- Przechowywanie_ziemniakw_w_domu.doc (4377 Pobrań)
Stacje meteorologiczne – wykorzystanie w rolnictwie
Napisane przez Mieczysław Łepkowski- Stacje_meteorologiczne___wykorzystanie_w_rolnictwie.doc (3368 Pobrań)
W dniu 17-01-2012 Koło Gospodyń Wiejskich w Śmiardowie Krajeńskim zorganizowało pokaz wyplatania makramy poprowadzony przez Panią Jolantę Surma.
Makrama
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Makrama – stara sztuka wiązania sznurków, bez użycia igieł, drutów lub szydełka. Znana już w starożytności. Stosując ją można wyplatać wiele rzeczy poczynając od kwietników, poprzez naszyjniki, makaty ścienne, kończąc na torebkach i plecakach. Do wyrobu przedmiotów za pomocą technik makramy można używać nici lnianych, konopnych, jedwabnych, sizalu i innych. Popularne kilka lat temu wśród młodzieży „meksykanki” zwane też „bransoletkami przyjaźni” są właśnie przykładem zastosowania podstawowych węzłów makramy do tworzenia bransoletek z muliny.
Podstawowe węzły używane w makramie:
• węzeł połówkowy
• węzeł zwykły (półsztyk)
• półsztyk naprzemienny
• węzeł nad ręką
• węzeł szczytowy
• węzeł łańcuszkowy
• podwójny półsztyk
• węzeł spiralny
• warkocz
Doradca WODR, ZD Złotów
Leokadia Baranowska
Orkisz wzmacnia ciało, zapewnia dobrą krew i pogodne usposobienie. Pomaga przy zmęczeniu, spadku wydolności, problemach z sercem i układem krążenia, przy angina pectoris, alergiach, utrudnionej przemianie związków wapnia, przy wzmożonej podatności na infekcje, chorobach wątroby i nerek, by wymienić tylko niektóre. Działa "rozgrzewająco", wspomaga więc krążenie, jest "tłusty", więc przyczynia się do poprawy funkcjonowania systemu nerwowego, dzięki zawartości podstawowych aminokwasów jest "wysokowartościowy, powoduje prawidłowe trawienie i lepszą budowę tkanki mięśniowej, "zapewnia dobrą krew" i jest naturalnym środkiem znakomicie poprawiającym nastrój oddziałującym na psychikę.
Dieta orkiszowa powoduje spadek poziomu cholesterolu we krwi. Jedząc ziarna orkiszu diabetycy mogą (po koniecznej konsultacji z lekarzem) zażywać znacznie mniej insuliny. kleiki orkiszowe sprawdzają się najlepiej u osób z wysokim poziomem cholesterolu we krwi oraz u diabetyków. Ziarna orkiszu przyspieszają przemianę materii, podczas gdy mąka orkiszowa raczej ją spowalnia. Zupa (kleik) z orkiszu dla chorych na biegunkę i po świeżo przebytej operacji (nigdy nie podawać z kleikiem z owsa). Ziarna orkiszu zapobiegają powstawaniu kamieni żółciowych. Orkisz szybko powoduje pozostające na długo uczucie nasycenia. Kawa z orkiszu poprawia trawienie i działa lekko przeczyszczająco. piwo z orkiszu jest napojem wzmacniającym, porównywalnym w smaku z piwem jasnym.
Oprac. Ewa Tuliszka
WODR w Poznaniu
http://biobabalscy.pl/zywnosc-ekologiczna-makaron-bio-wytwornia.html
Do pobrania książka: J. Tyburski, M. Babalski, Uprawa pszenicy orkisz: poradnik dla rolników, Radom 2006.
Ziemniaki należą do podstawowych produktów węglowodanowych, zawierają od 12 – 22 % skrobi. Z tej też przyczyny mylny przez konsumentów rozpowszechniany jest pogląd, że ziemniaki są „tuczące"- to raczej za sprawą dodatków tłuszczowych przy sporządzaniu posiłków. Podobnie jak inne warzywa, ziemniaki zawierają – ok. 80 % wody, a wartość energetyczna ugotowanych bulw nie przekracza 90 kcal. I w związku z tym zaliczane są do produktów niskokalorycznych. Produkowane z ziemniaków chipsy, frytki, ze względu na wysoką zawartość tłuszczu i prawie całkowite odwodnienie są znacznie kaloryczniejsze – zawierają ok. 450 kcal. W takiej postaci spożywane w nadmiernych ilościach mogą przyczyniać się do otyłości. Ziemniaki poddawane długotrwałej obróbce kulinarnej tracą cenne białko, witaminy, czy związki mineralne.
- Ziemniak_____cenne_warzywo.doc (3341 Pobrań)
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacja rozpoczęła wypłatę płatności bezpośrednich za 2011r. Pieniądze zaczęły wpływać na konta rolników o 1 grudnia 2011r. Wielu z nich cieszy się faktu że dopłaty są wyższe niż w 2010 roku.
Za 2011 rok Agencja przeznaczyła na płatności bezpośrednie 14,3 mld złotych. Wnioski i dopłaty złożyła 1 ml 282 tys. Rolników czyli aż o 93 tys. mniej niż w roku 2010.
Dopłata do hektara wyższa
Drogie euro spowodowało, że kurs przeliczenia tej waluty na złotówki dla rolników jest korzystniejszy. Podstawowa dopłata wynosi 710 zł do ha wobec 562 zł w 2010 roku, czyli o 26 % więcej niż w roku ubiegłym. Więcej dostaną także plantatorzy buraków, producenci zbóż i hodowcy krów. Mniejsze stawki zostały przewidziane dla hodowców kóz.
Poszczególne stawki wynoszą:
• 710 ,57zł/ha jednolita płatność obszarowa,
• 274,23 zł/ha uzupełniająca płatność podstawowa,
• 396,14 zł/ha uzupełniająca płatność do roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych,
• 1 476,08 zł/ha uzupełniająca płatność do powierzchni uprawy chmielu, do której przeznaczono płatność uzupełniającą do powierzchni uprawy chmielu za 2006 rok.
• 219,53 zł/ha specjalna płatność obszarowa do powierzchni upraw roślin strączkowych i motylkowatych drobnonasiennych,
• 410,89 zł za sztukę , płatność do krów
• 103,05 zł/sztukę , płatność do owiec
• 56,00 zł/tonę płatność cukrowa
• 173,33 zł / tonę oddzielna płatność z tytułu owoców i warzyw ( płatność do pomidorów)
ARiMR ma czas do 30 czerwca 2012 roku na przelanie na konta rolników pieniędzy z tytułu dopłat.
Dodała: Katarzyna Kaczmarek ZD w Wolsztynie, WODR Poznań
Źródło: ARiMR
Wiosenne nawożenie roślin ozimych odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu zarówno wysokości ich plonu, jak i jego jakości. Pierwiastkiem o szczególnym znaczeniu jest azot, będący nie tylko „motorem” wysokiego plonu, ale zastosowany z umiarem, w średnich dawkach, podwyższa odporność roślin na infekcje grzybowe. Sprawia bowiem, że ilość fenoli w soku jest wysoka. Substancje te są naturalną bronią roślin przed porażeniem grzybami.
Zastosowanie bardzo wysokich dawek azotu zmniejsza ilość fenoli. Jednocześnie rośliny są większe i bardziej ulistnione. Wzrasta ich krzewistość, a tym samym zagęszczenie całego łanu. Z tego też względu intensywne uprawy zbóż, są silniej porażane przez rdzę i mączniaka prawdziwego. W zależności od formy chemicznej azotu zawartego w nawozie, zmieniają się dominujące choroby. Zastosowanie w zbożach wysokich dawek azotu w formie NH4, nie sprzyja rozwojowi w glebie grzybów powodujących zgorzel podstawy źdźbła.
Efektywność wykorzystania azotu z nawozu jest zmienna. W znacznym stopniu zależy ona od obecności w glebie innych składników mineralnych, które wpływają na tempo przemian biochemicznych azotu w roślinach, oddziałując tym samym na ostateczną wielkość plonu biologicznego. Do najważniejszych kontrolerów metabolizmu azotu w roślinie należą siarka i magnez. Brak 1 kg siarki bezpośrednio ogranicza pobranie 10-15 kg azotu.
Siarka jako składnik enzymów pełni istotną rolę w procesach: asymilacji CO2, syntezy białek i tłuszczy. Pierwiastek ten jest roślinom niezbędny do wytworzenia dwóch aminokwasów –metioniny i cysteiny, a także wielu innych biologicznie ważnych związków na przykład witamin, enzymów, olejków gorczycznych. W efekcie stymulującego oddziaływania siarki na przekształcanie azotu mineralnego w białko, ilość tego składnika mineralnego niezbędna do wytworzenia jednostki plonu zmniejsza się. Towarzyszy temu spadek w soku roślinnym zawartości azotanów, które w warzywach są szkodliwym składnikiem odżywczym, a w buraku cukrowym silnym czynnikiem melasotwórczym. Reasumując, uzupełnienie nawożenia azotowego o siarkę przynosi zarówno wymierne korzyści ekonomiczne, takie jak – niższe zużycie nawozów azotowych, wyższa jakość plonu, a także środowiskowe – ograniczone przenikanie N do wód gruntowych i powierzchniowych.
Z badań IUNG-PIB w Puławach wynika, że ok. 60 proc. gleb w Polsce wykazuje deficyt siarki. Niska zasobność w siarkę przyswajalną jest wynikiem przede wszystkim ograniczenia przez przemysł emisji tego pierwiastka do atmosfery oraz spadku zużycia nawozów naturalnych, zwłaszcza obornika.
Materiały IUNG–PIB
Andrzej Obst
- WYKAZ_OSB_W_POWIECIE_CHODZIESKIM_ZE_SPECJALIZACJ.doc (4178 Pobrań)
Błędy popełniane w trakcie wykonywania oprysku nie tylko obniżają skuteczność zabiegu, ale też stwarzają zagrożenie dla środowiska. Naraża to rolnika na straty finansowe, związane ze zmniejszeniem opłacalności zabiegu oraz ewentualnymi karami pieniężnymi. Tymczasem, jak przedstawia prof. Ryszard Hołownicki z Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach, prawie 50 proc. błędów leży po technicznej stronie zabiegu opryskiwania.
Do największych zagrożeń dla środowiska, związanych ze stosowaniem chemicznych środków ochrony roślin, zalicza się skażenia miejscowe (spowodowane skumulowaniem ŚOR) oraz rozproszone (znoszenie, spływ z pól).
Znoszenie cieczy użytkowej towarzyszy niemal wszystkim, wykonywanym zabiegom ochrony roślin, a jego wyeliminowanie jest praktycznie niemożliwe. Przez wzgląd na znoszenie, niektóre tereny - strefy ochronne, np. sąsiadujące z wodami powierzchniowymi - są całkowicie wyłączone z chemicznej ochrony.
Rolnik może ograniczyć znoszenie przez dobór odpowiednich technik opryskiwania i parametrów pracy opryskiwacza, takich jak prędkość robocza, wysokość belki polowej, ciśnienie cieczy. Bardzo ważne jest uwzględnienie warunków atmosferycznych podczas zabiegu - prędkości i kierunku wiatru oraz temperatury i wilgotności powietrza.
- Najprostszym sposobem jest zwiększenie wielkości kropel. Zastosowanie rozpylaczy niskoznoszeniowych ogranicza znoszenie o 50 proc., a eżektorowych - nawet o 75 proc. - wskazuje profesor. - Najskuteczniejszą metodą, w przypadku upraw polowych, jest jednak opryskiwanie z pomocniczym strumieniem powietrza (PSP). Ta technika ogranicza znoszenie o 75 proc., przy jednoczesnym zachowaniu bardzo wysokiej skuteczności zabiegu. W przypadku upraw sadowniczych, najskuteczniejsze są techniki sensorowe oraz recyrkulacyjne, wykorzystywane w opryskiwaczach tunelowych, które ograniczają znoszenie o 95 proc.
Znoszenie nie jest jednak jedynym zagrożeniem dla środowiska. Coraz większą uwagę zwraca się na skażenia miejscowe, w których występuje akumulacja ŚOR. Do skażeń często dochodzi w miejscach, w których opryskiwacze są myte i napełniane.
- Bardzo ważna jest sama konstrukcja opryskiwacza. Duże powierzchnie osłon wykonanych z gładkiego tworzywa są łatwe do umycia. Interesującym rozwiązaniem, proponowanym przez niektórych producentów, jest system zraszania powierzchni opryskiwacza, dzięki czemu ŚOR nie zanieczyszczają maszyny, nie zasychają na jej powierzchni - przedstawia R. Hołownicki.
Technologia dostarcza coraz lepsze rozwiązania. Nowoczesne opryskiwacze zwiększają skuteczność zabiegów i zmniejszają straty środków ochrony roślin, jednocześnie redukując zagrożenia dla środowiska oraz zwiększając bezpieczeństwo operatorów opryskiwaczy. Tymczasem wykonywanie zabiegów przy użyciu przestarzałego, często niesprawnego technicznie opryskiwacza, jest częstym „grzechem" rolników. Regulacje prawne dotyczące ochrony środowiska przed zanieczyszczaniem chemicznymi środkami ochrony roślin są coraz ostrzejsze. Ponadto, przy ciągle rosnących cenach środków ochrony roślin rolnika nie stać na byle jaki opryskiwacz - podsumowuje profesor. - Może lepiej złożyć się z kilkoma sąsiadami i kupić na spółkę droższy, ale lepszy sprzęt? A może warto zastanowić się nad opłacalnością skorzystania z firm oferujących usługi opryskiwania? Nie stać nas na bylejakość – podkreśla specjalista.
Metody zmniejszania zagrożeń dla środowiska oraz zdrowia rolników przy wykorzystaniu nowoczesnych technik opryskiwania przedstawiono na konferencji ,,Prawidłowa ochrona roślin, bezpieczeństwo rolnika i bezpieczna żywność” , która odbyła się 29 listopada br. w Auli Kryształowej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Spotkanie zorganizowano w ramach prowadzonej przez Bayer CropScience kampanii „Grunt to bezpieczeństwo". Patronat nad konferencją objęły ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Kampania wywodzi się z programu „Odpowiedzialna troska", stworzonego przez Europejskie Stowarzyszenie Producentów Środków Chemicznych.
Andrzej ObstWięcej...
Przegląd najnowszych odmian żyta ozimego, przygotowany przez naukowców z Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych.
Odmiany zarejestrowane w krajowym Rejestrze w roku 2011
ARMAND
Odmiana populacyjna. Odporność na choroby podstawy źdźbła dość duża, na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, rdzę źdźbłową, septoriozę liści i rynchosporiozę średnia, na pleśń śniegową dość mała. Rośliny średniej wysokości, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren i wyrównanie średnie, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie średnia, liczba opadania oraz zawartość białka dość duże. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego dość duża, końcowa temperatura kleikowania bardzo wysoka. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność na poziomie czołowych odmian populacyjnych.
Hodowca: Alicja Ramenda
HORYZO
Odmiana populacyjna. Odporność na mączniaka prawdziwego i rdzę brunatną dość duża, na rdzę źdźbłową, septoriozę liści, rynchosporiozę i choroby podstawy źdźbła średnia, na pleśń śniegową dość mała. Rośliny średniej wysokości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren duża, wyrównanie dość dobre, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie, liczba opadania oraz zawartość białka średnie. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego średnia, końcowa temperatura kleikowania dość wysoka. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność na poziomie czołowych odmian populacyjnych.
Hodowca: „Hodowla Roślin Smolice sp. z o.o. Grupa IHAR"
SU DRIVE
Odmiana mieszańcowa trójkomponentowa. Odporność na septoriozę liści, rynchosporiozę i pleśń śniegową dość duża, na rdzę źdźbłową i choroby podstawy źdźbła średnia, na mączniaka prawdziwego i rdzę brunatną dość mała. Rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie dość dobre, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie i liczba opadania średnie. Zawartość białka mała do bardzo małej. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego średnia, końcowa temperatura kleikowania wysoka. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność bardzo dobra.
Pełnomocnik hodowcy: Saaten-Union Polska Sp. z o.o.
Odmiany zarejestrowane w krajowym Rejestrze w roku 2010
DAŃKOWSKIE AMBER
Odmiana populacyjna. Odporność na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, rdzę źdźbłową, choroby podstawy źdźbła i pleśń śniegową dość duża, na rynchosporiozę średnia, na septoriozę liści dość mała. Rośliny średniej wysokości, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość mała, wyrównanie dość słabe, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie i liczba opadania średnie. Zawartość białka duża. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego i końcowa temperatura kleikowania średnie. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność na poziomie czołowych odmian populacyjnych.
Hodowca: DANKO Hodowla Roślin
SU SKALTIO
Odmiana mieszańcowa trójkomponentowa. Odporność na septoriozę liści, rynchosporiozę i pleśń śniegową dość duża, na rdzę brunatną, rdzę źdźbłową i choroby podstawy źdźbła średnia, na mączniaka prawdziwego mała. Rośliny średniej wysokości, o małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren duża, wyrównanie dobre, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie średnia. Liczba opadania oraz zawartość białka dość małe. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego dość duża, końcowa temperatura kleikowania dość wysoka. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność bardzo dobra.
Pełnomocnik hodowcy: Saaten-Union Polska Sp. z o.o.
Odmiany zarejestrowane w krajowym Rejestrze w roku 2009
BRASETTO
Odmiana mieszańcowa trójkomponentowa. Odporność na septoriozę liści i pleśń śniegową dość duża, na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, rdzę źdźbłową, rynchosporiozę i choroby podstawy źdźbła średnia. Rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie średnie, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie średnia, liczba opadania dość duża. Zawartość białka mała. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego duża do bardzo dużej, końcowa temperatura kleikowania wysoka do bardzo wysokiej. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność bardzo dobra.
Pełnomocnik hodowcy: KWS Lochow Polska sp. z o.o.
GONELLO
Odmiana mieszańcowa trójkomponentowa. Odporność na septoriozę liści i pleśń śniegową dość duża, na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, rynchosporiozę i choroby podstawy źdźbła średnia, na rdzę źdźbłową dość mała. Rośliny dość niskie, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren i wyrównanie średnie, gęstość w stanie zsypnym dość duża. Odporność na porastanie ziarna w kłosie średnia, liczba opadania duża. Zawartość białka bardzo mała. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego bardzo duża, końcowa temperatura kleikowania bardzo wysoka. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność bardzo dobra.
Pełnomocnik hodowcy: KWS Lochow Polska sp. z o.o.
PALAZZO
Odmiana mieszańcowa trójkomponentowa. Odporność na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, septoriozę liści, rynchosporiozę, choroby podstawy źdźbła i pleśń śniegową średnia, na rdzę źdźbłową mała. Rośliny średniej wysokości, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość późny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie średnie, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie średnia, liczba opadania dość duża. Zawartość białka bardzo mała. Lepkość maksymalna kleiku skrobiowego bardzo duża, końcowa temperatura kleikowania wysoka do bardzo wysokiej. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Plenność bardzo dobra.
Pełnomocnik hodowcy: KWS Lochow Polska sp. z o.o.
Na podstawie materiałów z Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych.
Andrzej Obst
Wyleganie może spowodować znaczne straty ilościowe i jakościowe w plonie ziarna zbóż. Poziom strat zależy przede wszystkim od stopnia wylegnięcia plantacji oraz od terminu jego wystąpienia. Zapobiegać można poprzez działania profilaktyczne i stosowanie odpowiednich do danego gatunku retardantów.
Żyto jest najbardziej podatne na wyleganie w fazie kwitnienia, pszenica ozima także w fazie kwitnienia oraz w fazie dojrzałości mlecznej ziarna, owies - bezpośrednio przed fazą wyrzucania wiech a jęczmień przed kwitnieniem oraz podczas dojrzałości mlecznej ziarna. Wyleganie zbóż we wczesnych fazach rozwojowych zbóż (przed kłoszeniem) nie powoduje zwykle istotnych obniżek plonu ponieważ rośliny stosunkowo łatwo wracają do pionu. Także wylegnięcie zbóż w późnych fazach rozwojowych roślin tj. od końcowej fazy dojrzałości mlecznej skutkuje z reguły niewielką obniżką plonu (5-10%) ponieważ ziarno jest już wtedy prawie całkowicie wykształcone. Efektem wylegania plantacji w tym okresie jest natomiast utrudniony zbiór a w przekropnych latach także obniżenie lub całkowita utrata walorów jakościowych ziarna spowodowana porastaniem ziarna. Największe straty w plonie ziarna (nawet do 60%) wystąpią w przypadku kiedy zboże wylegnie w okresie od pełni kłoszenia do początku dojrzałości mlecznej. Zmniejsza się wtedy plenność kłosów, obniża masa 1000 ziaren oraz wzrasta udział pośladu w ogólnym plonie ziarna.
Przyczyny i zapobieganie wyleganiu. Najczęstsze przyczyny wylegania zbóż to:
- zbyt duża obsada roślin na jednostce powierzchni,
- jednostronne, wysokie nawożenie azotem,
- deficyt potasu w kompleksie sorpcyjnym gleby,
- niekorzystne warunki atmosferyczne (intensywne opady deszczu w połączeniu z bardzo silnym wiatrem),
- porażenie roślin przez choroby podstawy źdźbła oraz uprawa odmian podatnych na wyleganie.
Wyleganiu można zapobiegać poprzez odpowiednie działania profilaktyczne tj. stosowanie optymalnej technologii uprawy, dobór odmian o zwiększonej odporności na wyleganie, stosowanie odpowiednich dla danego gatunku retardantów (regulatorów wzrostu).
Odmiany mniej wylegające. Spośród wielu odmian zbóż jarych mniejszą skłonnością do wylegania charakteryzują się następujące odmiany:
- pszenica jara - Cytra, Zebra, Bombona, Koksa, Raweta, Trappe,
- jęczmień jary - Johan, Frontier, Żeglarz, Sebastian, Stratus,
- owies - Krezus, Furman, Polar, Breton, Koneser
Natomiast ze zbóż ozimych odmiany:
- pszenica ozima - Markiza, Tonacja, Satyna, Meteor,
- pszenżyto ozime - Woltario, Gniewko, Pigmej, Baltiko,
- żyto ozime - Kier, Stach F1, Walet,
- jęczmień ozimy - Nikela, Merlot, Fridericus.
Stosowanie retardantów. Poza doborem odpowiednich odmian, bardziej odpornych na wyleganie, innym bardzo skutecznym zabiegiem zapobiegającym wyleganiu zbóż jest stosowanie retardantów. Zarejestrowane obecnie preparaty oparte są na bazie następujących substancji czynnych:
Chloromekwat, czyli chlorek chlorocholiny (CCC). Z tej grupy preparatów w sprzedaży dostępne są następujące retardanty: Antywylegacz płynny 675 oraz 725 SL, Belcocel 720 SL, CCC Stefes 720 SL, Cycocel 460 SL oraz 750 SL, Cycogan 460 SL, Stabilan 460 SL oraz 750 SL (pszenica ozima i jara, żyto ozime), Regulator 620 SL (jęczmień jary i pszenżyto ozime). Do stosowania w owsie, z grupy CCC, zalecany jest Antywylegacz płynny 675 SL oraz Stabilan 750 SL. CCC hamuje działanie hormonów wzrostu - auksyn i giberelin powodując skrócenie dolnych międzywęźli o około 10%. Po jego zastosowaniu następuje także pogrubienie międzywęźli i wytwarzanie przez rośliny grubszych, szerszych, ciemnozielonych liści. Dodatkowym efektem działania CCC jest stymulacja rozwoju korzeni oraz zwiększenie liczby źdźbeł płodnych. W pszenicy wyższą efektywność zabiegu uzyskuje się stosując retardant w dawkach dzielonych: w pierwszym zabiegu 1/3 do 2/3 dawki a resztę po około 5-8 dniach. Drugi zabieg powinien być wykonany w okresie, gdy z pierwszego kolanka rozpoczyna się uwalnianie drugiego. Późniejsze stosowanie CCC tj. na około 10-12 dni przed kwitnieniem może być szkodliwe dla roślin ponieważ może opóźnić kwitnienie. Chloromekwat najlepiej działa w temperaturze 10-15°C. Przy spadku temperatury poniżej 10°C w ciągu 5 dni od zabiegu skuteczność jego spada.
Etefon. Do tej grupy retardantów należą: Cerone 480 SL, Retar 480 SL, Agrotefon 480 SL. Substancja czynna tych preparatów (etafon) w komórkach roślinnych ulega rozkładowi wydzielając etylen, który hamuje aktywność hormonów wpływających na wzrost i długość źdźbeł. Najefektywniej działa w okresie intensywnego wydłużania się źdźbła tj. od fazy ukazywania się 2 kolanka do momentu ukazywania się liścia flagowego. Do stosowania w pszenicy jarej zalecany jest Cerone 460 SL, w pszenicy ozimej - Cerone 460 SL, Retar 480 SL, w pszenżycie ozimym i życie ozimym - Agroetefon 480 SL i Cerone 480 SL. W jęczmieniu jarym retardanty sosować można od fazy 2 kolanka do początku pojawiania ości - Agroetefon 480 SL, Cerone 480 SL. Preparaty te powodują skrócenie źdźbła o około 8-12%. Optymalna temperatura działania etefonu to 15-20°C. Pamiętajmy, że retardantów zawierających etefon nie należy stosować łącznie z herbicydami. Herbicydy można stosować na 10 dni przed lub po zastosowaniu regulatora wzrostu.
Chloromekwat + etefon. Retardanty z tej grupy to: Terpal C 460 SL, Cecefon 465 SL. Hamują one wzrost oraz skracają i usztywniają górne międzywęźla. Stosuje się je: w pszenicy jarej (Cecefon 465 SL) - od początku strzelania w źdźbło do momentu ukazania się liścia flagowego, w pszenżycie ozimym (Cecefon 465 SL) od fazy 1 - go kolanka do fazy początku liścia flagowego oraz (Terpal C 460 SL) od fazy 2-go kolanka do fazy początku liścia flagowego , w pszenżycie jarym i życie ozimym (Terpal C 460 SL) od fazy 2-go kolanka do początku fazy liścia flagowego a w jęczmieniu ozimym i jarym - od ukazania się liścia flagowego do momentu pojawienia się pierwszych ości. Preparaty te najlepiej działają w temperaturze 15-25°C. Nie można ich także stosować łącznie z herbicydami.
Trineksapak etylu. Przedstawicielem tej grupy retardantów jest Modus 250 EC. Zapobiega on wyleganiu żyta, pszenicy ozimej, jęczmienia ozimego i owsa. Pobierany jest przez liście i źdźbła a następnie przemieszczany jest do tkanek merystematycznych zapobiegając nadmiernemu wydłużaniu się międzywęźli. Powoduje usztywnienie źdźbeł nie redukując masy roślin i długości korzeni. Szczególnie zalecany jest dla gospodarstw zainteresowanych uzyskiwaniem wysokich plonów słomy. Największą skuteczność wykazuje w temperaturze 10-15°C, kiedy rośliny są suche. Pszenicę ozimą opryskiwać od fazy krzewienia do fazy całkowicie rozwiniętego liścia flagowego. Na pszenicę preparat ten można stosować także w dawkach dzielonych - pierwszy zabieg w końcu krzewienia a drugi w początkowej fazie liścia flagowego. Na jęczmień ozimy i żyto preparat stosować od fazy pełni krzewienia do fazy rozwiniętego liścia flagowego, natomiast na owies od fazy pierwszego do fazy drugiego kolanka.
Źródło: Zalecenia Ochrony Roślin na lata 2010/11
Andrzej Obst
Osiągnięcie wysokich plonów zbóż jest możliwe przy stosowaniu właściwej technologii produkcji, dostosowanej do warunków gospodarstwa.
U podstaw każdej technologii stoi odmiana, której wybór ma istotny wpływ na rodzaj i intensywność stosowanych później zabiegów agrotechnicznych oraz uzyskanie plonu o wysokiej jakości. Nawożenie mineralne musi być tak dobrane do potrzeb rośliny, aby zapewnić jej wydanie maksymalnego plonu, możliwego do uzyskania w danych warunkach. Musi to być dawka bezpieczna dla środowiska. Zasadniczym kryterium wyboru odmiany do uprawy jest przeznaczenie uzyskanego ziarna. W przypadku wykorzystania ziarna na cele pastewne znaczenia nabierają odpowiednie wartości zawartości składników odżywczych ziarna. Jakość odmian może się w pełni ujawnić dopiero przy poprawnej agrotechnice, zwłaszcza przy odpowiednim poziomie nawożenia. Odmiany będące w doborze odmian charakteryzują się odmiennymi wymaganiami odnośnie gęstości siewu, terminu siewu, nawożenia azotem, glebowymi, mrozoodpornością, odpornością na wyleganie i choroby.
Przegląd najnowszych odmian pszenżyta ozimego z krajowego Rejestru i wspólnotowego katalogu CCA.
Odmiany zarejestrowane w krajowym Rejestrze w roku 2011
AGOSTINO
Odmiana pastewna, typu półkarłowego. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność prawie średnia. Odporność na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną, septoriozę liści, septoriozę plew duża, na rdzę źdźbłową, rdzę żółtą, fuzariozę kłosów, choroby podstawy źdźbła dość duża. Rośliny niskie, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren średnia, wyrównanie dość dobre, gęstość ziarna w stanie zsypnym duża. Odporność na porastanie w kłosie średnia, a liczba opadania duża do bardzo dużej. Zawartość białka dość duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Pełnomocnik hodowcy: Lantmännen SW Seed sp. z o.o.
BERENIKO
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność mała do średniej. Odporność na mączniaka prawdziwego bardzo duża, na rdzę brunatną duża do bardzo dużej, na septoriozę liści i fuzariozę kłosów duża, na choroby podstawy źdźbła, septoriozę plew dość duża, na rynchosporiozę i rdzę żółtą średnia. Rośliny o dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren mała, wyrównanie dość dobre, gęstość w stanie zsypnym duża. Odporność na porastanie w kłosie średnia, a liczba opadania dość duża. Zawartość białka średnia. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: Danko Hodowla Roślin Sp. z o. o.
BOROWIK
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność prawie średnia. Odporność na rdzę brunatną i septoriozę liści duża, na mączniaka prawdziwego, rdzę żółtą, fuzariozę kłosów i choroby podstawy źdźbła dość duża, na septoriozę plew, rynchosporiozę średnia. Rośliny o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren bardzo duża, wyrównanie dość dobre, gęstość w stanie zsypnym dość mała. Odporność na porastanie w kłosie średnia, a liczba opadania mała. Zawartość białka średnia. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: Hodowla Roślin Strzelce sp. z o.o. Grupa IHAR
KWS TRISOL
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność mała. Odporność na mączniaka prawdziwego duża do bardzo dużej, na rdzę brunatną duża, choroby podstawy źdźbła dość duża, na septoriozę liści, rynchosporiozę i fuzariozę kłosów średnia, na septoriozę plew dość mała. Rośliny o dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren bardzo duża, wyrównanie dość dobre, gęstość w stanie zsypnym dość mała. Odporność na porastanie w kłosie średnia, a liczba opadania dość duża. Zawartość białka dość mała. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Pełnomocnik hodowcy: KWS Lochow Polska sp. z o.o.
MAESTOZO
Odmiana pastewna. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność prawie średnia. Odporność na rdzę brunatną duża do bardzo dużej, na mączniaka prawdziwego i septoriozę liści duża, na septoriozę plew, rdzę żółtą, rynchosporiozę i choroby podstawy źdźbła dość duża. Rośliny wysokie do bardzo wysokich o dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość duża, wyrównanie średnie, gęstość ziarna w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie w kłosie, liczba opadania i zawartość białka średnia. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: DANKO Hodowla Roślin sp. z o.o.
MIKADO
Odmiana pastewna, typu półkarłowego. Plenność dobra do bardzo dobrej. Mrozoodporność dość duża. Odporność na rdzę brunatną duża do bardzo dużej, na rdzę żółtą i fuzariozę kłosów dość duża, na septoriozę liści i plew, rynchosporiozę średnia, na choroby podstawy źdźbła dość mała. Rośliny dość niskie, o dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren dość mała, wyrównanie średnie, gęstość ziarna w stanie zsypnym duża. Odporność na porastanie w kłosie średnia, liczba opadania i zawartość białka dość mała. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: DANKO Hodowla Roślin sp. z o.o.
Odmiany zarejestrowane w krajowym Rejestrze w roku 2010
CERBER
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność dobra do bardzo dobrej. Mrozoodporność mała do średniej. Odporność na rdzę brunatną, choroby podstawy źdźbła dość duża, na rdzę źdźbłową, septoriozę liści średnia, na mączniaka prawdziwego i fuzariozę kłosów dość mała, na rdzę żółtą mała, na septoriozę plew mała do bardzo małej. Rośliny przeciętnej wysokości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania przeciętny. Masa 1000 ziaren i gęstość w stanie zsypnym dość mała. Odporność na porastanie ziarna w kłosie dość mała, a liczba opadania dość duża. Zawartość białka dość mała. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: Hodowla Roślin Strzelce sp. z o.o. Grupa IHAR
CYRKON
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność dobra do bardzo dobrej. Mrozoodporność mała do średniej. Odporność na rdzę brunatną duża, choroby podstawy źdźbła dość duża, na rdzę źdźbłową, septoriozę liści i plew średnia, na mączniaka prawdziwego, rdzę żółtą i fuzariozę kłosów mała. Rośliny o dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia wczesny, dojrzewania dość wczesny. Masa 1000 ziaren i gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie dość mała, liczba opadania niska. Zawartość białka przeciętna. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: Hodowla Roślin Strzelce sp. z o.o. Grupa IHAR
ELPASO
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność mała do średniej. Odporność na fuzariozę kłosów duża do bardzo dużej, na septoriozę plew dość duża, na mączniak prawdziwego, rdzę brunatną, rdzę źdźbłową, rdzę żółtą i choroby podstawy źdźbła średnia, na septoriozę liści mała. Rośliny o dość małej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia wczesny, dojrzewania dość wczesny. Masa 1000 ziaren bardzo mała, gęstość w stanie zsypnym dość dobra. Odporność na porastanie ziarna w kłosie przeciętna, liczba opadania duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Hodowca: Danko Hodowla Roślin Sp. z o. o.
FREDRO
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność mała do średniej. Odporność na septoriozę plew i fuzariozę kłosów duża, na rdzę brunatną dość duża, na rdzę źdźbłową, septoriozę liści i choroby podstawy źdźbła średnia, na mączniaka prawdziwego dość mała, na rdzę żółtą mała. Rośliny przeciętnej wysokości, o przeciętnej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania wczesny. Masa 1000 ziaren i gęstość w stanie zsypnym dość duża. Odporność na porastanie ziarna w kłosie dość duża, liczba opadania duża do bardzo dużej. Zawartość białka dość duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna. Hodowca: Danko Hodowla Roślin Sp. z o. o.
Odmiany zarejestrowane w krajowym Rejestrze w roku 2009
ATLETICO
Odmiana pastewna, typu półkarłowego. Plenność dość mała. Mrozoodporność średnia. Odporność na rdzę brunatną duża, na rdzę źdźbłową, rdzę żółtą, septoriozę liści, fuzariozę kłosów i choroby podstawy źdźbła średnia, na mączniaka prawdziwego i septoriozę plew dość mała. Rośliny niskie do bardzo niskich, o dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren średnia, gęstość w stanie zsypnym dość mała. Odporność na porastanie ziarna w kłosie przeciętna, liczba opadania duża. Zawartość białka duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby dość mała. Hodowca:Danko Hodowla Roślin Sp.z o.o.
TULUS
Odmiana pastewna, o normalnej wysokości roślin. Plenność bardzo dobra. Mrozoodporność prawie średnia. Odporność na mączniaka prawdziwego i rdzę brunatną duża, na septoriozę liści i plew dość duża, na rdzę źdźbłową, rdzę żółtą, fuzariozę kłosów i choroby podstawy źdźbła średnia. Rośliny dość wysokie, o dość dużej odporności na wyleganie. Termin kłoszenia dość wczesny, dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren duża, gęstość w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie ziarna w kłosie i liczba opadania dość mała. Zawartość białka duża. Tolerancja na zakwaszenie gleby przeciętna.
Pełnomocnik hodowcy: Saaten-Union Polska sp. z o.o.
Opis odmian z krajowego Rejestru przygotowali: mgr Anna Domańska, mgr inż. Andrzej Najewski oraz mgr inż. Piotr Tokarski z Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych.
Odmiany ze wspólnotowego katalogu CCA
GRINGO (2008 r., Wielka Brytania)
Odmiana o skróconym źdźble, nadzwyczaj plenna, zarówno w technologii średniointensywnej oraz intensywnej. Gringo jest odmianą półkarłową, zbliżoną wysokością do odmiany Magnat. Dobrze się krzewi i doskonale znosi rozrzedzony siew. Maksymalnie wykorzystuje optymalne warunki środowiska, stając się konkurencyjną wobec pszenic paszowych. Wartość paszową odmiany podnosi wysoka zawartość białka. Przeznaczona do uprawy w różnych warunkach klimatyczno-glebowych, ze wskazaniem na gleby średnie i dobre. W warunkach wysokiego nawożenia azotem wymaga skracania źdźbła.
Pełnomocnikiem hodowcy w Polsce jest firma Danko.
KORAL (2008 r., Austria)
Odmiana średniowczesna, o tradycyjnej długości źdźbła, wyróżniająca się wysoką plennością (107 proc. wzorca na poziomie a1 oraz 102 proc. na a2). Posiada wysoką odporność na porastanie i choroby, w szczególności mączniaka, rdzę żółtą, rdzę brunatną i septoriozę liści. Wykształca grube i wyrównane ziarno. Bardzo dobra zimotrwałość odmiany pozwala na uprawę na terenie całego kraju. Nadaje się na również na słabsze stanowiska. Jest szczególnie polecana w regionach o dużej presji rdzy żółtej.
Pełnomocnikiem hodowcy w Polsce jest firma Danko.
Źródło: COBORU, farmer.pl
Andrzej ObstSzkodniki występujące na zbożach mogą obniżyć plon ziarna o 2 do 20 dt/ha. Najważniejszymi gatunkami występującymi na terenie Polski i zagrażającymi zbożom są skrzypionki, mszyce i pryszczarki. W niektórych rejonach obserwuje się również masowe pojawy ploniarek, wciornastków, miniarek oraz rolnic.
Problem zwalczania szkodników zbóż o ekonomicznym znaczeniu wyłonił się wraz ze zmianami w technologii uprawy. Intensywna ochrona przed chwastami i chorobami oraz obfite nawożenie sprzyjają rozwojowi różnych gatunków owadów. Intensyfikacja upraw zbóż, zmiany w agrotechnice i strukturze zasiewów, powszechne stosowanie pestycydów oraz zmiany klimatyczne są przyczynami coraz częściej występującego zagrożenia ze strony mało znanych, mniej ważnych szkodników. Żyły one od wielu lat w łanach zbóż, lecz w niewielkiej liczbie, nie powodując żadnych szkód. Przykładem szkodników zaskakująco licznie pojawiających się w ciągu ostatnich lat mogą być: pryszczarki, miniarki, łokaś garbatek oraz lenie, śmietki, nałanek kłosiec, żółwinek zbożowy i lednica zbożowa.
Mszyce
Zarówno larwy, jak i postacie dorosłe, uszkadzają rośliny przez wysysanie soków z liści, pochew liściowych, źdźbeł i kłosów, co prowadzi do więdnięcia i zasychania młodych roślin oraz do nie wykłaszania się zbóż i bielenia kłosów u starszych roślin. Innym dużym zagrożeniem niesionym przez mszyce są przenoszone przez nie choroby wirusowe. W jednym sezonie wegetacyjnym, zależnie od gatunku, może się rozwijać od ośmiu do dwunastu pokoleń. W ciągu 30-dniowego życia (w optymalnej temperaturze), przy wysokim wskaźniku reprodukcji, populacja mszycy zbożowej może się podwoić podczas trzech dni, a po 20 dniach wzrost może być pięćdziesięciokrotny. W wysokiej temperaturze mszyce giną, więc warunkiem dużej liczebności jest utrzymująca się sucha pogoda i przynajmniej przeciętna temperatura od momentu wykłoszenia pszenicy. Stosowanie nawozów azotowych sprzyja mszycom, gdyż potrzebują one dużych ilości rozpuszczalnych związków azotowych.
Rolnice
Rolnice to motyle średniej wielkości. Często mają szarobrunatne ubarwienie o jaśniejszych tylnych skrzydłach. Dorosłe osobniki pojawiają się najczęściej od połowy maja do połowy lipca i od sierpnia do października, po zmierzchu i w nocy. Samice składają jaja do ziemi lub na roślinie żywicielskiej. Gąsienice są nagie i żerują najczęściej w nocy. Ich cechą charakterystyczną jest spiralne zwijanie się w czasie spoczynku lub w razie zaniepokojenia.
Młode gąsienice żerują na nadziemnych częściach roślin, starsze kryją się w glebie, gdzie uszkadzają kiełkujące ziarno lub wychodzą w nocy na powierzchnię i podgryzają rośliny u nasady. Uszkodzenia w okolicy szyjki korzeniowej powodują, że roślina przewraca się i zamiera. Stadium zimującym są gąsienice zakopane w ziemi na głębokości od 10 do 15 cm. Wiosną, pod koniec kwietnia gąsienice kończą żer i przepoczwarzają się pod powierzchnią gleby.
Problem rolnic pojawił się po raz pierwszy od dłuższego czasu w 2003 roku. Gąsienice żerowały nie tylko na warzywach, burakach i ziemniakach, lecz rozprzestrzeniły się także na zasiewy rzepaku ozimego i zbóż. Tak silne uszkodzenia roślin rzepaku ozimego i zbóż nie były dotychczas notowane w Polsce. W niektórych rejonach kraju liczebność gąsienic (dotyczy to zwłaszcza rolnicy zbożówki) osiągnęła od kilkudziesięciu do 200 sztuk na 1 m2. Straty spowodowane przez gąsienice, zwłaszcza na Opolszczyźnie, Dolnym Śląsku, Kujawach czy w południowej Wielkopolsce i woj. łódzkim, zmusiły wielu rolników do zaorania plantacji rzepaku oraz wcześnie posianych zbóż ozimych. Sytuacja taka miała miejsce w rejonach, gdzie stosuje się wiele uproszczeń agrotechnicznych, a na polach pozostawia się nie przyorane resztki pożniwne, na których rozwijają się szkodniki.
Badania nad rolnicami wskazują na cykliczność ich masowych pojawów, tj. gradacji rolnic, które mają miejsce co 10, 7, 5, a nawet 3 lata. Jednym z głównych czynników zmiennego występowania rolnic są warunki meteorologiczne. Najbardziej sprzyjające rozwojowi rolnic są wczesne, suche i ciepłe wiosny oraz lato, suche jesienie, a także mroźne i śnieżne zimy. Wyższe temperatury przyspieszają rozwój rolnic. Czynnik ten wpływa na częstsze występowanie drugiego pokolenia rolnic, zwiększając ich liczebność. Stosując preparaty przeciwko rolnicom, powinno się uwzględniać następujące zalecenia:
- zabieg opryskiwania prowadzić tylko wieczorem, najlepiej gdy gąsienice znajdują się we wczesnych stadiach rozwojowych, przed lub po wschodach roślin,
- wyższą dawkę stosować do zwalczania starszych stadiów gąsienic oraz podczas dużego nasilenia szkodnika.
Skrzypionki
Skrzypionki to chrząszcze z rodziny stonkowatych, o wydłużonym, metalicznie błyszczącym ciele, zielonkawym lub niebieskawym, o czułkach długich i nitkowatych. Zimują w ściółce i korzeniowych częściach roślin. Postacie dorosłe wiosną prowadzą żer uzupełniający na liściach zbóż i traw. Larwy są brunatno-żółte z czarną głową, odżywiają się miękiszem, zdrapując go wzdłuż nerwów liści. Żer prowadzi do powstawania białych plam i podłużnych dziurek na liściach, a u roślin młodych występuje nadmierne krzewienie. Chrząszcze pojawiają się w lipcu, żyją do jesieni, żerując na zbożach i trawach.
Integrowana ochrona zbóż
Integrowana ochrona polega na wykorzystaniu wszystkich dostępnych metod i sposobów, aby do minimum ograniczyć stosowanie insektycydów. Szkodniki zbóż zwalcza się dopiero po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości. Bardzo ważnym zagadnieniem jest ochrona pszczół oraz innych owadów pożytecznych. Koszty ochrony zbóż przed szkodnikami zależą od nasilenia ich występowania na plantacji oraz od ceny stosowanych insektycydów.
Źródło: Wystawa ,, Polskie Zboża” 2011,
Andrzej Obst