Choroba w Polsce występuje powszechnie, głównie na marchwi, pietruszce i selerze.

Na porażonych korzeniach marchwi, pietruszki i selera występują zwykle czarne, okrągławe, wgłębne plamy, pokryte ciemnoszarym, później czerniejącym nalotem. Plamy są suche, a tkanka na przekroju wygląda jak zwęglona. W warunkach dużej wilgotności korzenie mogą gnić. W uprawie korzeni na nasiona, jeżeli palmy są w części wierzchołkowej wysadka, to nie wydaje on pędów nasiennych.

Grzybnia oraz zarodniki konidialne zimują w resztkach porażonych roślin w glebie, na przechowywanych korzeniach spichrzowych w przechowalniach i kopcach oraz w nasionach. W okresie wegetacji, a także w przechowalniach, grzyb rozprzestrzenia się za pomocą zarodników konidialnych.

Chorobę zwalcza się stosując zgodnie z aktualnym Programem Ochrony Warzyw zaprawianie nasion przed siewem. Należy stosować zmianowanie, eliminując z uprawy na danym polu rośliny żywicielskie na co najmniej 3-4 lata.

Źródło: A. Studziński „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych”.