Targi, Wystawa i Szkolenia rolnicze w CWS Sielinko
Przygotowane przez Piotr Twardowski
W dniach 22-23.06.2013 r w Centrum Wystawienniczo-Szkoleniowym w Sielinku odbyły się organizowane przez WODR Wystawa i Targi Rolnicze oraz cykl szkoleń z tematyki rolniczej dla rolników i doradców specjalizujących się. Impreza zorganizowana była pod honorowym patronatem Ministra Rolnictwa , Marszałka województwa wielkopolskiego i Wojewody Wielkopolskiego.. Podczas otwarcia Dyrektor WODR dr Ryszard Jaworski powitał wszystkich przybyłych gości w osobach: Ministra Rolnictwa Stanisława Kalembę, Posłów i Senatorów, Marszałka Województwa, Dyrektorów Agencji Rolnych i Firm obsługi rolnictwa ,przedstawicieli świata nauki ,oraz wszystkich przybyłych rolników wraz z ich rodzinami. Następnie głos zabrał Minister Rolnictwa, który zapoznał licznie przybyłych z bieżącą sytuacją w polskim i światowym rolnictwie z jego szansami i zagrożeniami. Zebrani mogli też podziwiać występy zespołu folklorystycznego. Po części oficjalnej, przybyli do Sielinka udali się na tereny wystawowe by zapoznać się z bardzo bogatą ekspozycją maszyn i urządzeń rolniczych, zwierząt hodowlanych, poletek demonstracyjnych kolekcji roślin uprawnych oraz innych atrakcji Wystawy i Targów Rolniczych. Równolegle miała miejsce wycena zwierząt hodowlanych (bydła, trzody chlewnej i koni).Na wystawie nie zabrakło też innych zwierząt gospodarskich takich jak kóz ,owiec, drobiu i futerkowych. Dla rolników i doradców prowadzone były szkolenia i konsultacje z zakresu tematyki rolniczej. Ofertę wzbogacały liczne stoiska handlowe oraz bogata oferta gastronomiczna. Całości bardzo udanej imprezy dopełniła piękna w tych dniach pogoda.
Poniżej galeria kilku zdjęć.
Stanisław Żary
ZD-Kępno
fot. Stanisław Żary
Charakterystyka wybranych ziół
Lebiodka, czyli oregano
Ziele oregano zawiera olejek eteryczny, gorycze, fitosterole, żywice, flawonidy, sole mineralne i witaminę C.
Właściwości i zastosowanie w lecznictwie domowym
Ziele oregano ma działanie moczopędne, przeciwskurczowe, przeciwbakteryjne, poprawiające trawienie. Używane jest też przy zapaleniu dróg oddechowych, chorobach płuc,jako przyprawa przy braku apetytu i niedomaganiach wątroby. Jako napar w nieżycie oskrzeli, gardła, przy kaszlu i utrudnionym odksztuszaniu.
Przepis na napar: 1 łyżka ziela na szklankę wrzątku. Pije się po pół szklanki 2 razy dziennie przed posiłkiem przy zaburzeniach trawiennych i po posiłku jako środek wykrztuśny. Napar można używać do płukania gardła i dodawać do ziołowych kąpieli, jako środek wzmacniający i uspokajający.
Właściwości i zastosowanie w gospodarstwie domowym
Oregano jest używane do potraw z pomidorów, oberżyny, cukinii, pizzy, mięsa duszonego, do zapiekanek, zup, a także do sałat. Jest składnikiem wielu mieszanek ziołowych. W domu ziele oregano używa się do odstraszania moli.
Lubczyk ogrodowy
Korzeń lubczyka zawiera olejek eteryczny, żywice, kwasy organiczne, kumaryny, garbniki, sole mineralne ( potas, wapń, fosfor, magnez, sód, bor, molibden, glin, mangan, żelazo i w większych ilościach cynk, miedź, kobalt), skrobię i cukry. Liście natomiast zawierają sporo witaminy C, ale podczas suszenia lub przygotowywania dużo witaminy C ginie. W owocach jest dużo olejków eterycznych, flawonidów i witaminy E.
Właściwości i zastosowanie w lecznictwie domowym
Korzeń lubczyka posiada właściwości moczopędne, żółciopędne, a także uspokajające. Pobudza tworzenie i wydzielanie soków trawiennych, działa rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit, żołądka i dróg moczowych. Działa też wykrztuśnie przy zaflegmieniu dróg oddechowych. W warunkach domowych przydatny jest w zaburzeniach żołądkowych, szczególnie przy wzdęciach, jako środek mlekopędny, moczopędny, a także przy problemach z menstruacją. Przepis na napar: 1 łyżkę suchego rozdrobnionego korzenia zalać szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 15 minut. Pić po pół szklanki 3 razy dziennie. Napar można stosować przy wyczerpaniu nerwowym, przy problemach z odkrztuszaniem, w chorobach górnych dróg oddechowych i przy reumatyzmie. Ale dawka naparu jest mniejsza - od 1 łyżki do 1/3 szklanki 3 razy dziennie.
Zastosowanie w gospodarstwie domowym
Lubczyk to popularna maggi. Świeże i suszone liście nadają się doskonale do zup, sosów, mięs i sałat. Najbardziej pasują do gulaszu, farszów, flaków. Lubczyku należy jednak używać z umiarem, a pasuje w połączeniach z cebulą, czosnkiem i majerankiem.
{phocadownload view=file|id=81|text="Zioła cz. II"|target=s}
Firma Syngenta zainicjowała Akcję na rzecz Owadów Zapylających – Operator Pollinator, która ma na celu zwiększenie liczby owadów zapylających. Zadanie ma na celu ochronę i wspieranie różnorodności biologicznej, poprawę wydajności i jakości upraw oraz zapewnienie zrównoważonego wzrostu w rolnictwie i równowagi w środowisku naturalnym. Akcja ma pomagać rolnikom w tworzeniu i zarządzaniu siedliskami, które są zasobne w pyłek kwiatowy w kluczowych lokalizacjach w obrębie gospodarstwa. Wcześnie w Wielkiej Brytanii z sukcesem była prowadzona również taka Akcja na rzecz Trzmieli. Projekt działa równolegle w Niemczech, Francji, Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, na Węgrzech, Wielkiej Brytanii oraz w Polsce. Większość roślin występujących w naszej strefie klimatycznej wymaga zapylenia przez owady. Drzewa i krzewy owocowe, rośliny ozdobne, warzywa, zioła, rośliny pastewne, rzepak, nasiona i orzechy należą do roślin których plon uzależniony jest od owadów. Jak podają naukowcy rośliny bez zapylenia przez owady wydają o 30-70% niższe plony. Owoce powstałe z kwiatów zapylonych przez pszczoły są lepiej wykształcone, mają więcej nasion i lepszy smak a więc większą wartość handlową. Korzystny wpływ owadów zapylających na plon można zauważyć zwłaszcza w latach nie sprzyjających dobremu plonowaniu. Pszczoły zajmują pierwsze miejsce wśród owadów zapylających. W ostatnich latach liczba owadów zapylających w Europie znacznie zmniejszyła się. Do utraty siedlisk naturalnych owadów zapylających w dużej mierze ma wpływ utrata miejsc zdobywania pożywienia i utrata obszarów hodowli. Niestety eksperci przewidują dalszy spadek liczby owadów zapylających. Dlatego zarządzanie środowiskiem jest priorytetowe dla unijnego systemu wsparcia i zajmuje wysoką pozycję wśród polityków, sprzedawców i konsumentów. Dzięki wykorzystaniu określonych technologii z powodzeniem mogą być tworzone i zarządzane nowe siedliska naturalne dostosowane do lokalnych warunków owadów zapylających. Z danych przekazywanych przez naukowców wynika iż dzięki stworzeniu środowisk naturalnych dla owadów zapylających znacząco wzrosła liczba trzmieli, motyli oraz innych owadów. Realizowana Akcja na rzecz Owadów Zapylających daje dużą szansę stworzenia pozytywnego wizerunku przemysłu rolnego w odbiorze opinii publicznej. Program na rzecz Owadów Zapylających oparty na badaniach i pracach rozwojowych prowadzonych przez firmę Syngenta jest dopasowany do potrzeb środowiska naturalnego i owadów w całej Europie, do różnego rodzaju gospodarstw rolnych, różnych gleb i sposobu upraw. Jak podają przedstawiciele firmy dalszy monitoring będzie nadal prowadzony w celu zbadania i zaakceptowania celów tej Akcji w różnych krajach.
Dorota Piękna-Paterczyk
SPD
Aktualny wykaz grup producentów rolnych w Wielkopolsce
Przygotowane przez Andrzej MachowiczRejestr Grup Producentów Rolnych zarejestrowanych na podstawie ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983 ze zm.) w województwie wielkopolskim (na dzień 3 czerwca 2013 r.) - w załączeniu
{phocadownload view=file|id=80|text="Rejestr Grup Producentów Rolnych"|target=s}
PODSTAWY ŻYWIENIA DZIECI I MŁODZIEŻY
Prawidłowe żywienie należy do najważniejszych czynników wpływających korzystnie na stan zdrowia dziecka oraz jego zdolność do uczenia się, aktywność ruchową, samopoczucie i stan emocjonalny. Na co zatem należy zwrócić uwagę, aby zapewnić dziecku prawidłowy rozwój i zdrowie?
Główną zasadą racjonalnego żywienia jest, aby każdy posiłek tj. śniadanie, obiad i kolacja, zawierał produkty będące źródłem pełnowartościowego białka (mleko i jego przetwory, mięso i wędliny, jaja, ryby) oraz aby był wzbogacony warzywami i owocami, które są dla organizmu przebogatym źródłem naturalnych witamin i składników mineralnych.
Dzieci i młodzież powinny spożywać 4 – 5 posiłków w ciągu dnia w odstępach czasu nie mniejszych niż 4 godziny, gdyż dłuższe przerwy pomiędzy posiłkami mogą powodować obniżanie zdolności do koncentracji uwagi, ograniczenie aktywności fizycznej oraz pogorszenie nastroju i samopoczucia, co w rezultacie wpływa negatywnie na efektywność uczenia się. Dlatego też należy zwrócić uwagę, by przed wyjściem do szkoły dzieci mogły zjeść śniadanie i zostały zaopatrzone również w II śniadanie.
Szczególną rolę w codziennej diecie dziecka powinny odgrywać mleko i napoje mleczne. Są one dla organizmu dostarczycielem nie tylko pełnowartościowego białka, ale przede wszystkim dobrze przyswajalnego wapnia. A właśnie od regularnego dostarczania odpowiedniej ilości wapnia oraz innych niezbędnych związków mineralnych zależy m.in. uzyskanie w wieku młodzieńczym odpowiedniej masy kostnej. Niedobór wapnia w codziennych posiłkach może sprzyjać wielu nieprawidłowościom układu kostnego, który kształtuje się w dzieciństwie i wieku młodzieńczym, a w wieku późniejszym może być przyczyną choroby zwanej osteoporozą. Ostatnie doniesienia naukowe coraz częściej wspominają o pojawiających się przypadkach osteoporozy również u dzieci w wieku szkolnym, co jest bardzo niepokojące. Słabe wysycenie organizmu wapniem sprzyja także zwiększonej kumulacji metali szkodliwych dla zdrowia, takich jak np. ołów, rtęć i kadm.
Niedopuszczalnym jest, by ograniczać lub wręcz eliminować z jadłospisu dziecka artykuły pochodzenia zwierzęcego (mięso, mleko i ryby), gdyż są one najwłaściwszym źródłem przede wszystkim pełnowartościowego białka oraz wapnia. Dostarczają cały szereg aminokwasów niezbędnych do budowy młodego, rozwijającego się organizmu, których nie można całkowicie zastąpić produktami pochodzenia roślinnego. Jeżeli świadomie lub nie, wykluczyliśmy te produkty z własnego jadłospisu z różnych powodów, pozwólmy jednak, by dzieci otrzymywały to, co jest najwłaściwsze do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju, zarówno fizycznego jak i umysłowego. A kiedy ich organizm zostanie już należycie ukształtowany (w wieku ok. 20-22 lat), wówczas sami o tym będą mogli zadecydować. Dlatego też dieta dziecka powinna być urozmaicona, gdyż to gwarantuje dostarczenie organizmowi wszystkich niezbędnych składników pokarmowych dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu.
Prozdrowotny model żywienia dzieci i młodzieży najkrócej można przedstawić podając 2 grupy produktów – zalecanych w żywieniu dzieci i młodzieży oraz takich, które powinny być ograniczane w trosce nie tylko o ich prawidłowy rozwój, ale i zdrowie. Najważniejsze z nich zostały przedstawione poniżej.
PRODUKTY ZALECANE W ŻYWIENIU DZIECI:
- mleko i przetwory mleczne (jogurt, kefir, mleko ukwaszone, sery i twarogi);
- mięso o niskiej zawartości tłuszczu (drób),
- jaja;
- ryby najlepiej pochodzenia morskiego i przetwory rybne – bogate w białko i niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe;
- tłuszcze pochodzenia roślinnego – oliwa z oliwek, oleje: słonecznikowy, rzepakowy, arachidowy, z pestek winogron i inne, margaryny miękkie;
- masło – jest tłuszczem zwierzęcym, jednak bogatym w karoten i naturalne witaminy (A,D,E,K) bardzo dobrze przyswajalne przez organizm dlatego powinno znajdować się w diecie;
- nasiona roślin strączkowych, orzechy – bogate w białka i tłuszcze roślinne;
- kasze, produkty zbożowe, pieczywo z pełnego przemiału;
- warzywa i owoce – źródło naturalnych witamin i soli mineralnych oraz błonnika.
PRODUKTY NIEZALECANE DLA DZIECI:
- napoje typu „cola” – zawierają m.in. cukier, substancje dodatkowe i kwas ortofosforowy, spożywane często i większej ilości mogą powodować odwapnianie kości oraz ograniczenie wchłaniania wapnia, ujemnie wpływają na mineralizację zębów i szkliwo;
- chipsy – mogą być jednym z czynników zaburzeń przemiany materii (tłuszcz) oraz układu krążenia i pracy nerek (duża zawartość soli);
- żywność typu „fast food” (hamburgery, hot-dogi, frytki itp.) – pieczone i smażone, są ciężkostrawne zawierają zazwyczaj dużą zawartość tłuszczu i niekorzystnych związków powstałych przy obróbce termicznej tłuszczu;
- tłuszcze pochodzenia zwierzęcego;
- słodycze, wyroby cukiernicze – są bogate w tłuszcz i cukry, ich nadmierna ilość z pewnością może przyczynić się do zaburzeń przemiany materii oraz próchnicy zębów;
- żywność przetworzona, dania gotowe, zupki i ciasta w proszku itp. – zazwyczaj zawierają znaczne ilości konserwantów i innych substancji dodatkowych, a ich jakość żywieniowa nie jest zbyt duża.
Zaleca się by produkty tego rodzaju były spożywane okazjonalnie. Nie powinny one stawać się podstawowymi elementami diety dzieci i młodzieży.
Planując racjonalny jadłospis dla dzieci należy brać pod uwagę wiele istotnych czynników, takich jak m.in. odpowiedni skład posiłków i wielkość porcji, upodobania żywieniowe dziecka, sezonowość niektórych produktów, dostarczenie odpowiedniej ilości płynów oraz urozmaicenie posiłków pod względem asortymentu, barwy, smaku i zapachu – wówczas dziecko chętniej zjada posiłki i nie pozostawia resztek, które są kolejnym złym nawykiem żywieniowym. Dlatego też zalecany skład posiłków dla dzieci powinien przedstawiać się następująco:
ŚNIADANIE:
- mleko lub napój mleczny (kakao, bawarka, kawa z mlekiem) lub
- zupa mleczna z dodatkiem kaszy lub płatków
- pieczywo mieszane
- niewielkie ilości tłuszczu (masło, margaryna miękka)
- produkty białkowe o wysokiej wartości biologicznej (sery, jaja, wędliny, ryby w różnej postaci, np. pasty)
- surowe warzywa lub owoce (ogórek, papryka, jabłko, banan).
II ŚNIADANIE – powinno zawierać produkty trwałe i wygodne do przechowywania: kanapki z pieczywa z serem podpuszczkowym lub wędliną, warzywa i owoce, napoje (soki owocowe, herbata, woda mineralna niegazowana).
OBIAD:
- pełnowartościowe białko (mięso, jaja, ryby, sery)
- produkty skrobiowe – ziemniaki lub kasze, ryż, makarony
- rośliny strączkowe
- warzywa i owoce gotowane i surowe, zimą mrożonki
- napoje (soki, kompoty)
- w obiadach bezmięsnych wystarczy dodanie produktu dostarczającego białka zwierzęcego, np. ser do klusek, naleśników, czy też jajo
- jako deser można traktować kompot, sok owocowy lub porcje owoców.
PODWIECZOREK:
- budyń, kisiel
- jogurt, koktajl, mus
- sałatka owocowa z owoców świeżych, lepiej unikać owoców z puszki.
KOLACJA - powinna być urozmaicona, niezbyt obfita, pozbawiona produktów ciężkostrawnych (potraw tłustych, smażonych, mocno przyprawionych), może być to danie gorące lub składające się z takich produktów, jakie są podawane na śniadanie. Kolacja powinna być podawana na 2 godziny przed snem.
Przedstawienie tych kilku podstawowych zasad żywieniowych powinno również zwrócić uwagę na nie zawsze dobre nawyki żywieniowe dzieci, które zaczynają się kształtować w wieku przedszkolnym przy – niestety – często niezbyt świadomym tego udziale rodziców. Z pewnością dla niektórych będzie to na początku trudne, ale gdy zaczniemy od zastąpienia słodkiej i tłustej drożdżówki oraz gazowanych, mocno słodzonych i sztucznie barwionych napojów na II śniadanie, kanapką z twarogiem lub chudą wędliną i dodamy do tego jabłko, będzie to z pewnością duży krok w dobrą stronę. A przy okazji można zastanowić się i prześledzić domowy jadłospis, gdyż zastosowanie tych kilku podstawowych wskazówek z pewnością może przyczynić się do poprawy nawyków żywieniowych nie tylko dzieci, ale całej rodziny i niewątpliwie lepszego samopoczucia oraz zdrowia.
W dniu 19 czerwca 2013 r. Zespół Doradczy w powiecie poznańskim wspólnie z Przedsiębiorstwem Usługowo – Handlowym „Chemirol" Sp. z o.o. w Mogilnie zorganizował Dzień Pola, który odbył się w Batorowie w gminie Tarnowo Podgórne.
Tegoroczny dzień Pola przebiegał pod hasłem „Integrowana ochrona zbóż z uwzględnieniem pszenicy ozimej".
Rolą doradcy było znalezienie rolnika chętnego i otwartego na wiedzę oraz sponsora na dostarczenie środków ochrony roślin, biostymulatorów i nawozów. Rolnik z wyższym wykształceniem rolniczym, otwarty na innowacje Mariusz Bartkowiak zastosował na pszenicy ozimej odmiany Sailor elementy integrowanej produkcji zawartej w metodyce „Integrowana produkcja pszenicy ozimej i jarej" Instytut Ochrony Roślin PIB – m.in. badanie zasobności gleby w makro- i mikroelementy, właściwy płodozmian (stanowisko po rzepaku ozimym), rozpoznanie chwastów przed doborem herbicydów, korzystanie z danych wspomagających decyzje (sygnalizacja agrofagów na stronie internetowej PIORiN), częsta lustracja plantacji (pole oddalone 300 m od zagrody), dobór fungicydów (odmienny mechanizm działania – zapobiegawczy lub interwencyjny, różne substancje aktywne (cyprodynil, cyflufenamid, propikonazol, azoksystrobina, epoksykonazol, metrafenon, tebukonazol)).
Na plantacji demonstracyjnej pszenicy ozimej zastosowano trzy różne kombinacje ochrony fungicydowej oraz wariant kontrolny (bez jakiejkolwiek ochrony).
Kombinacja I: pierwszy zabieg: anilinopirimydyna + fenyloacetamid + triazole drugi zabieg: strobiluryna + triazole
Kombinacja II: pierwszy zabieg: ketony difenylowe + triazole + fenyloacetamidy + triazole drugi zabieg: strobiluryna + tebukonazol
Kombinacja III: pierwszy zabieg: ketony di fenylowe + triazole + triazole drugi zabieg: triazole + triazole.
We wszystkich trzech kombinacjach w drugim zabiegu wyeliminowano jeden z fungicydów zastępując go nawozem w najnowszej technologii „Nano" oraz pełnoskładnikowym nawozem typu Extra.
Na plantacji demonstracyjnej przeprowadzono pokaz „Integrowane metody ograniczenia patogenów chorób w pszenicy ozimej".
Po przejściu na świetlicę wiejską zebrani wysłuchali wykładów specjalistów dotyczących integrowanej ochrony zbóż i nowości w ich uprawie. Kolejny wykład obejmował zastosowanie nawozów dolistnych, polepszaczy glebowych i biostymulatorów. Poza tym w części wykładowej w ramach ogólnopolskiej kampanii edukacyjno-informacyjnej zostało przedstawione zagadnienie biogazowni rolniczych w świetle oczekującej na nowelizację ustawy o OZE.
W Dniu Pola wzięły udział 42 osoby, w tym 24 rolników.
Imprezę zakończył skromny poczęstunek (zupa węgierska) zasponsorowany przez firmę Chemirol.
Opracował: Wiesław Biały
Zdjęcia: Iwona Sadowska
Starostwo Powiatowe w Grodzisku Wlkp.
Minge Market Rolniczy w Granowie
Zespół Doradczy w Grodzisku Wlkp.
zaprasza na
„DZIEŃ POLA 2013” w dniu 27 czerwca 2013 roku od godz. 1100.
Impreza środowiskowa odbędzie się w Sali wiejskiej
w Konojadzie.
W programie:
1100- 1115 - Powitanie gości i uczestników spotkania.
1115- 1230- Część seminaryjna z zakresu technologii, uprawy i ochrony roślin oraz aktualne informacje dotyczące nowoczesnego rolnictwa.
1230- -1400 – Objazd pół demonstracyjnych z przewodnikiem- kolekcja odmian zbóż i rzepaku, pokazy oraz otwarte doradztwo rolnicze.
1400 – Ogłoszenie wyników konkursu rolniczego, wręczenie nagród, wystąpienie zaproszonych gości, poczęstunek i wspólna zabawa integracyjna z Kapelą ze Lwowa.
Organizatorzy
"Bezpiecznie na wsi - powiedz STOP upadkom!" - rozstrzygnięcie konkursu plastycznego dla dzieci w rejonie konińskim.
Napisane przez Liliana TataraJuż po raz trzeci odbył się konkurs plastyczny dla dzieci szkół podstawowych promujący pozytywne zachowania związane z pracą i zabawą na terenach wiejskich.
Konkurs zorganizował Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego pod honorowym patronatem Ministra Rolnictwa Stanisława Kalemby i w roku bieżącym przebiegł pod hasłem „Bezpiecznie na wsi – powiedz STOP upadkom!"
Do rywalizacji przystąpiły dzieci w dwóch grupach wiekowych: od 0 do III klasy oraz od IV do VI klasy a ich zadaniem było wykonanie pracy plastycznej mówiącej o zapobieganiu upadkom podczas pracy i zabawy w gospodarstwie rolnym.
Gospodarstwo rolne to przede wszystkim miejsce pracy. Usytuowanie wokół domów rodzinnych sprawia, że jest także miejscem „doskonałego” wypoczynku i zabawy dla dzieci. Gdy w gospodarstwie rolnym część produkcyjna oddzielona jest od mieszkalnej łatwiej dbać o bezpieczeństwo dzieci. Gdy tej granicy nie ma trzeba zadbać o zabezpieczenie przed wpadnięciem do studzienek, wykopów, kanałów czy otwartych zbiorników. Upadkiem może też grozić brak poręczy przy schodach czy niestabilna, uszkodzona drabina. W gospodarstwach rolnych powinien panować ład i porządek. Pozostawione na ścieżce narzędzia np.: grabie grożą potknięciem i skaleczeniem, dlatego powinno się je przechowywać w miejscach do tego wydzielonych. Upadkiem może też zakończyć się schodzenie z przyczepy czy ciągnika lub też przechodzenie przez niezabezpieczony próg. Jak widać możliwości przewrócenia się i skaleczenia jest wiele w gospodarstwie rolnym ale poprzez prowadzoną w szkołach akcję informacyjną wiedza o tych niebezpieczeństwach dociera do dzieci.
Do konkursu na szczeblu regionalnym, zorganizowanym przez KRUS w Koninie, przystąpiło 60 prac. Spośród nich komisja konkursowa w składzie: Kierownik PT KRUS w Koninie, Instruktor plastyki Konińskiego Domu Kultury, Starszy Inspektor Państwowej Inspekcji Pracy w Koninie, Kierownik ZD WODR w Koninie oraz Konsultant ds. informacji pedagogicznej z Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Koninie, wybrała po trzy prace z każdej grupy wiekowej.
Laureatami w I grupie wiekowej (klasy 0-III) zostali:
I miejsce – Oliwia Pawłowska z klasy III ze Szkoły Podstawowej im. Marii Dąbrowskiej w Kucharach Kościelnych,
II miejsce – Martyna Jaszczak z klasy II z Zespołu Szkół w Rychwale,
III miejsce – Łukasz Przybylak z klasy I ze Szkoły Podstawowej im. Kornela Makuszyńskiego w Białej Panieńskiej,
natomiast w II grupie wiekowej (klasy IV-VI):
I miejsce – Wiktoria Budzińska z klasy V ze Szkoły Podstawowej im. Janusza Korczaka w Woli Podłężnej,
II miejsce – Natalia Lewandowska z klasy IV ze Szkoły Podstawowej im. Powstańców Styczniowych w Grochowach,
III miejsce – Iga Bąk z klasy VI ze Szkoły Podstawowej im. Kornela Makuszyńskiego w Białej Panieńskiej.
Zwycięzcy otrzymali okolicznościowe dyplomy i nagrody rzeczowe ufundowane przez KRUS i Państwową Inspekcję Pracy, wręczone podczas uroczystości szkolnych.
Wszystkim dzieciom, które wzięły udział w konkursie serdecznie gratulujemy odwagi, pozytywnej wyobraźni, dojrzałej wiedzy i zdolności plastycznych.
Zespół Doradczy WODR w Koninie
Grupy producentów rolnych - wykaz produktów i grup produktów
Przygotowane przez Andrzej MachowiczW Dzienniku Ustaw Nr 107 z dnia 7 czerwca 2013 r., poz. 642 ukazało się Obwieszczenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wykazu produktów i grup produktów, dla których mogą być tworzone grupy producentów rolnych, minimalnej rocznej wielkości produkcji towarowej oraz minimalnej liczby członków grupy producentów rolnych. Ponadto, w niniejszym dokumencie, określono zasady umniejszania produkcji towarowej grupy producentów rolnych w przypadku działania siły wyższej lub wystąpienia wyjątkowych okoliczności.
Treść obwieszczenia znajduje się w załączniku poniżej:
{phocadownload view=file|id=79|text="Obwieszczenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi"|target=s}
Gryka jest wysoce odżywcza. Białka, których gryka zawiera sporo, odznaczają się wysoką wartością biologiczną - są cenniejsze niż białka zbóż, a zbliżone wartością i strawnością do białek roślin strączkowych. Są bogate w egzogenne aminokwasy – lizynę i metioninę. Zawierają dużo węglowodanów i składników mineralnych, takich jak: żelazo, nikiel, kobalt, wapń, fosfor, miedź, cynk, bor i jod. Znajdziemy w niej witaminy B1 i PP. Gryka nie zawiera glutenu, dlatego może być składnikiem diety osób chorujących na celiakię.
W medycynie ludowej gryka ceniona jest jako pokarm rozgrzewający i ograniczający zbyt obfite miesiączkowanie. Odwar z kaszy podawano przy biegunkach bakteryjnych. Gryka ma zastosowanie w profilaktyce schorzeń takich jak: miażdżyca (obniża poziom cholesterolu we krwi), nadciśnienie, otyłość, zaparcia, alkoholizm czy choroby nowotworowe (szczególnie jelita grubego, poprzez ograniczenie proliferacji komórek oraz raka sutka, poprzez obniżanie poziomu estradiolu w surowicy krwi). Oczyszcza i wzmacnia jelita, dlatego stosowana jest w jednodniowych postach oczyszczających przewód pokarmowy.
Dla dbających o równowagę kwasowo-zasadową - według dr. Younga gryka, proso i orkisz mają taki sam potencjal -0,5 (prawie neutralne). Young wspomina, że w różnych badaniach otrzymywał różne wyniki - wahania rzedu +1 (zasadowe) do -0,5 (kwasowe), czyli przyjąć można, że gryka jest raczej zasadowa, a przynajmniej neutralna, więc zdrowa. Reszta kasz i ryż są kwasowe.
Rozróżniamy dwa rodzaje kaszy gryczanej: niepaloną grubą (tzw. białą) i wspominaną krakowską, która jest jasna i ma łagodny smak, a powstaje z łamanych, niepalonych ziaren gryki, oraz tzw. prażoną, bardziej popularną od nieprażonej (niepalonej), która ma orzechową barwę i charakterystyczny, dosyć intensywny smak. Dodam, że kasza gryczana doskonale wiąże ciasto, można więc jej używać jako zamiennik jaj. Polecana jest jako dodatek do gorących dań, zarówno mięsnych, jak i wegetariańskich. Może także stanowić pełnowartościowy posiłek, jeśli uzupełni się go np. sosem z soczewicy.
Jak zatem gotować kaszę gryczaną?
1. Kaszę wypłukać w większej ilości wody i odcedzić na sicie.
2. Wrzucić na lekko osolona gotującą się (wrzącą) wodę w proporcji 2 szklanki wody na 1 szklankę kaszy.
3. Gotować na małym ogniu pod przykryciem - nie mieszać - przez ok. 15 min. - do wchłonięcia przez kasze wody. Można dodać pół łyżki oleju rzepakowego.
4. Wyłączyć ogień i zostawić pod przykryciem na kilka minut (ja często gotuję kaszę rano, po odstawieniu zawijam w koc).
Zastępujmy więc kaszami, szczególnie kaszą gryczaną, ulubione ziemniaki, ryż i makarony. Tydzień ma siedem dni - zaplanujmy w nim czas także na kasze. Zapewniam - nic nie zastąpi smaku blin z mąki gryczanej.
Przykład potrawy warzywnej z kaszą:
Ugotować na sypko 1 szklankę kaszy gryczanej. W międzyczasie przygotować potrawę warzywną, która stanowi dodatek do kaszy.
Składniki:
3 cebule, 1 czerwona papryka, 1 mała cukinia, 1 marchewka, 1 kiełbaska sojowa, sól, pieprz ziołowy, troszkę kurkumy i oliwa.
Wykonanie:
Na oliwie z dodatkiem kilku łyżek wody poddusić pokrojoną drobno cebulę. Dodać pokrojoną w drobną kostkę paprykę, z kolei pokrojoną na kawałki cukinię oraz zmiksowaną w malakserze marchew (na drobne kosteczki). Przyprawić. Na koniec dodać pokrojoną w kawałki kiełbaskę. Dusić kilka minut, delikatnie mieszając (aby podnieść wartość odżywczą dania, można dodać jeszcze pokrojone w kostkę tofu). Podawać z surówkami. Naprawdę dobrze smakuje!
Więcej...
Pochodzenie roślin
Większość roślin zielarskich uprawianych w Polsce pochodzi z klimatu ciepłego, przeważnie z pobrzeży Morza Śródziemnego lub z Azji Mniejszej - anyż, czarnuszka, estragon, hyzop, kolendra, koper włoski, lawenda, melisa, ruta, szałwia, czy tymianek. Do Polski z krajów tropikalnych trafiły papryka i bazylia. Z tego powodu rośliny zielarskie mają specyficzne wymagania dotyczące temperatury, wilgotności, długości okresu wegetacji, naświetlania, gdyż to może decydować o nagromadzeniu przez rośliny substancji potrzebnych człowiekowi. Rośliny zawsze były w centrum zainteresowania człowieka, gdyż były głównym źródłem jego pożywienia. Stały się dla niego niezbędne na co dzień. Jak również były pierwszym lekiem dla chorego - do opatrywania ran. Do rozpowszechnienia roślin leczniczych, które nie były znane w Polsce przyczyniły się klasztory przy których powstawały szpitale i pierwsze ogródki, w których uprawiano te nowe rośliny. A pierwsza apteka istniała w klasztorze na św. Krzyżu już w XII wieku.
Zioła towarzyszyły człowiekowi w radościach i smutkach, przy świętach i w dni powszednie. Boże Narodzenie kojarzy się nam z sianem, w którym jest dużo ziół i z gałązkami jemioły pod którymi mogą się całować zakochani, a Boże Ciało z brzozowymi gałązkami.
Jednak stosunek człowieka do roślin zielarskich ma wymiar bardzo materialny.
Szacowne zdrowie
Nikt się nie dowie
Ile kosztujesz
Aż się zepsujesz
Jan Kochanowski
W leczeniu bardzo ważną rolę odgrywa psychiczne nastawienie człowieka. A z tego powodu, że rośliny towarzyszą człowiekowi od zawsze to człowiek ma do nich życzliwe nastawienie.
Ale niezależnie od tego leki ziołowe są lepiej przyswajane przez organizm ludzki niż syntetyczne. I na ogół nie dają również ubocznych skutków. A używane w postaci naparów czy wyciągów działają wielokierunkowo lecząc kilka organów jednocześnie.
Leki ziołowe i metody ich stosowania
Lekiem ziołowym jest w zasadzie każdy środek, który potrafi przywrócić naruszoną przez chorobę równowagę organizmu. Produktem wyjściowym do sporządzania leku ziołowego jest surowiec roślinny suchy lub świeży, poddany ewentualnemu rozdrobnieniu, stosowany pojedynczo lub w zestawach – mieszankach. Apteki i sklepy zielarskie dysponują całym asortymentem ziół, ale warto pomyśleć co można uprawiać w ogrodzie przydomowym, żeby mieć swoje zioła.
Jakie są rodzaje leku ziołowego?
Napar ziołowy-herbatka ziołowa to zalana określoną ilością wrzątku porcja surowca (lub mieszanki), którą zostawia się pod przykryciem na pewien czas, żeby naciągnęła. Taką herbatkę jeszcze ciepłą odcedza się i wypija. Zazwyczaj sporządza się napar z ziół zawierających olejki eteryczne, które się łatwo ulatniają i z tego powodu nie należy ich gotować. Są to szałwia, tymianek, melisa, mięta czy rumianek.
Wyciąg zimny - otrzymuje się go przez zalanie ziół zimną lub letnią wodą i pozostawienie na pewien czas, żeby do wody przeszły różne rozpuszczalne w niej substancje. Ważne jest , żeby nie utracić przy podgrzewaniu cennych składników i nie wprowadzić innych niepotrzebnych, np. u nasion lnu – tłuszczów.
Odwar-najczęściej sporządza się go z kory czy korzenia , gdzie do wody muszą przejść związki trwalsze, np. garbniki. Wtedy surowiec musi być rozdrobniony i zalany odpowiednią ilością zimnej lub gorącej wody. Potem należy gotować przez ustalony okres czasu - od 10 do 30 minut. Odwar odcedza się i wypija ciepły w określonej dawce. Odwar podobnie jak i napar pije się najczęściej bez cukru.
Soki - sporządzane z owoców. Przygotowuje się je tak samo jak soki owocowe. W lecznictwie najbardziej znane to soki z malin i borówki czernicy. Inne to soki przygotowywane w domu i od razu wypijane - takie jak sok z pokrzywy.
Syropy-otrzymuje się je przez długie gotowanie, czyli zagęszczanie słodkiego wywaru, np. z korzenia prawoślazu.
Wyciągi spirytusowe - nalewki, które przygotowuje się najczęściej z ziół jednorodnych suszonych (kozłek lekarski) lub ze świeżych (owocnia orzecha włoskiego). Należy odpowiednią ilość surowca zalać wódką lub spirytusem, pozostawić do naciągnięcia. Po tym terminie odcedza się go. Nalewki dozuje się kroplami, dodaje do wody lub podaje na cukrze.
Jak można podzielić zioła?
Zioła można podzielić na:
- rośliny lecznicze
- rośliny przyprawowe
- rośliny olejkodajne- olejkowe
- rośliny barwierskie
- rośliny miododajne
Najważniejszą grupę stanowią rośliny lecznicze stosowane w medycynie i weterynarii .Do drugiej grupy należą rośliny przyprawowe, które są na pograniczu między roślinami leczniczymi i tymi, które stanowią pożywienie. Dawniej były traktowane jako dodatek smakowy i zapachowy, ale dzisiaj ceni się je ze względu na substancje, które mają właściwości zdrowotne. Następna grupa to rośliny olejkodajne, inaczej olejkowe, które zawierają duże ilości olejków eterycznych, a służą do aromatyzowania produktów spożywczych. Kolejna grupa to rośliny barwierskie, które w soku komórkowym zawierają naturalne barwniki wykorzystywane do farbowania produktów spożywczych, tkanin i innych przedmiotów użytkowych. Ostatnia grupa to rośliny miododajne zawierające nektar lub pyłek kwiatowy potrzebny pszczołom do życia i produkcji miodu. Warto podkreślić, że taki nektar ma na ogół te same właściwości jakimi odznacza się roślina, z której pszczoły go zbierały.Podział ten jest raczej formalny, gdyż wiele roślin zalicza się do kilku lub co najmniej dwóch grup, np. lawenda to roślina lecznicza, olejkowa i jeszcze ozdobna.
Rodzaje surowców zielarskich
Różne części tej samej rośliny zawierają na ogół różne i w różnych ilościach gromadzone substancje przydatne człowiekowi. Dawniej, gdy nie znano dokładnego składu i rozmieszczenia tych substancji używano całych roślin. Obecnie dysponujemy wiedzą, która pozwala zastosować odpowiednie surowce zielarskie w żywieniu rodziny, czy w lecznictwie domowym. Z roślin uprawianych i zbieranych ze stanu naturalnego możemy otrzymać następujące rodzaje surowców zielarskich: korzenie, kłącza, ziele, liście, kwiaty, owoce, nasiona, pączki, korę.
Korzenie - mogą to być systemy korzeniowe zbierane w całości jak np. u kozłka lekarskiego lub pojedyncze korzenie palowe, ale oczyszczone z drobnych korzeni bocznych ,np. u prawoślazu, arcydzięgla .
Kłącza - podziemne pędy wytwarzane przez niektóre rośliny (perz) wymagają oczyszczenia z drobnych korzeni.
Ziele - to cała nadziemna część rośliny, zebrana w początkach kwitnienia lub rzadziej w specjalnym terminie, ściśle określonym dla danego gatunku.
Liście - mogą być złożone lub pojedyncze, zawierające blaszkę liściową i ogonek.
Kwiaty - zbiera się pojedynczo lub w całych kwiatostanach, jak np. u bzu czarnego lub lawendy. Można zbierać same płatki jak u róży.
Owoce - bywają mięsiste i soczyste jak u jarzębiny, a niekiedy suche jak u kolendry czy kopru włoskiego.
Nasiona - mają różny kształt i wielkość.
Nasiona i owoce zbiera się w okresie pełnej dojrzałości, czyli jak są wykształcone.
Pączki - są to najczęściej pączki liściowe drzew zbierane w okresie wczesnowiosennym, jak sosny przed kwitnieniem.
Kora - pochodzi głównie z młodych gałązek drzew lub krzewów liściastych, a zbierana jest w okresie wczesnowiosennym, kiedy łatwo daje się oddzielić od rdzenia.
Człowiek zdrowy może i powinien urozmaicać swój jadłospis ziołami oraz przyprawami. Umiejętnie stosując przyprawy można przygotowywać wiele oryginalnych potraw, ale należy robić to z wyczuciem. Nie wszystkie przyprawy roślinne mogą być używane w dużej ilości, dotyczy to szczególnie przypraw egzotycznych. Okazuje się, że ludzie przystosowani do klimatu, z którego te przyprawy pochodzą, mogą je spożywać bez większych zastrzeżeń. Właściwości ziół leczniczych – podobnie jak i przypraw - zawdzięczamy związkom organicznym jak: alkaloidy, glikozydy, śluzy, garbniki, żywice, kwasy organiczne, fitoncydy, gorycze, saponiny, szczególnie olejki eteryczne. Poważną rolę odgrywają również sole mineralne, witaminy, enzymy i hormony roślinne. Chcąc stosować umiejętnie zioła i przyprawy w codziennym żywieniu należy wiedzieć, które rośliny stosować, w jakiej wzajemnej proporcji je mieszać i w jaki sposób dodawać do potraw.
Podział przypraw:
*przyprawy ziołowe- bazylia, cząber, estragon, lubczyk, majeranek, melisa, mięta, lebiodka- oregano
*przyprawy korzenne-anyż, cynamon, imbir, kardamon,
* przyprawy warzywne-cebula, czosnek
* mieszanki ziołowe :
- curry (kolendra, kmin, biały pieprz, żółta musztarda, czerwona papryka, imbir),
- zioła prowansalskie (tymianek, rozmaryn, szałwia lekarska, cząber, bazylia, oregano, majeranek, mięta pieprzowa).
- pieprz ziołowy (kolendra, kminek, gorczyca biała, majeranek, liść laurowy, korzeń chrzanu, papryka)
W każdej rodzinie zapotrzebowanie na zioła i przyprawy w codziennej diecie może być inne, ale zachęcam do poszukania „ swoich ziół i przypraw”, czyli takich, które nam odpowiadają. Z pewnością wzbogacą smak i aromat potraw, a przede wszystkim wpłyną pozytywnie na zdrowie rodziny.
Alicja Nowak
WODR w Poznaniu
WĄGROWIECKI DZIEŃ RZEPAKU
Dzięki współpracy Zespołu Doradczego w Wągrowcu z firmą RAPOOL sp. z o.o. oraz wągrowieckiego oddziału banku BGŻ, w dniu 19 czerwca 2013 roku zorganizowano imprezę pod hasłem „Wągrowiecki Dzień Rzepaku”. W spotkaniu uczestniczyło ok. 80 największych producentów rzepaku z powiatu wągrowieckiego oraz doradcy ZD Wągrowiec.
Impreza podzielona została na dwie części, z której pierwsza odbyła się w Wągrowcu w siedzibie firmy RAPOOL sp. z o.o., gdzie przedstawiono technologię przygotowania nasion przeznaczonych do siewu. Zaprezentowano także jedną z najnowocześniejszych w Polsce maszyn służących do zaprawiania nasion, którą aktualnie serwisowali fachowcy z Niemiec.
Ciekawym rozwiązaniem, jakie nam przedstawiono- jest konfekcjonowanie nasion w taki sposób, że bez względu na siłę kiełkowania obsada roślin zawsze wynosi 75 lub 50 roślin/m2- w zależności od tego, czy mamy do czynienia z odmianą populacyjną, czy heterozyjną.
Druga część imprezy odbyła się w Łaziskach na polu w Gospodarstwie Demonstracyjnym WODR Poznań u Pana Andrzeja Torzewskiego, gdzie zaprezentowano rolnikom 19 odmian rzepaku. Wspomniany rolnik prowadzi wraz z synem i żoną indywidualne gospodarstwo rolne o pow. 95 ha, z czego aktualnie 14 ha stanowią grunty dzierżawione. W gospodarstwie tym realizowana jest produkcja roślinna, tj. uprawiana jest pszenica ozima, pszenżyto ozime, rzepak ozimy, żyto ozime oraz jęczmień ozimy i jary. Natomiast w produkcji zwierzęcej aktualnie zajmuje się w sposób bardzo symboliczny odchowem trzody chlewnej, głównie na potrzeby rodziny. Rolnik prowadzi bardzo intensywną produkcję roślinną opartą w całości na wykorzystaniu własnego parku maszynowego- zmodernizowanego w ostatnich latach, gdzie korzystał z funduszy i kredytów pomocowych krajowych oraz unijnych. W produkcji trzody chlewnej do żywienia wykorzystuje własne zboże oraz koncentraty i dodatki paszowe z zakupu. Natomiast w produkcji roślinnej uzyskuje średnie plony pszenicy ozimej na poziomie 7-8 ton z ha, rzepaku ozimego- 4-5 ton z ha, oraz żyta ozimego i jęczmienia - po 5-6 ton z ha.
W trakcie przeglądu na poletkach, omówione zostały przez przedstawiciela firmy Rapool walory poszczególnych odmian oraz zabiegi agrotechniczne jakie zostały wykonane na plantacji. Dodatkowo uczestniczący w spotkaniu rolnicy mogli zapoznać się z nowościami odmianowymi oraz technologią uprawy pszenicy ozimej i pszenżyta ozimego oraz jęczmienia. Dużym zainteresowaniem cieszyła się również stacja meteorologiczna, zainstalowana w tym gospodarstwie przez WODR w Poznaniu.
Po wymianie poglądów i doświadczeń uczestnicy spotkania udali się na poczęstunek, podczas którego każdy otrzymał pamiątkowe upominki i materiały szkoleniowe od firmy RAPOOL sp. z o.o. oraz banku BGŻ.
Na zakończenie pragniemy dodać, że rolnicy biorący udział w imprezie byli bardzo z niej zadowoleni i wyrazili chęć dalszej współpracy w przyszłości.
Starszy doradca
Łukasz Kowalski
Kierownik ZD Wągrowiec
Marian Mikołajczak
Jagoda kamczacka jest najwcześniej owocującą rośliną jagodową, owocuje już pod koniec maja i w czerwcu. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja, wytwarzając atrakcyjne żółte kwiaty, stanowiące dodatkowo ozdobę krzewu.
Jagodę kamczacką uprawia się dla owoców, które są mięsiste, wydłużone o fioletowoczarnej barwie, pokryte ciemnoniebieskim nalotem. Osiągają długość 2-3 cm, są soczyste i mają słodko kwaśny smak. Pod koniec maja oraz na początku czerwca rozpoczynają się zbiory owoców, które należy podzielić na kilka etapów, ze względu na fakt, że owoce nie dojrzewają w jednym czasie ponadto przejrzałe bardzo szybko opadają. W pełni owocowania zbiera się od 2 do 6 kg jagód z krzewu.
Owoce jagody kamczackiej to pokłady wielu substancji aktywnie czynnych (np. antocyjany), substancji odżywczych (np.cukry), witamin (witamina C) oraz składników mineralnych (np. fosfor, magnez, żelazo, wapń, potas). W medycynie ludowej stosowano je jako środek dezynfekujący i antyseptyczny oraz przy problemach związanych z układem pokarmowym i krwionośnym. Obecność antocyjanów i innych substancji czynnych wpływa na naszą odporność, jesteśmy bardziej odporni na zachorowania, także na nowotwory. Poza tym mają działanie opóźniające procesy starzenia. Każdy kto zechce przetworzyć owoce w celu ich dłuższego przechowania nie ma z tym najmniejszych problemów. Nadają się na soki, dżemy, konfitury. Można także je wysuszyć oraz mrozić. Przetworzone owoce w zdecydowanej większości zachowują swój skład- do 80%.
Jagoda kamczacka jest rośliną długowieczną, żyje ok. 35 lat i cały czas wiernie plonuje. Krzewy osiągają wysokość 1,5 – 2 m i szerokość 1,5 m. Wytrzymują mrozy do minus 45o C (kwiaty do minus 8). Stanowisko powinno być słoneczne, gleba żyzna, wzbogacona obornikiem, słabo kwaśna. Ze względu na zapylenie krzyżowe wskazane jest sadzić blisko siebie (1,5 m) dwa krzewy jagody kamczackiej, najlepiej różnych odmian. Jeden krzew również zaowocuje, ale słabiej.
Jagoda kamczacka wymaga standardowego nawożenia nawozami wieloskładnikowymi, wskazane jest nawożenie krzewów jesienią dobrze rozłożonym obornikiem.
Krzewów nie przycina się, cięcie odmładzające wykonuje się po ok. 10 latach uprawy.
Odmiany:
Wołoszebnica - bardzo popularna odmiana średniowczesna, charakteryzująca się silnym wzrostem, plennością oraz smacznymi owocami, których zbiór przypada na początek czerwca
Dlinnopłodna - należąca do odmian wczesnych, charakteryzująca się średnim wzrostem, cienkimi pędami oraz dużymi, deserowymi i smacznymi owocami
Czelabinka - charakteryzuje się średnim wzrostem oraz średniej wielkości owocami o kwaśno- słodkim samku, dojrzewającymi na początku czerwca
Sinigłazka - należy do odmian wczesnych, charakteryzująca się bardzo smacznymi, a przy tym sporej wielkości owocami
Wojtek - średnio wczesna odmiana, plenna, charakteryzująca się dużymi owocami o słodkim samku.
Zojka - bardzo plenna, średniej wielkości owoce o słodkim smaku.
Rebeka - jest późną odmianą, bardzo plenną, której owoce długo utrzymują się na krzewie.
Jarosław Górski
Fotorelacja z XVII Dni Pola w 2013 r.-zorganizowany wyjazd studyjny rolników i doradców rolnych z powiatu kępińskiego
Przygotowane przez Piotr TwardowskiDnia 13 czerwca 2013 r. w miejscowości Pągów gmina Wilków, powiat namysłowski, jak co roku odbyły się XVII DNI POLA BASF POLSKA, w których uczestniczyła grupa rolników i doradców rolnych z powiatu kępińskiego. Jest to wspaniała impreza zorganizowana przez firmę BASF, gdzie rolnik dowiaduje się o najnowszych trendach jeśli chodzi o nawożenie, a przede wszystkim nowe kombinacje herbicydowo-fungicydowe stosowane w ochronie zbóż, rzepaku i kukurydzy. Zwiedzający brali udział w wielu atrakcjach i konkursach z wiedzy o rolnictwie, a także bezpłatnie korzystali z zaplecza gastronomicznego.
Poniżej zamieszczamy fotogalerię:
Foto.: Jan Sarnowski i Piotr Twardowski (WODR Poznań)