Koza – to ssak z rodziny krętorogich bardzo dobrze znany, jednak obecnie niedoceniany. O tym jak bardzo sympatyczne jest to zwierzę może świadczyć fakt, że na hasło: „koza” uśmiech pojawia się mimowolnie. Kozy często utrzymywane były w małych gospodarstwach zapewniając właścicielom pożywienie (mleko, mięso). Ze względu na małe gabaryty mogły być trzymane przydomowo generując znikome koszty. Ich żywy temperament i specyficzne preferencje, co do sposobu odżywiania mogą być niestety kłopotliwe, jeżeli chodzi o produkcję na większą skalę. Bardzo często spotyka się gospodarstwa gdzie kozy trzymane są w małych stadach lub pojedynczo. Sprawują one najczęściej funkcję „żywej kosiarki” do trawników lub takiego zwierzęcia, towarzysza człowieka. Ich produkcja jest na tyle niewielka, że nie ma charakteru towarowego.
W ramach gatunku można wyróżnić kilka typów użytkowych, z czego najbardziej powszechnym w Polsce w chowie towarowym jest typ mleczny. W sytuacji, gdy rolnik – producent postanowi rozpocząć produkcję mleka lub mięsa koziego musi zdecydować się na zakup rasy lub przekrzyżowanie towarowe już posiadanego stada kóz na rasę uzasadnioną ekonomicznie. W przypadku kóz mlecznych będzie to m.in. rasa saaneńska, toggenburska, alpejska francuska, koza biała szlachetna niemiecka, koza barwna szlachetna niemiecka, appencelerska i inne. Z krajowych ras produkujących mleko w ilościach towarowych najczęściej liczy się koza rasy białej uszlachetnionej lub barwnej uszlachetnionej, które tak jak rasa anglo-nubijska należą do typu wszechstronnie użytkowego. Potencjał genetyczny kozy rasy polskiej białej uszlachetnionej pozwala na wyprodukowanie od 600 do 1000 kg mleka w okresie laktacji (co nie znaczy, że na pewno tyle wyprodukuje). Jej odpowiednik niemiecki może osiągnąć nawet 900 – 1200 kg produkcji, co podyktowane jest ich większymi gabarytami i większym udziałem genów rasy saaneńskiej. Kozy szlachetne odmian barwnych produkują trochę mniej mleka niż kozy szlachetne białe. W Polsce średnia wydajność mleka od kozy wynosi około 550 kg na laktację.
Na dochodowość produkcji bezpośrednio wpływa ilość sprzedanego surowca oraz cena jednostkowa, jaką można za niego uzyskać przy zachowaniu relatywnie niskich kosztów produkcji. Ilość produkcji można przewidzieć z pewnym prawdopodobieństwem natomiast cenę ustala indywidualnie producent z odbiorcą – mleczarnią. Z uwagi na to, że kozy większości ras cechują się sezonowością rozrodu, cena w okresie wiosenno – jesiennym różni się od ceny uzyskiwanej zimą, ponieważ zimą występuje czasowy niedobór mleka spowodowany zawansowaną ciążą samic. Aby ograniczyć koszty i ryzyko strat należy przede wszystkim zapewnić zwierzętom urozmaiconą, smakowitą paszę, czystą wodę, poddawać kwarantannie zwierzęta zakupione do stada, kupować je tylko od hodowców posiadających stado wolne od chorób podlegających obowiązkowi zwalczania jak i rejestracji. Profilaktyka jest niezmiernie ważna, ponieważ przez chwilę nieuwagi można zaprzepaścić wiele lat ciężkiej pracy nad doskonaleniem stada, a jak wiadomo tylko zwierzęta zdrowe i właściwie żywione mogą w pełni wykazać potencjał produkcyjny.
Pomieszczenia inwentarskie do chowu kóz muszą spełniać wymogi dobrostanu. Przede wszystkim należy zapewnić powierzchnię dla jednej kozy, co najmniej 1,5 m². Oprócz tego należy mieć na uwadze
odpowiednią wentylację i oświetlenie. Pomieszczenia do pozyskiwania mleka muszą spełniać te same wymagania sanitarne jak w przypadku mleka krowiego. Planując budowę dojarni należy pamiętać, że aparat udojowy powinien mieć dwa kubki udojowe odpowiednio mniejszych rozmiarów, bo koza ma dwa strzyki a częstotliwość pulsatora powinna być wyższa – 100 impulsów na minutę – żeby dojenie przypominało ssanie przez koźlę, co zmniejsza zestresowanie kozy. Pozyskane mleko należy jak najszybciej schłodzić do temperatury 4°C (przyjmuje się, że w czasie do 2 godzin po udoju), aby zahamować namnażanie drobnoustrojów, których nie powinno być więcej niż 100 tys. w 1 mililitrze. Ciekawa sytuacja występuje w przypadku liczby komórek somatycznych – otóż u samic ze zdrowym gruczołem mlekowym może wystąpić nawet do 1 mln w 1 mililitrze mleka. Tak duża liczba tych komórek świadczy o silniejszym łuszczeniu się nabłonka i intensywnej regeneracji gruczołu, spowodowanych dużą wydajnością – koza produkuje 20-30 razy więcej mleka przez laktację niż sama waży.
Żywienie kóz z całą pewnością nie należy do rzeczy łatwych, ponieważ zwierzęta te mają dość specyficzne upodobania smakowe. Ulubionym ich pożywieniem jest tzw. „śmietanka wegetacyjna”, czyli młode pędy roślin. Oprócz tego kozy lubią obgryzać korę z drzew oraz liście. Preferują smak cierpki i słodki, nie lubią pasz gorzkich i kwaśnych. Bardzo łatwo można zaobserwować selektywność pobierania paszy przez kozy i duże jej marnotrawstwo. Należy uwzględnić dodatkowy zapas powiększony o 20-30%, bo kozy są z natury rozrzutne. W chowie towarowym kóz stosuje się pasze takie same jak w żywieniu krów mlecznych: kiszonki z traw, kiszonki z roślin motylkowatych, ziarna zbóż, słomy, rośliny okopowe itp.
Na dzień dzisiejszy kozy są jeszcze mało doceniane, jednak zaczynają się cieszyć coraz większym zainteresowaniem wśród producentów rolnych. W niedalekiej przyszłości produkcja mleka koziego może okazać się ciekawą alternatywą dla małych gospodarstw utrzymujących bydło mleczne lub dodatkowym źródłem dochodu.
Piotr Łuczak doradca rolny ZD Konin
Z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia
składamy Państwu serdeczne życzenia
wszelkiej pomyślności, niepowtarzalnej atmosfery,
ciepła oraz obfitości wszelkich dóbr.
Niech radość i pokój Świąt Bożego Narodzenia,
poczucie prywatnego i zawodowego spełnienia
towarzyszą Państwu przez cały Nowy Rok.
Zespół Doradczy w powiecie obornickim
Podsumowanie Demonstracji realizowanej w 2014 roku ,,Integrowana ochrona roślin uprawnych - wykorzystanie oceny zagrożenia patogenami w integrowanej ochronie roślin”
Przygotowane przez Nina Bartol
Od 1 stycznia 2014 roku w krajach Unii Europejskiej oraz Polsce obowiązują przepisy związane z integrowaną ochroną roślin. Polega ona na właściwym doborze takich elementów , jak prawidłowy płodozmian, agrotechnika, racjonalne nawożenie ( oparte o zasobność gleby i potrzeby pokarmowe rośliny), oraz biologiczna, a w uzasadnionych wypadkach ( po przekroczeniu ekonomicznych progów szkodliwości patogenów) także chemiczna ochrona roślin. Integrowana ochrona roślin została zdefiniowana jako staranne rozważenie wszystkich dostępnych metod ochrony roślin, a następnie przedsięwzięcie właściwych środków mających na celu zahamowanie rozwoju populacji organizmów szkodliwych oraz utrzymanie stosowania środków ochrony roślin i innych form interwencji na ekonomicznie i ekologicznie uzasadnionym poziomie, a także zmniejszenie lub zminimalizowanie zagrożenia wynikającego ze stosowania pestycydów dla zdrowia ludzi i środowiska.
Chcąc praktycznie wdrożyć zasadę Integrowanej Ochrony Roślin do produkcji rolniczej wspólnie z Panem Leszkiem Górką w miejscowości Wiardunki, gmina Ryczywół utworzono na terenie jego gospodarstwa pole demonstracyjne. Celem demonstracji było ,, Prawidłowe wdrożenie zasady integrowanej ochrony roślin”. Aby zrealizować zadanie wydzielono obszar 2 ha pszenicy ozimej.
Pszenicę ozimą odmiany Patras wysiano 5.10.2013 roku w ilości 185 kg/ha, na działce rolnej o średniej zasobności w składniki pokarmowe kompleksu pszenno-żytniego. Przedplonem była kukurydza uprawiana na kiszonkę, pod którą wiosną 2013 roku był zastosowany obornik w dawce 25 t/ha.
Po zbiorze kukurydzy przeprowadzono talerzowanie w celu rozdrobnienia resztek ( korzeni ) i orkę siewną. Przed siewem zastosowano nawóz wieloskładnikowy ( Polifoska 6) w dawce 200 kg/ha.
Wschody pszenicy ozimej były wyrównane i pomimo długiej i stosunkowo ciepłej jesieni nie stwierdzono konieczności wykonania jesiennego odchwaszczania plantacji ( zachwaszczenie pola było niewielkie i nie przekraczało ekonomicznych progów szkodliwości, aby był uzasadniony jesienny zabieg ochrony roślin). W okresie zimowym wspólnie z rolnikiem ustalono spodziewany plon oraz z uwzględnieniem wyników analizy chemicznej gleby i przedplonu ustalono dawkę nawożenia azotowego. Pierwsza wiosenna lustracja plantacji odbyła się 20.02.2014 roku. Podczas jej przeprowadzania oceniono stan przezimowania pszenicy ozimej, jej zachwaszczenie oraz porażenie przez choroby i szkodniki.
Wynik oględzin był zadawalający - plantacja dobrze przetrwała okres spoczynku zimowego i posiadała niewielkie ślady porażenia przez choroby i szkodniki. Wspólnie z rolnikiem ustalono wysokość pierwszej dawki nawozu azotowego i przybliżony termin jej wysiewu. Pierwszą dawkę azotu w postaci saletry amonowej w ilości 230 kg/ha zastosowano 12.03.2014 r. - jej zastosowanie miało pobudzić rośliny do wzrostu, krzewienia i wyrównania plantacji.
Kolejna dawka została zastosowana pod koniec fazy krzewienia 18.04.2014roku w dawce 120 kg/ha celem wyrównania łanu( decyduje on o liczbie kłosów i liczbie ziarniaków w kłosie).
Drugą lustrację pola przeprowadzono 26.03.2014 roku - jej celem było określenie stopnia zachwaszczenia i dobranie odpowiedniego preparatu ochrony roślin ( przy wyborze preparatu oprócz składu chwastów wzięto pod uwagę substancje czynne środków stosowanych w poprzednich latach, aby nie powodować powstawania odporności patogenów na środki chemiczne).
W wyniku oględzin stwierdzono zachwaszczenie przekraczające ekonomiczne progi szkodliwości ( jako zbiorowisko chwastów ) i uwzględniając substancje czynne preparatów stosowanych na tym polu w latach poprzednich wybrano preparat Rubin SX 50 SG w dawce 150 gram/ha ( zwalcza miotłę zbożową i podstawowe chwasty występujące w zbożach ozimych mi. : chaber bławatek, przytulia czepna, rumian polny). Zabieg został przeprowadzony w dniu 8.04 2014 roku w sprzyjających warunkach pogodowych.
Kolejną lustrację pola przeprowadzono 24.04.2014roku w celu określenia skuteczności preparatu chwastobójczego i oceny stanu plantacji pod względem szkodników i chorób grzybowych. Oględziny pola pozwoliły stwierdzić dobrą skuteczność środka chwastobójczego oraz konieczność zastosowania fungicydu przeciwko chorobom podstawy źdźbła i rdzy brunatnej ? Wspólnie z rolnikiem ustalono, że zostanie zastosowany środek wieloskładnikowy o długim okresie ochrony. W dniu 25.04.2015 roku rolnik wykonał zabieg ochrony roślin preparatem Wirtuoz 520 EC w dawce 1 l/ha. Kolejna lustracja pola odbyła się 15.05.2014 roku - w jej wyniku stwierdzono konieczność zastosowania preparatu zwalczającego mączniaka prawdziwego. W dniu następnym rolnik wykonał zabieg preparatem Bumper 250 EC w dawce 0,5 l/ha. W wyniku kolejnych oględzin plantacji w dniu 3.06.2014r. nie stwierdzono konieczności wykonywania dalszych zabiegów ochrony roślin przeciwko chorobom i szkodnikom.
W dniu 24.07.2014 r. odbył się zbiór pszenicy ozimej - uzyskany plon z 1 ha wyniósł 65 dt.
Po zbiorze przeprowadzono kalkulację opłacalności produkcji pszenicy - wyliczona nadwyżka bezpośrednia z 1 ha uprawy pszenicy ozimej odmiany Patras wyniosła 1185,26 zł.
Doradca rolników Krystian Karnicki
Demonstracja "Agrotechnika roślin uprawnych z listy zalecanych odmian"
Przygotowane przez Mirosława SuchorskaDemonstracja była realizowana w gospodarstwie p. Marcina Kujawskiego, w miejscowości Głębokie gmina Kiszkowo.
Cel demonstracji : Propagowanie roślin uprawnych z Listy Zalecanych Odmian.
Temat demonstracji: Agrotechnika roślin uprawnych – Kukurydza na ziarno.
Uprawiane odmiany: LG 32.20, LG 30.215, LG 30.220, LG 30.240, LG 30.238, LG LINDSEY,
LG 32.58, LG 30.260, LG 30.275.
W gospodarstwie w/w odmiany uprawiane były na obszarze 300 ha. Klasa bonitacji IVb, V,
pH 6,45, przedplonem była kukurydza.
Gleba: piasek – 80%, glina – 8%, ił – 12%.
Nawożenie: 12.03.2014r. sól potasowa 150kg/ha, 14.04.2014r. RSM 32 % 250 l/ha + Biogen
Rewital 1,0 l/ha.
Siew kukurydzy: 24.04.2014r. , ilość wysiewu to 83000 szt /ha.
Zabieg herbicydowy: 20.05.2014r. Isotak – 0,2 l/ha, Lumax 2,5 l/ha, Nikosulfuran 0,5 l/ha
Data zbioru: 20 -25. 11.2014r.
Średni plon ziarna 10 -12 ton z ha przy wilgotności 30%.
Demonstracja przebiegała zgodnie z planem, zorganizowano pokaz poletek demonstracyjnych, który zainteresował wielu rolników.
Fot.Maciej Łykowski
Fot.Maciej Łykowski
Maciej Łykowski
ZD Gniezno
„Rola pszczół w zachowaniu bioróżnorodności środowiska rolniczego”-laureaci konkursu z powiatu gnieźnieskiego
Przygotowane przez Mirosława Suchorska 
Podczas Konferencji „Rola pszczół w zachowaniu bioróżnorodności środowiska rolniczego”, która odbyła się w dniu 30.09.2014 r. w Centrum Wystawowo-Szkoleniowym „Sielinko” w Sielinku koło Opalenicy wyłoniono zwycięzców konkursu na plakat z hasłem ścieżki edukacyjnej w ramach projektu pn. „Ochrona pszczół elementem zachowania bioróżnorodności” współfinansowanego przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Konferencja połączona była z otwarciem ścieżki edukacyjnej, jak również z prezentacją zgłoszonych prac.
Najwięcej, bo aż 66 na konkurs nadesłano z Zespołu Szkół Publicznych w Czerniejewie, szkoły usytuowanej na terenie naszego powiatu. O konkursie szkoła została poinformowana przez pracowników Zespołu Doradczego w Gnieźnie. Obrady jury konkursu odbyły się dnia 11 lipca 2014 roku. Część uczestników wykazało się sporym zaangażowaniem przysyłając nawet po trzy prace. Wszystkie prace zostały wnikliwie przeanalizowane. Brano pod uwagę zgodność z podaną tematyką, estetykę i dokładność wykonania, oryginalność i pomysłowość przedstawionego tematu, jak również samodzielność wykonania prac.
Za najlepszą pracę w konkursie na plakat z hasłem ścieżki edukacyjnej uznano pracę Klaudii Wilczyńskiej z ZSP w Czerniejewie. Drugie miejsce zajęła także uczennica tej szkoły- Marysia Kaperska. Zwyciężczyni w nagrodę otrzymała laptop wraz z oprogramowaniem i akcesoriami, natomiast Marysia Koperska za zajęcie drugiego miejsca otrzymała aparat fotograficzny. Także ZSP w Czerniejewie jako placówka została nagrodzona za przesłanie największej ilości prac konkursowych. Szkoła otrzymała nagrodę w postaci rzutnika multimedialnego oraz książek o tematyce przyrodniczej.
Zespołowi Szkół Publicznych w Czerniejewie oraz laureatom indywidualnych nagród oraz uczestnikom konkursu serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.
Klaudia Wilczyńska-laureatka konkursu.
Uczniowie ZSP w Czerniejewie podczas zwiedzania ścieżki edukacyjnej.
Mirosława Suchorska
WODR ZD Gniezno
Poniżej przepisy prezentowane przez Koło Gospodyń Wiejskich w Opatówku, gm. Opatówek:
Zupa – Kociołek z Opatówka
Składniki na kulki mięsne
1 l rosołu warzywnego,
0,5 kg mięsa mielonego,
2 cebule,
2 jajka,
bułka tarta,
trochę masła,
sol, pieprz i inne przyprawy wg uznania.
Wykonanie:
Cebulę pokroić w kostkę, podsmażyć na maśle. Do mielonego mięsa dodać podsmażoną cebulę, jajka, bułkę tartą, sól , pieprz, przyprawy i wyrobić. Uformować małe kulki i gotować 10 min. w rosole warzywnym. Wyjąć z rosołu
Składniki na zupę
1 papryka czerwona, 1 żółta, 1 zielona,
4 ogórki kiszone,
0,5 kg pieczarek,
5 ziemniaków,
1 szklanka gotowanej czerwonej fasolki,
mały słoik koncentratu pomidorowego,
Przyprawy: sól, pieprz, papryka słodka i ostra, Vegeta.
Wykonanie:
Pieczarki kroimy w plasterki i podsmażamy na maśle. Papryki kroimy w kostkę, ziemniaki w grubą kostkę ogórki w półplasterki. Pokrojone warzywa i pieczarki dodajemy do rosołu. Gotujemy ok. 30 min. Pod koniec gotowania dodajemy czerwoną fasolę i kulki mięsne. Doprawiamy przyprawami do smaku
Ciasto - Szarlotka
Mus
3,5 kg jabłek,
1,5 szkl. cukru,
1 łyżeczka cynamonu.
Ciasto
3 szklanki mąki pszennej,
5 żółtek,
0,5 szklanki cukru pudru,
3 łyżki kwaśnej śmietany,
25 dag masła,
2 łyżeczki proszku do pieczenia.
Wykonanie:
Mus
Jabłka obrać, zetrzeć na tarce o dużych oczkach, odcisnąć z soku. Usmażyć z cukrem, dodać cynamon. Gotowy mus położyć na ciasto.
Ciasto
Z wymienionych składników zagnieść ciasto - schłodzić, a następnie podzielić na 2 części. Rozwałkować. Jedną część położyć na blasze, położyć mus jabłkowy, przykryć drugą częścią ciasta. Ponakłuwać widelcem. Piec 45 min. w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. Po upieczeniu polukrować lub posypać cukrem pudrem. Można podawać na ciepło z bitą śmietaną lub lodami waniliowymi.
SMACZNEGO!!!
Izabela Grzesiak – starszy doradca rolny i rolnośrodowiskowy oraz ds. ROW.
Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego realizuje zadania doradcze, kształceniowe, informacyjne i upowszechnieniowe . Wśród wielu innych w w 2014 roku prowadzono następujące :promowanie postępu biologicznego i technologicznego produkcji rolniczej oraz poprawę konkurencyjności gospodarstw rolnych, podnoszenie poziomu zarządzania gospodarstwem rolnym, wielofunkcyjny, inteligentny i zrównoważony rozwój obszarów wiejskich oraz działania wewnętrzne promujące działalność Ośrodka oraz podnoszące jakość świadczonych usług. Wyżej wymienione zadania skierowane są do rolników i mieszkańców obszarów wiejskich i realizowane głównie następującymi metodami : demonstracje, pokazy, wykłady na szkoleniach, porady, oceny przezimowania upraw, próbne wykopki, analizy jednostkowe kosztów produkcji, meldunki żniwne, monitoring fitosanitarny. Tematy metod dostosowane są do specyfiki gminy i okresu , w którym są realizowane. W 2014 r. w gminie Lądek przedstawiono 15 tematów szkoleniowych na 5-ciu spotkaniach ,w których uczestniczyło 86 osób. Poruszono sprawy technologiczne np. : nowoczesna agrotechnika uprawy rzepaku, integrowana ochrona roślin rozpoznawanie patogenów i ich efektywne zwalczanie oraz czynniki wpływające na poprawę jakości żywca wieprzowego.
Fot. E.Wziętek Szkolenie nt. : ,, Poprawa jakości i opłacalności produkcji żywca wieprzowego "
Fot. E.Wziętek Szkolenie z zakresu ochrony roślin przed szkodnikami
Spośród zagadnień ekonomicznych przedstawiono między innymi wykorzystanie danych rachunkowych Polskiego FADN w analizie działalności gospodarstwa rolnego oraz podstawowe informacje o podatku Vat . W ramach rozwoju obszarów wiejskich omawiano następujące tematy: programy rolnośrodowiskowe 2014- 2020, rolnictwo ekologiczne w nowym okresie programowania PROW 2014- 2020 i Wspólna Polityka Rolna 2014- 2020. Ponadto organizowane są szkolenia dające uprawnienia do stosowania środków ochrony roślin sprzętem naziemnym. W 2014 roku zaświadczenia uprawniające do zakupu środków ochrony roślin i ich stosowania uzyskało 30 rolników na szkoleniu uzupełniającym. W 2013 roku WODR w Poznaniu utworzył sieć gospodarstw demonstracyjnych w województwie wielkopolskim . Jedno z nich znajduje się w Lądzie, jest to gospodarstwo Pana Przemysława Kozłowskiego. Zainstalowano tam stację meteorologiczną, która wspomaga rolników w podejmowaniu decyzji dotyczących ochrony roślin. Rolnicy mieszkający w promieni u 10 km od stacji mogą skorzystać z danych meteorologicznych tej stacji oraz z systemów wspomagania decyzji w integrowanej ochronie roślin przed chorobami.
Fot. E.Wziętek Monitoring fitosanitarny na plantacji ziemniaków
W tym gospodarstwie demonstracyjnym realizowano demonstracje i pokazy związane z wykorzystaniem danych meteorologicznych. W ramach pracy doradczej prowadzono rachunkowość w 6 gospodarstwach z terenu gminy Lądek w systemie zbierania danych rachunkowych z gospodarstw rolnych FADN.
Ponadto udzielono pomocy około 180 rolnikom przy sporządzaniu wniosków o dofinansowanie gospodarstw w zakresie dopłat bezpośrednich, programów rolnośrodowiskowych, młodego rolnika, modernizacji gospodarstw i biznes planów. Udzielono 280 porad indywidualnych rolnikom i mieszkańcom obszarów wiejskich w zakresie ochrony roślin, programów rolnośrodowiskowych, dopłat bezpośrednich, finansowania inwestycji, zarządzania gospodarstwem, wymogów wzajemnej zgodności - Cross Compliance i ochrony środowiska.
Na rok 2015 zaplanowano wykłady na szkoleniach oraz inne metody doradcze związane z PROW 2015- 2020, ochroną roślin, rachunkowością i ochroną środowiska oraz szkolenie dające uprawnienia do stosowania środków ochrony roślin finansowane przez FAPA.
Ewa Wziętek
Obowiązkowa praktyka zazielenienia – Obszary proekologiczne (EFA)
Przygotowane przez Krzysztof Langiewicz> jednej,
> dwóch,
> trzech
praktyk zazielenienia, chyba, że spełniają warunki wykluczenia.
Praktyki zazieleniania to:
1.Dywersyfikacja upraw (dotyczy gospodarstw od 10 ha GO) .
2.Utrzymywanie trwałych użytków zielonych (TUZ) (dot. gosp. posiadających TUZ-y)
3.Utrzymywanie obszarów proekologicznych (EFA) (dotyczy gospodarstw ponad 15 ha GO)
Ad.3. Obszary proekologiczne (EFA).
Planuje się, że do 2016 roku włącznie utrzymanie obszarów proekologicznych (EFA)dotyczyć będzie gospodarstw o powierzchni powyżej 15 ha gruntów ornych, które będą zobowiązane do posiadania obszarów proekologicznych EFA na powierzchni co najmniej 5% gruntów ornych.
Odsetek ten, po przedstawieniu przez Komisję Europejską raportu oceniającego wdrażanie tej praktyki po 2017 r., może zostać podwyższony do 7%.
Gospodarstwa rolne o powierzchni do 15 ha gruntów ornych będą zwolnione z obowiązku posiadania obszarów proekologicznych. Po spełnieniu pozostałych 2 warunków na zazielenienie (dotyczy pkt .1 i 2)będą uprawnieni do dopłaty 74 EURO do 1 ha za zazielenienie.
Istnieje możliwość wspólnej realizacji praktyki utrzymania obszarów EFA:
- Może być realizowana przez gospodarstwa znajdujące się w bliskiej odległości pod warunkiem, że obszary proekologiczne przylegają do siebie;
- Jest możliwa dla rolników, których 80% gospodarstwa znajduje się w promieniu maksymalnie 15 km, tzn. 80% całkowitej powierzchni każdego w gospodarstw jest położone w okręgu o średnicy 30 km.
- Każdy rolnik uczestniczący we wspólnej realizacji EFA zapewnia, aby przynajmniej połowa (50%) obowiązującego go obszaru EFA (czyli 2,5% powierzchni jego gruntu ornego) była realizowana indywidualnie i położona na terenie jego gospodarstwa rolnego.
- Liczba rolników uczestniczących we wspólnej realizacji praktyki EFA nie może przekraczać 10.
- Obszary EFA objęte wspólnym wdrożeniem mogą:
- stanowić jeden lub kilka obszarów;
- znajdować się na gruncie jednego lub więcej rolników uczestniczących we wspólnej realizacji EFA.
- Rolnicy uczestniczący we wspólnej realizacji praktyki EFA będą zobowiązani zawrzeć pisemną umowę w odniesieniu do: szczegółów finansowych porozumienia oraz sankcji w przypadku stwierdzenia niezgodności na wspólnym obszarze EFA.
Lista obszarów, które będą kwalifikowane jako obszary EFA w Polsce:
- 1) grunty ugorowane,
- 2) elementy krajobrazu, w tym takie elementy przylegające do gruntów ornych gospodarstwa, które mogą obejmować elementy krajobrazu, które nie zostały uwzględnione w obszarze kwalifikującym się do płatności,
- 3) strefy buforowe, w tym strefy buforowe pod trwałymi użytkami zielonymi, pod warunkiem, że różnią się one od przylegającej kwalifikującej się powierzchni użytków rolnych,
- 4) pasy gruntów kwalifikujących się do płatności przylegających do krawędzi lasu,
- 5) zagajniki o krótkiej rotacji, na których nie stosuje się nawozów mineralnych i/lub środków ochrony roślin,
- 6) obszary zalesione w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich,
- 7) międzyplony lub pokrywa zielona utworzona poprzez sadzenie i kiełkowanie nasion oraz
- 8) uprawy wiążące azot (wg listy opublikowanej w rozporządzeniu przez ARiMR).
Planuje się zastosowanie tzw. współczynników ważenia i przekształcenia przy obliczaniu powierzchni EFA (łącznie).
Stosowanie ww. współczynników polega na przeliczaniu rzeczywistej powierzchni elementów krajobrazu o charakterze liniowym lub punktowym uznawanych za obszary EFA przez określone współczynniki.
Zespół Doradczy w powiecie kolskim
Święta Bożego Narodzenia zbliżają się wielkimi krokami. To bardzo rodzinne Święta zajmujące szczególne miejsce w polskiej tradycji. Szczególną atmosferę tych świat tworzą także wigilijne i świąteczne potrawy. Wiele z nich przygotowane jest tylko na tę wyjątkową okazje. Prócz pierogów, barszczu z uszkami, kapusty z łazankami nieodłącznym atrybutem Bożego narodzenia są także potrawy z maku, który zajmuje ważne miejsce w kulinarnej kulturze słowiańskiej. Nie wyobrażam sobie Świąt bez smacznego makowca. Dlatego też postanowiłam się podzielić z Państwem sprawdzonym przepisem na makowiec.
Makowiec na biszkopcie
Ciasto: 5 jaj, cukier waniliowy, po ¾ szklanki cukru i maki torowej, 5 łyżek oleju, 2 łyżeczki proszku do pieczenia
Warstwa makowa: 50 dag maku, 3 jaja, 1 szklanka cukru pudru, 15 dag masła lub margaryny, 2 łyżki miodu, po 10 dag rodzynek i orzechów włoskich, olejek migdałowy, polewa czekoladowa
Wykonanie:
Mak sparzyć i odsączyć na sicie, 2-3 razy przepuścić przez maszynkę razem z orzechami. Żółtka jaj przeznaczonych do masy makowej starannie utrzeć z cukrem i dodać masło. Następnie wymieszać
z makiem, rodzynkami, olejkiem migdałowym, miodem i pianą ubitą z 3 białek. Wyłożyć masę na blachę wyścieloną natłuszczoną folią aluminiową. Piec ok. 40 minut w temperaturze 180-200oC.
W tym czasie przygotować biszkopt. Białka ubić na pianę pod koniec ubijania wsypać cukier i cukier waniliowy. Dodać żółtka, ubijać razem 5 minut. Następnie powoli ciągle mieszając wlać olej, wsypać mąkę wymieszaną z proszkiem. Na upieczoną masę makową wylać ciasto, wstawić do piekarnika i piec jeszcze 20 minut w tej samej temperaturze. Upieczone i wystudzone ciasto przełożyć delikatnie (trzymając za brzegi folii) na tacę tak, aby biszkopt był pod spodem, a mak na wierzchu. Polać makowiec polewą czekoladową i posypać posiekanymi orzechami.
Smacznego!
WODR ZD Złotów, Leokadia Baranowska
Więcej...
Spotkanie Lokalnej Grupy Dyskusyjnej w Wąsoszkach
Przygotowane przez Krzysztof SobotkaWąsoszki - spotkanie Lokalnej Grupy Dyskusyjnej
W dniu 6.11.2014 w miejscowości Wąsoszki , gmina Krajenka odbyło się spotkanie Lokalnej Grupy Dyskusyjnej na temat potraw regionalnych Wielkopolski. Tematyka spotkania z pewnością rozbudziła zmysły smakowe uczestniczek , co było odzwierciedlone nie tylko wysoką frekwencją, ale także aktywnym uczestnictwem. 18 uczestniczek Lokalnej grupy dyskusyjnej przygotowało szeroka gamę potraw związanych z zagadnieniem spotkania. Bazą potraw były przede wszystkim sezonowe warzywa, różne rodzaje mięsa i kasze. Wszystkie przygotowane potrawy charakteryzował wyśmienity smak, a ich prezentacja była na najwyższym poziomie. Uczestniczki chętnie wymieniały swoje opinie z zakresu dyskutowanej tematyki. Dzieliły się radami i przepisami. Z całą stanowczością można stwierdzić , iż cel spotkania jakim przede wszystkim było zachowanie dziedzictwa kulturowego Wielkopolski ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa kulinarnego został w pełni osiągnięty.
WODR ZD Złotów, Leokadia Baranowska, foto: L. Baranowska
Każdemu dodadzą ochoty i smaku , rymowanki o boczniaku!
ZNANE JEST, - NIE NOWYM :
- ,, ZAGŁĘBIE OSTROWSKIE ”
W ŚWIECIE BOCZNIAKOWYM !!!
Chcesz z grzybobrania wrócić zadowolony - udaj się z koszem w rąbczyńskie strony.
Na spacerku turysto,- spotkasz go w przyrodzie ,
- pochyl się nisko …i nie zdejmuj kapelusza ,
-on wie ……że jest w modzie!
Wyrasta sobie „boczkiem” pod okiem mamy i taty,
z miękkiej ściółki - podłoża, w jasnych kępkach
- wdzięczny za swe gniazdko …- boczniaczek ostrygowaty!
Konsumencie Kochany ! do boczniaczka się przekonasz, - gdy posmakujesz .
Łagodny dla podniebienia..
-ze starannej uprawy taty
….najlepszy z uprawy rodzimej
-jest boczniak ostrygowaty.
Jeszcze musisz być u nas w zalewie winnej koniecznie,
bo każda Pani Domu – wie to… - jak doskonały ,
zastawiony stół z naszym boczniakiem …. -jest okazały.
A sałatka warzywna bez boczniaczka,
To jak bukiet bez rozwiniętego kwiatka!
Boczniaczek ostrygowaty to grzybek ekologiczny, -a walory świadczą o szlachetnym pochodzeniu.
Cóż tak cennego jest boczniaczku w Tobie ?
Że w osłabieniach organizmu człowiek Cię poszukuje,
- by znaleźć siły i odporność w sobie.
Stajesz się , odżywką w chorobowych stanach,
Obniżasz cholesterol, i podobne masz też inne działanie,
Zapraszamy na nasz stół!!!
Objad, kolację a może i śniadanie!!!
KONSUMENCIE SZANOWNY ..
TO DLA CIEBIE TU JESTEM!
JAK ZAWSZE ,BOCZKIEM UCHYLAM
SWÓJ PIĘKNY KAPELUSIK ,
..OBYŚ MNIE ZAUWAŻYŁ
-KŁANIAM SI Ę TOBIE!
I W WIELU ODSŁONACH DZIŚ WYSTĘPUJĘ….
-BO SZALEJĘ Z RADOŚCI -BY SPODOBAĆ SIĘ TOBIE
NA SKOSZTOWANIE PRZYGOTOWANY
ZAPRASZA BOCZNIACZEK OSTRYGOWATY
Biadała Maria
Boczniak – dlaczego zdrowa żywność i właściwości lecznicze ?
Przygotowane przez Adrian JędroszkaBoczniak – dlaczego zdrowa żywność i właściwości lecznicze ?
Boczniak –to grzyb odznaczający się wysoką wartością odżywczą, walorami smakowymi oraz właściwościami prozdrowotnymi, dzięki czemu poszukiwany jest na rynku jako atrakcyjny towar konsumpcyjny i przetwórczy.
Wiele chorób trapiących ludzkość ma bezpośredni związek z odżywianiem. Żywność wysoko przetworzona oparta na tłuszczach zwierzęcych i łatwo dostępnych cukrach może zwiększać ryzyko powstawania wielu chorób cywilizacyjnych takich jak: nowotwory, choroba wieńcowa czy cukrzyca .Obawy powyższe przyczyniły się do opracowania przez naukowców żywności funkcjonalnej, która nie tylko zaspakaja potrzeby organizmu, ale także zapobiega powstawaniu różnego rodzaju schorzeń. Grzyby wyższe, do których należy boczniak, dzięki swojemu składowi chemicznemu, obecności licznych związków aktywnych biologicznie, posiadają niezwykły potencjał i mogą stanowić cenny surowiec do tworzenia żywności funkcjonalnej i nutraceutyków.
Właściwości te jako „dar natury” doceniono już wiele wieków temu, chociaż nie było to poparte badaniami naukowymi. Dziś już wiemy, że grzyby są niezwykle cennym niskokalorycznym pokarmem. Za niską wartość kaloryczną odpowiada duża, bo aż w 90 % zawartość wody, wysoka zawartość błonnika pokarmowego, a także mała ilość tłuszczu. Błonnik pokarmowy ( w skład którego wchodzi chityna, celuloza, ligniny oraz B-glukozany) ma zdolność do obniżania cholesterolu we krwi. Tłuszcze występują w ilości ok.0,33g/100g świeżej masy i co istotne -ponad 70% tłuszczów stanowią wielonienasycone kwasy tłuszczowe.
Kolejnym atutem grzybów są licznie występujące związki mineralne jak np. potas , sód i magnez.
Grzyby cechuje również wysoka zawartość wielu witamin, zwłaszcza z grupy B. Tiamina, niacyna, kwas foliowy czy ryboflawina występują tu obficiej niż w wielu warzywach.
Grzyby to również bogactwo związków aktywnych biologicznie. Aktywności przeciwnowotworowej grzybów poświęcono najwięcej badań. Szczególne znaczenie mają tu polisacharydy o działaniu immunostymulującym . Liczne badania na ludziach i zwierzętach potwierdziły skuteczność preparatów polisacharydowych w hamowaniu nowotworów żołądka, jelit, piersi, prostaty. Do polisacharydów o w/w działaniu należy pleuran (ß-glukan), w którego bogate są owocniki boczniaka. Efekt przeciwnowotworowy tych związków polega w głównej mierze na wzmocnieniu obrony immunologicznej organizmu człowieka, przejawiającą się aktywacją komórek immunologicznych, biorących udział w niszczeniu komórek rakowych. Inną grupą związków o charakterze przeciwnowotworowym, występującą w owocniku boczniaka, są lektyny. Te wysokocząsteczkowe białka działają bezpośrednio na komórki rakowe.
Owocniki boczniaków są źródłem przeciwwirusowych białek, a także związków obniżających ilość cholesterolu we krwi. Do tych ostatnich należy lowastatyna -związek hamujący biosyntezę cholesterolu. Może to przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej. Związki biologicznie czynne z boczniaka tworzą molekuły wpływające pozytywnie na nasz naturalny system obronny przed np. bakteriami . Wyciągi wodne z boczniaka skutecznie zwalczają bakterie gronkowca złocistego i równie skutecznie hamują rozwój prątków gruźlicy. Właśnie te właściwości prozdrowotne grzybów spowodowały to, że produkcja grzybów leczniczych pod kątem pozyskiwania leków staje się prężnie rozwijającą się gałęzią biotechnologii.
Opracowanie na podstawie artykułów zamieszczonych w biuletynie producenta pieczarek „Pieczarki” nr: 4/2008 oraz 3/2009
Opracowanie Maria Biadała
Augustowo - zdrowy styl życia
W dniu 28.10.2014 w miejscowości Augustowo, gmina Krajenka został przeprowadzony wykład specjalistyczny przez Panią Ewę Tuliszkę na temat: „Zdrowy styl życia podstawą zachowań prozdrowotnych ludności wiejskiej”. Temat ten wzbudził szerokie zainteresowanie -odzwierciedleniem tego była duża frekwencja. Podczas wykładu uczestniczki zadawały pytania i jednocześnie dyskutowały na temat. Co daje nam zdrowy tryb życia? Przede wszystkim zdrowie oraz lepsze samopoczucie, co jest bardzo ważne dla organizmu. Zdrowy tryb życia to ewidentnie ćwiczenia, ruch, dbanie o ładną sylwetkę. Jednakże w dzisiejszych czasach często popadamy ze skrajności w skrajność- pozwalając sobie na szybkie tycie, albo katując się dietą. Takie zachowanie w bardzo krótkim czasie może doprowadzić nasz organizm do stanu wyczerpania. Musimy pamiętać, że zdrowy tryb życia to także odpowiednie żywienie.
WODR Złotów, Leokadia Baranowska, foto: Leokadia Baranowska