Większość rolników w naszym kraju uprawę żyta traktują jako uzyskanie przy niewielkich nakładach finansowych średnich plonów ze słabej ziemi. Materiał siewny, nawożenie czy ochrona chemiczna w uprawie żyta nie są odpowiednio dostosowane, aby uzyskać maksymalny efekt produkcji.

Tym artykułem chciałabym zwrócić uwagę rolników na uprawę żyta, aby uzyskać z niego wyższy i lepszej jakości plon.

Ostatni spis rolny z 2010 roku pokazał, ze na 4602,72 ha użytków rolnych znajdujących się na terenie Gminy Ceków-Kolonia na 3250,87 ha uprawiane są zboża, z czego uprawa żyta stanowi niecałe 30% (862,23 ha) i ma największy udział w strukturze zbóż więc warto na nie zwrócić szczególną uwagę. Mimo, że z roku na rok powierzchnia uprawy żyta maleje, jednak jest najpopularniejszym gatunkiem zbóż na ziemiach słabych, których na terenie naszej Gminy jest dużo.

Przez wiele lat uprawiano żyto populacyjne, dopiero od 1994 roku zarejestrowano pierwszą odmianę mieszańcową w naszym kraju i zwiększa się ich ilość oraz poprawia jakość.

Żyto mieszańcowe w porównaniu do populacyjnego posiada:

Ø  Większą odporność na suszę, ponieważ posiada silniejszy system korzeniowy

Ø  Wyższe plony

Ø  Większa MTZ

Ø  Większe krzewienie roślin

Ø  Więcej ziaren w kłosie

Ø  Większe wykorzystanie azotu z gleby

Do odmian żyta mieszańcowego najlepiej plonujących w naszym województwie według listy zalecanych odmian COBORU należą:

Ø  SU Performer

Ø  SU Stakkato

Ø  Tur

Ø  SU Drive

SU PERFORMER (Saaten-Union Polska)- plenność bardzo dobra. Odporność na pleśń śniegową, mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną i źdźbłową, septoriozy liści, rynchosporiozę i choroby podstawy źdźbła – średnia. Rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 100 ziaren dość mała, wyrównanie średnie. Odporność na porastanie ziarna w kłosie średnia, liczba opadania duża, tolerancja na zakwaszanie gleby średnia.

SU STAKKATO (Saaten-Union Polska)- odporność na rynchosporiozę, septoriozę liści i choroby źdźbła- dość duża, na pleśń śniegową, mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną i rdzę źdźbłową- średnia. Rośliny dość niskie, o średniej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren średnia, wyrównanie dość dobre. Odporność na porastanie ziarna w kłosie i liczba opadania dość duże, zawartość białka mała. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.

TUR (HR Smolice)- Odporność na pleśń śniegową i septoriozę liści- dość duża, na mączniaka prawdziwego, rynchosporiozę choroby podstawy źdźbła, rdzę brunatną i źdźbłową- średnia. Rośliny średniej wielkości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren, wyrównanie, gęstość w stanie zsypnym średnie. Odporność na porastanie ziarna w kłosie dość mała, liczba opadania średnia, zawartość białka mała. Tolerancja na zakwaszenie gleby średnia.

SU DRIVE (Saaten-Union Polska)- odporność na septoriozę liści i rynchosporiozę- dość duża, na pleśń śniegową, mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, rdzę źdźbłową i choroby podstawy źdźbła- średnia. Rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie dość dobre. Odporność na porastanie ziarna w kłosie i liczna opadania średnie. Zawartość białka mała do bardzo małej. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.

Materiał siewny żyta mieszańcowego trzeba wymieniać co rok, ale można skorzystać z dopłaty do materiału siewnego w Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (KOWR), który przejął obsługę tego dofinansowania od ARR. Wnioski można składać co rok miedzy 15 stycznia a 25 czerwca za materiał siewny kwalifikowany zakupiony i zużyty do siewu między 15 lipca a 15 czerwca. Dopłata do materiału siewnego zbóż w 2016 roku wynosiła 69,40 zł, mniej jak w poprzednim roku. W tym roku stawki dopłaty do materiału siewnego kwalifikowanego nie są jeszcze znane. Będą ogłoszone w Rozporządzeniu Rady Ministrów miesiąc później, czyli do 31 października 2017 roku.

Źródło:

1.        COBORU.

2.        Główny Urząd Statystyczny.

Rozpoczynając swoją pracę doradczą w połowie lat 80 kierownictwo WOPR –u zalecało nam doradcom upowszechniać wśród rolników uprawę kukurydzy która w tym czasie była uprawą niszową, zwłaszcza w uprawie na ziarno. Ważnym instrumentem w doradztwie było zakładanie demonstracji na polach rolników i w ten sposób pokazać i upowszechnić intensywną ochronę pszenicy ozimej jako podstawowego zabiegu umożliwiającego ochronę przed patogenami i uzyskanie zamierzonego celu demonstracji to jest zwiększenie plonu i poprawę jakości. Rolnik w ramach demonstracji otrzymywał środek do zwalczania chorób i był zobligowany do zakładania ścieżek technologicznych, które umożliwiały( bez niszczenia roślin) wjeżdżanie w łan pszenicy ozimej po fazie krzewienia. Będąc na początku lat 90 w Danii w czasie odwiedzania tamtejszych gospodarstw można było zaobserwować ze każda plantacja pszenicy posiadała równe w odległości ścieżki przejazdowe po którym mogły przemieszczać się ciągniki z opryskiwaczem czy z innymi maszynami wykonujące nawożenie czy ochronę roślin. Udało się upowszechnić uprawę kukurydzy zarówno na ziarno jak i na kiszonkę Obecna pozycja kukurydzy to głównie olbrzymi postęp hodowlany. Rolnicy mają w tej chwili dobrze opanowaną uprawę, zbiór czy to na ziarno czy na kiszonkę. Gospodarstwa są coraz lepiej wyposażone w maszyny bądź coraz częściej korzystają z specjalistycznych usług w tym zakresie od siewu po zbiór. Dlaczego nie udało się upowszechnić wśród rolników siewu pszenicy czy innych zbóż z ścieżkami technologicznymi. Z obserwacji wynika ze trudno na moim terenie znaleźć takie plantacje. Celowość zakładania ścieżek była od dawna znana natomiast w ówczesnych jak i teraźniejszych warunkach praktycznie nie wykonywana. Jednym z powodów są małe uprawiane plantacje, jest nie dostosowanie parametrów posiadanych w gospodarstwie siewników i opryskiwaczy umożliwiających precyzyjne wykonanie ścieżek. Nawet gdy rolnik posiada zestaw maszyn umożliwiające wykonanie ścieżek to trudność jaką sprawia blokowanie właściwych aparatów wysiewających (w rozumieniu rolnika bezsensowność schodzenia z ciągnika) i zapamiętywanie za którym przejazdem należy je blokować. To wydłuża czasu siewu a wśród rolników nadal panuje przekonanie ze wygodniej i bez znaczenia do uzyskania plonów jest wykonanie ścieżek, ugniatając zboże w czasie wykonania zabiegów ochrony. Zboża należą do roślin uprawnych, których ugniatanie kołami jest w miarę bezpieczne do momentu strzelania w źdźbło. Później takie ich traktowanie kołami ciągnika wiąże się z opóźnionym dojrzewaniem kłosów i sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Ścieżki są wykonywane co któryś przejazd na polu na przykład co 3 przejazd lub co 5, a powierzchnia nie obsiana będzie stanowić 5-10 %, zależnie od szerokości użytych maszyn. Ścieżki przejazdowe powszechnie stosowane są w nowoczesnych dużo obszarowych gospodarstwach gdzie standardem jest osiąganie wysokich i stabilnych plonów dzięki możliwości wjazdu w łan od początku do końca okresu wegetacji w celu wykonania ochrony i nawożenia. W tych gospodarstwach w celu wyeliminowania powyższych wad stosuje się siewnik z automatycznym kontrolerem ścieżek do siewników wykorzystujące elektrycznie sterowane mechanizmy tworzenia ścieżek technologicznych. Naliczenie przejazdów odbywa się automatycznie z użyciem czujnika stanu co pozwala precyzyjne ustalić blokadę aparatów wysiewających o wyliczonej szerokości ścieżki. Pszenica ozima jest rośliną wymagającą wielokrotnych zabiegów związanych z nawożeniem, ochroną. Plony roślin rosnące przy ścieżkach będą rekompensowane dzięki lepszemu naświetleniu (efekt brzegowy). Małe plantacje wykonujące podstawową ochronę będą w dalszym ciągu tworzyć ścieżki ugniatające w czasie przejazdów ochronnych powodując uszkodzenia zbóż. Gdy będą wykonywane zabiegi do okresu strzelania w źdźbło (ugniatanie kołami jest w miarę bezpieczne ) ślady i straty z przejazdu będą zminimalizowane. Jeżeli rolnik zakłada późniejszą ochronę każdy ucisk koła będzie powodował ze w tym miejscu zwiększy się presja na choroby i pogorszy się ilość i jakość kłosa. Tworzenie ścieżek zapobiega powstawaniu omijaków ( to jest pasów roślin nieopryskanych lub nałożenia się oprysków na siebie),a dzięki precyzyjnemu utrzymaniu szerokości roboczej jest możliwość nawożenia i ochrony do zbiorów zbóż bez omijaków i bez możliwości uszkodzenia mechanicznego roślin, przez co zmniejsza się rozwijanie chorób na uszkodzonych roślinach i oszczędza się także na materiale siewnym. W gospodarstwach uprawiających towarowo pszenicę ozimą zastosowanie ścieżek technologicznych powinna być normą z korzyścią dla rolnika. 

Źródło

Hanna Niemczyk, Jerzy Buliński Wpływ ścieżek przejazdowych na plon roślin uprawnych https://ir.ptir.org/artykuly/pl/136/IR(136)

Ścieżki technologiczne (ścieżki dla późniejszych przejazdów ciągnika z maszyną pielęgnacyjną, Tramline System) www.siewniki.info.pl/cieki-technologiczne.

Gmina Krzywiń położona jest na urokliwych terenach, które przyczyniły się do powstania znakomitej bazy gospodarstw agroturystycznych. Można tutaj wypocząć na łonie natury, zrelaksować się, poznać smak prawdziwej wielkopolskiej kuchni oraz skorzystać z atrakcji oferowanych przez poszczególnych Gospodarzy.
W 9 gospodarstwach agroturystycznych mieści się sie około 100 miejsc noclegowych.
Można między innymi wypocząć w położonym wśród lasów i pól uprawnych, z bezpośrednim dostępem do pięknego, bogatego w ryby jeziora gospodarstwie agroturystycznym „Nad Jeziorkiem” w Bieżyniu, którego właścicielami są Joanna i Włodzimierz Szajek.
W Bieżyniu znajduje się również drugie gospodarstwo „ Pod Orzechami” Państwa Wiesławy i Tomasza Bąk, którzy zajmują się agroturystyką od lat. Wiedząc co jest najważniejsze dla gości, starają się zapewnić spokój i wysoki standard wypoczynku, czym zapewniają sobie wielu stałych klientów.
Na wzgórzu, wieńczącym przebogatą panoramę okolicy Łagowa stoi gospodarstwo agroturystyczne Krystyny Olejniczak, gdzie walorom przyrodniczym dorównują tylko specjały jej kuchni, bogatej w przetwory i tradycyjne wielkopolskie przepisy.
„Zielona Chata” Doroty i Czesława Kaczmarek, położona jest w centrum malowniczej wsi Cichowo, nad rozciągającym się na 7 km jeziorem, gdzie można spokojnie wypocząć, a także aktywnie spędzić czas (skutery wodne, windsurfing) .
Gospodarstwo Agroturystyczne „ U Ani i Bogumiła” Państwa Kraśniewskich, położone nad malowniczym jeziorem Zbęchy, stanowi oazę spokoju, gdzie można pozwolić sobie na prawdziwy wypoczynek i relaks.
Tutejsze ośrodki agroturystyczne mogą stanowić znakomitą alternatywę dla wakacji w dużych, zatłoczonych kurortach, w których trudno o ciszę i spokój. Zlokalizowane w pobliżu lasów i jezior, oferują doskonałe warunki do wypoczywania i obcowania z naturą. Można w nich zapomnieć o codziennym gwarze, zgiełku i pośpiechu, odetchnąć pełną piersią i napawać się pięknymi krajobrazami.
 

To już drugi raz w Ratajach koło Górki Klasztornej spotkali się rolnicy z gminy Łobżenica i okolicznych gmin na pokazie zbioru kukurydzy na kiszonkę. Impreza zorganizowana przez „IGP Polska”, ”GRENE” sklep w Łobżenicy, firmę ”CLAAS”, oraz „AGRO-LAND” i Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego PZDR w pow. pilskim.

Zanim rozpoczął się zbiór odwiedziła nas grupa przedszkolaków z przedszkola w Łobżenicy. Dzieci grzecznie słuchały opowieści o kukurydzy jakie przedstawił im p. Tomasza Świstek i oglądały z zainteresowaniem sprzęt do jej zbioru. Po przekazanych informacjach obdarował dzieci słodyczami i opaskami odblaskowymi.

Trzynaście odmian kukurydzy wysianych na poletkach demonstracyjnych firmy ”IGP Polska„ doczekało się zbioru 23.09.2017 r. Doradca terenowy p. Tomasz Świstek z „IGP Polska” zapoznał uczestników pokazu z charakterystyką poszczególnych odmian. Wśród nich były odmiany ogólnoużytkowe, kiszonkowe, ziarnowe i na biomasę. Dzięki takim poletkom rolnicy są w stanie porównać w jednakowych warunkach uprawy różnice odmianowe. Jednakowa gleba, nawożenie, termin siewu i zbioru, oraz ta sama ochrona .W ten sposób można uchwycić zmienność danej odmiany i jestem pewien, że plon zależy wyłącznie od odmiany. Podczas zbioru oceniany był plon zielonej masy. Każda odmiana była na miejscu ważona, a pobierane próby trafiły do laboratorium, w którym zostanie dokonana analiza jakościowa, a mianowicie jaki jest udział skrobi i poszczególnych składników pokarmowych danej odmiany. W ten sposób otrzymane informacje przekazywane są rolnikom w doradztwie indywidualnym jak i na szkoleniach informacyjnych. W spotkaniu uczestniczył prof. dr hab. inż. Zbigniew Podkówka z UTP w Bydgoszczy, który wyjaśniał jak ważne jest właściwe i prawidłowe przygotowanie kiszonki z kukurydzy dla bydła mlecznego i opasowego. Pan profesor podczas zbioru udzielał indywidualnych odpowiedzi na nurtujące rolników pytania.

Nie mogło zabraknąć poczęstunku dla zebranych rolników, jak i pamiątek z uczestnictwa w pokazie, które sponsorowane były przez ”IGP Polska” oraz firmę dystrybutorską „GRENE”.