Od czerwca na liściach, najczęściej zewnętrznych, pojawiają się okrągławe plamy o średnicy 2 – 4 mm, barwy brunatnej, otoczone czerwonobrunatną obwódką. Pojedyncze plamy mogą również wystąpić na ogonkach liściowych i pędach nasiennych. Przy dużym nasileniu plamki mogą pokryć często ponad 50% powierzchni liści, co powoduje ich początkowe żółknięcie, a następnie brunatnienie i zasychanie.
Źródłem infekcji są kłębki nasienne, na których zimują zarodniki konidialne zachowujące żywotność nawet do 8 miesięcy. Mogą zimować także zwarte sploty grzybni na obumarłych liściach i innych resztkach roślinnych pozostających na powierzchni lub w wierzchnich warstwach gleby.
Zarodniki konidialne kiełkują w warunkach dużej wilgotności powietrza i w wyższej temperaturze. Kiełkująca strzępka wnika do liścia i rozrastając się w grzybnię powoduje zamieranie tkanki, wskutek czego powstaje plama. W miejscu infekcji grzyb tworzy nowe zarodniki konidialne, które przenoszone przez wiatr zakażają liście następnych roślin.
Zwalczając chorobę, należy po zbiorze buraków resztki roślinne głęboko przyorać (grzybnia przyorana na głębokość 20 cm traci po pewnym czasie żywotność). Dobrze jest siać buraki z dala od plantacji nasiennych, używając do tego bezwzględnie nasion zaprawionych na sucho zgodnie z zaleceniami programu ochrony warzyw. Stosować obfite nawożenie organiczne i mineralne szczególnie potasem, gdyż zwiększa on odporność roślin na choroby. W rejonach silnego występowania chwościka należy w okresie wegetacji opryskiwać rośliny od pojawienia się pierwszych plam co 7 – 10 dni preparatami zalecanymi w programie ochrony warzyw.
Jarosław Górski