Chorobę powoduje grzyb z klasy workowców, rzędu mączniaków prawdziwych. Grzyb ten wytworzył liczne wyspecjalizowane rasy biologiczne na roślinach krzyżowych, zwłaszcza na kapuście głowiastej i rzepaku. Porażenie nasienników kapusty powoduje zmniejszenie plonu nasion i zdecydowane pogorszenie ich jakości.

Na liściach porażonej kapusty, szczególnie na górnej stronie pojawia się biały, mączysty lub fioletowy nalot, który po pewnym czasie ciemnieje. W mączystym nalocie pojawiają się początkowo żółtawe, później brunatne aż do czarnych, drobne, słabo widoczne gołym okiem kuleczki. Silnie porażone liście żółkną od brzegu i mogą się na nich tworzyć brunatne nekrotyczne plamy.

Grzyb zimuje w postaci otoczni na resztkach roślin oraz na niektórych chwastach. Wiosną z otoczni wydobywają się zarodniki, które kiełkują na wilgotnych liściach kapusty. Grzybnia rozwija się na powierzchni liści, wpuszczając do komórek skórki wypustki, za pomocą których grzyb pobiera substancje pokarmowe. Infekcji wtórnych w sprzyjających warunkach dokonują wytwarzające się nieco później zarodniki konidialne.

Zwalczanie choroby polega przede wszystkim na dokładnym zebraniu i zniszczeniu resztek roślin po zbiorze plonu. Natomiast pole należy głęboko zaorać.

Źródło: A. Studziński „Atlas Chorób i Szkodników Roślin Warzywnych”.