To już czwarta edycja plebiscytu „Głosu Wielkopolskiego”, w którym wybierani są najlepsi gospodarze wielkopolski. W tej edycji bierze udział rolnik z powiatu krotoszyńskiego, Pan Maciej Pohl.Gospodarstwo Pana Macieja ma 160 ha i jest położone w Krotoszynie. Głównym kierunkiem produkcji jest produkcja bydło mlecznego– 110 krów. Ogólny stan bydła to 250 sztuk. Uprawy polowe to kukurydza, zboża i trwałe użytki zielone.

W piątek 12 sierpnia bieżącego roku odbył się regionalny finał konkursu „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów”. Do konkursu na najlepszy regionalny produkt żywnościowy zgłoszono 54 produkty, a o nominację do nagrody PERŁA 2016 ubiegało się 6 produktów nagrodzonych w latach wcześniejszych. W części gastronomicznej konkursu wzięły udział dwa zespoły prezentujące najlepsze wielkopolskie potrawy.

Obie części konkursu zostały podsumowane przez przewodniczących komisji na Starym Rynku – na najlepszy regionalny produkt żywnościowy przez Panią Izabellę Byszewską, a na najlepsze danie przez Panią Aleksandrę Swulińską-Katulską. Dyplomy i nagrody wręczył zwycięzcom Pan Merek Beer Dyrektor Departamentu Rolnictwa i Rozwoju Wsi Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego.

Podsumowanie wszystkich finałów wojewódzkich odbędzie się 25 września 2016 r. w Poznaniu, w czasie Międzynarodowych Targów Spożywczych POLAGRA FOOD. Wtedy najlepsze polskie tradycyjne produkty i potrawy zostaną nagrodzone statuetką PERŁA 2016.

Wyniki regionalnego finału XVI edycji ogólnopolskiego konkursu „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów”

KONKURS NA NAJLEPSZY REGIONALNY PRODUKT ŻYWNOŚCIOWY

• Kategoria: Produkty regionalne pochodzenia zwierzęcego
  • Podkategoria: Produkty i przetwory mięsne
    Nagroda: Beata Goślińska KGW za tradycyjny pasztet z królika
    ​Nagroda: Józef Jadczak za schab wiejski wędzony
  • Podkategoria: Produkty i przetwory z ryb
    ​Nagroda: nie przyznano
  • Podkategoria: Produkty mleczne
    Nagroda: Maria Sawczyn-Stamatoska za pniewski ser piwny
    ​Nagroda: Średzka Spółdzielnia Jana za maślankę prosto z masielnicy
  • Podkategoria: Miody
    Nagroda: Dorota Marcinkowska-Chmielewska za miód akacjowy z Kopaczewa
    Wyróżnienie: Marianna Paterkiewicz za pasztet „na co dzień”
    Wyróżnienie: Julian Ostrowski za miód wielokwiatowy
• Kategoria: Produkty regionalne pochodzenia roślinnego
  • Podkategoria: Przetwory owocowe
    Nagroda: Małgorzata Pomocka za czereśnie marynowane w occie winnym
    ​Nagroda: Małgorzata Lempka za mus z gruszki cukrówki
  • Podkategoria: Przetwory warzywne
    ​Nagroda: Barbara Jaskuła za kapustę po żydowsku
  • Podkategoria: Produkty zbożowe
    ​Nagroda: Urszula Banasiak za chleb wiejski żytni
  • Podkategoria: Wyroby cukiernicze
    Nagroda: nie przyznano
    Wyróżnienie: Justyna Kuźnik za prostą konfiturę truskawkową
    ​Wyróżnienie: Anna Michalak za wiejski farsz z suszonymi grzybami
• Kategoria: Napoje regionalne
  • Podkategoria: Napoje bezalkoholowe
    ​Nagroda: Barbara Wawrzyniak za syrop z buraków cukrowych
  • Podkategoria: Napoje alkoholowe
    Nagroda: Dorota Grudzińska za nalewkę z gruszki
    Wyróżnienie: Maria Skrzeczkowska za miksturę różaną
    Wyróżnienie: Barbara Raszewska za listkówkę
    Wyróżnienie: Alina Mielczarek za wino domowe z wiśni
• Kategoria: Inne produkty regionalne
  Nagroda: nie przyznano
  Wyróżnienie: Izabela Grzesiak Stowarzyszenie Ziołowieś Pępowo za Siekieradkę – sól ziołową

NOMINACJE DO NAGRODY PERŁA 2016:

1. Boczek wiejski wędzony – Józef Jadczak
2. Szamotulska konfitura czereśniowa – Beata Maria Peksa
3. Maleńkie buraczki – Angelika Gotowa-Grabowska
4. Olej z czarnuszki – Semco SGNiP Krystyna Just
5. Nalewka poziomkowa z Morakowa – Renata Kaźmierczak

KONKURS GASTRONOMICZNY NA NAJLEPSZĄ POTRAWĘ REGIONALNĄ

1. Nagroda: Restauracja TASTE_it w HOT_elarni za parzybrodę oraz udko gęsie podawane w aromatycznym sosie ze świeżego owocu jałowca z tradycyjnymi kluchami wielkopolskimi okraszonymi skwarkami i z kiszoną kapustą.
2. Nagroda: Gospodarstwo agroturystyczne Owocowy Raj nad Zalewem za zupę pomidorową z makaronem oraz pierś z gęsi z czerwoną kapustą i pyzą drożdżową

NOMINACJA DO NAGRODY PERŁA 2016

Restauracja TASTE_it w HOT_elarni za parzybrodę oraz udko gęsie podawane w aromatycznym sosie ze świeżego owocu jałowca z tradycyjnymi kluchami wielkopolskimi okraszonymi skwarkami i z kiszoną kapustą.

To już czwarta edycja plebiscytu „Głosu Wielkopolskiego”, w którym nagradzani są rolnicy całkowicie poświęcający się swojej niełatwej pracy w gospodarstwie. Zostało zgłoszonych bardzo wielu rolników do tego jakże zaszczytnego tytułu, a jednym z nich jest Pan Marian Dolata - mieszkaniec Tarchał Wielkich na terenie gminy Odolanów.  Wraz z żoną i synem prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 84 hektarów. Pan Marian zajmuje się produkcją zwierzęcą – trzoda chlewna, brojlery kurze i chów gęsi oraz roślinną – głównie zboża, które wykorzystywane są jako pasze dla zwierząt. Rolnik całym sercem poświęca się pracy w gospodarstwie, a jego wysiłek nieraz został już doceniony m.in. jako Wielkopolski Rolnik Roku 2014 i  Zasłużony dla rolnictwa.

Głosowanie trwa do 30 września 2016r.

Zachęcamy do oddania głosu na Pana Mariana Dolatę

Aby zagłosować,
wyślij SMS o treści:
ROL.35 na numer
72355 (koszt 2,46 zł z VAT)

Nawożenie dolistne polega na dostarczaniu (aplikacji) nawozu, czyli składników pokarmowych, bezpośrednio na liście roślin uprawnych. Zabieg ten jest sposobem szybkiego usuwania występujących niedoborów składników pokarmowych w nadziemnych częściach rośliny, zwłaszcza w sytuacji, gdy jest utrudnione pobieranie przez system korzeniowy. Ma ono szczególne zastosowanie w przypadku czynników stresowych, tj. niskich temperatur, suszy czy nadmiaru wody. W tych przypadkach pobieranie składników niezbędnych do wzrostu roślin jest przez korzenie upośledzone. Dokarmianie dolistne umożliwia zaopatrzenie roślin w niezbędne substancje, szczególnie mikroelementy. Kompleksowe zaopatrzenie roślin odbywa się poprzez system korzeniowy i składniki dostarczane doglebowo. Jednak w przypadku różnych zjawisk, np.: suszy (która powoduje zatrzymanie składników pokarmowych w glebie) czy też mineralizacji (zjawiska szczególnie groźnego w okresach przyrostu biomasy upraw), dokarmianie drogą dolistną daje możliwość dostarczenia pierwiastków śladowych, takich jak: bor (Br), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo), miedź (Cu) oraz cynk (Zn). Jest to bardzo ważne w uprawie zbóż, gdzie niedobory mikroskładników objawiają się:

• miedź – wpływa na rozwój i budowę tkanek, bierze udział w przemianach azotowych, syntezie białek oraz witaminy C, jej niedobór uniemożliwia prawidłowy rozwój roślin;
• mangan – wpływa na podwyższenie intensywności oddychania, asymilacji dwutlenku węgla i syntezy węglowodanów, uczestniczy w redukcji azotanów do azotynów, jego brak jest powodem występowania chlorozy;
• cynk – bierze udział w przetwarzaniu kwasów organicznych, syntezie chlorofilu i witamin, wpływa na procesy wzrostu i rozwoju roślin.

Przy niedoborach makroelementów, takich jak: azot (N), fosfor (P), potas (K), magnez (Mg), siarka (S), nawożenie dolistne można zastosować tylko doraźnie, ponieważ rośliny składniki te pobierają za pomocą systemu korzeniowego. Obecność makroskładników, tj. potasu i magnezu, jest niezwykle ważna, ponieważ ich niedobory sprzyjają wyleganiu zbóż, co utrudnia zbiór, powoduje gorsze zawiązywanie kłosów i zmniejszenie plonu. Brak magnezu uniemożliwia prawidłowy wzrost roślin, gdyż jest on składnikiem chlorofilu.

Z makroelementów poza azotem zboża dokarmia się poprzez liście również siarką. Zabieg ten wykonuje się od fazy krzewienia do kłoszenia. Zaleca się w tym czasie dwa zabiegi. Np. w przypadku dwukrotnego zabiegu siedmiowodnym siarczanem magnezu w postaci 5% roztworu, tj. 5 kg nawozu rozpuszcza się w 100 litrach wody, po zastosowaniu 200-300 litrów cieczy roboczej na hektar wprowadza się około:

• 3,2-4,8 kg MgO,
• 1,9-2,9 kg Mg,
• 2,6-3,9 kg S.

Ilości te często przyczyniają się do efektywniejszego pobierania tych składników z gleby oraz umożliwiają lepsze wykorzystanie innych składników (przede wszystkim azotu), co przekłada się na wyższe i bardziej stabilne plony.

W przypadku mikroskładników dokarmianie dolistne można traktować jako podstawowe. W ten sposób można pokryć całość zapotrzebowania zbóż na składniki. Z grupy mikroskładników należy nawozić przede wszystkim manganem i miedzią oraz cynkiem, ponieważ szczególnie korzystnie wpływają na gospodarkę azotową roślin (stymulują pobieranie i przetwarzanie tego składnika, a także rozwój systemu korzeniowego). Dokarmianie tymi składnikami powinno przeprowadzać się od fazy krzewienia do początku strzelania w źdźbło. W zależności od potrzeb można wykonać jeden lub dwa zabiegi.

Istotną zasadą nawożenia dolistnego jest stosowanie roztworów o niskim stężeniu, aby zapobiec uszkodzeniom roślin. Zaleca się, aby uwzględniać wiek roślin, tj. im starsza roślina, tym niższe stężenie cieczy roboczej.

Prawidłowe nawożenie dolistne zbóż zaleca się wykonywać w pochmurne dni o dużej wilgotności powietrza oraz przy pełnym turgorze tkanek liści. Działanie to może zapewnić roślinom dostateczną dostępność składników pokarmowych nawet w warunkach ograniczonego ich dostępu z gleby. Należy unikać zabiegów w okresie suchej pogody, przy silnym nasłonecznieniu i niskiej wilgotności powietrza. Najbardziej optymalne warunki występują wcześnie rano lub po południu (wieczorem). W okresie występowania przymrozków należy pamiętać, że zarówno krótko przed, jak i po ich wystąpieniu nie jest wskazane wykonywanie dokarmiania dolistnego. Nawożenia dolistnego nie należy stosować także w okresach tzw. suszy fizjologicznej, gdyż grozi to dla roślin szokiem termicznym, przyczyniając się do ich zamierania. Zalecaną porą na zabieg jest wówczas wczesny poranek.

Ważne jest, aby nasycenie mikroelementami w nawozie dolistnym było na odpowiednim poziomie. Należy pamiętać, że ww. nawożenie jest tylko uzupełnieniem nawożenia doglebowego. Mimo to zabieg ten może zapewnić roślinom dostateczną dostępność składników pokarmowych nawet w warunkach ograniczonego ich dostępu z gleby.

Podsumowując, czynniki wpływające na dobre pobieranie składników przez liście to:

1. Czynniki agrotechniczne, takie jak: odpowiedni odczyn ph gleby, prawidłowe przygotowanie nawożenia doglebowego, przynajmniej średnia zasobność gleby w fosfor, potas i magnez.
2. Optymalna gęstość siewu oraz ochrona.
3. Odpowiedni gatunek rośliny, jej wiek.
4. Warunki pogodowe – wysoka wilgotność powietrza.
5. Zdolność składników do przenikania przez liść – najszybciej przenika azot, potas, magnez i sód, wolniej siarka, wapń i fosfor oraz mikroskładniki.
6. Większość mikroskładników najlepiej stosować w formie chelatowej.
7. Dodatek mocznika.
8. Oprysk – stężenie roztworu dostosowane do gatunku i fazy rozwojowej rośliny. Zaleca się stosować substancje powierzchniowo czynne, zwiększające przyleganie kropli do liści.

Wnioskiem powyższych rozważań jest fakt, że makroelementy są elementami budulcowymi roślin, natomiast mikroelementy odpowiedzialne są za prawidłowe przeprowadzenie procesów biochemicznych w roślinie. Niedobory mikroelementów uniemożliwiają uzyskanie wysokich i dobrych jakościowo plonów, dlatego ich uzupełnianie jest tak ważne.

Literatura:

• „Dolistne dokarmianie zbóż” – dr Witold Szczepaniak, UP w Poznaniu
• „Zboża – wszechstronne wykorzystanie” – IHAR 2009 r., HR Smolice 2011 r.