W Gołuchowie, 10-11 września 2011 r. odbyła się XIII edycja największych w kraju targów specjalistycznych dla producentów – ogrodników. W b.r. udział wzięło ponad 220 czołowych firm z kraju i zagranicy (m.in. z Holandii, Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, Izraela, Czech, Słowacji). Zaprezentowano najnowsze technologie i środki produkcji i dla ogrodnictwa takie jak: nowe odmiany roślin ogrodniczych, nawozy, środki ochrony roślin, stymulatory wzrostu, ciągniki i nowoczesne maszyny do produkcji ogrodniczej, wyposażenia przechowalni i chłodni, podłoża, systemy nawadniania, fertygacji, doświetlania, urządzenia sortujące i pakujące, mierniki, automatyka szklarniowa, konstrukcje, zasłony, nowe szkło dyfuzyjne, folie, urządzenia ciepłownicze, włókniny oraz wiele innych.

Targi odwiedziło ponad 10 000 osób związanych z branżą ogrodniczą z całego kraju i zagranicy m.in. z Ukrainy, Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Węgier, Czech, Niemiec.
Podczas XIII Międzynarodowych Dni Ogrodnika, jak każdego roku, naukowcy m.in. z Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach, Uniwersytetu Przyrodniczego, Instytutu Ochrony Roślin, udzielali porad w punktach konsultacyjnych. Były też punkty informacyjne Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, WODR, ARiMR, ARR, PIORiN, Urzędu Skarbowego, Polskiego Związku Ogrodniczego i inne.

Najnowsze publikacje związane z ogrodnictwem można było nabyć u przedstawicieli wydawnictw fachowych: m.in. HORTPRESS, PLANTPRESS, Polskie Wydawnictwo Rolnicze.
Po raz piąty odbył się finał konkursu o zasięgu ogólnokrajowym "WZOROWY OGRODNIK. Uroczysta gala miała miejsce na dziedzińcu Zamku Czartoryskich w Gołuchowie. Finaliści w 6 kategoriach (warzywnictwo pod osłonami, rośliny ozdobne pod osłonami, warzywnictwo gruntowe, sadownictwo, szkółkarstwo roślin ozdobne oraz  kategoria specjalna – szkółkarstwo roślin sadowniczych i ozdobnych).
Zwycięzcy zostali uhonorowani statuetkami z brązu, które wręczał Andrzej Butra - Wiceminister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wraz z Izabelą Mroczek – Zastępcą Dyrektora WODR w Poznaniu i Adamem Błochowiakiem – Prezesem SITR Oddział w Kaliszu.

Organizatorami targów są:

Wielkopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Poznaniu,

Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Rolnictwa – Oddział w Kaliszu,

Polski Związek Ogrodniczy.

Dożynki w konińskiem.

                  Szukając inspiracji do napisania tego artykułu przeczytałam wiele relacji z uroczystości dożynkowych. I wiecie co? Wszystkie były według jednego scenariusza. Nie to, żebym miała coś przeciwko, ale nie napiszę kolejnego podobnego.

Napiszę zatem o tym, co wiem o dawnych tradycjach dożynkowych..

                W dawnych ludowych podaniach codzienność nierozerwalnie wiązała się z pracą a czas świąteczny wykluczał wysiłek fizyczny. Tylko w zwykłym czasie ludzie pracowali na polach, w zagrodach, wypasali bydło na łąkach. Lato zawsze było porą ciężkiej pracy dla gospodarstw a wszystkie wysiłki, jakie człowiek poczynił na roli były wynagradzane plonem. Dniami świątecznymi były natomiast dni świąt religijnych, ale były też i takie jak dożynki...

                Od dawien dawna świętowano koniec żniw – dożynki.  W różnych regionach rozmaicie je nazywano: obżynki, wieniec, wieńcowe, wyżynki, okrężne, żniwniok. Urządzano je dla żniwiarzy i ich rodzin w nagrodę za ciężką pracę w pocie i znoju. To było radosne święto całej wsi. Wtedy też dziękowano Bogu za plony i ukończenie żniw w zdrowiu i dostatku oraz proszono o jeszcze lepsze w przyszłym roku.

               Dożynkom towarzyszyły różne obrzędy i rytuały a niewiele jest takich świąt współcześnie, gdzie te tradycje nadal się pielęgnuje.

               Na dowód wykonanej, ciężkiej pracy żniwiarze udawali się do domu gospodarza i składali mu w darze wieńce, owoce, orzechy i chleb upieczony z zżętego zboża. Uroczystości rozpoczynały się w kościele, gdzie ksiądz święcił plony, po czym orszak dożynkowy udawał się do dworu dziedzica lub gospodarza, który ich oczekiwał przed domem wraz z całą rodziną i służbą. Często też wychodził naprzeciw dając do zrozumienia, że ma szacunek dla pracy żniwiarzy. Żeńcy byli odświętnie ubrani, bo to oni byli bohaterami tego święta. Przygrywała kapela wiejska i wszyscy śpiewali pieśni dożynkowe. Dziedzic lub gospodarz przyjmował hojne dary i sowicie wynagradzał żniwiarzy. Urządzał im wielką ucztę z muzyką i tańcami do białego rana.

              Kolejnym rytuałem, jaki przetrwał do dzisiaj jest wicie wieńca, który uosabia zebrane plony i urodzaj. Dawniej robiono go z pozostawionych po zbiorach na polu resztek zbóż. Dekorowano kwiatami, owocami, orzechami i ziołami a czasami żywym inwentarzem w postaci kaczki, koguta lub gąski. Wieńce miały kształty splecionych kół lub korony. Wito je na drewnianych lub wiklinowych obręczach. Wieńcami bywały również ustrojone świątecznie całe snopy zbóż. Tylko dziewczęta, które najlepiej pracowały przy żniwach mogły wić wieńce a najlepsi kośnicy mieli prawo ściąć zboże na wieniec. Było to dla nich wielkie wyróżnienie. Najlepsza żniwiarka miała także zaszczyt nieść wieniec w orszaku dożynkowym, dlatego można przypuszczać, że były one niewielkie. Oglądając współczesne wieńce ma się czasami wrażenie przerostu formy nad treścią. I chociaż są przepiękne i wiele pracy w nie włożono, to nie jednej dziarskiej żniwiarki, ale niestety czterech solidnych atletów potrzeba do dźwigania takiego wieńca.

             Obrzędem, który już prawie zanikł jest pozostawienie na polu niezżętej garści zboża. Nazywano ją przepiórką, perepełką, brodą, pępkiem, wiązką, wiązanką, kępą, kozą lub równianką. Żeńcy zbierali się wokół tej garści zboża, śpiewali pieśni, oczyszczali z chwastu. Jedna ze starszych kobiet skręcała umiejętnie kłosy i zaginając zwracała ku ziemi. Dziewczęta przyozdabiały ją wstążkami i kwiatami. Był to rodzaj ofiary dla ptaków, myszy i innych zwierząt, by nie czyniły szkody w stodołach i spichlerzach, symbol dzielenia się plonem z innymi i podziękowanie matce ziemi za hojność i ciągłość urodzaju. Zboże to pozostawało na polu aż do jesiennej orki.

              Współczesne święto dożynkowe stara się podtrzymywać dawne tradycje. Uroczystości zawsze rozpoczyna msza święta, na której święci się uplecione wieńce i chleb upieczony z tegorocznych plonów. Odświętny orszak dożynkowy maszeruje uroczyście do domu gospodarza, którym jest współcześnie zarządca gminy, powiatu, województwa czy państwa. Gospodarz wyróżnia najlepszych żniwiarzy za ich ciężką pracę, czego odzwierciedleniem w dzisiejszych czasach jest nagradzanie w konkursach „Rolnik Roku”, „Najlepsze gospodarstwo” itp.

             Jednak coraz częściej spotykam się z opinią, że czegoś brak w Święcie Dożynkowym, że jakby za mało „cukru w cukrze”, że brakuje ducha dawnej tradycji.

Czy powodem jest to, że coraz mniej ważny staje się zwykły żniwiarz – rolnik a może to, że uczestnicząc w tym święcie nie odczuwa on już takiej radości i zadowolenia ze swojej ciężkiej pracy?

             Szukając odpowiedzi na te i inne pytania pamiętajmy, że to jednak Rolnik jest solą święta dożynkowego a także solą naszej pracy, jako doradców. W dobie globalizacji, komputerów, statystyk, eleganckich garniturów, galopującej biurokracji i wyścigu szczurów nie zapomnijmy o zwykłym Rolniku, jako o naszym, jakby nie było chlebodawcy.

A poniżej zdjęcia z powiatowych dożynek w Rzgowie oraz stoiska Zespołu Doradczego w Koninie będącego efektem współpracy naszych doradców z rolnikami.

Liliana Tatara ZD Konin

Nasze kolorowe i ciekawe stoisko było bardzo chętnie odwiedzane.

Nagrodzone panie w konkursie Kulinarne Dziedzictwo.

Wyróżnione wieńce dożynkowe.

Nawet milusińscy interesowali się zgromadzonymi plonami pod czujnym okiem rodziców.

"Mućka"

Piknik ekologiczny

          Rozwój rolnictwa ekologicznego w Polsce stał się priorytetowym zadaniem dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Prowadzone są szerokie akcje promujące i informujące o sposobach wytwarzania żywności metodami ekologicznymi. Dlatego od 2008 roku przy współpracy Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z Centrum Doradztwa Rolniczego  w Brwinowie oddział a Radomiu oraz Wojewódzkimi Ośrodkami Doradztwa Rolniczego odbywa się konkurs na najlepsze gospodarstwo ekologiczne. Komisje konkursowe w poszczególnych województwach oceniają gospodarstwa według dwóch kategorii: ,,ekologia – środowisko” i ,,ekologiczne gospodarstwo towarowe”. Gospodarstwa oceniane są pod względem dostosowania prowadzenia  zmianowania upraw do warunków klimatycznych i glebowych, wykonywania zabiegów agrotechnicznych charakterystycznych dla rolnictwa ekologicznego. Oceniana jest również estetyka gospodarstwa, ład, porządek i dbałość o nieprodukcyjne elementy środowiska.

          Podsumowanie wojewódzkiego (wielkopolskiego) etapu konkursu miało miejsce w gospodarstwie agroturystycznym Państwa Zuzanny i Antoniego Gwiaździńskich w Grzegorzewie w dniu 8 września 2011 roku.  Gospodarstwo gościło rolników ekologicznych, przedstawicieli Agencji Rynku Rolnego, Wielkopolskiej Izby Rolniczej, lokalne władze oraz doradców z terenu powiatu kolskiego. W trakcie pikniku zostały przedstawione prezentacje dotyczące stanu i perspektyw rolnictwa ekologicznego w Polsce oraz doświadczenia z realizacji programu rolno środowiskowego przez naszą główną specjalistkę i jednocześnie członka komisji konkursowej Panią Elżbietę Dryjańską.

          W niniejszym artykule pragnę zaprezentować gospodarstwo zgłoszone do konkursu z powiatu kolskiego, a należące do Pana Grzegorza Fiałkowskiego zamieszkałego w Kolonii Bylice. Pan Grzegorz zajął II miejsce w konkursie w kategorii „ekologiczne gospodarstwo towarowe” w Wielkopolsce.

       Gospodarstwo Pana Grzegorza położone jest na terenie trzech gmin naszego powiatu, tj. Grzegorzewa, Babiaka i Koła. Jest bardzo rozwojowym gospodarstwem, w 2011 roku osiągnęło powierzchnię  40,22 ha. Nastawione jest na produkcję roślinną. Uprawiane są zboża jare i ozime oraz gryka. Dodatkowo na obszarze 6,20 ha gruntów założony jest sad, w którym prowadzona jest ekologiczna produkcja jabłek, śliwek i gruszek.  Właściciel  gospodarstwa jest także w trakcie budowy przetwórni produktów ekologicznych i zamierza produkować musli z suszonymi owocami ze swojego sadu. Pan Grzegorz jest miłym i sympatycznym człowiekiem, bardzo zaangażowanym w sprawy polskiej wsi, dlatego też został wybrany do Rady Powiatu Kolskiego.

          Podczas pikniku nie zabrakło degustacji potraw przygotowanych na bazie produktów ekologicznych. Furorę zrobił udziec wieprzowy przygotowany z tucznika Pani Janiny Saacke z gospodarstwa ekologicznego „Fenix” z gminy Pyzdry. Pani Janina jest laureatką wielkopolskiego etapu konkursu w kategorii „ekologia – środowisko”. Wszystkich obecnych na pikniku ujęła za serce swoją wiedzą ekologiczną, znajomością biodynamiki i wpływem środowiska na zdrowie człowieka. Podpowiadała jak żyć i gospodarować by tryskać zdrowiem i energią.

          Wszystkich zainteresowanych wynikami konkursu odsyłam do artykułu Pani Elżbiety Dryjańskiej pt.: ,, Piknik ekologiczny wieńczył konkurs:  Na najlepsze gospodarstwo ekologiczne w Wielkopolsce ‘’ zamieszczonego w dziale rolnictwo ekologiczne.

Anna Stanisławska

powiat kolski

Dożynki Powiatowe 2011  w Strzałkowie.

                4 września 2011 roku w Strzałkowie obchodzono Dożynki Powiatowe zorganizowane przez Starostwo Powiatowe w Słupcy i Urząd Gminy w Strzałkowie .

Uroczystości dożynkowe rozpoczęły się mszą świętą w kościele pod wezwaniem świętej Doroty. Następnie korowód dożynkowy przeszedł na stadion położony przy Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych .

               Zebranych na stadionie powitali wójt Gminy Strzałkowo Dariusz Grzywiński i Starosta Słupecki Mariusz Roga.

W czasie dożynek wyróżniono 18-stu rolników odznaką honorową ,,Zasłużony dla rolnictwa”. Odznaczenia dokonał Sekretarz Stanu w kancelarii  Premiera RP , poseł Eugeniusz Grzeszczak.

                    Podczas święta plonów ogłoszono wyniki konkursu ,,Słupecki Rolnik Roku 2011”. Kapituła konkursu przyznała tytuł ten Mariuszowi Głąbickiemu z Borówca Gmina Ostrowite. Drugie miejsce  zajął Aleksander Mrug z Bielaw gmina Strzałkowo, a trzecie Michał Wełnic z gminy Powidz. Wyróżnieni laureaci otrzymali  nagrody.

           Podczas uroczystości komisja dokonała oceny wieńcy dożynkowych . Pierwsze miejsce zajął wieniec z Gminy i Miasta Zagórów, drugie miejsce wieniec z Miasta Słupca, a trzecie z Gminy Ostrowite.

            W czasie dożynek można było zwiedzać wystawę maszyn pt:,, Wczoraj i dziś ’’ zorganizowaną przez rolników .

               Dużym zainteresowaniem cieszyły się stoiska przygotowane przez prywatnych wystawców i instytucje rolnicze.

                   Dożynkom towarzyszyła wspaniała słoneczna pogoda , która przyciągnęła licznych uczestników.

                                                                                                                                                                                              Henryk Matkowski

                                                                                                                                                                                                       ZD Słupca