Leszczyna należy do roślin wytrzymałych na mróz. Najlepiej udaje się w klimacie umiarkowanym o długim okresie wegetacji. Wymaga gleb żyznych, przewiewnych, zasobnych w wapno. Dobra plenność leszczyny zależy często od warunków atmosferycznych. Ocieplenia w czasie zimy pobudzają wegetację roślin, a po ponownym wystąpieniu mrozów pąki kwiatowe łatwo przemarzają.
Orzechy laskowe są cennym surowcem dla przemysłu cukierniczego i chętnie spożywane są przez nas w stanie surowym. Z tych względów uprawa leszczyny zyskuje w ostatnich latach coraz więcej amatorów zakładających mniejsze lub większe plantacje. Dobre plonowanie leszczyny zależy również od warunków zapylenia – w ogrodzie dobrze jest posadzić przynajmniej dwie odmiany, aby się wzajemnie zapylały.
Barceloński – odmiana bardzo plenna o smacznych owocach, dojrzewających zwykle w pierwszej połowie września. Krzew rośnie silnie, tworzy korony rozłożyste i zagęszczone. Kwitnie wcześnie, tworzy owoce duże lub bardzo duże zmiennego kształtu.
Cosford – odmiana dojrzewająca w połowie września. Orzechy są duże, wydłużone o cienkiej skorupie. Owocować zaczyna wcześnie, dając wysokie plony. Jest cenną odmianą ze względu na duży stopień samopylności i jako dobry zapylacz dla innych odmian.
Olbrzymi z Halle – krzew rośnie silnie tworząc koronę dużą i zwartą, średnio zagęszczoną. Kwitnie późno i w warunkach sprzyjających owocuje bardzo obficie. Owoce są duże i bardzo duże – mało wyrównane pod względem wielkości. Nie zawsze orzech wypełnia w całości łupinę. Orzechy dojrzewają późno, w pierwszej połowie października. Odmiana cieszy się wśród amatorów dużym powodzeniem ze względu na wielkość orzechów.
Webba Cenny – odmiana dojrzewająca w trzeciej dekadzie września. Krzewy są o średniej sile wzrostu i piramidalnej dość zwartej koronie. Orzechy są duże, spłaszczone i nie wyrównane o cienkiej skorupie, wypełniające całkowicie wnętrze owocu. W okres owocowania wchodzi wcześnie i owocuje obficie.
Syrena – odmiana czerwonolistna, owoce dojrzewają w drugiej połowie września. Orzechy są średniej wielkości, nieco wydłużone o cienkiej skorupie. Ze względu na dużą wytrzymałość na mróz owocuje obficie i regularnie. Posiada walory dekoracyjne.
Trapezundski – Krzew rośnie silnie, tworząc dość zwartą koronę. Kwitnie średnio wcześnie. W okres owocowania wchodzi wcześnie i plonuję obficie. Odmiana tworzy owoce duże, lekko spłaszczone, nie zawsze w całości wypełnione jądrem orzecha. Orzechy dojrzewają w trzeciej dekadzie września.
Wczesny Długi – Krzew rośnie silnie, tworzy korony rozłożyste z licznymi krótkopędami. Charakteryzuje się długim okresem kwitnienia – dzięki temu jest jedną z najplenniejszych odmian. Owoce tworzy duże , podłużne i nieco spłaszczone. Jądro całkowicie wypełnia łupinę. Orzechy zaczynają dojrzewać w pierwszej połowie września.
Lamberta Czerwony – Krzew tworzy koronę niewielkich rozmiarów – rośnie słabo. Charakteryzuje się ciemnoczerwonymi liśćmi i okrywami orzecha. Owocuje umiarkowanie. Owoce są średniej wielkości o kształcie wąskojajowatym, dość ostro zakończone. Do dobrego owocowania wymaga cieplejszych stanowisk. Czerwone zabarwienie liści pozwala odmianie spełniać funkcję dekoracyjną.
Kataloński – Krzew rośnie silnie tworząc koronę wyniosłą i łatwo zagęszczającą się. Kwitnie dość wcześnie, tworzy orzechy duże, nieforemne i kanciaste, osadzone na końcach krótkopędów po 5 – 7 sztuk. Odmiana bardzo plenna o dobrej jakości owoców dojrzewających w połowie września. Nadaje się do towarowej i amatorskiej uprawy.
Lamberta Biały – Krzew o słabej sile wzrostu, kwitnie późno. W niskich temperaturach kwiaty dość łatwo przemarzają. Orzechy są średniej wielkości, niekiedy duże, jajowate lub spłaszczone o jądrze wypełniającym łupinę. Owoc bardzo smaczny. Orzechy dojrzewają w drugiej połowie sierpnia. Na dobrych stanowiskach jest odmianą plenną. Nadaje się do uprawy towarowej, a także jest cenną odmianą do ogrodów przydomowych.
Jarosław Górski