Pomoc związana z wystąpieniem szkód wywołanych niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi - WODR Poznań

Europejski Bank Centralny opublikował 29 września 2017 r. kurs wymiany, po którym będą przeliczane płatności bezpośrednie za 2017 r. Wynosi on 4,3042 zł za 1 EUR. Projekt rozporządzeń opracowany w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie płatności bezpośrednich za 2017 r. przedstawia się następująco:

Całkowita kwota przeznaczona na płatności bezpośrednie wyniesie blisko 14,7 mld złotych.

  1. Jednolita płatność obszarowa – 461,55 zł/ha.
  2. Płatność za zazielenienie – 309,77 zł/ha.
  3. Płatność dla młodego rolnika – 214,82 zł/ha.
  4. Płatność dodatkowa – 177,02 zł/ha.
  5. Płatność do bydła – 291,03 zł/szt.
  6. Płatność do krów – 371,46 zł/szt.
  7. Płatność do owiec – 101,85 zł/szt.
  8. Płatność do kóz – 60,08 zł/szt.
  9. Płatność do roślin strączkowych na ziarno (do 75 ha) – 606,52 zł/ha.
  10. Płatność do roślin strączkowych na ziarno (powyżej 75 ha) – 303,26 zł/ha.
  11. Płatność do roślin pastewnych – 386,46 zł/ha.
  12. Płatność do chmielu – 2 198,06 zł/ha.
  13. Płatność do ziemniaków skrobiowych – 1 163,02 zł/ha.
  14. Płatność do buraków cukrowych – 1 563,46 zł/ha.
  15. Płatność do pomidorów – 1 654,30 zł/ha.
  16. Płatność do truskawek – 1 118,75 zł/ha.
  17. Płatność do lnu – 374,86 zł/ha.
  18. Płatność do konopi włóknistych – 303,06 zł/ha.
  19. Płatność do tytoniu – Virginia – 3,82 zł/kg.
  20. Płatność do tytoniu – pozostały tytoń – 2,68 zł/kg.

Źródło: ARiMR, MRiRW.

„ANNABURGER” to jedna z wiodących firm sprzedających szeroką gamę maszyn przeznaczonych do transportu i nawożenia organicznego w rolnictwie. Producent tych maszyn to Annaburger Nutzfahrzeug GmbH. Firma mieści się w miejscowości o nazwie Annaburger niedaleko Lipska. Początki Firmy sięgają lat 50 ubiegłego wieku. Powstała ona na bazie dobrze znanej polskim rolnikom firmy Fortschritt.

W początkowym okresie produkowała małe wozy asenizacyjne. Kiedy w wyniku wymuszonej kolektywizacji w NRD powstają coraz to większe zakłady spółdzielcze - zakład zaczyna produkcję pierwszych wozów asenizacyjnych HTS. Po roku 1970 zakład zaczyna produkcję wozów asenizacyjnych ze zbiornikami z tworzyw sztucznych. Zwiększająca się produkcja zwierzęca w tym czasie skłania producenta do budowy wozów o coraz większej wydajności.

W roku 1991 powstaje firma, która do dnia dzisiejszego nosi nazwę Annaburger Nutzfahrzeug GmbH. W początkowym okresie swojej działalności produkuje wozy asenizacyjne oraz pierwsze rozrzutniki obornika z pionowymi lub poziomymi walcami rozrzucającymi. Przełom następuje w momencie przejścia na talerzowe rozrzucanie obornika. Zasilanie olejowe napędu urządzeń talerzowych oraz łańcuchów przenośnych powoduje zwiększenie wydajności pracy rozrzutnika. Dodatkowo odpowiednie zabezpieczenie i umiejętna współpraca urządzeń talerzowych daje możliwość wykorzystania sprzętu jako rozsiewacza wapna. Ponieważ podłoga rozrzutnika wykonana jest z odpowiednio zabezpieczonej sklejki nie ma problemu ze zjawiskiem rdzewienia. Annaburger GmbH jako jedna z pierwszych firm rozpoczęła produkcję maszyny systemu MultiLand - jest to krótko mówiąc jedna maszyna w trzech wersjach. Zamontowana na podwoziu HTS serii 27 może być beczka asenizacyjna, rozrzutnik uniwersalny obornika lub naczepa objętościowa. Posiadanie takiego zestawu umożliwia zmianę profilu pracy w czasie 30 min. Rolnik może samodzielnie przełożyć na podwozie inne urządzenie gotowe do pracy. Powstają też przyczepy z przesuwną ścianą, z możliwością zamontowania adapteru rozrzutnika systemu Schab-Fix, a także wozy o dużej masie przeładowczej, które mogą być częścią systemu MultiLandPlus. Annaburger nie zapomniał tez o naczepach asenizacyjnych, które produkuje do dziś wyposażając je w rozkładane ramiona z wężami do bezpośredniej aplikacji gnojówki, o szerokości roboczej od 6 do 27metrów. Do dziś spotkać możemy wiele produktów tej firmy na naszych polach. Sprzęt jest nieawaryjny i trwały w użytkowaniu. Jeszcze dziś obserwuje się zainteresowanie wśród rolników w nabywaniu nawet wieloletnich urządzeń. Sprzęt firmy jest wsparty najnowszą techniką komputerową, tak w dziedzinie wydajności maszyny, jak i kontroli jakości jej prac. Firma cały czas unowocześnia swoje wyroby pod kontem zapotrzebowania rolnictwa, utrzymując wysoki poziom wykonania.

W roku ubiegłym firma Annaburger Nutzfahrzeug GmbH obchodziła 25-lecie swego powstania.

Ostatnio zmieniany 10 listopada 2017

Zdjęcie: Archiwum własne PZDR w powiecie kępińskim (Jan Sarnowski)

Mleko to źródło łatwo przyswajalnych składników: mineralnych, tłuszczowych i białkowych oraz witamin, które wyróżniają się korzystnym wpływem na zdrowie konsumenta. Zawiera ono szereg bioaktywnych składników pochodzących zarówno z frakcji białkowej, jak i tłuszczowej. Każdy ze składników mleka oddzielnie, jak i działając harmonijnie z innymi wykazuje szereg właściwości prozdrowotnych dla człowieka. Odgrywają one niezastąpioną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu, są w opozycji w stosunku do patogenów, zwiększają odporność. Współczesna wiedza na temat mleka wskazuje na trendy jego jak najmniejszego przetwarzania i konieczności wypasania krów na pastwiskach dobrej jakości (o odpowiednim udziale różnych gatunków roślin, w tym ziół). Wiedza ta powinna również uzmysłowić każdemu konsumentowi, jak drogocennym i niezbędnym produktem spożywczym jest mleko wysokiej jakości. Tak więc dla nas, konsumentów narażonych na choroby cywilizacyjne (m.in. miażdżyca, nadciśnienie, otyłość, cukrzyca, osteoporoza), mleko i przetwory mleczne powinny stanowić nieodzowny element codziennej diety. Składniki mineralne Mleko stanowi naturalne źródło różnych składników mineralnych, które występują w nim w ilościach i proporcjach umożliwiających optymalne wchłanianie z przewodu pokarmowego do krwi. Każdy powinien mieć świadomość, że wypijając 1 szklankę mleka (250 ml) dostarcza organizmowi m.in.: 300 mg Ca, 250 mg P, 381 mg K, 32 mg Mg, 0,95 mg Zn, 0,9 mcg Fe. Mleko i produkty mleczne są przede wszystkim doskonałym źródłem łatwo przyswajalnego wapnia, nie tylko dlatego, że obfitują one w ten składnik, ale także z powodu korzystnego stosunku wapnia do fosforu (Ca:P około 1,4 : 1). Mleko to również źródło witamin z grupy D, które w znacznym stopniu poprawiają wchłanianie tego jakże cennego budulca naszych kości. Wapń jest minerałem występującym w najwyższym stężeniu w naszym organizmie – stanowi ok. 2% masy ciała: 98% znajduje się w kościach, 1% w zębach oraz 1% krąży w postaci zjonizowanej we krwi. Mimo że zawartość wapnia we krwi jest niewielka, odgrywa ona kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu naszego organizmu, ponieważ w sytuacji, gdy jego poziom obniża się poniżej wartości fizjologicznych, organizm uzupełnia niedobory, pobierając go z kości. Fakt ten stanowi główny czynnik etiologiczny osteoporozy. Wapń reguluje pracę mięśnia sercowego, bierze udział w przesyłaniu bodźców nerwowych, a także uczestniczy w produkcji enzymów oraz hormonów biorących udział w trawieniu. Drugi z minerałów występujący w ilości średnio 100 mg% w mleku, odgrywający pozytywną rolę odżywczą, to fosfor. Fosfor występuje w mleku w postaci fosforanów wapnia, magnezu i potasu. Bierze on udział we wszystkich procesach, które zachodzą w ludzkim organizmie, dlatego też jest niezbędny do jego prawidłowego funkcjonowania. Fosfor odpowiedzialny jest za spalanie cukrów, zapewnia prawidłowe funkcjonowanie mózgu, odgrywa ważną rolę w regularnej pracy serca, a także jest składnikiem RNA i DNA. Mleko zawiera też stosunkowo dużo magnezu w ilości średnio 15 mg%. Magnez występujący w mleku odpowiada głównie za jego stabilność termiczną. Charakteryzuje się ponadto całym spektrum właściwości prozdrowotnych, m.in. uczestniczy w odbudowie fosforanowych źródeł energetycznych skurczu mięśniowego, uczestniczy w syntezie kwasów nukleinowych DNA i RNA; bierze udział w przesyłaniu impulsów nerwowych; jest niezbędny do właściwego metabolizmu witaminy C; wpływa na wzmocnienie układu odpornościowego oraz uczestniczy w procesie wytwarzania insuliny. Frakcja tłuszczowa Tłuszcz w mleku występuje w postaci naturalnej emulsji, a jego stopień rozproszenia powoduje, że może on być wchłaniany bez uprzedniej hydrolizy w przewodzie pokarmowym, co jest ważne przy żywieniu osób cierpiących na zaburzenia wydzielania żółci. Tłuszcz mleka jest konglomeratem lipidów, w skład których wchodzi ponad 400 kwasów tłuszczowych. Właściwości prozdrowotne wykazują następujące kwasy tłuszczowe: masłowy (BA), oleinowy (OA) , linolowy (LA), skoniugowany kwas linolowy (CLA), alfa linolenowy (LNA), trans wakcenowy (TVA), arachidonowy (AA), gamma linolenowy (GLA),. Dihomogammalinolenowy (DGLA), eikozapentaenowy (EPA), dokozapentaenowy (DPA) i dokozaheksaenowy (DHA). Najważniejszym źródłem skoniugowanego kwasu linolowego (CLA) w pożywieniu człowieka jest tłuszcz zwierząt przeżuwających, m.in. tłuszcz mlekowy. W produktach mleczarskich zawartość CLA ogółem waha się w granicach od 2,9 do 30 mg/g tłuszczu - antykancerogenne działanie CLA u ludzi występuje przy spożyciu 3 g/dobę. Przy zawartości około 3 g CLA/100 g tłuszczu mlekowego – pochodzącego od krów wypasanych na pastwisku lub gdy ich dawki paszowe są suplementowane naturalnymi dodatkami tłuszczowymi, np. ziarnami roślin oleistych, w 1 litrze mleka o średniej zawartości tłuszczu 4% zawarte jest średnio 1,2 g CLA. Spożycie 3 g CLA wymagałoby wypicia około 2,5 litra mleka, czyli 10 szklanek. Należy zauważyć, że jednym z najcenniejszych naturalnych źródeł CLA jest właśnie mleko, a w produktach mleczarskich takich jak ser żółty (245 mg/100 g), masło (385 mg/100 g tłuszczu) jego zawartość jest o wiele wyższa Kwasy tłuszczowe pochodzące z tłuszczu mlekowego, podobnie jak CLA oraz jego izomery posiadają udokumentowane następujące właściwości prozdrowotne: – antynowotworowe – BA, OA, TVA, AA, EPA, GLA, DGLA, DHA, – przeciwmiażdżycowe – OA, AA, TVA, DGLA, GLA, EPA, – antybakteryjne – BA, – obniżające ciśnienie krwi – EPA, DHA, – przeciwzapalne – AA, EPA, DHA, – hamujące rozwój choroby Alzheimera – DHA. Frakcja białkowa Mleko krowie dostarcza człowiekowi dużych ilości białka o wysokiej wartości biologicznej. Jego zawartość w 1 litrze mleka równa jest ilości białka zawartego w: 140 g mięsa lub ryby czy 5 dużych jajach. Białka mleka decydują o jego wartości odżywczej, prozdrowotnej i przydatności do przerobu. Mleko krowie zawiera około 30 różnych białek, wchodzących w skład frakcji kazeinowych, serwatki i otoczek kulek tłuszczowych. Wszystkie białka razem stanowią przeciętnie od 30 do 35 g w 1 litrze mleka. Do białek kazeinowych (zawartość w mleku krowim 2,2-3,2%) należą: αs1-kazeina, αs2-kazeina, β-kazeina, γ-kazeina i ?-kazeina. Do białek serwatkowych w mleku krowim (średnio 0,6%) należą między innymi: β-laktoglobulina (β-LG), α-laktoalbumina (α-LA), immunoglobuliny, laktoferyna (Lf), laktoperoksydaza (Lp), lizozym (Lz) i albumina serum (BSA) oraz kwas orotowy (OA). Główne białka mleka - kazeinowe i serwatkowe - charakteryzują się następującymi właściwościami: - kazeina ma działanie antynowotworowe, zapobiega powstawaniu nadciśnienia, ma właściwości przeciwzakrzepowe oraz jest nośnikiem wapnia i innych mikroelementów; - α-laktoalbumina (α-LA) ma działanie antynowotworowe, przeciwwirusowe, przeciwstresowe, obniż ciśnienie krwi, jest nośnikiem magnezu i cynku; - β-laktoglobulina (β-LG) ma działanie antynowotworowe i antybakteryjne - immunoglobuliny mają działanie uodparniające (chronią przed infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi) - lizozym ma działanie uodparniające oraz przeciwzapalne - laktoperoksydaza ma działanie antybakteryjne Najważniejszym białkiem serwatkowym mleka pod względem aktywności biologicznej jest laktoferyna. Charakteryzuje się ona wieloma właściwościami, ale najważniejsza z nich to tworzenie środowiska bakteriostatycznego poprzez wiązanie jonów żelaza. Natomiast z właściwościami antyoksydacyjnymi związane są jej funkcje immunomodulacyjne, m.in. zapobiega tworzeniu się złogów β-amyloidu podczas choroby Alzheimera Zawartość białka w mleku zależy od wielu czynników. Zwiększenie poziomu białka w mleku możliwe jest do osiągnięcia na drodze pracy hodowlanej, ponieważ współczynnik odziedziczalności dla tej cechy wynosi 0,5, podczas gdy dla wydajności tylko 0,2-0,25. Ponadto, aby uzyskać wysoki poziom białka w mleku można stosować dodatek pasz treściwych lub dodatek chronionych aminokwasów: metioniny oraz lizyny. Również poprzez zwiększenie ilości pobranej paszy, poprzez wysoką wartość białka ogólnego oraz niską wartość włókna, mamy możliwość zwiększenia poziomu białka w mleku. Jednak znacznie łatwiejszym i tańszym rozwiązaniem jest żywienie krów kiszonką z kukurydzy, kiszonką z traw, szczególnie z udziałem koniczyny. Rasa krów mlecznych w dużym stopniu wpływa na zróżnicowanie składników chemicznych mleka, w tym poziomu białka. Mleko krów rasy Jersey charakteryzuje się najwyższą zawartością białka oraz kazeiny. Poziom białka w mleku uzależniony jest także od wieku krowy, ponieważ jego zawartość ulega zmniejszeniu wraz z wiekiem o 0,02-0,05 jednostki procentowej na laktację. Witaminy rozpuszczalne w wodzie Do grupy witamin rozpuszczalnych w wodzie zaliczyć należy: witaminy z grupy B oraz kwas askorbinowy (witamina C). Witamina C ma właściwości antyoksydacyjne, pełni rolę detoksykacyjną poprzez zwiększone wydalanie jonów metali ciężkich, dodatkowo utrzymuje cholesterol na odpowiednim poziomie (zapobiegając miażdżycy), a także pełni funkcje antynowotworowe (mleko poddane pasteryzacji oraz sterylizacji nie zawiera witaminy C). Mleko jest naturalnym źródłem witamin z grupy B. Wszystkie one biorą udział w syntezie i rozkładzie tłuszczów, aminokwasów i węglowodanów, czyli są niezbędne podczas procesów przemiany materii. Źródłem kwasu orotowego (B13) jest przede wszystkim serwatka oraz kwaśne mleko. Mleko krowie zawiera od 40 do 100 mg/l tej witaminy, czterokrotnie mniej w porównaniu z mlekiem owczym, ale 14 razy więcej niż mleko ludzkie. Możliwości zwiększenia zawartości składników bioaktywnych w mleku. Zawartość składników bioaktywnych w mleku można zwiększyć poprzez: modyfikacje żywieniowe i/lub genetyczne, metody chemiczne, a także na drodze fermentacji bakteryjnych. Modyfikacje żywieniowe są najprostszym sposobem do zastosowania w praktyce. Możemy stosować żywienie krów na pastwisku o wysokiej jakości runi pastwiskowej, uzupełnienie diety tłuszczami pochodzenia roślinnego (nasiona roślin oleistych) czy zwierzęcego (olej rybi). Zawartość tłuszczu i kwasów tłuszczowych wchodzących w jego skład mogą ulegać znacznym wahaniom, co zależy w głównej mierze od żywienia (rodzaj diety, dodatki wpływające na fermentację włókna w żwaczu, dodatki tłuszczowe), a w mniejszym stopniu od innych czynników, m.in. genetycznych (rasa) czy fizjologicznych (stadium laktacji, wiek). W krajach osiągających wysoką produkcję mleka powszechnie przechodzi się na całoroczne alkierzowe utrzymanie krów. W tym systemie wypas pastwiskowy zastępuje się pełnoporcjowymi dawkami TMR. Ten model żywienia stosuje się coraz bardziej powszechnie w wysokowydajnych stadach w Polsce. Analiza zawartości składników pochodzących z frakcji tłuszczowej (kwasy tłuszczowe, witaminy rozpuszczalne w tłuszczu) wykazała, że mleko pochodzące od krów wypasanych na pastwisku charakteryzuje się korzystniejszymi walorami odżywczymi w porównaniu z mlekiem krów żywionych paszami konserwowanymi. W związku z powyższym należałoby rozważyć możliwość oddzielnego skupu i przerobu mleka pochodzącego od krów korzystających wyłącznie z wypasu pastwiskowego. Wysoka jakość mleka należy do podstawowych czynników pozwalających na uzyskanie doskonałych pod względem jakościowym produktów, które będą spełniały wszystkie wymagania konsumentów.

Materiały źródłowe: www.czytelniamedyczna.pl

Ilona Szeląg-Gruszka PZDR w powiecie kępińskim

Ostatnio zmieniany 09 listopada 2017

Pan Andrzej Stasiak na początku tego roku pewnie nie spodziewał się, że pod koniec będzie o nim głośno w regionie i w mediach. Miesiąc wcześniej pisaliśmy, że zdobył prestiżową nagrodę Wzorowego Ogrodnika w kategorii sadownictwo a teraz został Rolnikiem Roku 2017 w plebiscycie Mistrzowie Agro Wielkopolski.

Oto krótka charakterystyka Laureata. Pan Andrzej prowadzi gospodarstwo sadownicze od 1982 roku. Początkowo było to 8 hektarowe gospodarstwo a obecnie jest około 30 ha. Na tej powierzchni 24 ha to 2-7 letni sad jabłoniowy a 5 ha jednoroczna jagoda kamczacka. Głównym celem gospodarstwa jest wyprodukowanie dużej ilości owoców o wysokiej jakości ale z zachowaniem wszelkich zasad produkowania zdrowej żywności. W tym celu pan Andrzej korzysta z fachowej wiedzy naukowców z Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu, Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Dzięki współpracy wdrażane są nowe technologie dotyczące np.: nawadniania fertygacyjnego, sadzenia, dobierania odpowiedniego nawożenia i ochrony, odbywają się pokazy sprzętu sadowniczego i środków ochrony roślin.
Praca sadownika to praca non stop. Na szczęście gospodarstwo posiada pełny park maszynowy i dzięki temu nakłady pracy i koszty są sukcesywnie zmniejszane. W celu uzyskania owoców o odpowiedniej jakości pan Andrzej skrupulatnie monitoruje sady i jagodniki by w odpowiednim czasie wykonać zabiegi pielęgnacyjne, dokarmić drzewa, krzewy czy zastosować właściwą ochronę. W produkcji sadowniczej kieruje się zasadami integrowanej produkcji i dlatego min. wykorzystuje 20 pni pszczelich, by polepszyć zawiązywanie owoców oraz dobroczynka gruszowego na całej powierzchni sadu do zwalczania przędziorków. Na plantacjach rozmieszczone są też pułapki feromonowe służące do monitorowania szkodników.
Po zbiorach owoce poddawane są badaniom na obecność dozwolonych poziomów środków ochrony roślin, metali ciężkich, azotynów i azotanów. Dzięki tak szczegółowym analizom na różnego rodzaju pozostałości owoce otrzymują certyfikat IPO, który ma znaczenie przy sprzedaży. Wszystkie te starania zaprocentowały w 2016 roku, kiedy pan Andrzej Stasiak otrzymał certyfikat Biura Promocji Jakości na eksport jabłek do Chińskiej Republiki Ludowej. Obecnie sprzedaż owoców trwa cały rok, dlatego wymagają odpowiedniego przechowywania. W gospodarstwie służy do tego 9 komór ULO, o łącznej pojemności 1000 ton, działających w systemie SmartFresh, regulującym wydzielanie etylenu przez jabłka.
Pan Andrzej Stasiak to założyciel Grupy Producentów Owoców Royal, która od 2016 roku weszła w skład konsorcjum Appolonia i aktywny działacz promujący okolicznych sadowników w stowarzyszeniu „Sady Sompolna”. Prowadzi własne Przedsiębiorstwo Handlu Usług i Produkcji Agra od 1991 roku. W roku 2005 skorzystał z funduszy SAPARD na założenie i ogrodzenie sadów jabłoniowych a z PROW 2007-2013 na założenie grupy producenckiej.

Kolejne gratulacje chcemy złożyć pani Agnieszce Trawińskiej ze sołectwa Zakrzewek gmina Wierzbinek, która zajęła II miejsce (2573 głosy) w plebiscycie Mistrzowie Agro Wielkopolski w kategorii Sołtys Roku 2017. Pani Agnieszka została również wybrana w tym roku najpopularniejszym sołtysem regionu konińskiego podczas Pikniku Sołtysów w Sompolnie. Tak liczne głosy potwierdziły, że nadal jest ulubionym sołtysem Wschodniej Wielkopolski a z powyższego wynika, że i dla pana Andrzeja Stasiaka i dla pani Agnieszki Trawińskiej szczęścia bardzo lubią chodzić parami. I oby tak dalej!

Kierujemy również gratulacje na ręce pań z Koła Gospodyń Wiejskich z Sycewa, gmina Sompolno (ponownie Sompolno!), które zajęło V miejsce w plebiscycie w kategorii Koło Gospodyń Wiejskich 2017. Drogie Panie 750 głosów to bardzo dobry wynik na arenie wielkopolskiej!

Wszystkim uczestnikom dziękujemy za wyrażenie chęci udziału w plebiscycie. Gratulujemy nagrodzonym i wyróżnionym. Życzymy dalszych sukcesów w pracy i pomyślności w życiu osobistym.
Jako doradcy z Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego w powiecie konińskim bardzo cieszymy się z sukcesów naszych Rolników. Doceniamy to, że mamy możliwość współpracy z tak ciekawymi i życzliwymi ludźmi a naszemu koledze Ryszardowi Michalskiemu składamy wyrazy uznania, bo kolokwialnie mówiąc „miał nosa” chłopak!

zdjęcia: ze strony gloswielkopolski.pl oraz R. Michalski

Ostatnio zmieniany 08 listopada 2017

Jak każdego roku, również i w tym zostało przeprowadzone   przez pracowników WODR w poszczególnych powiatach „liczenie gospodarstw agroturystycznych”. W powiecie nowotomyskim od wielu lat liczba gospodarstw jest stabilna i oscyluje wokół liczby 30, które to gospodarstwa do dyspozycji gości posiadają  ok. 380 miejsc noclegowych.

Zważywszy na to, że gminy powiatu nowotomyskiego nie są bogate w atrakcje turystyczne, to dane te są optymistyczne. Świadczą one  bowiem o tym, że właściciele gospodarstw dbają o swoją ofertę turystyczną , która przyciąga do nich gości. Oprócz miłej rodzinnej atmosfery w swoich ofertach najczęściej zamieszczają organizację imprez, dobrą kuchnię, przejażdżki konne, rowerowe ,kontakt ze zwierzętami gospodarskimi, lasy bogate w grzyby i jagody, spokój i ciszę która pozwala na delektowanie się otaczającą przyrodą. Sprzyja temu charakterystyczna dla terenu powiatu olenderska zabudowa wsi. Władze samorządowe wsparły działania gospodarstw agroturystycznych i przygotowały sieć ścieżek rowerowych i pieszych stwarzając możliwość połączenia aktywnego wypoczynku i poznania ciekawych zakątków powiatu.

Nowy Tomyśl jest znany z  uprawy wikliny i wyrobów plecionkarskich. To w tym mieście, w centrum wybudowany jest  największy kosz wiklinowy świata. Najczęściej wywożoną pamiątką z tego terenu są więc wyroby plecionkarskie.  

W dniu 4 października tego roku w Inspekcji Weterynaryjnej w Szamotułach zostało zorganizowane  spotkanie przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w Szamotułach Pana Roberta Łęgosza.  Na prelekcję  zostało zaproszone szerokie grono producentów drobiu oraz osoby zawodowo zajmujące się problemami hodowli i utrzymaniem drobiu na fermach i w gospodarstwach rolnych.  Tematem spotkania było omówienie zasad rozpoznawania i zwalczania ptasiej grypy w stadach produkcyjnych drobiu. Problem  jakże istotny ze względu na utrzymujące się stale zagrożenie oraz spodziewane zwiększenie natężenia występowania choroby w miesiącach jesienno-zimowych. W spotkaniu uczestniczyli w roli prelegentów lekarze weterynarii bezpośrednio zaangażowani w zwalczanie grypy ptaków na terenie RP, w ogniskach które pojawiły się na przełomie 2016/2017 roku na terenie województwa wielkopolskiego i lubuskiego.

Poruszane zagadnienia  wzbudził duże zainteresowanie wśród uczestników powyższego spotkania.

Poznać historię, podzielić się nią z innymi, nie dlatego, że jest wyjątkowa albo sensacyjna, ale dlatego że ludzkie życie, niełatwe zazwyczaj, warte jest zapisania. Miejsca i ludzie wymazani z pamięci. Nie ma już tamtych domów i ogrodów. Czas unicestwił ślady narodzin, miejsca pochówku przysypał pyłem historii. Zarosły ścieżki prowadzące za dom, za stodołę, w pole. Nie da się odnaleźć stóp odbitych, w płocie przedmiotów, których dotykali, ani odwiedzanych przez nich zakątków. Czas płynie dalej a w głowie kołaczą się myśli, że z nami będzie podobnie. Istniejemy dotąd, dokąd sięga pamięć tych którzy nas wspominają. Takimi słowami ze wstępu wydanej książki otwarcia spotkania dokonała Pani Grażyna Jakubowska w dniu 11 września 2017 roku w Osieku Małym w Sali Biblioteki.

Pomysłodawcą i koordynatorem publikacji jest Pani Grażyna Jakubowska zamieszkała Witowo gmina Osiek Mały obecnie prezeska Stowarzyszenia Tradycja–Kultura-Region „Zatrzymać czas’’ w Witowie. Współautorami książki są członkowie Stowarzyszenia: Pani Jadwiga Bąkowska, Józef Krzyżański, Anna Wożniak, Krystyna Falborska, Marlena Szafoni, Ewa Kmieć, Maria Kaszczyńska oraz Wioletta Szafoni.

Autorka w książce przyczyniła się do zachowania pamięci o przodkach, ich ciężkiej pracy na roli i znaczeniu w środowisku. W sposób szczególny opisane zostały obrzędy i tradycje na Witowie, tradycje religijne, zabawy dziecięce i wspomnienia z młodości, lata II wojny światowej, opisane Witowo dawniej i dziś oraz zarys historyczny szkoły Podstawowej, która powstała w 1894 roku.

Podczas spotkania autorzy książki opowiadali o kulisach powstania i czytali jej fragmenty.

Publikacja została wydana w 100 egzemplarzach dzięki sponsorowi i środkom pochodzącym ze stowarzyszenia.

Książkę w objętości 183 stron wydało Wydawnictwo Duszpasterskie Rolników we Włocławku.

Na zakończenie spotkania zaproszeni goście gratulowali autorowi i współautorom wydanej książki podkreślając, że opisane niektóre prace, obrzędy i tradycje naszej wsi przybliżą je młodemu pokoleniu.

Spotkanie uświetnił występ zespołu śpiewaczo – tanecznego „GAMA” z Witowa. Na zakończenie spotkania można było otrzymać książkę z dedykacją autorów i wspomóc działalność Stowarzyszenia.

Ostatnio zmieniany 08 listopada 2017

Na łamach „Głosu Wielkopolskiego” po raz kolejny przeprowadzony został plebiscyt pod nazwą „Mistrzowie AGRO 2017”. Plebiscyt prowadzony był pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka. Partnerami był WODR w Poznaniu, ARiMR Oddział w Poznaniu, Agromarket Jaryszki i Brico Marche ze Skórzewa.

Laureaci wybierani byli w pięciu kategoriach: Rolnik Roku, Gospodyni Roku, Koło Gospodyń Wiejskich Roku, Gospodarstwo Agroturystyczne Roku oraz Sołtys Wielkopolski 2017.

Głosowanie podzielone było na II etapy - powiatowy i wojewódzki. Do etapu wojewódzkiego zakwalifikowali się zwycięzcy z każdego powiatu, w każdej kategorii, zachowując zdobyte w głosowaniu powiatowym głosy.

Z powiatu tureckiego zgłoszono następujących kandydatów:

- w kategorii Rolnik Roku 2017 – Włodzimierz Tomczyk z gminy Władysławów, Romuald Jacek Macudziński z gminy Tuliszków, Mariusz Tomczak z gminy Kawęczyn, Krzysztof Borkowski z gminy Malanów, Piotr Gebler z gminy Kawęczyn i Andrzej Jóźwiak z gminy Przykona, który zwyciężył w etapie powiatowym.

- w kategorii Gospodyni Roku 2017 – Maria Pawlak z gminy Przykona, Anna Piekarska z gminy Władysławów, Małgorzata Rogalska z gminy Kawęczyn, Krystyna Rygas z gminy Kawęczyn, Bożena Kołek z gminy Malanów i Urszula Banasiak z gminy Brudzew – zwyciężczyni w etapie powiatowym.

- w kategorii Gospodarstwo Agroturystyczne Roku 2017 – Gospodarstwo Jaśmin z gminy Tuliszków, Gospodarstwo Nad Rzeczką z gminy Turek, Gospodarstwo AgroLolek z gminy Dobra, Gospodarstwo Bliżej Natury z gminy Dobra i Gospodarstwo Malwa z gminy Tuliszków, które zwyciężyło na szczeblu powiatowym.

- w kategorii Koło Gospodyń Wiejskich Roku 2017 – KGW Russocice z gminy Władysławów, KGW Cisew z gminy Turek, KGW Marcinów z gminy Kawęczyn, KGW Brudzyń z gminy Brudzew, KGW Chrząblice z gminy Brudzew i KGW Tokary Pierwsze z gminy Kawęczyn, które otrzymało najwięcej głosów i zwyciężyło w etapie powiatowym.

Do finału wojewódzkiego zakwalifikowali się również sołtysi z gminy Malanów – Karolina Kolenda z Miłaczewka, Józef Mikosik ze Skarżyna Kolonii i Grażyna Pietroń z Czachulca Starego.

Uroczyste zakończenie plebiscytu i wręczenie nagród odbyło się 27 października 2017 roku w Sali Sesyjnej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu, podczas Wielkiej Gali Mistrzów Agro Wielkopolski 2017. Zwycięzcy w każdej kategorii, zarówno z etapu powiatowego, jak i wojewódzkiego odebrali z rąk Marszałka Województwa Wielkopolskiego Marka Woźniaka zaszczytne medale i nagrody.

Miło nam poinformować, że w kategorii Gospodyni Roku - Najsympatyczniejsza Gospodyni Wielkopolski 2017 zwyciężyła Urszula Banasiak z powiatu tureckiego.

Pani Urszula do września br. wraz z mężem Szczepanem prowadziła gospodarstwo rolne we wsi Galew, w gminie Brudzew, a obecnie jest na zasłużonej emeryturze. Z Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego współpracuje od wielu, wielu lat. Pierwsze wzmianki o współpracy odnotowano już w latach dziewięćdziesiątych, w okresie kiedy funkcjonowały Wojewódzkie Ośrodki Postępu Rolniczego. Obecnie jest przewodniczącą Gminnej Rady Kół Gospodyń Wiejskich w gminie Brudzew, która skupia obecnie 11 Kół Gospodyń Wiejskich z całej gminy. Warto tu podkreślić, że KGW z Chrząblic i Brudzynia, które działają na terenie gminy Brudzew, były również zgłoszone do plebiscytu i uzyskały w głosowaniu powiatowym wysokie 2 i 3 miejsce. Ponadto Pani Ula jest pomysłodawczynią, założycielką i przewodniczącą zespołu kabaretowego Razem, który już od 8 lat prężnie działa przy gminnej radzie KGW w gminie Brudzew. Gospodyni aktywnie działa również jako druhna w OSP Galew. Swoje zaangażowanie i pracę okazuje też w stowarzyszeniu Valentinus, które działa przy parafii w Galewie.

Pani Urszula wraz ze swoim kołem KGW Galew, w którym do 2014 roku pełniła funkcję vice przewodniczącej czynnie uczestniczyła we wszystkich konkursach, szkoleniach i wyjazdach organizowanych przez ODR. Zajmuje się wypiekiem chleba dla rodziny i znajomych, a jej piękne bochny są na każdej uroczystości dożynkowej i kościelnej. Chętnie potwierdza uczestnictwo w konkursach, zdobywając nagrody. W konkursie Nasze Kulinarne Dziedzictwo Smaki Regionów jej chleby i nalewki zdobyły wiele cennych nagród. Należałoby też wspomnieć, że Pani Ula wraz z doradcą z ODR prowadzi od 2004 roku książkę rachunkowości rolnej Polski FADN.

Najsympatyczniejsza Gospodyni Roku 2017 jest osobą pogodną, uśmiechniętą i bardzo otwartą dla ludzi. Wyróżnia się niesamowitymi zdolnościami organizacyjnymi i jako prawdziwy lider umie przyciągnąć do siebie mieszkańców. Potrafi też pobudzić mieszkańców do działania, bez pokazywania swojej dominacji i nie narzucając swojej woli, ale w sposób mądry przewodzi w grupie. Jak sama twierdzi, praca społeczna daje jej wiele satysfakcji, a każde udane i zaakceptowane przez mieszkańców działanie dodaje jej sił i motywuje do dalszej pracy na rzecz społeczności lokalnej.

O Pani Uli można by wiele pisać i opowiadać, ale jako doradcy z ODR wiemy jedno, że zawsze można liczyć na jej pomoc, a współpraca z takim Liderem to po prostu czysta przyjemność i olbrzymia satysfakcja.

Doradcy z Ośrodka Doradztwa Rolniczego w powiecie tureckim bardzo dziękują wszystkim za udział w plebiscycie, a laureatom składają serdeczne gratulacje. Życzymy wszystkim dalszych sukcesów w życiu osobistym i pracy społecznej na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Cieszymy się, że zgłoszona przez nas kandydatura Pani Urszuli Banasiak zwyciężyła w etapie wojewódzkim w tak prestiżowym plebiscycie.

Ostatnio zmieniany 08 listopada 2017

W Sielinku 8 listopada 2017 r. odbędzie się konferencja „Zrównoważony rozwój z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii”.

Program konferencji
9.30 – 10.00 Rejestracja, serwis kawowy
10.00 – 10.10 Powitanie
10.10 – 10.30 Sieć Innowacji w Rolnictwie
10.30 – 11.00 Źródła finansowania odnawialnych źródeł energii
11.00 – 12.00 Zrównoważony rozwój a energia odnawialna
12.00 – 12.30 Przerwa kawowa
12.30 – 13.30 Odnawialne źródła energii
13.30 – 14.30 Odnawialne źródła energii – oferta rynkowa firm
14.30 – 12.00 QUIZ z zakresu wiedzy o odnawialnych źródłach energii
14.45 – 15.00 Podsumowanie i zakończenie konferencji
15.00 Obiad

Konferencja jest zorganizowana w ramach Planu operacyjnego KSOW na lata 2016-2017 w zakresie SIR.

W dniach 10-13 lipca 2017 roku w Czeszewie odbył się już V jubileuszowy plener plastyczny zaadresowany zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci. Głównym organizatorem jest Gminny Ośrodek Kultury w Komornikach,  współorganizatorami: Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego, Lasy Państwowe.Twórcy , którzy przyjechali z Komornik, Gdańska, Wrześni, Brzegu  oraz z okolicznych miejscowości w liczbie 22 osób , pracowali na terenie rezerwatu przyrody – Czeszewski Las, Centrum Zarządzania Łęgami, Nadleśnictwa Jarocin, Lasy Państwowe,  na terenie Gospodarstwa Agroturystycznego „U Leny” w Czeszewie.  W gospodarstwie tym prowadzonym przez p.p.Woźniaków oprócz wypoczynku i strawy pochodzącej z lokalnych produktów artyści mieli możliwość uczestniczenia w warsztatach plastycznych. Zajęcia poprowadziły Julia Kaczmarczyk-Piotrowska – kurator i pomysłodawca pleneru oraz Jolanta Marciniak – uczestniczka zajęć pracowni plastycznej „Manufaktura” w Komornikach.

Urok czeszewskich „łąk” był motywem przewodnim tegorocznego pleneru. Powstały prace malarskie w technice kredki akwarelowej oraz płaskorzeźby z  elementami roślinnymi łąk.  Od połowy lipca prace te można było podziwiać  na wystawie poplenerowej w Centrum Zarządzania Łęgami w Czeszewie oraz innych ośrodkach edukacyjnych i kulturalnych w kraju.

 Ośrodek Edukacji Leśnej w Czeszewie mieści się w zabytkowym, historycznym budynku. W XIX wieku był to skład soli na Warcie. Następnie mieściło się tu biuro Nadleśnictwa Skarbu Pruskiego, a od 1918r. biuro i siedziba Państwowego Nadleśnictwa w Czeszewie. Ta ostatnia instytucja zaadoptowała wspomniany  budynek na ośrodek edukacji. Unikalne położenie także ze względu na obecność rzadkich w skali Wielkopolski lasów łęgowych, czyni z ośrodka bardzo ważne ponadregionalne centrum promujące ochronę przyrody.
   Odwiedziny w tym wyjątkowym miejscu wśród szumu wody, drzew i śpiewu ptaków zapewniło wszystkim w tym roku uczestnikom pleneru niezapomnianych wrażeń i stało się inspiracją wielu prac nie tylko nie tylko malarskich.

Na zakończenie pleneru artystycznego  ogłoszono temat kolejnej VI edycji, która odbędzie się pod hasłem: „Rzeka”.

W opracowaniu  wykorzystano materiały: www.czaswlas.pl , Foto: archiwum artystów, opr.: JKP (GOK K)

Poniżej uczestnicy pleneru oraz ich prace

Ostatnio zmieniany 09 listopada 2017