Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie”
Napisane przez Grażyna KoniecznaDnia 17 października br. w miejscowości Stawisko u państwa Fajkowskich, w gospodarstwie agroturystycznym „ Pod Lipami”, w powiecie Słupeckim odbyła się konferencja na temat „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie”.
Uczestnikami konferencji były osoby z obszarów wiejskich, posiadające gospodarstwa agroturystyczne oraz zainteresowane tą tematyką. Z terenu powiatu gnieźnieńskiego udział brały panie z miejscowości Trzuskołoń z gm. Niechanowo wraz z doradcą zajmującym się Rozwojem Obszarów Wiejskich.
Na spotkaniu poruszane były kwestie dziedzictwa kulturowego w szerokim znaczeniu, zarówno pod względem kulinarnym jakim jest produkt regionalny, jak i miejsc, które nas otaczają i opowiadają swoją historie. A wszystko to po przez rozpropagowanie w inicjatywach Lokalnych Grup Działania i wykorzystanie wszystkich tych dóbr w gospodarstwie agroturystycznym jako miejsca do wypoczynku wyróżniającego się oraz podkreślającego swoją indywidualność.
Po spotkaniu jesteśmy jeszcze bardziej przekonani do tego, iż wszystko co jest wokół nas, zabytki, miejsca, tradycje, życie na wsi teraz i dawniej, wymaga zachowania, pielęgnacji, przekazywania dalszym pokoleniom i rozpropagowania danego terenu wśród gości przebywających w naszym regionie.
W czasie spotkania można było podpatrzeć, nauczyć się robienia pięknych kwiatów z papieru. Zakupić produkty wykonane metodą zdobniczą dekupaż.
Galeria
-
Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie” Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie”
-
Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie” Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie”
-
Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie” Konferencja „Dziedzictwo kulturowe wielkopolskiej wsi jako wartość zasługująca na zachowanie”
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProId419156449d
Handel zagraniczny towarami rolno-spożywczymi w okresie I-VII 2017 r.
Napisane przez Krajowy Ośrodek Wsparcia RolnictwaW pliku PDF udostępniamy opracowanie pn. „Informacja dotycząca handlu zagranicznymi towarami rolno-spożywczymi w okresie I-VII 2017 według podstawowych grup towarowych, z elementami prognozy na cały 2017 r.”, przygotowane w Biurze Analiz i Strategii Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.
Dnia 27.10.2017r. o godz. 12.00 w sali sesyjnej Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu odbyła się wyjątkowa uroczystość wręczenia wyróżnień laureatom plebiscytu „Mistrzowie AGRO 2017”. Głównym organizatorem plebiscytu był „Głos Wielkopolski”. Patronat honorowy objął Marszałek Województwa Wielkopolskiego Marek Woźniak. Partnerzy towarzyszący to: Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu i Agromarket Jaryszki. Był to wyjątkowy dzień, gdzie wielu sołtysów, kół gospodyń wiejskich, gospodyń, rolników, gospodarstw agroturystycznych otrzymało zasłużone wyróżnienia. Plebiscyt organizowany przez Głos Wielkopolski cieszył się wyjątkowym zainteresowaniem. Mieszkańcy danych regionów mogli oddawać głosy na swoich faworytów przez wysyłanie esemesów. W powiecie szamotulskim „Mistrzami AGRO 2017” zostali:
- Sołtys Roku 2017 Mariusz Makówka z Kłodziska ,
- Koło Gospodyń Roku 2017 KGW Kłodzisko pod przewodnictwem Pani Marzeny Grzeszkowiak,
- Gospodyni Roku 2017 Dagmara Pieprzyk z Chełminka,
- Rolnik Roku 2017 Wojciech Pawlak z Gąsaw,
- Gospodarstwo Agro Anna Winiaszewska z Zajączkowa.
Gratulujemy.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProIdf43bd4724e
Od kilku lat funkcjonują w Polsce zagrody edukacyjne. Tworzone są często w istniejących gospodarstwach agroturystycznych, bądź też powstają wraz z nimi. Względy ekonomiczne motywują właścicieli gospodarstw agroturystycznych do poszerzenia swej oferty o działalność edukacyjną. Jest to bowiem dodatkowy dochód, zwłaszcza poza sezonem. Niekiedy jest to również misja. Stwarza bowiem możliwość przybliżenia dzieciom i młodzieży naturalnego środowiska gospodarstwa wiejskiego, przekazania wiedzy na temat pochodzenia żywności i sposobu jej wytwarzania. Zagrody edukacyjne mogą byś tworzone jako samodzielne podmioty, bez świadczenia usług hotelowych czy gastronomicznych. Zaplecze do działalności edukacyjnej mogą stanowić różnego rodzaju budynki gospodarcze; stodoły, obory, stajnie, szopy, spichlerze itp., a także budynki do przetwórstwa jak: młyny, domowe piekarnie itp. Dobre warunki tworzy też położenie gospodarstwa, posiadanie sprzętu rolniczego i obecność zwierząt w gospodarstwie.
Aby zagroda mogła funkcjonować należy przygotować program a następnie zaprezentować go podczas warsztatów, pokazów, szkoleń, czy zielonych szkół. W ramach zajęć mogą odbywać się warsztaty przetwarzania zboża z pieczeniem chleba, uprawy poletek, warsztaty zielarskie, czy lekcje przyrody na łonie natury.
Zajęcia edukacyjne mogą przynieść korzyści zarówno rolnikom jak i uczestnikom. Szkoły zyskują urozmaicony proces kształcenia poprzez prowadzenie zajęć praktycznych. Zajęcia w zagrodach realizowane są w ramach programów szkolnych i pozaszkolnych a także stanowią atrakcję turystyczną dla rodzin z dziećmi.
Pobyt w gospodarstwie daje możliwość poznania wielu dawnych zawodów: młynarza, garncarza, kowala, a także pszczelarza i rolnika. Zajęcia w zagrodach edukacyjnych sprzyjają wszechstronnemu rozwojowi dziecka oraz rozwijają wiele zmysłów. Korzyści ma także rolnik. Jest to dla niego dodatkowe źródło dochodu, okazja do spotkania z potencjalnym konsumentem oraz satysfakcja z trudu włożonego w pracę w gospodarstwie.
Jak funkcjonuje zagroda edukacyjna mogli przekonać się uczestnicy wyjazdu studyjnego z powiatu kaliskiego do województwa warmińsko - mazurskiego we wrześniu bieżącego roku.
Zagroda Edukacyjna "Ziołowy Dzbanek" położona jest we wsi Sąpy, gminie Młynary, w powiecie elbląskim. Jej właścicielami są: Państwo Ewa i Waldemar Nisiewicz. Powstała w 2015 r. i należy do Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych. Ukierunkowana jest głównie na warsztaty z wykorzystaniem ziół i gliny, a także pozyskiwanie i przetwórstwo mleka oraz uprawę ziemniaka. Zagroda składa się z 4 budynków: budynek dawnej obory został wystylizowany na chatę zielarską, a stara stodoła stała się wiatą garncarską. Ponadto reanimację przeszedł dawny budynek gospodarczy gdzie utworzono salę biesiadno-konferencyjną oraz dom na agroturystykę z ziołowymi pokojami: lawendowy, makowy, chabrowy, lniany, nagietkowy. Adaptacja i remont zagrody trwał 6 lat. W roku 2016 zagroda zajęła I miejsce w wojewódzkim konkursie "Zielone Lato" w kategorii zagród edukacyjnych. Różnorodność programów edukacyjnych daje możliwość udziału w warsztatach zarówno przedszkolaków, jak i seniorów. W czerwcu 2017 zagroda otrzymała certyfikaty: Produkt Warmia i Mazury na działania: "Chata zielarska - zajęcia warsztatowe i edukacyjne z zakresu zielarstwa i rękodzieła", "Wiata garncarska - zajęcia warsztatowe i edukacyjne z zakresu z garncarstwa i rękodzieła" Tutaj na warsztatach powstają: ziołowe mydełka, gliniane cudeńka, ziołowy papier czerpany, lalki „motanki” i wiele innych
Zagroda „Ziołowy dzbanek” znajduje się w wiosce tematycznej Sąpy - „Babia Dolina”. „Wioska tematyczna” powstała w 2014 r. w ramach projektu realizowanego przez LGD Wysoczyzna Elbląska, inicjatorem powstania wioski była Fundacja "Teraz My" prowadzona przez Panią Ewę Nisiewicz. Pani Ewa prowadząc od 2010r. fundację i przeróżne warsztaty zauważyła, że głównie w prace na rzecz wsi angażują się dziewczynki i kobiety i to zrodziło pomysł na powstanie wioski tematycznej. Od 2015r. pozyskiwała pieniądze z zadań publicznych na stworzenie produktów nawiązujących do tematu przewodniego wioski. Podczas przeróżnych warsztatów powstały drewniane numery domów w kształcie płaskorzeźb bab, na plenerach powstały 3 duże rzeźby bab, ławeczka baby i dziada, zwyczajowe drewniane nazwy ulic i miejsc: np. Ziołowa, Par Baby Jagi, plac zabaw Babolandia itp. Działania wioski i działających tu organizacji zostały trzykrotnie nagrodzone w powiatowym konkursie "Wieś z inicjatywą powiatu elbląskiego" I miejsce - 2015, II miejsce - 2016, III miejsce - 2017. Pieniądze z nagród m.in. przeznaczono na powstanie wielkiego panoramicznego witacza z babami, osprzętowania do siatkówki itp. Przez ten czas społeczność wsi zaangażowała się w zmianę wizerunku wsi. Stowarzyszenie Mieszkańców Wsi Sąpy (które założyła Pani Ewa i jest jego członkiem) podjęło się rewitalizacji wiejskiego stawu. Od 4 lat odbywa się Turniej Rekreacyjno-Sportowy "W pogoni za Babim Latem"
W roku 2017 działania Fundacji „Teraz My”, zagrody "Ziołowy Dzbanek" i wioski tematycznej zostały docenione w Ogólnopolskim Konkursie "Sposób na sukces". Pani Ewa została laureatem w kategorii Aktywizacja Obszarów Wiejskich. Statuetka została wręczona 4.07.2017 w Belwederze na oficjalnej gali.
Wsparcia zagrodom edukacyjnym udziela Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Krakowie, Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego. Pomoc ta polega na doradztwie merytorycznym poprzez szkolenia, seminaria, warsztaty, a także poprzez działalność wydawniczą. Od kilku lat funkcjonuje w Polsce Ogólnopolska Sieć Zagród Edukacyjnych - przedsięwzięcie powstałe w wyniku realizacji projektu przez Centrum Doradztwa Rolniczego, Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w oparciu o doświadczenia europejskie.
W imieniu swoim oraz uczestników wyjazdu studyjnego dziękuję Pani Marcie Bieciuk Kierownikowi Sekcji Wiejskiego Gospodarstwa Domowego i Agroturystyki w Warmińsko-Mazurskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Olsztynie za wskazanie zagród edukacyjnych i pomoc w wyborze do zwiedzania
Ważne informacje do prowadzenia tej działalności można uzyskać na stronie: www.zagrodaedukacyjna.pl
Więcej zdjęć i informacji o zagrodzie „Ziołowy dzbanek” na stronie www.ziolowydzbanek.pl
W artykule wykorzystano materiały informacyjne: Jadwiga Nowakowska, Jarosław Bomba – „Liderki w społeczności wiejskiej w procesach rozwoju lokalnego”
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProId653ebf9521
Chwast, o którym zapomniano, choć do wejścia Polski do Unii Europejskiej był chwastem kwarantannowym i ze względu na małe zagrożenie zniesiono wszystkie obwarowania kwarantannowe. Co ciekawe, niektóre gatunki kanianki w Europie podlegają ochronie, ponieważ są tak rzadkie. Na terenie Polski występuje kilka gatunków kanianek i zaczynają pojawiać się jako chwast (tab1.). W powiecie kaliskim w bieżącym roku (2017) kanianka wonna pojawiła się na plantacjach motylkowych drobnonasiennych (fot.1). Przyczyna jest prozaiczna; materiał niekwalifikowany kupowany na targowisku. Rolnicy często kupują materiał siewny niekwalifikowany kierując się niską ceną oraz dostępnością. Kupując niesprawdzony materiał siewny nie tylko motylkowych drobnonasiennych może rolnika wpędzić w kłopoty - o zysku nie wspominając. Dotyczy wszystkich gatunków roślin uprawnych i ich odmian. Kwalifikowany materiał siewny w wyniku hodowli twórczej i zachowawczej zapewnia spodziewany efekt uprawy danej rośliny czy odmiany. Stosowanie niekwalifikowanego materiału siewnego grozi obniżeniem plonu, niesie ze sobą ryzyko przenoszenie chorób oraz zanieczyszczenia chwastami takimi groźnymi jak kanianka –bohaterka artykułu (fot.2).
|
Fot. 2. Plantacja lucerny zachwaszczona kanianką (A. Marczak) |
Wszystkie kanianki są pasożytami; nie mają chlorofilu choć u niektórych gatunków występuje w śladowych ilościach. Same nie są w stanie produkować asymilatów, muszą korzystać z żywiciela. Po skiełkowaniu pęd wykonuje ruch, aby uchwycić roślinę żywicielską podobno wyczuwa żywiciela po zapachu. Owija się ściśle wokół niej wbijając ssawki, czerpiąc gotowe asymilaty dla swojego wzrostu i zdolności reprodukcyjnych wyniszczając całkowicie żywiciela, po czym korzeń zamiera. Żywicielem może zostać kilka roślin, które zostaną oplątane siecią z łodyg pasożyta. Wyrywając jedną zaatakowaną roślinę zrywamy część łodyg pozostałe na innej roślinie nadal żyją niszcząc plantacje, zachowując zdolność do reprodukcji. Po skoszeniu z większą siłą korzysta z asymilatów i przyspiesza dojrzewanie nasion (fot.5). Plon rośliny uprawianej maleje w oczach (fot.4). Kanianki oplatające pędy mogą przyrastać 20cm na dobę. Zaatakowany żywiciel nie zmienia składu, natomiast sama kanianka jest toksyczna i w zależności od żywiciela może zmieniać składniki zapasowe (Henryk Różański 2011). Dla zwierząt gospodarskich są niebezpieczne, ponieważ zawierają toksyny, głównie glikozyd kuskutynę. Działa trująco na wszystkie zwierzęta gospodarskie, powoduje zakłócenia w funkcji przewodu pokarmowego i układu nerwowego (Adam Paradowski 2016). Mogą też przenosić groźne dla roślin uprawnych wirusy (Magdalena Mularczyk 2014).
|
Fot. 3. Skoszona lucerna z kanianką (A. Marczak) |
Zenon Woźnica (2012) podaje, że kanianki mają również możliwości rozmnażania wegetatywnego i rozprzestrzeniają się za pomocą zimujących pączków przetrwalnikowych oraz łodyżek wykonujących krążące ruchy i zdążających chemotropicznie w kierunku rośliny żywicielskiej. Mimo specjalizacji kanianki mogą żerować na innych roślinach szczególnie chwastach w ten sposób zwiększają możliwości przetrwania (fot. 4).
|
Fot. 4. Kanianka na chwastach polnych -nietypowym żywicielu (A. Marczak) |
W zwalczaniu najważniejsza jest profilaktyka, używać tylko kwalifikowanego materiału siewnego i nawet jak braknie, nie kupować materiału niewiadomego pochodzenia, lepiej wstrzymać się z dosiewem. Bardzo ważne jest gruntowne czyszczenie maszyn i narzędzi, które są wykorzystywane do zbierania z obszarów zakażonych zanim będzie można je wykorzystać do innych prac.
Gdy na plantacji pojawi się kanianka należy obserwować plantacje i drugi pokos należy nisko szybciej skosić i następne koszenia także muszą być przyspieszone, aby nie dopuścić do pełni kwitnienia pasożyta. Używanie jako paszy lucerny czy koniczyny zachwaszczonej kanianką grozi zatruciem zwierząt szczególnie krów mlecznych (Sowul Przemysław (2017). Dodatkowo może być źródłem dalszego zachwaszczenia innych upraw nawożonych obornikiem czy resztkami pasz, w których znajdują się nasiona kanianki. Można zwalczać kaniankę za pomocą totalnie działających herbicydów na miejsca zachwaszczone lub całe plantacje. Dobrze jest stosować herbicydy działające negatywnie na kiełkujące nasiona, najlepiej wiosną. Kiełkuje późną wiosną natomiast kwitnie od czerwca do września. Stosując herbicyd na kiełkujące nasiona musimy przestrzegać prewencji i karencji, co jest trudne z powodu braku zaleceń. Największe zagrożenie jest w niedokładnym zbiorze każdej rośliny pasożyta, aby nie wydał nasion (fot.5). Nasiona osypane oraz nasiona wprowadzone z materiałem siewnym mogą w glebie czekać na korzystne warunki do 12 lat (Sowul Przemysław 2017). Intensywna uprawa zmniejsza zdolność kiełkowania do 6 lat. Nasiona kiełkują na głębokości nie większej niż 6 cm, można to zjawisko wykorzystać przeorując wierzchnią warstwę gleby głęboko i uprawiać przez 12 lat systemem bezorkowym albo założyć trwały użytek. Można także odłogować zachwaszczone pole, spełniając jednocześnie warunek zazielenienia oczywiście przy odpowiednio wymaganej powierzchni.
Barbara Rudkowska (1984) na łąkach i pastwiskach zaleca zwalczanie przez systematyczne wykaszanie lub wypasanie porażonych miejsc połączone z silnym nawożeniem, przez stosowanie herbicydów, a następnie przez przekopanie i podsiew powstałych pustych miejsc. W obecnym czasie, kiedy liczy się koszty, kanianka wygląda jak przekleństwo. Wystarczy, że zaczniemy stosować integrowaną ochronę roślin a uchronimy się od klątwy.
|
Fot. 5. Dojrzewająca kanianka na pokosach zielonki z lucerny (A. Marczak) |
![]() |
Tabela 1. Cechy porównawcze kanianek zestawił Wilhelm Lampeter |
Literatura:
Lampeter Wilhelm (1967): Zwalczania chwastów w produkcji nasiennej. PWRIL s186-190
Mularczyk Magdalena (2014): Wszechświat, t. 115, nr 1 ̶ 3/2014 Diabelskie włosy
Paradowski Adam (2016): Herbologia w tabelach. s 46
Rudkowska Barbara (1984): Atlas roślin łąkowych i pastwiskowych. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne s. 63
Sowul Przemysław (2017): Kanianka - szczególnie groźna dla producentów mleka Rolnicze ABC nr 4 (319)
Różański Henryk (2011): Kanianka – Cuscuta w praktycznej fitoterapii. Medycyna Dawna I Współczesna
Woźnica Zenon (2012): Herbologia podstawy biologii, ekologii i zwalczania chwastów. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne s.63
W miesiącach letnich w gminie Kazimierz Biskupi odbyło się wiele imprez, spotkań i turniejów dla mieszkańców. Chociaż pogoda była chimeryczna w tym roku to nie przeszkodziła w zabawie i wspólnej integracji.
Ponieważ był to okres wakacyjny najwięcej było zabaw dla dzieci i młodzieży min: rozgrywki sportowe z objazdowym domem kultury, rajdy rowerowe a także projekt Hip Hop Wierusze, który polegał na pokazaniu sztuki malarskiej, jaką jest graffiti i stworzenia za jej pomocą obrazu. W projekcie uczestniczyli młodzi mieszkańcy i miłośnicy Koła Pałacowego w Posadzie a wszystko odbyło się w hiphopowej oprawie muzycznej. Patronem duchowym projektu był Karol Wierusz Kowalski przede wszystkim artysta malarz, ale też działacz społeczności lokalnej, m.in. sędzia pokoju i naczelnik straży ogniowej, z którego są dumni mieszkańcy Posady.
Dla starszych odbywały się imprezy integracyjne w sołectwach, zawody wędkarskie, mecze piłki nożnej i siatkówki, Bieg pod Tysiącletnimi Dębami czy spływ kajakowy Wielką Pętlą Wielkopolski. Jednym z ciekawszych był projekt grupy nieformalnej z Nieświastowa Swojskie Babki pt.: Dożyneczki na start w ramach, którego odbyły się warsztaty kulinarne dla dzieci, warsztaty plastyczne dla dzieci oraz mamy i taty, ludowe warsztaty taneczne i warsztaty wyplatania wieńca dożynkowego. Sporo tego, ale Panie dały radę. Podsumowanie projektu nastąpiło na dożynkach gminnych dnia 27 sierpnia w Kazimierzu Biskupim na stadionie 700 – lecia podczas turnieju sołectw, który wygrało oczywiście sołectwo Nieświastów. Pogoda na dożynkach jak najbardziej dopisała a licznie przybyli mieszkańcy mogli podziękować Bogu za zebrane polny a potem wspólnie bawić się przy muzyce i delicjach przygotowanych przez Koła Gospodyń Wiejskich.
W gminie Kazimierz Biskupi jak i pewnie w każdej gminie stale coś się dzieje. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj akcja porządkowania świata, która miała na celu zmianę postrzegania odpadów, jako śmieci i dostrzeżenie w nich surowcowego potencjału oraz zainspirowanie i zaktywizowanie Polaków do działania na rzecz środowiska i promowanie obowiązującego od lipca br standardu selektywnej zbiórki. W szkołach na terenie gminy akcja Sprzątania Świata odbyła się 15 września.
Drugim wydarzeniem było obchodzenie 9 września z inicjatywy Ruchu Czerwonego Krzyża, jednej z największych organizacji humanitarnych, Światowego Dnia Pierwszej Pomocy. Zaprezentowano umiejętności udzielania pierwszej pomocy, a także promowano akcję edukacyjną wśród mieszkańców.
Kolejnym wydarzeniem, które należy docenić jest budowa strefy rekreacyjnej przez członków Koła Wędkarskiego. Sami pozyskali materiały budowlane i narzędzia od zaprzyjaźnionych kolegów sponsorów a w czynie społecznym wykostkowali plac i ustawili ławeczki. Taki punkt posłuży wszystkim, jako miejsce do odpoczynku i np.: jako przystanek na trasie rowerowej. Bardzo, dobry pomysł chłopaki!
Jest już listopad, ale gmina Kazimierz Biskupi nie szykuje się do snu zimowego. Obecnie realizowane są dwa wydarzenia Wielka Zawierusza i Nakręcona Gmina. Ale o tym innym razem.
zdjęcia pochodzą ze strony www.facebook.com/GminaKazimierzBiskupi
Galeria
-
Koło Wędkarskie na nowym placu Koło Wędkarskie na nowym placu
-
Obraz malowany techniką graffiti Obraz malowany techniką graffiti
-
Rajdy rowerowe ścieżkami lasu kazimierskiego Rajdy rowerowe ścieżkami lasu kazimierskiego
-
Zabawy sportowe Zabawy sportowe
-
Zawody wędkarskie Zawody wędkarskie
-
Dożynki 2017 Dożynki 2017
-
Bieg pod Tysiącletnimi Dębami Bieg pod Tysiącletnimi Dębami
-
Zabawy dla dzieci Zabawy dla dzieci
-
Dożynki 2017 Dożynki 2017
-
Rajdy rowerowe Rajdy rowerowe
-
Zabawy dla dzieci Zabawy dla dzieci
-
Wędrowny Dom Kultury Wędrowny Dom Kultury
-
Zawody sportowe Zawody sportowe
-
Pokaz pierwszej pomocy Pokaz pierwszej pomocy
-
Warsztaty rodzinne Warsztaty rodzinne
-
Warsztaty muzyczne dla dzieci Warsztaty muzyczne dla dzieci
-
Warsztaty kulinarne dla dzieci Warsztaty kulinarne dla dzieci
-
Warsztaty plastyczne dla dzieci Warsztaty plastyczne dla dzieci
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProId240fa56279
W dniu 12 września odbył się pierwszy Dzień Soi. Wydarzenie zostało zorganizowane przez Hodowlę Roślin DANKO ZHR Oddział w Szelejewie, Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu oraz Stadninę Koni w Racocie i Stadninę Koni w Pępowie.
Spotkanie rozpoczęło się od powitania przybyłych gości przez Prezesa Hodowli Roślin Danko Tomasza Dutkiewicza. Następnie przedstawiono program spotkania. Jako pierwszy wystąpił dr hab. Jerzy Nawracała z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Podczas swojej prelekcji przedstawił możliwości uprawy i wykorzystania soi w Polsce. Prezentacja zawierała również informacje o plonach i powierzchni uprawy na świecie z podziałem na lata i kraje. Mgr inż. Marek Oblicki z kombinatu rolnego Kietrz omówił opłacalność upraw soi oraz perspektywy zagospodarowania nasion. Analiza uwzględniała różne warianty – m.in. z dopłatą do roślin wysokobiałkowych oraz bez niej. Następna prezentacja, przedstawiona przez dr. Agnieszkę Katańską-Kaczmarek – Hodowcę soi w Danko HR, dotyczyła nowej odmiany soi Erica – jej możliwości plonotwórcze, wymagania klimatyczno-glebowe oraz specyficzne właściwości odmianowe.
Część teoretyczną spotkania zakończył dr Dariusz Majchrzycki – Dyrektor Działu Marketingu i Sprzedaży w Danko HR. Zapoznał on uczestników z nową ofertą odmianową firmy, w szczególności z bogatym asortymentem odmian roślin wysokobiałkowych.
Później zebrani goście mieli możliwość zobaczenia z bliska uprawy soi na pobliskim polu należącym do Danko HR. Wśród odmian soi znajdujących się na prezentacji polowej była omawiana wcześniej Erica. Na zakończenie przeprowadzono dyskusję, podczas której zainteresowani zadawali nurtujące ich pytania dotyczące praktycznych zasad uprawy oraz problemów z nią związanych.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProId1596520b4f
Jubilesz 50-lecia Koła Gospodyń Wiejskich w Gumienicach
Napisane przez Agnieszka KręgielskaW sobotę 28 października 2017r. w świetlicy wiejskiej w Gumienicach, gm. Pogorzela, odbyły się obchody Jubileuszu 50‑lecia Koła Gospodyń Wiejskich. Obchody rozpoczęły się uroczystą mszą świętą, którą odprawił ksiądz kanonik Dariusz Banosz wraz z wikarym. Następnie, przywitania wszystkich przybyłych gości dokonała przewodnicząca KGW pani Renata Szczęsna, która sprawuje tę funkcję od lutego 2017r., natomiast członkinią jest od ok. 20lat. Wśród zaproszonych gości z całej gminy nie zabrakło władz samorządowych: Burmistrza Piotra Curyka, sekretarza Jerzego Hejduka, przewodniczącej wszystkich KGW w gminie Pogorzela Marii Pazoły, Przewodniczącego Kółek Rolniczych pana Ireneusza Szymałki, przedstawicieli Powiatowego Banku Spółdzielczego, Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego, a także delegacji kół gospodyń z terenu gminy. Członkinie w osobach: pani Grażyny Jarus, Magdaleny Popławskiej przedstawiły multimedialną historię KGW, w której podkreśliły ważną rolę działalności KGW na płaszczyźnie integracji środowiska wiejskiego. Przypomniały sylwetkę, zmarłej w zeszłym roku, pani Teresy Mikstackiej założycielki i wieloletniej przewodniczącej koła. Przytoczyły zebranym, że to właśnie w miesiącu październiku obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet Wiejskich ustanowiony przez Organizację Narodów Zjednoczonych 19 października 2008r. Zaakcentowały również, że Koło Gospodyń Wiejskich, jako dobrowolna, niezależna organizacja społeczno-zawodowa kobiet wiejskich, nierozerwalnie związana jest z kółkami rolniczymi. Równie mocno podkreślono zaangażowanie członkiń w konkursach gastronomicznych, rękodzieła i innych. Kobiety zrzeszone w kole przejawiały, przez szereg lat, czynny udział w konkursach organizowanych przez WODR w Poznaniu. I tak, podczas tegorocznej imprezy ,,Wielkopolska Wieś Zaprasza’’ w Gołaszynie, zdobyły trzecie miejsce w konkursi ,,Warzywne cudaki”. Koło Gospodyń Wiejskich działa organizując Dzień Kobiet, wieczorki taneczne, wyjazdy na wycieczki, włącza się w organizację Dnia Dziecka, dożynek wiejskich i gminnych. Panie angażują się w prace na rzecz wsi: sprzątanie świetlicy po remoncie, dbanie o plac zabaw. Po przedstawieniu działalności, zaproszono wszystkich do obejrzenia zaplecza kuchennego, które po gruntowym remoncie wygląda zachwycająco. O poświecenie kuchni został poproszony ksiądz kanonik Dariusz Bandosz. Podczas prac została wyrównana posadzka, położono terakotę, zakupiono nowe szafki kuchenne, okap przemysłowy. Wymienione zostały drzwi od zaplecza. Zamontowano nową kuchenkę gazową. Po przeglądzie zaplecza, przyszedł czas na odśpiewanie gromkiego „Sto lat” oraz na życzenia i prezenty. Wszystkie Koła z całej gminy na ręce Przewodniczącej złożyły bukiety kwiatów, upominki oraz gorące życzenia. W trakcie okolicznościowego spotkania nie zabrakło również poczęstunku.
Wszystkim członkiniom życzymy wszystkiego najlepszego oraz realizacji wielu przyszłych działań.
Mieszkańcy sołectwa Głębokie, w celu aktywizacji mieszkańców, zorganizowali 8 października rajd rowerowy. Trasa rajdu prowadziła przez Smardzewski las do Besiekier w województwie Łódzkim, gdzie malowniczo położone są ruiny zamku.
Ruiny zamku besiekierskiego stoją na kopcu otoczonym zarośniętym sztucznym stawem. Zamek zbudowany był na planie czworoboku (38x40 m) z wysuniętą kwadratową wieżą bramną, której górna część była ośmiokątna. Zamek wzniesiono na przełomie XV i XVI wieku z inicjatywy, któregoś ze stolników brzeskich Mikołaja lub Wojciecha Sokołowskiego herbu Pomian
Jako materiał budowlany wykorzystano cegłę, a na fundamenty głazy narzutowe. Obiekt posiadał jeden główny budynek mieszkalny na całej długości skrzydła północnego i 2 mniejsze przy bramie. Zachowały się mury obwodowe do wysokości pierwszego piętra, fragmenty budynku mieszkalnego oraz sterczący wysoko fragment wieży.
W ruinach był czas na odpoczynek, mały poczęstunek i gorące napoje. W czasie postoju uczestnicy wycieczki, dowiedzieli się o legendzie związanej z zamkiem. Jest to legenda o rycerzu, który założył się z diabłem Borutą z pobliskiej Łęczycy, że zbuduje od podstaw zamek, ale nie skorzysta z siekiery. Tak też zrobił, zamek zbudował jednak nie wiedział że jeden z chłopów zwożących kamienie na zamek nazywa się Siekierka. Zakład więc przegrał i stracił na rzecz diabła duszę jak i zamek, który nazwano następnie Besiekierami. Diabeł podobno wciąż go pilnuje, do dziś jest czasami widziany po zmroku.
W drodze powrotnej uczestnicy nie omieszkali zatrzymać się w lesie, co zaowocowało znalezieniem przepięknych okazów grzybów.
Po powrocie w sali wiejskiej w Głębokiem, czekał na wszystkich poczęstunek. Uczestnicy wyjazdu zgodnie ustalili, aby organizować jak najwięcej podobnych spotkań.
Galeria
-
Uczestnicy rajdu rowerowego Uczestnicy rajdu rowerowego
-
Uczestnicy rajdu rowerowego Uczestnicy rajdu rowerowego
-
Uczestnicy rajdu rowerowego Uczestnicy rajdu rowerowego
-
Uczestnicy rajdu rowerowego Uczestnicy rajdu rowerowego
-
Uczestnicy rajdu rowerowego Uczestnicy rajdu rowerowego
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProId6358fb9bcc
Obornik to nawóz organiczny. Każde gospodarstwo posiadające zwierzęta gospodarskie jest posiadaczem tego jakże cennego nawozu. Obornik bowiem powstaje na bazie odchodów zwierzęcych i ściółki. Od wielu lat jego wykorzystanie w rolnictwie jest bardzo duże, a od kilku lat pojawia się też w uprawach amatorskich na ogródkach działkowych.
Obornik składa się z odchodów (kału i moczu) zwierząt gospodarskich oraz ściółki. Rodzaje obornika różnią się składem w zależności od tego, od jakich zwierząt pochodzą, a także od stopnia przefermentowania odchodów.
Dziś, kiedy dla wielu z nas ma znaczenie ekologia oraz rolnictwo integrowane obornik ma coraz większe znaczenie. Stosowanie obornika w gospodarstwie jest znacznie tańsze niż zakup nawozów mineralnych i zdrowsze. Obornik jest bogaty w potrzebne roślinom uprawowym mineralne składniki odżywcze, substancję organiczną i posiada korzystną dla gleby mikroflorę bakteryjną.
Zastosowanie obornika dostarcza glebie najważniejszych składników mineralnych, takich jak azot (N), fosfor (P) i potas (K). Poza tym obornik jest bogaty również w szereg innych bardzo ważnych składników mineralnych, takich jak wapń, magnez, bor oraz żelazo.
Obornik zawiera też sporą dawkę masy organicznej, z której powstaje próchnica, a jej wzrost w glebie wpływa na poprawę żyzności, urodzajności i struktury gleby. Stosując obornik w gospodarstwie, do gleby wprowadzamy również mikroorganizmy, które przyczyniają się do poprawy biologicznej aktywności gleby oraz rozwoju odpowiedniej mikroflory glebowej.
Pamiętajmy jednak aby ten cenny nawóz stosować z rozwagą i odpowiednio dawkując, gdyż mimo licznych korzyści wynikających z zastosowania obornika to przenawożenie może przyczynić się do strat w uprawach jak również spowodować zanieczyszczenie wód gruntowych.
Aby osiągnąć jak najlepsze efekty nawożenia pamiętajmy o optymalnych terminach nawożenia obornikiem. Termin ten zależy od wymagań nawozowych uprawianych roślin oraz od rodzaju zastosowanego obornika. Ogólnie przyjęte jest, że najlepszym terminem zastosowania obornika jest wczesna wiosna lub późna jesień. Aby zapobiec stratom składników pokarmowych w nawozie przyorujemy go zaraz po wywiezieniu na pole lub najpóźniej na drugi dzień. Nie zastosowanie tej zasady wpłynie na ubytki głównie azotu, który jest najważniejszym składnikiem obornika.
WAŻNE: Pamiętajmy, że nie wolno obornika stosować na glebę zamarzniętą i pokrytą śniegiem ze względu na możliwość zanieczyszczenia wód gruntowych.
Literatura: www.PoradnikOgrodniczy.pl;
dr A. Kocoń, Obornik - bezcenny nawóz.
Opracował: Janusz Michałowicz – PZDR Jarocin
Więcej...
Dynia znana była już w czasach starożytnych, pochodzi z Ameryki Środkowej. Była tam uznawana za przysmak, szczególnie smażona w miodzie. W tym też czasie świeżo utarta dynia była podawana jako środek przeczyszczający. W Polsce popularnie zwana była banią , natomiast w samej Wielkopolsce mówiono na nią korbol.
Gdy dotarła do Europy była traktowana jako egzotyczna ciekawostka, jednak wkrótce zostały odkryte jej niezwykłe zalety i walory smakowe. Uprawiano ją w niemal wszystkich krajach Europy. W Polsce szybko zdobyła popularność, goszcząc na stołach biednych i bogatych.
Wartości odżywcze dyni
Szczególnie cenna dynia to ta o pomarańczowym miąższu. Im kolor miąższu intensywniejszy, tym więcej zawierał witamin. Dynie zawierają ich stosunkowo dużo miedzy innymi witaminy A, B1, B2, C, PP, również składniki mineralne, zwłaszcza fosfor, wapń ,żelazo, magnez i potas oraz beta-karoten, który w organizmie przekształca się w witaminę A. Doskonale wiemy ,że witamina A i E wspaniale wpływa na cerę. Utrzymuje odpowiednią wilgotność skóry i zwalcza niekorzystne dla zdrowia wolne rodniki.
Dynia jest bogata w białko, a w dodatku nie tuczy. Dzięki dużej zawartości celulozy pomaga nam zrzucić zbędne kilogramy w kuracjach odchudzających. Jedząc potrawy z dyni możemy liczyć na dobrą przemianę materii przyczyniając się do pozbycia z organizmu nagromadzonych tłuszczów, a oto nam chodzi w diecie odchudzającej. Dynia zawiera również pektyny i kwasy organiczne.
Ze względu na małą zdolność wiązania azotanów z gleby dynię możemy nazwać warzywem ekologicznym. W żywieniu dzieci oraz ludzi chorych na miażdżycę, stwardnienie tętnic, nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek, choroby wątroby, otyłość i zaburzenia przemiany materii jest lepszym produktem niż marchew. Wzmacnia doskonale system immunologiczny.
Pestki dyni
Pestki dyni również są wykorzystywane w żywieniu, pożyteczne są szczególnie dla mężczyzn przede wszystkim dlatego, że zapobiegają rozrostowi i zapaleniu gruczołu krokowego czyli prostaty.
Pestki dyni są źródłem łatwo przyswajalnego organicznego cynku. Cynk jest potrzebny naszym włosom i paznokciom, u panów wpływa na prawidłową czynność jader. Panowie potrzebują czterokrotnie więcej cynku niż kobiety. Pestki dyni mają około 30-40% oleju, bardzo dużo nienasyconych kwasów tłuszczowych wpływających na obniżenie tzw. złego cholesterolu.
Dynia to jedno z najbardziej uniwersalnych warzyw w kuchni, przeżywa obecnie swój renesans. Możemy zauważyć coraz większe zainteresowanie tym warzywem, co widać w sklepach i na ryneczkach. Z miąższu „korbola” możemy robić sałatki, surówki, ugotować zupę ,kompot czy użyć jako dodatku do ciast i placków.
Jedzmy więc dynię, wprowadzajmy do codziennych jadłospisów .Zachęcajmy dzieci do spożywania tego wspaniałego i cennego dla naszego zdrowia warzywa.
Ja uwielbiam budyń z dyni myślę ,że dzieci go również polubią.
Przepis na deser z dyni:
Składniki: 500g dyni, 500ml mleka, 2 łyżki mąki ziemniaczanej, 1 jajko, 1 łyżka masła, cukier waniliowy, cynamon.
Sposób przygotowania: Dynie obrać pokroić w kawałki i ugotować w wodzie. Odcedzić i zmiksować na gładki mus. Wlać 400ml mleka, dodać jajko i masło. W reszcie mleka rozrobić mąkę. Gdy budyń zacznie się gotować wlać mleko z mąką i ugotować budyń. Dosłodzić do smaku cukrem i cynamonem.
Opracowała Iwona Graf
Źródło:http://dziecisawazne.pl/wszystko-co-musimy-wiedziec-o-dyni/
W dniu 27 października 2017 roku tj. w piątek w Sali Sesyjnej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu odbyła się gala podsumowująca plebiscyt „Głosu Wielkopolskiego” Mistrzowie Agro. Gala zgromadziła zwycięzców zarówno etapu wojewódzkiego oraz tych, którzy otrzymali najwięcej głosów na swoich powiatach. Mistrzowie Agro, byli wybierani w pięciu kategoriach: Rolnik Roku, Gospodyni Roku, Koło Gospodyń Wiejskich Roku, Gospodarstwo Agroturystyczne Roku oraz Sołtys Wielkopolski 2017. W konkursowe szranki stanęło około 4 tysięcy kandydatów, a nagrodzono i wyróżniono ponad 200 osób. Zwycięzcy poszczególnych kategorii odebrali wyróżnienia, dyplomy, medale pamiątkowe, a laureaci etapu powiatowego odebrali także nagrody. Wśród tych nagrodzonych na etapie powiatowym znaleźli się rolnicy z gminy Gołuchów: Beata Szymoniak z Jedlca w kategorii najlepsza gospodyni, Marek Olejniczak z Czechla w kategorii rolnik roku, Agroturystyka pod Bocianem z Gołuchowa w kategorii najlepsze gospodarstwo agroturystyczne i Stowarzyszenie Gospodyń Wiejskich Akacja - KGW Szkudła w kategorii najlepsze Koło Gospodyń Wiejskich. Wszyscy zwycięzcy z powiatu, w każdej kategorii plebiscytu otrzymali:
- medale marszałka województwa wielkopolskiego
- prezentację na łamach "Głosu Wielkopolskiego"
- awans do finału wojewódzkiego (zachowując zdobyte głosy)
Patronat honorowy nad plebiscytem objął pan Marek Woźniak, marszałek województwa wielkopolskiego. Partnerami akcji byli: Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego oraz Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Oddział w Poznaniu, Agromarket Jaryszki i Brico Marche ze Skórzewa.
Plebiscyt miał za zadanie popularyzować Wielkopolskę oraz wielkopolskich rolników zaangażowanych i widocznych w swoich regionach zamieszkania.
Zdjęcia udostępniła Pani Beata Szymoniak.
Andrzej Otto – PZDR Pleszew, gmina Gołuchów
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2380#sigProId8f39370835
Jak co roku w październiku WODR w Poznaniu przeprowadza liczenie gospodarstw agroturystycznych działających na terenie Wielkopolski. Takie liczenie przeprowadzili również doradcy na terenie powiatu tureckiego.
W powiecie tureckim działa obecnie 15 gospodarstw, w tym 3 to obiekty turystyki wiejskiej znajdujące się na obszarach wiejskich, ale nie związane z gospodarstwem rolnym. Pozostałe 12 to gospodarstwa, w których miejsca noclegowe znajdują się w budynkach w czynnych gospodarstwach rolnych.
Poniżej wykaz adresowy działających gospodarstw, na poszczególnych gminach powiatu tureckiego:
Gmina Dobra:
Alina i Sylwester Janik – Eko-agroturystyka, 62-730 Dobra, Dąbrowa 13, tel. 63 2799230; 511196193 – 15 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Ewa Kaszczyk-Zajbert i Tomasz Zajbert – „AgroLOLEK”, 62-730 Dobra, Ugory 27, tel. 609509171 – 15 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Tuliszków:
Ewa i Jerzy Klejna – „MALWA”, 62-740 Tuliszków, Tarnowa 116, tel. 503039965 – 8 miejsc noclegowych
Sławomir i Iwona Marciniak – „JAŚMIN”, 62-740 Tuliszków, Tarnowa 115, tel. 506333307; 515511058 – 12 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Przykona:
Maria Pawlak – „U PAWLAKÓW”, 62-731 Przykona, Bądków Drugi 5, tel. 607550010 – 6 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Władysławów
Martyna Zając-Andrzejewska, Robert Andrzejewski – „WIGWAM RUSSOCICE”, 62-710 Władysławów, Russocice 125, tel. 695755771 – brak miejsc noclegowych
Anna i Piotr Kujawa – Gospodarstwo Agroturystyczne KUCYK, 62-710 Władysławów, Skarbki 22, tel. 603321047 – brak miejsc noclegowych
Barbara Straszewska – 62-710 Władysławów, Międzylesie 1, tel. 512149640 – 4 miejsca noclegowe w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Kawęczyn
Katarzyna i Andrzej Majewscy –Stadnina Koni Huculskich „SKARBIEC”, 62-704 Kawęczyn, Młodzianów 26, tel. 691712961 – 4 miejsca noclegowe w czynnym gospodarstwie rolnym
Jadwiga Jaśkiewicz – 62-704 Kawęczyn, Żdżary 24, tel. 63 2886136 – 11 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Turek
Krystyna Filipiak – „NAD RZECZKĄ”, 62-700 Turek, Kowale Księże 13, tel. 723517013 – 6 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Brudzew
Agnieszka Galoch – 62-720 Brudzew, Bogdałów 28, tel. 601166882 – 20 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Sylwia Robaszkiewicz – 62-720 Brudzew, Olimpia 15, tel. 695585677 – 12 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Gmina Malanów
Magdalena Adamek – „DĘBOWE ZACISZE”, 62-709 Malanów, Zygmuntówek 8, tel. 695945092; 603079783 – 6 miejsc noclegowych
Agnieszka Laksander – 62-709 Malanów, Czachulec Stary 6, tel. 667422828 - 6 miejsc noclegowych w czynnym gospodarstwie rolnym
Należy tutaj podkreślić, że oferta usług agroturystycznych w powiecie tureckim skierowana jest przede wszystkim do mieszkańców dużych miast, którzy poszukują bliższego kontaktu z naturą, spokoju, ciszy i zwolnienia tempa życia. Ponadto, w opinii wczasowiczów, wypoczynek na wsi daje możliwość uczestnictwa w codziennym życiu i zajęciach jej mieszkańców, a także korzystania z produktów żywnościowych gospodarstwa rolnego.
Właściciele serdecznie zapraszają do odwiedzenia gospodarstw i skorzystania z ich oferty
Sytuacja hydrologiczno-meteorologiczna – stan na godz. 14.00, 30.10.2017
Napisane przez Rządowe Centrum BezpieczeństwaWedług prognozy IMGW nadal, zwłaszcza na wybrzeżu i we wschodniej połowie kraju, spodziewane są porywy wiatru do 65-70 km/h.
Aktualnie liczba odbiorców pozbawionych dostaw prądu wynosi ok. 18,5 tys., z czego najwięcej w woj. śląskim – 5962. Trwają prace naprawcze. Od północy do godz. 12.00 Państwowa Straż Pożarna zrealizowała około tysiąca interwencji, związanych głównie z usuwaniem powalonych drzew i konarów.
Pełny raport poniżej w załączniku.
- Rap._syt._sytuacja_hydro-meteo_30.10.pdf (2448 Pobrań)