Choroba wywoływana jest przez grzyb z klasy grzybów niedoskonałych. Występuje w całej Europie, poraża głównie groch. Askochytoza występuje przez cały okres wegetacji, jest szczególnie groźna w latach o obfitych opadach deszczu.

Tkanka szyjki korzeniowej i korzenia głównego młodszych roślin przybiera zabarwienie sinoczarne, przypominając zgorzel siewek. Opanowane rośliny zamierają lub ich wzrost jest silnie zahamowany, rośliny są osłabione. Na liściach pojawiają się rudawobrązowe plamy otoczone ciemnobrunatną obwódką. Środek plam jest jaśniejszy z licznymi ciemnobrunatnymi brodawkami. Plamy na pędach są bardziej wydłużone, lecz na młodych roślinach często łączą się obejmując dookoła pęd, który wówczas łatwo się przełamuje. Na strąkach powstają plamy podobne jak na liściach, tylko są bardziej wgłębione.

Sprawca choroby zimuje przede wszystkim w porażonych nasionach oraz w resztkach słomy grochu i peluszki, pozostawionej na polu. Chorobę rozprzestrzeniają głównie porażone nasiona, gdyż w glebie grzybnia szybko ginie. Podczas kiełkowania nasion grzyb poraża część podliścieniową, a następnie nadliścieniową młodej rośliny, gdzie wytwarzają się zarodniki rozprzestrzeniające chorobę.

Do siewu należy używać nasion zdrowych – siać możliwie wcześnie, nie przekraczając zalecanych norm wysiewu. Należy stosować przynajmniej trzyletnią przerwę w uprawie grochu i peluszki na tym samym polu. Nasiona zaprawiać, a podczas wegetacji od pojawienia się pierwszych plam stosować zabiegi chemiczne zgodnie z zaleceniami Programu Ochrony Warzyw.

Źródło: A. Studziński, Atlas Chorób i Szkodników Roślin Warzywnych.