Chorobę wywołuje grzyb należący do klasy workowców. Grzyb jest polifagiem. Występuje przede wszystkim na ogórkach uprawianych pod szkłem.

Objawy choroby pojawiają się w różnych miejscach na pędzie, najczęściej jednak tuż przy podłożu pokazują się szkliste i wodniste plamy gnilne. Plamy te w szybkim tempie obejmują cały pęd. Roślina ponad miejscem porażenia więdnie i zamiera. Miejsce porażenia pokrywa się białym, watowatym nalotem. Wewnątrz porażonych pędów, rzadziej na zewnątrz, tworzą się liczne, nieregularne, różnej wielkości (1-2 cm) czarne grudki. Takie same objawy występują na owocach, które bardzo szybko gniją.

Grzyb zimuje w glebie w postaci specjalnych tworów przetrwalnikowych – sklerocjów.

W temperaturze 15-20°C i wysokiej wilgotności powietrza sklerocja rozwijają się do zarodników workowych powodując pierwotne porażenie roślin. W okresie wegetacji grzyb rozprzestrzenia się za pomocą fragmentów grzybni lub sklerocjów, z których wyrastają strzępki grzybni, rzadko za pomocą zarodników workowych. Rozwojowi choroby sprzyjają duża wilgotność powietrza i wszelkie uszkodzenia roślin.

Porażone rośliny należy usuwać, a pozostałe po zbiorach resztki roślin dokładnie zebrać i spalić, aby nie dopuścić do dostania się sklerocjów do gleby.

Żródło informacji: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.