Chorobę powoduje wiele gatunków grzybów należących do różnych klas. Zgorzel siewek buraka ćwikłowego występuje powszechnie i nieraz powoduje duże szkody.

Chorobę obserwujemy we wczesnym okresie wegetacji, już podczas i po wykiełkowaniu nasion. Po wykiełkowaniu nasion obserwuje się brunatnienie kiełków i szyjki korzeniowej. Wkrótce miejsca te jeszcze bardziej ciemnieją, przewężają się i całe rośliny obumierają wskutek czego na polu powstają puste place.

Źródłem pierwotnej infekcji mogą być nasiona, gleba oraz pozostawione na polu resztki roślinne, w których grzyby mogą zimować. W sprzyjających warunkach zarodniki grzybów rozwijają się porażając tkankę kiełkujących roślin. W zależności od rodzaju porażających rośliny grzybów nalot grzybni może mieć zabarwienie białe do brunatnego.

Zapobiegawczo, aby nie dopuścić do występowania choroby należy pamiętać o wapnowaniu gleb kwaśnych, jeżeli gleby na polu są podmokłe to należy je zdrenować. Jako przedplon dobrze jest uprawiać rośliny motylkowe, poprawiające strukturę gleby. Stosować na jesieni pełną dawkę obornika.

Nasiona przed siewem zaprawiać zgodnie z aktualnymi zaleceniami programu ochrony warzyw.

Buraków ćwikłowych nie należy siać zbyt wcześnie i zbyt głęboko, zwłaszcza na glebach zlewnych. Po wyrzędowaniu się roślin należy natychmiast spulchnić glebę, aby nie dopuścić do jej zaskorupienia. Jeśli wystąpią objawy chorobowe, należy opóźnić nieco przerywkę i podczas przerywki usunąć wszystkie rośliny słabe i porażone.

Jarosław Górski