Zaniedbania w zakresie prawidłowej konserwacji rowów melioracyjnych, zaniedbania pielęgnacji, nawożenia oraz nieumiejętne użytkowanie  pogarsza stosunki wodno- glebowe w siedlisku i sprzyja rozwojowi na masową skalę wielu uciążliwych chwastów m.in. sitów. Rośliny te nie posiadają żadnej wartości paszowej. Pojawiają się na podmokłych użytkach zielonych, gdzie okresowo stagnuje woda. Bardzo dobrze radzą sobie w warunkach braku powietrza w glebie. Wśród sitów zaobserwować można wiele gatunków m.in.

Sit skupiony – kępowy – roślina o obłych łodygach, nie ulistnionych. Na dole czerwono-brunatne pochwy. Kwiatostan zbity, kulisty. Stanowiska: pastwiska okresowo podmokłe, torfiasto-mineralne. Uporczywy chwast.

Sit członowaty – roślina o długich rozłogach, łodygi ulistnione. Liście obłe, spłaszczone, wewnątrz poprzegradzane. Kwiatostan rozrzutka. Uporczywy chwast łąkowo-pastwiskowy.

Walka z sitami jest dość mozolna, gdyż bez zmiany warunków wodno-glebowych w siedlisku będą one uporczywie powracać.  Stosowane metody ograniczenia występowania tych chwastów to metoda pratotechniczna (zabiegi mechaniczne) lub zastosowanie herbicydów selektywnych (metoda chemiczna).

Wykorzystuje się w niej wrażliwość sitów na niskie i częste przykaszanie. Po tym zabiegu konieczne jest nawożenie azotem i potasem w zalecanych dawkach: 50-60 kg/ha N i 40-60 kg/ha K2O. Na łąkach użytkowanych kośnie po I pokosie a na pastwiskach po I wypasie. Na pastwiskach wypas należy rozpocząć, gdy gleba jest przeschnięta. Po każdym zejściu zwierząt z kwatery należy dokładnie i nisko przykaszać kępy sitów i zastosować nawożenie azotem 50-60 kg/ha. Przy kośnym użytkowaniu niezbędne staje się dodatkowe niskie przykaszanie sitów po zbiorze runi. Korzystne jest także użytkowanie kośno-pastwiskowe, ale tylko wtedy, gdy gleba jest dostatecznie sucha.

Metoda chemiczna

Jeżeli sity występują w pojedynczych kępach opryskuje się je Chwastoxem Extra 300 SL. Najwłaściwszym terminem zabiegu jest termin wiosenny. Jeśli zeszłoroczne kępy nie zostały przykoszone jesienią należy to zrobić wiosną. Opryskiwać młode odrosty (15-20 cm) po 2-3 tygodniach od przykoszenia starych kęp. Zalecana dawka 3,5-4,5 l/ha w 200-300 l wody na 1 ha. Okres prewencji dla zwierząt wynosi 21 dni (okres zapobiegający zatruciu). W roku zastosowania Chwastoxu plon należy przeznaczyć na siano.  Łąki pastwiska na glebach mineralnych po zniszczeniu chwastów zasilić azotem 50-60 kg/ha N.

Gdy sity opanują całą powierzchnię użytku zielonego należy przyspieszyć zbiór I pokosu (zanim dominujące trawy osiągną pełnię kłoszenia) i po 3 tygodniach wykonać oprysk Chwastoxem Extra 300 SL (w dawce jak wyżej). Pokos uzyskany po oprysku należy przeznaczyć na ściółkę lub kompost. Następnie zastosować nawożenie zasilające w celu pobudzenia do wzrostu pożądanych gatunków roślin. Następny odrost, zbierany na przełomie sierpnia i września, przeznaczamy na siano. Użytek można także przepaść bydłem, ale nie wcześniej niż około połowy sierpnia.

W celu ostatecznego wyeliminowania sitów konieczne jest uregulowanie stosunków wodnych oraz wapnowanie gleby, co 3-4 lata, dawką 0,5-1,0 t/ha CaCO3 (wapno węglanowe).

Jolanta Klupś

Gł. Specjalista ds. użytków zielonych