Sprawcą choroby szteklenberskiej wiśni jest wirus nekrotycznej plamistości pierścieniowej wiśni. Występowanie choroby stwierdzono prawie we wszystkich krajach europejskich. W Polsce jest to najpospolitsza choroba wirusowa wiśni.

Wiosną na liściach porażonych drzew obserwuje się chlorotyczne, przechodzące w nekrotyczne plamy i pierścienie. Porażona tkanka liści wykrusza się. Liście są drobniejsze, kwiaty rozwijają się później na krótszych szypułkach. W następnych latach na spodniej stronie liści pojawiają się tzw. enacje – są to grzebieniowate wyrostki. Wzrost drzew jest silnie zahamowany. Na wierzchołkach drzew tworzą się rozetki drobnych twardych liści. Obserwuje się często zamieranie poszczególnych gałęzi, a po kilku latach nawet całych drzew.

Umiarkowane cięcie i wysokie dawki nawozów organicznych sprzyjają wyzdrowieniu drzew. Wirus przenoszony jest z pyłkiem i nasionami, a także z chorymi podkładkami i zrazami w szkółkach. Do rozmnożeń należy pobierać materiał wyłącznie ze zdrowych drzew.

Bibliografia:
​Nagy B.: Atlas szkodników i chorób roślin sadowniczych. PWRiL, Warszawa 1972.