Choroba ta jest wywoływana przez grzyb z klasy podstawczaków. Występuje w całej Europie, poraża odmiany grochu i peluszki. Przy dużym nasileniu choroby obniżka plonu może być znaczna.

Pędy, liście oraz strąki porażonych roślin grochu i peluszki pokryte są jasnobrunatnymi, pylącymi poduszeczkami o średnicy około 1,5 mm, wypełnionymi masą zarodników letnich. W późniejszym okresie powstają obok nich skupienia czarnych zarodników. Liście z dużą ilością brunatnych i czarnych poduszeczek zasychają i opadają przedwcześnie.

Rdzę grochu powoduje grzyb dwudomowy. Zimują zarodniki zimowe – teleutospory, wytwarzające się pod koniec lata na grochu. Na wiosnę teleutospory kiełkują, wytwarzając zarodniki podstawkowe, które zakażają pąki na pędach podziemnych wilczomleczu. Może w niektóre lata zimować również grzybnia w porażonych korzeniach wilczomleczu. W okresie wegetacji na porażonych wilczomleczach rozwijają się olbrzymie ilości zarodników porażających z prądem powietrza rośliny grochu. W ciągu lata na grochu rozwijają się zarodniki letnie – uredospory, które porażają kolejne rośliny i plantacje grochu. Późnym latem i jesienią obok uredospory powstają zimujące teleutospory.

W rejonie silnego występowania choroby należy usuwać i niszczyć wilczomlecz. Wczesny siew grochu i dobre nawożenie zapobiegają silnemu rozprzestrzenianiu się choroby.

Źródło: A. Studziński „Atlas Chorób i Szkodników Rośin Warzywnych”.