Rozwój wielkopolskiego rolnictwa w dużym stopniu zależy od tempa wdrażania osiągnięć nauki do praktyki, zarówno w obszarze postępu technologicznego, ekonomicznego i organizacyjnego. Utworzenie sieci gospodarstw demonstracyjnych w województwie wielkopolskim służy między innymi realizacji celów wynikających ze strategii rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich.
To właśnie tam, w najlepszych gospodarstwach w Wielkopolsce, są lokalizowane demonstracje i wdrożenia obejmujące transfer wiedzy z zakresu rolnictwa. Dzięki uprzejmości ich włodarzy istnieje możliwość odbywania praktyk przez uczniów szkół rolniczych i studentów wielkopolskich uczelni.
Począwszy od końca 2012 roku w województwie wielkopolskim utworzono sieć składającą się z 98 gospodarstw demonstracyjnych, w tym przy sześciu Technikach Rolniczych kształcących młodzież w zawodach rolniczych.
Jednym z wielu zadań prowadzonych przy współpracy z gospodarstwami demonstracyjnymi jest realizacja obowiązujących od 1 stycznia 2014 roku wymogów „Integrowanej ochrony roślin”, w tym racjonalnego, zgodnego z zasadami dobrej praktyki rolniczej nawożenia roślin uprawnych.
WODR z wielką troską, dbając także o więź z najmłodszymi adeptami wiedzy rolniczej, prowadzi doszkalania w zakresie innowacji mających na celu ekonomiczny aspekt produkcji rolniczej i ochrony środowiska. W tym celu 18 kwietnia br. dla uczniów Zespołu Szkół Rolniczych w Kościelcu zorganizowano szkolenie i warsztaty na temat systemu precyzyjnego nawożenia zbóż azotem przy wykorzystaniu innowacyjnej techniki.
Szkolenie przy udziale doradców rolniczych z WODR przeprowadzono na terenie ZSR w Kościelcu, a warsztaty z udziałem chlorofilometru SPAD odbyły się na terenie gospodarstwa demonstracyjnego Pana Leszka Galemby w Kiełczewie w miejscowości Dębowiczki.
Azot jako niewątpliwy czynnik plonotwórczy, poprzez swoją mobilność, wskutek nieracjonalnego nawożenia powoduje zanieczyszczenie wód gruntowych i cieków wodnych wpływając na groźne w skutkach skażenie środowiska. Stan odżywienia roślin azotem charakteryzuje stopień spełnienia potrzeb pokarmowych rośliny w określonym czasie i fazie rozwojowej. Ocenę stanu odżywienia azotem, w tym przypadku pszenicy, możemy przeprowadzić za pomocą prostych metod wizualnych oraz z wykorzystaniem urządzeń i analiz chemicznych. Metoda wizualna oceny stanu odżywienia roślin azotem jest najbardziej niedokładną z metod, albowiem obserwator ogranicza się jedynie do wizualnej oceny zieloności blaszki liściowej, w której niedobory azotu uwidaczniają się poprzez chlorozy i nekrozy liści oraz osłabieniem kondycji i pokroju rośliny. Precyzyjną ocenę stanu odżywienia można przeprowadzić poprzez zastosowanie pośrednich i bezpośrednich metod chemicznych. Do najczęściej wykorzystywanych metod chemicznych zaliczamy: test azotu ogólnego, NNI oraz test SPAD. Wykorzystanie tych metod do oceny stanu odżywienia pozwala na dokładne określenie zawartości azotu w częściach wskaźnikowych badanych roślin.
Podczas szkolenia zajęliśmy się techniką testu SPAD. Test SPAD (ang. Soil Plant Analysis System) lub inaczej zwany pomiarem indeksu zieloności liścia zyskał w ostatnich latach dużą popularność ze względu na możliwość dokonywania pomiarów w sposób niedestrukcyjny. Do tego rodzaju analiz wykorzystujemy urządzenia zwane chlorofilometrami, umożliwiające ocenę stanu odżywienia azotem poprzez pomiar zawartości chlorofilu na podstawie indeksu zieloności liścia.
Dzięki wykorzystaniu chlorofilometru SPAD można określić z dość dużą dokładnością stopień realizacji potrzeb pokarmowych roślin (poprzez pomiar zawartości chlorofilu na podstawie indeksu zieloności liścia). Istotne jest, aby taki pomiar przeprowadzić we właściwych wskaźnikowych fazach rozwojowych. W przypadku zbóż najwłaściwszym momentem przeprowadzania tego rodzaju pomiarów jest faza strzelanie w źdźbło (BBCH 30-32). Uważa się, że właśnie w tej fazie rozwojowej obserwuje się największą stałość odczytów, a termin przeprowadzenia takich pomiarów w warunkach polowych pozwala na określenie uzupełniającej dawki nawozów azotowych, tzw. rekomendacji. Określenie rekomendacji nawozowej uwzględnia także gatunek roślin i jej odmianę przy użyciu wskaźników korygujących.
