Zima i przedwiośnie to czas, w którym wszyscy odczuwamy mocny atak wirusów i bakterii, co skutkuje przeziębieniami, łapaniem różnych infekcji. Często szczególnie masowe zachorowania dotykają całe nasze rodziny, każdy z osobna i po kolei zmaga się z takimi dolegliwościami. Wiemy, że niewyleczona w cieple domowego łóżka infekcja może skutkować powikłaniami.

Jak zabezpieczyć się i próbować obronić się przed grypą?

Najlepszą receptą jest powrót do starych dobrych i wypraktykowanych naturalnych sposobów zapobiegania chorobom, leczenia ich i podnoszenia odporności organizmu. Od zawsze, jak tylko pamiętam, w naszym domu rodzinnym królował na pierwszym miejscu czosnek, fenomen natury. Nasi dziadkowie i pradziadkowie podczas długich i ostrych zim leczyli się głównie cebulą i czosnkiem. Był on zjadany na surowo na kanapce chleba z masłem lub rozgnieciony/utarty z solą albo dodany do mleka z masłem.

Zapach czosnku wydalony z naszego organizmu przez oddech i pot jest dla otoczenia i nas samych bardzo uciążliwy. Na czosnkowy oddech warto sobie pomóc wypiciem szklanki tłustego mleka po posiłku. Zdaniem naukowców z Ohio State University, tłuszcz zawarty w mleku neutralizuje zawarte w czosnku związki siarkowe. Jednak najlepiej jest, jak cała rodzina stosuje tę kurację, wtedy zapach czosnkowy nikomu nie przeszkadza.

Profilaktycznie zaleca się stosowanie czosnku codzienne. Jest on naturalnym antybiotykiem, którego działanie jest porównywalne, a nawet silniejsze od penicyliny. Naukowcy porównali moc allicyny zawartej w czosnku do penicyliny i okazało się, że stosunek jest 1:15, czyli 1 mg allicyny ma moc działania 15 mg penicyliny! Ten cud natury ułatwia odkrztuszanie, rozgrzewa, wzmaga potliwość obniżając gorączkę i udrażnia drogi oddechowe. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwgrzybiczo, antymiażdżycowo, przeciwalergicznie oraz przeciwnowotworowo.

Mówi się, że w czosnku jest cała apteka. Zawiera chociażby związki flawonoidowe, aminokwasy, saponiny, cukry, związki śluzowe, witaminy B1, B2, PP, C, prowitaminę A, liczne sole mineralne potasu, wapnia, magnezu oraz rzadkie mikroelementy jak kobalt, chrom, nikiel. Ale najcenniejsze w czosnku są olejki eteryczne bogate w siarczki i allicynę – związek o silnym działaniu bakteriobójczym (któremu zawdzięcza również charakterystyczny ostry zapach).

Nauka potwierdza fakt, że czosnek hamuje rozwój takich bakterii jak: gronkowiec złocisty, paciorkowiec, pałeczki okrężnicy czy otoczkowców. Bakterie te z roku na rok coraz trudniej można zwalczyć chemicznymi medykamentami , takimi chociażby jak np. antybiotyki.

Udowodniono, że czosnek chroni nas przed zawałem i udarem, ponieważ ma właściwości przeciwzakrzepowe podobne do aspiryny i zmniejsza lepkość krwi. Działa także na śródbłonek naczyniowy powodując rozkurcz naczyń krwionośnych, co może ustrzec nas przed zawałem serca i udarem mózgu, a także obniża ciśnienie krwi.

Czosnek korzystnie wpływa również na układ trawienny, przyśpiesza i nasila wydzielanie żółci, usprawnia pracę jelit, a tym samym zapobiega tworzeniu się nieprzyjemnych wzdęć. Polecany jest szczególnie do mięs oraz do wielu innych tłustych i ciężko strawnych potraw. Czosnek odbudowuje zniszczoną florę bakteryjną w jelitach, szczególnie po leczeniu antybiotykami.

Czosnek niszczy tak odporne bakterie w żołądku jak Helicobacter pylori, odpowiedzialne za raka tego narządu. Posiada właściwości antyoksydacyjne, pomaga zapobiec chorobie nowotworowej. Badania potwierdzają, że czosnek blokuje przemiany komórek, które mogą prowadzić do nowotworu, a tym samym niszczy komórki rakowe. Naukowo jest potwierdzone, że regularne spożywanie czosnku lub zażywanie jego ekstraktów może znacząco zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka żołądka, okrężnicy i jelita grubego.

Czosnek także odmładza. Dzięki obfitej ilości antyutleniaczy zwalcza wolne rodniki oraz hamuje powstawanie nowych, co opóźnia procesy starzenia się organizmu i naszej skóry. Do ładnego wyglądu skóry przyczyniają się zawarte w nim witaminy i minerały. Zapobiega on powstawaniu żylaków i pojawianiu się pajączków na skórze, dzięki dobremu działaniu na naczyńka krwionośne i poprawie krążenia krwi.

W tym miejscu chcę się podzielić genialną naturalną bezalkoholową nalewką z czosnku. To właśnie p. Agnieszka Maciąg na swoim blogu internetowym zamieściła ten eliksir i zachęca wszystkich do stosowania. Jak autorka zapewnia, po jego użyciu nie czuć od nas nieprzyjemnego zapachu czosnku. Możemy go stosować profilaktycznie, aby nie chorować i leczniczo.

Przepis Agnieszki Maciąg na bezalkoholową nalewkę z czosnku

Składniki:

• 1 główka czosnku (najlepiej polskiego lub przynajmniej europejskiego),
• sok wyciśnięty z 1 cytryny,
• 3-4 łyżki miodu (na przykład lipowy, akacjowy, spadziowy),
• 1 szklanka przegotowanej i ostudzonej wody.

Wykonanie:

• czosnek obierz i zmiażdż, dodaj sok z cytryny, miód i przegotowaną, ostudzoną wodę;
• ja wszystko wrzucam do miksera, blenduję, przelewam do słoika i zakręcam. Następnie stawiam w ciemne i chłodne miejsce na 2 doby;
• po upływie tego czasu przecedź przez gazę, a nalewkę wlej do szklanego, zakręcanego pojemnika (np. słoika) i przechowuj w lodówce. Jeśli wyjmujesz nalewkę z lodówki, to możesz do niej dodać trochę ciepłej wody, aby nie pić zimnego płynu.

Dawkowanie:

• dorośli 2 łyżki dziennie;
• dzieci po 1 łyżeczce dziennie – nalewka jest ostra, dla dzieci należy ją rozrobić z lekko ciepłym płynem lub dodawać do potraw, na przykład do sałatek.

W przypadku infekcji dawkę można zwiększyć:

• dorośli 2 x dziennie po 2 łyżki,
• dzieci 2 x dziennie po 1 łyżeczce.

Dla tych, którzy nie będą chcieli skorzystać z przepisu p. Agnieszki, na szczęście na półkach aptecznych mamy całkiem sporą liczbę preparatów na bazie czosnku, bez specjalnego wkładu pracy w ich przygotowanie. Możemy nabyć wiele bezwonnych preparatów zawierających czysty czosnek liofilizowany lub w postaci maceratu olejowego, a także wiele preparatów, w których czosnek jest jednym z głównych składników. Najważniejsze, żeby odnieść pożądany i oczekiwany skutek zdrowienia i podniesienia odporności naszego organizmu. Życzę zdrowia!

W języku prasłowiańskim wyraz „jagъla” oznaczał proso, stąd bezłuskowe żółte ziarniaki prosa zwyczajnego nazywane są jagłami. Nie dla wszystkich jest to oczywiste, bo np. kasza jęczmienna jest z jęczmienia, gryczana z gryki. Jagły znane były już 8000 lat p.n.e. W XVI wieku wyparły ją ziemniaki. W Europie najwięcej prosa uprawia się w Rosji i na Ukrainie. W Polsce jest uprawiane na terenie województwa świętokrzyskiego i lubuskiego – razem ok. 6000 ha. Jest to niewiele w porównaniu do uprawy pszenicy, która zajmuje ok. 2 mln ha. W ostatnich latach wzrosło jednak zainteresowanie kaszą jaglaną. Znana od tysięcy lat jest najzdrowszą ze znanych nam kasz. Nie zawiera glutenu, ma niewiele błonnika, białka 10-11%, zawiera delikatną skrobię – ok. 65%. Kasza, jako jedyna działa na nasz organizm odkwaszająco, a ponieważ wielu z nas przez nieodpowiednią dietę: pieczywo, cukier, mięso, nabiał, kawa ma zakwaszony organizm, więc ma ona zbawienny wpływ na nasze zdrowie, skutecznie zwalcza zgagę. Nie nadaje się do długotrwałego przechowywania – szybko jełczeje. Jest bardzo popularna jako ziarno dla kanarków, papug.

Małe ziarenka, a jaka wielka moc!

Te malutkie kanarkowe kuleczki i przygotowane z nich różne potrawy pomagają usunąć z organizmu śluz i wilgoć. Jest to ważne w momencie, gdy jesteśmy chorzy – przeziębieni, ponieważ możemy wpłynąć na pozbycie się kataru i kaszlu. Kilkudniowa dieta jaglana działa wysuszająco i antywirusowo. Nie należy podawać wtedy jogurtów, mleka, ogólnie nabiału, ponieważ wskazane produkty przyczyniają się do zwiększonej produkcji śluzu i to nie tylko w trakcie choroby.

Sposób przygotowania kaszy ma bardzo ważne znaczenie dla naszego organizmu. Ponieważ mieszkamy w klimacie chłodnym i wilgotnym, więc kaszę przed gotowaniem należy wyprażyć. Wówczas zyska ona inne właściwości, będzie osuszająca i rozgrzewająca. Ponadto będzie sypka, a nie kleista.

Kasza jaglana wzmocni i pobudzi nasz wychłodzony organizm, wpłynie na podniesienie jego odporności, bo ma silne właściwości odżywcze i ocieplające. Zawiera bardzo dużo cennych aminokwasów, w tym tryptofan, lecytynę, antyoksydanty, witaminy z grupy B, minerały: wapń, fosfor, potas, żelazo, cynk, jod, sód, magnez, brom oraz krzem, który występuje niezmiernie rzadko w żywności, a wpływa na nasze włosy, paznokcie i stawy. Węglowodany w jagłach są w postaci złożonej, czyli uwalniają się podczas trawienia bardzo powoli do krwi, a przez to zapewniają ciągle energię dla mózgu, a jak wiadomo mózg odżywia się oprócz tłuszczu także węglowodanami. Przez niwelowanie uczucia głodu kasza jaglana pomaga schudnąć. Zalecana jest przy chorobach nowotworowych, a także przy dolegliwościach żołądkowych, jelit, nerek i trzustki. Przy chorobie Hashimoto nie wolno jeść glutenu, słodyczy, nabiału. Dlatego kasza jaglana jest idealna, chociaż też nie do końca, bo zawiera niewielką ilość goitrogenów, które zaburzają metabolizm jodu. Dlatego w tym przypadku należy spożywać ją z umiarem. Jaglanka oczyszcza również organizm z toksyn, działa antydepresyjnie.

Osoby, które odczuwają chłód bardziej niż inni np. zimą, powinny na stałe umieścić ją w swej diecie. Kasza nie zawiera glutenu, nie wywołuje alergii, można ją spożywać każdego dnia w każdej postaci – na słono i słodko, jako jajecznicę i jako majonez. Na chwilę obecną nie zastępuje w smaku tylko kiełbasy, ale kto wie, może już niedługo…

Najlepiej przechowywać ją w szczelnie zamkniętym pojemniku, np. w słoiku.

Jak gotować kaszę jaglaną?

Kasza 250 g, wrzątek, naczynie do gotowania kaszy (najlepiej emaliowane).

Kaszę wypraż na sucho w garnku, często potrząsając, aż do momentu, kiedy zacznie ładnie pachnieć (uwaga – łatwo się przypala!). Następnie przelej ją niewielką ilością wrzątku, przepłukaj i odlej wodę – koniecznie, ponieważ w ten sposób pozbawimy kaszę goryczki. Do odsączonej kaszy nalej wrzątku 500 ml i postaw na minimalnym ogniu pod przykryciem, tak by wody parowało jak najmniej. Od tej pory kaszy nie należy już mieszać, powstaną dziurki na powierzchni kaszy! Może się okazać, że wody jest jednak za mało, należy wówczas dolać nieco wrzątku i gotować dalej jak wyżej. Jeśli kasza wchłonie wodę – ok. 15 minut gotowania – można wyłączyć źródło ciepła, pozostawiając dalej pod przykryciem przez 10-15 min.

Czy kaszę solić? Otóż wszystko zależy od naszego jadłospisu, planowanych słodkich, ostrych lub wytrawnych dań. Proponuję przygotowanie kaszy w większej ilości, można ją przechowywać w lodówce przez ok. 3 dni i robić z niej różne cuda wianki. Dlatego lepiej nie solić, a doprawiać dopiero podczas tworzenia potrawy.

Tak ugotowana kasza jest sypka i nadaje się do różnych dań. Kasza ugotowana z nieco większą ilością wody byłaby zdecydowanie bardziej kleista. Warto ją przygotować w taki sposób zwłaszcza jesienią i zimą, ponieważ jeszcze raz podkreślam – jej działanie na organizm będzie ogrzewające i osuszające. Dzieciom bardzo małym można podawać kaszę w postaci kleiku, czyli raczej rozgotowaną. Jest wówczas lżej strawna.

Gdy kasza ostygnie, zbryla się, co w ogóle nie przeszkadza, jeśli miksujemy ją do musów śniadaniowych, deserów, naleśników, placuszków, a jeśli chcemy podać na sypko, wystarczy podgrzać ją z małą ilością wody lub na parze.

Co dodać do kaszy jaglanej?

Można dodać wszystko! Maluchom na śniadanie podać miseczkę kaszy jaglanej z owocami: gruszki, jabłka, śliwki, wiśnie, banany – zmiksować na gładko lub podać w całości, dodać oczywiście kaszę jaglaną. Przemycamy ją w zupach i pulpecikach – zamiast bułki tartej, ugotowana kasza doskonale skleja produkty. Z kaszy robimy majonez, jogurt, mleko jaglane, omlet, budyń, koktajl. Stosujemy również jako zamiennik makaronu w rosole i ryżu w gołąbkach. Świetnie smakuje także z cynamonem i kurkumą.

Kaszę jaglaną często gotuje się w wodzie wymieszanej pół na pół z mlekiem – zyskuje ona wtedy delikatniejszy smak. Ugotowana na sypko jest dodatkiem do ryb lub duszonych mięs, zamiast ziemniaków lub innego rodzaju zboża. Można zjadać ją z warzywami. Nadaje się też do zapiekanek, zagęszczania potrawek, robi się z niej kleiki. Grubo zmielone ziarna prosa dodaje się do ciasta na płaskie chlebki.

Przepisy

JAGLANE KLUSECZKI

Składniki (ok. 20 szt. – małe):
Kasza jaglana – ok. 250 g po ugotowaniu na sypko (duża szklanka), mąka ziemniaczana – ok. 1/4 całej masy z kaszy jaglanej, 2-3 łyżki mąki migdałowej lub mielonych migdałów bez brązowej łuski – blanszowanych.

Wykonanie:
Kaszę ugotuj, ostudź i zmiksuj. Wyjmij 1/4 kaszy i dodaj mąkę ziemniaczaną. Następnie włóż z powrotem czwartą cześć kaszy, dołóż mąkę zwykłą lub masę migdałową i zagnieć ciasto. Ulep zgrabne „węże” rękoma posypanymi skrobią, pokrój na zgrabne romby (możesz odcisnąć ślad widelcem) i gotuj kilka minut we wrzątku (3-5 minut od wypłynięcia na powierzchnię, w zależności od wielkości kluseczek). Podawaj z czym lubisz, na słodko lub wytrawnie.

KLUSECZKI NADZIEWANE KAPUSTĄ Z KASZĄ JAGLANĄ

Składniki na kluseczki:
Ziemniaki (dowolna ilość), mąka ziemniaczana (ilość podana poniżej, w przepisie) kapusta kiszona, cebula, marchew, kasza jaglana (ugotowana, do zagęszczenia), majeranek, lubczyk, pieprz, olej nierafinowany dowolny.

Składniki na sos:
Grzyby suszone (namocz dzień wcześniej!) – kilka garści, cebula, czosnek, liść laurowy (2 szt.) ziele angielskie (kilka sztuk), miód do smaku, sos sojowy.

Wykonanie sosu:
Suszone, uprzednio namoczone grzyby lub świeże zalej szklanką wody i gotuj ok. 10-15 minut. Na patelni zeszklij pokrojoną w drobną kosteczkę cebulę, dodaj do gotujących się grzybów, dołóż przyprawy i pokrojony w plasterki czosnek. Zagęść sos mąką ziemniaczaną (1-2 łyżeczki na ½ szklanki wody) i dodaj tyle wody, by osiągnąć ulubioną konsystencję sosu. Dopraw miodem i sosem sojowym (sos ma słodkawy, czosnkowy smak). Możesz dodać również chili, by wyostrzyć sos.

Wykonanie kluseczek:
Ziemniaki obierz, ugotuj do miękkości i utłucz na puree. Kapustę poszatkuj drobno, marchew obierz i zetrzyj na tarce, przełóż do garnka, podlej wodą i uduś do miękkości. Dopraw tak jak lubisz, dodaj odrobinę oliwy i zredukuj płyny do zera. Następnie zagęść kapustę kilkoma łyżkami zmiksowanej kaszy jaglanej. Cebulę obierz, poszatkuj, zeszklij na oleju i dodaj do kapusty. Dopraw pieprzem. Całość wymieszaj. Jeszcze ciepłe, utłuczone ziemniaki wygładź na powierzchni, narysuj krzyżyk dzielący masę na 4 ćwiartki, jedną z nich wyjmij, a w miejsce po niej dodaj mąkę ziemniaczaną nie wypełniając otworu do końca, czyli dodaj mniej skrobi niż w przypadku klusek śląskich. Dołóż czwartą część ziemniaków, wymieszaj wszystko dokładnie z dodatkiem soli na gładką masę. Oderwij kawałek masy, ulep kulki, rozpłaszcz, ułóż na jednej łyżeczkę masy, przykryj drugą i sklej prawie tak jak pierogi bez „wachlarza”. Utocz w dłoniach zgrabną kulkę i spłaszcz ją delikatnie i tak do końca składników. Gotowe spłaszczone kluseczki smaż niezbyt długo na rozgrzanym oleju i od razu podawaj z przygotowanym sosem grzybowym.

MAJONEZ Z KASZY JAGLANEJ

Składniki:
Ugotowana kasza jaglana – ½  szklanki, słonecznik – 2 duże łyżki, woda – ½ szklanki, ksylitol lub miód – 1 łyżka lub do smaku, cytryna – 4 łyżki lub do smaku, mielona biała gorczyca – 1 łyżeczka lub wedle gustu, sól kilka szczypt, olej nierafinowany o delikatnym smaku – ¾ szklanki np. ryżowy.

Wykonanie:
Kaszę, słonecznik, wodę, gorczycę, sól, ksylitol lub miód oraz cytrynę zmiksuj na gładko jak tylko można. Stopniowo dolewaj olej. Dopraw jeszcze ewentualnie do smaku.

CHLEBEK Z KASZY JAGLANEJ – I WERSJA

Składniki na 8 kromek:
1 szklanka kaszy jaglanej ugotowanej na sypko, 6 sporych łyżek mąki gryczanej, 2 płaskie łyżki skrobi kukurydzianej bądź ziemniaczanej, sok owocowy – świeżo wyciśnięty np. 1/3 do ½ szklanki soku jabłkowego lub pomarańczowego, mały kieliszek 30 ml dowolnego oleju nierafinowanego (chlebek będzie smakował i pachniał tak, jak dodany olej), 2 szczypty soli naturalnej, 1-2 łyżeczki kminu rzymskiego do smaku, 1 kopiasta łyżka sezamu czarnego lub jasnego (jasny – podprażony lekko na patelni: uwaga, łatwo się pali i gorzknieje), 1 łyżeczka papryki słodkiej, 1 łyżeczka kurkumy.

Wykonanie chleba:
Kaszę ugotuj według przepisu podanego wcześniej. Ugotowaną kaszę odmierz szklanką, ostudź, włóż do miski, dodaj mąkę i skrobię, olej i sok, sól i przyprawy (prócz sezamu!!!) i zmiksuj na gładko (jeśli masz zwykły mikser, nie będzie to gładź idealna). Ciasto ma być gęste, ale nie suche. Jeśli trzeba, dolej jeszcze soku. Następnie dodaj sezam i wymieszaj. Wyłóż masę na papier do pieczenia (prostokąt o wymiarach ok. 22 cm na 18 cm), połóż na blasze i piecz w piekarniku nagrzanym do 180°C przez ok. 30 minut. Pokrój po ostudzeniu w równe prostokąty. Chlebek pieczony dłużej – 25-35 minut, z każdą minutą będzie bardziej chrupiący, 20- 25-minutowy będzie bardziej miękki. Wybierz czas pieczenia według własnego smaku.

Chlebek jest rewelacyjny w smaku! Nadaje się do wszelkich past i hummusów, ale... można zrobić również zwykły podkład pod wędlinę, sery, warzywa itp.

CHLEBEK Z KASZY JAGLANEJ – II WERSJA

Składniki (ok. 16 kromek):
2 szklanki ugotowanej kaszy jaglanej, 4 duże łyżki mąki ryżowej lub gryczanej białej do zagęszczenia masy, 1 szt. cebuli, 2 szt. marchewki – 1 zmiksowana w całości lub strata na tarce o drobnych oczkach, z drugiej pozyskać sok, 2-3 ząbki czosnku, sok z ½ cytryny, dwie szczypty kurkumy, 1 łyżka kuminu, 1 łyżka czarnuszki, 2 łyżki siemienia lnianego, ½ łyżeczki soli, olej lub masło klarowane do wysmarowania papieru do pieczenia.

Wykonanie:
Ugotuj kaszę, cebulę i 1 marchew zmiksuj na papkę i podgrzej w garnuszku, by pozbawić cebulę goryczki i „ostrości”. Z cytryny i 1 szt. marchwi wyciśnij sok (w sumie szklanka, z dodatkiem wody). Połącz kaszę z mąką, dodaj pulpę warzywną, mieszankę soków oraz sól, kumin, kurkumę, czosnek i zmiksuj całość. Jeśli masa jest bardzo gęsta i utrudnia miksowanie, dolej odrobinę wody (ciasto ma być gęste, ale dające się rozprowadzić na papierze). Wrzuć czarnuszkę, siemię i wymieszaj całość łyżką. Podziel masę na pół i wysmaruj nią dwa kawałki papieru do pieczenia (prostokąty o wymiarach ok. 22 cm na 26 cm, grubość ciasta, ok. 0,5 cm). Piecz w temperaturze 180°C przez około 30 minut (można piec nieco dłużej, wtedy chlebki są chrupiące). W tej wersji chlebki są równie znakomite, co w pierwszej wersji.

Gmina Wilczyn jest gminą rolniczo-turystyczną. Potencjał opiera na blisko 6000 ha użytków rolnych, co stanowi 72% powierzchni gminy, oraz na rozwijającej się turystyce. Zachodnia część gminy to fantastyczne wręcz bajkowe tereny rekreacyjne z nieskażonym środowiskiem naturalnym. Świadczą o tym liczne akweny, które zaliczane są do pierwszej klasy czystości wody. Jeziora Wilczyńskie, Kownackie i Suszewskie to wspaniała baza wypoczynkowa. Nad nimi zlokalizowane są ośrodki wczasowe, pola biwakowe, kąpieliska, szlaki turystyczne i gospodarstwa agroturystyczne. Z takim zapleczem, zwłaszcza w sezonie letnim, mieszkańcy nie mogą narzekać na brak imprez i miejsc do aktywnego wypoczynku w wolnym czasie. Latem odbył się min. III Bieg Wilczyński, który zgromadził tłumy chętnych. Biegi odbywały się z podziałem na kategorie wiekowe i płciowe, co pozwoliło wykazać się zdolnościami większej liczbie biegaczy i biegaczek.
Jeżeli chodzi o masowe imprezy to nie można pominąć dożynek, które odbyły się w tym roku 3 września. Pięknie zaprezentowany obrzęd dożynkowy i cała oprawa artystyczna przyciągnęły wielu mieszkańców a występ zespołu Akcent przebił frekwencją dotychczasowe wszystkie imprezy wilczyńskie.
Uroczyście otwarto również nowoczesną świetlicę w Kaliskach z przylegającym placem zabaw dla dzieci i chatą grillową. Budynek jest funkcjonalny, ma wiele udogodnień min. dla niepełnosprawnych i może być wykorzystany do imprez integracyjnych, rodzinnych, szkoleń i innych spotkań.
Poza tym w gminie odbyły się rajdy rowerowe, mecze siatkówki i koncerty np.: z okazji Święta Niepodległości Narodowej czy Dnia Edukacji Narodowej oraz konkursy piosenki dla dzieci i młodzieży. Panowie mogli dowieść swych umiejętności w zawodach wędkarskich czy podczas meczów piłki nożnej. Atrakcji nie brakowało.
Ważnym wydarzeniem był także wyjazd rolników 25 września na XIX edycję Międzynarodowej Wystawy Rolniczej AGRO SHOW do Bednar. Rolnicy mogli podziwiać nowości zaprezentowane przez producentów sprzętu rolniczego, min.: opryskiwacz samojezdny John Deere R4050i charakteryzujący się belką z włókna węglowego, kombajn John Deere S700, ciągniki gąsienicowe takich marek jak New Holland czy Valtra, nowe serie ciągników marki Kubota jak M5 i MGX, agregat do uprawy pasowej rodzimej firmy Unia czy nowe pługi Cayros firmy Amazone. Na targach miało też premierę kilka marek dotychczas niespotykanych na naszym rynku jak: Arbos – producent ciągników i maszyn rolniczych czy Abbey – producent wozów asenizacyjnych, rozrzutników obornika i innych maszyn. Maszyny można było zobaczyć nie tylko na stoiskach, ale także w pracy na polu. Każdy znalazł coś dla siebie. Uczestnicy wrócili zmęczeni, ale i zadowoleni, bo dzięki takim wyjazdom mogą oderwać się od codziennych obowiązków.
W gminie miał miejsce również dostojny jubileusz 25-lecia Klubu Seniora „Płomień”. Życzenia przyjmowała w imieniu wszystkich członków szefowa klubu pani Marianna Pozorska, człowiek orkiestra, której nazwisko świadczy o tym, że pozory mylą i jak ktoś chce czynne działać na rzecz społeczności lokalnej to wiek mu w tym nie przeszkodzi. Wszystkim seniorom w imieniu Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego życzę zdrowia i wielu pomysłów do zrealizowania.
Gmina Wilczyn patrzy w przyszłość. Obecnie realizuje projekt „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy Wilczyn”, którego celem jest poprawa efektywności energetycznej na terenie gminy. Dzięki funduszom udało się zmodernizować już dwa budynki: Warsztatów Terapii Zajęciowej w Wilczynie i punkt przedszkolny w Bieli. Zmiany, które wprowadzono polegały na ograniczeniu ucieczki ciepła oraz zapewnieniu bardziej ekonomicznego i energooszczędnego ogrzania wnętrz oraz wody użytkowej min. przy pomocy odnawialnych źródeł energii.

W Dzienniku Ustaw 6 września 2017 roku opublikowano Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe. Przepisy tej regulacji, która zaczęła obowiązywać od 1 października 2017 roku, przewidują restrykcyjne wymagania dla kotłów produkowanych i instalowanych w Polsce. Rozwiązania te dotyczą kotłów do 500 kW, czyli tych używanych w gospodarstwach domowych oraz małych i średnich przedsiębiorstwach.

Już w styczniu informowaliśmy o działaniach rekomendowanych przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów, które są niezbędne do podjęcia w związku z występowaniem na znacznym obszarze Polski wysokiego stężenia zanieczyszczeń powietrza. Za pierwsze działanie uznano konieczność maksymalnego przyspieszenia prac nad rozporządzeniem w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe, tak aby jego postanowienia zaczęły obowiązywać jeszcze przed rozpoczęciem sezonu grzewczego 2017/2018. Przez to powinny być osiągnięte znaczne obniżenia stężenia szkodliwych dla ludzkiego zdrowia i życia substancji w powietrzu (głównie pyłów PM 2,5 i PM 10).

Wydanie rozporządzenia w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe należy uznać za przełomowe w dotychczasowej walce ze skutkami niskiej emisji. Już w grudniu 2014 roku Najwyższa Izba Kontroli w informacji o wynikach kontroli „Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami” wskazywała na brak regulacji w szczególności w zakresie ustanowienia standardów emisyjnych dla nowych źródeł spalania małej mocy w gospodarstwach domowych oraz minimalnych wymagań jakościowych dla paliw stałych. Podkreślano w tym raporcie, że brak tych regulacji wpływa na zmniejszenie skuteczności działań naprawczych podejmowanych w ramach regionalnych programów ochrony powietrza. Tym samym wzrasta ryzyko niewywiązania się przez Polskę ze zobowiązań nałożonych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy.

W tym miejscu należy przypomnieć, że według Europejskiej Agencji Środowiska 48 tysięcy Polaków umiera rocznie z powodu złej jakości powietrza. Natomiast w raporcie Światowej Organizacji Zdrowia (dane z 2016 roku) aż 33 miasta z Polski znalazły się wśród 50 miast Unii Europejskiej z najbardziej zanieczyszczonym powietrzem. Problem ten nie dotyczy tylko dużych miast, ale także wielu małych miejscowości.

Stojąc wobec tak trudnego problemu jakim jest niska emisja i jej skutki dla naszego zdrowia i życia, wydanie rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów może zmienić tę sytuację w sposób diametralny. Rozporządzenie nakłada na wprowadzających do obrotu kotły stosowanie wymagań konstrukcyjnych mających wpływ na poziom emisji tlenku węgla, organicznych związków gazowych oraz pyłu, jak również zakaz stosowania rusztu awaryjnego. Przez to osiągnięte powinny być znaczne obniżenia stężenia szkodliwych dla ludzkiego zdrowia i życia substancji w powietrzu (głównie pyłów PM 2,5 i PM 10).

W rozporządzeniu zastosowano okres przejściowy na kotły wyprodukowane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. Kotły wyprodukowane przed 1 października 2017 roku będzie można jeszcze wprowadzić do obrotu i do użytkowania do końca czerwca 2018. Ma to pozwolić na sprzedaż i instalację kotłów, które zostały wyprodukowane jeszcze przed wejściem w życie tej regulacji.

Drugim na liście planowanych działań było pilne wprowadzenie rozporządzenia w sprawie norm jakościowych dla paliw stałych, po wprowadzeniu zmian do ustawy o monitorowaniu i kontroli jakości paliw. Do tej pory nie zakończono prac w tym zakresie. Pracuje nad nimi Ministerstwo Energii. Kiedy jednak będą gotowe, na razie nie wiadomo.

W najbliższym czasie zapowiadany jest przegląd stanu zaawansowania pozostałych inicjatyw rządowych mających ograniczyć skutki niskiej emisji.