Sprawcą choroby jest grzyb z klasy grzybów niedoskonałych. Choroba występuje w większości krajów Europy, w tym również w Polsce. Poraża odmiany uprawne chrzanu oraz chrzan dziko rosnący. W sprzyjających dla rozwoju choroby warunkach może wyrządzić większe szkody, szczególnie na plantacjach uprawnych. W warunkach klimatycznych Polski rzadko powoduje szkody o znaczeniu gospodarczym.

Charakterystyczne objawy choroby to pojawiające się na obu stronach porażonych liści okrągławe plamy o średnicy od 3 do 15 mm. Zabarwienie plam jest początkowo brudnozielone, a później jasnobrunatne z brudnooliwkowym nalotem.

Zimuje głównie grzybnia na obumarłych liściach. Z grzybni tej rozwijają się na wiosnę zarodniki konidialne dokonujące pierwotnych infekcji. W okresie wegetacji chrzanu infekcji wtórnych dokonują zarodniki konidialne wytwarzające się z grzybni na powierzchni plam. Rozwojowi choroby sprzyja ciepła pogoda z częstymi i obfitymi opadami deszczu.

Zwalczanie choroby polega na usuwaniu i paleniu porażonych liści, co ogranicza występowanie choroby w następnym roku. Przy spodziewanym, dużym nasileniu choroby, gdy pojawią się pierwsze plamy, można opryskać rośliny preparatem miedziowym i w razie czego powtórzyć zabieg po 7-10 dniach. Dodatek środka zwiększającego przyczepność cieczy użytkowej zwiększy skuteczność zabiegu.

Jarosław Górski

Źródło: A.Studziński, Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych.