Instrukcja pobierania próbek glebowych (do oceny stanu zakwaszenia i zasobności gleb w makroelementy)
-
Sporządzić dokładny szkic sytuacyjny pól gospodarstwa przeznaczonych do badań.
-
Próbki można pobierać w ciągu całego okresu wegetacyjnego od wiosny do późnej jesieni.
-
Należy unikać pobierania próbek bezpośrednio po zastosowaniu nawozów mineralnych, po nawożeniu organicznym oraz w okresie nadmiernej suszy lub wilgotności gleby.
-
Próbek nie pobierać z obrzeży pola, w rowach, bruzdach, zagłębieniach lub ostrych wzniesieniach.
-
Powierzchnia użytku przypadająca na próbkę ogólną przy wyrównanej pod względem glebowym powierzchni i zbliżonym ukształtowaniu terenu powinna wynosić do 4 ha.
-
Próbka ogólna powinna reprezentować obszar pola o zbliżonych warunkach przyrodniczych (ukształtowanie terenu) i agrotechnicznych (uprawa).
-
Próbkę ogólną należy przygotować oddzielnie dla każdej uprawy. Dopuszcza się przygotowanie jednej próbki ogólnej dla różnych upraw, pod warunkiem, że mają one podobne wymagania uprawowe i nawozowe.
-
Próbkę należy pobierać z wierzchniej warstwy gleby 0-20 cm. Zaleca się prostopadły do zabiegów agrotechnicznych kierunek pobierania.
-
Do pobierania próbek glebowych należy używać laski glebowej. W każdym wyznaczonym miejscu, do gleby wcisnąć do oporu poprzeczki pionowo ustawioną laskę (świeżo zaoraną rolę wcześniej przydeptać pionowo), wykonać pełny obrót i wyjąć laskę. Zawartość laski przenieść do pojemnika. Dopuszcza się (przy indywidualnym systemie pobierania) pobieranie nożem lub łopatką (przekrój 20 cm).
-
Próbka ogólna powinna ważyć 300-500 gramów i być mieszaniną ok. 20 próbek pierwotnych, pobranych z punktów równomiernie rozmieszczonych na badanym obszarze wg schematu a), b), c) lub innego, zapewniającego reprezentatywność próbki:
- Opisane/ponumerowane kartoniki/pudełka z próbkami glebowymi dostarczyć do laboratorium w ciągu 14 dni. Szkic pól gospodarstwa pozostaje u zleceniodawcy.
Instrukcja została opracowana na podstawie PN-R-04031 oraz informacji zamieszczonych na stronie Krajowej Stacji Chemiczno-Rolniczej.
Instrukcja pobierania próbek glebowych (do oznaczenia zawartości azotu mineralnego)
-
Do celów doradztwa nawozowego próbki gleby pobiera się z poziomów: 0-30 i 30-60 cm. Termin pobierania próbek: na przedwiośniu lub wczesną wiosną z pól upraw ozimych (głównie zbóż i rzepaku) przed zastosowaniem nawozów azotowych, czyli przed lub bezpośrednio po rozpoczęciu wegetacji. Natomiast z pól przeznaczonych pod uprawę roślin jarych najpóźniej na kilka dni przed siewem tych roślin.
-
W celu oceny skutków nawożenia próbki pobiera się po zbiorze roślin z trzech poziomów: 0-30, 31-60, 61-90 cm.
-
Próbki pobiera się za pomocą zestawu lasek o rosnącej długości i o malejącej średnicy: najpierw z warstwy 0-30 cm i następnie 31-60 cm, a przy ocenie skutków środowiskowych nawożenia azotem dodatkowo z 61-90 cm w tych samych otworach wykonanych w glebie.
-
Ilość próbek pierwotnych jest zależna od wielkości pola i od zmienności gleby (kompleks glebowo-rolniczy, kategoria agronomiczna, przedplon) oraz od historii nawozowej pola, mianowicie:
- na dużych polach i o małej zmienności gleby jedna próbka w zasadzie nie powinna przekraczać powierzchni 4 ha,
- na mniejszych polach o dużej zmienności gleby powierzchnia próbki nie powinna przekraczać 1 ha.
-
Nie należy pobierać próbek z obrzeży pól w pasie do 4 m.
-
Minimalna ilość próbek pierwotnych (miejsc pobrania) składających się na jedną próbkę do badań wynosi 10 oddzielnie dla każdego poziomu, a przy zastosowaniu nawożenia organicznego 15.
-
Próbki ogólne tworzy się przez połączenie prób pierwotnych z każdej warstwy oddzielnie, dokładnie miesza, usuwa resztki roślin, drobne kamienie i inne zanieczyszczenia oraz po dokładnym wymieszaniu zmniejsza do około 250 g.
-
Próbki umieszcza się w szczelnym pojemniku lub woreczku z tworzywa sztucznego (nie kartoniku!) i opisuje stosowanym w gospodarstwie numerem lub nazwą pola, podając poziom pobrania.
-
Opisane próbki jak najszybciej po pobraniu należy dostarczyć do laboratorium.
- Próbki można krótko (do 2-3 dni) przechowywać w temperaturze nie wyższej niż +20 do +50°C. Dłuższe przechowywanie jest możliwe tylko po zamrożeniu gleby w temperaturze co najmniej -18°C.
Instrukcja została opracowana na podstawie PN-R-04028:1997 oraz informacji zamieszczonych na stronie IUNG-PIB w Puławach.