Analiza cen pasz i zbóż paszowych w województwie wielkopolskim na podstawie średnich cen z miesięcznych notowań WODR Poznań.

Rok 2011 przyniósł wzrost notowań komponentów paszowych zarówno na świecie, jak i w kraju. Śruta sojowa a także rzepak w tym czasie drożały. Z notowań miesięcznych cen WODR wynika, iż średnie ceny śruty sojowej i rzepakowej od stycznia 2011 do maja 2012r rosły i malały.  Porównując ceny najniższe do cen najwyższych z analizowanego okresu należy stwierdzić, iż wzrosła ona w tym czasie dla śruty sojowej o 12,57%, a dla śruty rzepakowej  o 14%. za dt. Analizując ceny podstawowych pasz dla trzody chlewnej i bydła najwyższy wzrost ceny odnotowano dla Mieszanki PT-1, bo wzrosła ona o 20,53% za dt, a najniższy dla ceny koncentratu 10% dla tuczników i wyniósł on 4,5% za dt..  Patrząc na ceny otrąb pszennych i żytnich nasuwa się wniosek, iż rosły one i malały tak samo jak zboża paszowe w analogicznym okresie. Ceny od listopada 2011 do maja 2012r.otrąb pszennych wzrosły o 23,18%, a żytnich o 31.66% za dt.

 W ostatnich dniach, sytuacja na krajowym rynku zbożowym pozostaje dość stabilna. Lokalnie utrzymuje się większa podaż ziarna krajowego, głównie na południu i południowym - wschodzie kraju - informuje Tadeusz Szymańczak, rzecznik prasowy Polskiego Związku Producentów Roślin Zbożowych.

Ogólnie ceny zbóż paszowych w Wielkopolsce w roku bieżącym mają tendencję wzrostową. Analizując średnie cen zbóż paszowych z notowań WODR w Poznaniu w zakładach przetwórczych należy stwierdzić, iż zaczęły one wzrastać od miesiąca stycznia br. Zakłady przetwórcze w Wielkopolsce za pszenicę paszową i jęczmień paszowy w styczniu br. płaciły średnio 77,00 zł/dt brutto. Cena w maju za pszenicę paszową wynosiła 94,00 zł/dt, a cena jęczmienia 90,00 zł/dt. Wynika z powyższego, iż cena pszenicy paszowej wzrosła w tym okresie o 22,07%, a jęczmienia paszowego w tym samym czasie o 16,88%. Cena żyta paszowego w styczniu br. wynosiła 71,00zł/dt a w maju 82,00zł/dt, co oznacza, iż podniosła się w tym czasie  o 15,49%. Cena pszenżyta w analogicznym okresie wynosiła 74,00zł/dt i 88,00 zł/dt, czyli podniosła się o 18,91%.

 Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Puławach podaje, że ceny zbóż do końca sezonu 2011/12 utrzymają się na bardzo wysokim poziomie, a po żniwach nastąpi spadek cen, jednak będzie on ograniczony. W dalszej części sezonu należy oczekiwać sezonowego wzrostu cen, który może wynieść do 10 procent i potrwa do marca/kwietnia 2013 r. Zdaniem analityków BGŻ wzrost cen pasz przemysłowych może być efektem przeniesienia się na ceny pasz wzrostów cen zbóż notowanych na rynku krajowym. Co więcej wzrost może być również napędzany wyższymi cenami śruty sojowej na rynkach światowych. 

                                                                                                                Więcej w załączniku.

Opracowanie:

Salomea Antoniak

WODR Poznań, Dział Ekonomiki

Latem pijemy więcej wody, soków  czy kompotów. Wybierając się do sklepu na zakupy  często zastanawiamy się jaką wodę wybrać. A oto jak wypadł test przeprowadzony przez Fundację Pro – Test na zlecenie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, którego zadaniem było przebadanie 15 wód butelkowanych najbardziej popularnych i często reklamowanych w mediach - 11 naturalnych wód mineralnych i 4 wód źródlanych. Według  polskich standardów (Dz.U 1997.85.544) konsument może wybierać  spośród  4 rodzajów wód. Są to  naturalne wody mineralne, wody źródlane, mieszane i stołowe. Badając wodę Fundacja Pro – Test oceniała ją wg następujących kryteriów:

1. prawidłowość i sposób oznakowania etykiety
2. zgodność składników mineralnych z deklarowaną na etykiecie w przypadku naturalnych wód mineralnych
3. czystość wody, w tym wskaźniki fizykochemiczne, zawartość substancji niepożądanych, zawartość ozonu, jakość mikrobiologiczną
4. jakość sensoryczną, czyli zapach, smak, wygląd, konsystencja

Wyniki badania

Zgodność z etykietą

Etykieta nie może wprowadzać konsumenta w błąd sugerując właściwości, których woda nie ma. Na etykiecie naturalnej wody mineralnej powinna być umieszczona nazwa” naturalna woda mineralna” , stopień mineralizacji, zawartość charakterystycznych składników mineralnych, a  gdy wodę nasyca się dwutlenkiem węgla to stopień nasycenia i pochodzenia CO₂. Do etykiet wszystkich badanych wód były uwagi.

Wody źródlane nie różnią się składem mineralnym od wody z kranu, a producent nie ma obowiązku umieszczania składu na etykiecie. W przypadku umieszczenia takiej informacji (obowiązek dla  naturalnej wody mineralnej) może to wprowadzać  konsumenta w błąd. Spośród 4 badanych wód źródlanych na wszystkich były umieszczone takie informacje.

Na etykietach  szukano informacji bardzo istotnej dla konsumenta - przez jaki czas po otwarciu butelki można bezpiecznie wodę przechowywać? Nie ma wymogu podania takiej informacji na etykiecie, ale dla konsumenta jest ona bardzo ważna. Producenci Nałęczowianki, Arctic Plus i Jurajskiej podali pełną informację dotyczącą warunków i czasu przechowywania po otwarciu butelki.  Natomiast  z etykiety dowiemy się, że woda jest zdatna do picia przez rok od wyprodukowania.

Składniki mineralne, czyli pierwiastki do picia

Woda z butelki nie jest aż tak bogatym źródłem korzystnych dla zdrowia związków mineralnych jak nam się wydaje.

Mineralizacja, czyli ile czego

W zależności od ogólnej zawartości minerałów w litrze wody mineralnej wyróżniamy 4 klasy:

1. nie więcej niż 50 mg/l to bardzoniskozmineralizowane wody
2. nie więcej niż 500mg/l to niskozmineralizowane wody
3. od 500 do 1500 mg/l to średniozmineralizowane wody
4. powyżej 1500 mg/l to wysokozmineralizowane wody

Spośród 11 badanych naturalnych wód mineralnych podział jest następujący:

• wysokozmineralizowane – Muszynianka, Staropolanka 2000, Piwniczanka
• średniozmineralizowane – Nałęczowianka, Jurajska, Cisowianka, Kinga Pienińska, Ustronianka Biała
• niskozmineralizowane – Kropla Beskidu, Arctic Plus, Dobrowianka

Oprócz zawartości minerałów o tym, że jest to naturalna woda mineralna decyduje stabilny skład minerałów.

I tak na przykład :

*Nałęczowianka-zawartość minerałów 650 mg/l to naturalna woda mineralna

* Nestle Aquarel – zawartość  minerałów 679,3 mg/l to woda źródlana

Woda źródlana składem i właściwościami nie różni się od wody z kranu. Natomiast  naturalna woda mineralna ma różnić się od  wody z kranu przede wszystkim stabilnym składem minerałów. Stabilny skład, czyli  różnica między podanym na etykiecie składem a faktycznym może wynosić +/- 20% ( to co podane na etykiecie powinna zawierać naturalna woda mineralna). Najbardziej stabilny skład miały:  Nałęczowianka, Dobrowianka, Piwniczanka, Muszynianka. Dlatego warto  o tym wiedzieć  i pamiętać kupując wodę  w sklepie. Klasyfikacji rodzajowej wód dokonuje Główny Inspektor Sanitarny.

Czystość wody (ph i utlenienie)

Czystość badanych wód nie budziła zastrzeżeń.

Jakość sensoryczna

Ocena sensoryczna, czyli ocena zapachu, smaku, wyglądu i konsystencji, również nie budziła zastrzeżeń.

Ważna informacja

Na etykietach można przeczytać, że „ produkt polecany przez Instytut Matki i Dziecka w żywieniu niemowląt”, ale brakuje informacji  o tym, iż powinno się wodę gotować co najmniej przez minutę, aby stosować w żywieniu niemowląt i dzieci.

Alicja Nowak, WODR w Poznaniu

Jak co roku na terenie powiatu gostyńskiego zorganizowany został Dzień Zagrody. W tym roku zaproszonych gości, rolników i doradców rolnych WODR gościli u siebie Państwo Małgorzata i Leszek Andrzejewscy z Krobi.

Wśród zaproszonych gości znaleźli się:

- Burmistrz Krobi

- Przedstawiciele Banku Spółdzielczego, Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, ARiMR,  KRUS, PiORiN w Gostyniu,

-rolnicy z gminy Krobia,

- doradcy ZD Gostyń.

Biskupizna, Krobia, ul. Mickiewicza 35, niemal w samym centrum miasteczka, bardzo blisko rynku jednak nie ma tutaj żadnych oznak prowadzonej intensywnej hodowli świń. Wszędzie bardzo czysto, świeże elewacje, w okresie wegetacji roślin zawsze bardzo tu kolorowo od kwiatów. Państwo Andrzejewscy mieszkają tutaj i gospodarują od wielu lat, samodzielnie od roku 1996 roku, kiedy to po śmierci ojca pana Mariana Andrzejewskiego pan Leszek objął ster w swoje ręce.

Początki hodowli trzody chlewnej w tym gospodarstwie sięgają lat 1955-56. Było to wówczas gospodarstwo, jak niemal wszystkie w okolicy, wielokierunkowe. Oprócz świń hodowano tutaj krowy mleczne a struktura zasiewów uwarunkowana była potrzebami użytkowanych zwierząt.

W roku 1972 pan Marian Andrzejewski postanawia zreorganizować swoją hodowlę i powołać do życia chlewnię zarodową. Pan Andrzejewski oprócz prowadzenia własnego gospodarstwa od najwcześniejszych lat angażował się i zawsze znajdował czas na pracę społeczną. Był, m.in. członkiem Zarządu Wojewódzkiego Kołek Rolniczych w Poznaniu i, od roku 1969, prezesem Wojewódzkiego Zrzeszenia Producentów Trzody Chlewnej. W roku 1977 został wybrany prezesem Zarządu Głównego Zrzeszenia Producentów Trzody Chlewnej i pełnił tę funkcje przez prawie 20 lat.

Jego zaangażowanie w hodowlę trzody chlewnej w naszym kraju, dbałość o interesy hodowców oraz świetne reprezentowanie tej, właśnie grupy rolników zostały zauważone i docenione przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki żywnościowej, który zaproponował panu Prezesowi aktywne uczestniczenie w Radzie Konsultacyjno-Opiniodawczej Organizacji Społeczno-Zawodowych przy MRiGŻ.

Ponieważ to nieustannie rozbudowywane i modernizowane gospodarstwo spełnia ówczesne wymagania chlewni reprodukcyjnej od decyzji do realizacji zamierzeń nie mija wiele czasu. Wybór pada na rasę zwisłouchą, zwaną później aż po dzień dzisiejszy rasą polską białą zwisłouchą.  Pan Andrzejewski postanowił wówczas, że będzie to hodowla w pełni i dosłownym tego słowa znaczeniu polska.

Trzeba było tylko przekonać nieprzekonanego jeszcze pana Mariana do tego nowego, wymagającego i dość „kapryśnego” klienta jakim jawiły się jeszcze wtedy, wielu hodowcom SHiUZ-y.

Nie było to łatwe zadanie, ale następne kilkanaście lat pokazały, że cierpliwość została nagrodzona, i to w obu kierunkach. W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych knury z hodowli państwa Andrzejewskich zagościły na długo niemal we wszystkich stacjach unasieniania i najlepszych krajowych fermach trzody chlewnej.

Męskie potomstwo Epika z Danii, Kila ze Szwecji i wielu innych rozpłodników (także z Francji i Austrii) charakteryzowały się doskonałymi parametrami hodowlanymi i bardzo dobrą jakością produkowanego nasienia.

Oczywiście oprócz genetycznego potencjału na użytkowość późniejszych rezydentów SHiUZ-ów miał ogromny wpływa zarówno stan zdrowotny chlewni pana Andrzejewskiego oraz system odchowu i przygotowania knurków na potrzeby firm inseminacyjnych.

Po przejęciu gospodarstwa przez pana Leszka nastąpiło w gospodarstwie wiele zmian i modernizacji. W roku 1997 pobudowana została nowa piętrowa chlewnia. Jest to bardzo nowoczesny, w pełni zautomatyzowany obiekt na ponad 100 loch. Wykończony w systemie plastikowych rusztów, ze sterowanym komputerowo systemem zadawania pasz i wentylacji.

Wówczas ok. 80 % stada podstawowego loch stanowiły lochy rasy polskiej białej zwisłouchej a pozostałe 20 % stanowiły lochy rasy Hampshire. Hodowcy produkowali również knury terminalne Hampshire x Pietrain.

Współpraca ze stacjami unasieniania to tylko część pracy hodowlanej państwa Małgorzaty i Leszka Andrzejewskich. Zwierzęta z hodowli w Krobi znane były w bardzo wielu renomowanych hodowlach użytkujących materiał tzw. czystorasowy. Zarówno loszki jak i knurki uczestniczyły we wszystkich krajowych i regionalnych wystawach hodowlanych zdobywając na nich czołowe lokaty. Dowodem tego są liczne nagrody i wyróżnienia zdobiące dzisiaj pokoje tego gościnnego domu.

Uwieńczeniem pracy hodowlanej państwa Andrzejewskich było zdobycie w roku 2002 zaszczytnego tytułu Wielkopolskiego Rolnika Roku a pamiątkowa statuetka Siewcy stoi na czołowym miejscu wśród licznych pucharów, medali i dyplomów.

Na zakończenie w milej atmosferze przy kawie i placku oraz ufundowanej przez Bank Spółdzielczy kiełbasie z grilla rozgorzała dyskusja.