Chorobę może wywołać kilka gatunków grzybów należących do różnych klas. Najczęściej sprawcą choroby jest grzyb Pythium debaryanum z klasy lęgniowców. Grzyb ten jest typowym patogenem glebowym, powodującym zgorzel siewek bardzo wielu gatunków roślin uprawnych, między innymi ogórków. W końcu maja i w czerwcu podczas wilgotnej i chłodnej pogody może porażać ogórki w uprawie polowej.

Porażone kiełki przed ukazaniem się nad powierzchnią gleby obumierają i gniją. Jeśli infekcja nastąpi później, to na zagonie możemy zaobserwować przewracające się rośliny z charakterystycznie przewężoną, ciemną szyjką korzeniową. Czasami w miejscu przewężenia szyjki korzeniowej pojawia się delikatny białawy nalot. Większość porażonych roślin zamiera. Słabiej porażone rośliny, które przeżyją, w dalszym rozwoju są mocno osłabione.

Sprawca choroby zimuje w glebie w postaci zarodników przetrwalnikowych, znajdujących się w resztkach roślin. Wiosną z zarodników przetrwalnikowych rozwijają się zarodniki pływkowe, które w sprzyjających warunkach przenikają do kiełków i szyjki korzeniowej siewek. W miejscu zakażenia rozwija się delikatna grzybnia i nowe zarodniki pływkowe, które w wilgotnych warunkach zakażają kolejne rośliny. Rozwojowi choroby sprzyja duża wilgotność gleby i powietrza, głęboki siew i za niska temperatura w okresie kiełkowania nasion.

Bezpośrednio przed siewem nasiona należy zaprawiać zgodnie z zaleceniami Programu Ochrony Warzyw. Nie należy nasion wysiewać zbyt gęsto.

Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.