Jagoda kamczacka jest najwcześniej owocującą rośliną jagodową, owocuje już pod koniec maja i w czerwcu. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja, wytwarzając atrakcyjne żółte kwiaty, stanowiące dodatkowo ozdobę krzewu.
Jagodę kamczacką uprawia się dla owoców, które są mięsiste, wydłużone o fioletowoczarnej barwie, pokryte ciemnoniebieskim nalotem. Osiągają długość 2-3 cm, są soczyste i mają słodko kwaśny smak. Pod koniec maja oraz na początku czerwca rozpoczynają się zbiory owoców, które należy podzielić na kilka etapów, ze względu na fakt, że owoce nie dojrzewają w jednym czasie ponadto przejrzałe bardzo szybko opadają. W pełni owocowania zbiera się od 2 do 6 kg jagód z krzewu.
Owoce jagody kamczackiej to pokłady wielu substancji aktywnie czynnych (np. antocyjany), substancji odżywczych (np.cukry), witamin (witamina C) oraz składników mineralnych (np. fosfor, magnez, żelazo, wapń, potas). W medycynie ludowej stosowano je jako środek dezynfekujący i antyseptyczny oraz przy problemach związanych z układem pokarmowym i krwionośnym. Obecność antocyjanów i innych substancji czynnych wpływa na naszą odporność, jesteśmy bardziej odporni na zachorowania, także na nowotwory. Poza tym mają działanie opóźniające procesy starzenia. Każdy kto zechce przetworzyć owoce w celu ich dłuższego przechowania nie ma z tym najmniejszych problemów. Nadają się na soki, dżemy, konfitury. Można także je wysuszyć oraz mrozić. Przetworzone owoce w zdecydowanej większości zachowują swój skład- do 80%.
Jagoda kamczacka jest rośliną długowieczną, żyje ok. 35 lat i cały czas wiernie plonuje. Krzewy osiągają wysokość 1,5 – 2 m i szerokość 1,5 m. Wytrzymują mrozy do minus 45o C (kwiaty do minus 8). Stanowisko powinno być słoneczne, gleba żyzna, wzbogacona obornikiem, słabo kwaśna. Ze względu na zapylenie krzyżowe wskazane jest sadzić blisko siebie (1,5 m) dwa krzewy jagody kamczackiej, najlepiej różnych odmian. Jeden krzew również zaowocuje, ale słabiej.
Jagoda kamczacka wymaga standardowego nawożenia nawozami wieloskładnikowymi, wskazane jest nawożenie krzewów jesienią dobrze rozłożonym obornikiem.
Krzewów nie przycina się, cięcie odmładzające wykonuje się po ok. 10 latach uprawy.
Odmiany:
Wołoszebnica - bardzo popularna odmiana średniowczesna, charakteryzująca się silnym wzrostem, plennością oraz smacznymi owocami, których zbiór przypada na początek czerwca
Dlinnopłodna - należąca do odmian wczesnych, charakteryzująca się średnim wzrostem, cienkimi pędami oraz dużymi, deserowymi i smacznymi owocami
Czelabinka - charakteryzuje się średnim wzrostem oraz średniej wielkości owocami o kwaśno- słodkim samku, dojrzewającymi na początku czerwca
Sinigłazka - należy do odmian wczesnych, charakteryzująca się bardzo smacznymi, a przy tym sporej wielkości owocami
Wojtek - średnio wczesna odmiana, plenna, charakteryzująca się dużymi owocami o słodkim samku.
Zojka - bardzo plenna, średniej wielkości owoce o słodkim smaku.
Rebeka - jest późną odmianą, bardzo plenną, której owoce długo utrzymują się na krzewie.
Jarosław Górski