Choroba wywoływana jest przez grzyb z klasy workowców. Poraża w przechowalni i w kopcach korzenie marchwi, pietruszki, selera i buraka, a w polu fasolę, sałatę, ogórki, pomidory, kapustę i inne.

W miejscu porażonym pojawia się na korzeniach biały, puszysty nalot. Wewnątrz białego nalotu pojawiają się ciemniejsze do czarnych grudki długości 2-5 mm – są to tzw. sklerocja. Tkanka pod nalotem staje się wodnista i gnije, wydzielając nieprzyjemny zapach. Wokół gnijącego korzenia zaczyna gnić więcej korzeni.

Sklerocja grzyba zimują w glebie. W okresie wegetacji grzyb rozprzestrzenia się za pomocą fragmentów grzybni lub sklerocjów, a bardzo rzadko za pomocą zarodników workowych.

Jeżeli zgnilizna twardzikowa występuje już na plantacji w okresie wegetacji, należy zaniechać uprawy na danym polu marchwi i innych korzeniowych na co najmniej 3-4 lata. Przechowalnie należy przed umieszczeniem tam korzeni dokładnie oczyścić i zdezynfekować. Ochronę chemiczną stosować zgodnie z aktualnym Programem Ochrony Warzyw. Zbiór warzyw należy przeprowadzać podczas suchej pogody. Przed składowaniem trzeba usunąć wszystkie korzenie chore i uszkodzone mechanicznie. W przechowalniach utrzymywać temperaturę w granicach 2-5°C i wilgotność powietrza poniżej 90%.

Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.