OSN to obszary szczególnie narażone na zanieczyszczenia związkami azotu pochodzącego ze źródeł rolniczych, na których występują wody zanieczyszczone lub wody zagrożone zanieczyszczeniem. Wyznaczane są zgodnie z zaleceniami Dyrektywy Rady 91/676/EWG z 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzenia rolniczego, zwanej Dyrektywą Azotanową.
Aby zapobiegać pogorszeniu stanu wód, jak i poprawić stan wód, w których pogorszenie już nastąpiło - ich jakość spadła poniżej określonych prawem norm, należy przede wszystkim dążyć do poprawy praktyki rolniczej. Dlatego też dla OSN opracowywane są Programy działań mające na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych. Programy działań wprowadzane są rozporządzeniami dyrektorów RZGW, dla Wielkopolski – RZGW w Poznaniu i we Wrocławiu. Realizowane są przez 4 lata, począwszy od dnia ich wejścia w życie.
Obecny Plan realizowany będzie w latach 2012 – 2016. W Planach działań obowiązki osób prowadzących działalność na OSN w zakresie poprawy praktyki rolniczej określone zostały jako ogólne zasady, wynikające z przepisów prawa krajowego oraz wymogi szczegółowe dla OSN. Zgodnie ze wskazaniami Programu nawozy naturalne i organiczne stosuje się na gruntach ornych w okresie od dnia 1 marca do dnia 15 listopada, a nawozy płynne naturalne na łąkach trwałych i pastwiskach trwałych - od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia. Natomiast nawozy stałe naturalne stosuje się na łąkach trwałych od dnia 1 marca do dnia 30 listopada, a na pastwiskach trwałych od dnia 1 marca do dnia 15 kwietnia i od dnia 15 października do dnia 30 listopada. Nawożenia nie stosuje się przez cały rok na glebach nieuprawianych, w tym na ugorach. Nawozy azotowe mineralne stosuje się na gruntach ornych i w uprawach wieloletnich od dnia 1 marca do dnia 15 listopada. Termin 15 listopada nie dotyczy producentów buraków, kukurydzy, którzy zawarli umowę kontraktacyjną na dostawę buraków, kukurydzy po dniu 15 listopada. Dla nich jesienny termin graniczny stosowania nawozów azotowych mineralnych oblicza się dodając 14 dni do terminu dostawy produktów rolnych objętych umową kontraktacyjną jednak nie później niż po zakończeniu okresu wegetacyjnego w danym regionie. Na łąkach trwałych i pastwiskach trwałych, nawozy azotowe mineralne stosuje się od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia. Na koniec obowiązywania obecnego Programu, czyli w roku 2016 rolnicy muszą posiadać zbiorniki na płynne nawozy naturalne, szczelne i o pojemności umożliwiającej gromadzenie nawozów przez co najmniej 6 miesięcy. Nie ma obowiązku posiadania płyty obornikowej, ale obornik należy przechowywać w sposób zabezpieczający przed przenikaniem odcieków do wód lub do gruntu, lub w przypadku utrzymywania zwierząt na głębokiej ściółce, w budynku inwentarskim o nieprzepuszczalnym podłożu. Miejsca musi wystarczyć na co najmniej 6 miesięczny okres gromadzenia nawozu. W okresie od dnia 1 marca do dnia 31 października, jednak nie dłużej niż przez 12 tygodni, dopuszcza się złożenie obornika na pryzmie bezpośrednio na gruncie, przy zachowaniu następujących wymagań:
1) pryzmy lokalizuje się poza zagłębieniami terenu, na możliwie płaskim terenie, o dopuszczalnym spadku do 3%, na terenie nie piaszczystym i nie podmokłym, w odległości większej niż 20 m od linii brzegu wód powierzchniowych;
2) w przypadku potrzeby ponownego złożenia obornika na pryzmie w kolejnym sezonie wegetacyjnym, pryzmy muszą być lokalizowane w innym miejscu;
3) lokalizację pryzmy oraz datę złożenia obornika w danym roku na danej działce prowadzący działalność rolniczą na OSN zaznacza na mapie lub szkicu działki, które przechowuje przez okres obowiązywania Programu i rok po jego zakończeniu.
Cały artykuł do pobrania poniżej:
{phocadownload view=file|id=16|text="Dobra praktyka rolnicza na OSN?"|target=s}