Najgroźniejszą chorobą wirusową zbóż jest żółta karłowatość jęczmienia. Oprócz jęczmienia występuje również na owsie i pszenicy. Pojawia się w skupiskach. Objawia się w postaci pomarańczowych lub żółtych przebarwień, które to przebarwienia mają swój początek na wierzchołkach liści. Zainfekowane rośliny przeważnie są niższe od pozostałych, blaszki liściowe są bardziej sztywne. Objawy żółtej karłowatości jęczmienia często są mylone z brakiem składników pokarmowych. Do zainfekowania dochodzi poprzez mszyce, które są wektorem występowania wirusa BYDV. Może ono nastąpić już w okresie jesiennym (sprzyja temu długa i ciepła jesień), lecz objawy są widoczne dopiero w okresie wiosennym. Nasilenie objawów jest uzależnione od warunków klimatycznych i odmiany zboża. Optymalną temperaturą rozwoju jest 16-24°C.

W wyniku porażenia roślin straty plonu mogą sięgać kilkadziesiąt procent, a nawet w przypadku gatunków jęczmienia podatnych na tę chorobę może dojść do całkowitego zniszczenia uprawy. Rośliny z objawami żółtej karłowatości jęczmienia wykształcają mniej źdźbeł, mniejszą liczbę ziaren w kłosie o gorszej jakości.

Zapobieganie występowania żółtej karłowatości jęczmienia polega na:

• wysiewie roślin o zwiększonej odporności na tę chorobę,
• zwalczanie mszyc, które przenoszą wirusa wywołującego tę chorobę,
• opóźnianie siewu.