Sprawcą choroby jest grzyb należący do klasy lęgniowców. Grzyb ten występuje głównie na szpinaku uprawianym w gruncie, a jesienią również pod osłonami niskimi oraz w inspektach. Poraża także niektóre chwasty z rodziny komosowatych. Chorobę rozpoznajemy po dużych żółtawych plamach występujących na górnej stronie liści szpinaku. Plamy te są o niewyraźnych brzegach. Porażone tkanki liścia szybko zamierają, a w warunkach dużej wilgotności powietrza gniją. Na dolnej stronie liścia widoczny jest gęsty szarofioletowy nalot. Porażeniu ulegają również siewki, kwiaty i nasiona. Grzyb zimuje w szpinaku ozimym oraz w postaci grzybni na nasionach. Wiosną choroba rozprzestrzenia się przez wytwarzające się zarodniki, rozsiewane przez wiatr. Temperatura optymalna do zakażenia roślin kształtuje się na poziomie 9°C. Infekcja może się rozwinąć tylko w warunkach dużej…
Sprawcą choroby jest grzyb należący do klasy podstawczaków. Grzyb ten występuje głównie w rejonach uprawy szparagów – w niektórych latach w bardzo dużym nasileniu, powodując w następnym roku bardzo duże osłabienie roślin. Plon z osłabionych roślin szparaga jest zdecydowanie niższy. Wiosną na plantacjach nieplonujących, na młodych gałęziakach pojawiają się początkowo żółtawe, a później pomarańczowo-żółte plamy. Po około 3 tygodniach pod skórką na wszystkich zielonych częściach roślin pojawiają się niezliczone ilości zarodników. Na łodygach skupienia zarodników są większe, a na gałęziakach mniejsze. Pod naporem zarodników skórka pęka, choroba rozprzestrzenia się. Na skutek rozerwania skórki powstają ranki zwiększające transpirację i zmniejszające powierzchnię asymilacyjną roślin, rośliny słabną i zbyt wcześnie kończą wegetację. Pod koniec okresu wegetacji powstają ciemnobrunatne zarodniki zimujące, zwane teleutosporami. Zwalczanie…
Brokuł należy do rodziny warzyw kapustnych. Jest blisko spokrewniony z kalafiorem. W Polsce brokuł uprawia się od początku lat osiemdziesiątych. Nadal jednak pozostaje niedoceniony i mało rozpowszechniony w uprawie, mimo że warunki klimatyczne Polski są korzystne do uprawy tej rośliny. Wartość odżywcza i biologiczna brokuła jest wysoka. Zawiera on wiele witamin (C, A, B i PP) oraz soli mineralnych, zwłaszcza wapnia, potasu, fosforu i żelaza. Należy do warzyw najbogatszych pod względem zawartości witaminy C. Zawiera też przeciwutleniacze i związki siarkowe o działaniu przeciwrakowym, zmniejsza poziom cholesterolu, ma działanie przeciwwirusowe, a także dzięki zawartości chromu jest pomocny w leczeniu cukrzycy. Częścią użytkową brokuła jest kwiatostan wierzchołkowy zwany różą. Jest to warzywo klimatu umiarkowanego – łagodnego i wilgotnego, charakteryzującego się…
06 października 2017
Choroby warzyw – zgorzel podstawy łodyg pomidora
Przygotowane przez Jarosław Górski
Chorobę powoduje grzyb należący do klasy workowców. Grzyb poraża pomidory uprawiane w gruncie i pod osłonami, najsilniej podczas dojrzewania pierwszych owoców. U podstawy łodyg porażonych pomidorów pojawiają się brunatne, nieco wklęsłe plamy. Plamy te stopniowo obejmują łodygę dookoła. Łodyga staje się w tym miejscu cieńsza, a rośliny więdną i wkrótce zamierają. Słabiej porażone rośliny po podsypaniu ziemią mogą wytworzyć ponad miejscem porażenia korzenie przybyszowe, które pozwolą roślinie jakiś czas przetrwać. Na owocach, dookoła szypułek tworzą się ciemnobrunatne lub czarne plamy. Porażone owoce opadają przed dojrzeniem. Grzyb rozprzestrzenia się podczas wegetacji za pomocą zarodników konidialnych, zimuje na resztkach chorych roślin, palikach, skrzynkach itp. oraz w glebie. Zakażenie następuje przez zranienia łodyg tuż nad ziemią oraz przez korzenie. Do owoców…
Sprawcą choroby jest wirus, porażający nie tyko seler, ale także marchew oraz inne rośliny z rodziny baldaszkowatych. Wirus występuje w różnych krajach europejskich. W latach suchych i gorących przyczynia się do znacznego zmniejszenia plonu zgrubień. Na porażonych roślinach selera liście ulegają przebarwieniom. Od podstawy ku wierzchołkowi liść przybiera stopniowo biało-żółtą barwę. Występują również przebarwienia nerwów. Ogonki liściowe ulegają skróceniu lub przyjmują położenie poziome. Zarażone rośliny nie rosną, a zgrubienia selerów są słabo wykształcone. Mozaika selera rozprzestrzenia się na plantacjach w sposób mechaniczny. Wirus przenoszony jest przez szereg gatunków mszyc, które należy bezwzględnie zwalczać. Należy niszczyć chwasty, szczególnie z rodziny baldaszkowatych, które mogą być rezerwuarem wirusów i siedliskiem rozwoju mszyc. Źródło informacji: A. Studziński…
Mozaika sałaty to choroba wirusowa, która występuje w rejonach uprawy sałaty. Wyrządza bardzo duże szkody, poraża także endywię i inne warzywa z rodziny złożonych. Liście porażonych roślin są mozaikowato upstrzone oraz na brzegach charakterystycznie ząbkowane. Na liściach są widoczne nierównomiernie rozmieszczone jasno i ciemnozielone plamki. Tkanka liścia jest pokarbowana, a liść kędzierzawy. W późniejszym okresie rozwoju choroby tkanka między nerwami zamiera i zasycha. Główki tracą wartość handlową, są luźne i spłaszczone. Wirus powodujący chorobę jest nietrwały, ginie w temperaturze 55-60°C w ciągu 10 minut. Na kolejne lata przenosi się w nasionach. Zimuje również w trwałych chwastach z rodziny złożonych. W okresie wegetacji rozprzestrzeniają go liczne gatunki mszyc. Nie należy także wysiewać sałaty na tym samym polu lub w pobliżu w różnych terminach,…
Choroba grzybowa, której sprawcą jest grzyb z klasy lęgniowców. Grzyb ten poraża głównie sałatę głowiastą oraz endywię, cykorię i karczoch. Występuje zarówno na sałacie uprawianej w gruncie, jak i pod osłonami, gdzie wyrządza większe szkody. Na dolnej stronie liści sałaty pojawia się biały nalot. Sprzyjające warunki infekcji i rozwoju grzyba to ciepła i wilgotna pogoda, w czasie której biały nalot można znaleźć już na liścieniach i pierwszych listkach. Na górnej stronie liści powstają niekształtne, jasnozielone, później żółknące plamy. Porażone liście więdną i często zasychają, a w warunkach dużej wilgotności gniją. Grzyb zimuje w postaci zarodników przetrwalnikowych, które po skiełkowaniu wiosną są źródłem pierwszych infekcji. W okresie wegetacji chorobę rozprzestrzeniają zarodniki konidialne kiełkujące w kroplach wody. W zwalczaniu choroby ważna jest…
Choroba grzybowa, której sprawcą jest grzyb z klasy podstawczaków. Choroba rzadko występująca, na temat jej szkodliwości i występowania nie ma zbyt dużo informacji. Drugim jej żywicielem są turzyce ściśniona i najeżona. Późną wiosną lub wczesnym latem na górnej stronie liści sałaty pojawiają się pomarańczowe okrągłe plamy z żółtą obwódką różnej szerokości. Na dolnej stronie liści występują wypukłe, żółte lub pomarańczowe plamy z zarodnikami. Na liściach i źdźbłach turzycy tworzą się żółtawe plamki, a na nich małe, okrągłe lub podłużne skupienia rdzawych zarodników letnich. Pod koniec okresu wegetacji pojawiają się na żółtych plamach czarne skupienia zarodników zimowych. Jest to rdza dwudomowa. Po przezimowaniu zarodniki kiełkują i wiosną przenoszone przez wiatr zakażają sałatę. Ze względu na rzadkie występowanie choroby,…
Chorobę powoduje grzyb należący do klasy lęgniowców. Grzyb poraża najczęściej pomidory i ziemniaki uprawiane w polu. W latach chłodnych i wilgotnych obniżka plonu może dochodzić nawet do 90%. Objawy choroby występują przede wszystkim na liściach i owocach pomidora. Niekształtne, brunatne plamy, stopniowo powiększające się występują na liściach. Na dolnej stronie blaszki liściowej w miejscu plam widoczny jest biały puszysty nalot. Porażone liście zasychają lub przy dużej wilgotności powietrza gniją. Na owocach plamy są zielonobrunatne, lekko wypukłe, sięgające do wnętrza owocu. W obrębie plamy miąższ owocu twardnieje, porażone owoce nie dojrzewają. Grzyb poraża najpierw wczesne odmiany ziemniaka. Później za pomocą zarodników konidialnych choroba przenosi się na plantacje pomidora. Grzyb zimuje na porażonych bulwach ziemniaka oraz w postaci zimotrwałych oospor,…