Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu, Zespoły Doradcze w powiecie konińskim, kolskim i tureckim zorganizowały w dniu 28 czerwca br. Targi Rolnicze Kościelec 2015 – Promocja Agrobiznesu. Była to XXXVII edycja.

Przystępując do organizacji Targów w tym roku byliśmy pełni obaw. Targi do roku ubiegłego odbywały się na terenie zabytkowego parku a wcześniej także i przed pałacem w Kościelcu – dawniej siedzibie Ośrodka Doradztwa Rolniczego. W tym roku cała wystawa merytoryczna związana bezpośrednio z rolnictwem została przeniesiona na otwarty teren przylegający do parku. Niezmiernie cieszymy się, a napływające opinie o tym świadczą, że uczestnicy Targów i wystawcy są bardzo z tego zadowoleni, mimo wcześniejszych obaw.

Bogata oferta powoduje, że Targi Rolnicze w Kościelcu cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem odwiedzających. To największe wydarzenie tego typu we wschodniej Wielkopolsce. Jak co roku zwiedzający mogli liczyć na okazałą wystawę maszyn, sprzętu rolniczego, środków do produkcji rolnej, ogrodniczą, ekologiczną, ochrony środowiska a także pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych. Na tegorocznych Targach Rolniczych swoje ekspozycje zaprezentowało około 200 wystawców z branży rolniczej i około rolniczej a odwiedziło je ponad 25 000 osób, pomimo niesprzyjającej pogody.

Podczas Targów odbyło się podsumowanie XIII edycji konkursu etapu regionalnego „Bezpieczne Gospodarstwo Rolne”. Laureatami zostali: państwo Katarzyna i Marek Michalakowie z Goliny Kolonia gmina Golina powiat koniński, pan Jerzy Bartczak ze Sławoszewa gmina Kleczew powiat koniński, państwo Dorota i Rafał Grzechowscy z Patrzykowa gmina Kramsk powiat koniński. Ponadto wyróżnienie otrzymali: pan Marian Rusin z Polic gmina Kramsk powiat koniński, pan Marek Pietrzak z Ziemięcina gmina Wierzbinek powiat koniński oraz pan Józef Kurzawa z Wichertowa gmina Przykona powiat turecki.

Doradztwo rolnicze to bardzo ważny punkt Targów w Kościelcu. Na stoisku Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Poznaniu pracownicy udzielali fachowego doradztwa na temat technologii produkcji, ochrony środowiska, ekologii, agroturystyki, grup producentów rolnych, zakładania przedsiębiorczości na obszarach wiejskich. Jednak największym zainteresowaniem cieszyło się doradztwo z zakresu nowej perspektywy finansowej na lata 2014-2020. Odwiedzający mogli także skorzystać z porad na stoiskach KRUS, ARiMR, ARR, Wielkopolskiej Izby Rolniczej, Wielkopolskiego Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt, różnych banków, instytucji ubezpieczeniowych.

Nieodłączną częścią targów jest zwiedzanie udostępnionych poletek doświadczalnych Zakładu Doświadczalnego Oceny Odmian w Kościelcu. Dobór odmian i zakup odpowiedniego kwalifikowanego materiału siewnego cieszy się coraz większym zainteresowaniem Rolników.

Zgodnie z tradycją Targi to również prezentowanie twórczości ludowej: występy orkiestr dętych, lokalnych zespołów folklorystycznych i uczniów szkoły muzycznej są zawsze ciepło przyjmowane przez zwiedzających Targi. Kultywowanie tych zwyczajów należy również do zadań doradczych zachowania dziedzictwa kulturowego na wsi.

Z kilkuletnich obserwacji wiemy, że do Kościelca przyjeżdżają rodziny z dziećmi, dlatego pomyśleliśmy o najmłodszych uczestnikach Targów. Dla nich przygotowano atrakcje w wesołym miasteczku i ścieżkę dydaktyczną, gdzie wraz z rodzicami mogły spędzić czas na podziwianiu egzotycznych ptaków ozdobnych, gołębi czy królików.

Targi Rolnicze w Kościelcu, jako impreza edukacyjno- promocyjna przyczyniają się do podnoszenia wiedzy z zakresu innowacyjności obszarów wiejskich. Uczestnicy mają większe rozeznanie w dostępności do nowoczesnych środków produkcji i możliwościach skorzystania z funduszy europejskich. Impreza podnosi kompetencje mieszkańców obszarów wiejskich w zakresie rozwoju przedsiębiorczości i zakładania działalności gospodarczej, kultywuje wiejskie tradycje, wpisuje się idealnie w programy PROW 2014-2020 dotyczące obszarów wiejskich.

Życzymy uczestnikom Targów w Kościelcu, żeby zdobytą wiedzę wykorzystali przy realizacji własnych projektów w ramach funduszy PROW 2014-2020.

Bardzo dziękuję wszystkim, którzy pomogli w organizacji Targów.

Józef Gęziak

ZD w powiecie konińskim

Rozpoczyna się nabór wniosków o przyznanie pomocy finansowej w ramach poddziałania „Wsparcie na przystępowanie do systemów jakości” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wnioski można składać w dniach od 1 grudnia 2015 r.
do 29 stycznia 2016 r. w oddziale terenowym Agencji Rynku Rolnego, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę wnioskodawcy. Pomoc przyznawana jest rolnikowi aktywnemu zawodowo, który uczestniczy w systemach jakości, wytwarza produkty przeznaczone bezpośrednio lub po przetworzeniu do spożycia przez ludzi oraz spełnia określone warunki. Aby skorzystać z pomocy należy wytwarzać produkty:

1. których nazwy zostały wpisane do rejestru gwarantowanych tradycyjnych specjalności, o  którym mowa w art. 22 ust.1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i  środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012 r. str. 1) lub rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, o którym mowa w  art. 11 Rozporządzenia MRiRW z dnia 6 sierpnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania, wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej w ramach poddziałania „Wsparcie na przystępowanie do systemów jakości”, lub
2. objęte systemem rolnictwa ekologicznego, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylającym rozporządzenie EWG nr 2092/91 (Dz. Urz. UE L 189 z  20.07.2007 r., str. 1, z poź. zm.), lub
3. objęte systemem ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych wyrobów winiarskich, o których mowa w części II tytule II rozdziale I sekcji 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013 r., str. 671, z póź. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1308/2013” lub
4. integrowanej produkcji roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o  środkach ochrony roślin (Dz. U. z 2015 r. poz. 547, lub
5. zgodnie ze specyfikacją i standardami systemu „Jakość Tradycja”, lub
6. zgodnie ze specyfikacją i standardami systemu „Quality Meat Program”, lub
7. zgodnie ze specyfikacją i standardami systemu „Pork Quality System”, lub
8. zgodnie ze specyfikacją i standardami systemu „Quality Assurance for Food Products”
   – „Tuszki, elementy i mięso z kurczaka, indyka i młodej polskiej gęsi owsianej”, lub
9. zgodnie ze specyfikacją i standardami systemu „Quality Assurance for Food Products”
   – „Kulinarne mięso wieprzowe”, lub
10. zgodnie ze specyfikacją i standardami systemu „Quality Assurance for Food Products”
    – „Wędliny”.

Szczegółowe informacje nt. warunków i trybu przyznawania (w tym formularze wniosków), wypłaty oraz zwrotu pomocy finansowej
w ramach poddziałania  „Wsparcie na przystępowanie do systemów jakości” dostępne są na stronie internetowej Agencji Rynku Rolnego  oraz w  siedzibach Oddziałów Terenowych Agencji.

Źródło: arr.gov.pl

Autor: Grażyna Barczykowska,
WODR w Poznaniu, ZD Piła

Jesień to dobry czas  aby przypomnieć o modzie. Tegoroczne miodobranie  pszczelarze zaliczają do dobrych,  gdyż susza nie zdążyła wyrządzić szkód kwitnącym  drzewom akacji i lipy oraz innym miododajnym roślinom. W ofercie handlowej mamy więc aromatyczne i zdrowe miody pszczele.

Jak powstaje miód?

Podstawowym surowcem, z którego powstaje miód, jest słodka wonna substancja zwana nektarem, wytwarzana przez kwiaty w celu zwabienia owadów-zapylaczy. Obok cukrów, wody oraz drobnych ilości substancji mineralnych, a także kwasów, nektar zawiera pewne składniki specyficzne dla danej rośliny. Są to olejki wonne, barwniki a czasem i inne substancje, które potem częściowo występują w miodzie. Toteż miody z nektaru roślin leczniczych odznaczają się właściwościami leczniczymi. Zapach, smak i kolor miodu zależą więc od rodzaju nektarów z jakich powstały. Drugim surowcem miodowym jest spadź, która jest sokiem roślinnym, z którego mszyce pobrały części białkowe a w zamian wzbogaciły go wydzielinami własnego organizmu. Właściwości miodu spadziowego takie jak barwa, smak, zapach i konsystencja zależą od rośliny dostarczającej słodkiego surowca.

 Miody gatunkowe.

Najczęściej miód pochodzi z nektaru różnych roślin rosnących obok siebie i kwitnących w jednym czasie, jednak jeżeli dany obszar porośnięty jest roślinami jednego gatunku pszczelarz może uzyskać miód gatunkowy np. rzepakowy, gryczany gdy pasieka na czas kwitnięcia rzepaku lub gryki była przewieziona w okolice ich plantacji. Taki miód musi być wybrany z ula zaraz po przekwitnięciu danej rośliny miododajnej pod warunkiem, że pszczoły zebrały wystarczająco dużo nektaru aby miodem zapełnić komórki plastrów, odparować  go i zasklepić  woskiem, aby miód był dojrzały do wybierania. I wtedy możemy nazywać go nazwą gatunku tej rośliny np. rzepakowy czy gryczany. Ze względu na obsiewanie dużych powierzchni rzepakiem lub gryką stosunkowo łatwo można otrzymać miód rzepakowy. Należy dodać, że plantacja rzepaku lub gryki o powierzchni 1 ha, przy sprzyjających warunkach pogodowych dostarczy nektaru tylko dla kilku rodzin pszczelich, które przerobią go na miód rzepakowy i lub gryczany.  Dla przykładu gdyby popularna akacja lub lipa stanowiła plantację o powierzchni 1 ha to byłaby pożytkiem dla pszczół z kilkunastu uli. Stąd wynika, że trudno jest otrzymać miód gatunkowy w dużej towarowej pasiece znając nasze realia, gdzie skupiska akacji i lip są niewielkie ze względu na ustawiczne wycinanie drzew. Jeżeli więc kupujemy miód w pasiece i w ofercie jest duży wybór miodów gatunkowych między innymi  akacjowy, lipowy, wrzosowy, malinowy, nagietkowy itp.  to zastanówmy się, czy ta różnorodność nie jest tylko dla zachęty klienta a w rzeczywistości nieprawdziwa. Niewiarygodny jest również miód gatunkowy zachwalany jako z własnej pasieki a w tym terenie nie występuje dana roślina  np. wrzosy. Najbardziej wiarygodny miód to wielokwiatowy, bo pszczoła zbiera nektar ze wszystkich nektarujących w danym miejscu i czasie kwiatów. Nie da się ukierunkować pszczół na dany gatunek rośliny. Może być tylko przewaga nektaru rośliny dominującej przy produkcji miodu. Kupujmy więc miód w pobliskiej  małej pasiece bo tylko taka gwarantuje produkcję prawdziwego miodu.

Miód na zdrowie.

Kiedy myślimy o leczniczych właściwościach miodu, z reguły przypomina nam się „ babciny” sposób na przeziębienie- herbata z miodem. Nie doceniamy jego wszechstronnego leczniczego działania w wielu schorzeniach a także zastosowania w kosmetyce do pielęgnacji skóry. Miód składa się w ponad 80% z łatwo przyswajalnych cukrów prostych, głównie glukozy i fruktozy. Zawiera również cenne witaminy i mikroelementy: witaminę A, C, PP, wapń fosfor, żelazo i magnez. Ma także korzystny wpływ na zdrowie i warto w małych ilościach jeść miód  nawet codziennie, nie tylko przy przeziębieniu. Najważniejszą cechą miodu istotną w lecznictwie jest jego działanie antybiotyczne – hamujące rozwój bakterii, wirusów, grzybów. Dzięki temu jest pomocny przy infekcjach górnych dróg oddechowych (przede wszystkim lipowy, wielokwiatowy), ale także w zakażeniach oczu- zapaleniu spojówek, rogówki,  jęczmienia, które często są wywoływane przez bakterie. Za sprawą właściwości antybiotycznych miód przyśpiesza gojenie ran, odmrożeń, i poparzeń i zapobiega ich zakażeniu bakteriami. Miód ma jednak jeszcze inne, mnie znane właściwości lecznicze. Ma działanie moczopędne, przez co może być stosowany wspomagająco w leczeniu chorób układu moczowego (wrzosowy), ponadto poprawia przemianę materii, reguluje trawienie  (akacjowy), przyśpiesza gojenie wrzodów  żołądka i dwunastnicy. Reguluje motorykę jelit i leczy ich nieżyt. Polecany jest w diecie  osób chorych na wątrobę i drogi żółciowe. Obniża także ciśnienie krwi, reguluje pracę serca i rozszerza naczynia wieńcowe, hamuje proces miażdżycowy (rzepakowy). Ponieważ miód w większości składa się z cukrów, ma także wpływ na poprawę nastroju, działa przeciwdepresyjnie, uspokaja i zapobiega  problemom ze snem (lipowy). U dzieci wzmacnia odporność i wspomaga rozwój umysłowy. Osobom dorosłym poleca się miód szczególnie w stanach zmęczenia, wyczerpania fizycznego i umysłowego. Duża dawka cukrów prostych szybko dodaje energii. Właściwości miodu wykorzystuje się również w kosmetyce dodając go do produktów i stosując w zabiegach jako środek przeciwbakteryjny. Ponadto miód nawilża i uelastycznia skórę, czyni ją gładką i miękką zapobiega powstawaniu zmarszczek i rozjaśnia przebarwienia. Ma ph zbliżone do ludzkiej skóry, dlatego doskonale ją nawilża i nie podrażnia. Dla skóry suchej poleca się masaże miodowe, kąpiele w wodzie z dodatkiem miodu a do twarzy maseczki.

Krystalizacja miodu.

Krystalizacja, czyli skrupianie się miodu,(postać stała) jest procesem naturalnym, zachodzącym prawie we wszystkich miodach. Jedne rodzaje miodu krystalizują szybciej, inne zaś wolniej, ale na ogół biorąc, miód płynny nie skrystalizowany jeszcze wiosną przyszłego roku może budzić pewne podejrzenia, jeśli chodzi o jego jakość. Miód skrystalizowany można łatwo doprowadzić do stanu płynnego ogrzewając go, ale trzeba robić to ostrożnie, aby miodu nie przegrzać, gdyż traci dużo na wartości. Kupujmy więc bez obaw miód skrystalizowany.

Zafałszowanie miodu.

Do najczęściej spotykanych zafałszowań miodu zalicza się dodawanie do niego syropu z cukru bądź podkarmianie pszczół syropem w czasie trwania pożytku w celu uzyskania większej ilości miodu. Miód uzyskany w następstwie podkarmiania pszczół w niewłaściwej porze nie jest pełnowartościowy, zawiera dużą ilość sacharozy i jest traktowany jako zafałszowany.

Gdzie kupić miód ?

U znajomego pszczelarza, który posiada pasiekę, dla której wystarczy pożytków tj. kwitnących i nektarujących w danym czasie i w danej okolicy  roslin miododajnych niezbędnych do produkcji prawdziwego miodu.

Materiał źródłowy:

Poradnik pszczelarski, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne

Pszczoły leczą Ferdynand Jaśko, Agencja Wydawniczo-Usługowa EMILIA s.c. Kraków

Mała zawartość wilgoci w glebie to duże wyzwanie dla maszyn wykorzystywanych do uprawy gleby. Zdecydowanie jednak dotyczy to pługów, których zadaniem  jest poderwanie  obrócenie resztek pożniwnych  i ziemi.

W tym roku ze względu  na warunki atmosferyczne /długotrwały brak opadów/ w wielu regionach kraju gleba jest wysuszona, co może  powodować problemy z właściwym  wykonaniem orki pod zasiew  rzepaku i  zbóż ozimych . Problemy będą z zagłębianiem pługów i szybszym zużywaniem elementów roboczych  /dłut, lemieszy i odkładnic/. Ważnym i kluczowym w przypadku pługów zagonowych i obrotowych jest zachowanie prawidłowego kąta pracy pługa względem podłoża. Niezależnie od warunków czy jest susza czy też  nie a więc nawet w przypadku panującej obecnie suszy, pług powinien być położony równolegle  do powierzchni gleby oraz prostopadle  do niej /patrząc na słupice  od tyłu agregatu/. O tym, czy tak ustawiony pług będzie wchodził w glebę, z punktu widzenia maszyny decyduje kilka elementów. Wśród  najważniejszych warto wymienić: stan  i geometrię głównych elementów roboczych narzędzi /dłut i lemieszy/ a także ich masę.

Największe  problemy z zagłębieniem w czasie suszy będą miały starsze konstrukcyjnie pługi zagonowe. Cechują się  one dużo niższą masą  niż pługi obrotowe, a poza tym są wyposażone  w lemiesze – bez ostrych dłut. W przypadku tych pługów, podstawą jest ich solidne dociążenie. Poza tym w przypadku krótkich pługów/ 2-3 skibowych / z prostymi lemieszami , można pokusić się o lekką zmianę kąta pomiędzy słupicami, a powierzchnią pola. Lekkie ,,pochylenie‘’pługa w kierunku dziobu lemiesza /w przp. pługów zagonowych – patrząc z tyłu pługa, górna część jego wieżyczki powinna być pochylona w lewo/ z pewnością ułatwi zagłębienie pługa. Trzeba mieć  też świadomość, że taka zmiana powoduje również zmianę wzdłużnego  położenia pługa tylne korpusy są położone  wtedy niżej niż przednie. Wymagana  jest  więc korekta wzdłużnego położenia narzędzia /pługa/, poprzez skrócenie  łącznika centralnego. Poza tym w takim przypadku, zmienia się geometria  przesuwania gleby po korpusie i jej odkładnie. Powierzchnia pola jest mniej wyrównana, a elementy robocze szybciej się zużywają. Problemy  z zagłębianiem pługów mogą być mniejsze w przypadku wykonywania orki pługami obrotowymi. Wpływa na to przede wszystkim, wyższa  masa w stosunku do prostych maszyn zagonowych. Tutaj pomaga standardowa konfiguracja, która obejmuje długie dłuta przy lemieszach, o ostrym kącie natarcia. Nie należy zmieniać  kąta pochylenia słupic względem podłoża – pochylenia pługa w kierunku dłut ze względu na dłuższą konstrukcję pługa /4,5 i więcej korpusów/ może tworzyć zbyt duże różnice w głębokości pracy pługa, pomiędzy  pierwszym a ostatnim korpusem. Warto  zachować  zatem tzw.0 kąt pracy/90 stopni położeniem słupicy, podłożem patrząc z tyłu  pługa / pamiętając o tym, że kąt powinien być ustawiony w momencie w którym dwa boczne koła ciągnika znajdują się w bruździe. Jeśli ciągnik stoi na caliźnie, pług i tak jest ,,położony ‘’ na dłuta , zatem nacierają one  z większą siła na glebę i pług bez  problemów zagłębia się nawet na suchej glebie. Warto  również mieć na uwadze  i to, że w skrajnie suchych warunkach  orkę zaczynać należy w momencie, w którym w bruździe znajduje się tylko koło przednie, zaś koło tylne położone jest na caliźnie. Przedstawiciele  firm produkujących pługi, mówią również o tym, że orkę w trudnych warunkach powinniśmy wykonywać nieco wolniej – tak aby jakość odkładania skib była dobra, a szybkość jazdy wtedy ograniczy przyśpieszone zużywanie elementów roboczych pługów. W przypadku orki na suchych glebach /czy w takich latach jak ten rok – susza/ elementy robocze ścierają się dużo szybciej, a zatem ograniczenie prędkości roboczej /orki/ z 8 do 6 km/h, może znacznie wydłużyć czas eksploatacji elementów roboczych pługów.

Źródło materiału opracowania/ farmer.pl-technika rolnicza/.

Opracował: Idzi Baraniak

ZD Ostrzeszów