraz inne osoby uczestniczące w postępowaniu, o którym mowa w ust. 2, są obowiązane przedstawiać dowody oraz dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek; ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

Jak wynika z powyższych unormowań to na stronie spoczywał obowiązek wykazania, że między małżonkami Morawskimi panuje rozdzielność majątkowa.

Organy trafnie także nie uwzględniły faktu samodzielnego wycofania zakwestionowanych przez organ faktur. Korekta wniosku o płatność nastąpiła bowiem już po wezwaniu przez organ do złożenia wyjaśnień w dniu 8 marca 2013 r., doręczonym 13 marca 2013r. Jak trafnie wskazuje organ II instancji niezastosowanie zmniejszenia stanowiłoby obejście systemu sankcji przewidzianych w art. 30 ust. 1 rozporządzenia nr 65/2011.

Kwestia wyliczenia ostatecznie przyznanej pomocy została szczegółowo opisana w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji - pod względem zarówno rachunkowym ,jak i powołania się na obowiązujące przepisy prawa. Sąd całkowicie aprobuje powyższe, i nie ma potrzeby powtarzania tego wyliczenia w niniejszym uzasadnieniu.

Z powyższych względów wobec braku uzasadnionych podstaw do uwzględnienia skargi podlega ona oddaleniu na zasadzie art.. 151 p.p.s.a

Strona 341 z 590