Miotlastość (proliferacja) jabłoni jest chorobą wywołaną prawdopodobnie przez mykoplazmę. Do niedawna uważano, że chorobę tę wywołują wirusy. Miotlastość jabłoni została zlokalizowana w większości krajów Europy. W Polsce występuje przede wszystkim na południu i południowym wschodzie.

Charakterystycznymi objawami miotlastości są silnie rozgałęzione w górnej części korony drzewa, miotlaste pędy oraz silnie powiększone i ostro ząbkowane przylistki. Na grubych konarach starych drzew zaobserwować można skupiska licznych cienkich pędów wyrastających z pąków śpiących. Chore drzewa wiosną rozpoczynają wcześniej wegetację i wcześniej zakwitają, kwiaty jednak często mają zniekształcone, płatki korony zdrobniałe. Na chorych drzewach spotyka się kwiaty pełne oraz kwiaty, u których pręciki przekształciły się w liście. Owoce są złej jakości, zdrobniałe, o znacznie wydłużonej szypułce. Ujemny wpływ miotlastości na wielkość i jakość owoców stanowi o dużej szkodliwości ekonomicznej choroby.

Choroba przenoszona jest przede wszystkim w szkółkach przez zrazy. Zaobserwowano również rozprzestrzenianie się choroby w sadzie, lecz nie stwierdzono sprawcy rozprzestrzeniania. Jedynym sposobem zwalczania miotlastości jest usuwanie chorych drzew z sadu.

Bibliografia:
​Nagy B.: Atlas szkodników i chorób roślin sadowniczych. PWRiL, Warszawa 1972.