OSN to obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia związkami azotu pochodzącego ze źródeł rolniczych, na których występują wody zanieczyszczone lub wody zagrożone zanieczyszczeniem. Wyznaczane są zgodnie z zaleceniami Dyrektywy Rady 91/676/EWG z 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzenia rolniczego, zwanej Dyrektywą Azotanową.
Aby zapobiegać pogorszeniu stanu wód, jak i poprawić stan wód, w których pogorszenie już nastąpiło - ich jakość spadła poniżej określonych prawem norm, należy przede wszystkim dążyć do poprawy praktyki rolniczej. Dlatego też dla OSN opracowywane są Programy działań mające na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych. Programy działań wprowadzane są rozporządzeniami dyrektorów RZGW, dla Wielkopolski – RZGW w Poznaniu i we Wrocławiu. Realizowane są przez 4 lata, począwszy od dnia ich wejścia w życie.
Obecny Plan realizowany będzie w latach 2012 – 2016. W Planach działań obowiązki osób prowadzących działalność na OSN w zakresie poprawy praktyki rolniczej określone zostały jako ogólne zasady, wynikające z przepisów prawa krajowego oraz wymogi szczegółowe dla OSN. Zgodnie ze wskazaniami Programu nawozy naturalne i organiczne stosuje się na gruntach ornych w okresie od dnia 1 marca do dnia 15 listopada, a nawozy płynne naturalne na łąkach trwałych i pastwiskach trwałych - od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia. Natomiast nawozy stałe naturalne stosuje się na łąkach trwałych od dnia 1 marca do dnia 30 listopada, a na pastwiskach trwałych od dnia 1 marca do dnia 15 kwietnia i od dnia 15 października do dnia 30 listopada. Nawożenia nie stosuje się przez cały rok na glebach nieuprawianych, w tym na ugorach. Nawozy azotowe mineralne stosuje się na gruntach ornych i w uprawach wieloletnich od dnia 1 marca do dnia 15 listopada. Termin 15 listopada nie dotyczy producentów buraków, kukurydzy, którzy zawarli umowę kontraktacyjną na dostawę buraków, kukurydzy po dniu 15 listopada. Dla nich jesienny termin graniczny stosowania nawozów azotowych mineralnych oblicza się dodając 14 dni do terminu dostawy produktów rolnych objętych umową kontraktacyjną jednak nie później niż po zakończeniu okresu wegetacyjnego w danym regionie. Na łąkach trwałych i pastwiskach trwałych, nawozy azotowe mineralne stosuje się od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia. Na koniec obowiązywania obecnego Programu, czyli w roku 2016 rolnicy muszą posiadać zbiorniki na płynne nawozy naturalne, szczelne i o pojemności umożliwiającej gromadzenie nawozów przez co najmniej 6 miesięcy. Nie ma obowiązku posiadania płyty obornikowej, ale obornik należy przechowywać w sposób zabezpieczający przed przenikaniem odcieków do wód lub do gruntu, lub w przypadku utrzymywania zwierząt na głębokiej ściółce, w budynku inwentarskim o nieprzepuszczalnym podłożu. Miejsca musi wystarczyć na co najmniej 6 miesięczny okres gromadzenia nawozu. W okresie od dnia 1 marca do dnia 31 października, jednak nie dłużej niż przez 12 tygodni, dopuszcza się złożenie obornika na pryzmie bezpośrednio na gruncie, przy zachowaniu następujących wymagań:
1) pryzmy lokalizuje się poza zagłębieniami terenu, na możliwie płaskim terenie, o dopuszczalnym spadku do 3%, na terenie nie piaszczystym i nie podmokłym, w odległości większej niż 20 m od linii brzegu wód powierzchniowych;
2) w przypadku potrzeby ponownego złożenia obornika na pryzmie w kolejnym sezonie wegetacyjnym, pryzmy muszą być lokalizowane w innym miejscu;
3) lokalizację pryzmy oraz datę złożenia obornika w danym roku na danej działce prowadzący działalność rolniczą na OSN zaznacza na mapie lub szkicu działki, które przechowuje przez okres obowiązywania Programu i rok po jego zakończeniu.
Cały artykuł do pobrania poniżej:
{phocadownload view=file|id=16|text="Dobra praktyka rolnicza na OSN?"|target=s}
Co zrobić żeby uwierzyć w siebie i wzmocnić siebie?
Przygotowane przez Ewa Tuliszka„Stres jest to reakcja organizmu na wydarzenia zagrażające, zakłócające jego równowagę i wymagające uruchomienia niecodziennych sposobów zachowania się”.
Stres to nieunikniona i naturalna część życia, jednak często stres w za dużej dawce ogranicza nasze możliwości i komplikuje życie. Jednym ze sposobów na udane życie jest umiejętne radzenie sobie ze stresem. Musisz wiedzieć, iż to nie stres jest niebezpieczny dla Ciebie, ale to jak na niego reagujesz.Więc warto poznać i nauczyć się radzenia sobie ze stresem…
Stres towarzyszy nam wszystkim. Każda osoba indywidualnie reaguje i albo radzi sobie ze stresem, albo nie. Jednak skutki nadmiernego stresu dotykają nas w różnym stopniu. Są ludzie, którzy potrafią radzić sobie z trudnymi sytuacjami w sposób naturalny i spontaniczny. Jednak dla wielu osób nadmiar stresu staje się niezwykle groźnym doświadczeniem, a przeżycia takie mogą mieć bardzo negatywne i długofalowe skutki.
Aby zmienić styl życia i nauczyć się radzić z zewnętrznymi trudnościami, możemy tego skutecznie dokonać modyfikując własne negatywne przekonania i sięgając do zasobów, które tkwią w każdym z nas. Duże znaczenie ma tu troska o siebie samego. Rodzaj szacunku dla własnej osoby, organizmu, dla własnego ciała.
Osoba, którą charakteryzuje zdrowa równowaga pomiędzy ciałem i psychiką, to człowiek zdolny do efektywnego funkcjonowania w otaczającej rzeczywistości i skutecznego stawiania czoła zewnętrznym trudnościom. Zdolność do obecności, funkcjonowania teraz i tutaj to jeden z fundamentów efektywnego ustosunkowania do rzeczywistości. Człowiek uważny i obecny jest zdolny do podejmowania wyborów i decyzji adekwatnych do zewnętrznych zdarzeń. Ze zdolnością tą związany jest fenomen opisany w psychologii (a zwłaszcza tzw. bioenergetyce Lowena) jako ugruntowanie. Ugruntowanie to zdolność do pełnego bycia w realnym świecie, głębszego postrzegania zdarzeń, na poziomie psychologicznym - zdolność do wchodzenia w satysfakcjonujące i autentyczne relacje z drugim człowiekiem. Ugruntowanie ma też swój komponent fizyczny. To zdolność do mocnego stąpania po ziemi, bycia na tym świecie całym sobą. Ugruntowanie to wspaniały dowód na to, że nasze ciało i nasza psychika potrafią wspólnie tańczyć ten sam taniec, nie depcząc sobie po palcach.
Mówiąc o uważności i ugruntowaniu nie sposób nie wspomnieć o roli świadomego i głębokiego oddychania. Oddech jest pomostem pomiędzy naszą psychiką i naszym ciałem, rodzajem spoiwa, które łączy nasz umysł z ciałem. Świadome oddychanie jest wynikiem naszej uważności, albo patrząc na to z innej perspektywy - kotwicą do funkcjonowania w tym momencie. Osoby potrafiące świadomie i głęboko oddychać, są w mniejszym stopniu narażone na skutki negatywnego myślenia i interpretowania zdarzeń czy przyszłości, są zdolne adekwatnie postrzegać rzeczywistość, nie ulegając negatywnym wizjom swojego umysłu. Właściwy oddech ma też ogromny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Wpływa pozytywnie na system odpornościowy i mięśniowy (redukuje napięcia mięśniowe). Zwiększa wydolność układu krwionośnego i nerwowego, pozytywnie wpływa na nasze myślenie i stan emocjonalny.
Cały artykuł do pobrania poniżej:
{phocadownload view=file|id=15|text="Co zrobić żeby uwierzyć w siebie i wzmocnić siebie?"|target=s}
Zapisy na kurs.Luty 2014r. Z zakresu stosowania środków ochrony roślin przy użyciu opryskiwaczy.
Przygotowane przez Adrian Jędroszka
Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu, Zespół Doradczy w powiecie ostrowskim
organizuje szkolenie z zakresu stosowania środków ochrony roślin przy użyciu opryskiwaczy.
Koszt szkolenia ok.100 zł. Po ukończonym szkoleniu wydane zostaną zaświadczenia, które są ważne 5 lat.
Zainteresowanych rolników prosimy o niezwłoczne zgłaszanie się do siedziby Zespołu Doradczego w Ostrowie Wlkp. przy ulicy Grabowskiej 93
(Zameczek Tel. 62 735-66-22)
Serdecznie zapraszamy
Sesja ekologiczna – forum wymiany doświadczeń producentów żywności ekologicznej
Przygotowane przez Elżbieta DryjańskaRolnicy gospodarujący zgodnie z wymogami rolnictwa ekologicznego oraz ci, którzy zamierzają tę metodę wdrożyć, mają możliwość co roku uczestniczyć w Sesji ekologicznej organizowanej przez WODR w Poznaniu dział EOŚ. Tegoroczna sesja, po raz kolejny, odbyła się w Grzegorzewie w gościnnym gospodarstwie „Pasieka”. W swej problematyce tematycznej ujmowała następujące zagadnienia: Podstawowe informacje o materiale siewnym dla gospodarstw ekologicznych; Prezentacje Dobrych praktyk rolnośrodowiskowych w województwie wielkopolskim; Rolnictwo ekologiczne w świetle aktualnych regulacji prawnych; Wsparcie RE w krajach UE – wysokość, różnice, wymagania, zmiany; Płatności rolnośrodowiskowo-klimatyczne po 2013; Czego możemy spodziewać się w programie rolnośrodowiskowym w nowym PROW 2014-2020?
Szerzej porozmawiano o konkursie dla gospodarstw ekologicznych, zapoznano uczestników z prezentacjami przedstawiającymi gospodarstwa ekologiczne tegorocznych laureatów konkursu: Najlepsze gospodarstwo ekologiczne w kategorii: „ekologia – środowisko” – I miejsce w kraju w 2012 roku oraz w kategorii „ekologiczne gospodarstwo towarowe”. Pan Mirosław Serafinowicz – laureat wojewódzki podzielił się wrażeniami z gali rozdania nagród, która odbyła się podczas Targów Natura Food w Łodzi.
Jak co roku nie brakowało pytań, uwag i obaw o przyszłość rolnictwa ekologicznego, szczególnie teraz, kiedy w kolejnym PROW planuje się wsparcie dla rolnictwa ekologicznego poza programem rolnośrodowiskowym.
W ciepłym klimacie sali kominkowej gospodarstwa agroturystycznego rolnicy zgłębiali tajniki produkcji ekologicznej, zapoznawali się z planowaną Wspólną Polityką Rolną po 2013 roku. Niektóre założenia zmian wzbudziły niepokój jak np.: Obszary o naturalnych utrudnieniach (ONU) – nowe kryteria delimitacji obszarów inne niż górskie o znaczących utrudnieniach naturalnych, wymóg zazielenienia płatności bezpośrednich a zobowiązania w ramach programów rolnośrodowiskowych, planowana znikoma zwyżka płatności bezpośrednich; planowany poziom płatności za poszczególne pakiety w nowym programie rolnośrodowiskowym na tym samym poziomie, aktualny brak wiedzy o naborze wniosków na programy rolnośrodowiskowe w roku 2013, brak jednoznacznej odpowiedzi na pytanie czy zobowiązania dla beneficjentów wygasną w roku 2014 i konieczne będzie przejście kontynuacyjne na nowych zasadach.
Poruszana problematyka żywo interesowała zebrane grono producentów metodami ekologicznymi. Poświęcono wiele uwagi na temat dostępności ekologicznego materiału siewnego, kiedy można korzystać z odstępstwa i wystąpić z wnioskiem do WIORiN o pozwolenie na zastosowanie materiału konwencjonalnego w rolnictwie ekologicznym, jak te wnioski uzasadniać i w jakim terminie składać. Rolnik gospodarujący zgodnie z wymogami rolnictwa ekologicznego do siewu może używać materiału siewnego uzyskanego tylko z rozmnożeń ekologicznych. Może wysiewać własny bądź zakupiony kwalifikowany materiał siewny. Jeśli nie posiada własnego a na liście oferentów ekologicznego materiału siewnego nie ma potrzebnego materiału, w drodze odstępstwa można wysiać materiał z rozmnożeń konwencjonalnych pod warunkiem uzyskania pozwolenia od WIORiN. Na 30 dni przed planowanym terminem wysiewu (nie wcześniej i nie po zasiewie) należy złożyć wniosek o pozwolenie na zastosowanie konwencjonalnego materiału siewnego, nasion lub wegetatywnego materiału rozmnożeniowego w rolnictwie ekologicznym do WIORiN w Poznaniu. We wniosku należy bezwzględnie podać: gatunek lub rodzaj mieszanki, odmianę lub typ użytkowane mieszanki, wnioskowaną ilość materiału (kg, szt) i planowany termin siewu bądź sadzenia. Trzeba uzasadnić wniosek i podać lokalizację miejsca uprawy. Dopiero po
uzyskaniu pozytywnej odpowiedzi można materiał zakupić i wysiać, w innym przypadku Jednostka Certyfikująca podczas kontroli na miejscu stwierdzi niezgodność. Niezależnie czy to jest zasiew międzyplonu czy plonu głównego nasiona muszą być z rozmnożeń ekologicznych. Jeśli mamy własny materiał siewny i nim obsiewamy pola, należy pamiętać o tzw. odstępstwie rolnym. Odstępstwo rolne ma zastosowanie, gdy rolnik decyduje się na siew nasion odmian chronionych z własnego zbioru. By móc skorzystać z odstępstwa rolnego gatunek, który został wysiany, winien być prawnie dopuszczony do korzystania z odstępstwa rolnego (jest to m.in. pszenica zwyczajna, żyto, jęczmień, pszenżyto, rzepak ozimy ) i winien pochodzić z własnego zbioru - czyli nie został nabyty „na targu”, z ogłoszenia, od innego rolnika lub w ramach wymiany sąsiedzkiej.
Należy wiedzieć i pamiętać, że: siew niekwalifikowanego materiału odmiany chronionej jest nielegalny oraz że nie wolno wysiewać materiału ze zbioru odmian syntetycznych i mieszańcowych (F1)! W ciągu 30 dni od wysiewu materiału z własnego zbioru rolnik ma obowiązek uiścić na rzecz hodowcy opłatę wg obowiązujących stawek za 1 kg materiału wykorzystanego do siewu (50% opłaty licencyjnej dla danej odmiany w danym roku).
Obowiązkowi uiszczania opłaty za odstępstwo rolne podlegają wszyscy rolnicy, którzy wysiewają nasiona odmian chronionych z własnego zbioru. Posiadacze gruntów rolnych do 10 ha są zwolnieni z obowiązku opłaty.
Opłatę za odstępstwo rolne uiszczają:
- w przypadku chronionych odmian ziemniaków: posiadacze gruntów rolnych o powierzchni 10 ha i więcej;
- w przypadku pozostałych odmian roślin chronionych na poziomie krajowym (PL) i dopuszczonych do odstępstwa rolnego: posiadacze gruntów rolnych o powierzchni 25 ha i więcej;
- w przypadku pozostałych odmian roślin chronionych na poziomie wspólnotowym (UE) i dopuszczonych do odstępstwa rolnego: posiadacze gruntów rolnych o powierzchni 30 ha i więcej.
Hodowca lub organizacja hodowców (w tym przypadku - Agencja Nasienna Sp. z o.o. w Lesznie) ma prawo zwrócić się do rolnika z zapytaniem, czy i w jakim zakresie korzystał on z odmian chronionych. W tym celu Agencja Nasienna regularnie wysyła do wybranych rolników wniosek o udzielenie informacji wraz z formularzem AGNAS. Zgodnie z przepisami, rolnik ma obowiązek na taki wniosek odpowiedzieć (we właściwy sposób wypełniając formularz), nawet jeśli w danym roku nie wysiewał materiału kwalifikowanego lub nie korzystał z odstępstwa rolnego. Do odesłania wypełnionego formularza AGNAS zobowiązani są wszyscy rolnicy, którzy otrzymali wniosek o jego wypełnienie. Realizują oni w ten sposób ustawowy obowiązek udzielania hodowcy informacji o wykorzystaniu materiału ze zbioru odmian chronionych jako materiał siewny. Obowiązek taki wynika z przepisów ustawy krajowej oraz przepisów wspólnotowych i obowiązuje od 1995 r. Posiadacze gruntów rolnych o powierzchni poniżej 10 ha nie mają obowiązku udzielania informacji na formularzu AGNAS. Istnieje jednak obowiązek pisemnego powiadomienia Agencji Nasiennej o zwolnieniu z obowiązku opłaty. Dodać należy, że wyłącznie od hodowcy (lub organizacji hodowców) zależy, do których rolników wystąpi on z wnioskiem o udzielenie informacji.
Przypomniano, że użycie do siewu nasion niekwalifikowanych z zakupu (np. materiał paszowy, konsumpcyjny, przemysłowy) odmiany chronionej wymaga pisemnej zgody hodowcy. Jeżeli rolnik taką zgodę otrzyma, opłata należna dla hodowcy jest określona w warunkach tej pisemnej zgody (a nie ustawowych 50%, jak ma to miejsce w przypadku siewu nasion zebranych z posiadanych przez siebie gruntów).
Nie zabrakło też pokazu produktów ekologicznych. Można było poznać szeroką gamę producentów i przetwórców ekologicznych, sposób pakowania, znakowania oraz smak różnych gotowych produktów. Najsmaczniejsze są zawsze te, które wytworzyli nasi producenci ekologiczni, gdyż pochodzą prosto z ogrodu, przydomowej spiżarni, czy z domowego wyrobu – masło, twaróg, wędlina. Mogliśmy skosztować wiele smakowitych potraw i przetworów sporządzonych przez naszych rolników. Jak zawsze najbardziej smakowało masło ziołowe, twaróg, konfitury i ogórki kwaszone. Gospodarze gościnnego gospodarstwa agroturystycznego otrzymali od uczestników podziękowanie za udostępnienie pięknego lokum. Państwo Gwiaździńscy zadeklarowali swą gotowość użyczenia sali na następne spotkania ekologów, a rolnicy ekologiczni jednogłośnie mówili, że czują się tutaj już jak u siebie. W ożywionej dyskusji, trwającej do późnych godzin popołudniowych, rolnicy zgłosili potrzebę utworzenia na stronie www.wodr.poznan.pl utworzenia bazy producentów ekologicznych na wzór bazy o gospodarstwach agroturystycznych. Oczekują pomocy w promocji ich gospodarstw, ich produktów, by łatwiej im było sprzedawać swój produkt a jednocześnie poszukującym takiej żywości ułatwić drogę dostępu po tenże produkt. Wymiana doświadczeń między producentami ekologicznymi, jest pierwszym krokiem w kierunku ich konsolidacji i być może w przyszłości pozwoli na zrzeszenie się wielkopolskich rolników ekologicznych w grupę producentów.
Opracowanie: Elżbieta Dryjańska WODR w Poznaniu
Monitoring cen skupu produktów rolnych - powiat Czarnkowsko-trzcianecki
Przygotowane przez Elżbieta GórskaMonitoring cen skupu produktów rolnych - 21.11.2012
pszenica konsumpcyjna |
101,65 |
ceny brutto |
żyto konsumpcyjne |
74,90 |
ceny brutto |
jęczmień konsumpcyjny |
85,60 |
ceny brutto |
pszenica paszowa |
98,44 |
ceny brutto |
żyto paszowe |
66,34 |
ceny brutto |
jęczmień paszowy |
85,60 |
ceny brutto |
pszenżyto |
85,60 |
ceny brutto |
żywiec wieprzowy |
5,56 |
|
żywiec wołowy buhaje |
7,22 |
ceny brutto |
żywiec wołowy - jałówki |
6,42 |
|
mleko klasa extra |
1,17 |
|
W minionym tygodniu tj. 12 listopada 2012 roku, przedstawiciele Izb Rolniczych powiatu szamotulskiego oraz koledzy i koleżanki z Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu -ZD Szamotuły. Udali się siedziby Sejmu RP w celu wzięcia udzia
Przygotowane przez Karol Jażdżewski
W minionym tygodniu tj. 12 listopada 2012 roku, przedstawiciele Izb Rolniczych powiatu szamotulskiego oraz koledzy i koleżanki z Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu -ZD Szamotuły. Udali się siedziby Sejmu RP w celu wzięcia udziału w konferencji
pt. ”Polityka rolna krajowa i UE w nowej perspektywie finansowej oraz rola Izb Rolniczych w kształtowaniu tej polityki”- zorganizowanej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
W spotkaniu wzięło udział blisko 500 przedstawicieli izb rolniczych oraz przedstawicieli środowiska wiejskiego ze wszystkich województw.
Podczas kilkugodzinnej debaty poruszano tematy związane z polskim rolnictwem m in. dyskutowano o planach wprowadzenia podatku dochodowego dla rolników, o możliwościach zakupu ziemi, zbyt dużych wymaganiach ze strony służb weterynaryjnych, jak również o szkodach wyrządzanych w uprawach rolnych przez dziką zwierzynę.
Prezes KRIR, wyraził swoje zdanie iż Ośrodki Doradztwa Rolniczego powinny ulec przeobrażeniu i być podległe Izbom Rolniczym, a te natomiast pod resort rolnictwa. Natomiast pogląd Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na tę sprawę jest odmienny.
W powyższym spotkaniu oprócz przedstawicieli samorządu rolniczego wzięli udział:
Wiceprezes Rady Ministrów Waldemar Pawlak, Posłowie na Sejm Jan Krzysztof Ardanowski, Marek Sawicki oraz Piotr Walkowski, Europosłowie Jarosław Kalinowski oraz Czesław Siekierski, a także Prezes Agencji Rynku Rolnego Lucjan Zwolak, Prezes Agencji Nieruchomości Rolnych.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Stanisław Kalemba w swym wystąpieniu poinformował zgromadzonych iż celem Polski w negocjacjach dot. Wspólnej Polityki rolnej na lata 2014-2020 jest wyrównanie dopłat bezpośrednich dla polskich rolników do poziomu unijnego.
Minister zapewnił również , że Polska chce utrzymać dofinansowanie tzw. drugiego filara, czyli środków na modernizację gospodarstw i przemysłu rolno-spożywczego oraz wsi.
Wyjaśniając jednocześnie ,że chodzi o ok. 13,5 mld euro, które Polska otrzymuje w perspektywie finansowej m.in. na Program Rozwoju Obszarów Wiejskich .
Minister Kalemba tłumaczył również, że jeżeli chodzi o pierwszy filar to stanowisko jest takie, żeby płatności w Polsce wynosiły tyle, ile średnia w UE, czyli ok. 260 euro na hektar. Zaznaczył, że w nowej perspektywie finansowej na lata 2014-2020 część inwestycji na obszarach wiejskich może być finansowana z funduszu spójności m.in. drogi, internet i melioracje itp.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wyraził swe przekonanie iż administracja państwowa nie potrafi docenić izb rolniczych nie przekazując im konkretnych zadań mimo, iż ustawa o izbach rolniczych na to pozwala.
Zapowiedział także, że resort rolnictwa zajmie się nowelizacją ustawy prawo łowieckie dot. m.in. rekompensaty za szkody powodowane przez zwierzynę łowną .
Dnia 19.11.2012r. rozpoczęło się dwudniowe szkolenie z zakresu wymogów wzajemnej zgodności. W pierwszym dniu, w Gminnym Ośrodku Kultury w Połajewie odbyły się wykłady z wyżej wymienionego tematu. Natomiast w drugim dniu odbyły się warsztaty w gospodarstwie Pana Tomasza Laimana zam. w Krosinie gm. Połajewo. Polegały one na ocenie gospodarstwa pod kątem; przechowywania środków ochrony roślin, paliw, olejów odpadowych, środków dezynfekcyjnych, przechowywania pasz, składowania obornika, księgi leczenia zwierząt, rejestru wykonywanych zabiegów środkami ochrony roślin, pomiarze: gazów, temperatury, wilgotności, oświetlenia, pomiarze poziomu hałasu ,wentylacji pomieszczeń, wielkości stanowisk. Szkolenie zakończyło się rozdaniem zaświadczeń o ukończeniu kursu.
Tekst i zdjęcia: Dorota Wielgosz
zbóż ozimych,
zbóż jarych,
roślin strączkowych,
ziemniaka,
mieszanek zbożowych i pastewnych (sporządzonych z gatunków albo odmian gatunków objętych systemem dopłat, z wyłączeniem ziemniaka),
który zostanie objęty dopłatą w 2013 r.
Materiał siewny należy kupować tylko od przedsiębiorców lub rolników wpisanych do rejestrów prowadzonych przez Wojewódzkich Inspektorów Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
Nabywca materiału siewnego powinien otrzymać od sprzedającego odpowiednie dokumenty potwierdzające zakup. Na fakturze zakupu winny znaleźć się informacje o materiale siewnym: nazwa gatunku i odmiany, kategoria lub stopień kwalifikacji, numer partii materiału siewnego oraz data sprzedaży.
Ostatnie dni naboru wniosków o wsparcie na odtworzenie produkcji rolnej.
Przygotowane przez Adrian Jędroszka"Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych oraz wprowadzenie odpowiednich działań zapobiegawczych"
Od 15 października do 26 listopada 2012 r. można składać wnioski o przyznanie pomocy w ramach działania "Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych oraz wprowadzenie odpowiednich działań zapobiegawczych". Do 20 listopada rolnicy złożyli do ARiMR 835 wniosków, w których ubiegają się o przyznanie im 98,4 mln zł wsparcia.
Tegoroczny nabór wniosków jest piątym z kolei. W dotychczas przeprowadzonych w 2010 r. i w 2011 r. z pomocy na wznowienie produkcji rolnej skorzystało około 4 tys. gospodarstw. Warunki ubiegania się o pomoc w tegorocznym naborze nie zmieniły się w porównaniu do tych obowiązujących w poprzednich latach. Z pomocy mogą skorzystać rolnicy, którzy zostali najdotkliwiej poszkodowani przez klęski żywiołowe takiej jak: powódź, obsunięcie ziemi, wiosenne przymrozki, zniszczenia w uprawach spowodowane przez mróz, susza, deszcz nawalny, lawina, grad, huragan czy uderzenie pioruna. Rolnik może otrzymać wsparcie z działania "Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych oraz wprowadzenie odpowiednich działań zapobiegawczych" jeżeli poniósł starty w wysokości co najmniej 10 tys. zł w majątku trwałym np. maszynach, budynkach produkcyjnych, sadach czy plantacjach wieloletnich i jednocześnie klęska żywiołowa spowodowała w jego gospodarstwie powyżej 30% strat w rolniczych uprawach, hodowli zwierząt czy ryb. Rolnik musi udokumentować powstałe szkody, dołączając protokół z oszacowania zakresu i wysokości strat, który sporządza komisja powołana przez wojewodę. Potrzebna jest również opinia wojewody w sprawie zakresu i wysokości start powstałych w gospodarstwie rolnika. Na przywracanie produkcji rolniczej, w całym okresie realizacji PROW 2007 - 2013 jedno gospodarstwo można otrzymać do 300 tys. zł wsparcia, z tym że kwota pomocy nie może przekroczyć 90% kosztów kwalifikowanych poniesionych na inwestycje. Dofinansowanie można otrzymać m.in. na budowę, przebudowę lub remont budynków służących do produkcji rolniczej, kupno nowych maszyn czy urządzeń rolniczych, odtwarzania sadów albo plantacji wieloletnich, jak również na zakup stada podstawowego zwierząt hodowlanych. Ważne jest, że pomoc udzielana w ramach działania "Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych oraz wprowadzenie odpowiednich działań zapobiegawczych" nie ma charakteru odtworzeniowego. To oznacza, że jeżeli, na przykład klęska żywiołowa spowodowała zniszczenia w budynkach służący do produkcji, rolnik nie musi ich odbudowywać, jeżeli uzna, że bardziej potrzebna będzie mu nowa maszyna. Wniosek o przyznanie pomocy należy złożyć w Oddziale Regionalnym ARiMR, właściwym ze względu na miejsce realizacji operacji osobiście albo przez upoważnioną osobę, można również wysłać go przesyłką rejestrowaną, przesyłka pocztową. Do wykorzystania w ramach tego działania zostało jeszcze ok. 200 mln zł.
Dzięki wsparciu ARiMR rolnicy, którzy otrzymali pomoc w ramach dotychczas przeprowadzonych czterech naborów, kupili prawie 10 tys. maszyn i urządzeń rolniczych, wybudowali lub zmodernizowali 90 tys. metrów kwadratowych budynków produkcyjnych i odtworzyli 780 ha sadów lub plantacji wieloletnich.
Materiał ze strony ARiMR.
Więcej...
1. Miód – jaki to produkt?
Rozporządzenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi formułuje definicję miodu w następujący sposób:
„Miód jest naturalnym słodkim produktem wytwarzanym przez pszczoły Apis mellifera poprzez łączenie z własnymi specyficznymi substancjami nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydalin owadów ssących soki żywych części roślin, składowanym, odparowywanym i pozostawionym do dojrzewania w plastrach”.
Surowcami służącymi pszczołom do wytworzenia miodu są nektar i spadź. Pszczoły zbierając nektar z poszczególnych gatunków kwitnących roślin, np. z rzepaku, akacji, lipy czy gryki dostarczają nam miód nektarowy, zwany też odmianowym (miód rzepakowy, akacjowy, lipowy). Natomiast miód spadziowy jest pochodną rosy miodowej, która jest wydzieliną mszyc, czerwców i miodówek, występujących u nas na takich gatunkach drzew jak: jodła, świerk, modrzew, klon, lipa.
Miód jest produktem, który zawiera wszystkie składniki niezbędne do prawidłowego przebiegu przemiany materii w organizmie człowieka, a mianowicie: węglowodany, kwasy organiczne, enzymy, aminokwasy, biopierwiastki i witaminy. Związki te działając pojedynczo lub kompleksowo decydują o wielokierunkowym działaniu miodu: antybiotycznym, przeciwzapalnym, regenerującym, rozkurczowym i przeciwbólowym.
Świeże miody posiadają konsystencję bardzo gęstej i lepkiej cieczy, barwy od jasnożółtej do żółtobrunatnej, o aromatycznym zapachu i słodkim smaku. Z upływem czasu miody krystalizują: wolno – miody bogate we fruktozę np. miód akacjowy lub szybko – miody bogate w glukozę np. miód rzepakowy.
Najbardziej popularnym - uznawanym za najlepszy – sposobem spożywania miodu jest rozpuszczenie go w szklance ciepłej (uprzednio przegotowanej) wody i wypicie na godzinę przed jedzeniem. Zaleca się też spożywać miód z lekko ciepłym mlekiem, w herbacie z cytryną albo sokami. Wybór sposobu zależy od konsumenta.
Polska należy do kraju, w którym mieszkańcy spożywają niewielkie ilości miodu – 0,3 kg na 1 mieszkańca, podczas gdy np. w Niemczech spożywa się 1,5 kg, w Szwajcarii aż 1,8 kg miodu rocznie na 1 mieszkańca. Niskie spożycie miodu w Polsce należy tłumaczyć tym, iż u nas miód uważa się prawie wyłącznie za lekarstwo, a nie produkt spożywczy bardzo wysokiej jakości. Wiedząc, że miód jest źródłem zdrowia, siły i energii warto więc częściej sięgać po niego i nie tylko wtedy, gdy nam coś dolega, ale również wtedy, gdy jesteśmy zdrowi.
2. Wpływ warunków przechowywania na jakość miodu
Z wymagań normatywnych, literatury fachowej oraz z przeprowadzonych licznych badań w wielu krajach wiadomo, że miód przechowuje się w opakowaniach szklanych, kamionkowych lub porcelanowych, szczelnie zamkniętych. Pomieszczenia do przechowywania miodu powinny być zaciemnione, suche o wilgotności względnej powietrza 65-75%, a temperatura najbardziej odpowiednia powinna być utrzymywana w granicach od 00 do 100 C. Należy także pamiętać, że w miodzie długo przechowywanym , nawet w zalecanych warunkach, następuje utrata aromatu na skutek ubytku substancji lotnych, zachodzą zmiany w składzie chemicznym oraz następuje jego ściemnienie.
3. Krystalizacja miodu
Krystalizacja miodu jest procesem fizycznym, który polega na przejściu produktu-miodu ze stanu płynnego w stan stały. W procesie tym glukoza wytrąca się z mieszaniny cukrów występujących w miodzie i osiada na dnie naczynia w postaci kryształków. Jest to proces, który przebiega samoistnie, proces który nie obniża jakości miodu.
Krystalizacja przebiega z różną szybkością i zależy od odmiany miodu. Jednym z najistotniejszych czynników powodujących krystalizacje miodu jest stosunek zawartości glukozy do fruktozy i innych cukrów. W dużym uproszczeniu można przyjąć, że im większa jest przewaga zawartości glukozy nad innymi cukrami, tym miód krystalizuje szybciej.
Glukoza występuje we wszystkich gatunkach miodu w ilości około 30-34%. Ma to swoje odzwierciedlenie w praktyce:
- miody o dużej zawartości glukozy krystalizują szybciej – np. miód rzepakowy, słonecznikowy, z drzew owocowych, lipowy
- miody o dużej zawartości fruktozy krystalizują wolno – np. spadź iglasta, miód akacjowy niekiedy utrzymuje się w stanie płynnym przez rok.
Czysta glukoza w postaci krystalicznej jest śnieżno biała. Krystalizując w miodzie powoduje rozjaśnienie tego produktu. Na przykład miód gryczany praktycznie czarny w postaci płynnej po krystalizacji staje się brunatny, miód rzepakowy jako płynny jest słomkowozielony a po krystalizacji staje się biały.
Dekrystalizacja miodu:
1 – jest to proces, który ma za zadanie przeprowadzenie miodu z fazy stałej w fazę płyną,
2 – zwykle dekrystalizację miodu przeprowadza się w łaźni wodnej o temperaturze 450 C, wtedy słoik miodu umieszcza się w garnku z płaszczem wodnym na 1-3 godzin,
3 –dekrystalizację miodu w konwiach czy beczkach w celu umieszczenia go w pojemnikach handlowych np. słoikach przeprowadza się za pomocą dekrystalizatorów – specjalne urządzenia elektryczne z termoregulatorem,
4 – podgrzewanie miodu powyżej 450C sprawia, że jest on długo płynny ale zniszczeniu ulegają wszystkie substancje biologicznie czynne decydujące o leczniczych właściwościach i miód upodabnia się wówczas do zwykłego słodzika, gdyż rozkładają się enzymy i koagulują pyłki zawarte w miodzie,
5 – najlepiej unikać ogrzewania miodu. Należy preferować spożywanie miodu skrystalizowanego , ponieważ miód w postaci krystalicznej jest naturalnym produktem pszczelim, a tylko taki produkt jest najwyższej jakości.
4. Miód zamiast cukru – dlaczego?
Porównanie miodu z cukrem buraczanym
|
Skład chemiczny i właściwości |
Miód |
Cukier |
|
Zawartość glukozy i fruktozy |
79,5%
|
Brak |
|
Zawartość sacharozy |
0-5% najwyżej
|
99,8% |
|
Kaloryczność 100 g produktu |
319
|
399 |
|
Zawartość biopierwiastków |
Stwierdzono 21 biopierwiastków takich jak: Ca, Fe, Mg, P, K, Mn, i inne
|
Brak |
|
Zawartość aminokwasów |
Występują niezbędne dla organizmu człowieka
|
Brak |
|
Strawność cukrów |
Glukoza i fruktoza są bez trawienia wchłaniane do krwi w ciągu 15 min |
Czas trawienia sacharozy do 2 godzin |
|
Wchłanianie |
Zaczyna się już w jamie ustnej |
Wchłanianie dopiero w jelitach |
|
Właściwości lecznicze |
profilaktyczne i bakteriostatyczne |
Brak |
|
Działanie odtruwające |
Neutralizuje działanie używek |
Nie działa |
|
Zawartość związków biologicznie czynnych |
Enzymy, inhibiny, ciała odpornościowe, barwniki, kwasy organiczne, hormony |
Brak |
|
Szkodliwość |
Nie stwierdzono |
Szkodliwość na skutek nadmiernego obciążenia organizmu |
Wg H.Makowiczowej
Lucyna Palicka
WODR w Poznaniu, SPD
Zima w pasiece – co zagraża zimującym pszczołom?
Przygotowane przez Lucyna PalickaZimowla pszczół trwa od ostatnich oblotów jesiennych (listopad) do pierwszego oblotu wiosennego (marzec). Ten czas to 4-6 miesięcy bez możliwości lotów pszczół, chociaż czasami występują częściowe lub całkowite obloty śródzimowe.
W czasie zimowli pszczoły w ulu tworzą tzw. kłąb zimowy – kłąb uwiesza się w dolnej części ula, na plastrach wolnych od pokarmu, naprzeciw wylotu, mając nad sobą zapasy zimowe.
W miarę spożywania zapasów kłąb przesuwa się bardziej do góry. Pozostające w kłębie pszczoły nie zapadają w sen, żyją nadal normalnie będąc w spoczynku – ich czynności są zwolnione i osłabione.
Oto warunki właściwego przebiegu zimowli:
1 – dostateczna ilość i dobrze rozłożony zapas pokarmu
2 – wielkość gniazda dostosowana do siły rodziny (liczba ramek odpowiednia do ilości pszczół)
3 – pokarm zimowy dobrej jakości
4 – temperatura (brak dużych, gwałtownych skoków)
5 – zapewnienie spokoju zimującym pszczołom
6 – zabezpieczenie uli przed zaciekaniem i wiatrem.
Jedne warunki dobrej zimowli są zależne od pszczelarza i wynikają z jego staranności i sumienności w okresie przygotowawczym, a na inne nie ma on wpływu. Na ile pszczelarz jest w stanie spełnić powyższe wymagania, w dużym stopniu zależy to od niego samego i właściwego przygotowania rodzin na warunki ekstremalne, czyli skrajne niekorzystne.
Co zagraża dobrej zimowli pszczół:
- Duży wpływ na zimujące pszczoły ma zachowanie ciszy i spokoju w pobliżu pasieki. Niepokojenie pszczół w zimie może być wywołane przez hałas powodowany przez człowieka, zwierzęta domowe lub dzikie, przejeżdżające pojazdy oraz pracujące maszyny i urządzenia. Niepokojone pszczoły podnoszą ciepłotę w kłębie, tracą na to dużo energii co wiąże się ze zwiększonym zużyciem pokarmu. To z kolei jest przyczyną przepełnienia przewodu pokarmowego, co w przypadku braku oblotu powoduje oddawanie kału w ulu i zaperzenie rodziny.
- W okresie zimowli zagrażają pasiece opady atmosferyczne i wiatry. Przed zamakaniem chronimy ule dbając o szczelność daszków i konserwację uli z zewnątrz. Od wiatrów chronimy ule poprzez odpowiednie usytuowanie pasieki – naturalne osłony z budynków, szpalerów żywopłotowych oraz osłon z parkanów i płotów. Szczególnie niebezpieczne dla pszczół są przeciągi i miejsca, w których często wieją wiatry.
- Istotny wpływ na zimowlę ma odpowiednia wentylacja ula. Pszczoły oddychając wydzielają duże ilości pary wodnej, która w przypadku niedostatecznej wentylacji skrapla się na ścianach i dnie ula. Zawilgocony ul źle wpływa na zimujące pszczoły – występuje większa śmiertelność, biegunka.
- Nie należy lekceważyć zabezpieczenia uli przed gryzoniami, gdyż mogą one wyrządzić duże szkody – niszczycielska ich praca w ulu polega na ciągłym niepokojeniu pszczół, niszczeniu plastrów i zatworów. Ochrona przed gryzoniami polega na właściwym zabezpieczeniu uli: dobry ich stan techniczny, szczelność oraz stosowanie wkładek wylotowych o wysokości nie większej niż 7 mm.
Dobra zimowla to taka, w czasie której: siła rodziny nie zmniejszy się zdecydowanie, osyp jest niezbyt duży, nie obserwuje się objawów biegunki, pszczoły posiadają odpowiednią energię życiową, wnętrze ula jest suche i wolne od pleśni.
Lucyna Palicka
WODR w Poznaniu
SPD
Ryzyko przekroczenia kwoty mlecznej wciąż realne
Przygotowane przez Jerzy MikołajczakWedług najnowszych danych Agencji Rynku Rolnego (ARR) w okresie od kwietnia do końca września 2012 r. do podmiotów skupujących w Polsce dostarczono ok. 5,13 mln ton mleka, czyli o ok. 6% więcej niż w analogicznym przedziale czasowym ubiegłego roku. Stopień wykorzystania kwot indywidualnych przysługujących dostawcom hurtowym po 6 miesiącach roku kwotowego 2012/2013 wyniósł ok. 53,92%, natomiast szacunkowy stopień wykorzystania kwoty krajowej dostaw ukształtował się na poziomie 52,39%. Jak już wspomniano w okresie od kwietnia do września 2012 r. ilość skupionego mleka ukształtowała się na poziomie wyższym o 6% niż w tym samym okresie roku 2011, jednak od czerwca obserwowane jest nieznaczne wyhamowanie wzrostowej tendencji w dostawach mleka do skupu. We wrześniu 2012 r. do podmiotów skupujących dostarczono 811,1 mln kg mleka, czyli o 14,9% mniej niż w sierpniu i o 2,2% więcej niż przed rokiem. Pomimo wyhamowania dynamiki wzrostowej w produkcji mleka, ryzyko przekroczenia przez Polskę krajowej kwoty d ostaw wciąż jest realne. Według analizy skupu mleka przeprowadzonej przez ARR w wyniku dużych wzrostów dostaw na początku roku kwotowego 2012/2013, w celu uniknięcia przekroczenia kwoty, skup w następnych miesiącach musiałby spaść do poziomu niższego niż ten odnotowany w minionym sezonie.
Źródło: FAMMU/FAPA na podstawie ARR
Jerzy Mikołajczak
WODR Poznań