Kapusty to rodzina warzyw w obrębie której występuje bardzo wiele popularnych gatunków takich jak: kapusta brukselska, głowiasta biała, czerwona, włoska oraz pekińska. Wszystkie one są chętnie u nas uprawiane i spożywane. Najnowsza i najmniej popularna na naszym rynku to kapusta chińska zwana również pak-choy lub bok-choy, bardzo często mylona z kapustą pekińską. Pak-choy to kapusta nie wytwarzająca typowych główek, lecz tylko mocno zbite rozety liściowe wysokości 15-60 cm. Liście, od jasno do ciemnozielonych, mają blaszki lekko zwinięte na brzegach lub prawie gładkie i zaokrąglone. Częścią jadalna kapusty chińskiej są przede wszystkim grube, mięsiste, soczyste, białe, białoseledynowe lub zielone (w zależności od odmiany) ogonki liściowe oraz blaszki liściowe. Kapusta chińska w opinii znawców tematu posiada niezwykłe walory smakowe oraz odżywcze, zawiera więcej od innych kapust beta-karotenu i wapnia.

Kapusta chińska w ma wyjątkowo krótki okres wegetacji, gdyż w zależności od odmiany, od siewu do zbioru upływa od 40 do 75 dni. Warzywo to w początkowych stadiach rozwoju jest mniej wrażliwe na niską temperaturę niż kapusta pekińska, dobrze rośnie w 13 – 16^oC oraz wytrzymuje przymrozki do – 5^oC.

Podstawowe zasady uprawy są podobne do uprawy kapusty pekińskiej.

Do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych podczas uprawy kapusty chińskiej należą: odchwaszczanie, nawadnianie oraz w razie potrzeby dokarmianie.

Podczas odchwaszczania należy zwrócić uwagę, aby nie uszkadzać płytko umieszczonych korzeni i nie przewracać słabo osadzonych w glebie roślin.

Pak-choy ze względu na płytki system korzeniowy posiada duże wymagania wodne, szczególnie w fazie wzrostu rozet. Biorąc pod uwagę wrażliwość kapusty chińskiej na niedobór wody w glebie głównie z powodu słabego systemu korzeniowego, wskazane jest w razie potrzeby nawadnianie dawką ok. 20 mm wody, czyli na 1m² dajemy jednorazowo 20 litrów.

Podstawowym nawozem stosowanym w uprawie kapusty chińskiej powinien być obornik dany pod przedplon  lub kompost. Dokarmianie, przede wszystkim azotem przeprowadza się jednorazowo po wysadzeniu roślin, szczególnie wówczas gdy kapusta chińska uprawiana jest na mało zasobnej w składniki pokarmowe glebie.

Ze względu na słaby system korzeniowy kapusty chińskiej w okresie silnych wiatrów może dochodzić do przewracania się roślin na zagonach, do uprawy należy więc wybierać miejsca osłonięte.

Ze względu na krótki okres wegetacji możliwa jest uprawa w różnych terminach. Można wysiewać nasiona od końca kwietnia do połowy maja, lecz z powodu możliwości wybijania w pędy kwiatostanowe pewniejsza jest uprawa na zbiór wczesnojesienny. Wówczas nasiona wysiewa się od połowy lipca do połowy sierpnia. Produkcja rozsady odmian o najdłuższym okresie wegetacji trwa do 30 dni. Rośliny należy wysadzać na miejsce stałe w rozstawie 25 x 25 cm. Możliwa jest również uprawa z siewu wprost do gruntu, wówczas siew nasion powinien być nieco głębszy ok. 2 cm, a optymalny termin siewu to koniec lipca.

Wyrośnięte rozety kapusty chińskiej zbiera się systematycznie w okresie od września do października – wcześniej niż główki kapusty pekińskiej uprawiane z siewu w podobnym terminie. Rozety kapusty chińskiej przed zbiorem powinny osiągnąć średnicę 5-10 cm oraz masę 200 – 250 gram. Rozety odcinamy przy ziemi bardzo ostrożnie, gdyż ogonki liściowe są kruche.

Jarosław Górski