Czynniki warunkujące plony uzyskiwane z trwałych użytków zielonych
Przygotowane przez Piotr Twardowski
Właściwości plonotwórcze łąk i pastwisk zależą od ich zasobności w składniki pokarmowe, uwilgotnienia i składu botanicznego runi. Badania wykazały , że przesuszenie nowo założonej łąki na zasobnej glebie torfowej spowodowało wyginięcie roślin i degradację gleby. Optymalne uwilgotnienie gleby dla rozwoju roślin leży w granicach między wodną pojemnością polową, odpowiadającą 60%pojemności wodnej kapilarnej a tzw. wilgotnością początku hamowania wzrostu roślin. Granice optymalnej wilgotności dla każdego typu gleb są różne. Problem dostępności wody w glebie łąkowej zwraca główną uwagę na ilość wody i siłę wiążąca ją w glebie. Istnieją dwie granice dostępności wody: -dolna- poniżej której gleba jest za sucha i górna-powyżej której gleba jest nadmiernie uwilgotniona i odtleniona. Przy wyznaczaniu górnej granicy uwilgotnienia gleby bierze się pod uwagę m.in. zawartość powietrza w glebie. Orientacyjna wartość ciśnienia ssącego gleby przy średnio 10% zawartości powietrza odpowiada ciśnieniu ssącemu równemu 50 cm słupa wody. Dwie wartości graniczne dostępności wody pF=4,2 i pF=1,7 to wartości teoretyczne, odpowiadające minimalnej i maksymalnej zawartości wilgotności w glebie. Gleby łąkowe zajmują przeważnie niższe położenie terenowe, podlegające silniejszemu działaniu zarówno wody powierzchniowej jak i wody wgłębnej. Aby uniknąć przesuszenia rozpylonej wierzchniej warstwy gleby /runi/, zaleca się utrzymywanie poziomu wody gruntowej gleb łąkowych na głębokości 40-50 cm. W celu zwilżenia wierzchnich warstw gleby należy utrzymać stosunkowo wysoki co najmniej 45cm od powierzchni stan wody gruntowej, a dodatkowo przy wilgotności 75-80% pojemności wodnej objętościowej nastąpi osłabienie tempa mineralizacji.
Badania wykazały ,że maksymalna pojemność wodna objętościowa gleb torfowych waha się od 70-90 %, a pojemność wodna wagowa od 300-900%.Zostały opracowane specjalne normy osuszania łąk na glebach torfowych i murszowo-torfowych, które określają osuszenie: - minimalne 30-50 cm /odpowiada polowej pojemności wodnej/, -średnie – 45-70 cm, -maksymalne – 60 – 90 cm/minimalne dopuszczalne uwilgotnienie/. Zawartość wody w glebie, jej ilość jest czynnikiem selekcjonującym występowanie pewnych gatunków traw i innej roślinności łąkowej. Przy największej wilgotności gleby rosną dobrze: mietlica biaława, mozga trzcinowata, wiechlina błotna, wyczyniec łąkowy. Przy średniej wilgotności ok. 80% pojemności wodnej: życica wielokwiatowa, życica trwała, kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa i konietlica. Przy małej wilgotności ok.70% pojemności wodnej: kostrzewa czerwona, wiechlina łąkowa, kupkówka pospolita, rajgras wyniosły i stokłosa bezostna. Duży wpływ na plonowanie UZ, obok warunków glebowych i wilgotności mają: zagospodarowanie łąk, nawożenie i pielęgnacja. Na wysokość plonu UZ , oprócz wymieniowych powyżej wpływają znacznie warunki klimatyczne i atmosferyczne danego terenu panujące w danym okresie wegetacyjnym. Na ilość i jakość zebranego plonu masy zielonej niebagatelnie wpływa również technologia zbioru i konserwacji. Przestrzeganie w/w zaleceń pozwoli w korzystnych pogodowo latach zebrać dobry jakościowo plon w ilości 40 do 60 ton zielonej masy.
Autor: Stanisław Żary PZDR w powiecie kępińskim
Źródło: Dane własne autora na podstawie własnych obserwacji i opracowań
W dniach 9-10.09.2017 r. w gospodarstwie szkółkarskim Elżbiety i Piotra Burziwodów z synem w Kobylej Górze, ul. Wesoła 9-10 (kierunek Marcinki) odbyły się kolejne – trzecie „Dni otwarte”. Te jesienne nosiły nazwę „Hortensjowy zawrót głowy”, bo w roli głównej wystąpiły hortensje te drzewiaste jak i te bukietowe, produkowane w tutejszej szkółce, która jesienią króluje w ogrodach i na które zapanowała moda. Wiosenne dni otwarte odbyły się 20-21.05.2017 r pod nazwą „Wiosna w ogrodzie”. Wydarzenia te dobrze wpisują się w działalność marketingową gospodarstwa i dlatego właściciele planują te imprezy organizować cyklicznie w miesiącach: maj i wrzesień każdego roku.
Działalność szkółkarska w ponad 13 ha gospodarstwie podjęta została przez ojca obecnego właściciela p. Pawła w 1961 r. i od tego czasu systematycznie następuje rozwój tego kierunku produkcji, wypierając dotychczasowe kierunki produkcji rolnej w gospodarstwie. w gospodarstwie pracę podejmuje już trzecie pokolenie czyli wnuk p. Pawła i Sabiny Burziwodów, Maciek.
Dominującym kierunkiem produkcji w gospodarstwie jest produkcja młodego materiału szkółkarskiego iglastych i liściastych krzewów ozdobnych. Od wielu lat gospodarstwo zajmuje się produkcją i sprzedażą rododendronów, a od kilku lat produkcja poszerzona została o produkcję hortensji. Gospodarstwo pod względem produkcji jest jednym z większych gospodarstw szkółkarskich w Polsce. Obecna produkcja odbywa się w ponad 50 tunelach foliowych (w jednym tylko tunelu w zagonach nasadzonych jest 220 000 szt. sadzonki roślin) oraz na ponad 3 ha gruntów ornych, które stanowią uprawy gruntowe i mateczniki. Pozostałe grunty gospodarstwa to uprawy zbóż i trwałe użytki zielone.
Ci, którzy przyjechali tutaj zwiedzić szkółkę, podziwiać bogactwo roślin ozdobnych mogli „faktycznie doznać zawrotu głowy” od ilości, gatunków, rodzajów i odmian oferowanych roślin ozdobnych. Przybywając na dni otwarte do tutejszej, szkółki w Kobylej Górze, goście przybywali jak na ucztę i nie chodzi tu o ucztę w pojęciu biesiady ale tę dla oczu i ducha. Zachwyt wzbudzały kolekcje gatunków i odmian produkowanych i oferowanych w szkółce roślin.
Zwiedzając szkółkę można było w przygotowanym i oznaczonym stoisku nieodpłatnie uzyskać porady specjalistów z zakresu wymogów, doboru, uprawy i ochrony roślin ozdobnych w osobach: dr Janusza Mazurka z Kliniki Roślin oraz dr Piotra Chochurę z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
W czasie kiedy dorośli zwiedzali szkółkę i dokonywali zakupów, ich pociechy mogły zająć się zabawą w specjalnie przygotowanym kąciku dla dzieci, które miały zapewnioną na ten czas opiekę.
Po trudach zwiedzania i zakupów w przygotowanym namiocie można było otrzymać kawę czy herbatę z pysznym ciastem oraz posilić się swojskim chlebem ze smalcem i zagryź kiszonym ogórkiem lub samodzielnie upiec kiełbaskę nad przygotowany ogniskiem.
Wszyscy przybyli goście otrzymali prezenty w postaci sadzonek roślin krzewów ozdobnych do nasadzenia we własnym ogrodzie. Według szacunków osób witających gości i pomagających w zwiedzaniu szkółki, jesienną imprezę odwiedziło blisko 2000 zwiedzających.
KOLEJNY SUKCES KOŁA GOSPODYŃ Z TRZCIELINA W GMINIE DOPIEWO
Przygotowane przez Iwona Sadowska
Od maja bieżącego roku członkinie KGW z Trzcielina na czele z Dorotą Ossowską przygotowywały się do udziału w konkursie pt.: Wielkopolska miodem i mlekiem płynąca”, którego organizatorem była Wielkopolska Izba Rolnicza.
Panie jak zwykle miały wiele kulinarnych pomysłów. Wśród przygotowanych dań znalazły się kolejno: zupa mleczna pod nazwą „Mleczna kraina Mućki”, chłodnik – „Uśmiech Księżyca”, placuszki- „Użądlenie pszczółki” i tradycyjne pyry z gzikiem. Panie pochwaliły się także „Cytrynówką na miodzie-„Szumigłówką” i nalewką z pigwy z miodem. Nie mogło też zabraknąć deseru. Był nim „Wiśniowy raj” na bazie maślanki. Wszystkie dania cieszyły się olbrzymim uznaniem wśród osób, które miały okazje je spróbować podczas degustacji jaka odbyła się na terenie gminy Dopiewo. Koordynatorem przedsięwzięcia na szczeblu powiatowym była Iwona Sadowska doradca Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
Ciężka praca i zaangażowanie w popularyzowaniu kuchni wielkopolskiej, zdrowego żywienia i promowanie aktywności społecznej wsi została doceniona i zaowocowała sukcesem. Trzcielińskie Koło dołączyło do Grona Laureatów. Panie zostały wyróżnione podczas tegorocznej Wieczerzy środowisk wiejskich, która miała miejsce 9 grudnia bieżącego roku w Turku. Gratulacje laureatom Konkursu złożyli: Poseł do PE Andrzej Grzyb, Prezes Wielkopolskiej Izby Rolniczej Piotr Walkowski, Honorowy Prezes KRIR i WIR Józef Waligóra oraz Członek Polskiej Akademii Smaku Witold Wróbel. Laureaci Konkursu otrzymali pamiątkowe grawertony i voucher na wyjazd do Brukseli połączony ze zwiedzaniem Parlamentu Europejskiego ufundowany przez Posła do PE Andrzeja Grzyba oraz książkę pt. „Wielkopolski Kucharz” będącą przedrukiem książki kucharskiej z 1876 roku, której autorką jest Maria Śleżańska a wydana została przez Wydawnictwo Stowarzyszenie Slow Food Wielkopolska.
Serdeczne Gratulacje dla Koła Gospodyń z Trzcielina i życzenia dalszych sukcesów w kształtowaniu dobrego wizerunku własnej wsi oraz gminy Dopiewo.
Opracowanie: Iwona Sadowska
Zdjęcie: Leon Ossowski
Produkcja żywca wołowego alternatywą dla produkcji mleka.
Napisane przez Andrzej PiętkaW Polsce co roku odnotowuje się coraz mniejszą liczbę gospodarstw zajmującą się chowem bydła mlecznego i produkcją mleka. Obecnie jest ich około 270tyś. Największy spadek występuje w gospodarstwach utrzymujących od kilku do kilkunastu krów i posiadających niewielką powierzchnię paszową. Produkcja mleka w tych gospodarstwach staje się nieopłacalna ze względu na wysoką pracochłonność, wysokie koszty produkcji, wysokie koszty inwestycji i modernizacji oraz ograniczenie możliwości powiększenia stada.
Alternatywą dla produkcji mleka może być chów bydła opasowego, który pozwala na niższe koszty produkcji, wykorzystanie istniejących budynków inwentarskich, maszyn i urządzeń do przygotowywania pasz, skarmiania pasz gorszej jakości. Ceny na rykach skupu charakteryzują się niewielkimi spadkami.
Chów bydła opasowego może być prowadzony w czystości rasy, poprzez odchów mieszańców pochodzących z krzyżowania ras bydła mięsnego i mlecznego oraz odsadków pochodzących od bydła mlecznego.
W dniach od 1 maja do 31 października w gospodarstwie Pana Zenona Wierońskiego w Próchnowie prowadzona była demonstracja związana z żywieniem bydła opasowego z tematu „Produkcja bydła mięsnego alternatywą dla produkcji mleka – jak zwiększyć opłacalność żywca wołowego”. Rolnik utrzymuje około 50 szt bydła opasowego. Zwierzęta pochodzą z zakupu .
W demonstracji żywieniowej wzięło udział 5 szt. zwierząt. Były to byczki w przedziale wiekowym od 0,5 – 1 roku. Na dzień 1 maja miały wiek ok 7 m-cy i grupa ważyła 1325 kg. Po 184 dniach żywienia zwierzęta osiągnęły wagę 2275 kg.
Okres żywieniowy składał się z dwóch etapów po 92 dni. W dawce pokarmowej zastosowano kiszonkę z kukurydzy, siano łąkowe, mieszankę treściwą składającą się z ziarna jęczmienia, śruty rzepakowej, mieszanki mineralno-witaminowej.
W I okresie żywieniowym osiągnięto przyrost 1015 g, na którego zużyto 6,22 j.o i 819 g b.o. Koszt wyprodukowania 1kg żywca wołowego w tym okresie wynosił 3,45 zł .
W II okresie żywieniowym osiągnięto przyrost 1050 g, na którego zużyto 7,97 j.o i 1050 g b.o. a koszt wyprodukowania 1 kg żywca wołowego wyniósł 4,47 zł.
Przeciętny koszt 1kg żywca w okresie demonstracji wyniósł 3,97 zł. Należy nadmienić, że zostały policzone tylko koszty pasz. Nie uwzględniono kosztu, zakupu zwierząt, kosztów weterynaryjnych, energii i paliwa oraz pracy własnej. Produkcja bydła mięsnego może być opłacalna bo koszt produkcji 1kg żywca wołowego jest dość niski znacznie poniżej płaconej ceny skupu.
Podsumowanie pracy Lokalnej Grupy Dyskusyjnej w powiecie tureckim
Napisane przez Krzysztof KwinciakLokalna Grupa Dyskusyjna zajmująca się tematyką ochrony roślin, kontynuowała swoje spotkania w 2017 roku. Inauguracyjne spotkanie odbyło się na szkoleniu zorganizowanym w dniu 25.01.2017 r. w Dobrej. Członkowie grupy, a w szczególności rolnicy z gminy Dobra, wykazali duże zainteresowanie nowoczesnymi technologiami wykorzystywanymi w ochronie roślin oraz integrowanymi metodami zwalczania chwastów w zbożach i kukurydzy. Kolejne spotkanie LGD odbyło się 29 maja, w miejscowości Gaj, podczas wyjazdu studyjnego, który poświęcony był integrowanym metodom zwalczania chorób grzybowych w uprawach rolniczych oraz praktycznemu rozpoznawaniu patogenów, szczególnie w uprawach zbóż, rzepaku i kukurydzy. Rolnicy z LGD uczestniczyli również w spotkaniu 26 października, w miejscowości Dobra, na którym omawiano zagadnienia innowacyjności w dziedzinie doboru preparatów ochrony roślin. Podsumowanie spotkań za cały 2017 rok, odbyło się 29 listopada w Dobrej. Spotkanie to poświęcone było głównie zagadnieniom odporności patogenów na substancje aktywne w środkach ochrony roślin. Poruszano również planowane zmiany w prawie łowieckim.
Mistrzostwa Świata Psich Zaprzęgów w warunkach bezśnieżnych
Napisane przez Janusz Brodzik
W czwartek 23 listopada w Koźlu zostały oficjalnie otwarte przez Starostę Józefa Kwaśniewicza, Burmistrza Włodzimierza Kaczmarka i Sołtysa Wiesława Kramm. Na scenie podczas ceremonii otwarcia zaprezentował się Zespół Folklorystyczny „Szamotuły”.
Tegoroczne zawody tym bardziej były wyjątkowe, gdyż w tej randze odbyły się w Polsce po raz pierwszy. Na starcie stanęło łącznie ponad 500 ekip.
Pomimo pewnych utrudnień jakie zafundowała pogoda, nic nie stanęło na przeszkodzie sportowej rywalizacji i całą imprezę można uznać za bardzo udaną.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2254#sigProId5653d24750
Wielu rolników preferuje do spożycia mięso pochodzące z własnego gospodarstwa. Szczególnie w okresie przedświątecznym nasila się ubój w gospodarstwach rolniczych. Jest on legalny, ale na użytek własny. Ubój gospodarczy reguluje Rozporządzenie MR i RW z dnia 21 października 2010 r z p. zm w sprawie wymogów weterynaryjnych przy produkcji mięsa na użytek własny.
Ubojowi gospodarczemu podlegają:
- owce
- kozy
- trzoda chlewna
- cielęta do 6 miesiąca życia
- drób i zajęczaki
- oraz dzikie zwierzęta pozyskane w warunkach fermowych lub wyniku odstrzału.
Dokonując uboju należy spełnić szereg wymagań weterynaryjnych a mianowicie:
- wymagania określone w przepisach o ochronie zwierząt
- wymaganie określone w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt
- wymagania określone w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych
- wymagania związane z higieną.
Ubijaniu powinno poddawać zwierzęta zdrowe. Jeżeli były leczone, to po okresie karencji dla użytego produktu leczniczego. Również nie powinny pochodzić z gospodarstw lub obszarów podlegającym ograniczeniom.
Zwierzęta należy zabijać w sposób humanitarny, bez zbędnego zadawania im bólu, oraz bez obecności dzieci.
Posiadacz zwierząt dokonuje na 24 godziny przed ubojem zgłoszenia w Powiatowym Inspektoracie Weterynaryjnym. Zgłoszenia może dokonać telefonicznie, na piśmie lub stawiając się osobiście, jeżeli planowany ubój dotyczy trzody chlewnej. W przypadku uboju cieląt do 6 miesiąca życia, owiec i kóz zgłoszenia należy dokonać listownie ze względu na obowiązek pisemnego oświadczenia odnośnie zagospodarowania SRM (materiału szczególnego ryzyka).
Zgłaszając planowany ubój trzody chlewnej należy podać następujące informacje:
- nazwisko i imię, adres, nr telefonu posiadacza zwierząt,
- liczbę zwierząt poddanych ubojowi,
- numer siedziby stada,
- miejsce i termin uboju,
- nazwisko i imię sprzedającego w celu uboju gospodarczego zwierzęta gospodarskie,
- zgłoszenie mięsa do badania poubojowego,
- nazwisko i imię dokonującego ubój.
W przypadku cieląt do 6 miesiąca życia, owiec i kóz zgłoszenie w formie pisemnej powinno zawierać,
- nazwisko i imię, adres, nr telefonu, posiadacza zwierząt,
- gatunek i liczbę zwierząt poddanych ubojowi,
- numer identyfikacyjny zwierzęcia,
- miejsce i termin uboju,
- nazwisko i imię osoby uprawnionej do uboju,
- oświadczenia o zagospodarowaniu na własny koszt SRM ( materiału szczególnego ryzyka)
Uboju mogą dokonywać osoby które:
- ukończyły 18 lat,
- posiadają wykształcenie co najmniej zasadnicze zawodowe,
- odbyły szkolenie teoretyczne ,oraz 3 miesięczną praktykę na stanowisku ubojowym pod nadzorem
osoby posiadającym 3 letni staż na stanowisku ubojowym,
- kwalifikacje potwierdzone odpowiednim dokumentem.
Badanie mięsa na obecność włośni dokonujemy u trzody chlewnej, dzików i nutrii. W tym celu pobierane są próbki z określonych miejsc partii ciała (przeważnie z przepony).
Za niespełnienie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa na własny użytek przewidziano karę pieniężną w wysokości od 100 do 2000 zł, natomiast za wprowadzenie na rynek mięsa kara wynosi od 1000 do 5000 zł.
Pies należy do wyjątkowych zwierząt. Jest najwierniejszym przyjacielem człowieka, szczególnie bliskim i bardzo oddanym, gotowym na współpracę w trudnych warunkach i sytuacjach. Człowiek winien mu zapewnić opiekę oraz stworzenie takich warunków bytowania gdzie dobrostan określany jako stan zdrowia fizycznego i psychicznego jest osiągany w warunkach pełnej harmonii w jego środowisku. Oznacza to, że zwierzę powinno być wolne od:
- pragnienia, głodu, niedożywienia,
- strachu i stresu,
- dyskomfortu braku miejsca do odpoczynku,
- bólu, zranień oraz chorób,
- przebywania w warunkach , które są sprzeczne z jego naturą.
Odnoszenie się człowieka do psa obok norm i zasad etycznych zostało unormowane w szeregu aktów prawnych. Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 roku O ochronie zwierząt nakazuje zapewnienie psu:
- stały dostęp do wody pitnej,
- odpowiedni posiłek dziennie,
- pomieszczenie chroniące przed warunkami atmosferycznymi,
- przebywanie na uwięzi do12 godzin na dobę,
- uwięź nie może być krótsza niż 3 m,
- nie może powodować urazów ani cierpienia,
- obroża powinna być dopasowana,
Na właściciela psa nakłada się obowiązek corocznego szczepienia przeciw wściekliźnie. Za wykroczenia względem ustawy o ochronie zwierząt grozi grzywna do 5000 zł lub kara aresztu. Za przestępstwa dokonane względem zwierząt grozi grzywna lub kara pozbawienia wolności do lat 2.
W 2017 roku do parlamentu wpłynął projekt zmian w Ustawie O ochronie zwierząt. Zmiany dotyczą również dobrostanu psów a mianowicie:
- za formę znęcania nad zwierzętami będzie używanie kolczatek,
- całkowity zakaz trzymania psów na uwięzi,
- zakaz wystawiania psów z kopiowanymi uszami i ogonami
- jeżeli przebywa w kojcu, to jego wielkość uzależniona od wysokości psa w kłębie, oraz zapewnienia
schronienia przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi (np. ocieplona buda),
- oznakowanie psów na koszt właściciela oraz stworzenie centralnego rejestru zwierząt,
- dołożenie gratisowego psa do kupowanego gadżetu będzie przestępstwem i grozi kara pozbawienia wolności do 1 roku,
- również sprzedaż psów na targowiskach, targach, będzie uznane za przestępstwo i grozi kara pozbawienia wolności do 1 roku
Za przestępstwa dokonane na zwierzętach- znęcanie, uśmiercanie - grozi kara pozbawienia wolności do lat 3, natomiast za przestępstwa ze szczególnym okrucieństwem do lat 5.
Zbliża się kolejny trudny okres w życiu zwierząt i ptaków. To zima. Jaka będzie tegoroczna, nikt z pewnością nie wie. Chociaż prognozy mówią raz o ciężkiej i długiej albo o bardzo ciepłej i krótkiej.
Nie zwalnia nas to jednak z tego abyśmy nie zadbali o naszych pupili oraz o ich braci żyjących na wolności. Dokarmianie musi być stosowane przez cały okres zimowy. Jest to nie tylko sposób na zrobienie czegoś pożytecznego i wartościowego, ale również okazja na pogłębienie wiedzy o ptakach i zwierzętach dziko żyjących. Podrzucanie jedzenia podczas zimy nie stwarza ryzyka, że przyzwyczają się one do pomocy przez cały rok.
W gospodarstwie dużą rolę pełnią psy. Budy w których mają spędzić długie zimowe dni należy zabezpieczyć przed wiatrem, mrozem i śniegiem. Włóżmy do środka dużo słomy, siana tak aby było im ciepło. Dajmy im możliwość wybiegania się zimą. Daje to pewność utrzymania odpowiednie temperatury organizmu. Podawajmy w miarę możliwości karmę wysokoenergetyczną z dużą ilością białka a wodę czystą i świeżą.
W oborach i chlewniach należy utrzymywać odpowiednią temperaturę. Istotna jest duża ilość ściółki i czysta woda. Zwierzęta powinny być dobrze odżywione, zdrowe aby mogły przetrwać do wiosny.
Źródło: „Gospodarz pl. Twój portal rolniczy”
Ziemniak jest rośliną uprawną wymagającą; tj. susza i wysoka temperatura znacznie ogranicza wysokość plonu. Natomiast zbyt duże opady źle wpływają na jakość plonu. Sadząc ziemniaki zwracamy również uwagę na dobór odmian odpornych na choroby. Monitoring zarazy jest systemem wspomagania ochrony roślin. Program komputerowy analizuje dane meteorologiczne określając wystąpienie sprzyjających warunków dla rozwoju chorób. System wysyła powiadomienie kiedy powinno się zastosować pierwszy oprysk zapobiegawczy. Co oznacza mniejsze nakłady na środki ochrony roślin na plantacji ziemniaka. Lepiej zapobiegać niż zwalczać chorobę już rozwiniętą.
Więcej...
Gleby kwaśne i bardzo kwaśne posiadają słaby potencjał plonowania. Rośliny uprawiane na takich gruntach mają ograniczony wzrost i rozwój, gdyż istnieje gorsza przyswajalność składników pokarmowych, a to stwarza większe prawdopodobieństwo narażenia roślin na choroby i agresję szkodników, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia plonowania niekiedy o kilkadziesiąt procent. Niskie ph gleby uaktywnia glin i metale ciężkie, powoduje niekorzystne zmiany biologiczne gleby, wpływa na degradację gleby, co powoduje ograniczone zaopatrzenie roślin w wodę i przyspiesza wymywanie składników pokarmowych. Niedobór wapnia to ewidentne straty w plonie i znacznie obniżony wynik ekonomiczny, to także niekorzystny wpływ na środowisko. Żeby dokonać poprawnego nawożenia roślin należy posiadać aktualne analizy glebowe wykonane przez Stację Chemiczno – Rolniczą.
Tradycyjnie na przełomie maja i czerwca w gminie Międzychód odbywa się szkolenie z zakresu integrowanej ochrony roślin. W roku 2017 szkolenie zorganizowano we wsi Głażewo gmina Międzychód. Szkolenie przeprowadził Pan Andrzej Obst - główny specjalista WODR Poznań oraz Pan Henryk Piechowiak - specjalizujący się w Integrowana ochronie roślin PZDR Międzychód. Część teoretyczna szkolenia przeprowadzona została w świetlicy wiejskiej. Następnie szkolenie kontynuowano na plantacjach roślinnych rolników. Pan Andrzej Obst wykorzystując swoją wiedze na przykładach omówił choroby grzybowe i szkodniki w poszczególnych uprawach. Wykładowca omówił ewentualne błędy technologiczne oraz sposób integrowanej ochrony roślin na lustrowanych uprawach. Uczestnicy szkolenia brali aktywny udział w szkoleniu zadając wiele pytań prowadzącemu szkolenie.
Podsumowanie szkolenia odbyło się w świetlicy wiejskiej gdzie rolnicy zorganizowali poczęstunek oraz ustalono miejsce szkolenia na 2018 rok.
W gminie Międzychód w 2017 roku zorganizowano trzy wyjazdy studyjne:
1. XVIII Międzynarodowe Targi Ferma Bydła, XXI Międzynarodowe Targi Ferma Świń i drobiu
2. Targi Sielinko
3. Bednary Agro Show
Targi Ferma cieszą szczególnie hodowców bydła i trzody chlewnej. Jest to impreza mająca szczególny charakter która skupia wielu wybitnych specjalistów branży hodowlanej oraz firm obsługujących rolników. Rolnicy poza dyskusją indywidualną z przedstawicielami poszczególnych firm często też korzystają z wykładów specjalistycznych, które odbywają się podczas targów. Realizowany jest też temat /wykład/ "Nowoczesne rozwiązania w produkcji zwierzęcej".
Targami w Sielinku interesują się producenci zboża i rzepaku ozimego. Szczególnie interesują ich wykłady o nowych odmianach zbóż i rzepaku, które mogą oglądać na poletkach.
Bednary Agro Show to raj dla rolników, którzy są otwarci na nowoczesne rozwiązania w produkcji roślinnej. Zainteresowanie jest tak ogromne, że trudno jest wyjechać z wystawy.
Sponsorem naszych wyjazdów studyjnych jest UMiG w Międzychodzie, który w zależności od wielkości grupy rolników daje do dyspozycji odpowiedni środek transportu.
Galeria
https://archiwum.wodr.poznan.pl/pomoc-zwizana-z-wystpieniem-szkod-wywoanych-niekorzystnymi-zjawiskami-atmosferycznymi/itemlist?start=2254#sigProId957b34d99f
Stosowanie zasad Integrowanej Ochrony Roślin obowiązuje w Polsce i innych krajach UE od 1 stycznia 2014 roku i dotyczy wszystkich profesjonalnych użytkowników stosujących środki ochrony roślin. Integrowana ochrona roślin ma na celu ochronę środowiska naturalnego, zapewnienie bezpieczeństwa zdrowia ludzi i zwierząt w wyniku prowadzenia produkcji roślinnej. Integrowana ochrona roślin to sposób ochrony roślin przed organizmami szkodliwymi, polegający na wykorzystaniu wszystkich dostępnych metod ochrony roślin, w szczególności metod nie chemicznych w sposób minimalizujący zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska. Stosowanie środków chemicznych w ochronie roślin należy ograniczyć do niezbędnego minimum. W pierwszej kolejności należy zapobiegać i ograniczać występowanie organizmów szkodliwych poprzez stosowanie i łączenie innych metod ochrony roślin takich jak: metoda agrotechniczna, biologiczna, fizyczna, hodowlana, biotechniczna i mechaniczna. Stosowanie w produkcji roślinnej płodozmianu, właściwej agrotechniki, doboru odmian odpornych oraz kwalifikowanego materiału siewnego i nasadzeniowego, stosowanie odpowiedniego nawożenia , wapnowania , melioracji, zapobieganie introdukcji organizmów szkodliwych a stwarzanie warunków sprzyjających występowaniu organizmów pożytecznych oraz systematyczne czyszczenie maszyn i sprzętu wykorzystanego w uprawie roślin aby ograniczać rozprzestrzenianie się organizmów szkodliwych. Wykonanie zwalczania agrofagów środkami ochrony roślin powinno odbywać się po przekroczeniu progów ekonomicznej szkodliwości a dobór zastosowanego środka powinna cechować jego selektywność. Środki chemiczne stosować w ograniczonej ilości i przy zredukowanych dawkach do niezbędnego minimum. Akty prawne regulujące te zagadnienia w Polsce to ustawa z dnia 8 marca 2013 roku o środkach ochrony roślin (Dz. U. poz. 455), oraz rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2013 roku w sprawie wymagań integrowanej ochrony roślin (Dz. U. poz. 505).