Chorobę powoduje grzyb należący do klasy workowców i rzędu mączniaków prawdziwych. W Polsce występuje sporadycznie ale w latach sprzyjających rozwojowi grzyba może stanowić zagrożenie dla upraw buraków.

Pierwsze objawy mogą wystąpić już na przełomie czerwca i lipca. Początkowo na obu stronach blaszki liściowej tworzy się słaby, białawy, mączysty nalot (grzybnia i zarodniki konidialne), później staje się on coraz wyraźniejszy i pokrywa stopniowo całą powierzchnię liścia. Choroba rozwija się zarówno w pierwszym roku uprawy jak i na nasiennikach.

Grzyb w okresie wegetacji rozprzestrzenia się przede wszystkim za pomocą zarodników konidialnych. W drugiej połowie lata tworzą się w grzybni ciemne kuliste otocznie, które są formą zimującą grzyba.

W zwalczaniu choroby duże znaczenie mają zabiegi agrotechniczne. Po zbiorze buraków pozostałe liście i inne resztki roślinne na których mogą znajdować się otocznie, należy głęboko przyorać. W rejonach silnego wystąpienia choroby należy zastosować chemiczne zabiegi ochrony roślin zgodnie z aktualnymi zaleceniami programu ochrony warzyw. Chemiczne zabiegi ochrony roślin należy stosować przede wszystkim na plantacjach nasiennych i hodowlanych, zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się choroby.